မရွက္ေဆးရည္

Share |

က်ေနာ့္အေမ မၾကာခဏ ေျပာတတ္တဲ့စကားတခြန္းကုိ အခုတေလာ သတိရေနမိတယ္။

တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။“မရွက္ေဆးရည္”ဆုိတဲ့စကားေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ေမာင္ႏွမတေတြ အခ်င္းခ်င္းကုိယ္ရည္ ေသြးေနၾကတာေတြကုိ တစြန္းတစ အေမၾကားတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ "..ဟဲ့။ မရွက္ေဆးရည္ေတြ...."လုိ႔ လွမ္းဟန္႔တတ္ပါတယ္။ အဲ... မိတ္ေဆြတုိ႔ နား႐ႈပ္သြားမလားမသိဘူး။ က်ေနာ့္အေမက အဲသည္လုိဘဲ၊ စကား ေျပာရင္ ၀ါက်ကုိ ဆုံးေအာင္ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔တေတြကေတာ့ အထာေပါက္ေနၿပီးသား ဆုိေတာ့ သူဘာေျပာခ်င္မွန္းခ်က္ခ်င္းသိတယ္။ သူဆုိလုိခ်င္တာက “...နင္တုိ႔ တေတြ၊ မရွက္ေဆးရည္ေတြ ေသာက္ၿပီး မရွက္တတ္ေတာ့ဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အမႊမ္းတင္ေနၾကတယ္”လုိ႔ ေျပာခ်င္ တာပါ။ အရွက္ကုိ မရွိဘူးလုိ႔ ဆုိလုိခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ။ အလားတူဘဲ...ရြာထဲမွာ တစုံတေယာက္ ကိုယ့္သိကၡာကုိယ္ မငဲ့ကြက္ဘဲ မဟုတ္မဟတ္လုပ္ေနၿပီဆုိရင္ အေမ့ဆီက “.....သူတုိ႔မုိ႔ မရွက္ေဆးရည္....” ဆုိတဲ့ အဆုံးအစ မရွိတဲ့ စကားမ်ဳိး ၾကားရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲ...ကုိယ့္မ်က္ေခ်း ကုိယ္မျမင္တဲ့ လူမ်ဳိးဆုိရင္လည္း “သူမုိ႔....မရွက္ေဆးရည္” ဆုိၿပီး ဘယ္သူနားလည္လည္ မလည္လည္ သူ႔ဘာသာ အတုိေကာက္ ေျပာတတ္ေသးသဗ်။

ဒီကေန႔ ဖတ္လုိက္ရတဲ့ သတင္းေလးတပုဒ္မွာ ပါကစၥတန္မွာ အေရးေပၚအေျခအေန ျပ႒ာန္းလုိက္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ေတာင္းတဲ့အခါ “သြားေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ေရး တုိးတက္မႈျဖစ္စဥ္မွာ ေနာက္ျပန္ဆြဲတဲ့ ေျခတလွမ္းပါ (A step back from democratic process)” လုိ႔ ပုဂၢဳိလ္ႀကီးတဦးက ေ၀ဖန္လုိက္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အင္း...သူေျပာတာမွာ ဘာတခုမွ အမွားမပါဘူး။ ဘုရားစူး၊ မုိးႀကိဳးပစ္.. အမွန္တရားမွ ေရမေရာတဲ့ အမွန္တရား စစ္စစ္ပါ။ က်ေနာ္မ်ဳိးႀကီး ျငင္းခ်က္ထုတ္မလုိ႔ေရးေနတာ မဟုတ္ေရးခ် မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္႐ုိ႕။

(ကာတြန္းေမာင္လြင္ရဲ႔ ဇာတ္ေကာင္ ငတက္ဖ်ား ေလသံနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့) သုိ႔ေသာ္လည္း...အဲ...တဲ့ေပါ့ေလ။ ျပႆနာတခုရွိလာတာက ေျပာတဲ့သူ ဘယ္ဒူလဲလုိ႔ ျပန္ၾကည့္ရင္ စင္ကာပူအစုိးရအဖြဲ႕က ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ေဂ်ာ့ဂ်္ယုိး ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ...အရပ္ကတုိ႔။

အေမ့ကုိ စင္ကာပူမွာ အတူေခၚမထားႏုိင္တာကုိ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ စိတ္သက္သာရာ ရမိပါတယ္။ အေမတုိ႔မ်ားရွိရင္.......ေဂ်ာ့ဂ်္ယိုးႏွယ္။ သူမုိ႔ မရွက္ေဆးရည္....လုိ႔ ေျပာေနဦးမလား မသိ။ (ကုိကုိေဂ်ာ့..တုိ႔။ ဦးဦးလီ..တုိ႔။ ဘဘလီ...တုိ႔ ။..... ဘြာေတးေနာ္။)

အေသးစိတ္ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအတြက္ ေအာက္က လင့္ခ္ကုိ ၫႊန္လုိက္ပါရေစ။

http://www.singaporedemocrat.org/articleGeorgeYeo_Pakistan.html

ကုိေပါ။ (ႏုိ၀င္ဘာလ ၆ ရက္။ ၂၀၀၇။)