သမိုင္းေပးတာဝန္

ေရးသူ - ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း

သင့္မိတ္ေဆြအေပၚမွာ ျပဳတဲ့ မတရားမႈကို ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို လ်စ္လ်ဴျပဳရင္ အဲဒီမတရားမႈဟာ တေန႔မွာ သင့္အေပၚ ေရာက္လာပါလိမ့္္မယ္။ မတရားမႈတခုကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်ဴးလြန္ခြင့္ရသြားခဲ့သူဟာ အစြယ္ကို ေသြးလူးသြားတဲ့က်ားလို မတရားမႈကို အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ က်ဴးလြန္ပါလိမ့္မယ္။

လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းထဲက လူတေယာက္ အေပၚမွာ အစိုးရကိုယ္တိုင္က ဒါမွမဟုတ္ တျခားတစုံတေယာက္က က်ဴးလြန္တဲ့ မတရားမႈဟာ အဲဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းဝင္ အားလုံးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ မတရားမႈကို ကာကြယ္ဖို႔ တိုက္ဖ်က္ဖို႔ဟာ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ အဲသလို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရင္ တျခားသူေတြ အေပၚမွာပါ မတရားမႈကို ဆက္လက္ က်ဴးလြန္လာပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ဒီေန႔မွ သိရတဲ့ အသစ္ အဆန္းမဟုတ္ဘူး။ သမိုင္းတေလ်ာက္လုံးမွာ ကမၻာတလႊား ႏိုင္ငံ အႏွံ႔အျပားမွာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရဖူးတဲ့ သင္ခန္းစာပါ။

တိုင္ယီ ဘိနပ္စက္ရုံမွာ အလုပ္သမားေတြ လုပ္ခတိုးျမွင့္ရရွိေရး၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ရရွိေရး အတြက္ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ၾက တာ အားလုံး အသိပါ။

တကယ္ေတာ့ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံ၊ ဘိနပ္ခ်ဳပ္စက္ရုံေတြဆုိတာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကစက္ရုံေတြတင္မကပါဘူး။ ကမၻာတလႊားမွာပါ လူ႔အခြင့္ အေရး အလုပ္သမား အခြင့္အေရးေတြ ခ်ဳိးေဖာက္လြန္းၾကတဲ့ အတြက္ နာမည္ပ်က္နဲ႔ ေက်ာ္ၾကားၾကပါတယ္။ ဥေရာပ ကုမၸဏီၾကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ GAP၊ Nike၊ Adidas တို႔လို ကုမၸဏီၾကီးေတြေတာင္မွ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို ခ်ဳိးေဖာက္ၾကလြန္းလို႔ ကမၻာတလႊားမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္သူ အလုပ္သမားအေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြက ဝိုင္းဝန္း ကန္႔ကြက္ၾကတာ၊ အလုပ္သမား ေတြက ဆႏၵျပေတာင္းဆိုၾကတာဟာ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါပါ။ ဂါးဒီးယန္းတို႔လို၊ ဘီဘီစီတို႔လို ထိပ္တန္းမီဒီယာၾကီးေတြထဲမွာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။ တရုတ္ကုမၸဏီေတြကေတာ့ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို ေဖာက္ဖ်က္ၾကတဲ့ အထဲမွာ တျခားကုမၸဏီေတြထက္ နာမည္ပိုပ်က္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံ၊ ဘိနပ္ခ်ဳပ္စက္ရုံေတြမွာ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြေၾကာင့္ ျပႆနာတက္ၾကတာဟာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါပဲ။ စက္ရုံေတြမွာ အိုဗာတိုင္ေပးရမွာေၾကာက္လို႔ အေျခခံလစာကို မတန္တဆ ေလ်ာ့ခ်ထားၾကတာကို အားလုံး အသိပါ။ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းအရ အေျခခံလစာသိပ္နည္းေနရင္ အလုပ္သမားရွာမရမွာ စိုးတဲ့ အတြက္ အေျခခံလစာအစား ခရီးစရိတ္၊ ရွားပါးစရိတ္၊ စားေသာက္စရိတ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြနာမည္တပ္ေပးျပီး အေျခခံလစာကိုေတာ့ ေလွွ်ာ့ထားၾက ပါတယ္။ ဒီညစ္ကြက္ကလည္း လႈိင္သာယာမွာ လုပ္ေနက် ညစ္ကြက္ၾကီးလိုလိုျဖစ္ေနပါျပီ။

အလုပ္သမားေတြ အိမ္သာတက္ရင္ အလုပ္ခ်ိန္ေလ်ာ့မွာ စိုးလို႔ တေန႔ကို အိမ္သာ ဘယ္ႏွမိနစ္ပဲ တက္ရမယ္လို႔ ကန္႔သတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာ လည္း အဲဒီစက္ရုံေတြပါပဲ။ ေရေသာက္တာကို ဘယ္ႏွၾကိမ္ထက္ မပိုရလို႔ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာလည္း ဒီစက္ရုံေတြပါပဲ။ အလုပ္သမားကို အလုပ္မေပးႏိုင္လို႔အားေနရင္ သူတို႔တာဝန္နဲ႔ မဆိုင္တဲ့ ၾကမ္းတိုက္ျမက္ႏႈတ္ခိုင္းတာလည္း ဒီစက္ရုံေတြပါပဲ။ ဒီလုပ္ရပ္ေတြဟာ အလုပ္သမားေတြကို လခေပးငွားရမ္းခိုင္းေစတာနဲ႔ေတာင္မတူေတာ့ပဲ လခေပးျပီး ေက်းကြ်န္ငွားရမ္းထားတာနဲ႔ေတာင္ တူေနပါတယ္။

အလုပ္ခြင္ အေျခအေနေတြလည္း ၾကည့္ၾကဦး။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သြပ္မိုးဂိုေဒါင္ၾကီးေတြပုံစံမ်ဳိး။ အင္မတန္ ပူေလာင္တဲ့ ႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သမားေတြ ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ေနရတယ္ဆိုတာ စာနာစဥ္းစားၾကည့္ၾကပါေတာ့။

အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ရက္နဲ႔ နာရီေတြကလည္း မတန္တဆ။ တလကို ၂၅ ရက္ ၂၆ ရက္ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။ ညနက္သန္းေကာင္ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္။ ၁၈၈၆ ခုနွစ္ကတည္းက တေန႔အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီထက္ မေက်ာ္လြန္ေရးကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ခ်ီကာဂိုမွာ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ အလုပ္သမားေတြဟာ သားနဲ႔ အမိ၊ ေမာင္နဲ႔ ႏွမ ေတြ႔ဆုံခ်ိန္ေတာင္မရ ေလာက္ေအာင္ အလုပ္ခြင္ရဲ့ လခစားကြ်န္စနစ္ယႏၱရားထဲမွာ ဘဝေတြကုန္လြန္ေနၾကရတုန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာတခ်ဳိ႔ စက္ရုံ မွာ အိုဗာတိုင္ မဆင္းမေနရ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ဳိးရွိေနျပန္တယ္။ တခ်ဳိ႔စက္ရုံေတြမွာ အလုပ္သမားေတြကို အျမဲတန္းလခစားဝန္ထမ္း အျဖစ္ မခန္႔ထားပဲ ေန႔စား အျဖစ္ခန္႔ထားျပီး၊ အခ်ိန္ပို မဆင္းရင္ အလုပ္ျဖဳတ္မယ္ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္မ်ဳိးသတ္မွတ္တယ္။ ေန႔စား အလုပ္သမား အျဖစ္ ခန္႔ထားျပီး၊ ခြင့္ရက္ခံစားခြင့္ မေပးဘဲ ထားတာမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။

ဒီေလာက္ဆိုးဆိုးဝါးဝါး လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ၾကားထဲမွာ ေနာက္ထပ္ လဲရာကို သူခိုးေထာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္က တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးမွာ အလုပ္ရွင္က အလုပ္ပိတ္ျပီး အဲဒီပိတ္ရက္ကို လစာမေပးဘဲ ျဖတ္ေတာက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။

