ဒီေန႔က သကၠရာဇ္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႔။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ သတိရေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ အဲသည္အျဖစ္အပ်က္ေတြထဲကမွ က်ေနာ့္စိတ္ထဲကုိ ထိခုိက္ေစတဲ့၊ အမွတ္ထင္ထင္လည္း က်န္ရစ္ေနခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္အခ်ဳိ႕ကုိ ဒီပုိ႔စ္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္… ဇန္န၀ါရီလမွာ နာမည္ေက်ာ္ သီးေလးသီးအၿငိမ့္အဖြဲ႕ကုိ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ျပည္ပကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေခၚယူကျပဖုိ႔ စီစဥ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ စကၤာပူမွာ ပထမအႀကိမ္ ကျပတဲ့ပြဲမွာ လက္မွတ္ေတြ အကုန္ေရာင္းရတဲ့အျပင္ ထုိင္ခုံေတြပါ တုိးခ်ဲ႕ စီစဥ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ရတဲ့အျမတ္ေငြေတြထဲက ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ပရိသတ္က ဆုခ်တဲ့ ဆုေၾကးေတြကုိ သီးေလးသီးအၿငိမ့္အဖြဲ႕သားေတြကုိ ခ်ီးျမႇင့္ဂုဏ္ျပဳႏုိင္ခဲ့သလုိ က်န္ ၄၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ျပည္တြင္းက ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားထံ ေပးပုိ႔ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ဘေလာ့ဂါ ကုိေနဘုန္းလတ္တေယာက္ စစ္အစုိးရရဲ႕ ဖမ္းဆီးမႈကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ မတရားတဲ့ စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ႐ုံးတင္ခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၂၀ အထိ ခ်မွတ္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါ ေလာကမွာ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္း ခံရသူျဖစ္ပါတယ္။
သိပ္မၾကာပါဘူး။ ရမ္ဘုိအပုိင္းေလး ဇာတ္ကားထြက္လာၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ကုိ ႏွိပ္ကြပ္ထားတဲ့ အဲဒီ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားဟာ ျမန္မာပရိသတ္အၾကားမွာ အေတာ္ေလး ေရပန္းစားခဲ့ပါတယ္။ စကၤာပူမွာလည္း ျပည္ပေရာက္မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာမ်ားက ဦးစီးလုိ႔ ႐ုုပ္ရွင္႐ုံႀကီးတ႐ုံလုံးကုိ ဘြတ္ကင္လုပ္ၿပီး ျမန္မာေတြ အတူတကြ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကပါတယ္။
ေမလဆန္းပုိင္းကုိ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကုိ နာဂစ္အမည္ရွိတဲ့ အင္အားႀကီး ဆုိင္ကလုံးမုန္တုိင္း ၀င္ေမႊသြားတဲ့အတြက္ လူအမ်ားအျပား ေသေၾကပ်က္စီးရၿပီး အုိးအိမ္ၿမဳိ႕ရြာေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔အတူ လယ္ယာေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။
ျပည္တြင္းေနရာအႏွံ႕အျပားနဲ႔ ကမၻာအရပ္ရပ္က ေပးပုိ႔လာတဲ့ အကူအညီေတြကုိ နအဖ စစ္အစုိးရက ပိတ္ပင္႐ုံမွ်မက အခ်ဳိ႕ေသာ ပစၥည္းရိကၡာေတြကုိ ၾကားကျဖတ္ၿပီး အလြဲသုံးစားလုပ္တဲ့အတြက္ ၾကားရသူအေပါင္းအတြက္ ေအာ့ႏွလုံးနာစရာ၊ မသတီစရာကိစၥႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းၿပီးတာနဲ႔ လူမႈအကူအညီမ်ားအတြက္ တက္ႂကြစြာ လႈပ္ရွားသူ ကုိဇာဂနာအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးသမား လူငယ္အမ်ားအျပားကုိ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းေဘးဒဏ္ခံရသူေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီေပးေဖာ္မရတဲ့ နအဖစစ္အစုိးရဟာ သူ႕စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲထားတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အေျခခံဥပေဒကုိေတာ့ ေမလအကုန္မွာ လူထုဆႏၵခံယူပြဲအတုအေယာင္က်င္းပေပးၿပီး ေထာက္ခံမဲ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ (၉၂.၄% လားမသိ) နဲ႔ အတည္ျပဳေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့တယ္။ စကၤာပူက ျမန္မာသံ႐ုံးေရွ႕မွာ ျမန္မာေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ဟာ “ႏုိး” လုိ႔ ေရးထားတဲ့ အက်ႌအနီနဲ႔ ဦးထုတ္အနီေတြ ၀တ္ဆင္ၿပီး မဲသြားေပးခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ကုိၾကည့္ရင္ ဒီအေျခခံဥပေဒကုိ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ ရြံမုန္းသလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိ လက္သင့္မခံႏုိင္သလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္ကုိ ေဖာ္က်ဴးကာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သလုိပါပဲ။
ဂန္ဖလားလုိ႔ ေခၚတဲ့ ဂန္ဘာရီကေတာ့ ၂၀၀၇ နဲ႔ ၂၀၀၈ အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ခ်ည္သြားခ်ည္ ကူးသန္းေနတယ္။ ပန္းရည္ဘဏ္တုိက္သီခ်င္းအတုိင္းပါပဲ။ “အျပန္..အျပန္..အျပန္လားေဟ့….အသြား အသြား အသြား ပါဗ်ဳိး….ေခါက္တုန္႔လူးလာ…ကူးကာသယ္ဖုိ႔ႀကဳံ…..”
