"ရမ္ဘုိႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္း တသုိက္"

Share |

ရမ္ဘုိကား ႐ုံတင္ၿပီးကတည္းက ဗမာတခ်ဳိ႕ရဲ႕ ေအာ့ဂလီဆန္ခ်င္စရာေကာင္းေသာ စ႐ုိက္ကုိ ဘြားကနဲ ထင္းထင္းႀကီးေတြ႕လုိက္ရသည္။ တျခားမဟုတ္။ ေနရာတကာ သူေတာ္ေကာင္း ၀င္လုပ္ခ်င္ေသာ စ႐ုိက္ပင္ျဖစ္သည္။

ဟုိတုန္းက ျမန္မာျပည္မွာ ေရပန္းစားခဲ့ေသာ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္ ဇာတ္ကားထဲက ဒျမဗုိလ္၊ လူဆုိးဗုိလ္ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္အား သူ႕တပည့္ သုခ ကေျပာေလ့ရွိေသာ စကားတခြန္းကုိလည္း သတိရမိသည္။ ဗုိလ္ေအာင္ဒင္သည္ လူက ဒျမဗုိလ္လုပ္စားေနၿပီး ၾကင္နာသနားတတ္ေသာ စိတ္ရွိရာ (ဒျမတုိက္ေနရင္းေတာင္ ဒျမအတုိက္ခံရေသာသားအမိက ငုိယုိေတာင္းပန္ေသာအခါ စိန္ေတြ ေရႊေတြ မယူေတာ့ဘဲ လမ္းစားရိတ္ ေငြတစ္ဆယ္ကုိသာ ေတာင္းသူမ်ဳိးျဖစ္ရာ) ၾကာေတာ့ သုခက စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ “ဆရာ ေနရာတကာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္္ေမြး ေမြးေနတာ ခက္တာေပါ႔ ဆရာရဲ႕” ဟု ေျပာေလေတာ့သည္။ သုခ စကားကုိ က်ေနာ္ႀကိဳက္သည္။ လူဆုိတာ ကုိယ့္အလုပ္ကုိယ္ ပီျပင္ေအာင္ လုပ္ရမည္။ ယုတ္စြအဆုံး ဓါးျပလုပ္ရင္ ဓါးျပအလုပ္ကုိ တူတူတန္တန္လုပ္ရမည္။ ဓါးျပလုပ္ေနၿပီး သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ေမြးခ်င္ေန ေသးလွ်င္ ဒီလူတခုခု မွားယြင္းေနၿပီ။

ယခုလည္း ရမ္ဘုိကားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံေရး ႐ႈေထာင့္ကေရာ၊ ဘာသာေရး႐ႈေထာင့္ကေရာ၊ လူမ်ဳိးေရး႐ႈေထာင့္ကေရာ ေ၀ဖန္လုိက္ၾကသည္မွာ မုိးမႊန္ေနသည္။ အကယ္၍သာ ရမ္ဘုိကားသည္ အက္ရွင္ကားမဟုတ္ဘဲ Documentary တခုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကုလသမဂၢ၏ အေရးပါေသာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္တခုေသာ္လည္းေကာင္း၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံ၊ အဖြဲ႕အစည္းတခုခု၏ ေပၚလစီေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္ေနခဲ့လွ်င္ ၄င္းတုိ႔ ေ၀ဖန္ေနၾကသည္ကုိ တလုံးတပါဒမွ် က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ၀င္ေျပာျဖစ္မည္ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ပင္လွ်င္ ၀င္ေရာက္ ေ၀ဖန္ေကာင္း ေ၀ဖန္မည္ျဖစ္သည္။

ယခုမူကား အားလုံးသိၾကသည့္အတုိင္း ရမ္ဘုိ သည္ ေဟာလီး၀ုဒ္ အက္ရွင္ကား တကားမွ်သာျဖစ္သည္။ အက္ရွင္ကားတုိ႔မည္သည္မွာ အပ်င္းေျပၾကည့္ရန္ ႐ုိက္ကူးျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကုိ “စနစ္အား တုိက္ျခင္းမဟုတ္”ဟုလည္းေကာင္း၊ “ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီအေရးအား မည္သုိ႔မွ် အေထာက္အကူမျပဳ”ဟုလည္းေကာင္း၊ “တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားကုိ အသိဉာဏ္နည္းသည္ဟု ႏွိမ္ရာေရာက္သည္” ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ “ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာကုိ ရန္တုိက္ေပးသည္” ဟု လည္းေကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ေ၀ဖန္ေနၾကျခင္းမွာ ေ၀ဖန္သူမ်ားသည္ ႐ူးသြပ္ေနသူမ်ားမဟုတ္ပါက အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ ေနရာတကာ သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ ေဆာင္ခ်င္ေနသူမ်ားသာ ျဖစ္ရေခ်မည္။ အက္ရွင္ကားကုိ အက္ရွင္ကားလုိဘဲ ၾကည့္ၾကပါ။ စတားလုံးက စီးပြားေရးအျမတ္ထုတ္သြားသည္ဆိုလည္း အျပစ္ေျပာစရာမရွိ။ သူသည္ မဟုတ္မဟတ္ကုိ လုပ္ႀကံၿပီး ႐ုိက္ကူးျခင္းမဟုတ္။ နအဖ စစ္တပ္မ်ား နယ္စပ္ရွိေက်းရြာမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးႏွိပ္စက္သည္မွာ သူ႐ုိက္ျပသည္ထက္ မေလ်ာ့ေၾကာင္း အားလုံးအသိပင္ျဖစ္သည္။