အလုပ္သမား ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ဆိုသူကေရာ ဘယ္ဘက္က ရပ္တည္ပါသလဲ။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္က အစိုးရ အလုပ္သမားအဖြဲ႔အ စည္းကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္သာရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ စက္ရုံမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့စဥ္က အလုပ္သမားရုံးအရာရွိ္နဲ႔ စကားေျပာခဲ့ဖူးျပီး သူတို႔သေဘာထားကို ထင္ထင္ရွားရွား သိခဲ့ရဖူးတယ္။ က်ေနာ္က စက္ရုံရဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈအပိုင္းမွာ တာဝန္ယူရတဲ့ အတြက္ အလုပ္ရွင္ရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္လို႔ သေဘာထားျပီး အလုပ္သမားရုံးအရာရွိက သူ႔ရပ္တည္ခ်က္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အလုပ္သမားေတြရဲ့ ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္လာတိုင္းမွာ အလုပ္သမားေတြဘက္က ဘာလိုခ်င္သလဲ။ တေယာက္ေယာက္က တာဝန္ယူျပီး ထြက္ေျပာလို႔ သူတို႔ကခိုင္းတယ္။ အဲဒီလူကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး အေရးယူတယ္။ ဖိႏွိပ္တယ္၊ ျဖိဳခြဲတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တဲ့သူမရွိဘူးဆိုတာ ဟုတ္ကုိမဟုတ္ဘူး၊ အျမဲတန္း ေခါင္းေဆာင္ရွိတယ္၊ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ကို ေဖာ္ထုတ္ အေရးယူရမယ္လို႔ သူတို႔ကို အထက္က ညႊန္ၾကားထားေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ အဲဒီညႊန္ၾကားခ်က္ေတြကို ေပးတဲ့သူကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေနသူ ဦးေအာင္ၾကည္ကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလို မတရားဖိႏွိပ္ညွင္းပန္းခံေနရတဲ့ သူေတြဘက္မွာ အခု ကိုဖိုးျဖဴ၊ မစုစုေႏြး၊ ကိုဟန္ဝင္းေအာင္တို႔ ရပ္တည္ အကူအညီေပးၾကတယ္။ ဆြီဒင္ႏိုင္ငံက ဆြီဒင္ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႔၊ ဆြီဒင္ ဆုိရွယ္ဒီမိုကရက္ လူငယ္ အဖြဲ႔ တုိ႔ကေတာင္ ႏိုင္ငံတကာ ေသြးစည္းညီညြတ္္မႈကို ျပသတဲ့ အေနနဲ႔ စာနာေထာက္ခံေၾကာင္းစာေပးပို႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရွက္စရာ ေကာင္းတာက က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းၾကီးမ်ားအဖို႔မွာ ျမင္လ်က္အကန္း၊ ၾကားလ်က္ အဆြံ႔၊ သိလ်က္ မဝံ့ျဖစ္ေနၾကတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။

ဒီမိုကေရစီ နဲ႔ လူ႔အခြင့္ေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာက ဆုေပါင္း ရာခ်ီရထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီမိခင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ သူအာဏာရဖို႔ မဲဆြယ္တဲ့ အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ကို အားေပးၾကတဲ့ ေသာင္းခ်ီတဲ့ လူပရိသတ္ၾကီးေရွ႔မွာ က်မကို မဲေပးရမယ္ေနာ္ ဒါပဲ ဆိုတဲ့ စကားမ်ဳိးေတြေလာက္ကိုပဲ မရွက္မေၾကာက္ေျပာေနပါတယ္။ ဒါ…ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္တဲ့လား။ ဒါ….လူထုေခါင္းေဆာင္တဲ့လား။ ျပည္သူလူထုၾကီးကခ်စ္လြန္းလို႔ အေမစု၊ အေမစုအေခၚခံရတဲ့သူ၊ အမ်ားျပည္သူရဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔ ပရိေဒဝ ေသာကမီးေတြကို ျငွိမ္းသတ္ေပးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းခံရသူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးေတြမွာ တခြန္းတပါဒေတာင္ မဖြင့္မဟရဲတာက ဦးသိန္းစိန္ကို ေၾကာက္လို႔လား၊ ဦးသန္းေရႊကိုေၾကာက္လို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ အာဏာရမၼက္ ငမ္းငမ္းတက္ေနလို႔လားဆုိတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္ေနျပီ။

ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘယ္ဘက္မွာ ရပ္ေနသလဲ၊ ဘယ္သူ႔ဘက္မွာ ရပ္ေနသလဲဆိုတာဟာ မျဖစ္မေနေမးခြန္းထုတ္ရ မယ့္ ပုစၦာတခုျဖစ္လာျပီ။

ဦးသိန္းစိန္ဘက္က ရပ္မွာလား။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား ဆင္းရဲသား ျပည္သူလူထုၾကီးဘက္က ရပ္တည္မွာလား။

အာဏာရွင္ ဘက္က ရပ္မွာလား၊ ဒီမိုကေရစီဘက္က ရပ္မွာလား။

မေသခ်ာေပမဲ့ စြန္႔စားရမွာပဲ ဆုိတဲ့ သူ႔ရဲ့ လႊတ္ေတာ္တြင္းဝင္ျပီး ဒီမိုကေရစီ ကံစမ္းမဲထိုးမယ့္ အစီအစဥ္ၾကီးအတြက္ အလုပ္သမားလယ္သမားေတြရဲ့ အေရးကို စေတးလိုက္ေတာ့မွာလား။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္လိုက္လို႔ ဘာမွ ဆုံးရွဳံးစရာမရွိပါဘူးဆုိတာ ဟုတ္ပါရဲ့လား၊ ျပန္စဥ္းစားဖို႔သင့္ပါျပီ။

အခုဆိုရင္ အလုပ္သမားအေရးကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားစြဲ ေျဖရွင္းၾကရမလို ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီအေျခအေနဟာလည္း အားရစရာ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္မွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ မရွိတာ အားလုံးအသိပါ။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးကို ကာကြယ္တဲ့ ဥပေဒ ေတြလည္း လုံလုံေလာက္ေလာက္မရွိပါဘူး။ အဆိုးဆုံးကေတာ့ အစိုးရကိုယ္တိုင္က အလုပ္သမားေတြ၊ တက္ၾကြသူေတြကို ဖိႏွိပ္ညွင္းပန္းေနတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္ တရားစြဲေျဖရွင္းနည္းဟာ ကိုယ့္အတြက္ အခြင့္မသာတဲ့ နည္းလမ္းပါ။ တကယ္ေတာ့ အလုပ္သမားအေရးကို အလုပ္သမားေတြနဲ႔ အတူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ILO၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြ ဝိုင္းဝန္းပံ့ပိုးေတာင္းဆိုၾကမွ ေအာင္ျမင္မႈရမွာပါ။ အားလုံးတက္တက္ၾကြၾကြ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရင္ တိုင္ယီ တခုတည္း အတြက္ မဟုတ္ဘဲ၊ အလုပ္သမား အားလုံးအတြက္ ေအာင္ပြဲရသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ မပံ့ပိုးရင္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ အေရျခဳံအစိုးရက အလုပ္သမားေတြနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘဝပ်က္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးၾကပါလိမ့္မယ္။

လူ႔တေယာက္ရဲ့ တန္ဖုိးကုိ သမိုင္းက သူ႔ပုခုံးေပၚတင္ေပးလိုက္တဲ့ တာဝန္ကို ဘယ္ေလာက္ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္သလဲဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ တိုင္းတာရမွာပဲလို႔ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္က ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ အခုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူ႔ပုခုံးေပၚကို သမိုင္းက တင္ေပးလိုက္တဲ့ တာဝန္ကို ဘယ္ေလာက္ေက်ပြန္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာျပီ။ ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ကို ကိုးကားလို႔ က်ေနာ့္ကို လက္ဝဲဆန္တယ္လို႔ တခ်ဳိ႔ကထင္ခ်င္ထင္ၾကမယ္။ အရင္ေဆာင္းပါးေတြမွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ေထာက္ခံလို႔ လက္ဝဲဆန္တယ္လို႔ ေဝဖန္တာမ်ဳိးကိုလည္း ၾကဳံခဲ့ရဖူးတယ္။ ကမၻာ့ျပည္သူလူထုၾကီးက လူထုလႈပ္ရွားမႈကို တက္တက္ၾကြၾကြေဆာင္ ရြက္ေနခ်ိန္မွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ေျပာတိုင္း လက္ဝဲတံဆိပ္ကပ္ေနတာကေတာ့ မဆလ ဆန္လြန္းတယ္။ မဆလ၊ နဝတ၊ နအဖ ကေန ၾကံ့ဖြံ႔အထိ စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ဟာ သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္လာရင္ လက္ဝဲတံဆိပ္ကပ္တာ ထုံးစံပဲ။ ဒီ့အတြက္ဘာမွ တုန္လႈပ္စရာမရွိဘူး။ လက္ဝဲဆန္တာ လက္ယာဆန္တာက အဓိကမဟုတ္ဘူး။ မွန္သလား၊ မွားသလား၊ တရားသလား၊ မတရားဘူးလားဆိုတာကသာ အခရာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လို႔မ်ား လူထုေခါင္းေဆာင္၊ အမ်ားၾကည္ညိဳေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ လမ္းလြဲေပၚေရာက္ေနျပီဆိုရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို ရုန္းကန္ၾကရမလဲ။ ဘယ္ေလာက္အႏၱရာယ္ၾကီးမလဲ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကဖို႔လိုျပီ။ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဝဖန္ၾကဖို႔လိုပါျပီ။