ေနာက္ေတာ့ စကၤာပူက ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူေတြ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ စကၤာပူကေန ထြက္ခြာသြားရတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ကုိင္ခြင့္ ပါမစ္ေတြ သက္တမ္းကုန္သြားတဲ့အခါမွာ စကၤာပူအစုိးရက သက္တမ္းတုိးမေပးေတာ့တဲ့အတြက္ပါ။ သည္ႏွစ္ထဲမွာ က်ေနာ္အင္မတန္ ရင္းႏွီးၿပီး ေလးစားတဲ့ လူငယ္တေယာက္ ျမန္မာျပည္တြင္းကုိ ျပန္သြားတယ္။ သူနဲ႔ ထိေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ကာလအတြင္းမွာ သူက ကၽြန္ေတာ့္ ယုံၾကည္မႈေတြကုိ အေရာင္တင္ေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြးေခၚတတ္ေအာင္ လမ္းျပခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးျမင့္သိန္း စကၤာပူမွာ ေဆး႐ုံလာတက္ရင္း စကၤာပူမွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့အတြက္ က်န္ရစ္သူမိသားစုနဲ႔အတူေရာ ျမန္မာျပည္သားတဦးအေနနဲ႔ပါ ဆုံး႐ႈံးမႈအတြက္ ၀မ္းနည္းခဲ့ရပါေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ကုိမင္းကုိႏုိင္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ တခါမွ မၾကားဘူးတဲ့ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ (၆၅ ႏွစ္စီ) ခ်မွတ္ၿပီး နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေထာင္ေတြကုိ ပုိ႔လုိက္တယ္။ နအဖ စစ္အစုိးရအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေသြး႐ူးေသြးတမ္းျဖစ္ေနသလဲဆုိတာ သိသာထင္ရွားေစတဲ့ လုပ္ရပ္ပါပဲ။
တဖက္ကၾကည့္ရင္ အားတက္စရာအေနနဲ႔ကေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က အန္ကယ္လ္ဦး၀င္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြနဲ႔ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းတုိ႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္က်ေနရာက ျပန္လြတ္လာၾကတယ္။ အျပင္မွာ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ပုိမုိ အရွိန္ျမင့္တက္လာပါတယ္။
က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ တႏွစ္အတြင္း (ဒီပုိ႔စ္အပါအ၀င္) ပုိ႔စ္ေပါင္း ၁၄၉ ခု တင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အမ်ားစုက က်ေနာ္ေရးတာျဖစ္ေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ပုိ႔စ္ေတြက အျခားစာေရးသူေတြရဲ႕ စာကုိ တုိက္႐ုိက္တင္ေပးတာ၊ ဘာသာျပန္ေပးတာေတြ ပါပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ဆုိတာဟာ အတုအေယာင္ကမၻာ (Virtual World) ဆုိေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာေတာ့ တတ္ႏုိင္သမွ် က်ေနာ့္ခံစားမႈ၊ အေတြးအျမင္နဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ အမွန္အတုိင္း တင္ျပဖုိ႔ အားထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အားထုတ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားထက္ အမွန္အတုိင္း ပြင့္အန္က်ခဲ့တယ္လုိ႔ေျပာရင္ ပုိမွန္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
တျခားဘေလာ့ဂ္ေတြမွာလည္း ကြန္မင့္ေတြ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား သြားေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ဒဏ္ကုိ အခံရဆုံး ဘေလာ့ဂါေတြကေတာ့ ပန္ဒုိရာ၊ တန္ခူး၊ ကလုိေစးထူး၊ ဂ်စ္တူး၊ တီဇက္ေအ၊ ေမၿငိမ္း နဲ႔ ခင္မင္းေဇာ္ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘာေတြပဲ ကြန္မင့္ကြန္မင့္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္ေပးထားၾကတဲ့သူေတြမုိ႔ (တားရင္ မေကာင္းလုိ႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္) ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္က အြန္လုိင္းေပၚမွာပဲ ေတြ႕ဆုံရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ကုိဖုိးေဇတေယာက္ ကြယ္လြန္သြားျခင္းပါပဲ။ လူခ်င္းမေတြ႕ဘူးလုိက္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ဘုိ႔အေရး ဆႏၵတူသူတဦးမုိ႔၊ စာေရးသားဖုိ႔ ၀ါသနာထုံၾကသူခ်င္းမုိ႔ စိတ္ထဲမွာ ထိခုိက္ရပါတယ္။
