လမ္းေလွ်ာက္သြားစဥ္ လမ္းေဘးမွာ ပုိက္ဆံထုိင္ေတာင္းေနတဲ့ အဘုိးအုိကုိ ဂ႐ုဏာသက္ၿပီး ေငြစ အနည္းငယ္ စြန္႔ႀကဲခဲ့ဘုိ႔ လူတုိင္းလုိလုိ တတ္ႏုိင္ၾကေပမယ့္............
ေဘာင္းဘီတုိ၊ စြပ္က်ယ္စုတ္ ၀တ္ၿပီး ေခ်းလက္ေလးသစ္နဲ႔ ေႁမြေရခြံအိတ္တလုံးလြယ္ အမႈိက္ေကာက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ကုိေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ ခဏတျဖဳတ္လာရပ္ရင္ေတာင္ သံသယမ်က္လုံးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ေမာင္းထုတ္္ပစ္ၾက တတ္တယ္။
********************************************************************
အေဟာအေျပာေကာင္း၊ ကုိးကြယ္သူ တပည့္တပန္းမရွား၊ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေစာတဲ့ ဆရာေတာ္ကုိ ေငြေၾကးေထာင္ေသာင္းခ်ီ လွဴဒါန္းတတ္ၾကေပမယ့္.....
ရပ္ကြက္ထဲက မထင္မရွားေက်ာင္းငယ္ေလးမွာ ဆြမ္းကြမ္းခ်ဳိ႕ငဲ့စြာ သတင္းသုံးေနရရွာတဲ့ ဘုန္းႀကီးတပါး အိမ္ေရွ႕ဆြမ္းလာရပ္ရင္ေတာ့ “ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား”ဆုိတဲ့စကားကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ ေျပာထြက္တတ္ၾကတယ္။
ေဘာင္းဘီတုိ၊ စြပ္က်ယ္စုတ္ ၀တ္ၿပီး ေခ်းလက္ေလးသစ္နဲ႔ ေႁမြေရခြံအိတ္တလုံးလြယ္ အမႈိက္ေကာက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ကုိေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာ ခဏတျဖဳတ္လာရပ္ရင္ေတာင္ သံသယမ်က္လုံးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး ေမာင္းထုတ္္ပစ္ၾက တတ္တယ္။
********************************************************************
အေဟာအေျပာေကာင္း၊ ကုိးကြယ္သူ တပည့္တပန္းမရွား၊ ဂုဏ္သတင္းေက်ာ္ေစာတဲ့ ဆရာေတာ္ကုိ ေငြေၾကးေထာင္ေသာင္းခ်ီ လွဴဒါန္းတတ္ၾကေပမယ့္.....
ရပ္ကြက္ထဲက မထင္မရွားေက်ာင္းငယ္ေလးမွာ ဆြမ္းကြမ္းခ်ဳိ႕ငဲ့စြာ သတင္းသုံးေနရရွာတဲ့ ဘုန္းႀကီးတပါး အိမ္ေရွ႕ဆြမ္းလာရပ္ရင္ေတာ့ “ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား”ဆုိတဲ့စကားကုိ လြယ္လြယ္ကူကူ ေျပာထြက္တတ္ၾကတယ္။
(ရာထူးတက္လမ္းသက္သက္အတြက္ နာမည္ႀကီး ဆရာေတာ္ေတြကုိ ဆရာေမြးတဲ့ တကာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ဘူးတယ္။ သူ႔ၫႊန္ခ်ဳပ္က ဆရာေတာ္ကုိ ဆြမ္းပင့္ဖိတ္ေကၽြးခ်င္တဲ့ အတြက္ တပည့္ရင္းျဖစ္တဲ့ သူ႔ဆီကေနတဆင့္ ေလွ်ာက္ထားေပးဘုိ႔ အကူအညီ အေတာင္းခံရတဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီအတြက္ မ်က္ႏွာသာ အေပးခံရတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေတြကုိ ပီတိတလႈိင္လႈိင္နဲ႔ ေျပာၾကားေနတဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္ တေယာက္ရဲ႕ ဖခင္ကုိ ေတြ႕ခဲ့ရဘူးတယ္။)
********************************************************************
ပစၥည္း၊ ဥစၥာ၊ အာဏာရွိသူ လူတဦးကုိ ေ၀ဖန္လာခဲ့ရင္ ကုိယ့္ထမင္းကိုယ္စားေနရာက ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ၾကားက၀င္ေရာက္ ကာကြယ္ေပးလုိၾကေပမယ့္......
ပစၥည္းဥစၥာမဲ့၊ အာဏာမဲ့ လူတေယာက္ မတရားဖိႏွိပ္ခံ ေနရတဲ့ ကိစၥမွာေတာ့ မသိက်ဳိးကၽြန္ျပဳကာ မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ ေနတတ္ၾကတယ္။
( ျပည္သူျပည္သား ေတြရဲ႕ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးကုိ ပိတ္ပင္တားျမစ္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရး အတုိက္အခံေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္ မတရား ႏွိပ္ကြပ္တတ္တဲ့ လီကြမ္းယူ လုိ အာဏာရွင္ တေယာက္ကုိ ခ်ီးက်ဴးအမႊန္းတင္ေပးၾကဘုိ႔ ၀န္မေလးၾကေပမယ့္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နည္းတူ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေပးေနတဲ့ ေဒါက္တာခ်ီဆြမ္းဂၽြမ္လုိ လူမ်ဳိးကုိေတာ့ စကၤာပူအစုိးရထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ မီဒီယာေတြရဲ႕ တဖက္သတ္ ၀ါဒျဖန္႔မႈ သက္သက္ကုိဘဲ နားေထာင္ၿပီး “႐ူးမုိက္သူ၊ အစြန္းေရာက္သူ”လုိ႔ တလြဲ ေကာက္ခ်က္ခ် ေပးေနသူေတြကုိ ေတြ႕ေနရတယ္။ Double Standard? ။ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္အစုိးရတက္တက္ ထမင္း၀ရင္ ေတာ္ပါၿပီ ဆုိတဲ့ ထမင္းစား႐ုံသက္သက္ လူျဖစ္လာတဲ့ လူညံ့ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္မ်ဳိးေၾကာင့္ေလလား။)
********************************************************************
ဒုကၡေရာက္ေနသူကုိ ကူညီဘုိ႔အတြက္ လူမႈေရးသက္သက္လို႔ ယူဆႏုိင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးမွာ တက္ႂကြစြာ ပါ၀င္ဘုိ႔ ၀န္မေလးၾကေပမယ့္........