က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးမွာ ေဝဖန္ေရးလိုအပ္ေနပါျပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မို႔လို႔ မေျပာဝံ့၊ မဆိုဝံ့၊ မေဝဖန္ဝံ့ပါဆိုတဲ့ ႏုံခ်ာခ်ာ စိတ္ထားေတြကို က်ေနာ္တို႔ အဝင္ခံလို႔ မျဖစ္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဝဖန္ရင္ စစ္အစိုးရ အၾကိဳက္ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ ေရွးဆန္တဲ့ အေတြးအေခၚကိုလည္း စြန္႔သင့္ျပီ။ သိပါ၊ ျမင္ပါရက္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ မေျပာဘဲ ေနရင္ က်ေနာ္တို႔ပါေရာျပီး တရားခံျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ေနာင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ တာဝန္မေက်လို႔ က်ဳပ္တို႔ စစ္ကြ်န္ဘဝမွာ ေနရတယ္လို႔ ေနာက္မ်ဳိးဆက္က က်ေနာ္တို႔ကို လက္ညွိဳးထိုးတာခံရလိမ့္မယ္။ ေဒၚစုမွားရင္ ေဒၚစုကိုခ်စ္တဲ့ျပည္သူလူထုပါေတြေဝယိမ္းယိုင္သြားလိမ့္မယ္။ ဒီအျဖစ္မ်ဳိးကို လက္ပိုက္ ၾကည့္မေနၾကပါနဲ႔လို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို က်ေနာ္တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ အေရးပါတဲ့ ေနရာေတြမွာေရာက္ေနသူေတြ key players ေတြ stakeholders ေတြ အေနနဲ႔ ကိုယ့္အျမင္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းခ်ျပၾကဖို႔၊ ၾကိဳက္မၾကိဳက္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၾကဖို႔ အခ်ိန္တန္ျပီလို႔ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းေၾကာင့္ သမိုင္းမွာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား မေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းေၾကာင့္ လည္း သမိုင္းမွာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့ ေျပာေရးဆိုခြင့္ကို တန္ဖိုးရွိရွိ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်ေစခ်င္ပါ တယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီစကားကို က်ေနာ္ေျပာရပါသလဲ။ မၾကာခင္တုန္းက ဥပမာေလးတခုကို ျပန္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာတုန္းက ျဖစ္ရပ္ပါ။

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရး မဝင္ေရး၊ မွတ္ပုံတင္ေရး မတင္ေရး နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး မဲခြဲကာနီး အခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရး၊ မွတ္ပုံတင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေျပာဆိုေဝဖန္တဲ့ အသံ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မၾကားခဲ့ရပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာပါမည္လို႔ ဝန္ခံလက္မွတ္ထိုးမယ့္ လုပ္ရပ္ဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အညံ့ခံ အေလ်ာ့ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဝဖန္တာမ်ိဳး သိပ္ရွားပါးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားဟာ ဝင္ေရး၊ တင္ေရး၊ အညံ့ခံေရးကို ေထာက္ခံေနၾကသလားလို႔ ထင္မွတ္စရာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

( မွတ္ခ်က္။ ။ ဦးဝင္းတင္နဲ႔ စီအာပီပီ ေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႔ကလူသိရွင္ၾကားမဟုတ္ေပမဲ့ အတြင္းၾကိတ္ေဝဖန္ခဲ့တာမ်ဳိးေတာ့ ရွိခဲ့တယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွန္ သလဲ၊ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ ေဝဖန္ခဲ့သလဲေတာ့ မသိရပါ။)

ဒါေပမဲ့ တကယ္တန္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ မဲခြဲဆုံးျဖတ္အျပီး၊ မွတ္ပုံတင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ က်အျပီးမွာ ေၾကညာခ်က္ေတြ အမ်ားအျပား ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ အဲဒီေၾကညာခ်က္ေတြ အရ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုဟာ ဝင္ေရး၊တင္ေရးကို မႏွစ္သက္ၾကဘူးဆိုတာေတြ႔လာရပါတယ္။ တခ်ဳိ႔က မၾကိဳက္ေၾကာင္း အတိအလင္းေျပာၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ကေတာ့ မၾကိဳက္ေပမဲ့ ေဒၚစုကိုေတာ့ ဝန္းရံသြားမယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ (အဲဒီတုန္းက မင္းကိုႏိုင္တို႔ မလြတ္ေသး)၊ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစု ( အသွ်င္ဂမၻီရ မလြတ္ေသး)၊ ဗကသအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ( ေက်ာ္ကိုကိုတို႔မလြတ္ေသး)၊ ဗကသႏိုင္ငံျခားေရးေကာ္မတီ၊ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ SNLD၊ မြန္၊ ရခိုင္ အပါအဝင္ စီအာပီပီ အဖြဲ႔ဝင္ ပါတီမ်ား၊ ျပည္ပအေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစုံအဖြဲ႔အစည္းေတြ စသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဝင္ေရး၊တင္ေရးကို သိပ္မႏွစ္သက္ၾကတာ ေတြ႔လာရပါတယ္။

အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးရဲ့ ေၾကညာခ်က္ေတြကို ဖတ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ သူတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ၾကသလဲ။ သူတို႔ဘာ့ေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို ေဝဖန္ဖို႔ ဝန္ေလးခဲ့ၾကသလဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူထုဟာ ေခါင္းေဆာင္မႈလိုအပ္ေနပါတယ္။ မဲမခြဲခင္မွာ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးရဲ့ ေဆြးေႏြးေဝဖန္အၾကံေပးတင္ျပမႈေတြ လိုအပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ လူထုေရွ႔ေမွာက္မွာ ႏိုင္ငံေရး အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို ရွင္းလင္းခ်ျပဖို႔ လိုအပ္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လို႔သာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဝင္ေရး၊ တင္ေရးကို မႏွစ္သက္ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ သူတို႔သေဘာထားကို လူထုသိေအာင္ ခ်ျပႏိုင္ခဲ့ရင္၊ ေစာေစာစီးစီး ခ်ျပဖို႔ ရွင္းလင္းေျပာျပဖို႔ မပ်က္ကြက္ခဲ့ရင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္း မဲခြဲတဲ့ အခါ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာ တမ်ဳိးတဖုံျဖစ္ေကာင္းျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ သမိုင္းဟာ တမ်ဳိးတဖုံ ေျပာင္းလဲေကာင္း ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေစာေစာတုန္းကေျပာခဲ့တာပါ။ ခင္ဗ်ားေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းေၾကာင့္ သမိုင္းကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစႏိုင္သလို၊ ခင္ဗ်ား မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ စကားတခြန္းေၾကာင့္လည္း သမိုင္းကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားေစႏိုင္ပါတယ္။

ခုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္အသီးသီးဟာ အေျပာသိပ္ေနာက္က်ခဲ့ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအေၾကာင္းအမ်ဳိး မ်ဳိးထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မို႔ မေဝဖန္ရဲတာဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတခ်က္မ်ား ပါေနခဲ့ေလမလားလို႔ သံသယဝင္မိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ ေထာက္ခံမႈ၊ လူထုေထာက္ခံမႈ သိပ္ၾကီးပါတယ္။ ဒီေထာက္ခံမႈ အရွိန္အဝါကို မလြန္ဆန္ရဲလို႔ မ်ား မေဝဖန္ခဲ့ၾကသလားလို႔ သံသယဝင္မိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ လူအမ်ားေထာက္ခံတိုင္း မွန္တယ္လို႔ အခါခပ္သိမ္းမွာ တရားေသယူဆလို႔ မရပါဘူး။ လူအမ်ားေထာက္ခံေပမဲ့ မွားေနတဲ့ ကာလမ်ဳိးေတြရွိတတ္ပါတယ္။ မ်ားတိုင္းလည္း မမွန္သလို နည္းတိုင္းလည္း မမွားပါဘူး။ ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ လူအမ်ားရဲ့ ဆႏၵကို ဆန္႔က်င္ ျပီး ဇြတ္လုပ္ဖို႔ ေျပာေနတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ လူအမ်ားကို အမွန္ေရာက္လာေအာင္ အခ်ိန္ယူျပီး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ စည္းရုံးယူရမယ္လို႔ ဆိုခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူမ်ားစု လူထုၾကီးဆိုတာ မွန္ကန္တဲ့ ဦးေဆာင္မႈ လိုပါတယ္။ ရွင္းလင္းေျပာၾကားေပမယ့္သူ လိုအပ္ပါတယ္။ လူထုကို အျပိဳင္အဆိုင္ စည္းရုံးတင္ျပမႈေတြ လုပ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ စည္းရုံးဦးေဆာင္မႈမရွိရင္ လူထုရဲ့ အားေပးေထာက္ခံမႈေတြဟာ လည္း ယာယီအားျဖင့္ ခြ်တ္ေခ်ာ္တိမ္းမွားမႈေတြ၊ ေခတ္ေနာက္က်မႈေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။

ဥပမာတခ်ဳိ႔ ေျပာရရင္ လူမ်ားစုလူထုၾကီးမွာ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲတဲ့ ကိုၾကီးေက်ာ္၊ မႏွဲေလးကိုးကြယ္မႈမ်ဳိးေတြရွိတတ္တာမ်ဳိးပါ။ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုဘရူႏိုက ေနကို ကမၻာကပတ္တယ္၊ ကမၻာၾကီးလုံးတယ္ေျပာခဲ့တာကိုလည္း လူအမ်ားစု လူထုၾကီးကခ်က္ခ်င္း မေထာက္ခံ ခဲ့ပါဘူး။ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲတဲ့ ကိုယ္က်ဳိးရွာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုသာ ေထာက္ခံခဲ့ၾကလို႔ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုဘရူႏိုဟာ အသတ္ေတာင္ခံခဲ့ရဖူးပါတယ္။

ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကိဳကာလမွာ ဂ်ာမန္ေတြအေပၚမွာ မဟာမိတ္အင္အားစုေတြက ဗာဆိုင္းစာခ်ဳပ္နဲ႔ မတရားဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဟစ္တလာဟာ ဗာဆိုင္းစာခ်ဳပ္ကို စကၠဴစုတ္လိုသေဘာထားခဲ့တဲ့ အတြက္ ဂ်ာမန္ျပည္သူေတြက တခဲနက္ ေထာက္ခံခဲ့ၾက ဖူးပါတယ္။ မဲေပးေရြးေကာက္ခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ ျဗိတိန္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အပါအဝင္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တခ်ဳိ႔ကေတာင္ ဟစ္တလာကို ေလးစားရုံသာမက အထင္ၾကီး အားက်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ ေဟာလီးဝုဒ္ ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ျပေနသလို အဲဒီေခတ္မွာ ဟစ္တလာကို လူတိုင္းက အရူးလို႔ ထင္ေနတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။

အဲဒီတုန္းက ဟစ္တလာနဲ့ နာဇီဝါဒဟာ ကမၻာ့ျပည္သူေတြကို ဒုကၡ အၾကီးအက်ယ္ေပးမယ္ဆိုတာ လူထုက ၾကိဳတင္ မသိျမင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဟစ္တာလာရဲ့ အႏၱရာယ္ကို ေထာက္ျပ ေဝဖန္ခဲ့သူေတြလည္း ရွိေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက တခ်ဳိ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ အမွန္တရားဘက္မွာ ေထာက္ခံသူလူနည္းစုသာရွိတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိးၾကံဳရတတ္ပါတယ္။ အဲသလို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ လူနည္းစုအတြက္ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အေျခအေနဟာ ခက္ခဲက်ပ္တည္းတတ္ပါတယ္။ စိတ္ထိခိုက္နာက်င္စရာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲသလို အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းမ်ဳိးကို သည္းခံျပီး စိတ္ရွည္ရွည္ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္ ျဖတ္ေက်ာ္မႈမ်ဳိးသာ မလုပ္ၾကရင္ အေတြးအေခၚမွား ေတြဟာ ကာလရွည္ၾကာ သရဖူေဆာင္းသြားၾကမွာပါ။

ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ တိုင္ယီ အလုပ္သမားအေရး ဥေပကၡာျပဳမႈ၊ ေရြးေကာက္ကိုယ္စားလွယ္ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ ဒီမိုကေရစီနည္းမက်တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ၊ ကိုယ္စားလွယ္ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ အေရးမၾကီးပါဘူး… ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ပါတီက ဟုတ္မဟုတ္ပဲ အေရးၾကီးပါတယ္ဆိုျပီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို လက္ညွိဳးေထာင္ေခါင္းညိမ့္ေတြခ်ည့္ပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာေတြ၊ ပါတီျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရာမွာ အျပိဳင္မထားတဲ့ (ဥကၠဌနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးအဖြဲ႔) အာဏာရွင္စနစ္ဆီ ဦးတည္သြားႏိုင္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံ ပုံေဖာ္မႈေတြြ၊ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ကိစၥကို အစိုးရဘက္က ၾကားဝင္ေပးဖို႔ မေတာင္းဆိုလို႔ ဘာမွ လုပ္လို႔မရပါဘူးဆိုျပီး လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတာေတြ၊ အစိုးရ အလိုေတာ္ရိ္ ကရင္သစၥာေဖာက္ ဗုိလ္ထိန္ေမာင္ အဖြဲ႔နဲ႔က်မွပဲ တိုင္းရင္းသားေတြကို အလြန္ခ်စ္တဲ့ ပုံနဲ႔ အတင္းဖက္ျပေနတာေတြ၊ လူထုတရပ္လုံးရဲ့ အၾကီးအက်ယ္ ေထာက္ခံမႈရေနပါရက္နဲ႔ မဲထည့္ရမယ္ေနာ္ ဆိုတာထက္ ဘာတခုမွ ပိုျပီး စည္းရုံးလမ္းညႊန္မႈ မျပဳလုပ္တာေတြ နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဘဝင္မက်သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေနၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္ဘက္မွာ လူနည္းစု ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ထုတ္မေျပာသူေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘဝင္မက်ရင္ ဘဝင္မက်ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၾကဖို႔သင့္ပါျပီ။

ဒီအေျခအေနကို ဒီအတိုင္း ဆက္လႊတ္ထားရင္ ဗုိလ္သိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ဟာ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးလုပ္သြားျပီး တိုင္းရင္းသားေတြကို ဥေပကၡာျပဳထားတယ္၊ ေခ်ာင္ထိုးထားတယ္လို႔ တိုင္းရင္းသားေတြက တေန႔မွာ ထင္ျမင္လာႏိုင္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေဝဖန္ရင္ စစ္အစိုးရ အၾကိဳက္ျဖစ္သြားမွာေပါ့ ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခဟာ မွန္ကန္တဲ့ ဆင္ေျခ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေျခခံဥပေဒ အသက္ဝင္ေရး အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္လို႔ သေဘာထားျပီး စစ္အစိုးရဟာ တေန႔ ေရႊဥတလုံးက်ဥေပးမယ့္ ငန္းမၾကီးပမာ တယုတယေမြးျမဴထားခ်င္လာျပီျဖစ္ပါတယ္။ ဦးသိ္န္းစိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ထဘီကို အလံထူ၊ ႏိုင္ငံတကာ ကိုေခ်ာ့ျမဴျပီး၊ ျပည္သူကိုဖိႏွိပ္၊ ေဒၚစုကေရငုံႏႈတ္ပိတ္ဆိုတဲ့ ျဖစ္စဥ္ၾကီးကို က်ေနာ္တို႔ကလည္း လက္ပိုက္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ သားစဥ္ေျမးဆက္တိုင္ေအာင္ စစ္ကြ်န္အျဖစ္ ႏြံနစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