က်ေနာ္အခု လက္ရွိေနထုိင္ရာ စကၤာပူႏုိင္ငံအေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔လည္း အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ ဟုိးေလးတေက်ာ္ အျဖစ္ဆုံးကေတာ့ မက္စ္ဆီလာမက္ ဆုိတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ စြတ္စြဲခံရသူ အက်ဥ္းသားတေယာက္ လုံၿခဳံေရးအထူးတင္းၾကပ္တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းကေန (အစုိးရအဆုိအရ) ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားျခင္းပါ။ အခုထိ ဖမ္းမမိေသးပါဘူး။ ဒုတိယအေနနဲ႔ကေတာ့ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတယ္လုိ႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ စကၤာပူေခါင္းေဆာင္ လီကြမ္းယူက “ငါတုိ႔ရဲ႕ ေရႊေရာင္၀င္းတဲ့ ေခတ္ကုိ စ ေရာက္လာၿပီ” လုိ႔ ေျပာၿပီး တလ ႏွစ္လေလာက္အတြင္းမွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆုိက္ေတာ့တာပါပဲ။ တတိယအေနနဲ႔ကေတာ့ ထင္ရွားၿပီး အမ်ားေလးစားတဲ့ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဂ်ဘီေဂ် ကြယ္လြန္သြားတာပါပဲ။ အမ်ားစိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ခံရတဲ့ကိစၥေတြထဲမွာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာရွိတဲ့ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြမွာ စကၤာပူအစုိးရအေနနဲ႔ အမ်ားကန္႔ကြက္ေနတဲ့ၾကားက ေငြေတြ ဘီလီယံနဲ႔ ခ်ီကာ ရင္းႏွီးျမႇဳတ္ႏွံခဲ့ၿပီး ေန႔ခ်င္းညခ်င္းအတြင္းမွာ ရွယ္ယာတန္ဘုိးေတြ ထုိးက်ကာ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ၀င္ပါတယ္။ (ဥပမာ စီးတီးဂ႐ုပ္၊ မာေရးလင့္ခ်္၊ ယူဘီအက္စ္၊ ေအဘီစီ လန္းနင္းစင္တာ စသျဖင့္)။ ဒီမတုိင္မီကလည္း တပ္ဆင္ရွီနာ၀ပ္ပုိင္ခဲ့တဲ့ ထုိင္းက ရွင္ေကာ့ပ္ကုိ တင္းမားဆက္က ၀ယ္ခဲ့မိလုိ႔ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ စကၤာပူအစုိးရအေနနဲ႔ အသဲအသန္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ေနတာကေတာ့ ေဆာက္လက္စ ကာစီႏုိ (အုိင္အာရ္) ႏွစ္ခု ၿပီးေျမာက္ေရးကုိပါ။ အဲဒီပေရာ့ဂ်က္ေတြဟာ သူ႕ႏုိင္ငံသားေတြ ဆန္႔က်င္တဲ့ၾကားက တဇြတ္ထုိး ေရွ႕တုိးေဆာက္ခဲ့တာဆုိေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေပးေနတဲ့ ဗဲဂတ္စ္လင္းဒ္စ္ ဆုိတဲ့ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ အခုစီးပြားပ်က္ကပ္အတြင္းမွာ ေဒ၀ါလီခံရၿပီး လုပ္ငန္းရပ္ဆုိင္းလုမတတ္ျဖစ္တာေတာင္ ပီေအပီအစုိးရက အရပ္ဆုိင္းမခံဘဲ ဆက္သြားေနေစတဲ့ ပေရာ့ဂ်က္ေတြပါ။ ၂၀၀၉ နဲ႔ ၂၀၁၀ မွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတုိင္း အဲသည္ပေရာ့ဂ်က္ေတြ ၿပီးေအာင္မေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ရင္ ၿမဳိ႕လည္ေခါင္မွာ ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္နဲ႔ ပီေအပီအစုိးရရဲ႕ မေအာင္ျမင္မႈ ျပယုဂ္အျဖစ္တည္ရွိေနမွာကုိ အစုိးရက လုိလားဟန္ မရွိပါဘူး။ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ ပေရာ့ဂ်က္ေတြပါ။
မေလးရွားမွာေတာ့ ဒါတြတ္အန္န၀ါအီဗရာဟင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ပါတီကယ္ဒီလန္၊ လင္ကစ္ရွန္းဦးေဆာင္တဲ့ ဒီေအပီနဲ႔ အစၥလမၼစ္ပါတီ ပါ႔စ္ တုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ေနရာ အမ်ားအျပားကုိ တုိးခ်ဲ႕ အႏုိင္ရလုိက္ၿပီး အာဏာရပါတီ (UMNO)ရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါလီမန္အတြင္းမွာ အျပတ္အသတ္ အသာစီးရမႈကုိ ပထမဦးအႀကိမ္ ခ်ဳိးဖ်က္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဗၺဒူလာဘာဒါ၀ီအေနနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ထဲမွာ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ နာဂ်စ္ကုိ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရင္း ႏုိင္ငံေရးက အနားယူဘုိ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ မေလးရွားဟာ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ ေရာက္ဘုိ႔ တစထက္တစ ပုိနီးလာသလုိပါပဲ။ ေနာက္ပုိင္းမွာ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်သြားႏုိင္ၿပီဆုိရင္ မေလးရွားရဲ႕ စီးပြားေရးအေျခအေန ျမင့္တက္လာဘုိ႔ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ နာဂစ္မုန္တုိင္းတုိက္ၿပီး ၂ ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ တ႐ုပ္ျပည္ေတာင္ပုိင္း စီခၽြမ္ျပည္နယ္မွာ ငလ်င္လႈပ္ၿပီး လူအမ်ားအျပားေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကလည္း ကမၻာသတင္းေခါင္းစီးမ်ားမွာ ေနရာယူခဲ့ပါတယ္။ ငလ်င္ကယ္ဆယ္ေရးမွာ တ႐ုပ္အစုိးရရဲ႕ လ်င္ျမန္ၿပီး ပြင့္လင္းမႈရွိတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးကုိ ကမၻာက ခ်ီးမြန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဘဂ်င္း အုိလံပစ္ပြဲမတုိင္မီ တိဘက္မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ ဆႏၵျပသူေတြကုိ တ႐ုတ္အစုိးရရဲ႕ ကုိင္တြယ္ပုံၾကမ္းတမ္းခဲ့တာမုိ႔ အုိလံပစ္ မီး႐ွဴးတုိင္သယ္ယူတဲ့ ခရီးစဥ္အတြင္း ကမၻာ့အႏွံ႕အျပားမွာ လူအမ်ားအျပားက ဆႏၵျပခဲ့ၾကၿပီး