အဲဒီဒုကၡရဲ႕ ရင္းျမစ္ကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္မယ့္ ႏုိင္ငံေရးဆန္ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးကုိေတာ့ “တီကုိ ဆားနဲ႔တုိ႔သလုိ” တြန္႔ကနဲျဖစ္ၿပီး ေ၀းေ၀းေနတတ္ၾကတယ္။
(ေျပာေသးတယ္။ ဒုိ႔က ႏုိင္ငံေရး ၀ါသနာမပါဘူး..တဲ့။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ တင္းနစ္႐ုိက္သလုိ၊ စြန္လႊတ္သလုိ၊ ေရကူးသလုိ ၀ါသနာအေလ်ာက္ လုိက္စားရတဲ့ အရာမ်ဳိးလုိ႔ မွတ္ယူၾကဟန္တူပါရဲ႕။ အင္း... ကျမင္းပုိးထၿပီး ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ယူဆတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ႔။)
********************************************************************
ေတာ္လွန္ေရးခရီးစဥ္အတြင္း အားနည္းေနခ်ိန္မွာ ေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္းလွ်ဳိေနတတ္ၾက ေပမယ့္......
အားသာေတာ့မယ္လုိ႔ ယူဆရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေရွ႕ကုိ အလွ်ဳိလွ်ဳိ အေျပးအလႊား ထြက္လာတတ္ၾကတယ္။
(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္းမွာ ပြဲၿပီးေတာ့မယ္ထင္လုိ႔ အေျပးအလႊား ေကာ္ေဇာ လာခင္းသူေတြကုိ တထုိင္တည္းနဲ႔ အမ်ားႀကီးေတြ႕လုိက္ရတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား ေနာက္ကြယ္မွာ အသာျပန္လွ်ဳိၿပီး အရိပ္အေျခ ၾကည့္ေနၾကေလရဲ႕။ )
********************************************************************
ေတာ္လွန္ေရးခရီးစဥ္အတြင္း အားနည္းေနခ်ိန္မွာ ေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္းလွ်ဳိေနတတ္ၾက ေပမယ့္......
အားသာေတာ့မယ္လုိ႔ ယူဆရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ေရွ႕ကုိ အလွ်ဳိလွ်ဳိ အေျပးအလႊား ထြက္လာတတ္ၾကတယ္။
(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္းမွာ ပြဲၿပီးေတာ့မယ္ထင္လုိ႔ အေျပးအလႊား ေကာ္ေဇာ လာခင္းသူေတြကုိ တထုိင္တည္းနဲ႔ အမ်ားႀကီးေတြ႕လုိက္ရတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား ေနာက္ကြယ္မွာ အသာျပန္လွ်ဳိၿပီး အရိပ္အေျခ ၾကည့္ေနၾကေလရဲ႕။ )
********************************************************************
အမွန္တရားဘက္မွာ ရပ္တဲ့လူ အေရအတြက္နည္းေနခဲ့ရင္ ဒုိင္လူႀကီးလုပ္ၿပီး ၾကားေနဘုိ႔ကုိ ပုိမုိအားသန္တတ္ၾကတယ္။
(ျမင္းက်ားရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ေပၚက အစင္းေတြလုိ အျဖဴနဲ႔ အမဲ ထင္ရွားစြာ ျပတ္သားေနပါလ်က္ Grey Area ေတြ မ်ားတယ္ဆုိၿပီး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့ ပညာတတ္လူတန္းစားကလည္း ရွိေသးတယ္။)
********************************************************************
အခုတေလာ အဲဒီလူေတြက ေမတၱာတရားအေၾကာင္း၊ ဂ႐ုဏာတရားအေၾကာင္း၊ သစၥာတရားအေၾကာင္းေတြကုိ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာေန၊ ဆုိေနသံ နားလွ်ံေအာင္ ၾကားေနရျပန္ၿပီ။
.jpg)
23 comments:
You are right. I'm fed up with such kind of people. But they are everywhere and we cannot avoid :(
ေတာ္ေတာ္လုပ္ေနပါလား။ အားေပးတယ္ဗ်ိဳ႕
ကိုေပါေရ...ေနာက္ျမားအစင္းေပါင္းမ်ားစြာ...
(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္းမွာ ပြဲၿပီးေတာ့မယ္ထင္လုိ႔ အေျပးအလႊား ေကာ္ေဇာ လာခင္းသူေတြကုိ တထုိင္တည္းနဲ႔ အမ်ားႀကီးေတြ႕လုိက္ရတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား ေနာက္ကြယ္မွာ အသာျပန္လွ်ဳိၿပီး အရိပ္အေျခ ၾကည့္ေနၾကေလရဲ႕။ )
ဟို...ဝိုင္အိုင္တီကေက်ာင္းဆရာေဟာင္းတဦးကိုေျပးျမင္မိတယ္
ေနာက္ဆုတ္အေျခအေနၾကည့္႐ံုတင္ဘယ္ကမလဲ စစ္အစိုးရရဲ႕ေအာခ်ဒ္မွာလုပ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးေန႔ပြဲမွာ ဇနီးက ပုဝါခ် ၊သမီးက စင္ေပၚမွာကလို႔ ..ေၾသာ္ သူတို႔ခင္းခဲ့ဖူးတဲ့ေကာ္ေဇာေလးအသာျပန္လိပ္လို႔ တတ္လဲတတ္နိုင္ၾကပါေပတယ္။
(ျမင္းက်ားရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္ေပၚက အစင္းေတြလုိ အျဖဴနဲ႔ အမဲ ထင္ရွားစြာ ျပတ္သားေနပါလ်က္ Grey Area ေတြ မ်ားတယ္ဆုိၿပီး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္တဲ့ ပညာတတ္လူတန္းစားကလည္း ရွိေသးတယ္။)
အင္း...ေဒါက္တာ တင္ေမာင္ေမာင္သန္းကို ေျပးျမင္မိေသးေတာ့။
သူက ဒိုင္ ေတာင္မဟုတ္ဘူး။ နာဂစ္ေၾကာင့္ အလယ္ခြထိုင္ဖို႔ ၿခံစည္း႐ိုးၿပိဳသြားကတည္းက နအဖ ၿခံထဲလံုးလံုးဆင္းသြားတဲ့ ဘြတ္အဲ...အဲေလ(ေယာင္လို႔) သူဘဲ...
ဟုတ္လိုက္ေလ ကိုေပါေရ..
အေကာင္းစားေလး လီယိုနာဒို ကိုေပါက အေကာင္းစားပို႕စ္ေတြလဲ ေရးတတ္ပါေပ့... ဒီပို႕စ္ကို က်မကေတာ့ ဘ၀နဲ႕ ရင္းၿပီးကို ေထာက္ခံပါတယ္ဗ်ိဳ႕..
We better think about what we doin' today? This post also reveals what are we? Keep on Ko Paw.
