(အာရ္အက္ဖ္ေအ ေရဒီယုိရဲ႕ “ေလလႈိင္းထဲက စာအုပ္စင္” က႑မွာ ဦးေအာင္ခင္ သုံးသပ္တင္ျပသြားတဲ့ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီးရဲ႕ Burmese Political Values စာတမ္းက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ အပုိင္း(၂၀)ကုိ ဆက္လက္တင္ျပလုိက္ပါတယ္။ မူရင္းကုိ သက္ဆုိင္ရာမွာ ခြင့္မေတာင္းႏုိင္တာ နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္တပုိ႔စ္မွာေတာ့ က်ေနာ္ေရးထားၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ ပုိ႔စ္ေတြထဲက နည္းနည္းခ်င္း အသစ္တင္ေပးသြားပါမယ္။ ဦးေအာင္ခင္ရဲ႕ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ေတြကိုလည္း ေနာက္ပုိင္းမွာ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ျပန္တင္ေပးသြားပါမယ္။)
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ-အပုိင္း(၂၀)
တရားဥပေဒကုိ အာဏာရွိသူရဲ႕ အလုိက် အသုံးခ်ေနတာဟာ တရားဥပေဒမရွိတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ျမန္မာ့ဓေလ့မွာ တရားဥပေဒက အဆုံးအျဖတ္မေပးဘဲ အာဏာရွိသူကသာ အဆုံးအျဖတ္ေပးတာမုိ႔ အထက္ေအာက္ဆက္ဆံေရး၊ အစုိးရျပည္သူဆက္ဆံေရး စတာေတြမွာ အမွန္အတုိင္းမေျပာရဲဘူးလုိ႔ သမုိင္းပညာပါေမာကၡေဟာင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီး သုံးသတ္ထားတာကုိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ အပုိင္း ၂၀ မွာ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။ အထက္လူႀကီးအႀကဳိက္လုိက္ေျပာၿပီး အမွန္တရားကုိ ဖုံးကြယ္တဲ့အက်င့္ဟာ ဗမာမင္းေခတ္ကအေမြေပးလုိက္တဲ့ အထက္ေအာက္ ဆက္ဆံေရး စနစ္ျဖစ္ေနပါတယ္။
ၾသဇာအာဏာရွိသူကုိေၾကာက္ၾကရတာဟာ ဗမာ့ဓေလ့ပါ။ အထူးသျဖင့္ မိမိကုိခ်က္ခ်င္းဒုကၡေပးႏုိင္တဲ့အထက္အရာရွိကုိ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ရာထူးအာဏာရွိသူဟာ သူ႕မွာရွိတဲ့အာဏာကုိအသုံးျပဳၿပီး ေအာက္လူကုိ ဒုကၡေပးတတ္တာကုိ ဗမာေတြနားလည္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွိသူ မႀကဳိက္မဲ့စကားကုိ မေျပာဘဲ လိမ္ေျပာတာမ်ဳိး (ဒါမွမဟုတ္လည္း) အမွန္တရားကုိ ေရေရာၿပီး ေျပာတာမ်ဳိး လုပ္တတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္ကုိ မတင္ျပဘဲ အထက္အရာရွိအႀကဳိက္ လုိက္ေျပာတာဟာ ဗမာမင္းလက္ထက္ကမင္းမႈထမ္းေတြရဲ႕ အက်င့္ဓေလ့ပါ။ ဥပမာ.. ပထမ အဂၤလိပ္-ဗမာစစ္ပြဲမွာ ဗမာဘက္က အက်အဆုံးမ်ားတာကုိ ဖုံးကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္အတုိင္းမေျပာတဲ့ဗမာ့အက်င့္ကုိ ၁၉ ရာစုအေစာပုိင္းမွာ ေရာက္လာတဲ့ အီတလီဘုန္းႀကီးက ေကာင္းေကာင္း သတိထားမိတဲ့အတြက္ မွတ္တမ္းတင္ထားပုံက....
“ဗမာေတြလုိက္နာရမယ့္ အဓိကက်င့္၀တ္ေတြထဲမွာ မုသာ၀ါဒါဆုိတဲ့ ပညတ္ခ်က္လည္းပါ၀င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီပညတ္ခ်က္ကုိ မလုိက္နာဆုံးပါဘဲ။ ဒီလူမ်ဳိးအဖုိ႔ အမွန္ကုိေျပာဘုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္သေလာက္ဘဲ။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး၊ အမွန္အတုိင္းေျပာဘုိ႔ ႀကဳိးစားသူကုိ အ႐ူးလုိ႔ေခၚတတ္ပါတယ္။ အမွန္အတုိင္းေျပာသူဟာ လူေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္တဲ့လူလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပရိယာယ္ဆင္ၿပီး ဟန္ေဆာင္လွည့္ျဖားတဲ့ေနရာမွာ ဗမာေတြကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္တကယ္လုိခ်င္တာကုိ မလုိခ်င္သလုိဟန္ေဆာင္တာမ်ဳိး လုပ္တတ္တယ္။ မခ်စ္ေသာ္လည္း ခ်စ္ဟန္ေဆာင္တာေတြ သိပ္မ်ားတယ္” လုိ႔ ၁၉ ရာစု အေစာပုိင္း ျမန္မာျပည္ကုိေရာက္လာတဲ့ အီတလီဘုန္းႀကီးက မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။
မုသာ၀ါဒါဆုိတဲ့ ပညတ္ခ်က္ကုိ ဗမာေတြအခ်ဳိးေဖာက္ဆုံးပဲလုိ႔ ၁၈၂၇ ခုႏွစ္မွာ အင္း၀ကုိ သံတမန္အျဖစ္ေရာက္သြားတဲ့ John Crawford က မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ပြဲအတြင္း အင္း၀မွာေထာင္က်ေနတဲ့ အေမရိကန္သာသနာျပဳ Mr. Judson ရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ကုိလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သူနဲ႔အတူ ေထာင္က်ေနတဲ့ မင္းမႈထမ္းႏွစ္ဦးေျပာတာကုိ Mr. Judson ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ငယ္ရြယ္တဲ့ မင္းမႈထမ္းက ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆုိတာဘာလဲလုိ႔ ေမးတဲ့အခါမွာ အသက္ႀကီးတဲ့ မင္းမႈထမ္းက “ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆုိတာဟာ အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့တဲ့ လူအ၊လူနနဲ႔ အတူတူပဲ” လုိ႔ ေျဖလုိက္ပုံ Mr. Judson ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈကုိ ထုံထုိင္းမႈလုိ႔ ယူဆၾက တာေၾကာင့္ “လူ႐ုိးလူအ” ဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္း ေပၚလာပုံရပါတယ္။
“မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ” ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း မေကာင္းတဲ့သတင္းကုိ ေလွ်ာ့ေျပာၿပီး ေကာင္းတဲ့သတင္းကုိ ပုံႀကီးခ်ဲ႕ၿပီး ေျပာတာဟာ ဗမာ့ဓေလ့လုိျဖစ္ေနပါၿပီ။ အထက္လူႀကီးအႀကဳိက္လုိက္ေျပာခ်င္တာေၾကာင့္ စကားအရာမွာ လွည့္ပတ္ ေျပာဆုိတတ္တဲ့ အက်င့္ဓေလ့ ေပၚထြက္လာတာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ မိမိကုိမထိခုိက္ေအာင္ လွည့္ပတ္ေျပာဆုိတဲ့အတတ္ပညာကုိ တန္ဖုိးထားတဲ့သေဘာပါပဲ။ လူတဖက္သားကုိ ေစာ္ကားသလုိမျဖစ္ေအာင္၊ မထိခုိက္ေအာင္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လိမ္ညာေျပာဆုိတဲ့ ကိစၥေတြဟာ ဆက္ဆံေရးအဆင္ေျပေအာင္ လုပ္တဲ့သေဘာျဖစ္ေနလုိ႔ ဗမာေတြက စိတ္မသိုးမသန္႔ မျဖစ္ၾကပါဘူး။
“စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာ”၊ “စိတ္ထားတတ္က ျမတ္၏”ဆုိတဲ့ စကားကုိၾကည့္ရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္က တကယ့္လုပ္ရပ္ထက္အေရးႀကီးပုံကုိ ဗမာေတြလက္ခံတာကုိ သိႏုိင္ပါတယ္တဲ့။ သူမ်ားရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ အကဲခတ္ရတာနဲ႔ သံသယျဖစ္ရတာဟာ ဗမာ့အမႈထမ္းေလာကရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့အသြင္လကၡဏာတခုပါပဲ။ နန္းတြင္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ႀကံစည္မႈေတြက ဆင္းသက္လာတဲ့ အက်င့္ဓေလ့လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရာထူးတက္ေအာင္၊ ၾသဇာအာဏာရွိလာေအာင္ နန္းတြင္းမွာ အျပန္အလွန္ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းတဲ့အခါ စိတ္ထဲရွိသမွ် အကုန္ထုတ္ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ သူမ်ားရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ သံသယအျပည့္နဲ႔ သုံးသပ္ရပါတယ္။
အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ပြဲၿပီးသြားေပမယ့္ အဂၤလိပ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ဗမာက သံသယရွိေနတဲ့အတြက္ ေပးရမယ့္ စစ္ေလ်ာ္ေၾကး ပထမအရစ္ကုိ မေပးေသးဘဲ ဆုိင္းထားပါတယ္။ စစ္ေလ်ာ္ေၾကး ပထမအရစ္ေပးလုိက္တာနဲ႔ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ ခ်က္ခ်င္းဆုတ္ခြာသြားတာကုိ ဗမာေတြအံ့ၾသေနၾကပုံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဒီကုလားေတြဟာ အရက္ေသာက္ ႏြားသတ္ၿပီး အလြန္ေလာဘႀကီးေပမယ့္ ကတိတည္ၿပီး အမွန္အတုိင္းလုပ္တာကုိ တန္ဖုိးထားၾကတယ္။ ငါတုိ႔ဗမာေတြကေတာ့ မွန္တာဆုိရင္ တခုမွမေျပာရဲဘူး”လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပုံကုိ အဂၤလိပ္သံတမန္တဦးက သက္ေသ ထြက္ဆုိခဲ့ပါတယ္။
အဂၤလိပ္ကုိလုိနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္က်င့္သုံးေတာ့လည္း သံသယျဖစ္တတ္တဲ့ ဗမာ့ဓေလ့ဟာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၂၇ မွာ က်င္းပတဲ့ မိတၳိလာအရာရွိငယ္သင္တန္းမွာ “သံသယစိတ္တုိက္ဖ်က္ေရး” ကုိ ဘုရင္ခံ Harcourt Butler မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႔ ပကတိအခ်က္အလက္ေတြကုိသာ အဓိကထားၿပီး စဥ္းစားဘုိ႕နဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ထင္ျမင္ယူဆတာေတြကုိ ဦးစားမေပးဘဲ သိပၸံနည္းက်ေလ့လာသုံးသပ္ဖုိ႔ Harcourt Butler က တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြကုိ တုိက္တြန္းပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပဳျပင္ဘုိ႔အတြက္ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္က လန္ဒန္မွာ စားပြဲ၀ုိင္းေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တဲ့အခါ ဗမာကုိယ္စားလွယ္တဦးက ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြရွိေနေၾကာင္း ရမ္းသန္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမျပႏုိင္ဘဲ ထင္ရာျမင္ရာ ရမ္းသန္းစြပ္စြဲတာမ်ဳိးကုိ လုံး၀လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္ဘက္က သတိေပးရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် အရွိကုိအရွိအတုိင္း တန္ဖုိးျဖတ္ႏုိင္တဲ့စြမ္းရည္ ဗမာေတြမွာ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္တဲ့။
ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ေနထုိင္ေျပာဆုိမႈေတြနည္းပါးသြားၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေနထုိင္က်င့္ႀကံတတ္ဘုိ႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ ဗမာေတြ နားလည္သေဘာေပါက္ဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ဆရာေမာင္ေမာင္ႀကီးက ယူဆပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးသေဘာကုိ နားလည္တဲ့ ျပည္သူလူထုကသာ မိမိကုိယ္မိမိ ယုံၾကည္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ထင္သလုိ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲ တရားမွ်တတဲ့ ဥပေဒကုိ က်င့္သုံးႏုိင္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးကုိ ရရွိပါလိမ့္မယ္။ တရားဥပေဒရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္မႈကုိ ရရွိထားတဲ့ ျပည္သူလူထုကသာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၿပီး အလုပ္ႀကဳိးစားၾကပါလိမ့္မယ္တဲ့။
ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ က်င့္သုံးႏုိင္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ဗမာေတြမွာ မရွိေသးပါဘူး။ ျပည္သူ႕ကုိယ္စားလွယ္ေတြလက္ထဲ အာဏာေရာက္ရွိလာဘုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေနာက္တုိင္းမွာ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရတာကုိ ဗမာေတြ သတိျပဳဘုိ႔ လုိပါတယ္။ ထိေရာက္စြာ က်င့္သုံးႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကုိ ေမြးထုတ္ရာမွာ သမုိင္းေၾကာင္း ရွည္လ်ားတာကုိ မေမ့သင့္ဘူးလုိ႔ ဆရာေမာင္ေမာင္ႀကီးကဆုိပါတယ္။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ-အပုိင္း(၂၀)
တရားဥပေဒကုိ အာဏာရွိသူရဲ႕ အလုိက် အသုံးခ်ေနတာဟာ တရားဥပေဒမရွိတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ျမန္မာ့ဓေလ့မွာ တရားဥပေဒက အဆုံးအျဖတ္မေပးဘဲ အာဏာရွိသူကသာ အဆုံးအျဖတ္ေပးတာမုိ႔ အထက္ေအာက္ဆက္ဆံေရး၊ အစုိးရျပည္သူဆက္ဆံေရး စတာေတြမွာ အမွန္အတုိင္းမေျပာရဲဘူးလုိ႔ သမုိင္းပညာပါေမာကၡေဟာင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီး သုံးသတ္ထားတာကုိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚ အပုိင္း ၂၀ မွာ တင္ျပလုိက္ပါတယ္။ အထက္လူႀကီးအႀကဳိက္လုိက္ေျပာၿပီး အမွန္တရားကုိ ဖုံးကြယ္တဲ့အက်င့္ဟာ ဗမာမင္းေခတ္ကအေမြေပးလုိက္တဲ့ အထက္ေအာက္ ဆက္ဆံေရး စနစ္ျဖစ္ေနပါတယ္။
ၾသဇာအာဏာရွိသူကုိေၾကာက္ၾကရတာဟာ ဗမာ့ဓေလ့ပါ။ အထူးသျဖင့္ မိမိကုိခ်က္ခ်င္းဒုကၡေပးႏုိင္တဲ့အထက္အရာရွိကုိ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ရာထူးအာဏာရွိသူဟာ သူ႕မွာရွိတဲ့အာဏာကုိအသုံးျပဳၿပီး ေအာက္လူကုိ ဒုကၡေပးတတ္တာကုိ ဗမာေတြနားလည္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွိသူ မႀကဳိက္မဲ့စကားကုိ မေျပာဘဲ လိမ္ေျပာတာမ်ဳိး (ဒါမွမဟုတ္လည္း) အမွန္တရားကုိ ေရေရာၿပီး ေျပာတာမ်ဳိး လုပ္တတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္ကုိ မတင္ျပဘဲ အထက္အရာရွိအႀကဳိက္ လုိက္ေျပာတာဟာ ဗမာမင္းလက္ထက္ကမင္းမႈထမ္းေတြရဲ႕ အက်င့္ဓေလ့ပါ။ ဥပမာ.. ပထမ အဂၤလိပ္-ဗမာစစ္ပြဲမွာ ဗမာဘက္က အက်အဆုံးမ်ားတာကုိ ဖုံးကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္အတုိင္းမေျပာတဲ့ဗမာ့အက်င့္ကုိ ၁၉ ရာစုအေစာပုိင္းမွာ ေရာက္လာတဲ့ အီတလီဘုန္းႀကီးက ေကာင္းေကာင္း သတိထားမိတဲ့အတြက္ မွတ္တမ္းတင္ထားပုံက....
