ဘြန္ဆုိင္းပင္တဲ့။
သစ္ပင္ေတာ့ သစ္ပင္ပါဘဲ။
ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္ အငယ္စား၊ အပုစားေလးေပါ႔။
ဧည့္ခန္းမေတြ၊ ဥယ်ာဥ္ေတြထဲမွာ ပသာဒအတြက္ တကူးတက ျပဳျပင္ေမြးျမဴထားတဲ့ သစ္ပင္ကေလးေတြေပါ႔။
ဘြန္ဆုိင္းပင္ေလးေတြ အခုလုိ ပုေန ညႇက္ေနတာဟာ မ်ဳိး႐ုိးဗီဇေၾကာင့္ မဟုတ္ရပါဘူးတဲ့။ အကုိင္း၊ အခက္၊ အရြက္ နဲ႔ အျမစ္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မႀကီးထြားႏုိင္ေအာင္ ကာလ ရွည္ၾကာ ျပဳျပင္ပုံသြင္းခံထားရလုိ႔သာပါတဲ့။
သမုိင္းေၾကာင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဘြန္ဆုိင္းပင္ရဲ႕အစဟာ ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ခန္႔ တ႐ုတ္ျပည္မွာ ဟန္မင္းဆက္ လက္ထက္ကတည္းက စခဲ့တယ္ လုိ႔ ယူဆၾကပါသတဲ့။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယားနဲ႔ ဗီယက္နမ္တုိ႔မွာ ဘြန္ဆုိင္းပင္ကုိ အသြင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေတြ႕လာၾကရတယ္။
သစ္ပင္ေတြသာ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ပုံသြင္းခံရတာလား.......။
အခ်ဳိ႕ေသာ လူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္း၊ အခ်ဳိ႕ေသာ ေနရာေဒသမွာ ရွင္သန္ႀကီးျပင္းရတာဟာလည္း လူျဖစ္ေပမယ့္ ဘြန္ဆုိင္းပင္နဲ႔ မျခားပါကလားလုိ႔ ေတြးမိတယ္။
လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ဖြံ႕ထြားခြင့္မရေအာင္ မိမိႀကီးျပင္းရာ ပတ္၀န္းက်င္၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းက ႏွစ္ရွည္လမ်ားဆုိသလုိ ျပဳျပင္ပုသြင္းတာကုိ လွလွႀကီး ခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္.... ကုိယ္တုိင္ ဘြန္ဆုိင္းပင္ကေလးလုိ ပုညႇက္ႀကဳံလွီသြားသလားလုိ႔ေတာင္ ခံစားမိပါရဲ႕။
က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ဘြန္ဆုိင္းပင္လုိ လူသားေတြလား။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ လူလိမၼာေလးေတြ၊ လူယဥ္ေက်းေလးေတြ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ႐ုိးရာအစြဲအလမ္းႀကီးသူေလးေတြ၊ လူေၾကာက္ကေလးေတြ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ လူ႐ုိးလူအ ကေလးေတြ.....။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈသာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ထင္မွတ္ေနသူေတြ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက သင္ေပးလုိက္တဲ့ ဓေလ့ထုံးစံေတြဟာ ထာဝရ မွန္ကန္ ေကာင္းမြန္ေနမယ္လုိ႔ တရားေသ မွတ္ယူေနၾကသူေတြ။
တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ၊ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြ၊ က်င့္၀တ္သိကၡာေတြ၊ တာ၀န္၀တၱရားေတြ ၾကားမွာ ကုိယ့္ဘာသာ ပိတ္မိၿပီး မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ ရွားရွားပါးပါး လူ႔ဘြန္ဆုိင္းေလးေတြ....။
ဒါေပမယ့္ သစ္ပင္ေတြမွာ ဘြန္ဆုိင္းပင္ကုိ အလွအပ ပသာဒအျဖစ္ ႐ႈျမင္တတ္သူေတြရွိသလုိ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာလည္း ႀကဳံလွီေနတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း (Retarded Society)ကုိမွ ပသာဒ ျဖစ္ေနသူေတြလည္း ရွိေလရဲ႕။
ဧည့္ခန္းထဲက ဘြန္ဆုိင္းပင္ကေလးသာ စကားေျပာတတ္ခဲ့မယ္ ဆုိရင္....
“ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးခင္ဗ်ား၊ က်ေနာ့္ကုိ သဘာ၀အတုိင္းသာ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ရွင္သန္ႀကီးထြားခြင့္ေပးပါ။ က်ေနာ္ဟာ ေတာင္ကုန္းထက္မွာ အ႐ုိးၿပဳိင္းၿပဳိင္း အထီးက်န္က်န္ အ႐ုပ္ ဆုိးဆုိး ပသာဒမရွိတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးဘ၀နဲ႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ရလည္း ခ်ဳပ္ရပါေစေတာ့။ ဒါေပမယ့္ သီးခ်ိန္တန္သီး၊ ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္။ အကုိင္း အခက္ အလက္ေတြ ေ၀ေ၀စည္စည္နဲ႔ ေလျပည္ထဲမွာ၊ မုန္ တုိင္းထဲမွာ၊ မုိးသည္းထဲမွာ၊ ေနပူက်ဲထဲမွာ ေလာကဓံကုိ ႀကံ႕ ႀကံ႕ခံရင္း သူလုိငါလုိ သာမန္ သစ္ပင္တပင္ဘ၀နဲ႔ဘဲ ရွင္သန္ ပါရေစခင္ဗ်ား” .....လုိ႔မ်ား ေျပာရွာေလမလားမသိ။
တကယ့္တကယ္မွာေတာ့ သစ္ပင္ေတြက စကားမေျပာတတ္ရွာလုိ႔ ဒီလုိ ဖြင့္မေျပာၾကပါဘူး။ လူေတြမွာေတာ့ စကားေျပာတတ္ေပမယ့္ လူ႕ဘြန္ဆုိင္းပင္ဘ၀မွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကသူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒး ပါ။
(၂၀၀၈ ခု ဧၿပီလတုန္းက ေရးတင္ခဲ့တဲ့ “ဘြန္ဆုိင္း”ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္ကုိ နည္းနည္းျပဳျပင္ၿပီး ျပန္တင္လုိက္ပါတယ္။)
Posted by
ကုိေပါ
on Sunday, June 13, 2010
Labels:
republished
စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites | Blogs |
37 comments:
အဲဒါဆုိလဲ လူရုိင္းေတြလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုယ္တုံးလုံး ေနပါလား ေမာင္ေပါရယ္။
ေဂ်ာက္ဂ်က္လုိ ဟစ္ေပါ့ဆိုလုိ႔လဲ ရတယ္. ဘယ္သူမွ ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ေပါ့။ အလြန္ဆုံးျဖစ္လွ မၾကီးမငယ္ သရုပ္ပ်က္ရလားဆုိျပီး စကၤာပူက ျပည္နွင္ဒဏ္ ေပးခံတာေလာက္ပဲ ရွိမွာပါ။
လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ဘာလုပ္လုပ္ အားေပးေနမယ္။
မင္းက စကၤာပူေလာက္ ေရာက္ေနျပီ ဘာေစာက္ၾကီးေစာက္က်ယ္ေျပာေနလဲ။ ရုိ႕ရားယဥ္ေက်း
မွဳက အညြန္႕ခ်ဳိးထားတယ္ ေျပာရေအာင္ မင္းက ျမန္မာေသြး ဘယ္ႏွစ္စက္ပါလဲ ငေပါေစာက္ရူး။ သူမ်ား
ကို လူေၾကာက္ေလးေတြလုိ႕ ေျပာရေအာင္ မင္းက
ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ေနခဲ့စဥ္တုန္းက ဘာမ်ား လုပ္ခဲ့ဖူးလဲ
ငေပါ ေစာက္ရူး။
မီလ်ံနာ....