ဆိုလိုရင္း သေဘာတရားေလးေတြက ေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ေျပာခ်င္တဲ့ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၷေလးကို အမ်ားျမင္ေအာင္ ဥပမာေလးေတြျပၿပီးရွင္းျပထားတာ လိုက္ဖက္ပါတယ္။ ဒီ ဥပမာေပးတာေလး တစ္ခုက လြဲလို႕ေပါ့
"(( ျပည္သူျပည္သား ေတြရဲ႕ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးကုိ ပိတ္ပင္တားျမစ္ၿပီး၊ ႏုိင္ငံေရး အတုိက္အခံေတြကုိ ရက္ရက္စက္စက္ မတရား ႏွိပ္ကြပ္တတ္တဲ့ လီကြမ္းယူ လုိ အာဏာရွင္ တေယာက္ကုိ ခ်ီးက်ဴးအမႊန္းတင္ေပးၾကဘုိ႔ ၀န္မေလးၾကေပမယ့္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နည္းတူ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေပးေနတဲ့ ေဒါက္တာခ်ီဆြမ္းဂၽြမ္လုိ လူမ်ဳိးကုိေတာ့ စကၤာပူအစုိးရထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ မီဒီယာေတြရဲ႕ တဖက္သတ္ ၀ါဒျဖန္႔မႈ သက္သက္ကုိဘဲ နားေထာင္ၿပီး “႐ူးမုိက္သူ၊ အစြန္းေရာက္သူ”လုိ႔ တလြဲ ေကာက္ခ်က္ခ် ေပးေနသူေတြကုိ ေတြ႕ေနရတယ္။ Double Standard? ။ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္အစုိးရတက္တက္ ထမင္း၀ရင္ ေတာ္ပါၿပီ ဆုိတဲ့ ထမင္းစား႐ုံသက္သက္ လူျဖစ္လာတဲ့ လူညံ့ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္မ်ဳိးေၾကာင့္ေလလား။))”
အဲဒီဥပမာ ကေတာ့ မႀကိဳက္ပါဘူး၊ ေဒၚစုၾကည္ဟာ ပရမ္းမတာ ေျပာမႈဆိုမႈ၊ သြားမႈ လာမႈေတြ ေၾကာငိ့္ အေရးယူခံေနရတာပါ။
""(အခုတေလာ အဲဒီလူေတြက ေမတၱာတရားအေၾကာင္း၊ ဂ႐ုဏာတရားအေၾကာင္း၊ သစၥာတရားအေၾကာင္းေတြကုိ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ေျပာေန၊ ဆုိေနသံ နားလွ်ံေအာင္ ၾကားေနရျပန္ၿပီ။)""
ကိုေပါက အဲဒီ ေမတၱာ၊ဂ႐ုဏာ၊သစၥာတရား အေၾကာင္းေတြ လူေတြ ေျပာေနတာ ကို အျပစ္တင္တဲ့ ေလသံပါလား၊ ေလာကႀကီးမွာ လိုေနတာ အဲဒီ ၃ခုပဲ မဟုတ္လား။ ပို႕စ္တစ္ခုလံုး ဖတ္လို႕ေကာင္းခဲ့သမွ် ေနာက္ဆံုး စာေၾကာင္းဖတ္လိုက္ရမွ တမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္၊ :P
ေဒၚစုၾကည္ဟာ ပရမ္းမတာ ေျပာမႈဆိုမႈ၊ သြားမႈ လာမႈေတြ ေၾကာငိ့္ အေရးယူခံေနရတာပါ။
Oh my god! Mr.Mg Lan Thit --- Daw Su don't even have chance to go out her house. How come u insist it? Very unfair and silly comment.
khayayphyu
ကိုေပါက အဲဒီ ေမတၱာ၊ဂ႐ုဏာ၊သစၥာတရား အေၾကာင္းေတြ လူေတြ ေျပာေနတာ ကို အျပစ္တင္တဲ့ ေလသံပါလား၊ ေလာကႀကီးမွာ လိုေနတာ အဲဒီ ၃ခုပဲ မဟုတ္လား။
They are talking is not from their heart mah. All are pretend, show off one. Everybody know that, why u dnt know or -------- u also pretend don't know?
khayayphyu
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နည္းတူ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေပးေနတဲ့ ေဒါက္တာခ်ီဆြမ္းဂၽြမ္လုိ လူမ်ဳိးကုိေတာ့ စကၤာပူအစုိးရထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ မီဒီယာေတြရဲ႕ တဖက္သတ္ ၀ါဒျဖန္႔မႈ သက္သက္ကုိဘဲ နားေထာင္ၿပီး “႐ူးမုိက္သူ၊ အစြန္းေရာက္သူ”လုိ႔ တလြဲ ေကာက္ခ်က္ခ် ေပးေနသူေတြကုိ ေတြ႕ေနရတယ္။
Ko Paul --
I don't agree it. Can't compare Daw Su & Dr. Chee. Leekwanyu can approve how he build singapore, but Dr.Chee can't. He is clever man, but not smart. Also he kicked off his party leader and take over.Most of singaporean agree he is over sided. Daw Su is most of Myanmar pp like her.She never kick off anybody to take over, is different.
khayayphyu
ခေရျဖဴ………အခုလုိ စိတ္၀င္တစား မွတ္ခ်က္၀င္ေရးတဲ့အတြက္ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ မစၥတာ ခ်မ္စီတုံးကုိ ေဒါက္တာခ်ီကေန ကန္ထုတ္လုိက္တယ္ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ စကၤာပူက အစုိးရသတင္းစာေတြနဲ႔ ခ်မ္စီတုံးအေျပာသက္သက္ကုိ နားေထာင္ဆုံးျဖတ္ရင္ တရားမယ္မထင္ပါဘူး။ ေဒါက္တာခ်ီ တုိ႔ရဲ႕ ပါတီက အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျဖရွင္းထားတာကုိ ဖတ္ၿပီးမွ ကုိယ့္ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကုိ ပုံေဖာ္ရင္ ပုိမုိ မွ်တမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ေအာက္ဆုံးမွာ သူတုိ႔ပါတီက ေျဖရွင္းခ်က္ကုိ အဂၤလိပ္လုိ မူရင္းအတုိင္း ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။
လီကြမ္းယူက စကၤာပူကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္ဆုိတာကုိ သက္ေသျပႏုိင္ၿပီး ေဒါက္တာခ်ီမွာ သက္ေသျပစရာမရွိဘူးလုိ႔ေျပာေနတာဟာလည္း နအဖက (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့) အတုိက္အခံေတြ တုိင္းျပည္ကုိ မအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာေနတာနဲ႔ တေထရာတည္းပါဘဲ။ ဘယ့္ႏွယ့္ ေပးေတာင္မအုပ္ခ်ဳပ္ရေသးဘူး။ အျပစ္တင္တာက အရင္။ ဆႏၵမေစာလြန္းဘူးလား။
လီကြမ္းယူေၾကာင့္ စကၤာပူ တုိးတက္ႀကီးပြားလာတယ္ဆုိတာကလည္း ပီေအပီရဲ႕ ၀ါဒျဖန္႔ ယႏၱရားေၾကာင့္ လူေတြ အထင္မွတ္မွားေနၾကတာပါ။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္အၿပီးမွာ လြတ္လပ္ေရးရလာတဲ့ႏုိင္ငံအမ်ားအျပားမွာ မည္သည့္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ျဖစ္ေစ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္တဲ့ႏုိင္ငံ၊ တံခါးပိတ္၀ါဒ က်င့္သုံးနဲ႔ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ ခံရလြန္းတဲ့ ႏုိင္ငံေတြကလြဲလုိ႔ တျခား ႏုိင္ငံတုိင္းလုိလုိ စကၤာပူနည္းတူ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖဳိးလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဥပမာ ေဟာင္ေကာင္၊ တုိင္၀မ္၊ ေတာင္ကုိရီးယား၊ ယုိးဒယား၊ မေလးရွား စသည္။ အဲဒီမွာ လီကြမ္းယူရဲ႕ ေနာက္ထပ္ ၿဖီးလုံးတခုက်န္ေသးတယ္။ “စကၤာပူက ေသးေသးေလး။ ဘာသယံဇာတမွ မထြက္ဘူး။”…..