“ယုိက်လာေသာ အေတြးစမ်ား”

Share |

“ယုိသူမရွက္ ျမင္သူရွက္” တဲ့။

ဧကႏၱေတာ့ တစုံတေယာက္သည္ လူျမင္ကြင္းတြင္ ေခ်းထုိင္ပါခဲ့ဟန္ တူသည္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဤဆုိ႐ုိးစကားကုိၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာလူ႕အသုိင္းအ၀ုိင္းသည္ လူျမင္ကြင္းတြင္ ေခ်းယိုျခင္းကုိ ရွက္စ႐ာဟု ေယဘုယ်သေဘာ ယူဆလက္ခံထားေၾကာင္း သိႏုိင္ေပသည္။

ေရွးအခါက နာမည္ႀကီး ရဟန္းစာဆုိတဦး (ဘယ္သူလဲ???) ငယ္စဥ္ဘ၀ ဆြမ္းခံႂကြရင္း မေအာင့္ႏုိင္သျဖင့္ လမ္းတြင္ပင္ ထုိင္၍ မစင္စြန္႔သည္ဆုိ၏။ မစင္စြန္႔စဥ္အေတာအတြင္း သပိတ္ကုိ ဦးေခါင္းတြင္ စြပ္ထားလုိက္ေသးသည္ဟူ၏။ အေၾကာင္းကုိ ေမးေသာအခါ “ဖင္က ရွက္တာမဟုတ္ဘူး။ ရွက္တာက မ်က္ႏွာ။ မ်က္ႏွာကုိ ကြယ္ထားလုိက္ရင္ ရွက္စရာမလုိေတာ့ဘူး” အေၾကာင္းျပသည္ ဟူသတတ္။ (သူ႕အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သူေတာ့ ဟုတ္လုိ႔ပ။)

သုိ႔ေသာ္ သူ႕အေၾကာင္းျပခ်က္ ခုိင္လုံသေလာဟူသည္မွာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ပြင့္ျဖဴၿမဳိ႕နယ္ ေက်ာင္းေတာ္ဘုရား ၀န္းက်င္တြင္ လည္ေပၚအိမ္သာ အမ်ားအျပားရွိေသာေၾကာင့္ပင္။ လည္ေပၚအိမ္သာဟူသည္ ေခါင္မုိးမရွိေသာ အိမ္သာ။ အိမ္သာထဲတြင္ လူ၀င္ထုိင္လုိက္ပါက ေအာက္ပုိင္းလုံၿခဳံေသာ္လည္း ပုခုံး လည္ပင္းႏွင့္ ဦးေခါင္းတုိ႔မွာ အိမ္သာ အေပၚပုိင္း လူျမင္ကြင္းတြင္ ျပဴထြက္ေနေပသည္။ ႐ုတ္တရက္ၾကည့္လုိက္လွ်င္ စိန္ေဗဒါႀကီး ပတ္၀ုိင္းထဲ၀င္၍ လက္စြမ္းျပေနသလုိလုိ။

က်ေနာ္တုိ႔မွာ ထုိအိမ္သာမ်ဳိးႏွင့္ အသားမက်လွေသာ္လည္း ေက်ာင္းေတာ္ရာသူ၊ ေက်ာင္းေတာ္ရာသားတုိ႔အတြက္ကား သည္ကိစၥသည္ ျဖစ္႐ုိးျဖစ္စဥ္မွ်သာ။ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အိမ္သာတက္ရင္း ေခါင္းကေလးေတြ ကုိယ္စီေဖာ္က အိမ္သာတက္ေနသူအခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ဆက္စကားဆုိျခင္း၊ အလာပ သလာပ စကားေျပာျခင္း၊ အတင္းတုပ္ျခင္းတုိ႔ကုိ ျပဳၾကေလသည္။ ဤေနရာတြင္ အထက္ကေျပာခဲ့သည့္ ကုိရင္ႀကီး၏ “မ်က္ႏွာက ရွက္သည္” ဆုိေသာ စကားမွာ မမွန္ေၾကာင္းကုိ ေတြ႕ရသည္။ သုိ႔ရာတြင္ ေအာက္ပုိင္းလုံၿခဳံေနသျဖင့္ မ်က္နွာက မရွက္ေလသေလာဟု ထပ္မံေတြးေတာစရာရွိေပ၏။