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာလည္း အဲဒါေပါ႔ မီလ်ံနာ။
လူ႐ုိင္းေတြက သူတုိ႔ဘာသာ ကုိယ္တုံးလုံးေနတယ္။ သူတုိ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကုိယ္တုံးလုံးေနတာဟာ ခင္ဗ်ားထင္သလုိ ႐ုိင္းတယ္လုိ႔ မထင္ဘူးခင္ဗ်။ သူတုိ႔ၾကားထဲ အဝတ္အစား ဝတ္ၿပီး သြားလည္း ခင္ဗ်ားကုိ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ မပိတ္ပင္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ယဥ္ေက်းတယ္ဆုိတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာသာ သူတပါးရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ အတင္းလုိက္ ပိတ္ပင္ေနတာကုိး။ လူတဖက္သားရဲ႕ သေဘာဆႏၵကုိ အတင္းအဓမၼ ဖိႏွိပ္တဲ့လုပ္ရပ္ဟာ က်ေနာ့္အျမင္မွာ ယဥ္ေက်းတယ္လုိ႔ မျမင္ပါဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္မွာဆုိရင္ (အေခၚအေဝၚကလူ႐ုိင္းျဖစ္ေသာ္လည္း) လူ႐ုိင္းေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္နဲ႔ သေဘာထားက ပုိယဥ္ေက်းေနတယ္။
နည္းနည္းပုိရွင္းေအာင္ ဥပမာ တခု ထပ္ေပးရရင္ ေစ်းေရာင္းေတာ့မယ့္ ေစ်းသည္လက္သစ္တေယာက္ကုိ ၀ုိင္း၀န္းအႀကံေပး ၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ....ႏႈတ္ခ်ဳိၿပီးေတာ့ လက္တုိရမယ္.....တဲ့။ ဆုိလုိတာက ႏႈတ္က ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ အခ်ဳိသကာေတြ လိမ္းႀကံေျပာဆုိၿပီး ေရာင္းကုန္ကုိေတာ့ ပုိပုိသာသာမေပးဘဲ ေပးသင့္ေပးထုိက္တာထက္ ေလွ်ာ့ေပး လုိက္တာမ်ဳိးကုိေပါ့။ အဲသည္ အျဖစ္အပ်က္မွာၾကည့္ရင္ အေျပာအားျဖင့္ ယဥ္ေက်းၿပီးေတာ့ တကယ့္လုပ္ရပ္မွာေတာ့ မယဥ္ေက်းတာကုိ ေတြ႔ရမယ္။
လူေတြဟာ တခါတေလမွာ အျပဳအမူ (action, deed)ရဲ႕ ယဥ္ေက်းျခင္းထက္ အေပၚယံႏႈတ္ဖ်ားက ယဥ္ေက်းျခင္းကုိ အမ်ာႀကီး အသားေပးေနတာေတြကုိ ေတြ႕ေနရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကုိယ္၊ႏႈတ္၊အမူအယာ ယဥ္ေက်းျခင္းဆုိတာ ႐ုိးသားမႈ နဲ႔ ပူးေပါင္းလုိက္မွ တကယ္ယဥ္ေက်းတဲ့ အျပဳအမူ (action, deed) ျဖစ္ေပၚလာပါ။
႐ုိးသားမႈမပါရင္ အေပၚယံေရႊမႈန္ႀကဲ အထဲက ႏြားေခ်း (ေနာက္ေခ်း)ခံ ဆုိတာနဲ႔ ဘာမွ ထူးမျခားနားတာ့ဘူး။` တစုံတရာ အျမတ္ထုတ္ခ်င္လုိ႔ မာယာဆင္ၿပီး ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သလုိေတာင္ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အတြင္းက ဒီပုိ႔စ္မွာ ေရးထားပါတယ္။ စိတ္ဝင္းစားရင္ သြားဖတ္ၾကည့္ပါ။
“ယဥ္ေက်းသူနဲ႔ ႐ုိင္းပ်သူ (၁)”
http://kopaw07.blogspot.com/2007/10/blog-post.html
ဗဟုသုတရပါတယ္၊
ပုိ.စ္ကုိ ၾကိဳက္သလုိ ျပန္လည္ ေခ်ပထားတဲ့ ကြန္.မန္.ကုိလည္း ၾကိဳက္ပါတယ္ ၊
ကုိေပါရဲ. ပုိ.စ္ေတြျမန္ေနတာနဲ. ပတ္သက္လုိ. နည္းနည္းေလး ေ၀ဖန္ ပါရေစဦး ၊ ထြန္းအိျႏၵိဗုိလ္ ရဲ. မခ်စ္ရင္ မေနနုိင္တာကလြဲလုိ. (မေ၀ဖန္ရရင္ မေနနုိင္တာက လြဲလုိ.) ဆုိတဲ့ သီခ်င္းေလးလုိ.ေပါ.ဗ်ာ ၊
ကုိေပါရဲ. ပုိ.စ္ေတြက Chinese Restaurant မွာ course by course စားရတဲ့ meal နဲ.တူေနသလုိပါပဲ ၊ အထူးသျဖင့္ Chinese New Year အခ်ိန္မွာေပါ့၊ အခ်ိန္နဲ.စား ေနာက္ customer မလာခင္ ေျပးရေတာ့တာပဲဗ်ဳိ. ၊
တစ္ခုကုိ စားရတာမျပီးေသးဖူး ၊ (ပုိ.စ္တစ္ခုကုိ ကြန္.မန္.လုပ္ေနတုန္း) ေနာက္တစ္ခုက ေရာက္ေရာက္ လာသလုိပါပဲ ၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စင္ကာပူ က ပညာေရး (private school) စနစ္လုိပါပဲ၊ -ေက်ာင္းၾကီးေတာ့ မတက္ဖူးပါ -
ဒီက ပညာေရးစနစ္က ျမန္မာျပည္က က်ဴရွင္လုိ အခ်ိန္ဆဲြသင္တာမဟုတ္ပါဘူး၊ ပုိက္ဆံယူ ၊ အခ်ိန္တုိတုိအတြင္း မွာ တြန္းျပီးသင္ေတာ့တာပါပဲ၊ ကြ်န္ေတာ္ တက္ခဲ့ဖူးတဲ့ CAT (Certified Accounting Technician) ကုိ သတိရလုိ.ပါ ၊ စာကုိမနည္းလုိက္ယူရတယ္၊
အသက္ကလည္းၾကီး ၊ အလုပ္ျပီးတာနဲ. ေက်ာင္းတက္ရ ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို ပင္ပန္းပါတယ္ ၊
အျပင္ခဏ ထြက္ဦးမွာမုိ. ေနာက္မွပဲ မန္.ပါဦးမယ္ ၊
အားလုံး ေဒါသ ကင္းေ၀းၾကပါေစ ၊
ု
kokosan,
ဟုတ္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ ကုိကုိဆန္ရဲ႕ Course by course meal
ဥပမာကုိ ဖတ္လုိက္ရေတာ့ က်ေနာ္အျဖစ္ကုိ က်ေနာ္ ျပန္ျမင္ေယာင္ၿပီး ရယ္လုိက္ရတာ။ ကြက္တိပါပဲဗ်ာ။
က်ေနာ္က အဲသလုိပဲ။ ပုိ႔စ္ေတြ တင္ခ်င္ၿပီဆုိ တေန႔တပုဒ္နီးပါး တြန္းထုိးၿပီးတင္လုိက္။ ေရးခ်င္စိတ္ မရွိတဲ့အခါမ်ဳိးဆုိရင္ ႏွစ္ပတ္ သုံးပတ္ေလာက္ ေပ်ာက္ေနလုိက္။
ရင္းႏွီးတဲ့မိတ္ေဆြေတြက “ခင္ဗ်ား ပုိ႔စ္ေတြ ေပ်ာက္လွခ်ည္လား” လုိ႔ ေမးလာရင္ “စာဖတ္ပရိသတ္ကုိ မွတ္ေလာက္ေအာင္ ဒဏ္ခတ္ထားတာဗ်” လုိ႔ ေနာက္တီးေနာက္တက္ ျပန္ေျဖတတ္တယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ မေန႔ကေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က မညႇာမတာ မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။
“ဒီလူ... သူ႕ဘေလာ့ဂ္ကုိ လူေတြ ေမ့သြားမွာစုိးလုိ႔ Controversial post ေတြ ဒေရာေသာပါး ေကာက္ကုိင္ေနပုံရတယ္” တဲ့။ ရက္စက္ပါ႔ဗ်ာ...ဟီးဟီး။ း-)
အားေပးပါတယ္...
ေဂ်ာက္ဂ်က္ကိစၥလဲ မွန္တယ္ထင္တဲ့ ၾကီးေပါ
လူရိုင္းေတြကိစၥမွာလဲ သင့္ေတာ္တယ္ထင္တဲ့ ၾကီးေပါ
လုပ္ပါ... လုပ္ပါဆက္လုပ္ပါ..