တဲ့။ အဲဒါကုိ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာေလ။ ႐ုတ္တရက္ဆုိရင္ ဟုတ္သလုိလုိေပါ႔။ တကယ္ေတာ့ စကၤာပူဟာ ဘာသယံဇာတမွ ထြက္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကမၻာ့အထင္ရွားဆုံး ေရေၾကာင္းအခ်က္အခ်ာက်တဲ့ (Three Major Waterways) ေနရာသုံးခုထဲက တခုျဖစ္တဲ့ မလကၠာေရလက္ၾကားရဲ႕ ထိပ္၀နားမွာ အခ်က္အခ်ာက်က် တည္ရွိေနပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕လယ္ေခါင္က ဆယ္ေပပတ္လည္ တုိက္ခန္းကေလးဟာ ဟုိးေတာႀကဳိအုံၾကားက စုိက္လုိ႔ပ်ဳိးလုိ႔ရတဲ့ ေျမကြက္အက်ယ္ႀကီးထက္ ပုိၿပီး စီးပြားျဖစ္သလုိေပါ႔။ ေနာက္ၿပီး သူ႔မွာ သယံဇာတ မထြက္တဲ့အတြက္ ျပည္ပရင္းႏွီးၿမဳတ္ႏွံမႈအေပၚမွာဘဲ ဘယ္အစုိးရတက္တက္ မလႊဲမေရွာင္သာ အားကုိးရမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒါဆုိရင္ အဲဒီႏုိင္ငံစီးပြားေရးဟာ တုိးတက္မွာဘဲ။ ဒီအခ်က္ကုိ လီကြမ္းယူက ဖုံးကြယ္ၿပီး သူလုပ္ေပးလုိ႔ တုိင္းျပည္တုိးတက္သေယာင္ေယာင္ သူခ်ဳပ္ကုိင္ထားတဲ့ မီဒီယာေတြကေန ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် လူေတြ ေခါင္းထဲကုိ သြင္းေပးေနတယ္။ သတိျပဳရမွာက လီကြမ္းယူ မရွိဘဲ၊ လီကြမ္းယူလုိ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ မက်င့္သုံးဘဲ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ က်င့္သုံးၿပီး စကၤာပူထက္ပုိမုိတုိးတက္တဲ့ ေဟာင္ေကာင္ ဥပမာကုိဘဲ။ အရြယ္အစားကလည္း သိပ္မကြာဘူး။ ဒီေတာ့ လီကြမ္းယူမရွိရင္ မတုိးတက္ႏုိ္င္ဘူးဆုိတာ အလကားသက္သက္ ၿဖီးလုံးဆုိတာ ထင္ရွားမလာေပဘူးလား။
ဒါဆုိ လီကြမ္းယူရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကဘာလဲ။ အခုေနာက္ဆုံး တရားခြင္မွာ ေဒါက္တာခ်ီက အဲဒီေမးခြန္းကုိဘဲ လီကြမ္းယူကုိိေမးေတာ့ “တုိ႔အာဏာ ရလာတုန္းက တုိင္းျပည္ဘ႑ာက စုစုေပါင္း ေဒၚလာ သန္း ၁၀၀ ေလာက္ဘဲ။ အခု ဘီလီယံ ၃၀၀ ေလာက္ရွိတယ္” လုိ႔ လီကြမ္းယူ ျပန္ေျဖတယ္။ သနားဘုိ႔ ေကာင္းပါဘိေတာ့။ တုိင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ တုိးတက္မႈ၊ ဆုတ္ယုတ္မႈကုိ ေငြေၾကးတခုတည္းနဲ႔ တုိင္းတာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ ဘယ္ေလာက္ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္လဲ။ အခုဆုိရင္ သူတုိ႔ သတင္းစာေတြရဲ႕ စစ္တမ္းအရကုိ စကၤာပူက လူငယ္ေတြရဲ႕ ထက္၀က္ေလာက္က အခြင့္သာရင္ စကၤာပူကေန ခြာေျပးခ်င္ေနၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ရာမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြ သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမားျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ဂုဏ္ယူစရာ၊ အားက်စရာ ေကာင္းတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈလဲဆုိတာ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ေပေတာ့။
သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြ သူတုိ႔ရရမယ့္ စီပီအက္ဖ္လုိ႔ေခၚတဲ့ စုေဆာင္းေငြေတြကုိ ျပန္ေပးရမယ့္အခ်ိန္မွာ ျပန္မေပးဘဲ ထုတ္ယူလုိ႕ရတဲ့ အသက္အရြယ္ကုိ တျဖည္းျဖည္း ေနာက္ဆုတ္ေနတာ၊ ေနာက္ၿပီး HDB flat ေတြကို မတန္တဆ ေစ်းနဲ႔ အဲဒီစီပီအက္ဖ္ထဲကေငြနဲ႔ ေပး၀ယ္ရတာ၊ ႏုိင္ငံတကာမွာ ရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံသမွ် ျပည္သူ႕ဘ႑ာေတြ အခ်ီႀကီး ပလုံသြားတာေတြ၊ ၀န္ႀကီးေတြ ကို္ယ့္ကုိယ္ကုိ တခါမွ မၾကားဘူးတဲ့ အဆမတန္ လစာေတြ ခ်ီးျမွင့္ၿပီး သက္ေတာ္ရွည္ဘုိးဘုိးႀကီး လုပ္ေနတာေတြ၊ ျပည္သူလူထု နားမ်က္စိကုိ ပိတ္ထားတာေတြ၊ အခြင့္အေရးေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာေတြ၊ ျပည္သူ႕ဘ႑ာေတြရဲ႕ စာရင္းအင္းကုိ အျပင္လူဘယ္သူ႕ကုိမွ ေပးမသိတာေတြ (ေငြေတြေရာ ေျပာသေလာက္ က်န္ေသးရဲ႕လားမသိ)၊ တရားစီရင္ေရးကုိ ကုိယ့္စိတ္ႀကိဳက္ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး အတုိက္အခံေတြကုိ မတရား ႏွိပ္ကြပ္တဲ့ေနရာမွာ သုံးတာေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အၿမဲတမ္း အာဏာရပါတီက ႏုိင္ေနေအာင္ မတရားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒေတြ ထုတ္ၿပီး တဘက္သတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာေတြဟာ ေျပာလုိ႔ကုန္မယ္မထင္ပါဘူး။ (ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ စကၤာပူက စနစ္ဆုိရင္ အရမ္းေကာင္းတယ္လုိ႔ တဖက္သတ္ အထင္ႀကီးေနတဲ့ ဗမာေတြကုိ သိေအာင္ ပုိ႔စ္သတ္သတ္ေရးျပရဦးမယ္။ ဗမာကေတာ့ ငရဲက လာတဲ့လူ ျပာပူမေၾကာက္ဆုိေတာ့ ျမင္သမွ် အေကာင္းထင္တာ မဆန္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေျခအေနေပးလုိ႔ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ စနစ္ေျပာင္းလဲယူတဲ့အခါ စကၤာပူစနစ္ကုိ အဟုတ္ထင္ၿပီး က်င့္သုံးမိမွာ စုိးရိမ္ရတယ္။)
ေနာက္ ခေရျဖဴက ေဒါက္တာခ်ီဟာ ေတာ္ေပမယ့္ စမတ္ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိထားတယ္ေနာ္။ ေဒါက္တာခ်ီဟာ တကယ္လုိ႔သာ ခ်မ္စီတုံးတုိ႔ Mr. Low တုိ႔လုိ အေပ်ာ့လမ္းကုိသာ လုိက္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ဟုိႏွစ္ေယာက္ထက္ ပုိေအာင္ျမင္မယ္ဆုိတာကုိ အခုေနာက္ဆုံး လီကြမ္ယူကုိယ္တုိင္ ပါးစပ္က ဖြင့္ဟ ၀န္ခံရတယ္မုိ႔လား။ ဒါေပမယ့္ ေဒါက္တာခ်ီကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိဘဲ ကုိယ္က်ဳိးမၾကည့္တဲ့သူ။ သူ႕ရဲ႕ ပန္းတုိင္က ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး။ ပါလီမန္မွာ ေနရာရေရးမဟုတ္။
