ကုိေပတရာဟာ အင္မတန္ခက္တဲ့ လူတေယာက္ဘဲ။ သူ႕ဇာတိကေတာ့ ရလြတ္ပလြတ္ ရြာကပါ။ မူလက အင္မတန္ ဆင္းရဲတဲ့သူေပါ႔။
သူဟာ ေတာင္ပုလုၿမဳိ႕ကုိတက္ၿပီး သူေဌးႀကီး ဦးေဘာဂအိမ္မွာ သူရင္းငွားလုပ္တယ္။ ဦးေဘာဂဆုိတာက သိတဲ့အတုိင္း ေတာင္ပုလု ၿမဳိ႕မွာ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ့ သူႂကြယ္ႀကီးတဦးေပါ႔။ ေတာင္ပုလုနယ္တလႊားမွာရွိတဲ့ လယ္ေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပုိင္ဆုိင္သလုိ အနီးအနားၿမဳိ႕ႀကီးျပႀကီးေတြက ပြဲ႐ုံလုပ္ငန္းေတြဘာေတြမွာလည္း အစုစပ္ ပါ၀င္ၿပီး ႀကီးပြားေနတာမ်ဳိး။
အဲဒီေတာ့ ဦးေဘာဂ အိမ္မွာ ကုိေပတရာနည္းတူ သူရင္းငွားလာလုပ္တဲ့ ရလြတ္ပလြတ္ရြာသားေတြဆုိတာကလည္း ဘယ္မွာနည္းလုိ႔တုန္း။ ဒါေပမယ့္ တျခားသူရင္းငွားေတြနဲ႔ မတူဘဲ ကုိေပတရာမွာ တမူထူးျခားေနတဲ့ အက်င့္တရပ္ရွိတယ္။ အဲဒါက ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္ ဦးေဘာဂရဲ႕ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈကုိ သူက ၾကားထဲကေန ၀င္ ၀င္ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူေနတတ္ျခင္းဘဲ။
“ေဟ့....ငါတုိ႔ သူေဌးႀကီးအိမ္မွာဆုိရင္ ေရႊပန္းကန္ျပားနဲ႔ ထမင္းစားတာကြ၊ ရလြတ္ပလြတ္ရြာမွာဆုိရင္ ဒါမ်ဳိး စားႏုိင္ဘုိ႔ ေ၀းစြ”
ကဲ.... ၾကည့္ဦး။ အေၾကာင္းမသိရင္ ဦးေဘာဂ ကဘဲ သူ႔ကုိ ေရႊပန္းကန္ျပားနဲ႔ ထမင္းထည့္ေကၽြးေနသေယာင္ေယာင္။ တကယ္တမ္းသြားၾကည့္ရင္ေတာ့ ကုိေပတရာလည္း တျခားသူရင္းငွားေတြနဲ႔အတူ ျမင္းေဇာင္းေဘးက အဖီဆြယ္ထားတဲ့ေနရာေလးမွာ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ေနရ စားရ ရွာတာပါ။
အဲ...သူေဌးဦးေဘာဂဆုိတာကလည္း အင္မတန္ အက်င့္ယုတ္တဲ့ လူတေယာက္ပါ။ ဆင္းရဲသားေတြအေပၚမွာ မတန္တဆ ေငြတုိးေခ်း၊ ျပန္မဆပ္ႏုိင္ရင္ လယ္ေတြသိမ္း၊ ယာေတြသိမ္းနဲ႔ အင္မတန္ ရက္စက္တဲ့ စီးပြားေရးသမား။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လူဆုိးဂုိဏ္း၊ ဓားျပဂုိဏ္းေတြကုိ ဓါးလွံလက္နက္ တိတ္တဆိတ္ေရာင္းခ်ေပးတာမ်ဳိး၊ လူဆုိးေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ေတာင္ပုလုၿမဳိ႕ေပၚက တုိင္းရင္းေဆးဆရာႀကီးေတြနဲ႔ ေဆး၀ါးကုသေပးတာမ်ဳိး ေတြလည္း လုပ္တတ္ လြန္လြန္းလုိ႔ ေတာင္ပုလု တၿမဳိ႕လုံးကေရာ၊ အျခားၿမဳိ႕ရြာေတြမွာပါ ဦးေဘာဂရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ ဂုဏ္သတင္းက ေမႊးလြန္းလွတာကလား။
တခ်ဳိ႕သူရင္းငွားေတြအေနနဲ႔ ၀မ္းေရးအတြက္ မတတ္သာလုိ႔သာ ဦးေဘာဂအိမ္မွာ အလုပ္လာလုပ္ရတယ္၊ တတ္ႏုိင္ရင္ တျခားေနရာေတြမွာဘဲ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေစာေစာက ေျပာသလုိပါဘဲ။ ကုိေပတရာက လူတမ်ဳိးေလ။