လြပ္လပ္စြာ လူလယ္ေခါင္မွာ ဆက္လုပ္ပါ။
လူတိုင္းေတြကို အားက်သူ ၾကီးေပါ
ဘာပဲဆက္လုပ္လုပ္ေထာက္ခံေနပါ့မယ္..
ပံု ေထာက္ခံသူ
ကုိေပါ ကေတာ. tempo ျမင္.ေန ျပိီ ။
real climax !!!
အေတြးအေခၚကို ေဘာင္ခတ္ထားတာ ကြ်န္ေတာ္လည္း မၾကိဳက္ဘူး။ ဘယ္ဟာမွန္တယ္ ဘယ္ဟာမွားတယ္ ဆိုတာကို အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာ သံုးသပ္ မျပဘဲ အရင္လူေတြ ဒီလို လုပ္ခဲ့လို႕ မ်က္စိစံုမွိတ္ျပီး ဒီဟာမွန္တယ္ ေျပာတာလည္း ကြ်န္ေတာ္ မၾကိဳက္ဘူး။
ဟစ္တလာ မူဆိုလီနီ တို႕လို ပံုစံမ်ိဳး လူမ်ိဳးၾကီး ဝါဒ စြဲကိုင္ျပီး ေနရာတကာ ျမန္မာမွ ျမန္မာ လုပ္ေနတာလည္း မၾကိဳက္ဘူး။ အဲဒီ လူမ်ိဳးၾကီး ဝါဒ အေၾကာင္း ေျပာရင္း ဆရာတစ္ေယာက္ ေျပာဖူးတာ သတိရတယ္။ မ်ိဳးစစ္တယ္ မ်ိဳးစစ္တယ္ ဆိုျပီး သိပ္ေအာ္မေနနဲ႕။ သာကီဝင္ေတြ မ်ိဳးစစ္ခ်င္ေတာ့ ေမာင္ႏွမခ်င္း ျပန္ယူရတယ္။ မင္းတို႕လည္း မ်ိဳးစစ္ခ်င္ရင္ ကိုယ့္အစ္မ ႏွမ ျပန္ယူေနရမယ္ ဆိုတာ။ :D
က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ဘြန္ဆုိင္းပင္လုိ လူသားေတြလား?
က်ေနာ္တုိ႔တေတြဟာ ဘြန္ဆုိင္းပင္လုိ လူသားေတြပါ။
ဘြန္ဆုိင္းပင္ 100% အစစ္ မဟုတ္ ရင္ ေတာင္ ၁၀ . ၂၀ . ၃၀ % စသည္ ျဖင္. ပုံ သြင္းခံရျပီးသူေတြပါ ဗ်ာ။
ကုိေပါ ခင္ဗ်ား ၊
ကြ်န္ေတာ့္ အေပၚက ကြန္မန္.ေက်ာင္းၾကီး ကုိ မတက္ဘူးေရးတာ ေရးဖုိ.တစ္ခုေမ.
က်န္ခဲ့လုိ.
စင္ကာပူ က ေက်ာင္းၾကီး မတက္ဖူးေပမဲ့ ျမန္မာျပည္ က ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး (ေထာင္) မွာ ေတာ့ မေနခ်င္ပါဘူးဗ်ာ၊ ေၾကာင္ေခ်း ဘေလာ့မွာ ေရးထားသလုိ နအဖ က prison year ဆုိျပီး နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေတြကုိ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရေအာင္ဆုိျပီး နယ္ေတြကုိ ပုိ.ေနသလားမသိဘူး ၊
ကုိေပါ လည္း နအဖကုိ ကေလာင္ ႏွွင့္ ပညာသားပါပါ တြယ္လုိက္ ၊ မထိကလိ ရိလုိက္ ၊ ေပၚတင္ၾကီးတြယ္လုိက္နဲ. နအဖ က ကုိေပါ ကုိ ခုဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသ ထြက္ေနျပီး ကုိေပါ ကုိ နအဖ က ဗုိက္ေဖါက္စားေနခ်င္ျပီ ထင္တယ္ ၊ သတိေတာ့ ထားပါဗ်ာ၊ (ကြ်န္ေတာ္က ခရီးသြား အခ်င္ခ်င္း သတိေပးခ်င္တာပါ- ဆရာလုပ္္တယ္လုိ. မထင္ေစခ်င္ပါဘူး) ၊ ကုိေပါ က ေၾကာက္ေမြးပါ ဇာဂနာ နဲ. ႏုတ္ပစ္မယ္ဆုိလည္း သူလို.လည္း ထင္မိပါရဲ.၊
နအဖ က ဗုိက္ေဖါက္စားမယ္ဆုိရင္လဲ ...
ကုိေပါက လွေတာသား စကားလုိ ဒီလုိျပန္ေျဖလုိက္ေပါ့၊
" ဆရာရယ္ ဗုိက္ေတာ့ ေဖာက္မစားပါနဲ.ဗ်ာ၊ စားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ယုိျပီးေတာ့ ေၾကြးပါမယ္ လုိ. "
ကိုေပါ …
လူဘြန္ဆိုင္းေတြက မဟုတ္တဲ့ေနရာေတြမွာသာ ဘြန္ဆိုင္းျဖစ္ေနၾကတာပါ။
ထိန္းသိမ္းသင့္တဲ့ ေကာင္းမြန္ေသာ အက်င့္အၾကံ၊ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမႈေတြမွာက်ေတာ့ ဘြန္ဆိုင္း မျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။
အထင္ရွားဆံုး ဥပမာတစ္ခု ျပရရင္ မီးရထားေပၚမွာ သက္ၾကီးရြယ္အိုုေတြကို ေနရာဖယ္ေပးျခင္း စတဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမႈမ်ိဳးေတြမွာ လူဘြန္ဆိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ရွားသြားတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕ လူဘြန္ဆိုင္းေတြက်ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ လူဘြန္ဆိုင္း ျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္း မသိ႐ံုသာမက လူဘြန္ဆိုင္း အျဖစ္ကေန ေဖာက္ထြက္ဖို႔ အားေပး လမ္းျပတာကိုေတာင္ ကိုယ္မေတြးေခၚတတ္တာကို သူမ်ားေတြးေခၚတတ္တာကိုပဲ မနာလိုျဖစ္ေနတယ္လို႔ ယူဆရမလိုပဲ တမင္တကာ တိုက္ခိုက္ေနၾကတာ ေတြ႕ရလို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းအတြက္ အင္မတန္မွ ရင္ေလးမိတယ္။
ဒီလို ေျပာရတာက တကယ္ပဲ ဒီထင္ျမင္ေတြးေခၚမႈဟာ မွားတယ္လို႔ ႐ိုးသားစြာ ထင္ရင္ ေကာင္းမြန္စြာ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို သူတို႔မွာ မေတြ႕ရလို႔ပါပဲ။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ျမန္မာစာ တစ္ကယ္ တတ္ၾကရဲ႕လားလို႔ ထင္မိတယ္။ စာေရးသူ ေပးျခင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ လြဲေခ်ာ္စြာ ေျပာေနၾကလို႔ပါပဲ။
တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါ လြဲေခ်ာ္စြာ ေျပာျခင္းဟာ ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးမႈေတြေၾကာင့္ စာေရးသူရဲ႕ အာေဘာ္ကို ပိုမို ထင္ရွားေအာင္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစေသာ္လည္း ကိုယ္လြဲေခ်ာ္စြာ ေျပာေနတာကိုပဲ ခဏခဏ၊ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေျပာတဲ့နည္းနဲ႔ သူ႔အာေဘာ္ကို စာေရးသူ အာေဘာ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းကေတာ့ စာေရးသူကို လုပ္ၾကံျခင္း (သို႔) စာေပကို အဆိပ္ခတ္ျခင္းပါပဲ။
ကိုကိုဆန္
တစ္ခုခုကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းျမင္ေအာင္ ဥပမာေပးတာ ေတာ္ပါေပတယ္။ “မိုနာလီဇာ အျပံဳး” နဲ႔ “Chinese Restaurant မွာ course by course စားရတဲ့ meal” ကိုေတာ့ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ေခါင္းထဲမွာ ရွိေနဦးမွာပါပဲ။
မခေရျဖဴရဲ႕ အေၾကြးစာရင္း ဥပမာ ဖတ္ရတုန္းကလို သေဘာက်ပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ တနဂၤေႏြ ညေနခင္းေလး ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစ …
ဘြန္ဆုိင္း ျဖစ္တာ မျဖစ္တာ အဓိက မဟုတ္ ပါ
ဘြန္ဆုိင္း ျဖစ္ ျပီး ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တန္ဘုိး ရွိ ျပီး
လွပ ျဖူစင္ ေန ရင္ အေကာင္း ဆုံး လို.ထင္ ပါတယ္
kokosan ေျပာတာကို သေဘာက်တယ္ဗ်ိဳ႕။ သူ႔ တရုတ္ဆိုင္က ဟင္းေတြကို တစ္ခြက္ၿပီး တစ္ခြက္ ေကာင္းသည္ မေကာင္းဘူး စိတ္ထဲမွတ္ စားေနရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိဘူးဗ်ိဳ႔။ စားဖိုမႉးႀကီးနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ၀င္ခ်က္ရင္ေတာ့ ဆီပူ မီးပူေလာင္ႏိုင္တယ္ဗ်။ ကံေကာင္းရင္ေတာ့ Recipe ေလးဘာေလးေတာ့ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဒီတစ္ေခါက္ဟင္းကေတာ့ ဟင္းက်န္ကို ေႏႊးၿပီးေကၽြးထားတယ္ဆိုပဲ။
တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ၊ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြ၊ က်င့္၀တ္သိကၡာေတြ၊ တာ၀န္၀တၱရားေတြ ၾကားမွာ ကုိယ့္ဘာသာ ပိတ္မိၿပီး မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ ရွားရွားပါးပါး ေလးေတြ....။
That kind of လူ႔ဘြန္ဆုိင္း is become smart.
