“ RGB နဲ႔ ကၽြဲေမတၱာစာ”

Share |

RGB ဟာ
နီ၊စိမ္း၊ျပာကုိ
ဆုိလုိတာ မဟုတ္။

Razali, Gambari နဲ႔ Ban Ki Moon
လြန္းထုိးသလုိ
တုိ႔ျပည္ကုိ လာခဲ့ၾက
ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ
ကၽြဲ႐ုိင္းတေကာင္
ခ်ဳိေထာင္ေသာင္းက်န္း
ရမ္းကားမင္းမူေနခ်ိန္မုိ႔
နင္းႏွိမ္ဖုိ႔ လႊတ္လုိက္တဲ့
ကုလသမဂၢရဲ႕ သူရဲေကာင္းသုံးေယာက္။

ပထမဦးဆုံးက ရာဇာလီ…။
ရာဇာလီနဲ႔ ကၽြဲ
ကၽြဲနဲ႔ ရာဇာလီ
ျမန္မာျပည္မွာ ဆုံၾကတဲ့အခါ
ရာဇာလီချမာ အလဲလဲ အကြဲကြဲ။

ရာဇာလီ အစၥေမးလ္
ကပ်ာကသီ လစ္ေျပးတဲ့အခါ
ရြာဦးပုဂံက
ခ်ာတူးလန္ပါတဲ့
ဂမ္ဘာရီ ဆုိတဲ့ငနဲကုိ
ကၽြဲၿပဲစီးဖုိ႔ လႊတ္လုိက္ျပန္တယ္။

ဂမ္ဘာရီက ကၽြဲအပါးမွာ
နရီစည္း၀ါး အက်အနနဲ႔
ပၪၥသိခၤ႐ႈံးေလာက္ေအာင္
“ျမဴေမွာင္ေ၀ကင္း…ဟင္း…ဟင္း..
ေငြအဆင္း..ဆႏၵ ျပည္ေထာင္
တုိင္းျမန္ျပည္ ေအးခ်မ္းေအာင္ဆု
သြန္းခါေရ…
ေအးေစေၾကာင္းေလာင္းတဲ့ ေရႊေရႊ…
ထူးထူးကဲကဲ လွပါေစေၾကာင္း”
ေစာင္းသံကုိ ေပးတဲ့အခါ
ကၽြဲသတၱ၀ါက
ဂီတကုိ နားမလည္ေတာ့
အေျပးေသာ့ၿပီး ေ၀ွ႕မယ္အလုပ္
ဂမ္ဘာရီလည္း
ထံတ်ာမသီႏုိင္ဘဲ
မႀကံသာၿပီ…ၿဗဲ…လုိ႔ ငုိၿပီး
ခပ္ကုပ္ကုပ္ေလး ျပန္သြားရရွာတယ္။

ဂမ္ဂမ္ မဟန္တဲ့အခါ
ဘန္ဘန္ ကုိယ္တုိင္ ဆင္းလာရေတာ့တာေပါ႔။

ဘန္ကီမြန္းချမာမွာလည္း
ဉာဏ္မမွီလြန္းရွာတာလားေတာ့မသိ။
ကၽြဲအပါးမွာ
ဒူးသြားကာ ေထာက္ၿပီး
“ေတာ္ေလာက္ပါၿပီ အေဆြ…
ေၾကပါေနာ္ မေအးစိန္”…စသျဖင့္
ေလာကနတ္သံေႏွာလုိ႔
ကၽြဲသေဘာမေပါက္ႏုိင္တဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔
ေတာ္ကီႏွစ္ခါ သြားပြားမိရာမွာ
ဟုိသတၱ၀ါ အမုိက္သနင္းက
သူ႕စားက်က္ကြင္း လာလုတယ္ ေအာက္ေမ့သလားမသိ
ေ၀ွ႕မယ္ ေ၀ွ႕မယ္ တကဲကဲလုပ္ျပန္ေတာ့
ဘန္ကီမြန္းလည္း
ျပန္စည္ရြမ္းၿပီး ထြက္ခဲ့ရျပန္ရွာတယ္။

ေၾသာ္…ဘန္ကီမြန္း မကလုိ႔
မုိးေပၚက သိၾကားမင္း
နားကင္းႀကီးနဲ႔ ဆင္းကာ
အတင္းလာ နားခ်ရင္လည္း
နားအုံကြဲတာပဲ အဖတ္တင္ေရာ့မယ္..
ကၽြဲကေတာ့ ျမက္စားပ်က္မယ္ မထင္ေပဘူး။

အုိႀကီးအုိမက်မွ
မုိက္လွတဲ့ကၽြဲ…
ငရဲသဘင္မွာ
ႏႊဲခ်င္ရွာေရာ့ထင့္
အခါလင့္ေသာ္လည္း ေနာင္တမရ
မရဏဟာ ေရွ႕တလံအကြာက
မေမ့ျပန္ရေအာင္ ကုိယ္ေယာင္ျပေနေပမယ့္
ေမာဟ လႊမ္းဖုံး
ေဒါသ ဂ်မ္းတုံးနဲ႔
ေလာဘ ပန္းကုံးဆင္ေနလုိ႔
လမ္းဆုံးကုိလည္း သင္မျမင္ႏုိင္ရွာေပဘူး။

အုိ… အသင္ကၽြဲ…
မၿမဲေသာ တရားကုိ သင္နားမလည္…
ကံသာလွ်င္ မိမိဥစၥာရွိသတဲ့…
ကံ၏ အေမြခံျဖစ္သတဲ့…
ကံသာလွ်င္ အေၾကာင္းရွိ၏တဲ့
ကံသာလွ်င္ ကုိးကြယ္မွီခုိရာရွိ၏တဲ့
ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ
သင္ျပဳေသာကံ၏ အေမြကုိ သင္သာလွ်င္ ခံစားရမည္ပ။

- က်ည္းကန္ကိုေပါ။ -