“စီးပေလေစ..ခ်စ္သူေရ..”

Share |

က်ေနာ္သည္ အေတြးေခါင္တတ္သူျဖစ္ပါသည္။ တလြဲေတြးစရာမ်ား ႀကဳံလွ်င္ မပ်က္မကြက္ တလြဲတေခ်ာ္ ေတြးတတ္သူျဖစ္သည္။

ျမန္မာစကားတြင္ “ကသုတ္ကယက္၊ သုတ္သုတ္လာ၊ သုတ္သုတ္စား၊ ေျခကုန္သုတ္” ဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းမ်ားရွိရာ ေမာင္သာရ၏ ၀တၳဳစာအုပ္ နာမည္ကုိ “စီးပေလေစ... ေမာင္မသုတ္နဲ႔” ဟု ျမင္လုိက္ရေသာအခါ ေအာက္ပါအတုိင္း အေတြးေခ်ာ္ပါေလေတာ့သည္။

ဧကႏၱ...ေမာင္သာရ၏ ၀တၳဳသည္ ျမင္းတေကာင္အေၾကာင္းကုိ ေရးထားျခင္းျဖစ္ရေပမည္။ “သင္၏ ေက်ာကုန္းေပၚတြင္ သင္၏သခင္ (ျမင္းစီးသူ)က အဘယ္မွ်ပင္ တက္စီးပါေစ (စီးပေလေစ)၊ သင္ကား(အေမာင္ကား) ေျခကုန္မသုတ္ပါလင့္” ဟူ၍ ဆုိလုိျခင္း ျဖစ္မည္ဟု တလြဲေတြးပါေလေတာ့သည္။

ေနာက္ေတာ့မွ....

“ခါးပုံကုိ ေမာင္ျဖဳတ္လုိ႔
ေရာ့... သုတ္ေတာ့ေပး။
စီးပေလ ေမာင္မသုတ္နဲ႔
တုတ္တုတ္က်ေခၽြး”

....ဆုိေသာ ျမန္မာကဗ်ာေလးကုိ ဖတ္မိသည့္အခါတြင္မွ မိမိ၏ အေတြးေခ်ာ္ပုံကုိ မိမိဘာသာ ရယ္ေမာရေပေတာ့သည္။

ေနာက္ထပ္ အေတြးလြဲေသာ စကားတခုမွာ... “ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ ေထာင္တန္၏” ဆုိေသာ စကား။ ဤသည္ကုိ က်ေနာ္ တလြဲေတြးခဲ့ပုံမွာ စကားမေျပာပဲ ၿငိမ္သက္ေနျခင္းသည္ ေထာင္တန္းက်ေလာက္ေအာင္ (ေထာင္ထဲ ၀င္ရေလာက္ေအာင္) အျပစ္ထုိက္တန္ေပသည္ဟု တလြဲေတြး၏။ သုိ႔ေသာ္ “မိန္းကေလးမ်ားကို လက္သည္းျဖင့္ လုိက္၍ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ အခ်ဳပ္ေထာင္နဲ႔သာ တန္ေသာ အမႈျဖစ္သည္” ဟု ေတြးေတာမိသည္အထိ အေတြးမေခါင္ေသးသည္မွာ ေတာ္ေပေသး၏။

တဖန္...ယခုဤစာကုိေရးေနခ်ိန္အထိ သဲသဲကြဲကြဲ မသိေသးေသာ စကားအခ်ဳိ႕မွာ “လူမုိက္ေနာက္မွ အႀကံရ” ႏွင့္ “ေခြးျဖဴေတာမတုိး” ဆုိေသာ စကားမ်ား ျဖစ္သည္။

“လူမုိက္ေနာက္မွ အႀကံရ” ဟူသည္ လူမုိက္ထက္ေနာက္က်ၿပီးမွ အႀကံရျခင္းကုိ ဆုိလုိျခင္းေပေလာ (သုိ႔မဟုတ္) လူမုိက္ဟူသည္ ေနာက္မွ အႀကံရတတ္ေပသည္ဟု ဆုိလုိျခင္းေလာ၊ ကၽြႏု္ပ္မသဲကြဲေသးပါ။