We are working under rules, regulations and law.
Some are very strictly followed by Rule.
Some are flexible.
If you are not complied with civil law under the recent social environment..............
BINO
ကုိအင္ဒီေရ
စားဖုိမွဴးေကာင္းတုိ႔မည္သည္ (မီးဖုိ)တေခ်ာင္တည္းမွာ ႏွစ္ေယာက္ မေအာင္းဘူးဆုိလား၊ ဘာလား။
ကိုအင္ဒီရဲ႕ ကြန္မင့္ကုိေတြ႕ေတာ့ ဟုိေမတၱာစာေလး(က်ည္းကန္ရွင္ႀကီးထင္ရဲ႕) ကုိ သတိရမိတယ္။
“မင္းမွာ လုပ္ခ်င္၏၊ တင္းကုတ္မွာ အခ်ဳပ္ခံဝ့ံမခံဝံ့။
မႈိနဲ႔မွ်စ္ကုိ ႏႈတ္ခ်င္၏၊၊ က်ဥ္တုပ္ခံဝံ့ မခံဝံ့။
ပဲဟင္းကုိ ႐ႈတ္ခ်င္၏၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးအႏႈတ္ခံဝံ့ မခံဝံ့။” ဆုိတာေလ။
က်ေနာ္ကလည္း ထပ္ျဖည့္လုိက္ပါရဲ႕။ ကုိေပါေမတၱာစာေပါ႔ဗ်ာ။
“ပ်ားအုံကုိ တုတ္နဲ႔ ထုိးခ်င္၏။ ပ်ားတုပ္ ခံ့ဝံ့မခံဝံ့။
ကုိေပါနဲ႔ ဟင္းအတူ ခ်က္ခ်င္၏။ စေလာင္းပူႏွင့္ အကပ္ခံဝံ့ မခံဝံ့။”........ ;-)
ဗဟုသုတရပါတယ္၊
ကုိေပါ ပ်ား က ရုိးရုိးပ်ား မဟုတ္ ဖူး ေနာ္
ေအာင္း ပ်ား ။ အေသတုတ္ တာ
သတိထား က်ေပေတာ.
ပ်ားမေလး RITA ဆုိ ပုိ တုတ္ ေသး (NON STOP )
အားလုံး PEACE ေနာ္
လြန္းလြန္း ႏွင့္ ကုိအင္ဒီ တုိ.မွတ္ခ်က္အား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ကိုအင္ဒီ သုိ.
စားဖိုမႉးႀကီးနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ၀င္ခ်က္ရင္မွ ဆီပူ မီးပူေလာင္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဖူး ဗ်ဳိ ၊ အျပင္မွာထိုင္စားေနရင္း လည္း စာပဲြထုိးေၾကာင့္ ဟင္းၾကိဳပူ လည္း ကုိယ္အေပၚ က်လာနုိင္ပါတယ္ ၊
ကုိေပါ ကဟင္းက်န္ကို ေႏႊးၿပီးေကၽြးထား တယ္ဆိုေပမဲ့ အဲဒီဟင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္ မစားဖူးဘူးဗ်ာ၊ ေကာင္းပါတယ္၊ ကုိေပါ ရဲ. ဟုိးအရင္က ပုိ.စ္ေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္မဖတ္ဖူးဘူးဗ် သူ.ရဲ. မာရသြန္ ပုိ.စ္ေတြကို မနည္းလုိက္ဖတ္ေနတာနဲ. သူ.တင္ထားတဲ့ အရင္ ပုိ.စ္ေတြကုိ ဖတ္ဖုိ. ေနေနသာ ၊ တစ္ျခား ဘေလာ့ ေတြကုိေတာင္ အလည္မသြားနုိင္ေတာ့ဖူး သူ.ရဲ. ဘေလာ့ ကုိေတာင္ ကြ်န္ေတာ့္ ကြ်န္ေတာ့္ PC ရဲ. bookmarks မွာ ထိပ္ဆုံးမွာ ထား ထားရပါတယ္ ၊
အားလံုးက်န္းးမာ ရြင္လန္းၾကပါေစ၊
ကုိသန္.၀င္း သုိ.
ပ်ားမေလး ထက္ က်ားရဲမေလး ဆုိရင္ပုိျပီး သင့္ေတာ္မလားလုိ.
ko ko san
ပ်ားမေလး ဘဲ ေကာင္း ပါ တယ္ ။
က်ားရဲမေလး ဆုိ တုိ.ေတြ ကုိ ခုန္ အုပ္သြားမွာ ေဳကာက္ ရေသးတယ္ ။
ကုိသန္.၀င္း သုိ.
ပ်ားမေလး ပဲထားပါေတာ့ ၊ အဲဒီ ပ်ားမေလး က ကြ်န္ေတာ္တုိ. ကြန္.မန္.ကုိ ဖတ္ျပီး ျပံဳးေနရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိဖူး ၊ ျပန္ျပီးေတာ့ အခ်က္က်က် ႏွင့္ ျပန္ႏွက္ရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မပါဘူး၊ ဆရာ ပဲ ဆက္ျပီး ရွင္းေပေတာ့ ၊
ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေျပးျပီ (မိတ္ေဆြေကာင္း ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးလား ဆုိသလုိေပါ့) ၊
ကြ်န္ေတာ္ ပ်ားမေလးကုိ ေလးစားပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေၾကာက္တယ္ ၊
ကိုေပါေရ.. ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ကြန္႔မင့္အေတာ္မ်ားမ်ားကို သေဘာက်မိပါတယ္။
လြတ္လပ္စြာေတြေခၚျခင္းဟာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူ႔အဖြဲ႕စည္းေတြနဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန္႔က်င္ေနတယ္လို႔(ေတာ့) မထင္ပါဘူး။ အေတြးအေခၚေတြက ယဥ္ေက်းမႈ စံခ်ိန္စံညႊန္းေတြၾကား ပိတ္မိ ေနတတ္တာရွိသလို၊ အေတြးအေခၚ အေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္ လူအဖြဲ႔အစည္းက ပိုၿပီး ယဥ္ေက်းလာတာေတြလည္း ရွိတာပါပဲ။ ယဥ္ေက်းမႈဟာ ေျပာင္းလဲေနတတ္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာကို အ႐ိုင္းမွ အယဥ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္စဥ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ လူဘြန္ဆိုင္းေတြျဖစ္ကုန္တာထက္၊ ယဥ္ေက်းမႈကို အေသဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ လူဘြန္ဆိုင္းေတြျဖစ္ကုန္တယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။
Ko Thant Win …
((ဘြန္ဆုိင္း ျဖစ္တာ မျဖစ္တာ အဓိက မဟုတ္ ပါ
ဘြန္ဆုိင္း ျဖစ္ ျပီး ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တန္ဘုိး ရွိ ျပီး
လွပ ျဖဴစင္ ေန ရင္ အေကာင္း ဆုံး လို.ထင္ ပါတယ္
June 13, 2010 5:41 PM))
ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ သေဘာတူပါတယ္။
Ko Ko San …
ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ကယ္ ေက်းဇူးတင္တယ္ ထင္ပါတယ္။ မွန္ကန္တိက်စြာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႔ ေရးသြားတယ္။
ပထမအေခါက္ေတြလို ေက် ဇူးတင္ပါတယ္ / ေက်းဇူ တင္ပါတယ္ လို႔ မေရးေတာ့ဘူး။
ုုုKO KO SAN
I will sign off from my vessel tomorrow and proceed to my Mega City Yangon.