“ဗမာေတြလုိက္နာရမယ့္ အဓိကက်င့္၀တ္ေတြထဲမွာ မုသာ၀ါဒါဆုိတဲ့ ပညတ္ခ်က္လည္းပါ၀င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီပညတ္ခ်က္ကုိ မလုိက္နာဆုံးပါဘဲ။ ဒီလူမ်ဳိးအဖုိ႔ အမွန္ကုိေျပာဘုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္သေလာက္ဘဲ။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး၊ အမွန္အတုိင္းေျပာဘုိ႔ ႀကဳိးစားသူကုိ အ႐ူးလုိ႔ေခၚတတ္ပါတယ္။ အမွန္အတုိင္းေျပာသူဟာ လူေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ႏုိင္တဲ့လူလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပရိယာယ္ဆင္ၿပီး ဟန္ေဆာင္လွည့္ျဖားတဲ့ေနရာမွာ ဗမာေတြကၽြမ္းက်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္တကယ္လုိခ်င္တာကုိ မလုိခ်င္သလုိဟန္ေဆာင္တာမ်ဳိး လုပ္တတ္တယ္။ မခ်စ္ေသာ္လည္း ခ်စ္ဟန္ေဆာင္တာေတြ သိပ္မ်ားတယ္” လုိ႔ ၁၉ ရာစု အေစာပုိင္း ျမန္မာျပည္ကုိေရာက္လာတဲ့ အီတလီဘုန္းႀကီးက မွတ္တမ္းတင္ထားပါတယ္။
မုသာ၀ါဒါဆုိတဲ့ ပညတ္ခ်က္ကုိ ဗမာေတြအခ်ဳိးေဖာက္ဆုံးပဲလုိ႔ ၁၈၂၇ ခုႏွစ္မွာ အင္း၀ကုိ သံတမန္အျဖစ္ေရာက္သြားတဲ့ John Crawford က မွတ္ခ်က္ခ်ပါတယ္။ အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ပြဲအတြင္း အင္း၀မွာေထာင္က်ေနတဲ့ အေမရိကန္သာသနာျပဳ Mr. Judson ရဲ႕ ေျပာျပခ်က္ကုိလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သူနဲ႔အတူ ေထာင္က်ေနတဲ့ မင္းမႈထမ္းႏွစ္ဦးေျပာတာကုိ Mr. Judson ၾကားခဲ့ရတာပါ။ ငယ္ရြယ္တဲ့ မင္းမႈထမ္းက ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆုိတာဘာလဲလုိ႔ ေမးတဲ့အခါမွာ အသက္ႀကီးတဲ့ မင္းမႈထမ္းက “ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆုိတာဟာ အသိဉာဏ္ကင္းမဲ့တဲ့ လူအ၊လူနနဲ႔ အတူတူပဲ” လုိ႔ ေျဖလုိက္ပုံ Mr. Judson ၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈကုိ ထုံထုိင္းမႈလုိ႔ ယူဆၾက တာေၾကာင့္ “လူ႐ုိးလူအ” ဆုိတဲ့ အသုံးအႏႈန္း ေပၚလာပုံရပါတယ္။
“မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ” ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း မေကာင္းတဲ့သတင္းကုိ ေလွ်ာ့ေျပာၿပီး ေကာင္းတဲ့သတင္းကုိ ပုံႀကီးခ်ဲ႕ၿပီး ေျပာတာဟာ ဗမာ့ဓေလ့လုိျဖစ္ေနပါၿပီ။ အထက္လူႀကီးအႀကဳိက္လုိက္ေျပာခ်င္တာေၾကာင့္ စကားအရာမွာ လွည့္ပတ္ ေျပာဆုိတတ္တဲ့ အက်င့္ဓေလ့ ေပၚထြက္လာတာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ မိမိကုိမထိခုိက္ေအာင္ လွည့္ပတ္ေျပာဆုိတဲ့အတတ္ပညာကုိ တန္ဖုိးထားတဲ့သေဘာပါပဲ။ လူတဖက္သားကုိ ေစာ္ကားသလုိမျဖစ္ေအာင္၊ မထိခုိက္ေအာင္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လိမ္ညာေျပာဆုိတဲ့ ကိစၥေတြဟာ ဆက္ဆံေရးအဆင္ေျပေအာင္ လုပ္တဲ့သေဘာျဖစ္ေနလုိ႔ ဗမာေတြက စိတ္မသိုးမသန္႔ မျဖစ္ၾကပါဘူး။
“စိတ္သာရွင္ေစာ ဘုရားေဟာ”၊ “စိတ္ထားတတ္က ျမတ္၏”ဆုိတဲ့ စကားကုိၾကည့္ရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္က တကယ့္လုပ္ရပ္ထက္အေရးႀကီးပုံကုိ ဗမာေတြလက္ခံတာကုိ သိႏုိင္ပါတယ္တဲ့။ သူမ်ားရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ အကဲခတ္ရတာနဲ႔ သံသယျဖစ္ရတာဟာ ဗမာ့အမႈထမ္းေလာကရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့အသြင္လကၡဏာတခုပါပဲ။ နန္းတြင္းလွ်ဳိ႕၀ွက္ႀကံစည္မႈေတြက ဆင္းသက္လာတဲ့ အက်င့္ဓေလ့လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရာထူးတက္ေအာင္၊ ၾသဇာအာဏာရွိလာေအာင္ နန္းတြင္းမွာ အျပန္အလွန္ စုံစမ္းေထာက္လွမ္းတဲ့အခါ စိတ္ထဲရွိသမွ် အကုန္ထုတ္ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး။ သူမ်ားရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ သံသယအျပည့္နဲ႔ သုံးသပ္ရပါတယ္။
အဂၤလိပ္-ဗမာ ပထမစစ္ပြဲၿပီးသြားေပမယ့္ အဂၤလိပ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ဗမာက သံသယရွိေနတဲ့အတြက္ ေပးရမယ့္ စစ္ေလ်ာ္ေၾကး ပထမအရစ္ကုိ မေပးေသးဘဲ ဆုိင္းထားပါတယ္။ စစ္ေလ်ာ္ေၾကး ပထမအရစ္ေပးလုိက္တာနဲ႔ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ ခ်က္ခ်င္းဆုတ္ခြာသြားတာကုိ ဗမာေတြအံ့ၾသေနၾကပုံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ဒီကုလားေတြဟာ အရက္ေသာက္ ႏြားသတ္ၿပီး အလြန္ေလာဘႀကီးေပမယ့္ ကတိတည္ၿပီး အမွန္အတုိင္းလုပ္တာကုိ တန္ဖုိးထားၾကတယ္။ ငါတုိ႔ဗမာေတြကေတာ့ မွန္တာဆုိရင္ တခုမွမေျပာရဲဘူး”လုိ႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပုံကုိ အဂၤလိပ္သံတမန္တဦးက သက္ေသ ထြက္ဆုိခဲ့ပါတယ္။
အဂၤလိပ္ကုိလုိနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္က်င့္သုံးေတာ့လည္း သံသယျဖစ္တတ္တဲ့ ဗမာ့ဓေလ့ဟာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၂၇ မွာ က်င္းပတဲ့ မိတၳိလာအရာရွိငယ္သင္တန္းမွာ “သံသယစိတ္တုိက္ဖ်က္ေရး” ကုိ ဘုရင္ခံ Harcourt Butler မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္နဲ႔ ပကတိအခ်က္အလက္ေတြကုိသာ အဓိကထားၿပီး စဥ္းစားဘုိ႕နဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ ထင္ျမင္ယူဆတာေတြကုိ ဦးစားမေပးဘဲ သိပၸံနည္းက်ေလ့လာသုံးသပ္ဖုိ႔ Harcourt Butler က တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြကုိ တုိက္တြန္းပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပဳျပင္ဘုိ႔အတြက္ ၁၉၃၀ ခုႏွစ္က လန္ဒန္မွာ စားပြဲ၀ုိင္းေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တဲ့အခါ ဗမာကုိယ္စားလွယ္တဦးက ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြရွိေနေၾကာင္း ရမ္းသန္းေျပာလုိက္ပါတယ္။ အခ်က္အလက္ အေထာက္အထားမျပႏုိင္ဘဲ ထင္ရာျမင္ရာ ရမ္းသန္းစြပ္စြဲတာမ်ဳိးကုိ လုံး၀လက္မခံႏုိင္ေၾကာင္း အဂၤလိပ္ဘက္က သတိေပးရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် အရွိကုိအရွိအတုိင္း တန္ဖုိးျဖတ္ႏုိင္တဲ့စြမ္းရည္ ဗမာေတြမွာ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္တဲ့။
ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ေနထုိင္ေျပာဆုိမႈေတြနည္းပါးသြားၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေနထုိင္က်င့္ႀကံတတ္ဘုိ႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ ဗမာေတြ နားလည္သေဘာေပါက္ဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ဆရာေမာင္ေမာင္ႀကီးက ယူဆပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးသေဘာကုိ နားလည္တဲ့ ျပည္သူလူထုကသာ မိမိကုိယ္မိမိ ယုံၾကည္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ထင္သလုိ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲ တရားမွ်တတဲ့ ဥပေဒကုိ က်င့္သုံးႏုိင္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ လုံၿခဳံေရးကုိ ရရွိပါလိမ့္မယ္။ တရားဥပေဒရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္မႈကုိ ရရွိထားတဲ့ ျပည္သူလူထုကသာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၿပီး အလုပ္ႀကဳိးစားၾကပါလိမ့္မယ္တဲ့။
ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ က်င့္သုံးႏုိင္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ဗမာေတြမွာ မရွိေသးပါဘူး။ ျပည္သူ႕ကုိယ္စားလွယ္ေတြလက္ထဲ အာဏာေရာက္ရွိလာဘုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေနာက္တုိင္းမွာ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ရတာကုိ ဗမာေတြ သတိျပဳဘုိ႔ လုိပါတယ္။ ထိေရာက္စြာ က်င့္သုံးႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးစနစ္ကုိ ေမြးထုတ္ရာမွာ သမုိင္းေၾကာင္း ရွည္လ်ားတာကုိ မေမ့သင့္ဘူးလုိ႔ ဆရာေမာင္ေမာင္ႀကီးကဆုိပါတယ္။
ကုိေပါမွတ္ခ်က္။..............။ ဆရာေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီးက ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ က်င့္သုံးႏုိင္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ဗမာေတြမွာ မရွိဘူးေျပာတာဟာ ျမန္မာေတြ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ မထုိက္တန္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာလုိ႔ က်ေနာ္မယူဆပါဘူး။ ျမန္မာေတြဟာ သူမ်ားနည္းတူ ဒီမုိကေရစီ၊ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရးေတြကုိ တန္းတူရည္တူ ခံစားခြင့္ရွိရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီစနစ္မွာ ႀကဳံရမယ့္ အေလ့အထေတြ၊ အက်င့္စ႐ုိက္ေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးဘုိ႔ဆုိရင္ အခ်ိန္ယူရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ဆုိလုိဟန္ရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ လူငယ္တေယာက္ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ဆုိတာ တံဆိပ္ေျပာင္းကပ္လုိက္တာမ်ဳိးမဟုတ္။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ေတြးေခၚပုံကုိ ေျပာင္းလဲၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ သူဥပမာေပးပုံက.... ဒီမုိကေရစီဟာ အင္ဂ်င္စက္ႀကီးတလုံးဆုိရင္ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ေတြးေခၚျပဳမူက်င့္ႀကံပုံေတြက အဲဒီအင္ဂ်င္ႀကီးကုိ ေမာင္းႏွင္မယ့္ ေလာင္စာဆီနဲ႔တူမယ္။ ေလာင္စာဆီက သူ႕အင္ဂ်င္နဲ႔ မလုိက္ဖက္တဲ့ ၾကက္ဆူဆီေတြျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ အင္ဂ်င္ႀကီးဟာ မလည္ပတ္ႏုိင္႐ုံမွ်မက ၾကာရင္ သံေခ်းေတာင္တက္သြားႏုိင္ပါေသးသတဲ့။
ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။.........။ လြတ္လပ္ေသာစိတ္ (ကုိေရႊေအာင္ရဲ႕ စိမ္းလန္းေသာေျမမွ)
.jpg)
30 comments:
Thanks for posting Ko Paw, I will be waiting for the next one.