အုိလံပစ္ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားကုိ နာမည္ႀကီး အႏုပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားက သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အုိလံပစ္ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား ထုတ္လႊင့္ခ်က္ ဗီဒီယုိမွာေတာင္ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အင္ထုမိလုိ႔ တကမၻာလုံး အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဟုိးေလးတေက်ာ္အျဖစ္ဆုံး ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ တ႐ုပ္ျပည္က ထုတ္လုပ္တဲ့ ႏုိ႔မႈန္႔နဲ႔ ႏုိ႕ထြက္ပစၥည္းေတြမွာ မယ္လမင္းဓါတ္ေတြ ျမင့္မားစြာ ပါ၀င္ၿပီး ကေလးသူငယ္ေတြကုိ ဥပါဒ္ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္အမွတ္တံဆိပ္အေနနဲ႔ နာမည္အပ်က္ဆုံးႏွစ္လုိ႔ ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။
ကမၻာ့အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အထူးျခားဆုံး အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့….. အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ လူမဲတဦးျဖစ္သူ အုိဘားမား ကုိ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကျခင္းပါ။ သူဟာ လာမယ့္ ရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ သမၼတရာထူးကုိ လႊဲေျပာင္းရယူပါေတာ့မယ္။ သူ႔လက္ထက္မွာ ကမၻာ့စီးပြားေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္မလားဆုိတာကုိ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္သြားရမွာပါ။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ သတိရေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ အဲသည္အျဖစ္အပ်က္ေတြထဲကမွ က်ေနာ့္စိတ္ထဲကုိ ထိခုိက္ေစတဲ့၊ အမွတ္ထင္ထင္လည္း က်န္ရစ္ေနခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္အခ်ဳိ႕ကုိ ဒီပုိ႔စ္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္… ဇန္န၀ါရီလမွာ နာမည္ေက်ာ္ သီးေလးသီးအၿငိမ့္အဖြဲ႕ကုိ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ျပည္ပကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေခၚယူကျပဖုိ႔ စီစဥ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ စကၤာပူမွာ ပထမအႀကိမ္ ကျပတဲ့ပြဲမွာ လက္မွတ္ေတြ အကုန္ေရာင္းရတဲ့အျပင္ ထုိင္ခုံေတြပါ တုိးခ်ဲ႕ စီစဥ္ေပးခဲ့ရတယ္။ ရတဲ့အျမတ္ေငြေတြထဲက ၆၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ပရိသတ္က ဆုခ်တဲ့ ဆုေၾကးေတြကုိ သီးေလးသီးအၿငိမ့္အဖြဲ႕သားေတြကုိ ခ်ီးျမႇင့္ဂုဏ္ျပဳႏုိင္ခဲ့သလုိ က်န္ ၄၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ျပည္တြင္းက ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ားထံ ေပးပုိ႔ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ဘေလာ့ဂါ ကုိေနဘုန္းလတ္တေယာက္ စစ္အစုိးရရဲ႕ ဖမ္းဆီးမႈကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ မတရားတဲ့ စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ႐ုံးတင္ခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္အႏွစ္ ၂၀ အထိ ခ်မွတ္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါ ေလာကမွာ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္း ခံရသူျဖစ္ပါတယ္။
သိပ္မၾကာပါဘူး။ ရမ္ဘုိအပုိင္းေလး ဇာတ္ကားထြက္လာၿပီး ျမန္မာစစ္တပ္ကုိ ႏွိပ္ကြပ္ထားတဲ့ အဲဒီ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားဟာ ျမန္မာပရိသတ္အၾကားမွာ အေတာ္ေလး ေရပန္းစားခဲ့ပါတယ္။ စကၤာပူမွာလည္း ျပည္ပေရာက္မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာမ်ားက ဦးစီးလုိ႔ ႐ုုပ္ရွင္႐ုံႀကီးတ႐ုံလုံးကုိ ဘြတ္ကင္လုပ္ၿပီး ျမန္မာေတြ အတူတကြ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကပါတယ္။
ေမလဆန္းပုိင္းကုိ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသကုိ နာဂစ္အမည္ရွိတဲ့ အင္အားႀကီး ဆုိင္ကလုံးမုန္တုိင္း ၀င္ေမႊသြားတဲ့အတြက္ လူအမ်ားအျပား ေသေၾကပ်က္စီးရၿပီး အုိးအိမ္ၿမဳိ႕ရြာေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔အတူ လယ္ယာေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။
