အလ်ား ေလးေပခန္႔၊ အခ်င္း တလက္မခြဲေလာက္ရွိေသာ ၀ါးရင္းတုတ္တေခ်ာင္းသည္ သက္ႀကီးရြယ္အုိတေယာက္အား လမ္းေလွ်ာက္ရာတြင္ ေထာက္ကူႏုိင္ေသာ ေတာင္ေ၀ွးတေခ်ာင္း ျဖစ္ႏုိင္သလုိ လူဆုိးလူသြမ္းတုိ႔က တပါးသူအား ႐ုိက္ႏွက္၍ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳရာတြင္ အသုံးျပဳေသာ လက္နက္ (သုိ႔မဟုတ္) လက္ကုိင္တုတ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။
တုတ္၏ သဘာ၀ သည္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါလ်က္ အသုံးျပဳသူအေပၚမူတည္၍ (သုိ႔တည္းမဟုတ္)အသုံးျပဳခံရသည့္ အေနအထားေပၚတြင္ မူတည္၍ ယင္းတုတ္ကုိ ေခၚဆုိေသာ အေခၚအေ၀ၚလည္း ကြဲျပားသြားေပသည္။ တဖန္ အေခၚအေ၀ၚအေပၚ မူတည္ၿပီး အဆုိပါ တုတ္အေပၚတြင္ လူတုိ႔ထားရွိေသာ အျမင္သည္လည္း ကြဲျပားသြားေပသည္။
ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္သည္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္တြင္ ဖိႏွိပ္ခံရသည္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စတင္ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၇ ႏွစ္မွ် ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္သည္ Totalitarianism ဆုိသည့္အေခၚအေ၀ၚႏွင့္ လုိက္ဖက္စြာပင္ ကိစၥတုိင္းအေပၚတြင္ အာဏာသက္ေရာက္ကာ ထိန္းခ်ဳပ္စြက္ဖက္လ်က္ရွိသည္။ ၀န္ႀကီးမွ စ၍ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး၊ အမႈထမ္း၊ အရာထမ္းအလယ္၊ ျပာတာႏွင့္ ဆုိက္ကားသမား အဆုံး မည္သူတဦးတေယာက္မွ် မိမိ ၀တၱရားရွိသည့္အတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ျပဳမူက်င့္ႀကံႏုိင္ၾကသည္မဟုတ္။ အာဏာရွင္၏ အလုိဆႏၵအတုိင္း လုိက္လံေဆာင္ရြက္ၾကရလ်က္ ရွိသည္။
အာဏာရွင္ခ်မွတ္ေသာ ပညာေရးေပၚလစီကုိ ပါေမာကၡမ်ား၊ ပညာေရးမွဴးမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ား၊ ဆရာမ်ားက တေသြမသိမ္း လုိက္လံ က်င့္ႀကံရသည္။ ယင္း ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ သူတုိ႔ တတ္ကၽြမ္းသည့္ ပညာရပ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ အသုံးျပဳပုိင္ခြင့္မရွိ။ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းမ်ားကုိပင္ လြတ္လပ္စြာ ျပဳစု သင္ၾကားခြင့္မရွိ။
အလားတူပင္ အာဏာရွင္ ခ်မွတ္ေသာ က်န္းမာေရး ေပၚလစီကုိ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ အထူးကုမ်ား၊ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးမ်ား၊ သူနာျပဳမ်ား၊ က်န္းမာေရးလုပ္သားမ်ားက တေသြမသိမ္း လုိက္နာက်င့္ႀကံရသည္။ ယင္းတုိ႔အေနျဖင့္ သူတုိ႔ တတ္ကၽြမ္းသည့္ ပညာရပ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ အသုံးျပဳပုိင္ခြင့္မရွိ။ ဥပမာေပးရလွ်င္ ေရာဂါျဖစ္သူ ဦးေရကုိ စာရင္းဇယားေကာက္ခံရာ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာ ေကာက္ခံခြင့္မရွိ။ စာရင္းဇယားကုိ အမွန္အတုိင္း တင္ျပခြင့္မရွိ။ ေဆး႐ုံမ်ားတြင္ ထိေရာက္စြာ လက္ခံကုသခြင့္ မရွိ။ ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ကာကြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ထိေရာက္စြာ လုပ္ပုိင္ခြင့္မရွိ။
အျခား စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး နယ္ပယ္မ်ားတြင္လည္း အလားတူပင္တည္း။