Ko Ko Kyaw
အမွန္တရားရဲ့ အရသာ
လူေတြက အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္နိုးၾကတယ္… အမွန္တရားကို ေဖြရွာၾကတယ္… အမွန္တရားကို လိုခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တမ္း အမွန္တရားကို ေတြ ့တဲ့အခါ... ျမင္နိုင္ဖို ့၊ ၾကားနို္င္ဖို ့၊ လက္ခံနိုင္ဖို ့… ခံနိုင္ရည္ တကယ္ရွိပါသလား… အဆင္သင့္ေရာ ျဖစ္ျပီလား…။ တခါတေလ အမွန္တရားက ကိုယ္ထင္ထားတာနဲ ့ တျခားစီျဖစ္ေအာင္ လြဲေခ်ာ္ေနတတ္တာေလ။ ဒီေလာကၾကီးထဲမွာ ေနရာတကာ အမွန္တရားကို သိရတဲ့အခါ ေပ်ာ္ရြွင္နိုင္ပါဦးမလား…။ ဒါဆို အမွန္တရားကို ဖုန္းကြယ္တာကို အားေပးရာက်ေနလား…။ အမွန္တရားကို အျမဲသိေနရဖို ့က သဘာ၀က်သလား…။ နာက်င္ေစမယ့္ အမွန္တရားေတြကို ေၾကာက္တတ္သလား။
အစခ်ီတာၾကီးက နဲနဲၾကီးသြားသလားလို ့…။ ဒီအေၾကာင္းေရးမယ္ဆို ေတြးစရာေတြက မဆံုးနိုင္ေအာင္ ပါေတာ့မွာ။ ေက်းဇူးျပုျပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးပဲ ဖတ္ေပးပါေနာ္။ ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ခုတေလာ ၾကည့္ျဖစ္ေနတဲ့ TVကလာတဲ့ game showေလးကေန အေတြးပြားသြားတာပါ။ “The Moment of Truth ” တဲ့ ။ အပြင့္လင္းဆံုးေမးခြန္းေတြကို မခြ်င္းးမခ်န္ အမွန္အတိုင္းသာ ေျဖခဲ့ရင္ အျမင့္ဆံုးဆု ေဒၚလာသန္းတ၀က္ထိ ရနိုင္တဲ့gameေပါ့။ ကိုယ္ေျဖတဲ့အေျဖက လိမ္ေျဖခဲ့ရင္ေတာ့…။
Gameထဲမွာ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြက တကယ့္ အတြင္းေရးကို ႏိွ ုက္ႏိွ ုက္ခြ်တ္ခြ်တ္။ “မင္း သူနဲ ့ လက္ထပ္ခဲ့တာ မွားတယ္လို ့ ေနာင္တရခဲ့ဘူးသလား” တဲ့။ “ရခဲ့ဘူးပါတယ္… ဟုတ္ကဲ့” ဆိုတဲ့ အေျဖက မွန္တယ္လဲ ဆိုေရာ မ်က္ရည္ေတြ ရစ္၀ဲျပီး
ယူက်ံဴးမရျဖစ္သြားတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ေနရာ ပူး၀င္ခံစားမိတယ္။ ခါးသီးလြန္းတဲ့ အမွန္တရား။ ရင္ကို နာက်င္ေစတဲ့ အမွန္တရား။ ဒီလို သိလိုက္ရတဲ့အခါ ယံုၾကည္မွ ုေတြက ပါးလ်သြားေတာ့မွာ။ ဒါေပမယ့္… ဒါအမွန္တရားေလ။ လက္ခံနိုင္ဖို ့ အင္အားေမြးကို ေမြးရေတာ့မွာေပါ့။
“မင္းအမ်ိဳးသမီးလက္ထဲကေန တျခားမိန္းမနဲ ့ ေဖာက္ျပန္ဘူးသလား” ။ ေသလုိက္ပါေတာ့…။ အဲဒီအေျဖတခုက ႏွလံုးသားကို အေသသတ္မဲ့ အေျဖ။ ေမးခြန္းေမးတဲ့ သူက ေယာကၤ်ား အေျဖ မေပးခင္ မိန္းမဘက္လွည့္ေမးေသးတယ္္။ “ ဘယ္လို ထင္သလဲ” တဲ့။ “ယံုၾကည္မွ ု ရွိေနတဲ့ အျပံုးနဲ ့ “သူဒီလို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး” တဲ့။ ေသြးေအးတဲ့ ေယာက်ၤားက အမွန္တရားကို ရက္ရက္စက္စက္ ေျပာသြားတယ္။ “ဟုတ္ကဲ့… ငါေဖာက္ျပန္ဘူးပါတယ္” တဲ့။ ခုနက မိန္းမဆီက ယံုၾကည္မွ ုေတြ မ်က္ရည္အျဖစ္ေျပာင္း ေခ်ာင္းစီးသြားတယ္။ ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီတခါမွာ
ဒီgameကို ေက်းဇူးတင္သြားတယ္။ နို ့မို ့ ဘယ္အခ်ိန္ထိမ်ား ေဖာက္ျပန္သူ တေယာက္ရဲ့ လွည့္စားမွ ုကို ခံေနဦးမလဲ။ ဒီအမွန္တရားက သိသင့္တဲ့ အမွန္တရား။ လူပံုလည္မွာ က်ဳပ္ဒီေလာက္ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ျပားပါတယ္ ဆိုတာ ဖြင့္ခ်လိုက္ရသူအတြက္ အရွံုး။
“မင္းဟာ မင္းမိဘေတြ အတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးတခုလို ့ ခံစားရလား”။ အေမၾကီးက သားအေျဖကို စိတ္လွ ုပ္ရွားစြာနဲ ့ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတယ္။ ကိုယ့္ရင္ေသြးနာက်င္တာ မၾကည့္ရက္တဲ့ အေမတေယာက္ အတြက္ လွပတဲ့ အေျဖပဲျဖစ္ပါေစလို ့ ဆုေတာင္းမွ မဆံုးေသး “ခံစားရခဲ့တယ္…” တဲ့။ ေခါင္းေလး တျငိမ့္ျငိမ့္နဲ ့မ်က္ရည္၀ိုင္းသြားတဲ့ မိခင္တေယာက္ရဲ့ ခံစားမွ ုကို ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက အေဖက ရိုက္ရင္ ေနာက္တေန ့ အေဖနဲ ့အေမ အျပင္က ျပန္မလာခင္ ကြ်န္မသည္ ဦးxxx နွင့္ ေဒၚxxxတို ့ရဲ့ သမီးအရင္း မဟုတ္ပါလို ့ စာရြက္ေပၚေရး အိမ္ေရွ ့ခန္းမွာ ကပ္ထားတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကို ဒီလိုေမးခြန္းမ်ိဳး ေမးလာခဲ့ရင္ေကာ။ မိဘျဖစ္လာမွ မိဘေမတၱာကို ပိုနားလည္လာတတ္ကလဲ အမွန္တရားတခုပဲ မဟုတ္ပါလား။
တခါတေလက်ေတာ့လဲ အမွန္တရားက ခ်ိဳျမေနျပန္ေရာ။ “မင္းရဲ့ ရီးစားေဟာင္းက မင္းရင္ထဲမွာလြွမ္းမိုးတုန္း… အေျခအေနေပးရင္ ျပန္ဆက္ခ်င္တုန္း” ဆိုတာကို “ဟုတ္ကဲ့” လို ့ဆိုေတာ့ ေကာင္မေလး မ်က္လံုးေလးေတြ ျပံုးသြားတယ္။ အဲဒီအျပံုးထဲမွာပဲ အခ်စ္က ေပ်ာ္၀င္စီးေမ်ာလို ့။ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ လုပ္စမ္းပါလို ့ ေျပာလို ့မွ မဆံုးေသး ရက္စက္တဲ့ ေမးခြန္းက ဆက္လာတယ္။ “မင္းရီးစားေဟာင္းကို အရင္ခ်စ္သူဘ၀က လွည့္စားလိမ္ညာခဲ့ဘူး သလား” တဲ့။ “ဟုတ္ကဲ့” ။ ခုနက ေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလး ပါးစပ္ေလးဟ အံံ့ၾသသြားခဲ့တယ္။
ဒီလူကလဲ မွန္ မွန္နိုင္လြန္း။ အေျဖေတြ တခုျပီး တခု မလိမ္ညာပဲ အမွန္ေျဖေလေလ သူ ့နားက သူနဲ ့ရင္းႏွီးသူေတြ နာက်င္ေလေလ။ ေနာက္ဆံုး အေမၾကီးက ေတာ္ေလာက္ပါျပီ… ဘယ္သူ ့ႏွလံုးသားကိုမွ ဆက္ျပီး မနာက်င္ေစခ်င္လို ့ပါတဲ့။ အမွန္တရားကို လက္ေျမွာက္ အရံွ ုးေပးလိ္ုက္ရျခင္း။
ဒီshowဟာ ကိုယ္က်င့္တရား မေဖာက္ျပန္၊ စိတ္ထားျမင့္ျမတ္ သိမ္ေမြ ့တဲ့ သူေတြ နဲ ့ဆို အေတာ္ၾကည္ႏူး စရာေကာင္းမွာပါ။ သူတို ့က အမွန္တရားေတြနဲ ့ ေနထိုင္သူေလ။ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္စီးသူ စိတ္ထားေပ်ာ့ညံ့ ယို္င္နဲ ့လြယ္သူေတြ အတြက္ေတာ့ အေတာ္ ရုပ္ဆိုးေစတဲ ့ game တခုေပါ့။ တကယ္လို ့မ်ား အမွန္တရားနဲ ့ စိတ္လွ ုပ္ရွားခ်င္ရင္ ကိုယ္တေယာက္ထဲ online ေပၚမွာ အရင္ကစား ၾကည့္ေပ့့ါ။ ျပီးရင္… ေျပာျပဦးေနာ္… အမွန္တရားရဲ့ အရသာ။
(ေမးခြန္းမ်ားကို ျမန္မာယဥ္ေက်းမွ ုနဲ ့နီးစပ္ေအာင္ အၾကမ္းဖ်င္း ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္)
တန္ခူး
11:00pm 17-Oct-2008
Posted by တန္ခူး at 11:32 PM
43 comments:
Moe Cho Thinn said...