During my stay in Yangon , i will not spend my time at Net Cafe and can't catch all of you. So
ပ်ားမေလး ျပသနာ ျပန္လာရွာ ရင္ ဆရာ ပဲ ဆက္ျပီး ရွင္းေပေတာ့ ၊ အေျခေန မေကာင္း ရင္ ဆရာဳကီး ko paw ေခါင္းေဆာင္တင္ျပီး Peninsula မွာ ဳကမ္းခင္း ေဈး နဲ.ေလလံတင္က်တာေပါ.။
ko paw , ko ko san /lun lunn နဲ. comment လာ ေပး သူအား လုံး ကုိသတိရေနမယ္။
ေမ.လုိ.ပ်ားမေလးပါတယ္။
ေတာ္ဳကာ yangon အထိ လုိက္ တုပ္မွာ ေဳကာက္ရေသး။
အားလုံး PEACE ေနာ္
ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ကြန္မန္႔ေတြသိပ္မေပးၿဖစ္ဘူးကုိေပါေရ။ အေႀကာင္းကေတာ႔ Debate အမ်ားစုမွာ ေတြ႔ေနရတာက မိမိအဆိုကို အေထာက္အပံ႔ၿဖစ္ေစမယ္႔ ဥပမာ၊ ဥပေမယ်ေတြကို ဆြဲယူခ်ၿပႀက၊ ၿငင္းႀကရင္း ေနာက္ဆံုးမွာ ပို႔စ္ေတြက ေၿပာခ်င္တဲ႔ မူရင္းလမ္းေႀကာင္းကေန လမ္းလြဲသြားႀကၿပီး မၿပီးမစီးနိုင္ၿဖစ္ေနတာေတြကို ခနခနေတြ႔ေနရေတာ႔ ၊ အၿပန္အလွန္ၿငင္းခုန္ေနမႈဟာ solution ကိုေရာက္နိုင္ပါ႔မလားဆိုတာ သံသယရိွလာလို႔ပဲ။ ဒီတစ္ခါေတာ႔ ေ၀မွ်ခ်င္တာေလး တခုရိွလာလို႔ ကြန္မန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ ကိုေပါရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းမ်ားထဲက Do not post a comment that not relevant to the discussion ဆိုတဲ႔ အခ်က္နဲ႕ ၿငိစြန္းေနေကာင္း ေနမွာၿဖစ္တဲ႔အတြက္ အားလဲနာတယ္ ခင္လဲခင္တယ္ ဆိုသလိုပဲ။
ဒီလိုပါ။ ပ်ားအံုတုတ္နဲ႕ထိုးတာ ၀ါသနာပါတဲ႕ ကိုေပါေႀကာင္႔ ေဘးကေန မေယာင္မလည္လာစပ္စုသူေတြ၊ ခရီးသြားဟန္လႊဲ ၀င္ပြားႀကသူေတြ ပဲ ပ်ားတုပ္ခံသြားရၿပီး မအီမလည္ၿဖစ္ေနႀကတယ္ထင္တယ္ဗ်။ အခု ေ၀မွ်ခ်င္တာေလးက ပ်ားတုပ္ခံရလို႔ ခံစားေနရသူမ်ား ေ၀ဒနာၿပန္သက္သာၿပီး ႀကည္ႀကည္လင္လင္ၿပန္ ၿဖစ္သြားမလားလို႔ပါ။ ေက်းဇူးဆိုတာကို အၿမတ္ထုတ္ ကိုယ္က်ိဳးရွာ၊ မ႑ိဳင္ တက္ၿပတဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြဟာ မေကာင္းဘူးေၿပာတဲ႔ ကိုေပါတို႔ရဲ႕ အဆိုကို complement အေနနဲ႕ က်ေနာ္ဖတ္မိတဲ႔ လွပတဲ႕ေက်းဇူးတရား သတင္းေလးတခုေ၀မွ်ပါရေစ။
Australia နိုင္ငံ Sydney harbor မွာ suicide spot ရိွတယ္တဲ႔၊ မိမိကိုယ္မိမိသတ္ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြ အနည္းဆံုး တစ္ပတ္ကို တစ္ေယာက္ေလာက္ ကမ္းနားေက်ာက္ေဆာင္ေပၚကေန ခုန္ခ်ႀကတဲ႔ ေနရာေပါ႔။ အာဏာပိုင္ေတြက လံုၿခံဳေရး အတားဆီးေတြ၊ ၿခံစည္းရိုးေတြ လုပ္ထားေပမယ္႔လဲ ေသခ်င္သူမ်ားကေတာ႔ အဲဒီနာမည္ေက်ာ္ေနရာကို အၿမဲလာႀကတယ္ဆိုပဲ။ အဲဒီ ေသေႀကာင္းႀကံတဲ႔ သူမ်ားကို ကယ္ဆယ္ေနတဲ႔ Angel လို႔ လူေတြတင္စားေခၚႀကတဲ႔ Richie ဆိုတဲ႔ အဘိုးႀကီးရိွသတဲ႕။ အဘိုးႀကီးရဲ႕ အိမ္ဟာ အဲဒီ suicide spot ရဲ႕ အနီးနားက ကားလမ္းရဲ႕ တစ္ဖက္မွာရိွတယ္။ သူမ်ား အၿမဲတမ္း သူ႔အိမ္ၿခံ၀င္းထဲမွာ စာအုပ္တစ္အုပ္ထိုင္ဖတ္ရင္း ကမ္းနားေက်ာက္ေဆာင္ေတြကို ထိုင္ေစာင္႔ႀကည္႔တယ္။ သိပ္အႏၱရယ္ရိွေလာက္တဲ႔ ေနရာအနီးမွာ ေသေႀကာင္းႀကံမယ္ထင္ရေလာက္သူ တစ္ေယာက္ေယာက္ ကိုေတြ႔ၿပီဆိုတာနဲ႕ သူဟာ အနားကိုသြားၿပီး ႀကင္နာေဖာ္ေရြတဲ႔ အၿပံဳးနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ေလး တစ္ခြက္ေလာက္ လိုက္ေသာက္ပါလားလို႔ သြားေခၚတယ္။ သူ႔အိမ္ကိုေခၚ က်က်နန ဧည္႔ခံၿပီး စကားေၿပာတယ္။ သူ႔ဇနီး အဖြားႀကီး Moya နဲ႔အတူ ဧည္႔ခံရင္း ေသေႀကာင္းႀကံမယ္႔သူေတြ ေၿပာၿပတာကို နားေထာင္ ႀကင္နာစြာနဲ႕ အားေပးႀကတယ္။ သူက counseling လုပ္တာထက္ အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ အၿခားနည္းလမ္းမ်ားကို လင္မယားနွစ္ေယာက္ ႀကိဳးစားေၿပာၿပႀကတယ္။ တခါတေလ ေန႔လည္စာေတြ ဘာေတြေတာင္ အတူစားႀကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သတ္ေသခ်င္သူမ်ားဟာ စိတ္ေၿပာင္းသြားႀကတယ္။ တခါတေလေတာ႔လဲ အဖိုးႀကီးခမ်ာ သူ႔အသက္ပဓါနမထားပဲ အတင္း၀င္ဆြဲရလို႔ သူပါ ၿပဳတ္က်ေတာ႔မလိုလို မေသရံုတမယ္အၿဖစ္ေတြကလဲ ခနခနပဲ။