“ေဟ့..... သူေဌးႀကီး ဦးေဘာဂ တရားသည္ျဖစ္ေစ၊ မတရားသည္ျဖစ္ေစ ငါေထာက္ခံတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ လူသတ္မႈေတြ၊ ဓါးျပမႈေတြမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနလဲ ငါဂ႐ုမစုိက္ဘူး။ သူဟာ ငါထမင္းစားဘုိ႔အတြက္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းတခုကုိ ဖန္တီးေပးထားတယ္။ ဒီအတြက္ သူ႕ကုိ ငါေက်းဇူးတင္တယ္။ ဒါဟာ ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခ်က္။”
ကဲ..... ကုိေပတရာ ဆုိတဲ့လူဟာ မခက္ေပဘူးလားဗ်ာ။ သူ႕ပတ္၀န္းက်င္က ရလြတ္ပလြတ္ ရြာသားေတြက အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔ နားခ်ျပန္ေတာ့လည္း ကုိေပတရာက ဘူးဆုိရင္ ဖ႐ုံမသီးတတ္ဘူးေလ။ အထူးသျဖင့္ သူ႔မိတ္ေဆြ သမိန္ေပါသြပ္ဆုိရင္ သူ႕ဒဏ္ကုိ အခံရဆုံး။
“ဒီမွာ၊ ေပါသြပ္။ ငါ႔ကုိ လာ တရားမခ်နဲ႔။ လူအမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္အေပၚ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သူေတြကို ငါ႔အေနနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ အထင္ႀကီးပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ ေထာက္ခံပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္”
ကုိေပတရာရယ္.... ဒီေလာက္ေတာင္ လူလူခ်င္း အေၾကာက္တရားမထားစမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ လုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့အခါမ်ဳိးဆုိရင္....
“ေဟ့၊ ငါ႔မွာ လြတ္လပ္စြာ ေၾကာက္ေခ်းပန္းပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္ကြ”
ကုိေပတရာရယ္.... ခင္ဗ်ားသူေဌး ခင္ဗ်ားအေပၚလုပ္ပုံက မတရားလြန္းဘူးဗ်ာ။ ျပန္ေျပာပါေတာ့လား...ဆုိေတာ့
“ေဟ့...လြတ္လပ္စြာ တိတ္ဆိတ္ေနပုိင္ခြင့္၊ ေခါင္းငုံ႔ခံခြင့္ ရွိတယ္ကြ”
ကုိေပတရာရယ္..... ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက လြတ္လပ္တဲ့ လူတေယာက္ရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႔ မတူဘဲ၊ အေတြးအေခၚ ကၽြန္ေစာ္နံလုိက္တာဗ်ာ....လုိ႔ ဆုိခဲ့ရင္...
“ေဟ့၊ လြတ္လပ္စြာ သူ႔ကၽြန္ခံပုိင္ခြင့္ရွိတယ္ကြ”
ကုိေပတရာရဲ႕ အဆုိးရြားဆုံး အက်င့္တခုကေတာ့ သူ႕သူေဌးရဲ႕ မေကာင္းမႈ၊ ဒုစ႐ုိက္ေတြကုိ တစုံတေယာက္က အက်ဳိးအေၾကာင္းခုိင္လုံစြာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ (အက်ဳိးအေၾကာင္းမညီညြတ္ဘဲ) ျပန္လည္ ေျဖရွင္းတတ္ျခင္းဘဲ။ ေနာက္ဆုံး အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ျပန္လည္ မေဆြးေႏြးႏုိင္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ....