ၫႊန္ၾကာေရးမွဴးခ်ဳပ္ကစ၍ ျပာတာ အထိ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ကစ၍ လမ္းေဘးေစ်းသည္အထိ၊ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္မွစ၍ ဆုိက္ကားသမားအထိ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္တြင္ အာဏာရွင္အလုိက်၊ အာဏာရွင္ ခုိင္းေစသမွ်ကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘဲ (စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ) လုပ္ကုိင္ေနၾကရသည္သာ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ အာဏာရွင္ ခုိင္းေစရာကုိ လုိက္လံလုပ္ကုိင္ၾကရသည့္အထဲတြင္ အတန္းပညာကုိ ေကာင္းစြာ သင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ရွာေသာ ဆင္းရဲသားမ်ား၊ လက္လုပ္လက္စားမ်ားလည္း ထိပ္ဆုံးကပါသည္။
ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ပညာရွင္ႀကီးမ်ားပင္ အာဏာရွင္ခုိင္းေစသမွ်ကုိ မတြန္းလွန္၀ံ့ဘဲ လုိက္လံလုပ္ကုိင္ေနၾကရသည့္ ေခတ္အခါႀကီးထဲတြင္ ပညာလည္းမတတ္၊ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္လည္း နင္းျပားသဖြယ္ လူတကာအား ေအာက္က်ဳိ႕ဆက္ဆံရရွာေသာ လက္လုပ္လက္စား လူတန္းစားအဖုိ႔ အဘယ္သုိ႔ေသာ သတၱိျဖင့္ အာဏာရွင္၏ ခုိင္းေစမႈကုိ ျငင္းပယ္ႏုိင္အံ့နည္း။ ထုိလူတန္းစားမွာ ပညာတတ္အရာရွိႀကီးမ်ားကဲ့သုိ႔ ခ်မ္းသာေလာက္ေအာင္ အက်ဳိးအျမတ္မခံစားရပါဘဲ၊ ရာထူးတက္လမ္းမရွိပါဘဲ တေန႔စာ ၀င္ေငြမွ်အတြက္ပင္ အာဏာရွင္ခုိင္းေစရာကုိ လုပ္ေဆာင္ရရွာၿပီး ရသည္ႏွင့္မတန္ေအာင္ လူမုန္းခံသည္လည္းျဖစ္ရာ အဘယ္ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ခုိင္းတုိင္း လုပ္ရသည္ကုိ ေတြးေတာၾကည့္ရန္ လုိေပလိမ့္မည္။
ယခုအခါ ျပည္သူအမ်ား မ်က္မုန္းက်ဳိးဖြယ္ ဗီလိန္ေနရာမွ အသုံးေတာ္ခံရန္ စြမ္းအားရွင္ဟူသည့္ လူတန္းစား တရပ္သည္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးလုိလုိသည္ အျဖစ္သနစ္၏ ဇာတိဇစ္ျမစ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေတြးေတာျခင္း မျပဳၾကဘဲ စြမ္းအားရွင္ ဆုိလွ်င္ အလြယ္တကူ မုန္းတီးမိလုိက္ၾကသည္။ နအဖ၏ ေဒါက္တုိင္ေတြဟု အလြယ္တကူ သမုတ္လုိက္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ သူမ်ားဆုိလွ်င္ နအဖ ေဒါက္တုိင္မ်ားကုိ ၿဖဳိခြင္းရန္ ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ား၊ ႀကံဖြံ႕မ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္ေခ်မႈန္းရန္ပင္ အစီအစဥ္ ရွိၾကသည္ဆုိသည္။ ဤသည္မွာ မဆုိင္သည့္အေပါက္ကုိ ဂလုိင္ျဖင့္ေခါက္သည္ဟု က်ေနာ္ယူဆပါသည္။
တကယ္ေတာ့ စြမ္းအားရွင္ေတြသည္လည္း အာဏာရွင္စနစ္၏ သားေကာင္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ေစခုိင္းရာ လုိက္ပါ လုပ္ကုိင္ၾကရသူခ်င္းအတူတူ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးမ်ား၊ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ အစုိးရအရာရွိႀကီးမ်ားကုိ ဆက္ဆံရာတြင္ တမ်ဳိး၊ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ေသာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈဒဏ္ကုိ ခါးစည္းခံေနၾကရေသာ ဆင္းရဲသားမ်ားကုိ ဆက္ဆံရာတြင္တမ်ဳိး ခြဲျခားဆက္ဆံသလုိ ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ ဆင္းရဲမြဲေတ၍ ပညာမတတ္သူမ်ားကုိ ေျမနိမ့္ရာ လွံစုိက္သလုိ ထပ္မံ ဖိေထာင္းရာ ေရာက္ေနေခ်ၿပီေလာဟု စဥ္းစားစရာရွိလာသည္။။ ဦးပုည စကားနဲ႔ ေျပာရလွ်င္…. “အစြယ္လုိသူ မိဖုရား၊ အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္၊ ေလးပစ္သူ ဘုရားကၽြန္ေတာ္…၊ ဤႀကံေဖာ္ႀကံဖက္၊ သုံးေယာက္သားအနက္တြင္မွ၊ ကံကြက္က်ား၍၊ ငမုိက္သားမုဆုိးေလ၊ နင့္ခ်ည္းပင္ ေသေပေတာ့ဟု၊ ေငြေတာင္ႀကီး အဟန္၊ ဆဒၵန္မင္းျမတ္၊ သတ္လွ်င္လည္း ၊ လူမလိမၼာ၊ ကၽြန္မိစၦာသည္၊ မလြတ္ႏုိင္ရာ၊ ေသရပါေတာ့မည္” ဆုိသကဲ့သုိ႔ စြမ္းအားရွင္တုိ႔သည္ ေသာႏုတၳဳိရ္ မုဆုိးေနရာကုိ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်စြာ ကြက္တိ ၀င္ေရာက္ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။