စစ္အစိုးရ အၾကိဳက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မေျပာမဆို မေဝမဖန္ဘဲထားရင္ အေျခအေနဟာ ဒီမိုကေရစီ ပန္းတိုင္နဲ႔ တေန႔တျခား ပိုျပီး ေဝးကြာလာႏိုင္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ တာဝန္သိသိနဲ႔ ေဝဖန္ အၾကံျပဳၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း သမိုင္းေပးတာဝန္တရပ္ျဖစ္ပါတယ္။

ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
Read more

ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ ဝကၤႏၱ

ေရးသူ - ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
၄ ရက္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၂။
ဒီေန႔ မဂၢင္ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ေတြ အထုပ္ကေလး ကိုယ္စီဆြဲျပီး ေက်ာင္းေပၚကဆင္းသြားၾကတာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ စိတ္အထိခိုက္ရဆုံးပဲ။ သိပ္ရင္နာဖို႔ေကာင္းတယ္။ သာသနာကို ေစာ္ကားလိုက္ျပန္ျပီ။ သံဃာေတြကို ေစာ္ကား လိုက္ျပန္ျပီ။ သံဃာေတြကို ေက်ာင္းက ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကျပီ။ သူတို႔မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ။

မတရားမႈကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရင္ အဲဒီလက္ပိုက္ၾကည့္ေနသူဟာ မတရားမႈကို အားေပးတာနဲ႔ ဘာမွ မထူးဘူး။ မတရားတာကို မတားျမစ္တဲ့ အျပင္၊ မတရားတာကို မတရားဘူးလို႔မွ မေျပာရဲရင္ အဲဒီလို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈဟာ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနျပီလို႔ ဆိုရပါေတာ့မယ္။

ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ လူေတြ၊ သံဃာေတြကို နားလွည့္ ပါးရိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ။ ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရဟာ ရက္စက္ယုံသာမက လွည့္ဖ်ား ေကာက္က်စ္တတ္ေသးတယ္ဆိုတာကို အခု မဂၢင္ေက်ာင္း ျဖစ္ရပ္က သက္ေသခံပါတယ္။

ကဲ…အခု မဂၢင္ေက်ာင္းျဖစ္ရပ္မွာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရရဲ့ အရင္နဲ႔ မတူ တမူထူးတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။

အမႈက ဘာမႈလဲဆိုေတာ့ ရိုးရိုး အရပ္သား စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ မဂၢင္ေက်ာင္းခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကို ဖြင့္တဲ့ အမႈပါ။ ပုဒ္မ ၁၄၅ တဲ့။ ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနထို္င္ခြင့္မရွိတဲ့ အရပ္ကို က်ဴးေက်ာ္မႈတဲ့။ ဒီအမႈ ဒီပုဒ္မအေၾကာင္းကို ျပီးမွ ဆက္ေဆြးေႏြးတာေပါ့ေလ။

ထူးတာက သူတို႔တရားစြဲတာကို ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာ နာယက (မဟန) အဖြဲ႔က သိသြားျပီး မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ၾကားဝင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးပါသတဲ့။ ဒီသံဃာေတာ္ေတြကို အခုပဲ လႊတ္ျပီး အခုျပန္ဖမ္းရင္လည္း လူၾကားမေကာင္းဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မဟနက ၾကားဝင္ ရသတဲ့။

မဟနက သံဃာေတာ္ေတြကို လာေတြ႔ၾကဖို႔ ပင့္ဖိတ္လိုက္တယ္။ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရက သြားမေတြ႔ဘဲ ေရွာင္သြားတယ္။ ဆရာေတာ္ တခ်ိဳ႔ သြားေတြ႔ပါတယ္။ သူတို႔ မဟနနဲ႔ ၾက့ံဖြံ႔အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရ ၾကြလာမွာပဲလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အသွ်င္ဂမၻီရနာမည္ကို ထိပ္ကတပ္ျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္စာကို အသင့္ရိုက္ထားခဲ့တယ္။ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေနရာမွာ လည္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကို ထိပ္ကမထားဘဲ၊ အသွ်င္ဂမၻီရနာမည္ကို ေရွ႔ကထားျပီးေရးထား၊ ျပင္ထားခဲ့တယ္။

အဲဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္က ဘယ္လို ဆုံးျဖတ္ခ်က္လဲဆိုေတာ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္

သံဃာေတာ္ေတြက ေက်ာင္းကေနယာယီထြက္ေပးရမယ္။

ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ျပန္ပိတ္မယ္။

ခ်ိတ္ကို ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္။

သံဃာေတြ သူတို႔ဖာသာ သကၤန္းျပန္ဝတ္တာ တရားမဝင္ဘူး။ တိုင္းသံဃနာယက က ျပန္ဝတ္ေပးမယ္။

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဒါပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ သံဃာေတြ ေနေနၾကျပီ။ ျပီးရင္လည္း ျပန္ဖြင့္ေပးမွာပဲ။ ဘာလို႔ ပိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္လုပ္ေနတာပါလဲ။ သံဃာေတာ္ေတြ သကၤန္း ရုံျပီး ဝတ္ျပီးေနျပီ။ ဘာလို႔ ျပန္ဝတ္ဦးလုပ္ေန ျပန္တာလဲ။ ဘာသေဘာလဲ။ ဒီလုပ္ရပ္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ေတြ အမ်ားၾကီးပါေနပါတယ္။ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာ္ကားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အမ်ားျပည္သူကို ေစာ္ကားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးပါေနပါတယ္။

ၾကံ့ဖြ႔ံ စစ္အစိုးရက သူတို႔တရားစြဲမွာကို မဟနကို ၾကိဳအသိေပးခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကဘယ္တုန္းက ဒါမ်ဳိး အသိေပးခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ ဦးဂမၻီရတို႔ကို ဖမ္းတုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ေက်ာင္းတိုက္ကို ခ်ိတ္ပိတ္တုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ဘုန္းၾကီးေတြကို စစ္ေၾကာေရး လုပ္တုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ေငြၾကာယံကို ဝင္စီးျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို ထိပ္ေပါက္ေခါင္းကြဲျဖစ္ေအာင္ ရိုက္တုန္းႏွက္တုန္းကေရာ မဟနဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခဲ့သလား။ ဘုန္းၾကီးေတြကို သကၤန္းဆြဲခြ်န္တုန္းကေရာ မဟနကိုေခၚခြ်တ္ခိုင္းခဲ့သလား။ ဒါေတြ တခုမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ေကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ အခုမွ ရုတ္တရက္ ဘာ့ေၾကာင့္ လူလိုသူလို သိတတ္လာသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ အခုမွ လိမၼာလာသလဲ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေၾကာ္ျငာထိုးေနသလို ေျပာင္းလဲလာတာလား။

မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရဟာ (ေျပာင္) ေျဗာင္ရက္စက္တဲ့ အဆင့္ကေန၊ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာမႈ ထပ္ျဖည့္ က်င့္သုံးလိုက္တာသာျဖစ္ပါတယ္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရရဲ့ ေကာက္က်စ္လွည့္ဖ်ားတဲ့ ဝကၤႏၱလုပ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးအျမီးလိုေကာက္၊ ျမစ္လို ေကာက္တဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရရဲ့ ဝကၤႏၱလုပ္ရပ္ပါပဲ။

ဆရာေတာ္အသွ်င္ဂမၻီရနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္သံဃာေတာ္ေတြကို ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ မလြဲမေရွာင္သာတဲ့ အဆုံးမွာ ေထာင္က လႊတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ လႊတ္ေပးခဲ့သလဲ။ အရင္ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေရးခဲ့သလိုပါပဲ၊ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈ ရုတ္သိမ္းေစခ်င္လို႔၊ ႏို္င္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ လာၾကေစခ်င္လို႔၊ အိုင္အမ္အက္ဖ္ နဲ႔ ကမၻာ့ဘဏ္ကေန ေခ်းေငြေတြရခ်င္လို႔ ၊ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြကို ၾကံ့ဖြံ႔ အလိုေတာ္ရိ သူေဌးေတြနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သားသမီးေတြကသာ ျမက္ျမက္ကေလးစားခ်င္ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ အသွ်င္ဂမၻီရကို ဆိုရင္ ေထာင္ထဲမွာေတာင္ အျငိဳးထား ႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အေသလုပ္ခဲ့သလားလို႔ေတာင္ ေတြးေလာက္တဲ့ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈမ်ဳိး လုပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ဆရာေတာ္ရဲ့ အစ္မေတာ္က ဖြင့္ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲသလို အျငိဳးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔လိုခ်င္တာေတြကလည္းရွိေန၊ လူထုကလည္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖို႔ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဖိအားေပးလာေတာ့ မလႊဲမေရွာင္သာ လႊတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။

အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ကို လႊတ္ေပးေပမဲ့ သူတို႔ေက်ာင္းကိုေတာ့ ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကို ဖြင့္မေပးဘူး္။ ဒါဟာ အရင္သံဃာေတြတုန္းကလုပ္သလို သူတို႔ လုပ္ေနက် အတိုင္းလုပ္တာပဲ။ ျပည္သူ႔အေရး ေဆာင္ရြက္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ေနစရာမရွိေအာင္ လုပ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ဆရာေတာ္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္ေတြပါ။ သာမန္ဆရာေတာ္ေတြမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ေခါင္းေဆာင္ပီသတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းကို သူမ်ားက မတရားပိတ္ထားတာကို ကိုယ့္ဖာသာ ဖြင့္ျပီးျပန္ဝင္လိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းလုပ္ရပ္ကေလးပါ။ ကိုယ့္မွာ ေနစရာမရွိလို႔၊ အစိုးရကလည္း ဘာမွ စီစဥ္မေပးဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ တံခါးဖြင့္ျပီး ဝင္ေနလိုက္တာပါပဲ။ ေျခာက္တိုင္းမေၾကာက္တတ္တာကိုသာ အျပစ္ဆိုခ်င္ရင္ ဆိုဖို႔ရွိပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဦးသိန္းစိန္အဖို႔ရာမွာေတာ့ ေရႊဥၾကမ္းညပ္သည့္ပမာ ဆတ္ဆတ္ခါ နာတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ စိန္ေခၚတဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ျမင္တယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရရဲ့ လုပ္ရပ္ကို ခြင့္ျပဳထားလိုက္ရင္ ၾကံ့ဖြံ႔ သိကၡာက်တယ္လို႔ထင္တယ္။ လူေတြေၾကာက္ေအာင္ သူတို႔ တသက္လုံး ရက္စက္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးသုံးျပီး ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့သမွ်ဟာ အသွ်င္ဂမၻီရ လုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ငေပါၾကီး လုံးလုံးျဖစ္ရေတာ့မွာပဲလို႔ ေတြးပုံရတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကို ျပန္ဖမ္းခ်င္လိုက္တာ လက္ကိုယား ေနမွာ အမွန္ပဲ။ သူတို႔လက္က သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ ေသြးစြန္းဖူးတဲ့လက္ပဲ၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ဖို႔ဆိုတာေလာက္ကေတာ့ သိပ္ကို လက္ယဥ္ ေနတယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္ရင္ သူတို႔ အစီအစဥ္ေတြ ပ်က္ျပားလိမ့္မယ္။ အခုျပန္လႊတ္ေပးျပီး အခုျပန္ဖမ္းရင္ လူၾကားမေကာင္းဘူး မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္၊ ႏိုင္ငံတကာကေရာ ျပည္သူေတြကပါ သူတို႔ကို ယုံၾကည္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း သူတို႔သိတယ္။ ဒီေတာ့ဦးဂမၻီရနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ဆရာေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးဖို႔ရာ အကြက္ခ်စီမံပါေတာ့တယ္။ မဟနနဲ႔ လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ စီစဥ္ပါေတာ့တယ္။ မဟနကို ရုပ္ေသးရုပ္ပမာ ၾကိဳးဆြဲ အသုံးခ်ပါေတာ့တယ္။ သံဃာ အခ်င္းခ်င္း ရန္တိုက္ ဂိုဏ္းခြဲပါေတာ့တယ္။

အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ၾကံ့ဖြံ႔၊ နအဖ စစ္အစိုးရသက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ ဘုန္းၾကီးသံဃာေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားဖိႏွိပ္မႈ အေရးယူမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ဳိးလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ မဟနကို ဘယ္တုန္းကမွ အေရးလုပ္ အသိေပးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မဟနကလည္း ဒို႔ဘုန္းၾကီးေတြကို သတ္ေနတယ္၊ ဒို႔ဘုန္းၾကီးေတြကို ဖမ္းေနတယ္၊ ရိုက္ေနတယ္ဆိုျပီး တခါမွ ၾကားဝင္ေပးတာ၊ တာဝန္သိသိ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာ ဘာမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အစိုးရက တရားစြဲမွာကို မဟနက မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ၾကားဝင္ေပး ပါသတဲ့။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရရဲ့ တခ်က္ခုတ္နဲ႔ သုံးေလးခ်က္ျပတ္ေအာင္ ၾကံစည္တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ ၾကံ့ဖြ႔ံအစိုးရကိုလည္း လူေတြ အရိုအေသ မတန္ရ ေအာင္၊ မဟနလည္း နာမည္ေကာင္းရေအာင္၊ အသွ်င္ဂမၻီရလည္း ဦးက်ဳိးေအာင္ ဆိုတဲ့ သားေရႊအိုးထမ္း စီမံကိန္းၾကီး စီမံ ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ကို ဒီေက်ာင္းမွာ ေနခြင့္မေပးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ ေပးရေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ဖာသာ ဝင္ေနလို႔ မရဘူး၊ ဒို႔ဖြင့္ေပးမွ ဝင္လို႔ရမယ္လို႔ အာဏာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေက်ာင္းကေန ခဏထြက္ေပးရမယ္။ ခ်ိတ္ျပန္ပိတ္မယ္။ ျပီးမွ ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္၊ ဒါမွ တရားဝင္မယ္လို႔ ပေလာင္းပလဲ လုပ္ပါတယ္။ ဒါက ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးတာ အာဏာျပတာ၊ ဒါ့အျပင္ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ရဲ့ လုပ္ရပ္ကို တရားမဝင္ဘူး၊ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကေတာင္ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကို ဖိအားေပး အသုံးခ်လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာအခ်င္းခ်င္း တိုက္ေပးလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေလာက္နဲ႔တင္ မေက်နပ္ေသးဘူး။ မဟနကိုလည္း လူရိုေသေအာင္ အာဏာျပခိုင္းဦးမယ္လို႔ ၾကံစည္တယ္။ မဟနကို အေရာင္တင္ေပးဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ ကိုယ့္ဖာသာ သကၤန္းျပန္စည္းတာ၊ သိကၡာထပ္တာဟာ တရားမဝင္ဘူး။ တိုင္းသံဃနာယက က သကၤန္းစည္းေပးမွ တရားဝင္တာလို႔ ဆိုလိုက္ျပန္တယ္။

ဒီေနရာမွာ ေရွ႔ေနာက္မညီတာေတြရွိလာပါတယ္။ မဟန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိလာပါတယ္။ သကၤန္းခြ်တ္တုန္းကေရာ၊ အသွ်င္ဘုရားတို႔ သကၤန္းခြ်တ္ခဲ့တာပါလား။ ဒါမွမဟုတ္ အသွ်င္ဘုရားတို႔ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခဲ့ပါသလား။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါသလား။ ဒါ့အျပင္ အရင္ သံဃာေတာ္ေတြ ေထာင္ကျပန္လြတ္လာတုန္းကေရာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ တာဝန္သိသိနဲ႔ ေခၚျပီး သကၤန္းျပန္စည္းေပးခဲ့ ပါသလား။ ခုက်မွ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပၚလာပါသလဲဘုရား။ ဒီစည္းကမ္းက အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ လြတ္မယ္ၾကားမွ ထုတ္လိုက္တာပါလား။ ေထာင္ထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို သကၤန္းဝတ္ခြင့္ မေပးတာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ကန္႔ကြက္ခဲ့ဖူးပါသလား။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေျပာျပီး ငါကိုင္တုတ္တာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ပါသလဲ။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြက ပုံစံထိုင္ခုိင္းျပီး နားရင္းရိုက္တာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္လက္ပိုက္ၾကည့္ခဲ့ပါသလဲ။ ဒီသံဃာေတြကုိ သံဃာအတုေတြလို႔ စစ္အစိုးရက ေျပာေနတာေတြ၊ အခုမွ ကတုံးတုံးျပီး ဘုန္းၾကီးေယာင္ေဆာာင္ထားတဲ့ လူေတြလို႔ ေျပာတာေတြကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ပါသလဲ။ အခု ဒီဘုန္းၾကီးေတြဟာ သံဃာ အစစ္ေတြဆိုတာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ေရာ၊ အစိုးရကပါ ဝန္ခံလိုက္ျပီ မဟုတ္ပါလား။ အတုေတြ ဆိုရင္ အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာလို႔ သကၤန္းျပန္စည္းေပးမွာပါလဲ။

