၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
၄ ရက္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၂။
ဒီေန႔ မဂၢင္ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ေတြ အထုပ္ကေလး ကိုယ္စီဆြဲျပီး ေက်ာင္းေပၚကဆင္းသြားၾကတာကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ စိတ္အထိခိုက္ရဆုံးပဲ။ သိပ္ရင္နာဖို႔ေကာင္းတယ္။ သာသနာကို ေစာ္ကားလိုက္ျပန္ျပီ။ သံဃာေတြကို ေစာ္ကား လိုက္ျပန္ျပီ။ သံဃာေတြကို ေက်ာင္းက ေမာင္းထုတ္လိုက္ၾကျပီ။ သူတို႔မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ။
မတရားမႈကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရင္ အဲဒီလက္ပိုက္ၾကည့္ေနသူဟာ မတရားမႈကို အားေပးတာနဲ႔ ဘာမွ မထူးဘူး။ မတရားတာကို မတားျမစ္တဲ့ အျပင္၊ မတရားတာကို မတရားဘူးလို႔မွ မေျပာရဲရင္ အဲဒီလို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈဟာ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနျပီလို႔ ဆိုရပါေတာ့မယ္။
ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ လူေတြ၊ သံဃာေတြကို နားလွည့္ ပါးရိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ။ ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရဟာ ရက္စက္ယုံသာမက လွည့္ဖ်ား ေကာက္က်စ္တတ္ေသးတယ္ဆိုတာကို အခု မဂၢင္ေက်ာင္း ျဖစ္ရပ္က သက္ေသခံပါတယ္။
ကဲ…အခု မဂၢင္ေက်ာင္းျဖစ္ရပ္မွာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရရဲ့ အရင္နဲ႔ မတူ တမူထူးတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။
အမႈက ဘာမႈလဲဆိုေတာ့ ရိုးရိုး အရပ္သား စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ မဂၢင္ေက်ာင္းခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကို ဖြင့္တဲ့ အမႈပါ။ ပုဒ္မ ၁၄၅ တဲ့။ ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနထို္င္ခြင့္မရွိတဲ့ အရပ္ကို က်ဴးေက်ာ္မႈတဲ့။ ဒီအမႈ ဒီပုဒ္မအေၾကာင္းကို ျပီးမွ ဆက္ေဆြးေႏြးတာေပါ့ေလ။
ထူးတာက သူတို႔တရားစြဲတာကို ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာ နာယက (မဟန) အဖြဲ႔က သိသြားျပီး မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ၾကားဝင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးပါသတဲ့။ ဒီသံဃာေတာ္ေတြကို အခုပဲ လႊတ္ျပီး အခုျပန္ဖမ္းရင္လည္း လူၾကားမေကာင္းဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မဟနက ၾကားဝင္ ရသတဲ့။
မဟနက သံဃာေတာ္ေတြကို လာေတြ႔ၾကဖို႔ ပင့္ဖိတ္လိုက္တယ္။ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရက သြားမေတြ႔ဘဲ ေရွာင္သြားတယ္။ ဆရာေတာ္ တခ်ိဳ႔ သြားေတြ႔ပါတယ္။ သူတို႔ မဟနနဲ႔ ၾက့ံဖြံ႔အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရ ၾကြလာမွာပဲလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အသွ်င္ဂမၻီရနာမည္ကို ထိပ္ကတပ္ျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္စာကို အသင့္ရိုက္ထားခဲ့တယ္။ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေနရာမွာ လည္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကို ထိပ္ကမထားဘဲ၊ အသွ်င္ဂမၻီရနာမည္ကို ေရွ႔ကထားျပီးေရးထား၊ ျပင္ထားခဲ့တယ္။
အဲဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္က ဘယ္လို ဆုံးျဖတ္ခ်က္လဲဆိုေတာ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္
သံဃာေတာ္ေတြက ေက်ာင္းကေနယာယီထြက္ေပးရမယ္။
ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ျပန္ပိတ္မယ္။
ခ်ိတ္ကို ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္။
သံဃာေတြ သူတို႔ဖာသာ သကၤန္းျပန္ဝတ္တာ တရားမဝင္ဘူး။ တိုင္းသံဃနာယက က ျပန္ဝတ္ေပးမယ္။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဒါပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ သံဃာေတြ ေနေနၾကျပီ။ ျပီးရင္လည္း ျပန္ဖြင့္ေပးမွာပဲ။ ဘာလို႔ ပိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္လုပ္ေနတာပါလဲ။ သံဃာေတာ္ေတြ သကၤန္း ရုံျပီး ဝတ္ျပီးေနျပီ။ ဘာလို႔ ျပန္ဝတ္ဦးလုပ္ေန ျပန္တာလဲ။ ဘာသေဘာလဲ။ ဒီလုပ္ရပ္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ေတြ အမ်ားၾကီးပါေနပါတယ္။ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာ္ကားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အမ်ားျပည္သူကို ေစာ္ကားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးပါေနပါတယ္။
ၾကံ့ဖြ႔ံ စစ္အစိုးရက သူတို႔တရားစြဲမွာကို မဟနကို ၾကိဳအသိေပးခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကဘယ္တုန္းက ဒါမ်ဳိး အသိေပးခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ ဦးဂမၻီရတို႔ကို ဖမ္းတုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ေက်ာင္းတိုက္ကို ခ်ိတ္ပိတ္တုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ဘုန္းၾကီးေတြကို စစ္ေၾကာေရး လုပ္တုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ေငြၾကာယံကို ဝင္စီးျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို ထိပ္ေပါက္ေခါင္းကြဲျဖစ္ေအာင္ ရိုက္တုန္းႏွက္တုန္းကေရာ မဟနဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခဲ့သလား။ ဘုန္းၾကီးေတြကို သကၤန္းဆြဲခြ်န္တုန္းကေရာ မဟနကိုေခၚခြ်တ္ခိုင္းခဲ့သလား။ ဒါေတြ တခုမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ေကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ အခုမွ ရုတ္တရက္ ဘာ့ေၾကာင့္ လူလိုသူလို သိတတ္လာသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ အခုမွ လိမၼာလာသလဲ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေၾကာ္ျငာထိုးေနသလို ေျပာင္းလဲလာတာလား။
မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရဟာ (ေျပာင္) ေျဗာင္ရက္စက္တဲ့ အဆင့္ကေန၊ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာမႈ ထပ္ျဖည့္ က်င့္သုံးလိုက္တာသာျဖစ္ပါတယ္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရရဲ့ ေကာက္က်စ္လွည့္ဖ်ားတဲ့ ဝကၤႏၱလုပ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးအျမီးလိုေကာက္၊ ျမစ္လို ေကာက္တဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရရဲ့ ဝကၤႏၱလုပ္ရပ္ပါပဲ။
ဆရာေတာ္အသွ်င္ဂမၻီရနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္သံဃာေတာ္ေတြကို ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ မလြဲမေရွာင္သာတဲ့ အဆုံးမွာ ေထာင္က လႊတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ လႊတ္ေပးခဲ့သလဲ။ အရင္ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေရးခဲ့သလိုပါပဲ၊ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈ ရုတ္သိမ္းေစခ်င္လို႔၊ ႏို္င္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ လာၾကေစခ်င္လို႔၊ အိုင္အမ္အက္ဖ္ နဲ႔ ကမၻာ့ဘဏ္ကေန ေခ်းေငြေတြရခ်င္လို႔ ၊ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြကို ၾကံ့ဖြံ႔ အလိုေတာ္ရိ သူေဌးေတြနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သားသမီးေတြကသာ ျမက္ျမက္ကေလးစားခ်င္ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ အသွ်င္ဂမၻီရကို ဆိုရင္ ေထာင္ထဲမွာေတာင္ အျငိဳးထား ႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အေသလုပ္ခဲ့သလားလို႔ေတာင္ ေတြးေလာက္တဲ့ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈမ်ဳိး လုပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ဆရာေတာ္ရဲ့ အစ္မေတာ္က ဖြင့္ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲသလို အျငိဳးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔လိုခ်င္တာေတြကလည္းရွိေန၊ လူထုကလည္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖို႔ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဖိအားေပးလာေတာ့ မလႊဲမေရွာင္သာ လႊတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။
အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ကို လႊတ္ေပးေပမဲ့ သူတို႔ေက်ာင္းကိုေတာ့ ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကို ဖြင့္မေပးဘူး္။ ဒါဟာ အရင္သံဃာေတြတုန္းကလုပ္သလို သူတို႔ လုပ္ေနက် အတိုင္းလုပ္တာပဲ။ ျပည္သူ႔အေရး ေဆာင္ရြက္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ေနစရာမရွိေအာင္ လုပ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ဆရာေတာ္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္ေတြပါ။ သာမန္ဆရာေတာ္ေတြမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ေခါင္းေဆာင္ပီသတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းကို သူမ်ားက မတရားပိတ္ထားတာကို ကိုယ့္ဖာသာ ဖြင့္ျပီးျပန္ဝင္လိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းလုပ္ရပ္ကေလးပါ။ ကိုယ့္မွာ ေနစရာမရွိလို႔၊ အစိုးရကလည္း ဘာမွ စီစဥ္မေပးဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ တံခါးဖြင့္ျပီး ဝင္ေနလိုက္တာပါပဲ။ ေျခာက္တိုင္းမေၾကာက္တတ္တာကိုသာ အျပစ္ဆိုခ်င္ရင္ ဆိုဖို႔ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဦးသိန္းစိန္အဖို႔ရာမွာေတာ့ ေရႊဥၾကမ္းညပ္သည့္ပမာ ဆတ္ဆတ္ခါ နာတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ စိန္ေခၚတဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ျမင္တယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရရဲ့ လုပ္ရပ္ကို ခြင့္ျပဳထားလိုက္ရင္ ၾကံ့ဖြံ႔ သိကၡာက်တယ္လို႔ထင္တယ္။ လူေတြေၾကာက္ေအာင္ သူတို႔ တသက္လုံး ရက္စက္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးသုံးျပီး ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့သမွ်ဟာ အသွ်င္ဂမၻီရ လုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ငေပါၾကီး လုံးလုံးျဖစ္ရေတာ့မွာပဲလို႔ ေတြးပုံရတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကို ျပန္ဖမ္းခ်င္လိုက္တာ လက္ကိုယား ေနမွာ အမွန္ပဲ။ သူတို႔လက္က သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ ေသြးစြန္းဖူးတဲ့လက္ပဲ၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ဖို႔ဆိုတာေလာက္ကေတာ့ သိပ္ကို လက္ယဥ္ ေနတယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္ရင္ သူတို႔ အစီအစဥ္ေတြ ပ်က္ျပားလိမ့္မယ္။ အခုျပန္လႊတ္ေပးျပီး အခုျပန္ဖမ္းရင္ လူၾကားမေကာင္းဘူး မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္၊ ႏိုင္ငံတကာကေရာ ျပည္သူေတြကပါ သူတို႔ကို ယုံၾကည္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း သူတို႔သိတယ္။ ဒီေတာ့ဦးဂမၻီရနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ဆရာေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးဖို႔ရာ အကြက္ခ်စီမံပါေတာ့တယ္။ မဟနနဲ႔ လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ စီစဥ္ပါေတာ့တယ္။ မဟနကို ရုပ္ေသးရုပ္ပမာ ၾကိဳးဆြဲ အသုံးခ်ပါေတာ့တယ္။ သံဃာ အခ်င္းခ်င္း ရန္တိုက္ ဂိုဏ္းခြဲပါေတာ့တယ္။
အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ၾကံ့ဖြံ႔၊ နအဖ စစ္အစိုးရသက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ ဘုန္းၾကီးသံဃာေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားဖိႏွိပ္မႈ အေရးယူမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ဳိးလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ မဟနကို ဘယ္တုန္းကမွ အေရးလုပ္ အသိေပးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မဟနကလည္း ဒို႔ဘုန္းၾကီးေတြကို သတ္ေနတယ္၊ ဒို႔ဘုန္းၾကီးေတြကို ဖမ္းေနတယ္၊ ရိုက္ေနတယ္ဆိုျပီး တခါမွ ၾကားဝင္ေပးတာ၊ တာဝန္သိသိ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာ ဘာမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အစိုးရက တရားစြဲမွာကို မဟနက မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ၾကားဝင္ေပး ပါသတဲ့။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရရဲ့ တခ်က္ခုတ္နဲ႔ သုံးေလးခ်က္ျပတ္ေအာင္ ၾကံစည္တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ ၾကံ့ဖြ႔ံအစိုးရကိုလည္း လူေတြ အရိုအေသ မတန္ရ ေအာင္၊ မဟနလည္း နာမည္ေကာင္းရေအာင္၊ အသွ်င္ဂမၻီရလည္း ဦးက်ဳိးေအာင္ ဆိုတဲ့ သားေရႊအိုးထမ္း စီမံကိန္းၾကီး စီမံ ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ကို ဒီေက်ာင္းမွာ ေနခြင့္မေပးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ ေပးရေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ဖာသာ ဝင္ေနလို႔ မရဘူး၊ ဒို႔ဖြင့္ေပးမွ ဝင္လို႔ရမယ္လို႔ အာဏာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေက်ာင္းကေန ခဏထြက္ေပးရမယ္။ ခ်ိတ္ျပန္ပိတ္မယ္။ ျပီးမွ ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္၊ ဒါမွ တရားဝင္မယ္လို႔ ပေလာင္းပလဲ လုပ္ပါတယ္။ ဒါက ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးတာ အာဏာျပတာ၊ ဒါ့အျပင္ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ရဲ့ လုပ္ရပ္ကို တရားမဝင္ဘူး၊ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကေတာင္ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကို ဖိအားေပး အသုံးခ်လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာအခ်င္းခ်င္း တိုက္ေပးလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာက္နဲ႔တင္ မေက်နပ္ေသးဘူး။ မဟနကိုလည္း လူရိုေသေအာင္ အာဏာျပခိုင္းဦးမယ္လို႔ ၾကံစည္တယ္။ မဟနကို အေရာင္တင္ေပးဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ ကိုယ့္ဖာသာ သကၤန္းျပန္စည္းတာ၊ သိကၡာထပ္တာဟာ တရားမဝင္ဘူး။ တိုင္းသံဃနာယက က သကၤန္းစည္းေပးမွ တရားဝင္တာလို႔ ဆိုလိုက္ျပန္တယ္။