“ေဟ့။ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲၾကတာေပါ႔ကြာ” လုိ႔ ေလွ်ာခ်ပစ္ေလ့ရွိတယ္။
ေနာက္ဆုံးမေတာ့ သမိန္ေပါသြပ္ဟာ “သခင္အားရ၊ ကၽြန္ပါး၀” စတုိင္လ္ ခ်ဳိးေနေသာ သူ႔မိတ္ေဆြ ကုိေပတရာအား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၾကည့္လ်က္ ေတာင္ပုလုတြင္ ကုိေပတရာကဲ့သုိ႔ေသာ ရလြတ္ပလြတ္ရြာသား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား ရွိေလမလဲဟု ေတြးေတာေနမိပါေတာ့သည္။
သူဟာ ေတာင္ပုလုၿမဳိ႕ကုိတက္ၿပီး သူေဌးႀကီး ဦးေဘာဂအိမ္မွာ သူရင္းငွားလုပ္တယ္။ ဦးေဘာဂဆုိတာက သိတဲ့အတုိင္း ေတာင္ပုလု ၿမဳိ႕မွာ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ့ သူႂကြယ္ႀကီးတဦးေပါ႔။ ေတာင္ပုလုနယ္တလႊားမွာရွိတဲ့ လယ္ေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာ ပုိင္ဆုိင္သလုိ အနီးအနားၿမဳိ႕ႀကီးျပႀကီးေတြက ပြဲ႐ုံလုပ္ငန္းေတြဘာေတြမွာလည္း အစုစပ္ ပါ၀င္ၿပီး ႀကီးပြားေနတာမ်ဳိး။
အဲဒီေတာ့ ဦးေဘာဂ အိမ္မွာ ကုိေပတရာနည္းတူ သူရင္းငွားလာလုပ္တဲ့ ရလြတ္ပလြတ္ရြာသားေတြဆုိတာကလည္း ဘယ္မွာနည္းလုိ႔တုန္း။ ဒါေပမယ့္ တျခားသူရင္းငွားေတြနဲ႔ မတူဘဲ ကုိေပတရာမွာ တမူထူးျခားေနတဲ့ အက်င့္တရပ္ရွိတယ္။ အဲဒါက ဘာမဆုိင္ညာမဆုိင္ ဦးေဘာဂရဲ႕ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈကုိ သူက ၾကားထဲကေန ၀င္ ၀င္ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူေနတတ္ျခင္းဘဲ။
“ေဟ့....ငါတုိ႔ သူေဌးႀကီးအိမ္မွာဆုိရင္ ေရႊပန္းကန္ျပားနဲ႔ ထမင္းစားတာကြ၊ ရလြတ္ပလြတ္ရြာမွာဆုိရင္ ဒါမ်ဳိး စားႏုိင္ဘုိ႔ ေ၀းစြ”
ကဲ.... ၾကည့္ဦး။ အေၾကာင္းမသိရင္ ဦးေဘာဂ ကဘဲ သူ႔ကုိ ေရႊပန္းကန္ျပားနဲ႔ ထမင္းထည့္ေကၽြးေနသေယာင္ေယာင္။ တကယ္တမ္းသြားၾကည့္ရင္ေတာ့ ကုိေပတရာလည္း တျခားသူရင္းငွားေတြနဲ႔အတူ ျမင္းေဇာင္းေဘးက အဖီဆြယ္ထားတဲ့ေနရာေလးမွာ စုတ္စုတ္ျပတ္ျပတ္ ေနရ စားရ ရွာတာပါ။
အဲ...သူေဌးဦးေဘာဂဆုိတာကလည္း အင္မတန္ အက်င့္ယုတ္တဲ့ လူတေယာက္ပါ။ ဆင္းရဲသားေတြအေပၚမွာ မတန္တဆ ေငြတုိးေခ်း၊ ျပန္မဆပ္ႏုိင္ရင္ လယ္ေတြသိမ္း၊ ယာေတြသိမ္းနဲ႔ အင္မတန္ ရက္စက္တဲ့ စီးပြားေရးသမား။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လူဆုိးဂုိဏ္း၊ ဓားျပဂုိဏ္းေတြကုိ ဓါးလွံလက္နက္ တိတ္တဆိတ္ေရာင္းခ်ေပးတာမ်ဳိး၊ လူဆုိးေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ ေတာင္ပုလုၿမဳိ႕ေပၚက တုိင္းရင္းေဆးဆရာႀကီးေတြနဲ႔ ေဆး၀ါးကုသေပးတာမ်ဳိး ေတြလည္း လုပ္တတ္ လြန္လြန္းလုိ႔ ေတာင္ပုလု တၿမဳိ႕လုံးကေရာ၊ အျခားၿမဳိ႕ရြာေတြမွာပါ ဦးေဘာဂရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ ဂုဏ္သတင္းက ေမႊးလြန္းလွတာကလား။