“ေခြးျဖဴေတာမတုိး” ဟူသည္ ေခြးတေကာင္အေနျဖင့္ ျဖဴေတာထဲသုိ႔ မတုိးျခင္းေလာ၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေခြးျဖဴတုိ႔မည္သည္ ေတာမတုိး၀ံ့ဟု ဆုိလုိျခင္းေလာ ကၽြႏု္ပ္မသဲကြဲေသး။

ဤသုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ ျမန္မာစကား၏ အျဖတ္အေတာက္ အေရးပါပုံေၾကာင့္ ျဖစ္ရေခ်မည္ဟု က်ေနာ္ေတြးမိပါသည္။

ငယ္ငယ္က စာတပုဒ္ထဲတြင္ ဖတ္ဖူးသည္မွာ.....“ဆရာမလာတုိ႔ေတာ့ေပ်ာ္သည္” ဆုိေသာ စာေၾကာင္းကုိ သုံးမ်ဳိးသုံးစား ဖတ္၍ ရပုံျဖစ္သည္။

(က) “ဆရာ မလာ တုိ႔(ဒုိ႔)ေတာ့ေပ်ာ္သည္”.... ဆရာျဖစ္သူ မလာသည့္အခါ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေပ်ာ္သည္ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။

(ခ) “ဆရာမ,လာ တုိ႔ေတာ့ေပ်ာ္သည္”.... ဆရာမ ျဖစ္သူ လာေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေပ်ာ္သည္ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။

(ဂ) “ဆရာမ လာတုိ႔ေတာ့ ေပ်ာ္သည္”.... ဆရာမ ျဖစ္သူက လက္ျဖင့္လာေရာက္ တုိ႔ထိေသာအခါ ေပ်ာ္သည္ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။

အခ်ဳိ႕ေသာ ျမန္မာဆုိ႐ုိးစကားမ်ားကုိ ေရွ႕ေနာက္ ကပ္ထားၿပီး တလြဲေလာ့ဂ်စ္မ်ားျဖင့္ ေလွ်ာက္ေတြးေသာအခါ ရယ္ရႊင္ဖြယ္အဓိပၸါယ္မ်ား ျဖစ္လာသည္ကုိလည္း ေတြ႕ရသည္။

ေပါက္တတ္ကရ စဥ္းစားရသည္ကုိ ၀ါသနာပါေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ ေပါက္ကရေတြးလုံးမ်ားကုိ ေအာက္တြင္ ႐ႈပါ။


သူ႕ဆန္စားရဲမွ။
ရဲေသာ္မေသ၊ ေသေသာ္ငရဲမလား။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သူဆန္စားၿပီး ေသေသာ္ ငရဲမလား။


ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ ေထာင္တန္တယ္။
ေထာင္တန္တဲ့စကား ရယ္လွ်င္ေပါ႔၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းသည္ ရယ္လွ်င္ေပါ႔၏။


ေဟာင္လြန္းသည့္ေခြး လူမေလး။
လူမေလး ေခြးမခန္႔။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဟာင္လြန္းသည့္ေခြး ေခြးမခန္႔။


ပထမအရြယ္မွာ ပညာရွာ။
ပညာရွာ ပမာသူဖုန္းစား။

ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတုိင္းသည္ ပထမအရြယ္မွာ သူဖုန္းစားပမာပင္တည္း။


ဖင္မႏုိင္ပဲႏွင့္ ပဲႀကီးဟင္းစားခ်င္သည္။
ပဲဟင္းကုိ ႐ႈတ္ခ်င္၏၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးအႏႈတ္ခံ၀ံ့ မခံ၀ံ့။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဖင္မႏုိ္င္သူမ်ား ႏႈတ္ခမ္းေမႊးအႏႈတ္ခံ၀ံ့မခံ၀ံ့။