ဒီေနရာမွာ ေရွ႔ေနာက္မညီတာေတြရွိလာပါတယ္။ မဟန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိလာပါတယ္။ သကၤန္းခြ်တ္တုန္းကေရာ၊ အသွ်င္ဘုရားတို႔ သကၤန္းခြ်တ္ခဲ့တာပါလား။ ဒါမွမဟုတ္ အသွ်င္ဘုရားတို႔ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခဲ့ပါသလား။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါသလား။ ဒါ့အျပင္ အရင္ သံဃာေတာ္ေတြ ေထာင္ကျပန္လြတ္လာတုန္းကေရာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ တာဝန္သိသိနဲ႔ ေခၚျပီး သကၤန္းျပန္စည္းေပးခဲ့ ပါသလား။ ခုက်မွ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပၚလာပါသလဲဘုရား။ ဒီစည္းကမ္းက အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ လြတ္မယ္ၾကားမွ ထုတ္လိုက္တာပါလား။ ေထာင္ထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို သကၤန္းဝတ္ခြင့္ မေပးတာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ကန္႔ကြက္ခဲ့ဖူးပါသလား။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေျပာျပီး ငါကိုင္တုတ္တာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ပါသလဲ။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြက ပုံစံထိုင္ခုိင္းျပီး နားရင္းရိုက္တာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္လက္ပိုက္ၾကည့္ခဲ့ပါသလဲ။ ဒီသံဃာေတြကုိ သံဃာအတုေတြလို႔ စစ္အစိုးရက ေျပာေနတာေတြ၊ အခုမွ ကတုံးတုံးျပီး ဘုန္းၾကီးေယာင္ေဆာာင္ထားတဲ့ လူေတြလို႔ ေျပာတာေတြကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ပါသလဲ။ အခု ဒီဘုန္းၾကီးေတြဟာ သံဃာ အစစ္ေတြဆိုတာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ေရာ၊ အစိုးရကပါ ဝန္ခံလိုက္ျပီ မဟုတ္ပါလား။ အတုေတြ ဆိုရင္ အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာလို႔ သကၤန္းျပန္စည္းေပးမွာပါလဲ။
ၾကံ့ဖြ႔ံ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြဟာ သံဃာအစစ္မွန္း အစကတည္းကသိရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္သူကို လိမ္ညာခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြကို သူတို႔က သံဃာမဟုတ္ဘူး ဆိုျပီး သကၤန္းခြ်တ္ခိုင္းခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္ဝန္ထမ္းေတြ ငရဲက် ေအာင္လုပ္ခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီသံဃာေတြကို စစ္ေၾကာေရးမွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးခိုင္း၊ ဒိုက္ထိုးခိုင္းခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေငြၾကာ ယံေက်ာင္းတိုက္ထဲဝင္ျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို ရိုက္ႏွက္ ဘုရားဆင္းတုေတြ ရိုက္ခ်ဳိးတာမ်ဳိး လုပ္ခဲ့ပါသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးအစစ္၊ သံဃာအစစ္ေတြကို သတ္ခဲ့ပါသလဲ။
အသွ်င္ဂမၻီရကို စာေပးပို႔ရာမွာလည္း မဂၢင္ေက်ာင္းကို မပို႔ဘဲ မိတၳိလာက မိဘအိမ္ကို ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ အသွ်င္ဂမၻီရ မဂၢင္ ေက်ာင္းမွာရွိတာကို သူတို႔သိလို႔ပဲ တရားစြဲမလို႔ လုပ္ေနဆိုမဟုတ္လား။ မာနေတြပါ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းတဲ့ စစ္ဗိုလ္မာနေတြပါ။ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ မဂၢင္ေက်ာင္းမွာ ေနတာကို အသိအမွတ္မျပဳတဲ့သေဘာထားကို ေဖာ္ျပတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္မဲ့မႈဟာ ပိုျပီး ေပၚလြင္လာျပန္တယ္။ မိဘအိမ္ဆိုတာ သံဃာေတာ္ေတြတည္းခိုလို႔ရေပမဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ သီတင္းသုံးရာ အရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ အသွ်င္ဂမၻီရမွာ မဂၢင္ေက်ာင္းမွာ မေနရင္ တျခားသင့္တင့္တဲ့ ေနစရာမရွိဘူးဆိုတာ သူတို႔ သိေၾကာင္းေဖာ္ျပရာေရာက္ပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကို ေနစရာလည္း စီမံမေပး၊ မဂၢင္ေက်ာင္းကိုလည္း ပိတ္ထားတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ညစ္ပတ္မႈဟာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကေတာ့ တရားဝင္မူရင္းစာကို ယူဖို႔ မိတၳိလာကို ၾကြသြားတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္က သံဃာေတာ္ေတြဟာ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ေနရာကို တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္တဲ့ အတြက္ဆိုျပီး ရာဇဝတ္ျပစ္မႈနဲ႔ တရားစြဲထားပါတယ္။ ပုဒ္မ ၁၄၅ တဲ့။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ပိတ္ထားတဲ့ ေနရာတဲ့။ ဒီေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကေရာ တရားဝင္ ပိတ္ထားတာဟုတ္ရဲ့လား။ ဥပေဒနဲ႔ အညီ ပိတ္တာဟုတ္ပါသလား။ ဘယ္တရားရုံးမွာ ဘယ္ဥပေဒနဲ႔ တရားစြဲဆိုျပီး ပိတ္ခဲ့တာပါလဲ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကိုေရာ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္တဲ့ အမႈ အတြက္ စစ္ေဆးေမးျမန္းခဲ့ပါသလား။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘာအမႈနဲ႔ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ကို အသိေပးခဲ့ပါသလား။ လူတေယာက္၊ သံဃာတပါးေနထိုင္တဲ့ အေဆာက္အဦကို ငါအစိုးရ၊ ငါအာဏာပိုင္ဆိုျပီး ဥပေဒမဲ့ ပိတ္ခ်င္တိုင္း ပိတ္လို႔ရသလား။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ေျဖရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘယ္သူက က်ဴးေက်ာ္တာလဲ။ သံဃာေတြက က်ဴးေက်ာ္တာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဴးေက်ာ္ခဲ့တာလားဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကပါဦး။
ဒါ့အျပင္ ၾကံ့ဖြ႔ံစစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ဇာတ္နဲ႔ သူတို႔ရဲ့ အၾကံအစည္ကို ဗူးေပၚသလို ေပၚေစတဲ့ ေနာက္ထပ္ အခ်က္တခ်က္ရွိပါေသးရဲ့။ အဲဒါကေတာ့ တျခားမဟုတ္ဘူး။ ဆရာေတာ္ေတြကို မဟနက ဆင့္ေခၚတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္စာကို ၾကိဳတင္ ရိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ အခ်က္ပါ။ အထက္ကေပးလိုက္တဲ့စာကို ရိုက္ႏွိပ္ျပီးအသင့္ထုတ္ယူလာတယ္ဆိုတာ သိပ္ထင္ရွားပါတယ္။ ဝန္ခံလက္မွတ္ထိုးမယ့္ စာထဲမွာ ဦးဂမၻီရ စေသာ သံဃာေတာ္မ်ားလို႔ ညႊန္းဆိုထားပါတယ္။ ဝန္ခံကတိလက္မွတ္ေရးထိုးရမယ့္ေနရာမွာလည္း ဦးဂမၻီရကို ထိပ္ကတင္ထားပါတယ္။ ဦးဂမၻီရ မုခ်လာမယ္လို႔ သူတို႔က ထင္ထားတာကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဦးဂမၻီရက သူတို႔ ဆင့္ေခၚတဲ့ ေန႔မွာ ေရာက္မလာေတာ့ သူတို႔ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထား တာေတြဟာ ဗူးေပၚသလို ေပၚကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ ဘယ္သူ႔ကို ျငိဳးတယ္ဆိုတာလည္း ပိုျပီး ထင္ရွားသြားပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဦးဂမၻီရကို ထိပ္ကတင္ပါသလဲ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကိုသာ ထိပ္ကတင္ဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း စဥ္းစားရင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ပိုျပီး တာဝန္ရွိတယ္လို႔ စဥ္းစားဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ခုေတာ့ ဘယ္သူ႔အေပၚမွာ အာဃာတထားတယ္ဆိုတာ သိပ္ရွင္းသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ စာၾကိဳရိုက္လာေပမဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဂမၻီရၾကြမလာရင္ စာကို ျပင္ရိုက္လိုက္ရုံသာရွိတာပ။ ကြန္ျပဴတာမွာ စာတေစာင္ ပရင့္ထုတ္ရတာ ဘာခက္တာလိုက္လို႔။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက စာက အထက္ကလာတဲ့စာျဖစ္ေနတယ္။ မျပင္ရဲဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ထားထား၊ စစ္အစိုးရက စစ္အစိုးရပဲ။ အမိန္႔ကို တရားေသ မလိုက္နာဘဲ အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပဳျပင္က်င့္သုံးရဲတဲ့ သတၱိ၊ သူတို႔ငယ္သားေတြမွာ မရွိဘူး။ အဲဒီအခြင့္အေရး ေပးမထားဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေခါင္းေပါင္း ေပါင္းလိုက္ေပမဲ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းက မေျပာင္းဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားတာဟာ ေခြးနဲ႔ ပါးခ်ပ္ မဟပ္သလိုျဖစ္ေနေလရဲ့။