တခ်ဳိ႕သူရင္းငွားေတြအေနနဲ႔ ၀မ္းေရးအတြက္ မတတ္သာလုိ႔သာ ဦးေဘာဂအိမ္မွာ အလုပ္လာလုပ္ရတယ္၊ တတ္ႏုိင္ရင္ တျခားေနရာေတြမွာဘဲ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အေနအထားမွာ ရွိၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေစာေစာက ေျပာသလုိပါဘဲ။ ကုိေပတရာက လူတမ်ဳိးေလ။
“ေဟ့..... သူေဌးႀကီး ဦးေဘာဂ တရားသည္ျဖစ္ေစ၊ မတရားသည္ျဖစ္ေစ ငါေထာက္ခံတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ လူသတ္မႈေတြ၊ ဓါးျပမႈေတြမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနလဲ ငါဂ႐ုမစုိက္ဘူး။ သူဟာ ငါထမင္းစားဘုိ႔အတြက္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းတခုကုိ ဖန္တီးေပးထားတယ္။ ဒီအတြက္ သူ႕ကုိ ငါေက်းဇူးတင္တယ္။ ဒါဟာ ငါ႔ဘ၀ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခ်က္။”
ကဲ..... ကုိေပတရာ ဆုိတဲ့လူဟာ မခက္ေပဘူးလားဗ်ာ။ သူ႕ပတ္၀န္းက်င္က ရလြတ္ပလြတ္ ရြာသားေတြက အက်ဳိးအေၾကာင္းနဲ႔ နားခ်ျပန္ေတာ့လည္း ကုိေပတရာက ဘူးဆုိရင္ ဖ႐ုံမသီးတတ္ဘူးေလ။ အထူးသျဖင့္ သူ႔မိတ္ေဆြ သမိန္ေပါသြပ္ဆုိရင္ သူ႕ဒဏ္ကုိ အခံရဆုံး။
“ဒီမွာ၊ ေပါသြပ္။ ငါ႔ကုိ လာ တရားမခ်နဲ႔။ လူအမ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္အေပၚ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သူေတြကို ငါ႔အေနနဲ႔ လြတ္လပ္စြာ အထင္ႀကီးပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ ေထာက္ခံပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္”
ကုိေပတရာရယ္.... ဒီေလာက္ေတာင္ လူလူခ်င္း အေၾကာက္တရားမထားစမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ လုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့အခါမ်ဳိးဆုိရင္....
“ေဟ့၊ ငါ႔မွာ လြတ္လပ္စြာ ေၾကာက္ေခ်းပန္းပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္ကြ”
ကုိေပတရာရယ္.... ခင္ဗ်ားသူေဌး ခင္ဗ်ားအေပၚလုပ္ပုံက မတရားလြန္းဘူးဗ်ာ။ ျပန္ေျပာပါေတာ့လား...ဆုိေတာ့
“ေဟ့...လြတ္လပ္စြာ တိတ္ဆိတ္ေနပုိင္ခြင့္၊ ေခါင္းငုံ႔ခံခြင့္ ရွိတယ္ကြ”
ကုိေပတရာရယ္..... ခင္ဗ်ားရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြက လြတ္လပ္တဲ့ လူတေယာက္ရဲ႕ အေတြးအေခၚနဲ႔ မတူဘဲ၊ အေတြးအေခၚ ကၽြန္ေစာ္နံလုိက္တာဗ်ာ....လုိ႔ ဆုိခဲ့ရင္...
“ေဟ့၊ လြတ္လပ္စြာ သူ႔ကၽြန္ခံပုိင္ခြင့္ရွိတယ္ကြ”
ကုိေပတရာရဲ႕ အဆုိးရြားဆုံး အက်င့္တခုကေတာ့ သူ႕သူေဌးရဲ႕ မေကာင္းမႈ၊ ဒုစ႐ုိက္ေတြကုိ တစုံတေယာက္က အက်ဳိးအေၾကာင္းခုိင္လုံစြာ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပလာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ (အက်ဳိးအေၾကာင္းမညီညြတ္ဘဲ) ျပန္လည္ ေျဖရွင္းတတ္ျခင္းဘဲ။ ေနာက္ဆုံး အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ျပန္လည္ မေဆြးေႏြးႏုိင္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ....