ဆဒၵန္ဆင္မင္းကေတာ့ အေလာင္းေတာ္ပီပီ “အေလာင္းေတာ္ျမတ္၊ ေဗာဓိသတ္လည္း၊ ေလာကတၱယ၊ ဘ၀ပါရဂူ နီးစပ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ရန္သူပုဂၢဳိလ္၊ ေသာႏုတၳဳိရ္ကုိ၊ ေရႊကုိယ္ေတာ္ပြား ရင္ႏွစ္သားကဲ့သုိ႔၊ သနားခ်စ္ခင္၊ အသက္ကုိ ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူၿပီးလွ်င္…..”ဆုိသည့္အတုိင္း မုဆုိးကုိ အသက္ခ်မ္းသာေပးခဲ့ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကေရာ ပညာမ်က္စိႏွင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ဆုံးျဖတ္လ်က္ သတိတရားေရွ႕ထားကာ ျပဳမူမည္ေလာ။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ခံစားမႈသက္သက္ျဖင့္ စိတ္လုိက္မာန္ပါ ျပဳလုပ္ၾကမည္လား။ ဤသုိ႔ေရးသျဖင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ား၊ ႀကံ႕ဖြံ႕မ်ား၏ ဘက္မွ ဘက္လုိက္ကာ ေရးသားေနသည္ဟု ေကာက္ခ်က္မခ်ေစလုိ။ စြမ္းအားရွင္တုိ႔၏ လုပ္ရပ္မ်ား၊ ႀကံဖြံ႕မ်ား၏ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အမ်ားနည္းတူ က်ေနာ္သည္လည္း ႐ႈတ္ခ်သည္ပင္ျဖစ္သည္။ ဆန္႔က်င္သည္သာလွ်င္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိလူတန္းစား၏ အၾကပ္အတည္းႏွင့္ အေနအထားကုိ သုံးသပ္ႏုိင္ရန္ ေရးျပျခင္းျဖစ္ၿပီး အဓိက ရန္သူမွာ မည္သူျဖစ္သနည္းဆုိသည့္အခ်က္ကုိ မေ၀၀ါးေစရန္ ဆုိလုိရင္းျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ နအဖသည္ အိမ္ၾကက္အခ်င္းခ်င္းကုိ အုိးမဲသုတ္ၿပီး ခြပ္ေစျခင္းသာျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တုိ႔သည္ စြမ္းအားရွင္ေတြကုိ ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ႀကံပါက ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ရသည္ျဖစ္၍ ေသြးေခ်ာင္းစီးသည္သာ အဖတ္တင္မည္။ အၾကမ္းဖက္ျခင္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ မရႏုိင္ပါ။ မၿငိမ္းခ်မ္းလွ်င္ လြတ္လပ္ျခင္းလည္း မမည္ပါ။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္သည္မွာ အာဏာရွင္တုိ႔၏ လက္ကုိင္တုတ္မ်ားကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ေတာင္ေ၀ွးျဖစ္လာေစရန္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႀကဳိးပမ္းၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ဤကိစၥသည္ လြယ္ကူသည့္ကိစၥဟု မဆုိလုိပါ။ အင္မတန္ ခက္ခဲပါသည္။ အခ်ိန္ယူရမည္လည္း မုခ်ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စြမ္းအားရွင္မွစ၍ စစ္ဗုိလ္စစ္သားမ်ားအထိ မိမိတုိ႔ဖက္ ပါလာေစရန္ စည္း႐ုံးေရး နည္းလမ္းမ်ားကုိ တီထြင္ႀကံဆၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။ လက္ေတြ႕ စည္း႐ုံးၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။ တဖက္တြင္လည္း အၾကမ္းမဖက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းျဖစ္သည့္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္း၊ ဆႏၵျပအုံႂကြျခင္း၊ အာဏာဖီဆန္ျခင္းမ်ားကုိ စနစ္တက် ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။
အာဏာရွင္စနစ္တခုကို ၿဖဳိဖ်က္ရသည့္ ကိစၥမွာ လြယ္ကူသည့္ကိစၥ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ မလြယ္ကူသျဖင့္ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနသင့္သည္လည္း မဟုတ္။ လြတ္လပ္ေရးရသည္အထိ မ်ဳိးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ဆင့္ကမ္း ႀကဳိးပမ္းသြားၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ႀကဳိးပမ္းရာ ခရီးတေလွ်ာက္တြင္ အာဏာရွင္တုိ႔၏ လက္ကုိင္တုတ္မ်ားကုိ ေတြ႕တုိင္း ထုိသူတုိ႔သည္လည္း မိမိတုိ႔လုိပင္ စနစ္၏ သားေကာင္မ်ားပင္ျဖစ္သည္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ကာ အာဏာရွင္၏ လက္ကုိင္တုတ္အျဖစ္မွ ျပည္သူလူထုအားထားရေသာ ေတာင္ေ၀ွးအျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲလာေစရန္ ႀကဳိးပမ္းအားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိမည္ျဖစ္သည္။