မဟန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြဟာ ၾကီးတဲ့ အမႈကို ငယ္ေအာင္၊ ငယ္တဲ့ အမႈကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ေစတနာရွိမယ္လို႔ေတာ့ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဥကၠဌျဖစ္တဲ့ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ တပည့္သံဃာေတာ္ေတြ အေပၚေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵမ်ဳိးရွိတယ္လို႔ သတင္းထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ မဟနဟာ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ရုပ္ေသးရုပ္ဆိုတာ အထင္အရွားေပၚ လြင္ပါတယ္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရက မဟနကို လက္ကိုင္တုတ္သဖြယ္ အသုံးခ်ေနတယ္ဆိုတာလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အေနနဲ႔ အေလးအနက္ျပန္လည္ သုံးသပ္သင့္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ မ်က္ႏွာ၊ ဒါယိကာျပည္သူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး အမွန္တရားဘက္ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္သင့္ပါျပီ။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ မွန္ရာေျပာရင္ ရာထူးျပဳတ္ခ်င္ျပဳတ္ပါမယ္။ သူတို႔ အသွ်င္ဘုရားတို႔ကို ေထာင္မခ်ရဲပါဘူးဘုရား။ တတိုင္းတျပည္လုံး အမ်ဳိးသားေရးကို ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကရမယ့္ အခုလို ကာလ မ်ဳိးမွာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ဟာ အဓမၼေရွ႔မွာ အကာအကြယ္ေပးသူေတြ မျဖစ္ထိုက္ပါဘုရား။
တကယ္ေတာ့ အခုလို မတရား ေစာ္ကား ဖိႏွိပ္ခံရတာမ်ဳိးဟာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြသက္သက္နဲ႔သာ ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢလိက ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ အေစာ္ကားခံရသူ ကာယကံရွင္ကိုသာမက အဲသလို ေစာ္ကားတဲ့ အျပဳအမူလုပ္ရပ္ကို ဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမွာ လက္သင့္ခံလိုက္ရတဲ့ အမ်ားျပည္သူရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကိုပါ ညွိဳးႏြမ္းထိခိုက္ေစပါတယ္။ တခါေစာ္ကားတာကို ျငိမ္ခံရင္ ေနာင္လည္း ထပ္ခါထပ္ခါ ေစာ္ကားေနဦးမွာပါပဲ။ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးတာကေတာ့ အဲဒီ မတရားတဲ့ လုပ္ရပ္ကို မွန္ေၾကာင္း တရားေၾကာင္း ေျပာျပီး အေတြးအေခၚအရ ေရွ႔ေနလိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ မတရားလုပ္ေနတဲ့သူေတြကို ေျပာင္းလာျပီ၊ ေကာင္းလာျပီ ေျပာေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ ဒါေတြက ပိုလို႔ေတာင္ အႏၱရာယ္ၾကီးပါေသးတယ္။
အခုေလာေလာဆယ္မွာပဲ ဆရာ ေမာင္ဝံသက သူ႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီရျပီလား ေဆာင္းပါးမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီ မရေသးေပမဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနျပီတဲ့။ အခု ဒီေန႔လို လုပ္ရပ္မ်ဳိးေတြကို ဘာလို႔ ထည့္မေျပာ ထည့္မတြက္တာပါလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါေတြကို သိသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းေသးတယ္၊ ေျပာင္းေနတယ္လို႔ ယူဆေနတာပါလား။ လူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ အခု ၁၀၀ လုပ္ထားတဲ့ အထဲကေန ၅ ခု ၆ ခုကို သူတို႔ အက်ဳိးစီးပြားေမွ်ာ္ျပီး ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းေပးလိုက္တာမ်ဳိးကို ဘာ့ေၾကာင့္ မွန္ကန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနျပီလို႔ ကာကြယ္ေျပာဆိုေနသလဲ။ ဒါဟာ လူထုကို အေတြးအေခၚအရ မႈိင္းတိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲ သဲပက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ မတရားတဲ့ အဓမၼလုပ္ရပ္ေတြကို မွန္ေၾကာင္း တရားေၾကာင္း ေရွ႔ေနလိုက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာေနတာလဲ။ ဦးသိန္းစိိန္ နဲ႔ နားလည္မႈ လြဲမွာ စိုးလို႔လား။ သူတို႔ေျပာေနၾကသလို ျပဳျပင္ေရးေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားမွာ စိုးလို႔လား။ သတင္းသမားေကာင္းမွန္ရင္ မွန္တာကို မွန္တယ္လို႔ ေျပာရဲရမယ္။ မွားတာကို မွားတယ္လို႔ ရဲရဲ ေထာက္ျပရဲရမယ္။ ဟိုဟာျဖစ္မွာ စိုး၊ ဒီဟာ ျဖစ္မွာစိုးေနရင္ အဲဒီစိုးရိမ္မႈအားလုံးဟာ ဘယာဂတိပဲ။ စိုးရိမ္မႈ၊ အက်ိဳးေမွ်ာ္မႈ တခုခုနဲ႔ ေရးသားရင္ အဂတိလိုက္စားတဲ့ သတင္းသမားလို႔ပဲ ေခၚရပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ လက္ေအာက္မွာ မွန္ရာကို ေရးခြင့္မရဘူးဆိုရင္ နားလည္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမွန္တာကိုေတာ့ ေရးစရာ မလိုဘူးထင္ပါတယ္။ ထမင္းမစားရရင္ရွိပေစ၊ သတင္းသမားသိကၡာကိုေတာ့ ရိုေသမယ္ဆို တဲ့ စိတ္ထားမ်ဳိးရွိသင့္ပါတယ္။
ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရဟာ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲရမွာကို မလိုလားပါဘူး။ လူထုအားနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားၾကမွာကိုလည္း ပိုစိုးရိမ္ပါတယ္။ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မႏၱေလးမွာ ဟိုေနရာ တရားမေဟာရ၊ ဒီေနရာ လူမစုရဆိုျပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရိုက်ဳိးပါတယ္။ လိုက္နာပါတယ္။ မတရားတဲ့ ဥပေဒကို ေခါင္းငုံ႔သည္းခံပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒီလို ႏိုင္ငံေရးဦးခ်ဳိးလို႔ရေပမဲ့ ဦးဂမၻီရကို ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးလို႔မရလိုက္ဘူး။ ဒါကို သူတို႔ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ထပ္ျပီး ဖိႏွိပ္ဦးမွာပါ။ သူတို႔ ထပ္ျပီး ေစာ္ကားဦးမွာပါ။ ဆရာေတာ္ဦးဂမၻီရက
“ခ်ိတ္ပိတ္တာကိုကမွားေနျပီ သံဃာက ေက်ာင္းမွာ မေနလို႔ ဘယ္မွာ ေနရမလဲ။ ခ်ိတ္ပိတ္တာကိုက မွားေနတယ္။ ဒါဟာ လက္ခံရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေၾကာင့္လက္ခံလိုက္ရတာလို႔”
မိန္႔ပါတယ္။ အလြန္ျပတ္သားတဲ့ အာဇာနည္စကားမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးကို ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ အျငိဳးထားဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ မတရားအျပဳခံရတဲ့ ဆရာေတာ္အသွ်င္ဂမၻီရနဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ား ဘက္မွာ အားလုံးရပ္တည္ အကာအကြယ္ေပးၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ သင့္မိတ္ေဆြအေပၚမွာ ျပဳတဲ့ မတရားမႈကို လ်စ္လ်ဴျပဳရင္ အဲဒီမတရားမႈဟာ သင့္အေပၚေရာက္လာပါလိမ့္္မယ္။ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းထဲက လူတေယာက္ အေပၚမွာ အစိုးရကိုယ္တိုင္က က်ဴးလြန္တဲ့ မတရားမႈဟာ အဲဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းဝင္ အားလုံးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ မတရားမႈကို ကာကြယ္ ဖို႔ တိုက္ဖ်က္ဖို႔ဟာ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔လို၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔လို လူထုက အားထားယုံၾကည္ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ပိုျပီးေတာ့ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းေရွာင္မေနၾကပါနဲ႔။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရွ႔ကေခါင္းေဆာင္ေပးၾကမွာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုလား ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