“ေဟ့။ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲၾကတာေပါ႔ကြာ” လုိ႔ ေလွ်ာခ်ပစ္ေလ့ရွိတယ္။
ေနာက္ဆုံးမေတာ့ သမိန္ေပါသြပ္ဟာ “သခင္အားရ၊ ကၽြန္ပါး၀” စတုိင္လ္ ခ်ဳိးေနေသာ သူ႔မိတ္ေဆြ ကုိေပတရာအား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၾကည့္လ်က္ ေတာင္ပုလုတြင္ ကုိေပတရာကဲ့သုိ႔ေသာ ရလြတ္ပလြတ္ရြာသား ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား ရွိေလမလဲဟု ေတြးေတာေနမိပါေတာ့သည္။
.jpg)
13 comments:
ေပတရာက ဘူဒုန္းဟင္...ေဖတရာေမာင္တက်ိပ္ မဟုတ္တာေတာ႕ ေသခ်ာပါတယ္ေနာ္... ေဒၚေမသစ္ၾကီးကို သတိရလိုက္တာဗ်ာ ...မဆီမဆိုင္...
အခုအခ်ိန္ကစျပီး ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္တုိင္း ဆုေတာင္း တစ္ခု တိုးေတာင္းရေတာ့မယ္ ...
ကိုေပတရာလို ဘ၀မ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ဘ၀ဆက္တိုင္း လူမျဖစ္ရပါလို၏ ...
အမွန္တရားအတြက္ အသက္ပင္ ေသခ်င္ ေသပါေစ လူ႔သိကၡာရွိေသာသူသာ ျဖစ္ရပါလို၏ ...
ကိုေပါေရ က်ေနာ္က ေပတရာလဲ မဟုတ္။ ေပါသြပ္လဲ မဟုတ္တဲ့ က်ေနာ္ပါဗ်။ ေပါသြပ္ကို ေလးစားေပမယ့္ သူ႕လိုလဲ သြပ္ သြပ္ သြပ္ မသြပ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ တခါတေလ ေပတရာျဖစ္လိုက္၊ တခါတေလေတာ့ ၀င္သြပ္လိုက္နဲ႕ ေပတသြပ္ၾကီးေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္ထင္တာက အရာအမ်ားစုက အျဖဴအမဲ မကြဲတဲ့ မီးခိုးေတြပါဗ်ာ။ ကိုေပါကို ဒါေတြေျပာရင္ မိေခ်ာင္းမင္း ေရခင္းျပျဖစ္ေနေတာ့မယ္။ ကိုေပါ ဆက္ေတြးလိုက္ပါဗ်ာ။ ကိုေပါတို႕ေတြးၾကည့္ရင္ က်ေနာ္ေရးစရာမလိုလို႕ လက္ေညာင္းသက္သာတာေပါ့။
Lun Lunn၊
လူ႔သိကၡာရွိေသာသူျဖစ္ေစလို႕ ဘယ္သူကမွ ဆုေပးလို႕မရပါဘူး။ တကယ္ျဖစ္ခ်င္ တကယ္လုပ္ အဟုတ္ျဖစ္ရမည္လို႕ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းေျပာဖူးတယ္ေလ။ :P "အမွန္တရားအတြက္ အသက္ပင္ ေသခ်င္ ေသပါေစ" လို႕ စိတ္ထားႏိုင္မွေတာ့ မခက္ေတာ့ပါဘူး။ အသက္ေတာင္ရင္းရဲတဲ့လူကို ဘယ္အရာက တားဆီးႏိုင္ဦးမလဲ။ အဲဒီလို လူေတြကပဲ ကမ္ဘာၾကီးေျပာင္းလဲသြားတာပါ။ ေလးစားပါတယ္။
ကိုေပတရာက ဦးေဘာဂဆီမွာ သူ ့လုပ္အားနဲ ့ သူရင္းငွားလုပ္တယ္…
ဒီအတြက္ လုပ္အားခရတယ္…