တဖန္ တီဇက္ေအ၏ ပုိ႔စ္တခု၌ အာရွသားေက်ာင္းသားတေယာက္သည္ ဂ်ာမဏီျပည္တြင္ အိမ္သာတက္ေနစဥ္ အိမ္ရွင့္သမီးသည္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ၀င္လာကာ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ေရခ်ဳိးသည္ ဟူ၏။ ထုိအာရွသားမွာ အိမ္သာအုိးေပၚ၌ ညႇစ္လက္စမဆုံးခင္ ေရွာင္ၾကဥ္မပုန္းႏုိင္ေသး၍ ထုိင္ရမလုိ ထုိင္ရမလုိျဖစ္ေနစဥ္ ထုိမိန္းကေလး၏ ေမာင္ျဖစ္သူလည္း ထပ္မံ၀င္ေရာက္လာျပန္ကာ ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ေရအတူခ်ဳိးၾကသည္ ဆုိျပန္၏။ ထုိေနရာတြင္ “မ်က္ႏွာက ရွက္သည္၊ ေအာက္ပုိင္းက ရွက္သည္” ဆုိေသာ စကားမ်ား မွန္မမွန္ကုိလည္း စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာျပန္သည္။

ေခ်းယုိျခင္း၊ အ၀တ္အစားမဲ့ျခင္း စေသာကိစၥမ်ားမွာ ရွက္သင့္ေသာ ကိစၥ ဟုတ္မဟုတ္ဆုိသည္ကား လူတဦးတေယာက္ (သို႔မဟုတ္) လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတခု၏ သတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္သျဖင့္ တေနရာႏွင့္တေနရာ မတူကြဲျပားႏုိင္ေသာ္လည္း အထက္ပါ ျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ အေတြးစမ်ား တသီတတန္းႀကီး အေခ်ာင္ရလုိက္သည္။ ေရးစရာေတြလည္း ရလုိက္သည္။ ထုိအေတြးစမ်ားကုိ နားလည္ႏုိင္ရန္အတြက္ စာ႐ႈသူမိတ္ေဆြတုိ႔အေနျဖင့္ “လူျမင္ကြင္းတြင္ ေခ်းပါျခင္း” သည္ ရွက္စရာအမႈကိစၥတခုအျဖစ္ (သေဘာတူတူ၊ မတူတူ) ယာယီ အစမ္းလက္ခံထားၾကပါစုိ႔။ (လက္မခံရင္ လူျမင္ကြင္းကုိ ဆြဲထုတ္ၿပီး အတင္းပါခုိင္းမယ္… ညႇင္းညႇင္း)

ပထမဦးဆုံး ကုိရင္ႀကီးေျပာသလုိ “မ်က္ႏွာက ရွက္သည္” ဆုိသည္မွာ အခ်ဳိ႕လူမ်ားအတြက္မွန္သည္ထင္၏။ အခ်ဳိ႕လူမ်ား၏ သဘာ၀မွာ မိမိအမည္ရင္းျဖင့္ မလုပ္ရဲေသာ၊ ရွက္စရာေကာင္းသည္ဟု ယူဆေသာ အလုပ္မ်ားကုိ အမည္၀ွက္ျဖင့္သာဆုိလွ်င္ ရဲရဲႀကီး လုပ္၀ံ့ၾကသည္။ တနည္းေျပာရလွ်င္ ရွက္စရာေကာင္းေသာ အမႈကုိ ျပဳေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ အမည္၀ွက္ကုိ ဆြဲယူကာ အမည္၀ွက္၏ ေနာက္ကြယ္မွ ျပဳမူ၊ေျပာဆုိ၊ ေရးသားျခင္းေပတည္း။ အမည္၀ွက္ျဖင့္ ျပဳမူျခင္းသည္ ေကာင္းသည့္အမႈကုိ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ပါက အလြန္တရာ မြန္ျမတ္လွေသာ္လည္း ဆုိးရြားေသာအမႈကို အမည္၀ွက္ေနာက္ကြယ္တြင္ ခုိလႈံၿပီး ျပဳက်င့္ပါက “ကုိရင္ႀကီးတပါး ေခါင္းမွာသပိတ္စြပ္၍ လမ္းမအလယ္ လူျမင္ကြင္းတြင္ ေခ်းထုိင္ပါသည့္ႏွယ္” အၾကည့္ရဆုိးလွေပသည္။