အဖိုးႀကီး Richie ကယ္ဆယ္ခဲ႕သမွ် လူေတြဟာ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ တရား၀င္စာရင္းအရ အေယာက္ ၁၆၀ ရိွပါၿပီ။ ဒါေပမယ္႔ ဒါက ခန္႔မွန္းေၿခပဲၿဖစ္ၿပီး တကယ္႔ စာရင္းမ၀င္တာ အမ်ားႀကီးရိွပါေသးတယ္။ အဖိုးကလဲ သူကယ္တာ ဘယ္နွစ္ေယာက္ ဆိုတာ မွတ္မထားပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ လုပ္စရာရိွတာ လုပ္တယ္ပဲ မွတ္ယူပံုပါပဲ။ သူေနတဲ႔ ေနရာဟာ အဲလို နာမည္ဆိုးတဲ႔ေက်ာ္ႀကားတဲ႔ ေနရာမွာရိွလို႔ စိတ္အေနွာက္အယွက္ မရိွဘူးလား ေမးေတာ႔ လူေတြကို ကယ္ဆယ္ခြင္႔ရတဲ႔ ေနရာမွာ ေနရတာ မေကာင္းဘူးလားလို႔ေတာင္ ၿပန္ေမးပါတယ္။ သူ မကယ္ဆယ္လိုက္နိုင္တဲ႔ သူေတြရဲ႕ အေလာင္းေကာက္ရာမွာလဲ သူဟာ အားႀကိဳးမန္တက္ ၀ိုင္းကူေလ႔ရိွတယ္။ ၿပီးရင္ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕၀င္ေတြကို သူ႔အိမ္မွာေခၚ ဧည္ခံၿပဳစုလိုက္ပါေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ႕ပဲ အဘိုးႀကီး Richie နဲ႔ ဇနီး Moya တို႔ကို Angel ေမာင္နွံအၿဖစ္ လူေတြက တင္စားေခၚေ၀ၚလာႀကၿပီး အစိုးရက နိုင္ငံဂုဏ္ေဆာင္ နိုင္ငံသားဆု ခ်ီးၿမွင္႔တာခံႀကရပါတယ္ ( က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ၿပည္သူ႕ဂုဏ္ရည္ ကိုေက်ာ္သူလိုေပါ႔)။ Richie က သူ႔အိမ္ဧည္႔ခန္းမွာ သူကယ္ဆယ္ဖူးတဲ႔ သူတစ္ေယာက္က ေရးဆြဲထားဟန္ရိွၿပီး သူ႔စာတိုက္ပံုးထဲမွာထည္႔သြားတဲ႔ You are an angel ဆိုတဲ႔ အမည္တပ္ထားတဲ႔ ပန္းခ်ီကားေလးကို တၿမတ္တနိုးခ်ိတ္ထားတယ္။ လူေတြကို ကူညီၿခင္း၊ ကယ္ဆယ္ၿခင္းဟာ သူ႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈပါပဲတဲ႕။ အဲသလို အဖိုးႀကီး Richie ဟာ ကိုယ္တိုင္ကေတာ႔ ကင္ဆာေရာဂါေႀကာင္႔ သူ႔ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြကို ရည္တြက္ေနရသူၿဖစ္တယ္တဲ႕။ အေတာ္ေလးရွည္သြားၿပီမို႔ အေသးစိတ္ဖတ္ရႈခ်င္သူမ်ား ေအာက္ပါ လင္႔ကိုဖတ္ႀကပါ။
http://news.yahoo.com/s/ap/20100613/ap_on_re_as/as_australia_the_suicide_watchman
ပို႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေၿပာစရာတစ္ခုရိွတာ ေမ႔သြားလို႔။ စကားေတာ႔ ႀကိဳခံပါရေစ ၿငင္းတာမဟုတ္ဘူး။ review လုပ္ဖို႔ remind လုပ္တယ္ပဲ မွတ္ယူေစခ်င္တယ္။
လူရိုင္းေတြ အ၀တ္အစားမ၀တ္ပဲ ေနတာနဲ႔ ယခု ယဥ္ေက်းမႈတိုးတက္ေနတယ္ဆိုတဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕စည္းမွာ public nudity ကို တားၿမစ္ထားတာ၊ အဲဒီနွစ္ခုရဲ႕ အနွစ္သာရ သေဘာသဘာ၀ အလြန္ကြာၿခားပါတယ္။
ကုိဧရာ....
ကုိဧရာရဲ႕ အျမင္ကုိ ႏွစ္သက္ သေဘာတူပါတယ္။
“ယဥ္ေက်းမႈဟာ ေျပာင္းလဲေနတတ္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာကို အ႐ိုင္းမွ အယဥ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္စဥ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ လူဘြန္ဆိုင္းေတြျဖစ္ကုန္တာထက္၊ ယဥ္ေက်းမႈကို အေသဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ လူဘြန္ဆိုင္းေတြျဖစ္ကုန္တယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။”
မွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က civilization, culture, politeness, etiquette, manners ေတြကုိ ယဥ္ေက်းမႈလုိ႔ပဲ ျမန္မာ ေဝါဟာရမွာ ယဥ္ေက်းမႈ ဆုိတဲ့ စကားတခုတည္းနဲ႔ သုံးေလ့ရွိၾကေတာ့ (တျခားေဝါဟာရေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈက အသုံးအမ်ားဆုံး ေဝါဟာရပါ) အဓိပၸါယ္ ေဝဝါး၊ ေရာေထြး သြားေလ့ရွိတာကတေၾကာင္း၊ အဲဒီအထဲကမွ Cultural manners, habits ကုိ အၿမဲတမ္းအမွန္လုိ႔ အေသဆုပ္ကုိင္ရာကေန လူဘြန္ဆုိင္းေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္လုိ႔ ေတြးမိတဲ့သေဘာပါ။
ကုိဧရာေျပာတာမွန္ပါတယ္။
“ယဥ္ေက်းမႈဟာ ေျပာင္းလဲေနတတ္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာကို အ႐ိုင္းမွ အယဥ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္စဥ္လို႔ ယူဆပါတယ္။”
civilization ေတြ culture ေတြဆုိတာ အၿမဲတေစ ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ တုိးတက္မႈေတြလည္း ပါပါတယ္။ ဥပမာ ေက်ာက္ေခတ္လူသားဘဝက အသိဉာဏ္ရည္နိမ့္ပါးလုိ႔ မိမိရဲ႕ ပကတိ ဗီဇစိတ္နဲ႔ ဆႏၵအလုိကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး တပါးသူထိခုိက္မွာေတြကုိ လုပ္မိတာမ်ဳိးေတြ ရွိပါလိမ့္မယ္။ အေတြးအေခၚေတြ တုိးတက္လာၿပီး ယဥ္ေက်းမႈေတြ တုိးတက္လာတဲ့အခါ အဲသည္လုိ သူတပါး နစ္နာမယ့္ အလုပ္မ်ဳိးကုိ မလုပ္ရမွန္းသိလာၿပီး ကုိယ့္အလုိဆႏၵကုိ ထိန္းခ်ဳပ္တာဟာ civilized ျဖစ္လာတာ၊ ယဥ္ေက်းလာတာလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ civilization ေတြသာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ culture ေတြသာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ တကယ့္ ယဥ္ေက်းျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရက မေျပာင္းမလဲ တည္ရွိတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။
အဲဒီယဥ္ေက်းျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရဆုိတာ ဘယ္ကေနအေျခခံမလဲလုိ႔ က်ေနာ္ယုံၾကည္လဲဆုိေတာ့....