တုတ္၏ သဘာ၀ သည္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါလ်က္ အသုံးျပဳသူအေပၚမူတည္၍ (သုိ႔တည္းမဟုတ္)အသုံးျပဳခံရသည့္ အေနအထားေပၚတြင္ မူတည္၍ ယင္းတုတ္ကုိ ေခၚဆုိေသာ အေခၚအေ၀ၚလည္း ကြဲျပားသြားေပသည္။ တဖန္ အေခၚအေ၀ၚအေပၚ မူတည္ၿပီး အဆုိပါ တုတ္အေပၚတြင္ လူတုိ႔ထားရွိေသာ အျမင္သည္လည္း ကြဲျပားသြားေပသည္။
ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္သည္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္တြင္ ဖိႏွိပ္ခံရသည္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ စတင္ေရတြက္ေသာ္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၇ ႏွစ္မွ် ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္သည္ Totalitarianism ဆုိသည့္အေခၚအေ၀ၚႏွင့္ လုိက္ဖက္စြာပင္ ကိစၥတုိင္းအေပၚတြင္ အာဏာသက္ေရာက္ကာ ထိန္းခ်ဳပ္စြက္ဖက္လ်က္ရွိသည္။ ၀န္ႀကီးမွ စ၍ ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး၊ အမႈထမ္း၊ အရာထမ္းအလယ္၊ ျပာတာႏွင့္ ဆုိက္ကားသမား အဆုံး မည္သူတဦးတေယာက္မွ် မိမိ ၀တၱရားရွိသည့္အတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ျပဳမူက်င့္ႀကံႏုိင္ၾကသည္မဟုတ္။ အာဏာရွင္၏ အလုိဆႏၵအတုိင္း လုိက္လံေဆာင္ရြက္ၾကရလ်က္ ရွိသည္။
အာဏာရွင္ခ်မွတ္ေသာ ပညာေရးေပၚလစီကုိ ပါေမာကၡမ်ား၊ ပညာေရးမွဴးမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ား၊ ဆရာမ်ားက တေသြမသိမ္း လုိက္လံ က်င့္ႀကံရသည္။ ယင္း ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ သူတုိ႔ တတ္ကၽြမ္းသည့္ ပညာရပ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ အသုံးျပဳပုိင္ခြင့္မရွိ။ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းမ်ားကုိပင္ လြတ္လပ္စြာ ျပဳစု သင္ၾကားခြင့္မရွိ။
အလားတူပင္ အာဏာရွင္ ခ်မွတ္ေသာ က်န္းမာေရး ေပၚလစီကုိ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ အထူးကုမ်ား၊ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးမ်ား၊ သူနာျပဳမ်ား၊ က်န္းမာေရးလုပ္သားမ်ားက တေသြမသိမ္း လုိက္နာက်င့္ႀကံရသည္။ ယင္းတုိ႔အေနျဖင့္ သူတုိ႔ တတ္ကၽြမ္းသည့္ ပညာရပ္မ်ားကုိ လြတ္လပ္စြာ အသုံးျပဳပုိင္ခြင့္မရွိ။ ဥပမာေပးရလွ်င္ ေရာဂါျဖစ္သူ ဦးေရကုိ စာရင္းဇယားေကာက္ခံရာ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာ ေကာက္ခံခြင့္မရွိ။ စာရင္းဇယားကုိ အမွန္အတုိင္း တင္ျပခြင့္မရွိ။ ေဆး႐ုံမ်ားတြင္ ထိေရာက္စြာ လက္ခံကုသခြင့္ မရွိ။ ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ကာကြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ ထိေရာက္စြာ လုပ္ပုိင္ခြင့္မရွိ။
အျခား စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး နယ္ပယ္မ်ားတြင္လည္း အလားတူပင္တည္း။
ၫႊန္ၾကာေရးမွဴးခ်ဳပ္ကစ၍ ျပာတာ အထိ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ကစ၍ လမ္းေဘးေစ်းသည္အထိ၊ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္မွစ၍ ဆုိက္ကားသမားအထိ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္တြင္ အာဏာရွင္အလုိက်၊ အာဏာရွင္ ခုိင္းေစသမွ်ကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္ဘဲ (စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ) လုပ္ကုိင္ေနၾကရသည္သာ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ အာဏာရွင္ ခုိင္းေစရာကုိ လုိက္လံလုပ္ကုိင္ၾကရသည့္အထဲတြင္ အတန္းပညာကုိ ေကာင္းစြာ သင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ရွာေသာ ဆင္းရဲသားမ်ား၊ လက္လုပ္လက္စားမ်ားလည္း ထိပ္ဆုံးကပါသည္။
ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ပညာရွင္ႀကီးမ်ားပင္ အာဏာရွင္ခုိင္းေစသမွ်ကုိ မတြန္းလွန္၀ံ့ဘဲ လုိက္လံလုပ္ကုိင္ေနၾကရသည့္ ေခတ္အခါႀကီးထဲတြင္ ပညာလည္းမတတ္၊ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္လည္း နင္းျပားသဖြယ္ လူတကာအား ေအာက္က်ဳိ႕ဆက္ဆံရရွာေသာ လက္လုပ္လက္စား လူတန္းစားအဖုိ႔ အဘယ္သုိ႔ေသာ သတၱိျဖင့္ အာဏာရွင္၏ ခုိင္းေစမႈကုိ ျငင္းပယ္ႏုိင္အံ့နည္း။ ထုိလူတန္းစားမွာ ပညာတတ္အရာရွိႀကီးမ်ားကဲ့သုိ႔ ခ်မ္းသာေလာက္ေအာင္ အက်ဳိးအျမတ္မခံစားရပါဘဲ၊ ရာထူးတက္လမ္းမရွိပါဘဲ တေန႔စာ ၀င္ေငြမွ်အတြက္ပင္ အာဏာရွင္ခုိင္းေစရာကုိ လုပ္ေဆာင္ရရွာၿပီး ရသည္ႏွင့္မတန္ေအာင္ လူမုန္းခံသည္လည္းျဖစ္ရာ အဘယ္ေၾကာင့္ အာဏာရွင္ခုိင္းတုိင္း လုပ္ရသည္ကုိ ေတြးေတာၾကည့္ရန္ လုိေပလိမ့္မည္။
ယခုအခါ ျပည္သူအမ်ား မ်က္မုန္းက်ဳိးဖြယ္ ဗီလိန္ေနရာမွ အသုံးေတာ္ခံရန္ စြမ္းအားရွင္ဟူသည့္ လူတန္းစား တရပ္သည္လည္း ျမန္မာျပည္တြင္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးလုိလုိသည္ အျဖစ္သနစ္၏ ဇာတိဇစ္ျမစ္ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေတြးေတာျခင္း မျပဳၾကဘဲ စြမ္းအားရွင္ ဆုိလွ်င္ အလြယ္တကူ မုန္းတီးမိလုိက္ၾကသည္။ နအဖ၏ ေဒါက္တုိင္ေတြဟု အလြယ္တကူ သမုတ္လုိက္ၾကသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ သူမ်ားဆုိလွ်င္ နအဖ ေဒါက္တုိင္မ်ားကုိ ၿဖဳိခြင္းရန္ ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ား၊ ႀကံဖြံ႕မ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္ေခ်မႈန္းရန္ပင္ အစီအစဥ္ ရွိၾကသည္ဆုိသည္။ ဤသည္မွာ မဆုိင္သည့္အေပါက္ကုိ ဂလုိင္ျဖင့္ေခါက္သည္ဟု က်ေနာ္ယူဆပါသည္။
တကယ္ေတာ့ စြမ္းအားရွင္ေတြသည္လည္း အာဏာရွင္စနစ္၏ သားေကာင္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ေစခုိင္းရာ လုိက္ပါ လုပ္ကုိင္ၾကရသူခ်င္းအတူတူ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးမ်ား၊ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ား၊ အစုိးရအရာရွိႀကီးမ်ားကုိ ဆက္ဆံရာတြင္ တမ်ဳိး၊ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ေသာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈဒဏ္ကုိ ခါးစည္းခံေနၾကရေသာ ဆင္းရဲသားမ်ားကုိ ဆက္ဆံရာတြင္တမ်ဳိး ခြဲျခားဆက္ဆံသလုိ ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ ဆင္းရဲမြဲေတ၍ ပညာမတတ္သူမ်ားကုိ ေျမနိမ့္ရာ လွံစုိက္သလုိ ထပ္မံ ဖိေထာင္းရာ ေရာက္ေနေခ်ၿပီေလာဟု စဥ္းစားစရာရွိလာသည္။။ ဦးပုည စကားနဲ႔ ေျပာရလွ်င္…. “အစြယ္လုိသူ မိဖုရား၊ အသြားေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္၊ ေလးပစ္သူ ဘုရားကၽြန္ေတာ္…၊ ဤႀကံေဖာ္ႀကံဖက္၊ သုံးေယာက္သားအနက္တြင္မွ၊ ကံကြက္က်ား၍၊ ငမုိက္သားမုဆုိးေလ၊ နင့္ခ်ည္းပင္ ေသေပေတာ့ဟု၊ ေငြေတာင္ႀကီး အဟန္၊ ဆဒၵန္မင္းျမတ္၊ သတ္လွ်င္လည္း ၊ လူမလိမၼာ၊ ကၽြန္မိစၦာသည္၊ မလြတ္ႏုိင္ရာ၊ ေသရပါေတာ့မည္” ဆုိသကဲ့သုိ႔ စြမ္းအားရွင္တုိ႔သည္ ေသာႏုတၳဳိရ္ မုဆုိးေနရာကုိ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်စြာ ကြက္တိ ၀င္ေရာက္ေနၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေပသည္။