ျပည္တြင္းေနရာအႏွံ႕အျပားနဲ႔ ကမၻာအရပ္ရပ္က ေပးပုိ႔လာတဲ့ အကူအညီေတြကုိ နအဖ စစ္အစုိးရက ပိတ္ပင္႐ုံမွ်မက အခ်ဳိ႕ေသာ ပစၥည္းရိကၡာေတြကုိ ၾကားကျဖတ္ၿပီး အလြဲသုံးစားလုပ္တဲ့အတြက္ ၾကားရသူအေပါင္းအတြက္ ေအာ့ႏွလုံးနာစရာ၊ မသတီစရာကိစၥႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းၿပီးတာနဲ႔ လူမႈအကူအညီမ်ားအတြက္ တက္ႂကြစြာ လႈပ္ရွားသူ ကုိဇာဂနာအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရးသမား လူငယ္အမ်ားအျပားကုိ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းေဘးဒဏ္ခံရသူေတြ ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီေပးေဖာ္မရတဲ့ နအဖစစ္အစုိးရဟာ သူ႕စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲထားတဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အေျခခံဥပေဒကုိေတာ့ ေမလအကုန္မွာ လူထုဆႏၵခံယူပြဲအတုအေယာင္က်င္းပေပးၿပီး ေထာက္ခံမဲ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ (၉၂.၄% လားမသိ) နဲ႔ အတည္ျပဳေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့တယ္။ စကၤာပူက ျမန္မာသံ႐ုံးေရွ႕မွာ ျမန္မာေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ဟာ “ႏုိး” လုိ႔ ေရးထားတဲ့ အက်ႌအနီနဲ႔ ဦးထုတ္အနီေတြ ၀တ္ဆင္ၿပီး မဲသြားေပးခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ကုိၾကည့္ရင္ ဒီအေျခခံဥပေဒကုိ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ ရြံမုန္းသလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိ လက္သင့္မခံႏုိင္သလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္ကုိ ေဖာ္က်ဴးကာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သလုိပါပဲ။
ဂန္ဖလားလုိ႔ ေခၚတဲ့ ဂန္ဘာရီကေတာ့ ၂၀၀၇ နဲ႔ ၂၀၀၈ အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ခ်ည္သြားခ်ည္ ကူးသန္းေနတယ္။ ပန္းရည္ဘဏ္တုိက္သီခ်င္းအတုိင္းပါပဲ။ “အျပန္..အျပန္..အျပန္လားေဟ့….အသြား အသြား အသြား ပါဗ်ဳိး….ေခါက္တုန္႔လူးလာ…ကူးကာသယ္ဖုိ႔ႀကဳံ…..”
ေနာက္ေတာ့ စကၤာပူက ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားသူေတြ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ စကၤာပူကေန ထြက္ခြာသြားရတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္လုပ္ကုိင္ခြင့္ ပါမစ္ေတြ သက္တမ္းကုန္သြားတဲ့အခါမွာ စကၤာပူအစုိးရက သက္တမ္းတုိးမေပးေတာ့တဲ့အတြက္ပါ။ သည္ႏွစ္ထဲမွာ က်ေနာ္အင္မတန္ ရင္းႏွီးၿပီး ေလးစားတဲ့ လူငယ္တေယာက္ ျမန္မာျပည္တြင္းကုိ ျပန္သြားတယ္။ သူနဲ႔ ထိေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ ကာလအတြင္းမွာ သူက ကၽြန္ေတာ့္ ယုံၾကည္မႈေတြကုိ အေရာင္တင္ေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ေတြးေခၚတတ္ေအာင္ လမ္းျပခဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးျမင့္သိန္း စကၤာပူမွာ ေဆး႐ုံလာတက္ရင္း စကၤာပူမွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့အတြက္ က်န္ရစ္သူမိသားစုနဲ႔အတူေရာ ျမန္မာျပည္သားတဦးအေနနဲ႔ပါ ဆုံး႐ႈံးမႈအတြက္ ၀မ္းနည္းခဲ့ရပါေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ကုိမင္းကုိႏုိင္အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ တခါမွ မၾကားဘူးတဲ့ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ (၆၅ ႏွစ္စီ) ခ်မွတ္ၿပီး နယ္စြန္နယ္ဖ်ား ေထာင္ေတြကုိ ပုိ႔လုိက္တယ္။ နအဖ စစ္အစုိးရအေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေသြး႐ူးေသြးတမ္းျဖစ္ေနသလဲဆုိတာ သိသာထင္ရွားေစတဲ့ လုပ္ရပ္ပါပဲ။
တဖက္ကၾကည့္ရင္ အားတက္စရာအေနနဲ႔ကေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က အန္ကယ္လ္ဦး၀င္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြနဲ႔ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းတုိ႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္က်ေနရာက ျပန္လြတ္လာၾကတယ္။ အျပင္မွာ ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ပုိမုိ အရွိန္ျမင့္တက္လာပါတယ္။
က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ တႏွစ္အတြင္း (ဒီပုိ႔စ္အပါအ၀င္) ပုိ႔စ္ေပါင္း ၁၄၉ ခု တင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အမ်ားစုက က်ေနာ္ေရးတာျဖစ္ေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ပုိ႔စ္ေတြက အျခားစာေရးသူေတြရဲ႕ စာကုိ တုိက္႐ုိက္တင္ေပးတာ၊ ဘာသာျပန္ေပးတာေတြ ပါပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ဆုိတာဟာ အတုအေယာင္ကမၻာ (Virtual World) ဆုိေပမယ့္လည္း က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာေတာ့ တတ္ႏုိင္သမွ် က်ေနာ့္ခံစားမႈ၊ အေတြးအျမင္နဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ အမွန္အတုိင္း တင္ျပဖုိ႔ အားထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အားထုတ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားထက္ အမွန္အတုိင္း ပြင့္အန္က်ခဲ့တယ္လုိ႔ေျပာရင္ ပုိမွန္မယ္ထင္ပါရဲ႕။