၄ ရက္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၂။
မတရားမႈကို လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရင္ အဲဒီလက္ပိုက္ၾကည့္ေနသူဟာ မတရားမႈကို အားေပးတာနဲ႔ ဘာမွ မထူးဘူး။ မတရားတာကို မတားျမစ္တဲ့ အျပင္၊ မတရားတာကို မတရားဘူးလို႔မွ မေျပာရဲရင္ အဲဒီလို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈဟာ အႏၱရာယ္ က်ေရာက္ေနျပီလို႔ ဆိုရပါေတာ့မယ္။
ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ လူေတြ၊ သံဃာေတြကို နားလွည့္ ပါးရိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ။ ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရဟာ ရက္စက္ယုံသာမက လွည့္ဖ်ား ေကာက္က်စ္တတ္ေသးတယ္ဆိုတာကို အခု မဂၢင္ေက်ာင္း ျဖစ္ရပ္က သက္ေသခံပါတယ္။
ကဲ…အခု မဂၢင္ေက်ာင္းျဖစ္ရပ္မွာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရရဲ့ အရင္နဲ႔ မတူ တမူထူးတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။
အမႈက ဘာမႈလဲဆိုေတာ့ ရိုးရိုး အရပ္သား စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ မဂၢင္ေက်ာင္းခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကို ဖြင့္တဲ့ အမႈပါ။ ပုဒ္မ ၁၄၅ တဲ့။ ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနထို္င္ခြင့္မရွိတဲ့ အရပ္ကို က်ဴးေက်ာ္မႈတဲ့။ ဒီအမႈ ဒီပုဒ္မအေၾကာင္းကို ျပီးမွ ဆက္ေဆြးေႏြးတာေပါ့ေလ။
ထူးတာက သူတို႔တရားစြဲတာကို ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာ နာယက (မဟန) အဖြဲ႔က သိသြားျပီး မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ၾကားဝင္ ေဆာင္ရြက္ ေပးပါသတဲ့။ ဒီသံဃာေတာ္ေတြကို အခုပဲ လႊတ္ျပီး အခုျပန္ဖမ္းရင္လည္း လူၾကားမေကာင္းဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္ မဟနက ၾကားဝင္ ရသတဲ့။
မဟနက သံဃာေတာ္ေတြကို လာေတြ႔ၾကဖို႔ ပင့္ဖိတ္လိုက္တယ္။ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရက သြားမေတြ႔ဘဲ ေရွာင္သြားတယ္။ ဆရာေတာ္ တခ်ိဳ႔ သြားေတြ႔ပါတယ္။ သူတို႔ မဟနနဲ႔ ၾက့ံဖြံ႔အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကေတာ့ ဆရာေတာ္ ဦးဂမၻီရ ၾကြလာမွာပဲလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အသွ်င္ဂမၻီရနာမည္ကို ထိပ္ကတပ္ျပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္စာကို အသင့္ရိုက္ထားခဲ့တယ္။ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေနရာမွာ လည္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကို ထိပ္ကမထားဘဲ၊ အသွ်င္ဂမၻီရနာမည္ကို ေရွ႔ကထားျပီးေရးထား၊ ျပင္ထားခဲ့တယ္။
အဲဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္က ဘယ္လို ဆုံးျဖတ္ခ်က္လဲဆိုေတာ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္
သံဃာေတာ္ေတြက ေက်ာင္းကေနယာယီထြက္ေပးရမယ္။
ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ျပန္ပိတ္မယ္။
ခ်ိတ္ကို ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္။
သံဃာေတြ သူတို႔ဖာသာ သကၤန္းျပန္ဝတ္တာ တရားမဝင္ဘူး။ တိုင္းသံဃနာယက က ျပန္ဝတ္ေပးမယ္။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ဒါပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ သံဃာေတြ ေနေနၾကျပီ။ ျပီးရင္လည္း ျပန္ဖြင့္ေပးမွာပဲ။ ဘာလို႔ ပိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္လုပ္ေနတာပါလဲ။ သံဃာေတာ္ေတြ သကၤန္း ရုံျပီး ဝတ္ျပီးေနျပီ။ ဘာလို႔ ျပန္ဝတ္ဦးလုပ္ေန ျပန္တာလဲ။ ဘာသေဘာလဲ။ ဒီလုပ္ရပ္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ႏိုင္ငံေရး ကစားကြက္ေတြ အမ်ားၾကီးပါေနပါတယ္။ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာ္ကားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ အမ်ားျပည္သူကို ေစာ္ကားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးပါေနပါတယ္။
ၾကံ့ဖြ႔ံ စစ္အစိုးရက သူတို႔တရားစြဲမွာကို မဟနကို ၾကိဳအသိေပးခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကဘယ္တုန္းက ဒါမ်ဳိး အသိေပးခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ ဦးဂမၻီရတို႔ကို ဖမ္းတုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ေက်ာင္းတိုက္ကို ခ်ိတ္ပိတ္တုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ဘုန္းၾကီးေတြကို စစ္ေၾကာေရး လုပ္တုန္းကေရာ အသိေပးခဲ့သလား။ ေငြၾကာယံကို ဝင္စီးျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို ထိပ္ေပါက္ေခါင္းကြဲျဖစ္ေအာင္ ရိုက္တုန္းႏွက္တုန္းကေရာ မဟနဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခဲ့သလား။ ဘုန္းၾကီးေတြကို သကၤန္းဆြဲခြ်န္တုန္းကေရာ မဟနကိုေခၚခြ်တ္ခိုင္းခဲ့သလား။ ဒါေတြ တခုမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ေကာင္းျပီ။ ဒါဆိုရင္ အခုမွ ရုတ္တရက္ ဘာ့ေၾကာင့္ လူလိုသူလို သိတတ္လာသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ အခုမွ လိမၼာလာသလဲ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေၾကာ္ျငာထိုးေနသလို ေျပာင္းလဲလာတာလား။
မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရဟာ (ေျပာင္) ေျဗာင္ရက္စက္တဲ့ အဆင့္ကေန၊ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာမႈ ထပ္ျဖည့္ က်င့္သုံးလိုက္တာသာျဖစ္ပါတယ္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရရဲ့ ေကာက္က်စ္လွည့္ဖ်ားတဲ့ ဝကၤႏၱလုပ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခြးအျမီးလိုေကာက္၊ ျမစ္လို ေကာက္တဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရရဲ့ ဝကၤႏၱလုပ္ရပ္ပါပဲ။
ဆရာေတာ္အသွ်င္ဂမၻီရနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္သံဃာေတာ္ေတြကို ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ မလြဲမေရွာင္သာတဲ့ အဆုံးမွာ ေထာင္က လႊတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ လႊတ္ေပးခဲ့သလဲ။ အရင္ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေရးခဲ့သလိုပါပဲ၊ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈ ရုတ္သိမ္းေစခ်င္လို႔၊ ႏို္င္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ လာၾကေစခ်င္လို႔၊ အိုင္အမ္အက္ဖ္ နဲ႔ ကမၻာ့ဘဏ္ကေန ေခ်းေငြေတြရခ်င္လို႔ ၊ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြကို ၾကံ့ဖြံ႔ အလိုေတာ္ရိ သူေဌးေတြနဲ႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သားသမီးေတြကသာ ျမက္ျမက္ကေလးစားခ်င္ၾကလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ အသွ်င္ဂမၻီရကို ဆိုရင္ ေထာင္ထဲမွာေတာင္ အျငိဳးထား ႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အေသလုပ္ခဲ့သလားလို႔ေတာင္ ေတြးေလာက္တဲ့ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမႈမ်ဳိး လုပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ဆရာေတာ္ရဲ့ အစ္မေတာ္က ဖြင့္ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲသလို အျငိဳးထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔လိုခ်င္တာေတြကလည္းရွိေန၊ လူထုကလည္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖို႔ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ဖိအားေပးလာေတာ့ မလႊဲမေရွာင္သာ လႊတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။
အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ကို လႊတ္ေပးေပမဲ့ သူတို႔ေက်ာင္းကိုေတာ့ ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကို ဖြင့္မေပးဘူး္။ ဒါဟာ အရင္သံဃာေတြတုန္းကလုပ္သလို သူတို႔ လုပ္ေနက် အတိုင္းလုပ္တာပဲ။ ျပည္သူ႔အေရး ေဆာင္ရြက္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ေနစရာမရွိေအာင္ လုပ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေရႊဝါေရာင္ ဆရာေတာ္ေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္ဆရာေတာ္ေတြပါ။ သာမန္ဆရာေတာ္ေတြမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ေခါင္းေဆာင္ပီသတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းကို သူမ်ားက မတရားပိတ္ထားတာကို ကိုယ့္ဖာသာ ဖြင့္ျပီးျပန္ဝင္လိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းလုပ္ရပ္ကေလးပါ။ ကိုယ့္မွာ ေနစရာမရွိလို႔၊ အစိုးရကလည္း ဘာမွ စီစဥ္မေပးဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ တံခါးဖြင့္ျပီး ဝင္ေနလိုက္တာပါပဲ။ ေျခာက္တိုင္းမေၾကာက္တတ္တာကိုသာ အျပစ္ဆိုခ်င္ရင္ ဆိုဖို႔ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဦးသိန္းစိန္အဖို႔ရာမွာေတာ့ ေရႊဥၾကမ္းညပ္သည့္ပမာ ဆတ္ဆတ္ခါ နာတယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ စိန္ေခၚတဲ့ လုပ္ရပ္လို႔ျမင္တယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရရဲ့ လုပ္ရပ္ကို ခြင့္ျပဳထားလိုက္ရင္ ၾကံ့ဖြံ႔ သိကၡာက်တယ္လို႔ထင္တယ္။ လူေတြေၾကာက္ေအာင္ သူတို႔ တသက္လုံး ရက္စက္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးသုံးျပီး ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့သမွ်ဟာ အသွ်င္ဂမၻီရ လုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ငေပါၾကီး လုံးလုံးျဖစ္ရေတာ့မွာပဲလို႔ ေတြးပုံရတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကို ျပန္ဖမ္းခ်င္လိုက္တာ လက္ကိုယား ေနမွာ အမွန္ပဲ။ သူတို႔လက္က သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ ေသြးစြန္းဖူးတဲ့လက္ပဲ၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ဖို႔ဆိုတာေလာက္ကေတာ့ သိပ္ကို လက္ယဥ္ ေနတယ္ဆိုတာ သံသယျဖစ္စရာမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္ရင္ သူတို႔ အစီအစဥ္ေတြ ပ်က္ျပားလိမ့္မယ္။ အခုျပန္လႊတ္ေပးျပီး အခုျပန္ဖမ္းရင္ လူၾကားမေကာင္းဘူး မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္၊ ႏိုင္ငံတကာကေရာ ျပည္သူေတြကပါ သူတို႔ကို ယုံၾကည္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုလည္း သူတို႔သိတယ္။ ဒီေတာ့ဦးဂမၻီရနဲ႔ ေရႊဝါေရာင္ဆရာေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးဖို႔ရာ အကြက္ခ်စီမံပါေတာ့တယ္။ မဟနနဲ႔ လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ စီစဥ္ပါေတာ့တယ္။ မဟနကို ရုပ္ေသးရုပ္ပမာ ၾကိဳးဆြဲ အသုံးခ်ပါေတာ့တယ္။ သံဃာ အခ်င္းခ်င္း ရန္တိုက္ ဂိုဏ္းခြဲပါေတာ့တယ္။
အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ၾကံ့ဖြံ႔၊ နအဖ စစ္အစိုးရသက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ ဘုန္းၾကီးသံဃာေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားဖိႏွိပ္မႈ အေရးယူမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ဳိးလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ မဟနကို ဘယ္တုန္းကမွ အေရးလုပ္ အသိေပးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မဟနကလည္း ဒို႔ဘုန္းၾကီးေတြကို သတ္ေနတယ္၊ ဒို႔ဘုန္းၾကီးေတြကို ဖမ္းေနတယ္၊ ရိုက္ေနတယ္ဆိုျပီး တခါမွ ၾကားဝင္ေပးတာ၊ တာဝန္သိသိ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တာ ဘာမွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အစိုးရက တရားစြဲမွာကို မဟနက မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ ၾကားဝင္ေပး ပါသတဲ့။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရရဲ့ တခ်က္ခုတ္နဲ႔ သုံးေလးခ်က္ျပတ္ေအာင္ ၾကံစည္တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ ၾကံ့ဖြ႔ံအစိုးရကိုလည္း လူေတြ အရိုအေသ မတန္ရ ေအာင္၊ မဟနလည္း နာမည္ေကာင္းရေအာင္၊ အသွ်င္ဂမၻီရလည္း ဦးက်ဳိးေအာင္ ဆိုတဲ့ သားေရႊအိုးထမ္း စီမံကိန္းၾကီး စီမံ ေဆာင္ရြက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ကို ဒီေက်ာင္းမွာ ေနခြင့္မေပးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ ေပးရေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔ဖာသာ ဝင္ေနလို႔ မရဘူး၊ ဒို႔ဖြင့္ေပးမွ ဝင္လို႔ရမယ္လို႔ အာဏာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေက်ာင္းကေန ခဏထြက္ေပးရမယ္။ ခ်ိတ္ျပန္ပိတ္မယ္။ ျပီးမွ ျပန္ဖြင့္ေပးမယ္၊ ဒါမွ တရားဝင္မယ္လို႔ ပေလာင္းပလဲ လုပ္ပါတယ္။ ဒါက ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးတာ အာဏာျပတာ၊ ဒါ့အျပင္ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ရဲ့ လုပ္ရပ္ကို တရားမဝင္ဘူး၊ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကေတာင္ မၾကိဳက္ဘူးဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကို ဖိအားေပး အသုံးခ်လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာအခ်င္းခ်င္း တိုက္ေပးလိုက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာက္နဲ႔တင္ မေက်နပ္ေသးဘူး။ မဟနကိုလည္း လူရိုေသေအာင္ အာဏာျပခိုင္းဦးမယ္လို႔ ၾကံစည္တယ္။ မဟနကို အေရာင္တင္ေပးဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ ကိုယ့္ဖာသာ သကၤန္းျပန္စည္းတာ၊ သိကၡာထပ္တာဟာ တရားမဝင္ဘူး။ တိုင္းသံဃနာယက က သကၤန္းစည္းေပးမွ တရားဝင္တာလို႔ ဆိုလိုက္ျပန္တယ္။
ဒီေနရာမွာ ေရွ႔ေနာက္မညီတာေတြရွိလာပါတယ္။ မဟန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာရွိလာပါတယ္။ သကၤန္းခြ်တ္တုန္းကေရာ၊ အသွ်င္ဘုရားတို႔ သကၤန္းခြ်တ္ခဲ့တာပါလား။ ဒါမွမဟုတ္ အသွ်င္ဘုရားတို႔ဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခဲ့ပါသလား။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါသလား။ ဒါ့အျပင္ အရင္ သံဃာေတာ္ေတြ ေထာင္ကျပန္လြတ္လာတုန္းကေရာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ တာဝန္သိသိနဲ႔ ေခၚျပီး သကၤန္းျပန္စည္းေပးခဲ့ ပါသလား။ ခုက်မွ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပၚလာပါသလဲဘုရား။ ဒီစည္းကမ္းက အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ လြတ္မယ္ၾကားမွ ထုတ္လိုက္တာပါလား။ ေထာင္ထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြကို သကၤန္းဝတ္ခြင့္ မေပးတာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ကန္႔ကြက္ခဲ့ဖူးပါသလား။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ထဲမွာ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေျပာျပီး ငါကိုင္တုတ္တာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ပါသလဲ။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြက ပုံစံထိုင္ခုိင္းျပီး နားရင္းရိုက္တာကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္လက္ပိုက္ၾကည့္ခဲ့ပါသလဲ။ ဒီသံဃာေတြကုိ သံဃာအတုေတြလို႔ စစ္အစိုးရက ေျပာေနတာေတြ၊ အခုမွ ကတုံးတုံးျပီး ဘုန္းၾကီးေယာင္ေဆာာင္ထားတဲ့ လူေတြလို႔ ေျပာတာေတြကို အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ ႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့ပါသလဲ။ အခု ဒီဘုန္းၾကီးေတြဟာ သံဃာ အစစ္ေတြဆိုတာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ေရာ၊ အစိုးရကပါ ဝန္ခံလိုက္ျပီ မဟုတ္ပါလား။ အတုေတြ ဆိုရင္ အသွ်င္ဘုရားတို႔ ဘာလို႔ သကၤန္းျပန္စည္းေပးမွာပါလဲ။