ဦးေဘာဂ နဲ ့ ကိုေပတရာ ပတ္သက္မွ ုကဒါပဲ…
ကိုေပတရာ အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ ့ ဦးေဘာဂက ထမင္းအလကားမေကြ်းထားသလို
ကိုေပတရာက သူရင္းငွားအလုပ္ မကြ်မ္းက်င္ရင္လဲ ဦးေဘာဂက သေဘာထားၾကီးစြာ အလုပ္ေပးထားမွာ မဟုတ္ဘူး…
တကယ္ေတာ့ သမီးေပးလို ့ သမက္ရတာ… ဒီ့ထက္မပိုဘူး…
ဦးေဘာဂကလဲ ကိုေပတရာတို ့လို သူရင္းငွားေတြ မရွိရင္ သူ ့စီးပြားေရး မလည္ပတ္နိုင္ဘူး…
ကိုေပါေရ… ကြ်န္မ သေဘာေျပာရရင္ ဦးေဘာဂနဲ ့ကိုေပတရာ အလုပ္သေဘာကလြဲရင္ ေက်းဇူးခံေက်းဇူးစား မဟုတ္တာ အမွန္ပဲ…
သူရင္းငွားနဲ႕ သူေဌးၾကားက ဆက္ဆံေရးက အလုပ္သေဘာပါပဲ။ ေက်းဇူးခံ၊ ေက်းဇူးစားမဟုတ္ရပါ။
အဲ...ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ ထပ္ပါလာတာက Supply နဲ႕ Demand။
သူေဌး ၅ ေယာက္၊ သူရင္းငွား ၁ ေယာက္ဆိုရင္ေတာ့၊ "ဟဲ ဟဲ.. ဘယ္သူ ဘယ္ေလာက္ေပးမလဲ" ေပါ့။
သူေဌး ၅ေယာက္၊ သူရင္းငွား ၅ ေထာင္ဆုိရင္ေကာ။ "ဆရာ.. က်ေနာ္က ႏိွပ္လည္း ႏွိပ္တတ္တယ္" ျဖစ္သြားေရာ။ (စကားမစပ္၊ ေပတရာက အႏိွပ္သည္ေနာ္။)
ဒါတင္ပဲလား ဆိုေတာ့၊ မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။
သူေဌးက ဘယ္လိုလူလဲ ရက္ေရာလား၊ ျပည့္ရဲ႕လား၊ သူရင္းငွားကေရာ ေမာင္႐ိုးလား၊ ေပတရာလား၊ ေပါသြပ္လား၊ ပညားပိစိလား၊ အိုင္စတို္င္းလား ကြာေသးသဗိ်ဳ႕။
အဆံုးသတ္ေတာ့ မိမိေရြးခ်ယ္မႈနဲ႕ ခံႏိုင္ရည္ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕လူေတြ အေရျပားပါးတယ္။ (ေပါသြပ္လိုေပါ့)။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခပ္ထူထူပဲ။ (ေပတရာေလ)
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မထူမပါး။ (ေပတသြပ္ေပါ့)။ ဟဲ ဟဲ
ေစာ္ပေလာ္ေတာေတာ္ ေစာ္ပေလာ္ေတာတီး ဟီးေနာက္တာဟဲဟဲ သမိန္ေပါသြပ္ ေနေကာင္းပါေစဗ်ာ ဘာေရးရမွန္းမသိတာနဲ႕
ကိုသူရိန္ဝင္းနဲ႕ မေငြဇင္စိုးတို႕ အတြက္ပါမစ္ေတြ အဆင္ေျပသြားတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္မေရြး အေကာက္ၾကံႏိုင္တာေတာ့ အားလုံးသတိရွိရပါ့မယ္။ ဒီလို တိုးေပးလိုက္တာကိုက ဘာၾကံခ်င္တဲ့သေဘာရွိေနလဲဆိုတာ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဘယ္သူ႕မွ မယုံရဲဘူးဗ်ိဳ႕။
စင္ကာပူေရာက္ေရႊ
anonymous ခင္ဗ်ား ...