မတန္ခူးေရ
အမွန္တရားဆိုတာ လိုအပ္တာ မွန္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ တျခားေမးခြန္းေတြ မေျပာခ်င္ေပမဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ သားတေယာက္ရဲ႔ အေျဖကို အေမႀကီးတေယာက္ မ်က္ရည္၀ဲၿပီး မခံစားေစခ်င္ဘူး။ လူဆိုတာ perfect မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လက္ရွိက်န္တဲ႔ ဘ၀တိုတိုေလးမွာေတာ႔ အေမရဲ႔ ခံစားခ်က္ နဲ႔ ယုံၾကည္မွဳဟာ သူရမဲ႔ ဆုေငြထက္ အမ်ားႀကီး တန္ဖိုးရွိပါတယ္။
ေနာက္တခုက အဲဒီလိုေျပာတာဟာ လိမ္တာ၊ မွန္တာဆိုတာကိုေရာ ဘာနဲ႔မ်ား check ပါလိမ္႔။ ေတြးမိတာေလးေတြပါ။
ခ်ိဳသင္းကေတာ႔ ကုိယ္႔ဘ၀မွာ အျမဲတမ္း မွန္မွန္ကန္ကန္ စိတ္ထဲရွိတဲ႔အတိုင္း ေနခဲ႔၊ ေနဆဲ။ အဲဒါဟာလဲ ကိုယ္ခ်စ္ခင္သူကိုလဲ မထိခိုက္ေစခဲ႔ဘူးလို႔ ခုထိ ယုံၾကည္ေနဆဲပဲ။
October 17, 2008 11:55 PM
tg.nwai said...
တန္ခူးေရ..
တခါတခါေတာ့ အမွန္တရားဆိုတာ သိပ္ခါးသီးတာပဲေနာ္.. အမွန္တရားကို ဖြင့္ဟ၀န္ခံတာ ခြင့္လႊတ္မႈကိုေတာင္းခံတာမ်ိဳး၊ ကိုယ္မွားခဲ႔တဲ႔ အေတြးေတြ လုပ္ရပ္ေတြကို ေနာင္တ ရလို႔ ေတာင္းပန္တာမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ နွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမယ္ ထင္္ပါရဲ႕။ လူတုိင္းက ရင့္က်က္တဲ႔သူ မဟုတ္ေလေတာ့ အမွန္တရားရဲ. ခါးသီးမႈကို လူတုိင္းခံနုိင္ရည္ ရွိပါ့မလား... ေတြးမိတာေလးေတြပါ..။
October 18, 2008 12:41 AM
PAUK said...
မတန္ခူးေရ...
နာက်င္ေစတဲ့အမွန္တရားၾကီးကို
မလိုခ်င္ေပမယ့္..
ရရွိေနတယ္..
၀တၳဳတစ္ပုဒ္ဖတ္ဖူးတယ္..
ကိုရိုးကြန္႔လား...ညီပုေလး ေရးတာလားမမွတ္မိေတာ့ဘူး
၀တၳဳထဲက ကိုသက္ခိုကို အဘကအရက္ျဖတ္ေစခ်င္လို႔
ကိုသက္ခိုဖခင္အေနနဲ႔ ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္
အဲဒါက်ေတာ့ ေကာင္းေသာလိမ္ညာျခင္းေပါ့ေနာ္
October 18, 2008 1:00 AM
PTi said...
ေကာင္းေသာ လိမ္ညာျခင္းဆုိတာကလည္း လုိအပ္တယ္လုိ႔ ထင္တယ္... တကယ္လုိ႔ ကိုယ္သာ အဲလုိ ေနရာမွာ အေမးခံရရင္ေကာ... ???
October 18, 2008 2:17 AM
ThuHninSee said...
အဲဒီshowကိုႀကည္႔တိုင္း စိတ္ဆင္းရဲတယ္။
မႀကည္႔ပဲလဲမေနႏိုင္ဘူး။
ကိုယ္လဲ ဘယ္ေတာ႔မွ သြားမေၿဖဘူး။
ကိုယ္နဲ႔သက္ဆုိင္သူေတြလဲ ေၿဖမွာမႀကားရဲဘူး။
October 18, 2008 4:39 AM
myatnoe said...
အမွန္တရား... ဆိုတာ .. အျမဲတမ္းမွန္ကန္ေနသူေတြအတြက္ေတာ့ မွန္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ တခါတေလမွာ ေကာင္းေသာ ညာျခင္းအတြက္ေတာ့ အမွန္တရားကို ေသြဖယ္သြားရတဲ့အခါေတြ ရိွေကာင္းရိွေပမဲ့
အကြက္က်က် လိမ္ညာထားတဲ့ အမွန္တရားဆို၇င္ေတာ့ အဲဒီအမွန္တရားက တဖက္သားကို ပိုနစ္နာေစတတ္ပါတယ္..။
လူဆိုတာ တခါတေလေတာ့လည္း အမွန္တရားနဲ့ မုသားစကားၾကားမွာ ေတာ့ေနထိုင္ေနရတာ မဟုတ္ဘူးလား။
တခါတုန္းက .. အိမ္မွာ အက္ဆီဒင့္ျဖစ္တဲ့ ျမတ္ႏိုးကို ေဆးရံုကိုလိုက္တာတဲ့ အမက ဖက္ပီး အားရပါးရ ငိုေနတာ.. ကိုယ္ပါလိုက္ငို ပီး ကိုယ့္အမက ကိုယ့္ထက္ မတိတ္တမ္းငိုေနေတာ့ ..ကိုယ္က ပါဆက္ငိုေနရင္ ကိုယ့္အမက ဒုကၡပိုေရာက္ေတာ့မွာေလ...။ ဒါနဲ့ အငိုတတ္ပီး သမီးဘာမွမျဖစ္ပါဘူးလို့ဆိုတဲ့ သူက တမ်က္ႏွာလံုးမွာ ေသြးေတြ အလိမ္းလိမ္းနဲ့ ေလ..အဲဒီအခ်ိန္ဆရာ၀န္က ဓာတ္မွန္မရိုက္ရေသးေတာ့ အေပၚယံၾကည့္ပီး ေျပာတာက ေမးရိုးက်ိဳးသြားပီတဲ့..။ ဒါဆို အဲဒီအခ်ိန္က ျမတ္ႏိုးအငိုတိတ္ပီး ညာလိုက္တာ အမွန္တရား မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ့ ျမတ္ႏိုးအမ .. ျပန္တည္ျငိမ္သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ.။ ဟုတ္ဖူးလား။
အဟီး..။
အမ..ဟုတ္တယ္ေနာ္.. ျမတ္ႏိုးလည္း ငယ္ငယ္က အဲလိုပဲ အိမ္က လူၾကီးေတြ ဆူပီဆိုရင္ ..ငါက သမီးအရင္းမဟုတ္ဘူးဆိုပီး ..အျမဲ ေတြးတာ။ တခါတေလေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာျပေသးတယ္။ ငါက.. ေမြးစားသမီးထင္တယ္လို့..။ အဟီး..
October 18, 2008 6:44 AM
ေမာင္မ်ိဳး said...
အမွန္တရားကို က်ေနာ္လည္းခ်စ္တယ္ အစ္မေရ့ ဒါေပမယ့္ မုသားမပါလကာၤမေခ်ာဆိုတဲ့စကားလို ကိုယ့္ေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြနာက်င္ရမယ္ ခံစားရမယ့္ အျဖစ္...။သူတစ္ပါးကိုမထိခိုက္တဲ့ လိမ္ညာမႈမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္က မရိုးသြားစြာနဲ ့လိမ္ညာမိမွာပဲ ဆုေၾကးမရရင္လည္းေနပါေစ ပိုက္ဆံနဲ ့ အေမ့မ်က္ရည္ကိုေတာ့ မလဲနိုင္တာ အမွန္ပဲ ။
October 18, 2008 10:29 AM
khin oo may said...
အမွန္ တရား ကုိ မသိလိုပါ။ ညာေန တာ ေလး ကုိ သာ ခံယူ ခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္ က မၿပတ္ သား နုိင္လို႕ပါ။
October 18, 2008 10:47 AM
Ko Paw said...
တန္ခူးေရ….
အမွန္တရား (သစၥာ) နဲ႔ အမွန္ကုိ ေျပာဆုိျခင္း ႏွစ္ခုကုိ နည္းနည္းေရာေထြးေနတယ္လုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။
အမွန္တရားကုိ သိျမင္တာ၊ ဒီထက္ပုိၿပီးေတာ့ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏုိးတာ၊ ဒီထက့္တဆင့္ပုိၿပီးေတာ့ အမွန္တရားကုိ လက္ခံႏုိင္တာဟာ အင္မတန္ေကာင္းပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္…. လူဟာ အုိျခင္းသေဘာရွိတယ္၊ နာျခင္းသေဘာရွိတယ္၊ ေသျခင္းသေဘာရွိတယ္၊ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသူအားလုံးနဲ႔ ေသကြဲေသာ္လည္းေကာင္း၊ ရွင္ကြဲေသာ္လည္းေကာင္း မလႊဲမေသြ ခြဲခြာရတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသေဘာတရားေတြကုိ ေန႔ညမျပတ္ဆင္ျခင္အပ္တယ္လုိ႔ ဗုဒၶက ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီသေဘာေတြကုိ တန္ခူးေတြးၾကည့္ပါ။ အုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း၊ ေသကြဲ၊ ရွင္ကြဲ ကြဲျခင္း စသျဖင့္ ဘယ္တခုက ႏွစ္ၿမဳိ႕စရာေကာင္းလုိ႔လဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြဟာ အမွန္တရားေတြခ်ည္းဘဲ။ ဒီအမွန္တရားကုိ သိနားလည္ျခင္းျဖင့္၊ သေဘာေပါက္ျခင္းျဖင့္၊ ဒီ့ထက္ပုိၿပီး လက္ခံႏွလုံးသြင္းႏုိင္ျခင္းျဖင့္ ပုိမုိရင့္က်က္သူတေယာက္ျဖစ္လာတတ္ဟာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ကုိ အတုိင္းသားျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
အမွန္တရားဟာ ခါးသီးလုိ႔ မၾကားရဲ၊ မနာရဲ၊ မေျပာရဲ၊ လက္မခံရဲဘဲ ေရွာင္ေျပးတာဟာ မရင့္က်က္ရာ၊ သူရဲေဘာေၾကာင္ရာက်ပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ စဥ္းစားဉာဏ္မရင့္သန္မီ၊ မရင့္က်က္မီမွာ “လူကေလးလာလာ၊ ဒီေဆးဟာ ခ်ဳိတယ္၊ ေသာက္လုိက္ပါကြာ” လုိ႔ ေခ်ာ့ေမာ့တုိက္ၾကရေပမယ့္ ရင့္က်က္လာတဲ့လူႀကီးတေယာက္အဖုိ႔ေတာ့ ေဆးခါးကုိလည္း ေရာဂါေပ်ာက္ဘုိ႔အတြက္ ေသာက္တန္သင့္ရင္ ကိုယ့္အသိစိတ္နဲ႔ကုိယ္ ေသာက္ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ရွိသမွ် ေဆး၀ါးတုိင္းဟာ သၾကားအုပ္မထားတဲ့အတြက္ပါ။
အမွန္တရားမွာလည္း အလားတူဘဲ။ အမွန္တရားတုိင္းဟာ မခ်ဳိၿမိန္ႏုိင္ဘူး။ ရင့္က်က္သူတေယာက္အတြက္ေတာ့ မခ်ဳိၿမိန္တဲ့ အမွန္တရားကုိလည္း လက္ခံႏုိင္ေပလိမ့္မယ္။
အမွန္တရားကုိ ေျပာၾကားတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမျဖစ္တဲ့ “ဟုတ္မွန္တယ္၊ အက်ဳိးရွိတယ္ဆုိရင္ ၾကားရသူ ႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေျပာဆုိအပ္တယ္” ဆုိတဲ့ စကားကုိဘဲ က်ေနာ္သေဘာက်တယ္။
ေနာက္တခုက လူေတြက “ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ လိမ္ေျပာတာဆုိရင္ ေကာင္းတယ္။ အျဖဴေရာင္မုသားကုိ လက္ခံတယ္” စသျဖင့္ ေျပာၾကတာရွိတယ္။ အမွန္ေတာ့ မုသားဆုိရင္ ဘယ္မုသားမွ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ထင္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ထားသူေတြအဖုိ႔ ပုိလုိ႔ေတာင္ မလိမ္သင့္ေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၀ါဒကုိ သေဘာက်တယ္။ သူမက မလိမ္မညာဘဲ မေျဖလုိ႔ျဖစ္တဲ့ ေမးခြန္းေတြဆုိရင္ လုံး၀ မေျဖဘဲသာ ေနလုိက္တယ္။ လိမ္ညာေျဖဆုိျခင္း မလုပ္ဘူးတဲ့။ အန္တီစုကို ေလးစားတဲ့အခ်က္ေတြမွာ အဲသည္အခ်က္လည္း ထိပ္ဆုံးကပါတယ္။
တဖက္သားကုိ အမွန္အတုိင္းေျပာလုိက္ရင္ သူစိတ္ထိခုိက္သြားမွာစုိးလုိ႔ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ တကယ္ေတာ့ တဖက္သားကုိ အထင္အျမင္ေသးထားတာဘဲ။ ေစာ္ကားတာဘဲ။ တဖက္သားကုိ ကုိယ္လုိဘဲ ရင့္က်က္သူလုိ႔ ယူဆထားရင္ေတာ့ ဒီလုိေတြးစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးေလ။
ဒီအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ ပုိ႔စ္သတ္သတ္ တပုဒ္ေရးပါဦးမယ္။
October 18, 2008 10:49 AM
Ko Paw said...