ၾကံ့ဖြ႔ံ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ေရာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြဟာ သံဃာအစစ္မွန္း အစကတည္းကသိရင္ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္သူကို လိမ္ညာခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြကို သူတို႔က သံဃာမဟုတ္ဘူး ဆိုျပီး သကၤန္းခြ်တ္ခိုင္းခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ကိုယ့္ဝန္ထမ္းေတြ ငရဲက် ေအာင္လုပ္ခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီသံဃာေတြကို စစ္ေၾကာေရးမွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးခိုင္း၊ ဒိုက္ထိုးခိုင္းခဲ့သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ေငြၾကာ ယံေက်ာင္းတိုက္ထဲဝင္ျပီး ဘုန္းၾကီးေတြကို ရိုက္ႏွက္ ဘုရားဆင္းတုေတြ ရိုက္ခ်ဳိးတာမ်ဳိး လုပ္ခဲ့ပါသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးအစစ္၊ သံဃာအစစ္ေတြကို သတ္ခဲ့ပါသလဲ။
အသွ်င္ဂမၻီရကို စာေပးပို႔ရာမွာလည္း မဂၢင္ေက်ာင္းကို မပို႔ဘဲ မိတၳိလာက မိဘအိမ္ကို ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ အသွ်င္ဂမၻီရ မဂၢင္ ေက်ာင္းမွာရွိတာကို သူတို႔သိလို႔ပဲ တရားစြဲမလို႔ လုပ္ေနဆိုမဟုတ္လား။ မာနေတြပါ။ တလြဲဆံပင္ေကာင္းတဲ့ စစ္ဗိုလ္မာနေတြပါ။ အသွ်င္ဂမၻီရတို႔ မဂၢင္ေက်ာင္းမွာ ေနတာကို အသိအမွတ္မျပဳတဲ့သေဘာထားကို ေဖာ္ျပတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ့ တာဝန္မဲ့မႈဟာ ပိုျပီး ေပၚလြင္လာျပန္တယ္။ မိဘအိမ္ဆိုတာ သံဃာေတာ္ေတြတည္းခိုလို႔ရေပမဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ သီတင္းသုံးရာ အရပ္မဟုတ္ပါဘူး။ အသွ်င္ဂမၻီရမွာ မဂၢင္ေက်ာင္းမွာ မေနရင္ တျခားသင့္တင့္တဲ့ ေနစရာမရွိဘူးဆိုတာ သူတို႔ သိေၾကာင္းေဖာ္ျပရာေရာက္ပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကို ေနစရာလည္း စီမံမေပး၊ မဂၢင္ေက်ာင္းကိုလည္း ပိတ္ထားတဲ့ သူတို႔ရဲ့ ညစ္ပတ္မႈဟာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ အသွ်င္ဂမၻီရကေတာ့ တရားဝင္မူရင္းစာကို ယူဖို႔ မိတၳိလာကို ၾကြသြားတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္က သံဃာေတာ္ေတြဟာ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ေနရာကို တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ေနထိုင္တဲ့ အတြက္ဆိုျပီး ရာဇဝတ္ျပစ္မႈနဲ႔ တရားစြဲထားပါတယ္။ ပုဒ္မ ၁၄၅ တဲ့။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ပိတ္ထားတဲ့ ေနရာတဲ့။ ဒီေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာကေရာ တရားဝင္ ပိတ္ထားတာဟုတ္ရဲ့လား။ ဥပေဒနဲ႔ အညီ ပိတ္တာဟုတ္ပါသလား။ ဘယ္တရားရုံးမွာ ဘယ္ဥပေဒနဲ႔ တရားစြဲဆိုျပီး ပိတ္ခဲ့တာပါလဲ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကိုေရာ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္တဲ့ အမႈ အတြက္ စစ္ေဆးေမးျမန္းခဲ့ပါသလား။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘာအမႈနဲ႔ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ကို အသိေပးခဲ့ပါသလား။ လူတေယာက္၊ သံဃာတပါးေနထိုင္တဲ့ အေဆာက္အဦကို ငါအစိုးရ၊ ငါအာဏာပိုင္ဆိုျပီး ဥပေဒမဲ့ ပိတ္ခ်င္တိုင္း ပိတ္လို႔ရသလား။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ေျဖရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘယ္သူက က်ဴးေက်ာ္တာလဲ။ သံဃာေတြက က်ဴးေက်ာ္တာလား၊ ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဴးေက်ာ္ခဲ့တာလားဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကပါဦး။
ဒါ့အျပင္ ၾကံ့ဖြ႔ံစစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ဇာတ္နဲ႔ သူတို႔ရဲ့ အၾကံအစည္ကို ဗူးေပၚသလို ေပၚေစတဲ့ ေနာက္ထပ္ အခ်က္တခ်က္ရွိပါေသးရဲ့။ အဲဒါကေတာ့ တျခားမဟုတ္ဘူး။ ဆရာေတာ္ေတြကို မဟနက ဆင့္ေခၚတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္စာကို ၾကိဳတင္ ရိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ အခ်က္ပါ။ အထက္ကေပးလိုက္တဲ့စာကို ရိုက္ႏွိပ္ျပီးအသင့္ထုတ္ယူလာတယ္ဆိုတာ သိပ္ထင္ရွားပါတယ္။ ဝန္ခံလက္မွတ္ထိုးမယ့္ စာထဲမွာ ဦးဂမၻီရ စေသာ သံဃာေတာ္မ်ားလို႔ ညႊန္းဆိုထားပါတယ္။ ဝန္ခံကတိလက္မွတ္ေရးထိုးရမယ့္ေနရာမွာလည္း ဦးဂမၻီရကို ထိပ္ကတင္ထားပါတယ္။ ဦးဂမၻီရ မုခ်လာမယ္လို႔ သူတို႔က ထင္ထားတာကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဦးဂမၻီရက သူတို႔ ဆင့္ေခၚတဲ့ ေန႔မွာ ေရာက္မလာေတာ့ သူတို႔ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထား တာေတြဟာ ဗူးေပၚသလို ေပၚကုန္ပါတယ္။ သူတို႔ ဘယ္သူ႔ကို ျငိဳးတယ္ဆိုတာလည္း ပိုျပီး ထင္ရွားသြားပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဦးဂမၻီရကို ထိပ္ကတင္ပါသလဲ။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ကိုသာ ထိပ္ကတင္ဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္း စဥ္းစားရင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က ပိုျပီး တာဝန္ရွိတယ္လို႔ စဥ္းစားဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ခုေတာ့ ဘယ္သူ႔အေပၚမွာ အာဃာတထားတယ္ဆိုတာ သိပ္ရွင္းသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ စာၾကိဳရိုက္လာေပမဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဂမၻီရၾကြမလာရင္ စာကို ျပင္ရိုက္လိုက္ရုံသာရွိတာပ။ ကြန္ျပဴတာမွာ စာတေစာင္ ပရင့္ထုတ္ရတာ ဘာခက္တာလိုက္လို႔။ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက စာက အထက္ကလာတဲ့စာျဖစ္ေနတယ္။ မျပင္ရဲဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ထားထား၊ စစ္အစိုးရက စစ္အစိုးရပဲ။ အမိန္႔ကို တရားေသ မလိုက္နာဘဲ အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပဳျပင္က်င့္သုံးရဲတဲ့ သတၱိ၊ သူတို႔ငယ္သားေတြမွာ မရွိဘူး။ အဲဒီအခြင့္အေရး ေပးမထားဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေခါင္းေပါင္း ေပါင္းလိုက္ေပမဲ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းက မေျပာင္းဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေခါင္းေပါင္းေပါင္းထားတာဟာ ေခြးနဲ႔ ပါးခ်ပ္ မဟပ္သလိုျဖစ္ေနေလရဲ့။