ကၽြန္ေတာ္က ဗုဒၶဘာသာကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူမို႔ ဘာမွမလုပ္ပဲ ရယူခ်င္တာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ “ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္တုိင္း ဆုေတာင္း တစ္ခု တိုးေတာင္းရေတာ့မယ္” ဆိုျပီး ဆုေတာင္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာတာပါ။ ဒါ့ျပင္ ကၽြန္ေတာ့္ဆုေတာင္းက ေလာဘကင္းတဲ့ လူသားေတြရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကိုသာ လိုလားတဲ့ ဆုေတာင္းတစ္ခုပါ။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ “အမွန္တရားအတြက္ အသက္ပင္ ေသခ်င္ ေသပါေစ” ေရးသားမႈနဲ႔တင္ ေလးစားတယ္ ေျပာတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း “anonymous အပါအ၀င္ လူေတြအားလံုးကို ေလးစားဂုဏ္ယူခ်င္ပါတယ္၊ ဒါမွ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္၊ တိုင္းျပည္ ျမန္ျမန္ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲႏိုင္မွာပါ။”
Lun Lunnေရ
က်ေနာ္ အတိုက္အခံ ဘုေျပာလိုျခင္း မဟုတ္ရေၾကာင္းပါ။
လူ႕သိကၡာရွိေသာသူျဖစ္ဖို႕ ေနာက္ဘ၀အထိေစာင့္စရာ၊ ဆုေတာင္းစရာမလိုဘူးလို႕ေျပာခ်င္တာပါ။
ၿပီးေတာ့ ဒီကိစၥကဘာသာေရးနဲ႕လဲ မဆိုင္ပါဘူး။ လူမ်ိဳးဘာသာမေရြး လူ႕သိကၡာရွိေသာသူ ျဖစ္ႏုိင္ပါ၏။
လူ႕သိကၡာဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကေတာ့ debatableပါ။ လြန္သြားတာရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။
anonymous ခင္ဗ်ား ...
ကၽြန္ေတာ္က ဘာသာေရးနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္လို႔ မဆိုပါဘူး။ ဆုေတာင္းျခင္းဆိုတာကို ေျပာလာလို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပီပီ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ “ကံ=ျပဳလုပ္ျခင္း” ကို ဆိုလိုတာပါ။ (အျခာဘာသာမွာလည္း သူတို႔ယုံၾကည္မႈနဲ႔ သူတို႔ ရွိမွာပါ။)
ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္ျပီး ဆုေတာင္းရာမွာလည္း ဒီဘ၀အတြက္ ဆုေတာင္းတာ ရွိသလို၊ ေနာက္ဘ၀အတြက္ ဆုေတာင္းတာလည္း ရွိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဆုေတာင္းတယ္ဆိုတာ ဒီဘ၀အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ ၾကိဳတင္မသိႏိုင္တဲ့ ေနာက္ဘ၀မွာ လူျပန္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆိုျပီး ကိုယ္ျဖစ္လိုတဲ့ လူပီသတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးကို ရေအာင္ ေကာင္းမႈကုလိုလ္လုပ္တိုင္း ဆုေတာင္းမယ္လို႔ ေျပာတာပါ။
anonymous ကို အတိုက္အခံ လုပ္တယ္လို႔လည္း မထင္ခဲ့သလို လြန္တာ ဘာညာ ရွိတယ္လို႔လည္း မထင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ေျပာစရာ မလိုပါဘူး။ လူငယ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ႐ႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကေန ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ၊ မရွင္းလင္းတာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကတယ္လို႔ပဲ ယူဆပါတယ္။ ဒါလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ ေဆြးေႏြးျခင္းပါ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊ ဗဟုသုတေတြ ဖလွယ္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ အက်ိဳးရွိတယ္သလို မိမိေျပာတဲ့၊ ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို အရင္လို ေပါ့ေပါ့ဆဆ သေဘာမထားျဖစ္ေတာ့ပဲ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ျပီးမွ ေျပာတဲ့အေလ့အထေကာင္းကိုပါ ရေစတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ေလးစားမႈျဖင့္
ကိုေပါ.......
ကိုေပတရာ ဘယ္သူလည္းဆိုတာ...
က်ေနာ္ လြတ္လပ္စြာ သိတယ္ဗ်..။
ကိုေပါ.......
ကိုေပတရာ ဘယ္သူလည္းဆိုတာ...
က်ေနာ္ လြတ္လပ္စြာ သိတယ္ဗ်..။
Post a Comment