အမွားျပင္ဆင္ခ်က္။ ။ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ေနရာမွာ) သူမက လိမ္ညာၿပီးေျဖရမယ့္ေမးခြန္းေတြဆုိရင္ လုံး၀ မေျဖဘဲသာ ေနလုိက္တယ္။ လိမ္ညာၿပီးေျဖတာမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ဘူး….. လုိ႔ ဖတ္ေပးပါရန္။
October 18, 2008 11:10 AM
ေဆာင္း said...
အေတြးအေခၚအယူအဆနဲ ့ တင္ျပခ်က္ေလးေတြ သေဘာက်ေနတာ ၾကာျပီ သိလား
October 18, 2008 11:22 AM
nu-san said...
ဟင္း.. အမရယ္.. သူတုိ႔ေျဖေနတာ ပုိက္ဆံရဖုိ႔ အဓိကေပါ့ေနာ္.. သူတုိ႔မွန္တယ္ မမွန္ဘူးက မမုိးခ်ိဳသင္းေျပာသလုိပဲ ဘယ္လုိ check လဲဟင္.. သူတုိ႔ေတြ အဲဒီေငြကုိ ရသြားၾကလားဟင္။ အမွန္တရားဆုိတာ အခုလုိ ပါးစပ္နဲ႔ထုတ္ေျပာမွ မွန္သတဲ့လား.. မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး အမရယ္.. အဲဒီလုိ show မ်ိဳးလည္း မၾကည့္ဖူးပါဘူး။
October 18, 2008 11:44 AM
Anonymous said...
ကိုေပါေရးတဲ့
ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမျဖစ္တဲ့ “ဟုတ္မွန္တယ္၊ အက်ဳိးရွိတယ္ဆုိရင္ ၾကားရသူ ႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေျပာဆုိအပ္တယ္” ဆုိတဲ့ စကားကုိဘဲ က်ေနာ္သေဘာက်တယ္။
အဲဒီအဆိုကို လက္ခံပါတယ္။
ေနာက္တခုက လူေတြက “ေကာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ လိမ္ေျပာတာဆုိရင္ ေကာင္းတယ္။ အျဖဴေရာင္မုသားကုိ လက္ခံတယ္” စသျဖင့္ ေျပာၾကတာရွိတယ္။ အမွန္ေတာ့ မုသားဆုိရင္ ဘယ္မုသားမွ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ထင္တယ္။
"မဟုတ္ပါ။ သူတပါးကို အက်ိဳးရိွေစမဲ့ မုသားဆိုတာ သံုးသင့္ပါတယ္။ ဥပမာ.. ေသခါနီးလူမမာတေယာက္ကို ခင္ဗ်ား ခုေသေတာ့မွာလို႔ ေျပာရင္ ခ်က္ခ်င္းေသသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို ခင္ဗ်ား မေသႏိုင္ေသပါဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတာေလးေတြ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္သြားလို႔ေျပာၾကည့္ေလ.. အဲဒီလူ ေသကာမွ ေသေရာ သူ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ အနဲဆံုး ေတာ့ မေသခင္အခ်ိန္ထိ ေနႏီုင္မွာေပါ့။"
ဗုဒၶဘာသာ၀င္လုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ထားသူေတြအဖုိ႔ ပုိလုိ႔ေတာင္ မလိမ္သင့္ေသးတယ္။တဖက္သားကုိ အမွန္အတုိင္းေျပာလုိက္ရင္ သူစိတ္ထိခုိက္သြားမွာစုိးလုိ႔ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ဟာ တကယ္ေတာ့ တဖက္သားကုိ အထင္အျမင္ေသးထားတာဘဲ။ ေစာ္ကားတာဘဲ။ တဖက္သားကုိ ကုိယ္လုိဘဲ ရင့္က်က္သူလုိ႔ ယူဆထားရင္ေတာ့ ဒီလုိေတြးစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးေလ။
တဖက္သတ္သိပ္ဆန္ေနသလားလို႔။
October 18, 2008 12:08 PM
မဇနိ said...
အမွန္တရားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကလည္း ေ၀ခြဲရခက္လိုက္တာ။ အေတြးေတြတသီႀကီးနဲ႔ ျဖစ္သြားတယ္ အမတန္ခူးရယ္။
October 18, 2008 12:28 PM
Ko Paw said...
အမည္မသိသုိ႔…..
အမည္မသိေပးတဲ့ ဥပမာနဲ႔ အေပၚမွာ ေထာက္ခံပါတယ္လုိ႔ ေျပာထားတဲ့ အဆုိ၂ခုက ကြန္မင့္တခုထဲမွာတင္ ၀ိေရာဓိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အေပၚမွာေတာ့ ဟုတ္မွန္ေသာ္လည္း အက်ဳိးမရွိရင္ မေျပာသင့္ဘူးဆုိတာကုိ ေထာက္ခံတယ္လုိ႔ ဆုိခဲ့တယ္။ ေအာက္မွာ ဥပမာေပးတဲ့အခါမွာက်ေတာ့…
"မဟုတ္ပါ။ သူတပါးကို အက်ိဳးရိွေစမဲ့ မုသားဆိုတာ သံုးသင့္ပါတယ္။ ဥပမာ.. ေသခါနီးလူမမာတေယာက္ကို ခင္ဗ်ား ခုေသေတာ့မွာလို႔ ေျပာရင္ ခ်က္ခ်င္းေသသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို ခင္ဗ်ား မေသႏိုင္ေသပါဘူး။ စိတ္ခ်မ္းသာတာေလးေတြ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္သြားလို႔ေျပာၾကည့္ေလ.. အဲဒီလူ ေသကာမွ ေသေရာ သူ ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ အနဲဆံုး ေတာ့ မေသခင္အခ်ိန္ထိ ေနႏီုင္မွာေပါ့။"
ပထမ စဥ္းစားရမွာက ေသေတာ့မယ့္ လူမမာကုိ ခင္ဗ်ား ခုေသေတာ့မွာလုိ႔ ေျပာတာဟာ အက်ဳိးရွိမရွိ စဥ္းစားရမယ္။ ဘယ္သူကမွ ႐ုိက္မေျပာခုိင္းဘဲနဲ႔ လူမမာစိတ္မခ်မ္းသာပါေစေတာ့ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ သြားေျပာရင္ ဘယ္အက်ဳိးရွိႏုိင္ပါ့မလဲ။ မေျပာလည္း ျဖစ္တဲ့ကိစၥဘဲမဟုတ္လား။
ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားမေသႏုိင္ေသးပါဘူးလုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တာကုိ လိမ္ညာၿပီး False Hope သြားေပးတာကမွ အျပစ္ႀကီးတယ္။ လိမ္တဲ့လူမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ မလိမ္ဘဲ အျဖစ္မွန္ကို ေျပာလုိက္တာကမွ ဟုိလူက ရင့္က်က္တဲ့လူျဖစ္လုိ႔ ၊ ဒါမွမဟုတ္ တရားရသူျဖစ္လုိ႔ သူမေသခင္ စီစဥ္စရာရွိတာေလး၊ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာေလး လုပ္သြားခ်ိန္ရဦးမယ္။ သြားၿပီး False hope ေပးမိလုိ႔ အခ်ိန္ေတြရွိေသးတယ္ထင္ၿပီး လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိ မလုပ္သြားရဘူးဆုိရင္ အဲသည္လိမ္တဲ့လူမွာ အရမ္းအျပစ္ရွိတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေသာ္လည္း လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မွားတဲ့အတြက္ အက်ဳိးမဲ့သြားတာေတြ ေလာကႀကီးမွာ တပုံႀကီးရွိတယ္။ ဥပမာ ဖခင္ နဖူးမွာ ကုိက္ေနတဲ့ျခင္ကုိ တူနဲ႔ထုၿပီး သတ္ေပးတဲ့ သားရဲ႕ လုပ္ရပ္လုိေပါ႔။ ေစတနာမွန္တယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မွားတယ္။
ေနာက္တခုက ငါးပါးသီလမွာ မေၾကာင္မက်ားတဲ့ သီလဟာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ဆုိတယ္။ လိမ္တာကေတာ့ ဘယ္လုိလိမ္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အမွန္ကုိ သိသိနဲ႔ မေျပာသေရြ႕ကေတာ့ မုသာ၀ါဒါဘဲ။ အဲသည္လုိသာ တခ်ဳိ႕အလိမ္ေတြကုိ လက္ခံလုိ႔ရတယ္ဆုိရင္ မုသာ၀ါဒါ ေ၀ရာမဏိကုိ ဗုဒၶက ငါးပါးသီလမွာ ဘယ္ထည့္လိမ့္မတုန္း။ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။
October 18, 2008 12:52 PM
Anonymous said...
ကိုေပါ..
ဥပမာ..ကိုေပါနဲ့ပက္သက္တဲ့ ေဆြမ်ိဳးအရင္းၾကီး ေသခါနီးေနပီဆိုပါစို႔..။ (ဥပမာေပးတာ)
ကိုေပါ ..ခ်က္ခ်င္းေျပာမလား ..XXXX ေသေတာ့မွာဆိုပီး ။ ေျပာမလား။
တခါတေလ အမွန္တရားဆိုေပမဲ့ တဖက္သား မနစ္နာေစခ်င္ရင္ မုသားသံုးသင့္က သံုးရမွာပဲ။ မသံုးပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေတမိလိုေနတာပဲ အေကာင္းျဖစ္မွာေပါ့ . မဟုတ္ဘူးလား။
ကိုေပါ.. ေလာကမွာ အမွန္တရားဆိုတာ သိသိၾကီးနဲ့တခါတခါမွာ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူတပါး စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႔ အတြက္ မုသားသံုးသင့္သံုးရမွာပါပဲ။
ငါ့စကားႏြားရ စြတ္မျငင္းပါနဲ့။ ေလာကမွာ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ အနည္းနဲ့အမ်ား မုသားမသံုးတဲ့ သူရယ္လို႔ မေတြ႔ ဘူးေသးပါဘူး။
အဲဒါကို ငါ... ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာပါဘူးလို႔ ျငင္းရင္လဲ..။ ျပံဳးလ်က္သာ ျပန္သြားတယ္လို႔ ..
ေတာ္ပါပီ ဘေလာ့ရွင္ကို အားနားလို႔ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး။
ကိုေပါက အရမ္းစြာတယ္။ ကိုယ္လိုရာကို ရေအာင္ဆြဲေျပာတတ္လို႔ က်ေနာ္က စကားသိပ္မတတ္ေတာ့ လက္ေရွာင္ပါတယ္..။
ဘေလာ့ဖတ္သူ
October 18, 2008 1:52 PM
Ko Paw said...
This post has been removed by the author.
October 18, 2008 3:30 PM
Ko Paw said...
ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူေရ….