သူတဖက္သားအေပၚမွာ “ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္” ထားတဲ့ စိတ္အေပၚမွာ အေျခခံမယ္။ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ဆုိတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားေတြထဲက “ေမတၱာနဲ႔ ဂ႐ုဏာ” ႏွစ္ခုက ထူးထူးကဲကဲ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ စိတ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး လုပ္တဲ့ အျပဳအမူေတြဟာ လူ႕အေဆာက္အဦးေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း၊ culture ယဥ္ေက်းမႈေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း၊ မေျပာင္းမလဲပဲ တကယ္ယဥ္ေက်းတဲ့ အျပဳအမူအေနနဲ႔ က်န္ရစ္မယ္။
ဆုိလုိတာက အဝတ္အစားမဝတ္ပဲ ေတာထဲမွာ အစိမ္းစားေနဆဲ လူမ်ဳိးႏြယ္စုေတြထဲမွာလည္း သူတဖက္သားကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိသူေတြ ရွိမယ္။ သူတဖက္သား လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔အက်ဳိးကုိ မထိပါးသူေတြရွိမယ္။ အဲသည္လူေတြဟာ culture(ယဥ္ေက်းမႈ) အရ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ မတူေပမယ့္၊ သိပၸ၊ ဝိဇၨ လူ႕ကိစၥေတြမွာ က်ေနာ္တုိ႔လုိက္တုိးတက္မႈမရွိေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ စံႏႈန္းအရ မယဥ္ေက်းဘူးလုိ႔ ယူဆရေပမယ့္ (လူ႐ုိင္းေတြလုိ႔ ေခၚေနေသးတယ္ေလ) ေစာေစာကေျပာတဲ့ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ကုိ ကုိင္စြဲထားသေရြ႕ ယဥ္ေက်းတဲ့ အျပဳအမူကုိ လုပ္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ဥပမာတခုက သားစိမ္း၊ ငါးစိမ္းပဲ စားေနတဲ့ လူ႐ုိင္းတေယာက္ဟာ သူ႕ေနရာကုိ မ်က္စိလည္လမ္းမွားလာၿပီး ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ မသိတဲ့လူတေယာက္ကုိ ကယ္တင္တယ္၊ ကူညီတယ္ဆုိရင္ အဲသည္လူရဲ႕ အျပဳအမူဟာ လူ႐ုိင္းေပမယ့္ ယဥ္ေက်းတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့သလုိ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ကုိ အေျခခံၿပီး ျပဳမူခဲ့တာမုိ႔ပါ။ ဒါက တကယ္အႏွစ္သာရ ယဥ္ေက်းမႈလုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။
“လူႀကီးေရွ႕မွာ ခါးကုိင္းသြားတာ၊ ရွင္လုိ႔ ထူးတာ၊ ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မလုိ႔ ေျပာတာ၊ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ဝတ္စားတာ” စတာေတြကေတာ့ Cultural norms ေတြလုိ႔ ဆုိခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီအရာေတြကုိ လက္ခံတဲ့ အသုိင္းအဝိုင္းမွာေတာ့ ဒါေတြဟာ အေရးပါေကာင္းပါမယ္။ အသုံးဝင္ေကာင္းဝင္မယ္။ တခုေတာ့ရွိတယ္။ ဒါေတြသာလွ်င္အေကာင္းဆုံး ဆုိၿပီး တျခား culture ေတြက ငါတုိ႔ cultural norms ေတြေလာက္ မေကာင္းဘူး။ မယဥ္ေက်းဘူး လုိ႔ ဆုိလာၾကရင္ အဲသည္လုိ ႐ႈျမင္သူေတြဟာ တကယ္တမ္းမွာ အေသဆုပ္ကုိင္သူေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ တဖက္တည္းမွာပဲ သူတပါးလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ စိတ္သေဘာကုိ စာနာ နားမလည္ႏုိင္ဘဲ တပါးသူရဲ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ ဖိအားေပးအၾကပ္ကုိင္ၿပီး သူတုိ႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ေစခုိင္းလာတယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ခ်င္းမစာသူေတြျဖစ္လာတဲ့အတြက္ တကယ္ “မယဥ္ေက်းသူ”ေတြ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။
(ဆက္ရန္)
(အဆက္)
ေနာက္ထပ္ဥပမာတခုေပးရရင္..... က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းထဲမွာ ဆရာ ဆရာမေတြကုိေတာင္ “ငါ” လုိ႔ ေျပာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရွိတယ္။ သူက တ႐ုတ္မိသားစုက ေမြးလာၿပီး သူ႕မိသားစုထဲမွာလည္း နင္၊ ငါ ေျပာတာ ႏႈတ္က်ဳိးေနတယ္။ သူ႕ကုိ ငါ လုိ႔ မေျပာနဲ႔လုိ႔ ေျပာမယ့္ ၫႊန္ျပေပးတဲ့လူ ရွိပုံမေပၚဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲသလုိ ေျပာ႐ုံသက္သက္နဲ႔ ဒီေကာင့္ကုိ က်ေနာ္ လူ႐ုိင္းလုိ႔ မသတ္မွတ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီေကာင္ဟာ အဲသည္လုိ ေျပာတာကလြဲလုိ႔ အက်င့္ေကာင္းတယ္။ သူတပါးနစ္နာေအာင္ ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္ဘူး။ သူ႕ကုိ ယဥ္ေက်းတယ္လုိ႔ပဲ သတ္မွတ္ပါတယ္။
အလားတူပဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆုိရင္ အေျပာကေတာ့ ႐ုိင္းပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ေစတနာနဲ႔ အျပဳအမူမွာ ယဥ္ေက်းေနတယ္။ သူ႕ကုိ wild ျဖစ္တယ္ပဲ ေျပာလုိ႔ရမယ္။ မယဥ္ေက်းဘူး ေျပာလုိ႔မရဘူး။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက လူေတြဟာ action, deed ေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈထက္၊ etiquette ေတြကုိ အသားေပးလြန္းရာက်ေနတယ္လုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။
ကုိယ့္ဘာသာလည္း ေျပာခ်င္တာေတြ မ်ားေနတဲ့အတြက္ ကုိဧရာရဲ႕ ကြန္မင့္ကုိ ေထာက္ခံေရးသားရင္းနဲ႔ ထုံးစံအတုိင္း ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ကြန္႔ လုိက္ပါတယ္။ း-)
ကုိေက်ာ္ထင္....
ကြန္မင့္ရွည္ႀကီးအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ပုိ႔စ္နဲ႔ မဆုိင္ေပမယ့္လည္း အက်ဳိးရွိရာရွိေၾကာင္း ေရးတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုေက်ာ္ထင္ရဲ႕ Public nudity နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေျပာရရင္ အရွည္ႀကီး ေျပာရမွာမုိ႔ ဒီပုိ႔စ္မွာေတာ့ မေျပာေသးဘူးလုိ႔ စိတ္ကူးပါတယ္။ အဲဒီကိစၥကလည္း တကယ့္ကုိ Controversial ပါပဲ။ း-)
Ko Paw,
You rock !!! and you rap !!! (because I am a rap-fan)
ထံုးစံအတုိင္း ထပ္ဆင့္ ေဖာ္ျပခြင့္ကေလး ... (အီးေမးလ္ကုိေနာ္ lawshay@lawshay.com)
ေက်းဇူးႀကိဳတင္လွ်က္ ...