တျခားဘေလာ့ဂ္ေတြမွာလည္း ကြန္မင့္ေတြ ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား သြားေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ဒဏ္ကုိ အခံရဆုံး ဘေလာ့ဂါေတြကေတာ့ ပန္ဒုိရာ၊ တန္ခူး၊ ကလုိေစးထူး၊ ဂ်စ္တူး၊ တီဇက္ေအ၊ ေမၿငိမ္း နဲ႔ ခင္မင္းေဇာ္ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘာေတြပဲ ကြန္မင့္ကြန္မင့္ လြတ္လပ္စြာ ေ၀ဖန္ခြင့္ေပးထားၾကတဲ့သူေတြမုိ႔ (တားရင္ မေကာင္းလုိ႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္) ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္က အြန္လုိင္းေပၚမွာပဲ ေတြ႕ဆုံရင္းႏွီးခဲ့ရတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ကုိဖုိးေဇတေယာက္ ကြယ္လြန္သြားျခင္းပါပဲ။ လူခ်င္းမေတြ႕ဘူးလုိက္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္လြတ္ေျမာက္ဘုိ႔အေရး ဆႏၵတူသူတဦးမုိ႔၊ စာေရးသားဖုိ႔ ၀ါသနာထုံၾကသူခ်င္းမုိ႔ စိတ္ထဲမွာ ထိခုိက္ရပါတယ္။
က်ေနာ္အခု လက္ရွိေနထုိင္ရာ စကၤာပူႏုိင္ငံအေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔လည္း အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ ဟုိးေလးတေက်ာ္ အျဖစ္ဆုံးကေတာ့ မက္စ္ဆီလာမက္ ဆုိတဲ့ အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ စြတ္စြဲခံရသူ အက်ဥ္းသားတေယာက္ လုံၿခဳံေရးအထူးတင္းၾကပ္တဲ့ အက်ဥ္းစခန္းကေန (အစုိးရအဆုိအရ) ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားျခင္းပါ။ အခုထိ ဖမ္းမမိေသးပါဘူး။ ဒုတိယအေနနဲ႔ကေတာ့ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတယ္လုိ႔ နာမည္ႀကီးတဲ့ စကၤာပူေခါင္းေဆာင္ လီကြမ္းယူက “ငါတုိ႔ရဲ႕ ေရႊေရာင္၀င္းတဲ့ ေခတ္ကုိ စ ေရာက္လာၿပီ” လုိ႔ ေျပာၿပီး တလ ႏွစ္လေလာက္အတြင္းမွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆုိက္ေတာ့တာပါပဲ။ တတိယအေနနဲ႔ကေတာ့ ထင္ရွားၿပီး အမ်ားေလးစားတဲ့ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဂ်ဘီေဂ် ကြယ္လြန္သြားတာပါပဲ။ အမ်ားစိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ခံရတဲ့ကိစၥေတြထဲမွာ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာရွိတဲ့ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြမွာ စကၤာပူအစုိးရအေနနဲ႔ အမ်ားကန္႔ကြက္ေနတဲ့ၾကားက ေငြေတြ ဘီလီယံနဲ႔ ခ်ီကာ ရင္းႏွီးျမႇဳတ္ႏွံခဲ့ၿပီး ေန႔ခ်င္းညခ်င္းအတြင္းမွာ ရွယ္ယာတန္ဘုိးေတြ ထုိးက်ကာ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ၀င္ပါတယ္။ (ဥပမာ စီးတီးဂ႐ုပ္၊ မာေရးလင့္ခ်္၊ ယူဘီအက္စ္၊ ေအဘီစီ လန္းနင္းစင္တာ စသျဖင့္)။ ဒီမတုိင္မီကလည္း တပ္ဆင္ရွီနာ၀ပ္ပုိင္ခဲ့တဲ့ ထုိင္းက ရွင္ေကာ့ပ္ကုိ တင္းမားဆက္က ၀ယ္ခဲ့မိလုိ႔ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိခဲ့ပါေသးတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ စကၤာပူအစုိးရအေနနဲ႔ အသဲအသန္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္ေနတာကေတာ့ ေဆာက္လက္စ ကာစီႏုိ (အုိင္အာရ္) ႏွစ္ခု ၿပီးေျမာက္ေရးကုိပါ။ အဲဒီပေရာ့ဂ်က္ေတြဟာ သူ႕ႏုိင္ငံသားေတြ ဆန္႔က်င္တဲ့ၾကားက တဇြတ္ထုိး ေရွ႕တုိးေဆာက္ခဲ့တာဆုိေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေပးေနတဲ့ ဗဲဂတ္စ္လင္းဒ္စ္ ဆုိတဲ့ ကုမၸဏီအေနနဲ႔ အခုစီးပြားပ်က္ကပ္အတြင္းမွာ ေဒ၀ါလီခံရၿပီး လုပ္ငန္းရပ္ဆုိင္းလုမတတ္ျဖစ္တာေတာင္ ပီေအပီအစုိးရက အရပ္ဆုိင္းမခံဘဲ ဆက္သြားေနေစတဲ့ ပေရာ့ဂ်က္ေတြပါ။ ၂၀၀၉ နဲ႔ ၂၀၁၀ မွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့အတုိင္း အဲသည္ပေရာ့ဂ်က္ေတြ ၿပီးေအာင္မေဆာက္ႏုိင္ခဲ့ရင္ ၿမဳိ႕လည္ေခါင္မွာ ထုိးထုိးေထာင္ေထာင္နဲ႔ ပီေအပီအစုိးရရဲ႕ မေအာင္ျမင္မႈ ျပယုဂ္အျဖစ္တည္ရွိေနမွာကုိ အစုိးရက လုိလားဟန္ မရွိပါဘူး။ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ ပေရာ့ဂ်က္ေတြပါ။
