“အတြင္းေၾက”

Share |

“အတြင္းေၾက”
(ေရးသူ----ေမာင္သူ)

မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့
တုိင္းျပည္ရဲ႕ ပ်ဳိျမစ္ျခင္းေတြဟာ
မသာလွည္းေပၚ ဒ႐ြတ္ဆြဲတင္ခံရ
ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္
ၿပီးေတာ့ ရြံ႕တြံ႕တြံ႕အမူအယာေတြနဲ႔
ပစၥကၡဒုကၡႏြံထဲ အတြင္းေၾက ေၾကေနခဲ့ရ။

မိခင္တုိ႔ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကုိ
အစမ္းသပ္ခံကစားပြဲထဲ သြန္းေလာင္းထည့္ေနသူေတြက
သံသရာစက္၀န္းကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳဖုိ႔
လီဗီယာသန္႔(Leviathan)ကုိ အကုိးအကားျပဳေနၾကေတာ့
အသိတရားေတြဟာ ခါးသီးခဲ့ၾကရေပါ႔။

႐ူးမုိက္မႈေတြဟာ ျပန္႔က်ဲေနဆဲ
၀႐ုန္းသုန္းကားအနာဂတ္ကုိလည္း နင္းေခ်ထား
အခ်ိန္ရဲ႕ သမုိင္းအက်ဥ္းကုိ ျပန္ၾကည့္ေတာ့
၁၈ ႏွစ္လုိ႔ ေျပာသူကေျပာ
၄၄ ႏွစ္လုိ႔ ေျပာသူကေျပာ
ကၽြန္ဘ၀မွာ ေပ်ာ္၀င္ၾကပုံကေတာ့ အတူတူ။

ျပန္ေတြးၾကည့္မိ
မည္းညစ္ညစ္လမ္းမေပၚ
အသက္၀ိညာဥ္ေတြ အတုံးအ႐ုံးလဲၿပဳိၾကတဲ့ေန႔စြဲေတြကုိ
က်ည္ဆံ၊ ႐ုိင္ဖယ္၊ ခလုတ္၊ လက္ညႇဳိး၊ ပစ္မွတ္၊ လားရာ
ေနျခည္ေႏြးေႏြးေအာက္
လွ်ပ္တျပက္ေျခဆန္႔
ႏွလုံးကိုဆုတ္ၿဖဲ
ဦးခြံကုိ ေျခမြ
လည္မ်ဳိကုိေဖာက္ထြင္း
က်ိန္စာသင့္၀ိညာဥ္ေတြဟာ ႐ုပ္ခႏၶာမ်ားကုိ ခ်န္ထားခဲ့။

အစုလုိက္အၿပဳံလုိက္အရည္ေဖ်ာ္ပစ္
ဒါကုိၿငိမ္းခ်မ္းမႈလုိ႔
တရားမဲ့နတၳိ၀ါဒီေတြက ကမၺည္းတပ္ခဲ့။
ဒီမိစၧာေတြပဲေလ
ေသြးနဲ႔လိမ္းျခယ္ထားၿပီး
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေထာက္ကုိင္ထားတဲ့
အလံေတာ္ကုိ
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာဆြဲၿဖဲပစ္ခဲ့ၾကတာ။

ဂုဏ္ျဒပ္ျမင့္မားသူေတြကေတာ့
ဓမၼကုိလက္ကုိင္ထားေနဆဲ
အနိ႒ာ႐ုံေလထုထဲ
တစစီျပန္႔က်ဲေနတဲ့
နစ္နာခ်က္ေတြကုိ သယ္ေဆာင္ရင္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အ႐ုဏ္ဦးဆီ
တေရြ႕ေရြ႕ခရီးဆက္ေနၾကေပါ႔။

ေဂါ႔ေဒါ႔(Godot)ကုိ ေစာင့္ေနၾကသလုိမဟုတ္
လူ႕အ႐ုိင္းအစုိင္းေတြကုိ ေစာင့္ေနသလုိမဟုတ္၊
ပကတိပုံေဆာင္ခဲကုိ
မိခင္တုိင္းျပည္ရဲ႕ အိပ္ေဆာင္ပုခက္ထဲ
ေခ်ာ့ျမဴသိပ္ဖုိ႔
ဒုကၡိတေျမလႊာကုိ
လြတ္ေျမာက္ျခင္းျမက္ခင္းျပင္နဲ႔ စပ္ယွက္ဖုိ႔နဲ႔
အေငြ႕ပ်ံသြားၾကရသူမ်ားရဲ႕ သစၥာတရားကုိ
မွ်ေ၀ခံစားႏုိင္ၾကဖုိ႔ေလ။

ေရးသူ-----ေမာင္သူ။

(လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ကာလ အုိးေ၀စကၤာပူ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးေသာ ေမာင္သူ၏ အတြင္းေၾက ကဗ်ာကုိ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ပါသည္။)