ကိုေပါေရ မအယ္လည္း ဘြန္ဇိုင္းပင္ေလးေတြ ေတြ႔ရရင္ ဘာမွန္းမသိ စိတ္ထဲက ဝမ္းနည္းတယ္။
ဒီအေၾကာင္းလည္း အိမ္မွာ ခဏခဏ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ အပင္ဘြန္ဇိုင္းထက္ လူဘြန္ဇိုင္း ျဖစ္ခဲ့ရတာကို ဝမ္းနည္းတာပါ။
မေျပာ မလုပ္ မရွဳတ္တို႔၊ စကားနည္း ရန္စဲတို႔၊ လူႀကီးကို ျပန္မေျပာနဲ႔တို႔နဲ႔ နည္းနည္းေနာေနာ ပံုသြင္းခံခဲ့ရတာလား။
ဒီလို မသိမသာေလး နည္းနည္းပါးပါးလို ထင္ရတာကေန စ သိသိသာသာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဘရိန္းဝတ္ခ်္ လုပ္ခံရတဲ့ထိပဲ။
တကယ္ေတာ့ ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးမကန္းရဘူး၊ တလုပ္စားဖူး သူ႔ေက်းဇူးဆိုတာေတြက သိတ္အေရးေပး ေျပာၾက ဆိုၾကတဲ့ခါ လူေတြဟာ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးရင္ မွားေနလည္း ျပန္မေျပာၾကေတာဘူး။ မတရားလုပ္ေနလည္း ငါ့အေပၚေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးတယ္နဲ႔ ၿငိမ္ခံၾကတယ္။အသက္နဲ႔ရင္းပီး ဘဝနဲ႔ရင္းၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ၾကတယ္။
ပါမစ္ ခ်ေပး၊ အလုပ္ေလး ဘာေလးရေအာင္ ေျပာေပး စတဲ့ အခြင့္အေရးေတြေပးတဲ့သူကို ထိုင္ဦးခ်ၿပီး ဘာျဖစ္ေနေန နဳတ္ပိတ္ေနလာတယ္ မဟုတ္လား။
ေက်းဇူးတရားနဲ႕ ကိုင္ကိုင္ေပါက္တာ၊ ေက်းဇူးရွင္ဆိုရင္ မဟုတ္တာလုပ္နဲ႔ မေျပာနဲ႔ မေဝဖန္နဲ႔ဆိုတာေတြလည္း တနည္းတဖံု ရုိက္သြင္းထားသလို ျဖစ္ေနတယ္။
ဒီေက်းဇူးရွင္ ယဥ္ေက်းမွဳက နွစ္ေတြၾကာလာေတာ့ အမွန္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
မအယ္
ေက်းဇူးပဲ ကိုေပါေရ... မူရင္းပို႔စ္ ထက္ရွည္တဲ့ ကြန္မင့္ႀကီးကို ပို႔စ္နဲ႔ အတူ ကူးသြားပါတယ္။ (ပို႔စ္ျပန္ မတင္ပါဘူးဗ်ာ သိမ္းထား႐ံုပါပဲ :D)
- ဧရာ
ကုိသန္.၀င္း ခင္ဗ်ား
ခင္ဗ်ားရဲ. ကြန္.မန္.ေတြကုိ သတိရေနပါ့မယ္၊ တစ္ခုေတာ့ ေမးခ်င္တယ္ မီဂါ ရန္ကုန္ျမိဳ.ၾကီးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မီးမလာ ရန္ကုန္ျမိဳ.ၾကီး လားလုိ.၊ ေအးေပါ့ဗ်ာ၊ လူ.ဘ၀ဆုိတာ ကလည္း ခရီးသြားတဲ့သူေတြ မဟုတ္ပါလား၊ ခင္ဗ်ား ေတာ့ သြားႏွင့္ဦးေပါ့၊ ကြ်န္ေတာ္လည္း အေနာက္က လုိက္ခဲ့ပါ့မယ္၊
ကုိေက်ာ္ထင္ ခင္ဗ်ား
ခင္ဗ်ား ရဲ. ကြန္.မန္.က ဗဟုသုတရေစပါတယ္၊ ဆရာေထာက္ျပတဲ့ ပုိ.စ္ နဲ. လြဲေခ်ာ္ျပီး ျငင္းၾက ခုန္ၾက တာကုိလည္း မွန္ပါ့၊ ကြ်န္ေတာ့္ ရဲ. ကြန္.မန္.ေတြကို ေျပာေနသလားလုိ. ေတာင္ ထင္မိပါတယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္ဟာ တစ္ေယာက္ေသာ သူကုိ ပ်ားမေလး၊ က်ားမေလး လုိ. နာမည္ဖ်က္ခဲ့ပါတယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ ရဲ. ဟုိခုန္၊ ဒီခုန္ ကြန္.မန္.ေတြနဲ. ကုိယ့္ ဖာသာကုိ ကုိကုိေမ်ာက္လုိ.ေတာင္ နာမည္ ေျပာင္းခ်င္ပါတယ္၊ (၀ဋ္လည္တယ္ဆုိတာ ဒါမ်ိဳးလား)
ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ တုိ.ဟာ ပတ္၀န္းက်င္ ၊ စနစ္ေတြနဲ. ပတ္သက္တာေတြကုိ ကြန္.မန္. ေနေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ အျခားသူေတြ နဲ. ခလုပ္တုိက္မိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ္လဲ ဘယ္သူ.ဘက္မွ မလုိက္ပဲ ထင္ရာေတြ ေလ်ာက္ေရးေနတာပါ ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ၊ အမည္ေတြနဲ. တုိက္ရုိက္ေျပာတာကုိ ေတာ့ အတတ္နုိင္ဆံုးေရွာင္ပါတယ္၊ နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ေျပာမိမွာေပါ့၊ ကြ်န္ေတာ္ အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရရင္ေတာ့ ဟုိတေလာက ေပးခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂါ အကယ္ဒမီ ရခဲ့တဲ့သူေတြကုိ အရမ္းအားက်ခဲ့တယ္၊ အဲဒီသူေတြေလာက္လည္း ကုိယ္က အဆင့္မမွီေတာ့ အဲဒီဆုၾကီးကုိလည္း မမွန္းနုိင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီလုိ ဆုေပးပြဲၾကီးမွာ ကြန္.မန္. အကယ္ဒမီ ဆုတစ္ခုကုိဖန္တီးျပီး ေပးလာခဲ့ရင္ ကုိယ္မ်ားရေလမလားဆုိျပီး ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ ၊ ပုိ.စ္နဲ.မဆုိင္တာ၊ ဆုိင္တာေတြ သတိမထားမိေတာ့ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ ကြန္.မန္. က သူမ်ား ကြန္.မန္.ထက္ရွည္ေနရင္ ဆု ရနုိင္မလား ဆုိျပီး စြတ္ျပီးေရးေနတာပါ ၊
ကဲ ပုိ.စ္နဲ.ဆိုင္တာ ကို မန္.ပါ့မယ္ ၊
ဘြန္ဆုိင္းပင္ေလးက စကားေျပာတတ္မယ္ဆုိရင္
“ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီး ကုိေပါ ခင္ဗ်ား၊ က်ေနာ္လည္း သဘာ၀အတုိင္းသာ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ရွင္သန္ႀကီးထြား ခ်င္တာေပါ့ ၊ အကုိင္း အခက္ အလက္ေတြ ေ၀ေ၀စည္စည္နဲ႔ ေလျပည္ထဲမွာ၊ မုန္ တုိင္းထဲမွာ၊ မုိးသည္းထဲမွာ၊ ေနပူက်ဲထဲမွာ ေလာကဓံကုိ ႀကံ႕ ႀကံ႕ခံရင္း သူလုိငါလုိ သာမန္ သစ္ပင္တပင္ဘ၀နဲ႔ဘဲ ရွင္သန္ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ ၊
ရွင္သန္လုိ.ကေရာ ဘာထူးမွာလည္း၊ တရား၀င္ လုိင္စင္ရတဲ့ မကၡရာဒါးၾကီး ကုိ ကုိင္ျပီးခုတ္မဲ့သူက ရွိေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ဘ၀က ဘာထူးမွာလဲ၊ ျမန္ျမန္ေသဖုိ.ပဲရွိေတာ့တာေပါ့၊ ၾကံဳလီတဲ ့ ဘ၀မွာပဲျဖစ္သလုိေနပါရေစ၊ ခင္ဗ်ားရဲ. ေစတနာကုိေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ၾကံဳလီတဲ့ ဘြန္ဆုိင္း အပင္အေနနဲ.လည္း မေနခ်င္ ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဘြန္ဆုိင္း အပင္အေနနဲ. ရွင္သန္ခ်င္လဲ ျမန္ျမန္ေသနုိင္တာမုိ. ကြ်န္ေတာ္တုိ.ဘ၀က ေရြးရခက္တဲ့ dilemma situation ပါဗ်ာ လုိ.ျပန္္ေျပာလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္၊ အားလံုးက်န္းမာ ရႊင္လန္း ၾကပါေစ၊
ပိေတာက္ရိပ္စာေပ၏ စင္တင္ကေလာင္ရွင္ မဒမ္ေပါ၏ လုံးခ်င္းပို႕စ္အသစ္ - ေက်းဇူးရွင္ကိုကိုေပါအတြက္။။။။ ဘေလာက္ပဲ ဂင္းေနေတာ့မွာလားဟင္! ထြက္ပါေတာ့မည္။
အားပါးပါး..... အသာလုပ္ပါ။ ခေရျဖဴရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကုိေတြ႕ေတာ့ မဒမ္ေပါက ခေရျဖဴကုိ ေက်းဇူးတင္ေနပုံပဲဗ်။ သူေျပာခ်င္တာေတြကုိ ကုိယ္စားေျပာေပးသြားလုိ႔ေလ။ း-)
အဟဲ - ဘာလို႕ျဖဳတ္လိုက္တာလဲ?
Post a Comment