ဆဒၵန္ဆင္မင္းကေတာ့ အေလာင္းေတာ္ပီပီ “အေလာင္းေတာ္ျမတ္၊ ေဗာဓိသတ္လည္း၊ ေလာကတၱယ၊ ဘ၀ပါရဂူ နီးစပ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ရန္သူပုဂၢဳိလ္၊ ေသာႏုတၳဳိရ္ကုိ၊ ေရႊကုိယ္ေတာ္ပြား ရင္ႏွစ္သားကဲ့သုိ႔၊ သနားခ်စ္ခင္၊ အသက္ကုိ ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူၿပီးလွ်င္…..”ဆုိသည့္အတုိင္း မုဆုိးကုိ အသက္ခ်မ္းသာေပးခဲ့ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကေရာ ပညာမ်က္စိႏွင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ဆုံးျဖတ္လ်က္ သတိတရားေရွ႕ထားကာ ျပဳမူမည္ေလာ။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ခံစားမႈသက္သက္ျဖင့္ စိတ္လုိက္မာန္ပါ ျပဳလုပ္ၾကမည္လား။ ဤသုိ႔ေရးသျဖင့္ စြမ္းအားရွင္မ်ား၊ ႀကံ႕ဖြံ႕မ်ား၏ ဘက္မွ ဘက္လုိက္ကာ ေရးသားေနသည္ဟု ေကာက္ခ်က္မခ်ေစလုိ။ စြမ္းအားရွင္တုိ႔၏ လုပ္ရပ္မ်ား၊ ႀကံဖြံ႕မ်ား၏ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အမ်ားနည္းတူ က်ေနာ္သည္လည္း ႐ႈတ္ခ်သည္ပင္ျဖစ္သည္။ ဆန္႔က်င္သည္သာလွ်င္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိလူတန္းစား၏ အၾကပ္အတည္းႏွင့္ အေနအထားကုိ သုံးသပ္ႏုိင္ရန္ ေရးျပျခင္းျဖစ္ၿပီး အဓိက ရန္သူမွာ မည္သူျဖစ္သနည္းဆုိသည့္အခ်က္ကုိ မေ၀၀ါးေစရန္ ဆုိလုိရင္းျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ နအဖသည္ အိမ္ၾကက္အခ်င္းခ်င္းကုိ အုိးမဲသုတ္ၿပီး ခြပ္ေစျခင္းသာျဖစ္သည္။ က်ေနာ္တုိ႔သည္ စြမ္းအားရွင္ေတြကုိ ေခ်ာင္းေျမာင္းလုပ္ႀကံပါက ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ရသည္ျဖစ္၍ ေသြးေခ်ာင္းစီးသည္သာ အဖတ္တင္မည္။ အၾကမ္းဖက္ျခင္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ မရႏုိင္ပါ။ မၿငိမ္းခ်မ္းလွ်င္ လြတ္လပ္ျခင္းလည္း မမည္ပါ။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္သည္မွာ အာဏာရွင္တုိ႔၏ လက္ကုိင္တုတ္မ်ားကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ေတာင္ေ၀ွးျဖစ္လာေစရန္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႀကဳိးပမ္းၾကရမည္ျဖစ္သည္။
ဤကိစၥသည္ လြယ္ကူသည့္ကိစၥဟု မဆုိလုိပါ။ အင္မတန္ ခက္ခဲပါသည္။ အခ်ိန္ယူရမည္လည္း မုခ်ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စြမ္းအားရွင္မွစ၍ စစ္ဗုိလ္စစ္သားမ်ားအထိ မိမိတုိ႔ဖက္ ပါလာေစရန္ စည္း႐ုံးေရး နည္းလမ္းမ်ားကုိ တီထြင္ႀကံဆၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။ လက္ေတြ႕ စည္း႐ုံးၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။ တဖက္တြင္လည္း အၾကမ္းမဖက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းျဖစ္သည့္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္း၊ ဆႏၵျပအုံႂကြျခင္း၊ အာဏာဖီဆန္ျခင္းမ်ားကုိ စနစ္တက် ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။
အာဏာရွင္စနစ္တခုကို ၿဖဳိဖ်က္ရသည့္ ကိစၥမွာ လြယ္ကူသည့္ကိစၥ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ မလြယ္ကူသျဖင့္ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနသင့္သည္လည္း မဟုတ္။ လြတ္လပ္ေရးရသည္အထိ မ်ဳိးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ဆင့္ကမ္း ႀကဳိးပမ္းသြားၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ႀကဳိးပမ္းရာ ခရီးတေလွ်ာက္တြင္ အာဏာရွင္တုိ႔၏ လက္ကုိင္တုတ္မ်ားကုိ ေတြ႕တုိင္း ထုိသူတုိ႔သည္လည္း မိမိတုိ႔လုိပင္ စနစ္၏ သားေကာင္မ်ားပင္ျဖစ္သည္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ကာ အာဏာရွင္၏ လက္ကုိင္တုတ္အျဖစ္မွ ျပည္သူလူထုအားထားရေသာ ေတာင္ေ၀ွးအျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲလာေစရန္ ႀကဳိးပမ္းအားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိမည္ျဖစ္သည္။
.jpg)
11 comments:
မသိလို႕မိုက္တဲ့သူနဲ႕
သိသိရက္နဲ႕ မိုက္ေနၾကတဲ့သူေတြေၾကာင့္...