ဒုတိယအခ်က္မွာ “လည္ေပၚအိမ္သာတက္သကဲ့သုိ႔” အျဖစ္အပ်က္တည္း။ တခ်ဳိ႕ေသာ လူမ်ားသည္ ရွက္စရာအမႈကုိ ျပဳေနေသာ္လည္း ထုိသုိ႔ျပဳေနသည့္အျဖစ္ကုိ မ်က္စိျဖင့္တပ္အပ္ မျမင္ရသေရြ႕ မသိက်ဳိးက်င္ျပဳကာ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ လုပ္၀ံ့တတ္ၾကေပသည္။ ဤေနရာတြင္ ထုိသူတုိ႔၏ လက္သုံးစကားမွာ “သိသာသိေစ၊ မျမင္ေစနဲ႔” ဟူသတည္း။

ေနာက္ဆုံးအခ်က္မွာ….. “တစုံတေယာက္ အိမ္သာတက္ေနတုန္း အျခားတေယာက္က ၀တ္လစ္စလစ္ျဖင့္ ေရ၀င္ခ်ဳိးျခင္း” ကဲ့သုိ႔ အမႈပင္တည္း။ အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္ လူျမင္ကြင္းတြင္ မ်က္ႏွာေျပာင္ျဖင့္ ေခ်းပါရသည္ကုိ မရွက္တတ္သကဲ့သုိ႔ပင္ ေလာကတြင္ အခ်ဳိ႕သူမ်ားသည္လည္း မေကာင္းမႈကုိ ဆိတ္ကြယ္ရာတြင္သာမက လူျမင္ကြင္းတြင္ပါ မရွက္မေၾကာက္ျပဳတတ္ၾကေပသည္။

ဤသည္မွာ ကၽြႏု္ပ္၏ ဦးေႏွာက္မွ ယုိက်လာေသာ အေတြးစက္မ်ား…အဲေလ…အေတြးစမ်ားပင္တည္း။

(မွတ္ခ်က္။……….။ ဤသုိ႔ ေပါက္ကရပုိ႔စ္ကုိ ေရးရေကာင္းလားဟု စာဖတ္သူမ်ား မ်က္မာန္ေတာ္ရွၾကပါက က်ေနာ္အေကာင္းစားေလး ကုိေပါအား ခြင့္လႊတ္ၾကၿပီး အိမ္သာအေၾကာင္းမ်ားကုိ မၾကာမၾကာ တခမ္းတနားေရးဖြဲ႕ေလ့ရွိေသာ ကုိဘြဳိင္းဇ္ အမည္ရွိ ဘေလာ့ဂါကုိသာ အျပစ္တင္ေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့။ ဤပုိ႔စ္ကုိ ေရးရန္ ေစ့ေဆာ္ေသာ အေၾကာင္းရင္းခံမွာ ဒင္း ျဖစ္ပါသည္။ ပုိ႔စ္ကုိေရးရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကုိ ေမးတတ္လြန္းလုိ႔ သူမေမးခင္ ႀကဳိေျဖထားရတာ။ မွတ္ပလား..လီယုိနာဒုိဒါကုိဘြဳိင္းဇ္။)