မဟန ဆရာေတာ္ၾကီးေတြဟာ ၾကီးတဲ့ အမႈကို ငယ္ေအာင္၊ ငယ္တဲ့ အမႈကို ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ေစတနာရွိမယ္လို႔ေတာ့ ယုံၾကည္မိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဥကၠဌျဖစ္တဲ့ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ တပည့္သံဃာေတာ္ေတြ အေပၚေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵမ်ဳိးရွိတယ္လို႔ သတင္းထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ မဟနဟာ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ရုပ္ေသးရုပ္ဆိုတာ အထင္အရွားေပၚ လြင္ပါတယ္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရက မဟနကို လက္ကိုင္တုတ္သဖြယ္ အသုံးခ်ေနတယ္ဆိုတာလည္း ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ား အေနနဲ႔ အေလးအနက္ျပန္လည္ သုံးသပ္သင့္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ့ မ်က္ႏွာ၊ ဒါယိကာျပည္သူေတြရဲ့ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ျပီး အမွန္တရားဘက္ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္သင့္ပါျပီ။ အသွ်င္ဘုရားတို႔ မွန္ရာေျပာရင္ ရာထူးျပဳတ္ခ်င္ျပဳတ္ပါမယ္။ သူတို႔ အသွ်င္ဘုရားတို႔ကို ေထာင္မခ်ရဲပါဘူးဘုရား။ တတိုင္းတျပည္လုံး အမ်ဳိးသားေရးကို ဝိုင္းဝန္းေဆာင္ရြက္ၾကရမယ့္ အခုလို ကာလ မ်ဳိးမွာ အသွ်င္ဘုရားတို႔ဟာ အဓမၼေရွ႔မွာ အကာအကြယ္ေပးသူေတြ မျဖစ္ထိုက္ပါဘုရား။
တကယ္ေတာ့ အခုလို မတရား ေစာ္ကား ဖိႏွိပ္ခံရတာမ်ဳိးဟာ ဒီသံဃာေတာ္ေတြသက္သက္နဲ႔သာ ဆိုင္တဲ့ ပုဂၢလိက ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ အေစာ္ကားခံရသူ ကာယကံရွင္ကိုသာမက အဲသလို ေစာ္ကားတဲ့ အျပဳအမူလုပ္ရပ္ကို ဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမွာ လက္သင့္ခံလိုက္ရတဲ့ အမ်ားျပည္သူရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကိုပါ ညွိဳးႏြမ္းထိခိုက္ေစပါတယ္။ တခါေစာ္ကားတာကို ျငိမ္ခံရင္ ေနာင္လည္း ထပ္ခါထပ္ခါ ေစာ္ကားေနဦးမွာပါပဲ။ ဒီ့ထက္ပိုဆိုးတာကေတာ့ အဲဒီ မတရားတဲ့ လုပ္ရပ္ကို မွန္ေၾကာင္း တရားေၾကာင္း ေျပာျပီး အေတြးအေခၚအရ ေရွ႔ေနလိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ မတရားလုပ္ေနတဲ့သူေတြကို ေျပာင္းလာျပီ၊ ေကာင္းလာျပီ ေျပာေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ။ ဒါေတြက ပိုလို႔ေတာင္ အႏၱရာယ္ၾကီးပါေသးတယ္။
အခုေလာေလာဆယ္မွာပဲ ဆရာ ေမာင္ဝံသက သူ႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီရျပီလား ေဆာင္းပါးမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီ မရေသးေပမဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနျပီတဲ့။ အခု ဒီေန႔လို လုပ္ရပ္မ်ဳိးေတြကို ဘာလို႔ ထည့္မေျပာ ထည့္မတြက္တာပါလဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါေတြကို သိသည့္တိုင္ေအာင္ ေကာင္းေသးတယ္၊ ေျပာင္းေနတယ္လို႔ ယူဆေနတာပါလား။ လူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ အခု ၁၀၀ လုပ္ထားတဲ့ အထဲကေန ၅ ခု ၆ ခုကို သူတို႔ အက်ဳိးစီးပြားေမွ်ာ္ျပီး ျပန္လည္ ရုပ္သိမ္းေပးလိုက္တာမ်ဳိးကို ဘာ့ေၾကာင့္ မွန္ကန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေနျပီလို႔ ကာကြယ္ေျပာဆိုေနသလဲ။ ဒါဟာ လူထုကို အေတြးအေခၚအရ မႈိင္းတိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲ သဲပက္တဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ မတရားတဲ့ အဓမၼလုပ္ရပ္ေတြကို မွန္ေၾကာင္း တရားေၾကာင္း ေရွ႔ေနလိုက္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာေနတာလဲ။ ဦးသိန္းစိိန္ နဲ႔ နားလည္မႈ လြဲမွာ စိုးလို႔လား။ သူတို႔ေျပာေနၾကသလို ျပဳျပင္ေရးေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ သြားမွာ စိုးလို႔လား။ သတင္းသမားေကာင္းမွန္ရင္ မွန္တာကို မွန္တယ္လို႔ ေျပာရဲရမယ္။ မွားတာကို မွားတယ္လို႔ ရဲရဲ ေထာက္ျပရဲရမယ္။ ဟိုဟာျဖစ္မွာ စိုး၊ ဒီဟာ ျဖစ္မွာစိုးေနရင္ အဲဒီစိုးရိမ္မႈအားလုံးဟာ ဘယာဂတိပဲ။ စိုးရိမ္မႈ၊ အက်ိဳးေမွ်ာ္မႈ တခုခုနဲ႔ ေရးသားရင္ အဂတိလိုက္စားတဲ့ သတင္းသမားလို႔ပဲ ေခၚရပါလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရရဲ့ လက္ေအာက္မွာ မွန္ရာကို ေရးခြင့္မရဘူးဆိုရင္ နားလည္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မမွန္တာကိုေတာ့ ေရးစရာ မလိုဘူးထင္ပါတယ္။ ထမင္းမစားရရင္ရွိပေစ၊ သတင္းသမားသိကၡာကိုေတာ့ ရိုေသမယ္ဆို တဲ့ စိတ္ထားမ်ဳိးရွိသင့္ပါတယ္။
ၾကံ့ဖြံ႔ စစ္အစိုးရဟာ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲရမွာကို မလိုလားပါဘူး။ လူထုအားနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားၾကမွာကိုလည္း ပိုစိုးရိမ္ပါတယ္။ အခုရက္ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မႏၱေလးမွာ ဟိုေနရာ တရားမေဟာရ၊ ဒီေနရာ လူမစုရဆိုျပီး ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးတဲ့ လုပ္ရပ္ကို လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ရိုက်ဳိးပါတယ္။ လိုက္နာပါတယ္။ မတရားတဲ့ ဥပေဒကို ေခါင္းငုံ႔သည္းခံပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒီလို ႏိုင္ငံေရးဦးခ်ဳိးလို႔ရေပမဲ့ ဦးဂမၻီရကို ႏိုင္ငံေရး ဦးခ်ဳိးလို႔မရလိုက္ဘူး။ ဒါကို သူတို႔ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ထပ္ျပီး ဖိႏွိပ္ဦးမွာပါ။ သူတို႔ ထပ္ျပီး ေစာ္ကားဦးမွာပါ။ ဆရာေတာ္ဦးဂမၻီရက
“ခ်ိတ္ပိတ္တာကိုကမွားေနျပီ သံဃာက ေက်ာင္းမွာ မေနလို႔ ဘယ္မွာ ေနရမလဲ။ ခ်ိတ္ပိတ္တာကိုက မွားေနတယ္။ ဒါဟာ လက္ခံရမယ့္ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ေၾကာင့္လက္ခံလိုက္ရတာလို႔”
မိန္႔ပါတယ္။ အလြန္ျပတ္သားတဲ့ အာဇာနည္စကားမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးကို ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ အျငိဳးထားဦးမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ မတရားအျပဳခံရတဲ့ ဆရာေတာ္အသွ်င္ဂမၻီရနဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ား ဘက္မွာ အားလုံးရပ္တည္ အကာအကြယ္ေပးၾကဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ သင့္မိတ္ေဆြအေပၚမွာ ျပဳတဲ့ မတရားမႈကို လ်စ္လ်ဴျပဳရင္ အဲဒီမတရားမႈဟာ သင့္အေပၚေရာက္လာပါလိမ့္္မယ္။ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းထဲက လူတေယာက္ အေပၚမွာ အစိုးရကိုယ္တိုင္က က်ဴးလြန္တဲ့ မတရားမႈဟာ အဲဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းဝင္ အားလုံးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ မတရားမႈကို ကာကြယ္ ဖို႔ တိုက္ဖ်က္ဖို႔ဟာ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔လို၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔လို လူထုက အားထားယုံၾကည္ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ပိုျပီးေတာ့ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေခါင္းေရွာင္မေနၾကပါနဲ႔။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရွ႔ကေခါင္းေဆာင္ေပးၾကမွာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုလား ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
၄ ရက္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ၊ ၂၀၁၂။
.jpg)
1 comments:
ဒီပိုစ့္ကို ေရးတဲ့ ကိုေဇာ္၀င္း ဘယ္တုိင္းျပည္ကေန ေရးတာလဲလုိ့ သိပါရေစ။
Post a Comment