ၾကံ့ဖြ႔ံ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြဟာ သံဃာအစစ္မွန္း အစကတည္းကသိရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္သူကို လိမ္ညာခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြကို သူတို႔က သံဃာမဟုတ္ဘူး ဆိုျပီး သကၤန္းခြ်တ္ခိုင္းခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္ဝန္ထမ္းေတြ ငရဲက် ေအာင္လုပ္ခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီသံဃာေတြကို စစ္ေၾကာေရးမွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးခိုင္း၊ ဒိုက္ထိုးခိုင္းခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေငြၾကာ ယံေက်ာင္းတိုက္ထဲဝင္ျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို ရိုက္ႏွက္ ဘုရားဆင္းတုေတြ ရိုက္ခ်ဳိးတာမ်ဳိး လုပ္ခဲ့ပါသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးအစစ္၊ သံဃာအစစ္ေတြကို သတ္ခဲ့ပါသလဲ။

အသွ်င္ဂမၻီရကို စာေပးပို႔ရာမွာလည္း မဂၢင္ေက်ာင္းကို မပို႔ဘဲ မိတၳိလာက မိဘအိမ္ကို ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ အသွ်င္ဂမၻီရ မဂၢင္ ေက်ာင္းမွာရွိတာကို သူတို႔သိလို႔ပဲ တရားစြဲမလို႔ လုပ္ေနဆိုမဟုတ္လား။ မာနေတြပါ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းတဲ့ စစ္ဗိုလ္မာနေတြပါ။ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ မဂၢင္ေက်ာင္းမွာ ေနတာကို အသိအမွတ္မျပဳတဲ့သေဘာထားကို ေဖာ္ျပတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္မဲ့မႈဟာ ပိုျပီး ေပၚလြင္လာျပန္တယ္။ မိဘအိမ္ဆိုတာ သံဃာေတာ္ေတြတည္းခိုလို႔ရေပမဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ သီတင္းသုံးရာ အရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ အသွ်င္ဂမၻီရမွာ မဂၢင္ေက်ာင္းမွာ မေနရင္ တျခားသင့္တင့္တဲ့ ေနစရာမရွိဘူးဆိုတာ သူတို႔ သိေၾကာင္းေဖာ္ျပရာေရာက္ပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကို ေနစရာလည္း စီမံမေပး၊ မဂၢင္ေက်ာင္းကိုလည္း ပိတ္ထားတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ညစ္ပတ္မႈဟာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကေတာ့ တရားဝင္မူရင္းစာကို ယူဖို႔ မိတၳိလာကို ၾကြသြားတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္က သံဃာေတာ္ေတြဟာ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ေနရာကို တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္တဲ့ အတြက္ဆိုျပီး ရာဇဝတ္ျပစ္မႈနဲ႔ တရားစြဲထားပါတယ္။ ပုဒ္မ ၁၄၅ တဲ့။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ပိတ္ထားတဲ့ ေနရာတဲ့။ ဒီေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကေရာ တရားဝင္ ပိတ္ထားတာဟုတ္ရဲ့လား။ ဥပေဒနဲ႔ အညီ ပိတ္တာဟုတ္ပါသလား။ ဘယ္တရားရုံးမွာ ဘယ္ဥပေဒနဲ႔ တရားစြဲဆိုျပီး ပိတ္ခဲ့တာပါလဲ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကိုေရာ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္တဲ့ အမႈ အတြက္ စစ္ေဆးေမးျမန္းခဲ့ပါသလား။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘာအမႈနဲ႔ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ကို အသိေပးခဲ့ပါသလား။ လူတေယာက္၊ သံဃာတပါးေနထိုင္တဲ့ အေဆာက္အဦကို ငါအစိုးရ၊ ငါအာဏာပိုင္ဆိုျပီး ဥပေဒမဲ့ ပိတ္ခ်င္တိုင္း ပိတ္လို႔ရသလား။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ေျဖရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘယ္သူက က်ဴးေက်ာ္တာလဲ။ သံဃာေတြက က်ဴးေက်ာ္တာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဴးေက်ာ္ခဲ့တာလားဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကပါဦး။

ဒါ့အျပင္ ၾကံ့ဖြ႔ံစစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ဇာတ္နဲ႔ သူတို႔ရဲ့ အၾကံအစည္ကို ဗူးေပၚသလို ေပၚေစတဲ့ ေနာက္ထပ္ အခ်က္တခ်က္ရွိပါေသးရဲ့။ အဲဒါကေတာ့ တျခားမဟုတ္ဘူး။ ဆရာေတာ္ေတြကို မဟနက ဆင့္ေခၚတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္စာကို ၾကိဳတင္ ရိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ အခ်က္ပါ။ အထက္ကေပးလိုက္တဲ့စာကို ရိုက္ႏွိပ္ျပီးအသင့္ထုတ္ယူလာတယ္ဆိုတာ သိပ္ထင္ရွားပါတယ္။ ဝန္ခံလက္မွတ္ထိုးမယ့္ စာထဲမွာ ဦးဂမၻီရ စေသာ သံဃာေတာ္မ်ားလို႔ ညႊန္းဆိုထားပါတယ္။ ဝန္ခံကတိလက္မွတ္ေရးထိုးရမယ့္ေနရာမွာလည္း ဦးဂမၻီရကို ထိပ္ကတင္ထားပါတယ္။ ဦးဂမၻီရ မုခ်လာမယ္လို႔ သူတို႔က ထင္ထားတာကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဦးဂမၻီရက သူတို႔ ဆင့္ေခၚတဲ့ ေန႔မွာ ေရာက္မလာေတာ့ သူတို႔ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထား တာေတြဟာ ဗူးေပၚသလို ေပၚကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ ဘယ္သူ႔ကို ျငိဳးတယ္ဆိုတာလည္း ပိုျပီး ထင္ရွားသြားပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဦးဂမၻီရကို ထိပ္ကတင္ပါသလဲ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကိုသာ ထိပ္ကတင္ဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း စဥ္းစားရင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ပိုျပီး တာဝန္ရွိတယ္လို႔ စဥ္းစားဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ခုေတာ့ ဘယ္သူ႔အေပၚမွာ အာဃာတထားတယ္ဆိုတာ သိပ္ရွင္းသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ စာၾကိဳရိုက္လာေပမဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဂမၻီရၾကြမလာရင္ စာကို ျပင္ရိုက္လိုက္ရုံသာရွိတာပ။ ကြန္ျပဴတာမွာ စာတေစာင္ ပရင့္ထုတ္ရတာ ဘာခက္တာလိုက္လို႔။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက စာက အထက္ကလာတဲ့စာျဖစ္ေနတယ္။ မျပင္ရဲဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ထားထား၊ စစ္အစိုးရက စစ္အစိုးရပဲ။ အမိန္႔ကို တရားေသ မလိုက္နာဘဲ အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပဳျပင္က်င့္သုံးရဲတဲ့ သတၱိ၊ သူတို႔ငယ္သားေတြမွာ မရွိဘူး။ အဲဒီအခြင့္အေရး ေပးမထားဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေခါင္းေပါင္း ေပါင္းလိုက္ေပမဲ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းက မေျပာင္းဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားတာဟာ ေခြးနဲ႔ ပါးခ်ပ္ မဟပ္သလိုျဖစ္ေနေလရဲ့။