မေလးရွားမွာေတာ့ ဒါတြတ္အန္န၀ါအီဗရာဟင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ပါတီကယ္ဒီလန္၊ လင္ကစ္ရွန္းဦးေဆာင္တဲ့ ဒီေအပီနဲ႔ အစၥလမၼစ္ပါတီ ပါ႔စ္ တုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ေနရာ အမ်ားအျပားကုိ တုိးခ်ဲ႕ အႏုိင္ရလုိက္ၿပီး အာဏာရပါတီ (UMNO)ရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပါလီမန္အတြင္းမွာ အျပတ္အသတ္ အသာစီးရမႈကုိ ပထမဦးအႀကိမ္ ခ်ဳိးဖ်က္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဗၺဒူလာဘာဒါ၀ီအေနနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ထဲမွာ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ နာဂ်စ္ကုိ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရင္း ႏုိင္ငံေရးက အနားယူဘုိ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ မေလးရွားဟာ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ ေရာက္ဘုိ႔ တစထက္တစ ပုိနီးလာသလုိပါပဲ။ ေနာက္ပုိင္းမွာ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်သြားႏုိင္ၿပီဆုိရင္ မေလးရွားရဲ႕ စီးပြားေရးအေျခအေန ျမင့္တက္လာဘုိ႔ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ နာဂစ္မုန္တုိင္းတုိက္ၿပီး ၂ ပတ္ေလာက္အၾကာမွာ တ႐ုပ္ျပည္ေတာင္ပုိင္း စီခၽြမ္ျပည္နယ္မွာ ငလ်င္လႈပ္ၿပီး လူအမ်ားအျပားေသဆုံးခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကလည္း ကမၻာသတင္းေခါင္းစီးမ်ားမွာ ေနရာယူခဲ့ပါတယ္။ ငလ်င္ကယ္ဆယ္ေရးမွာ တ႐ုပ္အစုိးရရဲ႕ လ်င္ျမန္ၿပီး ပြင့္လင္းမႈရွိတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးကုိ ကမၻာက ခ်ီးမြန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဘဂ်င္း အုိလံပစ္ပြဲမတုိင္မီ တိဘက္မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ ဆႏၵျပသူေတြကုိ တ႐ုတ္အစုိးရရဲ႕ ကုိင္တြယ္ပုံၾကမ္းတမ္းခဲ့တာမုိ႔ အုိလံပစ္ မီး႐ွဴးတုိင္သယ္ယူတဲ့ ခရီးစဥ္အတြင္း ကမၻာ့အႏွံ႕အျပားမွာ လူအမ်ားအျပားက ဆႏၵျပခဲ့ၾကၿပီး အုိလံပစ္ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားကုိ နာမည္ႀကီး အႏုပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားက သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အုိလံပစ္ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနား ထုတ္လႊင့္ခ်က္ ဗီဒီယုိမွာေတာင္ အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အင္ထုမိလုိ႔ တကမၻာလုံး အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဟုိးေလးတေက်ာ္အျဖစ္ဆုံး ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ တ႐ုပ္ျပည္က ထုတ္လုပ္တဲ့ ႏုိ႔မႈန္႔နဲ႔ ႏုိ႕ထြက္ပစၥည္းေတြမွာ မယ္လမင္းဓါတ္ေတြ ျမင့္မားစြာ ပါ၀င္ၿပီး ကေလးသူငယ္ေတြကုိ ဥပါဒ္ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ တ႐ုတ္ျပည္အမွတ္တံဆိပ္အေနနဲ႔ နာမည္အပ်က္ဆုံးႏွစ္လုိ႔ ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။
ကမၻာ့အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အထူးျခားဆုံး အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့….. အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ လူမဲတဦးျဖစ္သူ အုိဘားမား ကုိ သမၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကျခင္းပါ။ သူဟာ လာမယ့္ ရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ သမၼတရာထူးကုိ လႊဲေျပာင္းရယူပါေတာ့မယ္။ သူ႔လက္ထက္မွာ ကမၻာ့စီးပြားေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္မလားဆုိတာကုိ စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္သြားရမွာပါ။
ေနာက္တခ်က္က မၾကာခင္ကမွ ဘုံေဘၿမဳိ႕မွာ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္ခံရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေနာက္ပုိင္း ကမၻာ့ထိပ္သီးႏုိင္ငံမ်ားအေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္၀ါဒ တုိက္ဖ်က္ေရးကုိ အရင္ကထက္ပုိၿပီး အေရးစုိက္ဘုိ႔ လုိလာပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္သူေတြ ေပၚေပါက္လာရသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းရင္းျမစ္ကုိပါ ရွာေဖြၿပီး ေျဖရွင္းရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ကုိ ေရာက္လာပါၿပီ။ ဒီအၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈအတြက္ အိႏၵိယနဲ႔ ပါကစၥတန္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္လာေသာ္ျငား စစ္မက္ျဖစ္ပြားတဲ့အထိေတာ့ ေရာက္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္မထင္ပါဘူး။