အဓိက က ေဒါက္တာခ်ီ ကုိ ေ၀ဖန္ေနတဲ့သူေတြဟာ ေဒါက္တာခ်ီရဲ႕ လမ္းစဥ္ဟာဘာလဲ။ သူဘာေတြ လုပ္ေနလဲ။ ဘာအတြက္ လုပ္ေနသလဲ။ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ သူတုိ႔ ဘာမွ သိတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႕စာအုပ္ေတြကုိ ဖတ္ဘူးသလားေမးရင္ ရယ္စရာေကာင္းတာက ဘယ္သူမွ မဖတ္ဘူးၾကဘူး။ သူ႕အေပၚ ထားတဲ့ ထင္ျမင္ခ်က္မွန္သမွ်ဟာ ပီေအပီ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတဲ့ စထရိတ္တုိင္းမ္စ္ သတင္းစာ၊ တူေဒးသတင္းစာ ေတြနဲ႔ ပီေအပီရဲ႕ အာေဘာ္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းခ်င္နယ္ ေတြက ပါတဲ့ သတင္းကုိ နားေထာင္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ဆြဲလုိက္တာျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီ စကၤာပူက သတင္းမီဒီယာေတြကို လြတ္လပ္တဲ့မီဒီယာလုိ႔ မွတ္ထင္ေနတာက စၿပီး အမွားႀကီးမွားေတာ့တာပါဘဲ။ နယ္ျခားမဲ့ သတင္းေထာက္မ်ား အဖြဲ႕ရဲ႕ အစီရင္ခံစာအရ စကၤာပူရဲ႕ သတင္းလြတ္လပ္ႏႈန္းစံခ်ိန္ဟာ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၆၉ ႏုိင္ငံထဲမွာ ၁၅၁ ခ်ိတ္ပါတယ္။ ျမန္မာတုိ႔ ေျမာက္ကုိရီးယားတုိ႔နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွပါဘူး။
ဒီေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ စမတ္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူမ်ားညာတာကုိ အသားလြတ္မခံမိဘုိ႕လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ေအာက္မွာ ခ်မ္စီတုန္းကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေဒါက္တာခ်ီတုိ႔ ပါတီေျဖရွင္းခ်က္ကုိ ဖတ္ၾကည့္လုိက္ပါဦး။
Why did Dr Chee kick Mr Chiam See Tong out of the SDP?
He didn't. It was Mr Chiam who resigned as secretary-general of the SDP.
Following the election in 1993, Dr Chee was sacked by the National University of Singapore where he was a Lecturer. Dr Chee went on a hunger strike as a mark of protest. Mr Chiam first supported Dr Chee's action but later changed his mind and called for the Party to censure his the assistant secretary-general (Dr Chee was elected to the post in February 1993).
None of the Central Executive Committee (CEC) members supported Mr Chiam's motion whereupon the Party leader tended his resignation, citing that he had lost the confidence of his colleagues.
A few of the CEC members, including Dr Chee, tried to persuade Mr Chiam to remain as secretary-general. However, Mr Chiam stated that he would do so only if he could be granted the power to appoint and dismiss the Party's cadre members. He also wanted the removal of Mr Wong Hong Toy as vice-chairman.
Under the Party's constitution a simple majority of the CEC was needed to appoint cadre members, not any one individual leader. The CEC did not have the constitutional power to accede to Mr Chiam's demands.
A few weeks later, Mr Chiam gave a speech at the Singapore Press Club attacking the Party's leadership in a vicious manner. Ironically, it was he who forbade leaders from criticising the party after they left it by making them sign oaths.
It was only after his speech at the Singapore Press Clubs, which is always looking for an opportunity to run down the opposition, that the CEC voted to expel Mr Chiam.
(The Press Club had extended a similar invitation to Dr Chee to counter Mr Chiam. Knowing that the PAP-controlled media had every intention to fan the flames Dr Chee declined the invitation. But when he subsequently informed the organizers that he would speak but on the Party's alternative policy ideas instead of the altercation with Mr Chiam, the Press Club withdrew the invitation.)
Despite all this Dr Chee approached Mr Chiam a few months later to invite him to join an SDP delegation that was going to visit the Australian Parliament in Canberra. Mr Chiam declined.
The PAP has seized on this matter and deliberately portrayed the falsehood that Dr Chee ousted Mr Chiam from the SDP.
Hi, Ko Paw
Thanks for sharing. Honestly,I am very poor in political. But i just simply disagree Dr.Chee & Daw Su is same. Also Leekwanyu and Na Ar Fa is same. You said, after independent,singapore develope is not becaz of Leekwanyu. Whoever takeover, it will be. No! If Na Ar Fa tookover, it won't.
You are right. After I ate the most sour, everything is sweet. After I came out from Myanmar, singapore is heaven.
I knew singapore is not independent country. No democrecy.But at least we can survive. In Myanmar, we can't even survive for daily life. Although we spent so much to get degree, ur income is not enough for
ur own. In singapore, after you get diploma or degree, at least, u will have regular income.
u may be more wide knowledge. But as a normal people like me, I am happy when I have half although I don't have chance to have full amount.
khayayphyu :)
ဒီေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ စမတ္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူမ်ားညာတာကုိ အသားလြတ္မခံမိဘုိ႕လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။
haha. Ko Paw shoot me. I never think I am smart.
khayayphyu
ကိုေပါေရ
U should teach English to Khayayphyu before u explain sg policy to her
so stupid english!!!