အေပၚက က်ေနာ့္ကြန္မင့္ေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၿပီးမွ ေရးပါဗ်ာ။ အမည္၀ွက္နဲ႔ေရးတယ္ဆုိၿပီး ပုဂၢဳိလ္ေရးတုိက္ခုိက္ေရးသားလုိ႔ အက်ဳိးမရွိပါဘူးဗ်ာ။ ကို္ယ့္အဆင့္အတန္းကုိ ဆြဲခ်သလုိဘဲ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္သန္႔ရင္၊ ကုိယ့္စကားကုိယ္ တာ၀န္ယူရဲတယ္ ဆုိရင္ ကေလာင္နာမည္ (သုိ႔မဟုတ္) နာမည္ရင္းနဲ႔ ေရးေပါ႔ဗ်ာ။
အယူအဆတရပ္ကုိ ေဆြးေႏြးၾကတာဘဲ စြာတယ္မစြာဘူး ရွိသလားဗ်ာ။ မိတ္ေဆြနဲ႔ အယူအဆမတူတဲ့ အျမင္ဘက္ကေန ေဆြးေႏြးမိတာနဲ႔ဲ႔ဘဲ စြာတယ္လုိ႔ စြတ္စြဲတာ ကေလးမဆန္ဘူးလားခင္ဗ်ာ။ ဒီမုိကေရစီစနစ္မွာဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာသာေရးမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္အေၾကာင္းအရာမွာမဆုိ ရင့္က်က္ၾကတယ္ဆုိရင္ ဒီလုိဘဲ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးၾကတာဘဲ။ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္မဟုတ္ဘဲ စြာတယ္ဆုိၿပီး အတင္းေကာက္ခ်က္ဆြဲတာမ်ဳိးကမွ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထုိက္တဲ့ ကိစၥဘဲ မဟုတ္လား။
အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ေျပာၿပီး ေဆြးေႏြးလုိ႔ ရပါတယ္ဗ်ာ။ ေဆြမ်ဳိးအရင္းကုိ ေသကာနီး အက်ဳိးမရွိေျပာခ်င္တဲ့ ကိစၥကလည္း မိတ္ေဆြဘဲ စတင္ လာတာပါဗ်ာ။ က်ေနာ္စခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာမဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ္ေျပာတာက “လိမ္ေျပာတဲ့ ကိစၥဟာ မေကာင္းဘူး”လုိ႔ဘဲ ေျပာတာပါ။ “က်ေနာ္ ဘယ္တုန္းကမွ မုသား မေျပာဖူးပါဘူး”လုိ႔ ကြန္မင့္ထဲမွာလည္း တခါမွ မေျပာခဲ့ပါလားဗ်ာ။ ဒီေတာ့…ဘယ့္ႏွယ္ က်ေနာ္မေျပာခဲ့တာကုိေတြကုိ မေတာ္မတရား အတင္းအဓမၼ စြတ္စြဲေနရတာလဲ။
အမုန္းတရားေတြ ေလွ်ာ့ပါဗ်ာ။ မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ အမည္၀ွက္နဲ႕ေရးေပမယ့္လည္း စိတ္ထဲမွာ ပူေလာင္ေနမယ္ဆုိတာ ခန္႔မွန္းမိလုိ႔ပါ။
October 18, 2008 3:45 PM
ေရႊျပည္သူ said...
မတန္ခူးေရ... တကယ္ကို စိတ္၀င္စားစရာ ရႈိးတစ္ခုပါ။ ဟုတ္ပါတယ္ တခါတခါ အမွန္တရားတခ်ိဳ႕က ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းေတာ့ ကိုယ္ပါ အမွန္တရားကိုပါ မသိခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးမိတဲ့ အခါေတြ ရွိပါတယ္။ မွ်ေ၀ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္...
October 18, 2008 7:17 PM
Taungoo said...
ဒီလိုမ်ိဳးဂိမ္းရွိသတဲ့လားမမတန္ခူးေရ။
အခုတစ္ေလာၾကားရတာေတြက မၾကားဖူးတာေတြ မ်ားေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္လည္း ထြင္တတ္ၾကပါရဲ့။
October 18, 2008 9:30 PM
ေကာင္းကင္ကို said...
ဂိမ္းေလး အေၾကာင္းဖတ္သြားပါတယ္ အစ္မေရ။
October 18, 2008 10:53 PM
Everest said...
I also usually watch this game show.
It's a killer show!
It kills your name, reputation, relationship and everything!
I could never understand why these people want to exchange their whole life with just some certain amount of money!
October 19, 2008 12:21 AM
Everest said...
By the way, this is the first time I visit your blog.
I must say what a great blog. :)
Bookmarked!
October 19, 2008 12:22 AM
pandora said...
အမွန္တရားဟူသည္ တုတ္ထမ္း ဒါးထမ္းၿပီး ျငင္းခံုရေသာ အရာျဖစ္သေလာ။
အမွန္တရားသည္ ခါးသီးသေလာ။
အမွန္တရားသည္ ပန္းကန္ျပားေပၚတြင္ ရွိသေလာ။
အမွန္တရားသည္ အမွားတရံျဖစ္သေလာ။
အမွန္တရားက ပီတာေဇာ္ျမင့္ၿပံဳးကေလး ၿပံဳးကာ ခတ္မဆိတ္ေန၏။
October 19, 2008 1:06 PM
Ko Paw said...
This post has been removed by the author.
October 19, 2008 3:15 PM
Ko Paw said...
သမိန္ပန္သြပ္….
ေဒၚႀကီးပန္ကဲ့သုိ႔ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ပုိင္ခြင့္ကုိ ယုံၾကည္သူ ဘေလာ့ဂါတဦးအေနျဖင့္ အင္တာနက္ေပၚတြင္ မတူညီသည့္အျမင္မ်ားအၾကား လြတ္လပ္စြာေရးသားေဆြးေႏြးေနၾကသည့္ကိစၥကို တုတ္ထမ္း၊ ဒါးထမ္းျငင္းခုံသည္ဟု တံဆိပ္ကပ္လုိျခင္းျဖစ္ပါက နည္းနည္းေတာ့ အံ့ၾသစရာရွိသည္။ (မဟုတ္ပါက ေဆာရီးပါဗ်ဳိး။ း-)
အမွန္တရားသည္ တုတ္ထမ္း၊ ဒါးထမ္းၿပီး ျငင္းခုံရေသာ အရာ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိ။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံတုိင္းတြင္ ထုိသုိ႔ေသာျငင္းခုံမႈမ်ားကုိ ေျဖရွင္းရန္အလုိ႔ငွာ မႈိလုိေပါက္ေနေသာ တရား႐ုံးေတာ္မ်ားႏွင့္ ထုိတရား႐ုံးကို မွီကာ ႀကီးပြားေနေသာ ေရွ႕ေနမ်ားကား လက္ညႇဳိးထုိးမလြဲေအာင္ ရွိေတာ့သည္မဟုတ္ပါလား…ေဒၚပန္ဒုိရာ။ (I want the truth, nothing but the truth, lah း-)
အမွန္တရားသည္ အေရးႀကီးေသာအရာမဟုတ္ခဲ့လွ်င္ ထုိတရား႐ုံးမ်ား၊ အမႈမွန္ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖြဲ႕မ်ား၊ စာရင္းစစ္မ်ား စသည့္ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံးကုိ ဖ်က္သိမ္းပစ္ရေတာ့မည္ေလာ….
အမွားအမွန္ကုိ ေ၀ဖန္ခြဲျခားႏုိင္ရန္ ပညာသင္ၾကားေပးေနရာ စာသင္ေက်ာင္းအားလုံးကုိ ပိတ္ပစ္ရေတာ့မည္ေလာ…. (ေျပာသာေျပာရ၊ နအဖ ကေတာ့ ပိတ္ေလ့ရွိတယ္၊ ကိုယ့္အလွည့္တုန္းက သုံးႏွစ္ပိတ္တာ ခံလုိက္ရတယ္)
အလားတူပင္ ေလးအသေခ်ၤႏွင့္ကမၻာတသိန္းပတ္လုံး ပါရမီျဖည့္ကာ (သစၥာေလးပါး) အမွန္တရားကုိ ရွာေဖြခဲ့သူၫႊန္ျပခဲ့သူ ဗုဒၶအား အေရးမႀကီးတဲ့အရာအတြက္ အခ်ိန္ကုန္ခံသူ၊ မေယာင္ရာဆီလူးသူဟု သမုတ္ရေတာ့မည္ေလာ….
တကယ္ေတာ့ အမွန္တရားသည္ အေရးပါသည္။ အမွန္တရားကုိ နံျပားလုိ႔ ထင္ေနသူမ်ားကသာ အမွန္တရားကို ပန္းကန္ျပားေအာက္တြင္ ဖုံးကြယ္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မုသားကုိ ဗန္းေပၚတင္ဘုိ႔ ႀကဳိးပမ္းေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မုသားကုိ ေရာင္းထုတ္ဘုိ႔ ႀကဳိးစားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
အမွတ္တရအျဖစ္… အုိးေ၀(စကၤာပူ) အင္တာနက္စာမ်က္နွာမွာ ကိုေ၀လင္းေရးသားခဲ့ဘူးေသာ မုသား၊ အမွန္တရားတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာစုေလးကုိ ႏွစ္သက္သျဖင့္ (ကြက္တိမဆုိင္လွေသာ္လည္း) ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။
“မုသားက ကမၻာပတ္ၿပီးခ်ိန္အထိ အမွန္တရားက ဖိနပ္စီးေနတုန္းဆုိသည့္ စကားတခြန္းကုိ ေမွာ္႐ုံေတာမွာ ေမာလွၿပီဆုိသည့္သူမ်ားက ဘုရားေဟာလုိလုိ ေျပာၾကဆုိၾကသံကိုလည္း ၾကားဘူးသည္။ တကယ္က မုသားက သူ႕ဖိနပ္ကုိ ခုိးစီးသြား၍ အမွန္တရားချမာ ဖိနပ္ေပ်ာက္ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ မုသားသည္ သူ႕ဖိနပ္ႏွင့္သူ အိမ္တ၀င္းေတာင္ ပတ္ႏုိင္တဲ့သူ မဟုတ္ေၾကာင္း သိၾကဖုိ႔ေကာင္းသည္။ -------------------------------------------------------အလႈပ္အယမ္းမ်ားသည့္ဘ၀ထဲ အသက္ေတြ ႀကီးရင့္လာၾကလုိ႔လားမသိ။ အမွန္တရားအေပၚ ယုံမွားခ်င္မိသလုိ ျဖစ္ၾကရသည္ကုိေတာ့ မဖုံးကြယ္ခ်င္။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာသည္မွာ အမွန္တရားကေတာ့ မမွားပါ။ မွားခ်င္းမွားလွ်င္ မိမိတုိ႔ မွားခဲ့ၾကတာပဲ ျဖစ္မည္။”
(ကုိေ၀လင္း ေရးသားခဲ့ဘူးေသာ “ေတာအုပ္ထဲက လူသြားလမ္းကေလး” စာစုမွ ေကာက္ႏႈတ္သည္။)
ကဲ...က်ေနာ္တုိ႔တေတြကေရာ.... အမွန္တရားရဲ႕ ဖိနပ္ကုိ ခုိးစီးသြားတဲ့ မုသားဆုိတဲ့ သူခုိးကုိ ေဖာ္ထုတ္မလား။ ဒါမွမဟုတ္ သူခုိးဓား႐ုိးကမ္း လုပ္ၾကမလား။
October 19, 2008 3:22 PM
BlogReader said...
This post has been removed by the author.
October 19, 2008 6:19 PM
pandora said...
တိန္... ခင္ဗ်ားကို မဆိုလိုပါ ကိုေပါ။
October 19, 2008 6:55 PM
thorn musem said...
မတန္ခူးေရ...
ဒီပို့စ္ေလးက အေတြးေတာ္ေတာ္မ်ားေစတယ္...။
အမွန္တရားဆိုတဲ ့အရာက သူ ့ဘာသာ ေန ေနပါတယ္...
ဒါေပမယ့္ လူေတြက မုသားေတြထဲမွာ ေနထိုင္ျခင္း၊
မုသားေတြထဲမွာ နစ္ေမ်ာျခင္းမ်ားလာတဲ ့အခါ..
အမွန္တရားဆိုတာကို ေနရာတိုင္း နား၀င္မခ်ိဳနိုင္ေတာ့ပါဘူး....။
လူသတၱ၀ါေတြကလဲ ေစတသိတ္ရဲ ့
ျခယ္လွယ္မႈေတြေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ ့မုသားေတြကို ခါးသီးလာၾကေတာ့တာေပါ့..။
က်ေနာ္က အစေလ...
အားလံုးကလဲ အာသေ၀ါကုန္ခမ္းတာမဟုတ္လို ့
အျပစ္မဆိုသာပါဘူး...
ဒါေပမယ့္...
ေျပာဆိုၾကတဲ ့ေနရာမွာ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားတတ္ဘို ့ေတာ့
အမ်ားၾကီးလိုပါတယ္...။
ျမတ္စြာဘုရားက ကိုယ္အက်ိဳးရွိျပီး
တစ္ဖက္သား အက်ိဳးပ်က္ေစေသာ စကားကို မဆိုအပ္ဘူးလို ့ဆံုးမထားပါတယ္..။
အခုက ဆုေငြ လိုခ်င္လို ့ အမွန္အတိုင္းေျပာတာ...
လိမ္ျပန္ရင္လဲ ရႈံးဦးမွာဆိုေတာ့....ခက္ပါတယ္...
ရရွိလာမယ့္ေငြေၾကးနဲ ့ ကိုယ္နဲ ့ပါတ္သက္သူအားလံုး
ရဲ ့ ႏွလံုးသားကို နင္းပစ္လိုက္ရမွာကိုေတာ့...
မသင့္ေတာ္ပါဘူး...