း(
ကိုေပါေဆာင္းပါးေတြ ျမန္မာ့အေမွာင္တို႕ ဖုန္တက္ေနတဲ့မွန္တို႕ ရဲ႕ ေခါင္းၾကီးမွာေဖာ္ျပလိုက္ ရရင္ကြာ...
ကၽြန္မေမြးရပ္ေျမရြာက လူေတြ မဆလလက္ထက္က အကုန္လံုး ပါတီ၀င္ေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ ၉၀ ခုႏွစ္ေမလ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အကုန္လံုး NLD ကို မဲေမးၾကတယ္။ အခုေတာ့ အကုန္လံုး ၾက့ံေတြ ဖြတ္ေတြ ျဖစ္ေနျပန္ၿပီလို႔ ၾကားရတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳး အလားတူ ျဖစ္တာ ေနရာတိုင္းမွာ ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သာတဲ့ဘက္ကို လိုက္တယ္ဆိုတာထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ထည့္တြက္စဥ္းစား ေပးသင့္တာေတြက ေနရာတိုင္းမွာ ရွိေနတာ အမွန္ပဲ။ ဒါေတြ အကုန္လံုးက ေခတ္စနစ္ရဲ့ သားေကာင္ေတြအျဖစ္က ဘယ္သူမွ မလြတ္ဘူးဆိုတာ ျပသေနတာပဲ။ ဒီပို႔စ္မွာ သံုးသပ္ျပသြားတာေတြကို လက္ခံပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ျပီး ေတြးစရာေတြ ယူသြားပါတယ္
Matrix ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲမွာ Morpheus က Neo ကုိ သင္တန္းေပးေတာ့ ေျပာတာက ...
The Matrix is a system, Neo. That system is our enemy. But when you're inside, you look around, what do you see? Businessmen, teachers, lawyers, carpenters. The very minds of the people we are trying to save. But until we do, these people are still a part of that system and that makes them our enemy. You have to understand, most of these people are not ready to be unplugged. And many of them are so inured, so hopelessly dependent on the system, that they will fight to protect it.
တဲ့။ စဥ္းစားဖုိ႕ပါ။
ဖတ္ျပီးသက္ျပင္းခ်သြား..
ko paw yay,
The verdict is coming. Now is the time to fight. let's go our country and strike. Action speak louder than words. how? :)
ေျခေထာက္လႈပ္ရင္ေျချဖတ္..
လက္လႈပ္ရင္လက္ျဖတ္..
ေခါင္းလႈပ္ရင္ေခါင္းျဖတ္..
လႈပ္ရင္လႈပ္တဲ့ေနရာအကုန္ျဖတ္..
အခု ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေတြးေနရင္ေတာင္
အေတြးေတြကို လုိက္သုတ္သင္ေနၿပီ..
အဲ့ဒိၾကားထဲက ျပည္သူေတြက
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မ်ား
လက္ကိုင္တုတ္ကို ေတာင္ေ၀ွးျဖစ္ေအာင္
စည္းရံုးလို႔ရမွာလည္း...
အၾကံဥာဏ္ဆိုတာ စဥ္းစားတက္တဲ့သူတိုင္းေပးတက္ပါတယ္...
နည္းလမ္းဆိုတာကေတာ့....