Hi, Mr. Anonymous
Actually, I want to type in Myanmar. But more stupid thing is don't know how to type. Thanks for your comment.
khayayphyu
Ko Paw
Actually, I came to ur blog by linking from LinLetKyalSin's blog.After 1st time coming, I like it. So, I came repeatedly to your blog whenever I have time although there are a lot of blogs. Especially, I like "Bo Ag Din's story" and it is very funny. Until I read Daw Su & Dr.Chee are same.
But seem I am not welcomed here. So I decided not to come or control not to write any comment.
Thanks.
To Anonymous (the last anonymous),
Thanks for appreciating my articles.
In my blog, I write articles which I always try to reflect my belief and my feelings. I try to express what I believe.
I would welcome the comments even if they are critical of my opinion. If I like a particular comment, I would accept it. If not, I may sometimes reply with my rebuttals. But I try not to be too much personal.
But I can guarantee that I'll never prevent anyone from commenting in my block. Every reader is welcome to make any comments they like. I give the same opportunity even to those who are pro-SPDC.
That is what I believe and I will practice freedom of expression by myself.
With best regards,
Ko Paw
ကိုေပါေရ... စကၤာပူမွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အျပည့္အ၀ မက်င္႔သံုးဘူးဆိုတာ လူတိုင္းလိုလိုသိၾကပါတယ္။ သ႔ူရဲ႔သတင္းစာေတြ၊ မီဒီယာေတြ၊ တရားေရးဌာနေတြကလည္း လြတ္လပ္ခြင္႔မရွိဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္။ လီကြမ္ယုကလည္း အာဏာရွင္သာသာ အဆင္႔ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စကၤာပူကို တိုးတက္ႀကီးပြားေအာင္ လီကြမ္ယူ လုပ္ယူခဲ႔တာကိုေတာ႔ လက္မခံလို႔မရပါဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ သူက်င္႔သံုးခဲ႔တဲ႔ လမ္းေၾကာင္း မွန္ကန္လို႔သာ ဒီအေျခအေန ျဖစ္လာတာပဲ။ ဥပမာ လက္ရွိ ျမန္မာအစိုးရကိုသာ ဒီတိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ခိုင္းၾကည့္ပါလား။ ေနာက္တခုက မေလးရွားႏိုင္ငံဟာ ဒီကၽြန္းေသးေသးေလးကို ဘာမွ အသံုးမ၀င္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး သူတို႔တိုင္းျပည္ကေန ခြဲထြက္ခြင္႔ေပးခဲ႔တာပါ။ တကယ္လို႔သာ ခုလို အေျခအေနျဖစ္လာမယ္မွန္း သိရင္ သူတို႔ ဒီကၽြန္းေလးကို စြန္႕ပယ္ခဲ႔မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခုလတ္တေလာ လီကြမ္ယူ ဘယ္ေလာက္ပင္ အာဏာရွင္ဆန္ေနပါေစ စကၤာပူကို သူႀကိဳးစားတည္ေဆာက္ခဲ႔တာကိုေတာ႔ မ်က္ကြယ္ျပဳလို႔မရပါဘူး။ ခုေနာက္ပိုင္း လီကြမ္ယုရဲ့ အသက္ဟာ ၉၀၊ ၁၀၀ နီးပါးရွိလာၿပီျဖစ္တဲ႔အတြက္ သူ႔စကားေတြမွာ အမွားအယြင္းပါလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအသက္အရြယ္ဟာ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ မေကာင္းေတာ႔သလို၊ ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးလည္း က်ဆင္းလာတဲ႔အရြယ္ပါ။ အဲဒါေၾကာင္႔ တရားခြင္မွာ ေဒါက္တာခ်ီရဲ့ ေမးခြန္းကို ေျဖတဲ႔ အေျဖတခုထဲ ၾကည့္ၿပီး သူ႔ကို ဦးေႏွာက္မရွိတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မွတ္ခ်က္ခ်လို႔ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ။ ခုလက္ရွိ သူတိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေနပံုကို မႀကိဳက္ႏွစ္၊ မေထာက္ခံေသာ္လည္း သူဟာ လူညံ့တစ္ေယာက္ မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါက ညီမရဲ့ အယူအဆတခုပါ။ ေနာက္တခုက ေဒါက္တာခ်ီအေၾကာင္း သိပ္မသိေပမဲ႔ အန္တီစုကို ဘယ္သူနဲ႔မွ မႏိႈင္းခ်င္တဲ႔ အႏိႈင္းမဲ႔သူရဲေကာင္းအေနနဲ႔ပဲ ယူဆခ်င္တဲ႔ ညီမရဲ့ အတၱေၾကာင္႔ ေဒါက္တာခ်ီနဲ႔ အန္တီစု တူတယ္ဆိုတာကို လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ :)
(ေျပာေသးတယ္။ ဒုိ႔က ႏုိင္ငံေရး ၀ါသနာမပါဘူး..တဲ့။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ တင္းနစ္႐ုိက္သလုိ၊ စြန္လႊတ္သလုိ၊ ေရကူးသလုိ ၀ါသနာအေလ်ာက္ လုိက္စားရတဲ့ အရာမ်ဳိးလုိ႔ မွတ္ယူၾကဟန္တူပါရဲ႕။ အင္း... ကျမင္းပုိးထၿပီး ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတယ္လုိ႔ ယူဆတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ႔။)
အဲဒါေလး ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်တယ္။ အစပိုင္းကေတာ႔ အဲဒီလိုေျပာၾကရင္ အရမ္းေဒါသထြက္တယ္။ ကိုေပါေျပာသလိုေ႔ါ႔ ပိုးထၿပီး ႏိုင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသလိုလို။
ညီမ ဆုိး၀ွက္…
မွတ္ခ်က္လာေရးတဲ့အတြက္ေရာ အေၾကာင္းအရာေပၚမွာ စိတ္၀င္တစားရွိတဲ့အတြက္ပါ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ “ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္” လုိ႔ ေရးခ်င္ေဇာနဲ႔ က်ေနာ္ စကားလုံး ေရြးခ်ယ္မႈ မွားသြားတာ ၀န္ခံပါတယ္။ တကယ္က လီကြမ္းယူကုိ မထက္ျမက္ဘူးလုိ႔ မေျပာသင့္ပါဘူး။ တကယ္တမ္း ထက္ျမက္ပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္ သူ႕ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈအေပၚမွာ သူ႕ရဲ႕ ေပၚလစီေတြ အေပၚမွာ ဆန္းစစ္စရာ ျဖစ္လာတဲ့ အေၾကာင္းကုိ က်ေနာ္ ေျပာျပခ်င္တာပါ။