မဟန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြဟာ ၾကီးတဲ့ အမႈကို ငယ္ေအာင္၊ ငယ္တဲ့ အမႈကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ေစတနာရွိမယ္လို႔ေတာ့ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဥကၠဌျဖစ္တဲ့ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ တပည့္သံဃာေတာ္ေတြ အေပၚေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵမ်ဳိးရွိတယ္လို႔ သတင္းထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ မဟနဟာ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ရုပ္ေသးရုပ္ဆိုတာ အထင္အရွားေပၚ လြင္ပါတယ္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရက မဟနကို လက္ကိုင္တုတ္သဖြယ္ အသုံးခ်ေနတယ္ဆိုတာလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အေနနဲ႔ အေလးအနက္ျပန္လည္ သုံးသပ္သင့္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ မ်က္ႏွာ၊ ဒါယိကာျပည္သူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး အမွန္တရားဘက္ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္သင့္ပါျပီ။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ မွန္ရာေျပာရင္ ရာထူးျပဳတ္ခ်င္ျပဳတ္ပါမယ္။ သူတို႔ အသွ်င္ဘုရားတို႔ကို ေထာင္မခ်ရဲပါဘူးဘုရား။ တတိုင္းတျပည္လုံး အမ်ဳိးသားေရးကို ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကရမယ့္ အခုလို ကာလ မ်ဳိးမွာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ဟာ အဓမၼေရွ႔မွာ အကာအကြယ္ေပးသူေတြ မျဖစ္ထိုက္ပါဘုရား။

တကယ္ေတာ့ အခုလို မတရား ေစာ္ကား ဖိႏွိပ္ခံရတာမ်ဳိးဟာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြသက္သက္နဲ႔သာ ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢလိက ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ အေစာ္ကားခံရသူ ကာယကံရွင္ကိုသာမက အဲသလို ေစာ္ကားတဲ့ အျပဳအမူလုပ္ရပ္ကို ဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမွာ လက္သင့္ခံလိုက္ရတဲ့ အမ်ားျပည္သူရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကိုပါ ညွိဳးႏြမ္းထိခိုက္ေစပါတယ္။ တခါေစာ္ကားတာကို ျငိမ္ခံရင္ ေနာင္လည္း ထပ္ခါထပ္ခါ ေစာ္ကားေနဦးမွာပါပဲ။ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးတာကေတာ့ အဲဒီ မတရားတဲ့ လုပ္ရပ္ကို မွန္ေၾကာင္း တရားေၾကာင္း ေျပာျပီး အေတြးအေခၚအရ ေရွ႔ေနလိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ မတရားလုပ္ေနတဲ့သူေတြကို ေျပာင္းလာျပီ၊ ေကာင္းလာျပီ ေျပာေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ ဒါေတြက ပိုလို႔ေတာင္ အႏၱရာယ္ၾကီးပါေသးတယ္။

အခုေလာေလာဆယ္မွာပဲ ဆရာ ေမာင္ဝံသက သူ႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီရျပီလား ေဆာင္းပါးမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီ မရေသးေပမဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနျပီတဲ့။ အခု ဒီေန႔လို လုပ္ရပ္မ်ဳိးေတြကို ဘာလို႔ ထည့္မေျပာ ထည့္မတြက္တာပါလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါေတြကို သိသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းေသးတယ္၊ ေျပာင္းေနတယ္လို႔ ယူဆေနတာပါလား။ လူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ အခု ၁၀၀ လုပ္ထားတဲ့ အထဲကေန ၅ ခု ၆ ခုကို သူတို႔ အက်ဳိးစီးပြားေမွ်ာ္ျပီး ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းေပးလိုက္တာမ်ဳိးကို ဘာ့ေၾကာင့္ မွန္ကန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနျပီလို႔ ကာကြယ္ေျပာဆိုေနသလဲ။ ဒါဟာ လူထုကို အေတြးအေခၚအရ မႈိင္းတိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲ သဲပက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ မတရားတဲ့ အဓမၼလုပ္ရပ္ေတြကို မွန္ေၾကာင္း တရားေၾကာင္း ေရွ႔ေနလိုက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာေနတာလဲ။ ဦးသိန္းစိိန္ နဲ႔ နားလည္မႈ လြဲမွာ စိုးလို႔လား။ သူတို႔ေျပာေနၾကသလို ျပဳျပင္ေရးေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားမွာ စိုးလို႔လား။ သတင္းသမားေကာင္းမွန္ရင္ မွန္တာကို မွန္တယ္လို႔ ေျပာရဲရမယ္။ မွားတာကို မွားတယ္လို႔ ရဲရဲ ေထာက္ျပရဲရမယ္။ ဟိုဟာျဖစ္မွာ စိုး၊ ဒီဟာ ျဖစ္မွာစိုးေနရင္ အဲဒီစိုးရိမ္မႈအားလုံးဟာ ဘယာဂတိပဲ။ စိုးရိမ္မႈ၊ အက်ိဳးေမွ်ာ္မႈ တခုခုနဲ႔ ေရးသားရင္ အဂတိလိုက္စားတဲ့ သတင္းသမားလို႔ပဲ ေခၚရပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ လက္ေအာက္မွာ မွန္ရာကို ေရးခြင့္မရဘူးဆိုရင္ နားလည္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမွန္တာကိုေတာ့ ေရးစရာ မလိုဘူးထင္ပါတယ္။ ထမင္းမစားရရင္ရွိပေစ၊ သတင္းသမားသိကၡာကိုေတာ့ ရိုေသမယ္ဆို တဲ့ စိတ္ထားမ်ဳိးရွိသင့္ပါတယ္။

ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရဟာ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲရမွာကို မလိုလားပါဘူး။ လူထုအားနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားၾကမွာကိုလည္း ပိုစိုးရိမ္ပါတယ္။ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မႏၱေလးမွာ ဟိုေနရာ တရားမေဟာရ၊ ဒီေနရာ လူမစုရဆိုျပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရိုက်ဳိးပါတယ္။ လိုက္နာပါတယ္။ မတရားတဲ့ ဥပေဒကို ေခါင္းငုံ႔သည္းခံပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒီလို ႏိုင္ငံေရးဦးခ်ဳိးလို႔ရေပမဲ့ ဦးဂမၻီရကို ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးလို႔မရလိုက္ဘူး။ ဒါကို သူတို႔ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ထပ္ျပီး ဖိႏွိပ္ဦးမွာပါ။ သူတို႔ ထပ္ျပီး ေစာ္ကားဦးမွာပါ။ ဆရာေတာ္ဦးဂမၻီရက

“ခ်ိတ္ပိတ္တာကိုကမွားေနျပီ သံဃာက ေက်ာင္းမွာ မေနလို႔ ဘယ္မွာ ေနရမလဲ။ ခ်ိတ္ပိတ္တာကိုက မွားေနတယ္။ ဒါဟာ လက္ခံရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေၾကာင့္လက္ခံလိုက္ရတာလို႔”

မိန္႔ပါတယ္။ အလြန္ျပတ္သားတဲ့ အာဇာနည္စကားမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးကို ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ အျငိဳးထားဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ မတရားအျပဳခံရတဲ့ ဆရာေတာ္အသွ်င္ဂမၻီရနဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ား ဘက္မွာ အားလုံးရပ္တည္ အကာအကြယ္ေပးၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ သင့္မိတ္ေဆြအေပၚမွာ ျပဳတဲ့ မတရားမႈကို လ်စ္လ်ဴျပဳရင္ အဲဒီမတရားမႈဟာ သင့္အေပၚေရာက္လာပါလိမ့္္မယ္။ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းထဲက လူတေယာက္ အေပၚမွာ အစိုးရကိုယ္တိုင္က က်ဴးလြန္တဲ့ မတရားမႈဟာ အဲဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းဝင္ အားလုံးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ မတရားမႈကို ကာကြယ္ ဖို႔ တိုက္ဖ်က္ဖို႔ဟာ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔လို၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔လို လူထုက အားထားယုံၾကည္ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ပိုျပီးေတာ့ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းေရွာင္မေနၾကပါနဲ႔။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရွ႔ကေခါင္းေဆာင္ေပးၾကမွာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုလား ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။

ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
၄ ရက္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၂။
Read more
မိတ္ေဆြ…. စကၤာပူႏုိင္ငံသား ခံယူဖုိ႔ စိတ္ကူးေနသလား။ ဒီစာကုိ အရင္ဖတ္ၾကည့္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။



စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites
Blogs