ရလိုက္တာနဲ ့ ေပးလိုက္ရတာေတြ မတန္ပါဘူး...။
ေငါက လူတိုင္း သည္းေျခၾကိဳက္ပါ...ဒါေပမယ့္
ေသရာမပါနိုင္ပါဘူး....
သူ ့စကားကို ၾကားလိုက္ရၽတဲ ့သူေတြရဲ ့ခံစားမႈက ေသရာပါသြားနိုင္ပါတယ္...။
က်ေနာ္လဲ လိမ္တာမၾကိဳက္ပါဘူး..
ဒါေပမယ့္ အဲဒီဂိမ္းကိုေတာ့ မေျဖခ်င္ပါဘူး...
က်ေနာ္တို ့က လူေတြေလ..။
October 20, 2008 3:37 AM
Ko Paw said...
ဒီပုိ႔စ္မွာ လာေရးမယ့္ ကြန္မင့္ေတြကုိ စိတ္၀င္စားလုိ႔ က်ေနာ္လုိက္ဖတ္ေနတာ။
Thorn Musem ရဲ႕ အျမင္ကုိ သေဘာက်ပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။ ဒီ ဂိန္းမ္ကုိ ၀င္ကစားေတာ့မယ္ဆုိကတည္းက ဒီလုိေမးခြန္းေတြ ႀကဳံရေတာ့မယ္ဆုိတာ ႀကဳိတင္တြက္ဆထားရေတာ့မွာေပါ႔။ ခ်စ္သူခင္သူေတြကုိ မိမိအမွန္အတုိင္းေျပာလုိက္လုိ႔ စိတ္ထိခုိက္မွာ၊ နစ္နာမွာ စုိးရိမ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အစကတည္းက ဒီဂိန္းမ္ကို ၀င္မၿပဳိင္ၾက႐ုံဘဲ ရွိေတာ့တာေပါ႔။
သုိ႔ေသာ္ လူဆုိတာကလည္း အခက္သား။ ေငြကုိလည္း မက္ၾကေသးတာကုိး။ ဒီေတာ့ ၀င္ၿပဳိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ကိုယ္ဘာလုပ္လုပ္ အေကာင္းဆုံးလုပ္ရတဲ့ သေဘာလည္း ရွိေသးတာဆုိေတာ့ ကုိယ္ဘာလုိခ်င္သလဲဆုိတာကုိ ျပတ္ျပတ္သားသား စဥ္းစားရေပမေပါ႔။ ကိုယ္လုိခ်င္တာက ေငြ ဆုိရင္ေတာ့ ဘာမွ ကြယ္၀ွက္မေနနဲ႔ေတာ့။ အမွန္အတုိင္းသာ ေျပာေပေတာ့။ အေပၚက ကြန္မင့္ေတြမွာ လိမ္တယ္၊ မွန္တယ္ ဆုိတာ ဘယ္လုိခြဲျခားမလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းပါတယ္။ အခုေခတ္မွာ လိမ္ညာတဲ့လူေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ ႏွလုံးခုန္မမွန္ျခင္း၊ ေခၽြးထြက္ျခင္း၊ မ်က္ေတာင္ခတ္သည့္ အႀကိမ္ႏႈန္းေျပာင္းလဲျခင္း၊ သူငယ္အိမ္အက်ဳံ႕အက်ယ္ စတဲ့ (က်ေနာ္ဥပမာအျဖစ္ေျပာတာပါ။ တျခားေျပာင္းလဲခ်က္ေတြကုိ ေစာင့္ၾကည့္တာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္) ေျပာင္းလဲခ်က္ေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီး မုသားေဖာ္စက္ ဆုိတာ တီထြင္ထားတာ ရွိပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ တိက်သလဲ မေျပာႏုိင္ဘူး။ ၀င္ၿပဳိင္သူေတြေတာ့ အလိမ္ေပၚမွာ စုိးလုိ႔ အမွန္အတုိင္းၾကတာေတာ့ မ်က္ျမင္ဘဲ မဟုတ္လား။ (အဲသည္ ႐ႈိးကုိ က်ေနာ္မၾကည့္ဘူးပါဘူး။)
ေနာက္တခုက ကုိယ္က ခ်စ္သူခင္သူေတြအေပၚမွာ အၿမဲမွန္ခဲ့တာဆုိရင္ေတာ့ အမွန္အတုိင္းေျပာရတာျပႆနာ မရွိေပမယ့္ ကုိယ္က မမွန္ခဲ့တဲ့လူဆုိရင္ေတာ့ အက်ဥ္းအၾကပ္ထဲ ေရာက္ေတာ့တာေပါ႔။
ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားစရာတခုရွိတယ္။ ဥပမာ…. ကုိယ္က မိဘအေပၚမွာ ၿငဳိျငင္ခဲ့ဘူးသူဆုိပါေတာ့၊ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ေထာင္ဘက္အေပၚမွာ သစၥာေဖာက္ခဲ့ဘူးသူ ဆုိပါစုိ႔။ အဲသည္ပြဲက်မွ မိဘ (သုိ႔မဟုတ္) အိမ္ေထာင္ဘက္ စိတ္ညစ္သြားမွာစုိးလုိ႔ ထပ္ၿပီး လိမ္ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ကို္ယ္က တထုိင္တည္းနဲ႔ လူေကာင္းေလး ျဖစ္သြားေရာလား။ ပုိဆုိးတာက အဲဒီ အလိမ္ေပၚသြားကာမွ ႏွစ္ထပ္ကြမ္းလိမ္သူဘ၀ ေရာက္သြားႏုိင္ပါေသးတယ္။ အဲဒါမ်ဳိး အျဖစ္မခံႏုိင္ရင္ အစကတည္းက ၀င္မၿပဳိင္ဘဲ ေနလုိ႔ရတယ္။ ေငြလုိလုိ႔ မျဖစ္မေန ၀င္ၿပဳိင္ရမယ္ဆုိရင္လည္း ကိုယ့္ခ်စ္သူခင္သူေတြကုိ အမွန္ကို လက္ခံႏုိင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားဘုိ႔ ႀကဳိတင္ သေဘာတူညီခ်က္ ရယူထားေပါ႔။ လူဆုိတာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ကေလးေတြ၊ အမွားေလးေတြ ရွိတတ္တာကုိ နားလည္ေအာင္ ေျပာျပၿပီး ခြင့္လႊတ္ေအာင္ ေတာင္းပန္ထားေပါ႔။
အဓိက ကေတာ့ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆုိတာ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္သိဘုိ႔အေရးႀကီးတယ္။ ကုိယ္ဘာလုိခ်င္သလဲဆုိတာ သိဘုိ႔အေရးႀကီးတယ္။
ေနာက္ဆုံးတခု မထင္မွတ္ဘဲ (ၿပဳံးစရာအျဖစ္) သြားေတြ႕တာက ဘေလာ့ဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတပါးစိတ္ခ်မ္းသာဘုိ႔ လိမ္ေပးတန္သင့္ရင္ လိမ္ေပးရမယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆကုိ လက္ခံတာကုိ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ေတြ ဘေလာ့တကာ လည္ၿပီး ကြန္မင့္က႑ေတြမွာ “ ဟယ္….ေရးတတ္လုိက္တာ”၊ “စာဖတ္သူကုိ တထုိင္တည္းအဆုုံးအထိ ဆြဲေခၚသြားတယ္” ဘာညာကြိကြ ေရးေနၾကတာေတြဟာ ရင္ထဲက ပါလုိ႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ သူတုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္တဲ့အတုိင္း တဖက္သားူ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လိမ္ေပးေနတာလား။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေ၀ခြဲရခက္မယ္ေနာ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ့္ပုိ႔စ္ေတြမွာ လာေပးၾကတဲ့ ကြန္မင့္ေတြကေတာ့ အမွန္အတုိင္းေရးတယ္လုိ႔ ယူဆလုိက္ပါတယ္….အဟတ္ဟတ္။
October 20, 2008 9:27 AM
အျမင္မေတာ္သူ said...
ကိုေပါ
ရန္ျဖစ္စရာလူ မရိွေတာ့တာလား
အေတာ္ကိုရန္လိုေနတာ .. အမ်ားနဲ့တေယာက္ျဖစ္ေနပီဆိုတာလဲ သတိထားဦးဗ်။
ဘေလာ့ဂါ တစ္ေယာက္စာေရးမေကာင္းရင္ .
ဘာမွ မေျပာပဲ တိတ္တိတ္ေလးျပန္သြားတတ္တဲ့ စာဖတ္သူေတြလဲ ရိွတယ္။၀ါးလံုးရွည္နဲ့ မယမ္းနဲ့.။
ေလေတြ သိပ္မ်ားေနပီ။
မတန္ခူးရဲ့ ဘေလာ့ဆိုတာလဲ သတိထားဦးဗ်
October 20, 2008 10:17 AM
Ko Paw said...
က်ေနာ္ေလေပါသမွ် မိတ္ေဆြ အေသးစိတ္ လုိက္ဖတ္ေနေတာ့ က်ေနာ့္အဖုိ႔ လက္ေညာင္းရက်ဳိးနပ္တာေပါ႔ဗ်ာ။ ဆက္လက္ႀကဳိးစားပါဦးမည္ေပါ႔။… း-)
October 20, 2008 10:41 AM
ေမာင္မ်ိဳး said...
အစ္မၾကီးေရ့ ေနေကာင္းလား ဆီပံုးေလးတပ္ပါလားး း) အေရးေပၚႏႈတ္ဆက္လို ့ရတာေပါ့ ေကာ့မန္ ့ေတြဖတ္သြားတယ္ အစ္မေရ့ :P တစ္မ်ိဳးၾကီးပဲ စိတ္ထဲမွာ ဆိုင္တာလည္းဟုတ္ဘူးလို ့ထင္တာပဲ ဟိဟိ ေတာ္သင့္ျပီး သားသားေရ့ ဒီေန ့ဘာနဲ ့စားတုန္းဗ်
အာဘြားးးးး
October 20, 2008 10:43 AM
တန္ခူး said...
ကြ်န္မ ေကာ္မန္ ့ေတြ မျပန္ခင္ ကြ်န္မပို ့စ္မွာ က်န္သြားတဲ့ ဒီ game show ရဲ့ အေျဖအမွန္အမွားကို ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္လဲဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အရင္ေျပာျပပါရေစ… ကြ်န္မ ပို ့စ္မွာ ဒီshowအေၾကာင္း စိတ္၀င္စားသူေတြ ဖတ္နုိင္ဖ္ို ့ လင့္ခ္ေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္… ေျဖဆိုသူလိမ္မလိမ္ကို အမွန္ဆံုး ဆုံးျဖတ္နုိင္ေအာင္ ေျဖဆိုသူကို ဒီေမးခြန္းေတြပဲ နွစ္ၾကိမ္တိုင္တိုင္ေမးခဲ့ပါတယ္… တၾကိမ္မွာ အမွန္ေတြခ်ည္းေျဖရမွာျဖစ္ျပီး ေနာက္တၾကိမ္က လူအမ်ားၾကီးေရွ ့မွာ ၾကိုက္သလိုေျဖခြင့္ရိွပါတယ္… ပထမတၾကိမ္ေျဖခ်ိန္မွာ အနားမွာ ဘယ္သူမွ မရွိေပမယ့္ လိမ္တာတိုင္းတာစက္ေတြနဲ ့ သူ ့တကယ္ အမွန္ေျဖမေျဖ တိုင္းတာ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္… ဒီအေျဖေတြကို အမွန္အေနနဲ ့ယူျပီး တကယ္လူအမ်ားၾကီးနဲ ့ ေျဖတဲ့ ပြဲၾကီးေန ့က အေျဖနဲ ့ႏိွ ုင္းယွဥ္ျပီး လိမ္္မလိမ္ ဆံုးျဖတ္တာပါ…
အားလံုး စိတ္၀င္တစားနဲ ့ အေတြးအျမင္ဖလွယ္ျပီး ေကာ္မန္ ့ေလးေတြ ေပးထားၾကတာ ေက်းဇူးပါ…
ခ်ိဳသင္းေရ… ခ်ိဳသင္းေမးခြန္းေလးအတြက္ အေပၚမွာ ေျဖေပးလိုက္ျပီေနာ္… ဘ၀မွာ ခ်စ္တဲ့သူေတြကို မထိခိုက္ေစပဲ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေနခဲ့တဲ့ ခ်ိဳသင္းဘ၀က အတုယူ အားက်စရာပါ…
ဟုတ္ပါ့ မ ေရ… ကိုယ္က က်ဴးလြန္သူမဟုတ္ပဲ က်ဴးလြန္သူနဲ ့ ပတ္သက္တဲ့သူဆို အမွန္တရားရဲ့ ခါးသီးမွ ုေတြက ကိုယ့္ဆီပါ စီးဆင္းလာမွာ…
ေပါက္ေရ… ေကာင္းေသာလိမ္ညာျခင္း… ေစတနာမွန္တဲ့ အလုပ္က ေကာင္းေသာအလုပ္လို ့ ေျပာလို ့ရမယ္လို ့ ထင္တာပဲ… ေရြးခ်ယ္လို ့ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မလိမ္မညာပဲနဲ ့လုပ္လို ့ ရမယ့္ နည္းကို ေရြးခ်ယ္သင့္ေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနရင္ေတာ့….