အုိဘီပီ အဖြဲ႕မွ ကုိေက်ာ္စုိးေျပာသလုိပင္ ဇာတ္ကားထဲတြင္ ရမ္ဘုိသတ္သြားသည္မွာ လမ္းမေပၚတြင္ ေမတၱာပုိ႔၊ ေအးခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ သတ္ျခင္းမဟုတ္၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေလးမ်ားကုိ သတ္ျခင္းမဟုတ္၊ ကရင္ေက်းရြာမွ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ လူမမယ္ကေလးမ်ား အျပစ္မဲ့ တုိင္းရင္းသားမ်ားကုိ သတ္ျခင္းမဟုတ္။ လက္နက္အားကုိးျဖင့္ ရမ္းကားေနေသာ သတ္သင့္သတ္ထုိက္သူမ်ားကုိ သတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိေၾကာင့္ သင္သည္ ဇာတ္လမ္းၾကည့္႐ႈေနစဥ္အတြင္း ရမ္ဘုိက ျမန္မာစစ္သားမ်ားကုိ သတ္ျဖတ္သည္ကုိ ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ၾကည့္႐ႈေနပါက သင့္မွာ အျပစ္မရွိ။

ဗုဒၶလက္ထက္ကလည္း သူေဌးသမီးတေယာက္ (က်ေနာ္ နာမည္မမွတ္မိ)သည္ အကြပ္မ်က္ခံရေတာ့မည့္ ရာဇ၀တ္သားသူခုိးဓားျပ တေယာက္ကုိ သူသတ္ကုန္းသုိ႔ ေခၚေဆာင္အသြား အိမ္ေပၚမွလွမ္းျမင္စဥ္တခဏ အ႐ူးအမူးခ်စ္ႀကဳိက္မိ၍ သူသတ္တုိ႔ထံမွ ေရြးယူကာ လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းသည္။ သူခုိးသည္ သူခုိးဗီဇမေပ်ာက္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူေဌးသမီးအား ေတာင္ေစာင္းသုိ႔ေခၚသြားၿပီး လက္၀တ္ရတနာမ်ားကုိ ခၽြတ္ခုိင္းကာ အေသသတ္ဘုိ႔ႀကံသည္။ သူ႕ကုိသတ္ေတာ့မည္ကုိ သိေသာအခါ သူေဌးသမီးက ဥပါယ္တံမ်ဥ္ျဖင့္ သူ႔လင္သူခုိးအား ေနာက္ဆုံး လက္ယာရစ္ သုံးပတ္လွည့္ကာ ကန္ေတာ့ခြင့္ေတာင္းသည္။ သူခုိးကုိ လွည့္ပတ္ေနစဥ္အတြင္း သူခုိးအား ကမ္းပါးေက်ာက္ေစာင္းကေန ႐ုတ္တရက္ အားကုန္တြန္းခ်လုိက္ျခင္းျဖင့္ သူမကုိယ္တုိင္မူ အသက္ေဘးမွလြတ္ေျမာက္ရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္တြင္ ထုိသူေဌးသမီးမွာ တခၤႏုပၸတၱိဉာဏ္အရာ (တြင္ထင္သည္) ဧတဒဂ္ရသည္ ၾကားဘူးသည္။ မိမိအားမတရား အႏုိင္အထက္ျပဳသူအား မိမိအသက္ကို ကာကြယ္ရန္ ျပန္သတ္ရသည္မွာ အျပစ္မဟုတ္။ တရားဥပေဒမွာပင္ မိမိအသက္ကုိ ခုခံကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ သတ္မိလွ်င္ ျပစ္မႈမေျမာက္။

ရမ္ဘုိသည္ အလကားေနရင္း ျမန္မာစစ္သားမ်ားကုိ သြားသတ္ျခင္းမဟုတ္။ လက္နက္ကုိင္ကာ ဥပေဒမဲ့ ရမ္းကားေနသူမ်ားကုိ ခုခံကာကြယ္ရင္း သတ္ျခင္းသာျဖစ္၍ တရားသည္။ တပ္စိတ္တစိတ္သာ သတ္လုိ႔ ဘာျဖစ္မလဲ မေမးပါႏွင့္။ တပ္စိတ္အမ်ားစုသည္ ထုိနည္းႏွင္ႏွင္သာျဖစ္ရာ ဤရမ္ဘုိကား ခုိးကူးအေခြမ်ား ျမန္မာျပည္တြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ပါက လူဆုိးေနရာေရာက္ေနေသာ သူတုိ႔အျဖစ္ကုိ ျမန္မာစစ္သားေတြ ရွက္ၾကေပလိမ့္မည္။ တပ္ေျပးေတြ ပုိမ်ားလာမည္။ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ ျမန္မာစစ္တပ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ထိခုိက္ေပလိမ့္မည္။

ဤဇာတ္ကားေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးဂုဏ္ကုိလည္း ထူးျခားၿပီးမထိခုိက္၊ ရမ္ဘုိလည္း ၀င္ေငြအျမတ္အစြန္းရသည္။ အ႐ႈံးထြက္သည္မွာ နအဖ အစုိးရသာလွ်င္ရွိေပသည္။ သုိ႔စင္လ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ရမ္ဘုိကားအေပၚ မုဒိတာ မပြားႏုိင္ၾကေပသနည္း။

အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ ေနရာတကာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ ၀င္ေမြးလုိေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္သာျဖစ္ေပမည္။ ဗမာေတြ မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ေမြးလုိျခင္းကုိ ရပ္တန္းက ရပ္သင့္ၾကေပၿပီ။

(မွတ္ခ်က္။ ။ စကၤာပူတြင္ ျမန္မာေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ကုိ တစုတစည္းတည္း ရမ္ဘုိကား ၾကည့္ခြင့္ရေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေပးေသာ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္မ်ား အဖြဲ႕ မွ လူငယ္မ်ားအား အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း။)