If we are clear about the situation,it can be difficult but it is not an impossible.
http://burmatoday.net/article2005/2009/200905/090519_nyi_toe_nyein.swf
သံုးသပ္ပံု မွ်တတယ္လို႕ ထင္ျမင္မိပါတယ္
ကိုေပါေရးသြားသလို ပညာတတ္ေတြေတာင္ အာဏာရွင္အလိုက် ကပ္ဖားလ်က္ဖားလုပ္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ပညာလဲမတတ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံလဲမရွိတဲ့ နင္းၿပားလူတန္းစားေတြအဖို ့ တေန ့၃၀၀၀ေလာက္ေငြပမာဏအတြက္ ဗီလိန္ဘ၀ကိုခံယူေနရတာကို နားလည္ပါတယ္... ဒါေပမယ့္ နင္းၿပားလူတန္းစားခ်င္းတူတူ ဘာေၾကာင့္ အားလံုး ၾကံ့ဖြတ္မၿဖစ္ၾကပါသလဲ... ရပ္ကြက္ထဲမွာေနၾကတဲ့ လူေနမွဳအဆင့္အတန္း မတိမ္းမယိမ္းခ်င္းတူတူမွာ ဘာေၾကာင့္တခ်ဳိ ့က ပိုက္ဆံ၃၀၀၀အတြက္ ဗီလိန္ေနရာကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးခံယူၾကၿပီး တခ်ဳိ ့က မခံယူၾကပါသလဲ... ေၿပာရရင္ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးရဲ ့ဒဏ္ကို လူတိုင္း ခါးစည္းခံၾကရတာပါ... (ဒီေနရာမွာ သူေဌး ဆန္စက္မီးေလာင္တဲ့အတိုင္းအတာနဲ ့ သူေတာင္းစား ခြက္ေပ်ာက္တဲ့အတိုင္းအတာေတြ ေဘးဖယ္ထားၿပီး မတိမ္းမယိမ္း လူတန္းစားအခ်င္းခ်င္းကိုပဲ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပတာပါ...) တကယ္ေတာ့ သက္ေရာက္မွဳက အတူတူခ်ည္းပါပဲ... ကိုယ့္ဘက္က တုန္ ့ၿပန္တဲ့ပံုစံကပဲ ကိုယ္ဘယ္လိုလူစားမ်ဳိးလဲဆိုတာကို ေၿပာသြားတာပါ... 'လူရိုက္ေပးရင္ ဘုန္းၾကီးရိုက္ေပးရင္ တေန ့၃၀၀၀ေပးမယ္...' လို ့ေၿပာလာခဲ့ရင္ စားစရာမရွိလဲ တရက္ ထမင္းအငတ္ခံၿပီး ဒီအလုပ္ကိုၿငင္းမယ့္သူနဲ ့ စားစရာရွိရက္ ပိုက္ဆံရၿပီးေရာဆိုၿပီး ဒီအလုပ္ကိုလက္ခံမယ့္သူ ၂ေယာက္ကို ယွဥ္ၿပီးစဥ္းစားၾကည့္ပါ... ဒီအလုပ္ဟာ လုပ္သင့္လားမလုပ္သင့္လားဆိုတာ အတန္းပညာေတြ ဘာသာၿခားနားတာေတြနဲ ့မဆိုင္ပါဘူး... 'ထမင္းနဲ ့ၿမက္' မွာ ကိုယ္ဘာစားရမလဲဆိုတာေလာက္ စဥ္းစားေတြးေခၚႏိုင္တဲ့ အသိဥာဏ္အဆင့္နဲ ့တင္ ဆံုးၿဖတ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥရပ္ပါ...
ရဲ၊ မီးသတ္စတဲ့ အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြထဲမွာ စစ္သားေတြထဲမွာ တိုင္းၿပည္အတြက္ လူမ်ဳိးအတြက္ အမွန္တရားကို ၿမတ္ႏိုးတဲ့သူေတြရွိတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္အၿပည့္အ၀ေထာက္ခံပါတယ္... ကၽြန္ေတာ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ ကိုေပါေၿပာသလို ယူနီေဖာင္းနဲ ့ပိတ္ေလွာင္ခံေနရသူေတြ အမ်ားၾကီးေတြ ့ၾကံဳဖူးပါတယ္... ယူနီေဖာင္း၀တ္ဆိုတာနဲ ့့ ကိုယ့္ရန္သူလိုသေဘာထား တံဆိပ္ကပ္တာမ်ဳိးကို သေဘာမတူေပမယ့္ 'ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာ' လူစိတ္မရွိတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ရဲ၊ မီးသတ္၊ စစ္သား၊ စြမ္းအားရွင္ ဘာၿဖစ္ေနေန ရန္သူလို ့သတ္မွတ္ပါတယ္... ဒီလိုေၿပာလို ့ ဒီလိုလူတန္းစားေတြမရွိေတာ့ေအာင္ ကိုယ့္အမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ေသြးေခ်ာင္းစီးေအာင္ ရွင္းလင္းပစ္ရမယ္လို ့ မရည္ရြယ္ပါဘူး... ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့စိတ္ခံစားခ်က္အရေၿပာရရင္ေတာ့ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြ ေသေၾကပ်က္စီးတာကို တိရစာၦန္တေကာင္ေသတာေလာက္ ၀မ္းမနည္းမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ...
ေမတၱာၿဖင့္...
ပံုၾကီး...
Post a Comment