သူ႕ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ စီးပြားေရး႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ ေအာင္ျမင္မႈရလာခဲ့တာ အျငင္းပြားစရာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ သူေျပာတဲ့ ဘီလီယံ ၃၀၀ ဆုိတာ လူေတြအေနနဲ႔ ထင္ေၾကးနဲ႔ ေျပာႏုိင္တာဘဲ ရွိတာေနာ္။ ဘယ္သူမွ အတိအက် အကဲျဖတ္ စစ္ေဆးခြင့္ မႀကဳံခဲ့ပါဘူး။ သမၼတေဟာင္း Ong Teng Cheong လက္ထက္က သမၼတရဲ႕ လုပ္ပုိင္ခြင့္အရ ျပည္သူ႕ဘ႑ာေတြကုိ စစ္ေဆးဘုိ႔ စာရင္းေတာင္းေတာ့ ပီေအပီ အစုိးရက ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ ဒီဘ႑ာေတြဟာ ေနရာအႏွံ႕မွာ ျဖန္႔ၿပီး ရင္းႏွီး ျမႇဳတ္ႏွံထားတာျဖစ္လုိ႔ စာရင္းျပဳစုမယ္ဆုိရင္ လူ႕သက္တမ္းနဲ႔ ၅၂ ႏွစ္တိတိၾကာလိမ့္မယ္လုိ႔ ျပန္ေျဖၿပီး စစ္ေဆးခြင့္မေပးဘူး။ အဲဒီသမၼတကုိ ေနာက္သက္တမ္းက်ေတာ့ က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ သူ႕သေဘာနဲ႔ ဆန္႔က်င္စြာ ၀င္ၿပဳိင္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ မ်က္စိေအာက္မွာ ျမင္ေနရတာကေတာ့ စကၤာပူအစုိးရအေနနဲ႔ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမွဳတ္ႏွံမႈေတြမွာ ဘီလီယံနဲ႔ ခ်ီခ်ီၿပီး ပလုံ သြားတာေတြကုိ မၾကာခဏ ျမင္ေတြ႕ေနရတယ္။ စီပီအက္ဖ္ ေငြေတြကုိ လူေတြကို အခ်ိန္မီ ျပန္မေပးဘဲ ေနာက္ကုိ ၅၅ ႏွစ္ကေန အခု ၆၅ ႏွစ္အထိ ေနာက္ကုိ ဆုတ္ဆုတ္သြားတာေတြ၊ စီပီအက္ဖ္အေကာင့္ထဲမွာ အနည္းဆုံးခ်န္ထားရမယ့္ ပမာဏကုိ တတိတတိ တုိးသြားေနတာေတြ၊ စီပီအက္ဖ္စုေငြထဲကေန အိမ္၀ယ္ေတာ့ ဆုိၿပီး HDB အိမ္ေစ်းေတြကို မတန္တဆ တင္ေရာင္းေနတာေတြဟာ ႐ႈံးသြားတဲ့ ေငြေတြကုိ အစားထုိးဘုိ႔ ႀကဳိးစားေနတာလုိ႔ စကၤာပူကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာအကဲခတ္သူေတြက ထင္ျမင္ယူဆၾကတယ္။ အခုဆုိရင္ ပီအာရ္ ေတြကုိ ဘုန္းေဘာလေအာ ခ်ေပးၿပီး စီပီအက္ဖ္ကို တုိးခ်ဲ႕ေကာက္၊ အိမ္ေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္ေရာင္းၿပီး ေငြရွာတဲ့ နည္းနဲ႔ စခန္းသြားေနတယ္လုိ႔ ယူဆစရာရွိတယ္။ ဒီယူဆခ်က္ေတြဟာ မွန္ခ်င္မွလည္း မွန္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ပြင့္လင္းမႈမရွိတဲ့ စနစ္ေအာက္မွာ ဒီလုိဘဲ ထင္ျမင္ယူဆၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ SDP ပါတီကတင္မက တသီးပုဂၢလ လြတ္လပ္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ မီဒီယာေတြမွာ ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ www.yawningbread.org မွာဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျပထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလုိဘဲ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္မေနရင္၊ သဘာ၀ေဘးဒဏ္ခံမေနရရင္၊ တခါးပိတ္၀ါဒကုိ က်င့္သုံးမေနခဲ့ရင္ တုိင္းျပည္တျပည္ဟာ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္မယ့္ အလားအလာေတြ ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တံခါးပိတ္၀ါဒအေၾကာင္းထည့္ေျပာရတာက ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈ မရွိခဲ့ရင္ တုိင္းျပည္ေတြဟာ ေအးခ်မ္းေနေသာ္လည္း ထုိက္သင့္သေလာက္ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္မႈမရွိတာကုိ ေတြ႕ရလုိ႔ပါ။ ဥပမာ ဘူတန္၊ လာအုိ႔စ္။
စကၤာပူအေနနဲ႔ကေတာ့ မူလက အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွာကတည္းက ဆိပ္ကမ္းအခ်က္အခ်ာၿမဳိ႕အေနနဲ႔ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ၿမဳိ႕ပါ။ သူ႕မွာ ေစာေစာက ေျပာသလုိ ဘာသယံဇာတမွ မထြက္တဲ့အတြက္ အေျခအေနအရကုိ သူ႕ ရွင္သန္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳတ္ႏွံမႈအေပၚမွာ အားထားရတာပါ။ ဒီေတာ့ လီကြမ္ယူမွ မဟုတ္။ ဘယ္အစုိးရတက္တက္ အဲဒီ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳတ္ႏွံမႈအေပၚ အားကုိးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အစုိးရတက္တက္ တုိးတက္ႀကီးပြားႏုိင္တယ္။ လီကြမ္ယူက အဓိက မက်ဘူးဆုိတာကုိ တုိင္၀မ္ဥပမာ၊ ေဟာင္ေကာင္ဥပမာ၊ ေတာင္ကုိရီးယား ဥပမာတုိ႔နဲ႔ ေပးၿပီး ေျပာတာပါ။ အဆုံးစြန္ေျပာရရင္ စီးပြားေရးအရ တုိးတက္တာကေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ တ႐ုတ္ေတာင္ ဒီမုိကေရစီျဖစ္တဲ့ အိႏၵိယ ထက္ ပုိတုိးတက္ေနတာဘဲ။
လီကြမ္းယူဟာ အတုိက္အခံ ဘ၀ က ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးကို တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ခ်န္ပီယံပါ။ သုိ႔ေသာ္ အာဏာရၿပီးမွ ေျပာင္းလဲသြားတာကေတာ့ အမ်ားျပည္သူ ကံဆုိးဘုိ႔ ဖန္လာသလုိပါဘဲ။
စီးပြားေရးအရ ေအာင္ျမင္မႈရေရးအတြက္ အျခား လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ တရားေရး ။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လြတ္လပ္မႈ နယ္ပယ္ေတြမွာ ေပးဆပ္ၿပီး ရင္းႏွီးလုိက္တဲ့ ဆုံး႐ႈံးမႈေတြဟာ တကယ္တမ္းမွာ ရင္းႏွီးဘုိ႔ ထုိက္တန္ရဲ႕လား။ တကယ္ေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစ အခ်ိန္က စတြက္ရင္ ရာစု၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ကာလဟာ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံရဲ႕ သက္တမ္းနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ရင္ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ေသးပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕ ေပၚလစီေတြရဲ႕ ေကာင္းျခင္းဆုိးျခင္းေတြကုိ အခုမွ စတင္ခံစားၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလုိ စထရိတ္တုိင္းရဲ႕ ဆႏၵေကာက္ခံယူမႈအရ စကၤာပူက လူငယ္ထက္၀က္ေက်ာ္ဟာ စကၤာပူႏုိင္ငံကုိ အခြင့္သာတာနဲ႔ စြန္႔ခြာသြားခ်င္တယ္ဆုိတာ ဘာအတြက္လဲ။ လူငယ္ေတြမွာ ဒီေလာက္ စီးပြားေရးအရေအာင္ျမင္ေနတဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေတြမ်ား ဂုဏ္မယူႏုိင္ေလာက္စရာ၊ အားမက်ႏုိင္ေလာက္စရာ အခ်က္ေတြ ရွိေနၿပီလဲဆုိတာ ခဏေလာက္ ရပ္တန္႔ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ အစီအရီေပၚလာလိမ့္မယ္။ စကၤာပူရဲ႕ ပညာေရးဟာ ကမၻာထိပ္တန္းဆုိရင္ ဘာေၾကာင့္ ဒီကေန႔ စကၤာပူက နာမည္ေက်ာ္ သုေတသနနဲ႔ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ ဌာနေတြမွာ ႏုိင္ငံျခားသား ပညာရွင္ေတြကုိဘဲ အၿမဲတေစ ငွားရမ္းေနရသလဲ စဥ္းစားစရာပါ။