ေလာေလာဆယ္ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတာကေတာ့ အစၥေရးနဲ႔ ပါလက္စတုိင္းအၾကား ေျခာက္လၾကာ အပစ္အခပ္ရပ္စဲေရးရပ္ဆုိင္းသြားၿပီး ပါလက္စတုိင္းက ဟာမာ့စ္ေတြက အစၥေရးကုိ ဒုံးပ်ံအေသးစားေလးေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္တဲ့အတြက္ အစၥေရးက လက္တုန္႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ေလေၾကာင္းက ဗုံးႀကံတုိက္ခုိက္ခဲ့တာမွာ ဟာမာ့စ္ လုံၿခဳံေရးအေစာင့္ေတြ အပါအ၀င္ လူသုံးရာေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ရပါတယ္။ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းကေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ဗုံးတလုံးလုိ အေနအထားမွာ အၿမဲရွိေနပါတယ္။ ဇင္ဘာေဘြအပါအ၀င္ ကမၻာတျခားေဒသေတြမွာလည္း မတည္မၿငိမ္မႈေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္ က်ေနာ္သိပ္စိတ္မ၀င္စားတဲ့အတြက္ ဒီမွာ ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ထုိင္းႏုိင္ငံအေၾကာင္းကလည္း ေနာက္ပုိင္းမွ သတ္သတ္ေရးခ်င္တဲ့အတြက္ ဒီပုိ႔စ္မွာ မထည့္ဘဲ ခ်န္ခဲ့ပါဦးမယ္။
အားလုံးကို ထိခုိက္တဲ့ ျပႆနာကေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့ ကမၻာစီးပြားပ်က္ကပ္ပါဘဲ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက စလာလုိက္တဲ့ စီးပြားက်ဆင္းမႈ ျပႆနာဟာ ယေန႔ ကမၻာ့အႏွ႔ံအျပားကုိ ႐ုိက္ခတ္လာၿပီး ေရွ႕လာမယ့္ႏွစ္မွာ အလုပ္အကုိင္ရွားပါးမႈျပႆနာကုိ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ႀကဳံေတြ႕ၾကရကိန္း ရွိပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာဆုိရင္ ၿမဳိ႕ေပၚတက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူေတြဟာ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာေၾကာင့္ မိမိဇာတိ ေတာဖက္ကုိ ျပန္ဆင္းေနၾကပါၿပီ။ အခုစီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ေသာႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနဟာလည္း တမ်ဳိးတဖုံျဖစ္သြားစရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
ဒါေတြဟာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ အက်ဥ္းခ်ဳံးေရးျပတာပါ။ သုံးသပ္ခ်က္အေသးစိတ္ မပါေပမယ့္ က်ေနာ့္အျမင္နဲ႔ မွန္းဆခ်က္ကေလးေတြေတာ့ တခ်က္တခ်က္ ပါသြားပါတယ္။
က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကုိ လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္ အသည္းအသန္ျဖစ္ေနတာကေတာ့ အစၥေရးနဲ႔ ပါလက္စတုိင္းအၾကား ေျခာက္လၾကာ အပစ္အခပ္ရပ္စဲေရးရပ္ဆုိင္းသြားၿပီး ပါလက္စတုိင္းက ဟာမာ့စ္ေတြက အစၥေရးကုိ ဒုံးပ်ံအေသးစားေလးေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္တုိက္ခုိက္တဲ့အတြက္ အစၥေရးက လက္တုန္႔ျပန္တဲ့အေနနဲ႔ ေလေၾကာင္းက ဗုံးႀကံတုိက္ခုိက္ခဲ့တာမွာ ဟာမာ့စ္ လုံၿခဳံေရးအေစာင့္ေတြ အပါအ၀င္ လူသုံးရာေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ရပါတယ္။ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းကေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ဗုံးတလုံးလုိ အေနအထားမွာ အၿမဲရွိေနပါတယ္။ ဇင္ဘာေဘြအပါအ၀င္ ကမၻာတျခားေဒသေတြမွာလည္း မတည္မၿငိမ္မႈေတြ ျဖစ္ေနေပမယ့္ က်ေနာ္သိပ္စိတ္မ၀င္စားတဲ့အတြက္ ဒီမွာ ထည့္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ထုိင္းႏုိင္ငံအေၾကာင္းကလည္း ေနာက္ပုိင္းမွ သတ္သတ္ေရးခ်င္တဲ့အတြက္ ဒီပုိ႔စ္မွာ မထည့္ဘဲ ခ်န္ခဲ့ပါဦးမယ္။
အားလုံးကို ထိခုိက္တဲ့ ျပႆနာကေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့ ကမၻာစီးပြားပ်က္ကပ္ပါဘဲ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက စလာလုိက္တဲ့ စီးပြားက်ဆင္းမႈ ျပႆနာဟာ ယေန႔ ကမၻာ့အႏွ႔ံအျပားကုိ ႐ုိက္ခတ္လာၿပီး ေရွ႕လာမယ့္ႏွစ္မွာ အလုပ္အကုိင္ရွားပါးမႈျပႆနာကုိ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ႀကဳံေတြ႕ၾကရကိန္း ရွိပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာဆုိရင္ ၿမဳိ႕ေပၚတက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူေတြဟာ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာေၾကာင့္ မိမိဇာတိ ေတာဖက္ကုိ ျပန္ဆင္းေနၾကပါၿပီ။ အခုစီးပြားပ်က္ကပ္ေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ေသာႏုိင္ငံေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနဟာလည္း တမ်ဳိးတဖုံျဖစ္သြားစရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။
ဒါေတြဟာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ အက်ဥ္းခ်ဳံးေရးျပတာပါ။ သုံးသပ္ခ်က္အေသးစိတ္ မပါေပမယ့္ က်ေနာ့္အျမင္နဲ႔ မွန္းဆခ်က္ကေလးေတြေတာ့ တခ်က္တခ်က္ ပါသြားပါတယ္။
က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ကုိ လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
မိတ္ေဆြတုိ႔အားလုံး… လာမယ့္ ၂၀၀၉ ႏွစ္ကစလုိ႔ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ လူသားအားလုံးနဲ႔အတူ က်န္းမာျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကုိ ရၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
.jpg)