လူဦးေရ ထပ္တူထပ္မွ်ေလာက္ရွိတဲ့ နယူးဇီလန္လုိ ႏုိင္ငံမ်ဳိးမွာ ကမၻာ့အုိလံပစ္ေရႊတံဆိပ္ ရွင္ေတြ ရွိၿပီး စကၤာပူက ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိ အုိလံပစ္ ေရႊတံဆိပ္ရွင္ေတြ ထူးခၽြန္သူေတြ မထြက္သလဲ။ စကၤာပူက အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကမၻာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိ္္င္တဲ့ အႏုပညာေတြ ဘာေၾကာင့္ မဖန္တီးႏုိင္သလဲ။
လူေတြဟာ မိမိ ၀ါသနာပါရာ (Pursuit of happiness) ကုိ မိမိစိတ္ႀကဳိက္လုပ္ႏုိင္ရဲ႕လား။ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိရဲ႕လား။ အထူးသျဖင့္ တရားေရးမွာ မွ်တမႈ ရွိရဲ႕လား။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ မိမိတုိ႔ ႀကဳိက္တဲ့ ပါတီကုိ မဲထည့္ဘုိ႔ အခြင့္အေရးႀကဳံသလား။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ အနာဂတ္အေရးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ ကိစၥေတြမွာ ေျပာေရးဆုိခြင့္ ရွိသလား။ စတဲ့ အခ်က္ေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စီးပြားေရး႐ႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ဘဲ တုိင္းျပည္ဘ႑ာကေတာ့ ႀကီးထြားလာပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္က အက်ဳိးအျမတ္ေတြကုိ တကယ္ေရာ လူထုက ခံစားခြင့္ ရွိရဲ႕လား။ မိမိ အသက္ႀကီးလုိ႔ အနားယူတဲ့အခ်ိန္မွာ တသက္လုံး စုေဆာင္းလာတဲ့ စီပီအက္ဖ္ေငြေတြဟာ အလုပ္မလုပ္ဘဲ အနားယူလုိ႔ ရေအာင္ အာမခံခ်က္ေပးႏုိင္ရဲ႕လား။ ပီေအပီရဲ႕ ေပၚလစီေတြကုိ မႀကဳိက္ႏွစ္သက္ေတာ့ရင္ ပီေအပီကုိ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျဖဳတ္ထုတ္ႏုိင္တဲ့အစြမ္း လူထုမွာ ရွိေသးရဲ႕လား။ စတဲ့ အခ်က္ေတြကုိ ထည့္သြင္း စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒါက္တာခ်ီးဟာ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲကုိ မ၀င္လာခဲ့ရင္ တကၠသုိလ္က ဆရာတဦးအေနနဲ႔ (သူ႔မိန္းမကလည္း ပီအိပ္ခ်္ဒီ) စကၤာပူမွာ Elite ဆုိတဲ့ အထက္တန္းလူတန္းစားအလႊာမွာ ေနႏုိင္နဲ႔ လူတေယာက္ပါ။ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာလည္း WP က Mr. Low တုိ႔၊ SPP က မစၥတာ ခ်မ္းတုိ႔လုိ အေပ်ာ့လုိင္း (ပီေအပီနဲ႔ ထိပ္တုိက္ရင္မဆုိင္တဲ့နည္း) ကုိ လုိက္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ ဟုိႏွစ္ေယာက္ထက္ပုိမုိေအာင္ျမင္ၿပီး ေအးေအးသက္သာ ေနထုိင္သြားႏုိင္တဲ့ အေျခအေနရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကလည္း သူယုံၾကည္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို သူ႕ဘာသာ ရဲရဲႀကီး ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္။
ေဒါက္တာခ်ီးကို လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမုိကေရစီအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္တဲ့ေနရာမွာ တစုိက္မတ္မတ္ရွိမႈ၊ ကုိယ္ေရးကို္ယ္တာကုိ မငဲ့ကြက္ဘဲ စြန္႔လႊတ္တုိက္ပြဲ၀င္ဘုိ႔ အသင့္ရွိမႈတုိ႔ေၾကာင့္ မဟတၱမဂႏၶီ၊ မာတင္လူသာကင္း၊ မစုစုေႏြး၊ ဦးေအာင္ေဖ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ လုပ္ရပ္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ေရးသားလုိက္တာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေပးဆပ္မႈ၊ ထက္ျမက္မႈ၊ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈေတြကေတာ့ ေဒါက္တာခ်ီးထက္ သာလြန္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ေလးစားမႈအတုိင္းအတာအရကလည္း စုိး၀ွပ္အတုိင္းပါဘဲ။ ေဒၚစုကေတာ့ နံပါတ္တစ္ေပါ႔ဗ်ာ။
ေၾသာ္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာ ၀ါသနာပါလုိ႔ လုပ္တယ္ ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြတေယာက္ ႀကဳံဘူးတဲ့အေၾကာင္းေလးကုိ ေျပာျပခ်င္တယ္။
ေဒၚစုတုိ႔ ဒီပဲယင္းမွာ ၿခဳံခုိအတုိက္ခံရတယ္ၾကားေတာ့ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြက အင္မတန္ ေဒါသထြက္ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူ႔မိန္းမနဲ႔ ေယာကၡမေတြကို ျပန္ေျပာျပသတဲ့။
အဲဒီမွာ သူ႕ေယာကၡမက ဘယ္လုိမွတ္ခ်က္ခ်သလဲဆုိေတာ့…..“ေအးေလ။ သူကလည္း သြားတာကုိး။ အ႐ုိက္ခံရမွာေပါ႔”………..တဲ့။
I can sense that Ko Paw believe in utopia. :D
BurmeseGoldBull,
Is there anything wrong even if I believe in Utopia (although I have never said so)?
Believeing in Utopia is far better than believing in evil.
If you want me to believe in the dictatorship, you'd better come up with compelling reasons rather than a nonsense comment.
Post a Comment