ကိုယ္သာ အဲလိုေနရာမွာ အေမးခံရရင္… သြားေျဖသင့္မေျဖသင့္ကို အရင္စဥ္းစားသင့္တယ္ ထင္တာပဲ ကိုပီတိေရ…
ညီမေရ… အမွန္ပဲ… သတၱိေၾကာင္တယ္ေျပာေျပာ….
ျမတ္နုိးေရ… တို ့အဖိုး ဆံုးခါနီးက နွစ္ပတ္ေလာက္ ကိုမာ ရသြားတယ္…အသက္ရွင္လွ်က္ ေလာကၾကီးနဲ ့အဆက္ျပတ္သြားတာေလ… အဖိုးက အသက္ကလဲ အေတာ္ၾကီးျပီဆိုေတာ့ တို ့ဆို သတိျပန္လည္လာဖို ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတာင္ မထားမိဘူး… ဒါေပမယ့္ အဖိုးသတိျပန္လည္လာခဲ့တယ္… သူမ်ားေတြက ေျပာၾကတယ္… သတိျပန္လည္ျပီး ခဏပဲ ခံတတ္တယ္တဲ့… ဒီေတာ့ အဖိုးေနရတုန္းခဏ စိတ္ခ်မ္းသာမယ့္ စကားေတြပဲ ေရြးေျပာခဲ့တယ္… တရားဓမၼအေၾကာင္းေတြလဲ ေျပာ… ေနာက္…အင္း… ေကာင္းေသာလိမ္ျခင္းလို ့ပဲ ေခၚမလား… အဖိုးကို တခုလိမ္ေျပာမိခဲ့တယ္… အဖိုးသမီး တို ့အေမနဲ ့ရြယ္တူ… တို ့ေတြ အားလံုးရဲ့အေမကို အဖိုးက သိပ္ေလးစားခ်စ္ခင္တာ… အဖိုးမဆံုးခင္တရက္အလိုမွာ သူ ့ရဲ့ အဲဒီသမီးေလးမွာ လြတ္လပ္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြ ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရျပီလို ့ လိမ္ေျပာခဲ့တယ္… ျပံုးသြားတဲ့ အဖိုးမ်က္နွာေလးကို ၾကည့္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္တာ… အဲဒါအဖိုးရဲ့ေနာက္ဆံုးအျပံုးပါပဲ… ဒါေပမယ့္… တို ့ရဲ့ လိမ္ညာမွ ုေတြက ယေန ့ထက္ထိ အမွန္တရားျဖစ္မလာေသးတာေတာ့….
ေမာင္မ်ိဳးေရ… ရိုးသားတဲ့ အေမခ်စ္သားေလးရဲ့ ေစတနာ… ေစတနာအားၾကီးသြားရင္ လိမ္စရာေတာင္ မလို အဆင္ေခ်ာသြားတတ္တယ္ ေမာင္မ်ိဳးေရ…
မမေရ… အဲဒီလို ပြင့္လင္းတာေလးေတြေၾကာင့္ ခ်စ္ေနရတာ….
ကိုေပါေရ… ကိုေပါေျပာတာေတြကို လက္ခံပါတယ္… ဗုဒၶအဆံုးအမအတိုင္း ဘယ္လိမ္္ညာတာကမွ မေကာင္းဘူးဆိုတာကိုလဲ အၾကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္ျပီး ငါးပါးသီလ လံုေအာင္ အတတ္နို္င္ဆုံး ၾကိုးစားပါတယ္... ခက္တာက… ကြ်န္မအဆင့္က ရင့္က်က္သူအဆင့္ကို မေရာက္ေသးတာပဲ… ၾကိုးစားေနတုန္းပါ္… အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို တတ္နိုင္သမွ် မလိမ္ရမယ့္ လမ္းကို ေရြးပါတယ္… (ကိုေပါေရ…ေရြးစရာမရွိတဲ့ဘ၀ေတြ အေၾကာင္း ေတြ ့တဲ့အခါေျပာျပဦးမယ…လက္ေတြ ့ဘ၀ေတြေပါ့္)… ကိုေပါေရးမယ့္ ဒီအေၾကာင္းကို ေစာင့္ဖတ္ပါမယ္…
ေက်းဇူးပါေဆာင္းေရ… ေနာင္လဲ အျမဲလာလည္ဖုိ ့ဖိတ္ေခၚပါတယ္…
နုေရ… နုသိခ်င္တာေလး အေပၚမွာ ေျဖေပးထားတယ္ေနာ္… အမွန္တရားဆိုတာ ပါးစပ္နဲ ့ထုတ္ေဖာ္မွ မွန္သတဲ့လားတဲ့… သိပ္လွတဲ့စကားေလးပဲ…တို ့ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ အမွန္တရားေတြအမ်ားၾကီး…ဟုတ္တယ္ေနာ္…
ကိုေပါနဲ ့Anonymousေရ…ခုလို စိတ္၀င္တစား ပြင့္လင္းစြာ ေဆြးေႏြးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူုးပါ…ဒါကပဲ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ စိတ္၀င္စားစရာ တခုမဟုတ္လား…
ဟိဟိ… နိနိေရ… ကိုယ္ဦးေနွာက္ေျခာက္တာေတြကို သူမ်ားဆီေ၀မွ်လိုက္တာ ဆိုးတယ္ေနာ္… စိ္တ္ခ်မ္းသာစရာပို ့စ္ေလးေတြနဲ ့ ျပန္ေလ်ာ္ေပးမယ္….
ညီမေလးေရြွျပည္သူေရ… ဟုတ္တယ္ေနာ္… သူတို ့နိုင္ငံရဲ့ ရွုပ္ေထြးတဲ့ လူမွ ုေရးေတြနဲ ့ဆိုေတာ့ showက ပိုလို ့အသက္၀င္တယ္… လာလည္တာ ေက်းဇူးပါညီမေရ… ေနာင္လဲ လာလည္ဖို ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္…
ဟုတ္ပါ့ကိုေတာင္ငူေရ… ထြင္..ထြင္နိုင္လြန္း…
ေကာင္းကင္ကုိေရ… အဲဒီgameသြားရင္ ေဖာက္ထြင္းမ်က္မွန္မလိုေတာ့ဘူး…
Everestေရ… ဟုတ္တယ္ေနာ္… ေငြေၾကာင့္လား…ေပၚျပူလာျဖစ္ခ်င္လို ့လား…ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တခ်ိဳ ့သူတို ့အေျဖေတြက သူတို ့ကို လက္ရွိပတ္၀န္းက်င္တခုလံုးနဲ ့ေတာင္ ျပတ္ေတာက္သြားနိုင္တယ္… ေက်းဇူးပါ… ေနာင္လဲ လာလည္ဖို ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္…
ပန္ေရ… မေနာက္နဲ ့ေနာ္… ပန္ ့ေမးခြန္းေတြ ေျဖဖို ့ဥာဏ္မမွီဘူး…အေျဖေျပာျပ…
ကိုသစ္နက္ဆူးေရ… ေျပာသြားတာေလးက ေကာင္းလိုက္တာ… ဟုတ္ပါရဲ့… ကြ်န္မတို ့ေတြက လူအဆင့္မွာပဲ ရွိေသးတာပါ…
ကိုေပါေရ… ေကာ္မန္ ့ေတြက သူတပါးစိတ္ခ်မ္းသာဖို ့လိိ္မ္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံတာ လို ့ကြ်န္မက မယူဆပါဘူး… သူတို ့ဆိုလိုရင္းက ေစတနာပါ… ေစတနာတရားက လြွမ္းမိုးလာတဲ့အခါ သူမ်ားကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္သြားတာပါ… ကိုယ့္မိဘကို၊ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းကို ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ ေစတနာအရင္းခံက လာတဲ့ စကားေတြပါ…ေကာ္မန္ ့နဲ ့ပတ္သက္လုိ ့ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကြ်န္မလိုပဲ အမ်ားစု အဲဒီလို ျဖစ္ၾကမယ္ထင္လို ့ ကြ်န္မနဲ ့ပဲ ဥပမာ ျပပါရေစ… ကြ်န္မ ဘေလာ့ဂ္လည္တဲ့အခါ ဘေလာ့ဂါရဲ့ စာကို အေသအခ်ာဖတ္ပါတယ္… အျပင္ပန္း ဖတ္္ျပီး ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္လို ့ ေကာ္မန္ ့ေပးတဲ့အထဲ ကြ်န္မ မပါပါဘူး…ကြ်န္မစိတ္ထဲက ရွိတဲ့အတိုင္း ေကာ္မန္ ့ေပးပါတယ္… တကယ္လို ့ကြ်န္မသိ္ပ္မၾကိုက္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေကာ္မန္ ့မေပးပါဘူး… မၾကိုက္ေၾကာင္းကို ဘာလို ့မေျပာလဲဆိုတာ ကြ်န္မကို မုန္းသြားမွာ ေၾကာက္လို ့မဟုတ္ပါဘူး… သူ ့ရဲ့ အားထုတ္မွ ုကိုငဲ့ညွာလို ့ပါ… ပို ့စ္တခုေရးဖို ့အားထုတ္ရတဲ့ စိတ္အားလူအားကို ကြ်န္မထည့္တြက္လို ့ပါ… ကြ်န္မဆီလာလည္ၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေရာင္းရင္းေတြလဲ ကြ်န္မလိုပဲလို ့ ကြ်န္မယံုၾကည္ပါတယ္…
ေမာင္မ်ိဳးေရ… ဆီဗံုးေလးေတာ့ တပ္ခ်င္ပါတယ္… ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္မွီမျပန္နိုင္မွာ အားနာလို ့… ခုေတာင္ ေကာ္မန္ ့ေတြကို အခ်ိန္မွီမျပန္နုိင္မွာ အားနာေနတာပါ… သားေလးကလဲ ေလးေလးမ်ိဳးကို သတိရေနပါတယ္… ဒီအပတ္အတြင္းသားေလးဆြဲတဲ့ပန္းခ်ီေလးေတြ တင္ျဖစ္လိမ့္မယ္…
October 20, 2008 12:03 PM
သက္ေ၀ said...
တန္ခူးေရ...
တန္ခူးေရးထားတဲ့ အမွန္တရား ရဲ ့ အရသာ ရယ္...
သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြရဲ ့ အမွန္တရားအတြက္ ႐ႈေထာင့္ အစံုစံုက Comments ေတြရယ္...
တန္ခူးရဲ ့ ျပန္ထားတဲ့ Comments ရယ္ကို အခ်ိန္ေပးၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္႐ႈသြားပါေၾကာင္း...
October 20, 2008 7:42 PM
Ko Paw said...
This post has been removed by the author.
October 21, 2008 8:37 PM
Ko Paw said...
တန္ခူးေရ....
မၾကာခင္ကမွ ေရးထားခဲ့ၿပီး က်ေနာ္ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ တန္ခူးရဲ႕ ပုိ႔စ္အေဟာင္းေလးနဲ႔ လာလည္ၾကသူေတြရဲ႕ ကြန္မင့္ေလးေတြကို အမွတ္တရ ျပန္ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ း-)
“အခ်ိဳမၾကိုက္တဲ့ငါ”
ငါက သၾကားလံုးေလးေတြ အလကားေပးတိုင္း မယူတတ္တာ အခ်ိဳမၾကိုက္လို ့ပါ…ငါက လွ်ာဖ်ားက အရသာခိ်ဳခိ်ဳထက္ ရင္ထဲက ႏွလံုးသားခ်ိဳခိ်ဳေတြကို တရိွ ုက္မက္မက္ ေတာင့္တတတ္သူ…သကာလူးထားတဲ့ စကားလံုးေတြ ေနာက္က မရုိးသားျခင္းထက္ အရုိးခံရင္ထဲက စကားတခ်ိဳ ့ကို ခံုမင္တတ္သူ…
ငါ့ရင္ထဲက နွလံုးသားကို အကာအကြယ္မရွိ တိုးယိုေပါက္ျမင္နိုင္ေအာင္ ငါက နုံခ်ာသူ…
အဲဒီနုံခ်ာမွ ုအတြက္… ငါဆံုးရံွ ုးခဲ့ရေပါင္းလဲ မ်ားေပါ့…လမ္းမွားမွာ မူးမိုက္ေနသူ တေယာက္ကို သူ ့အၾကိုက္လိုက္ျပီး အတူမမူးမိတာနဲ ့ပဲ ေစတနာေတြက အရာမထင္ခဲ့တဲ့ ဥပမာေတြ ခဏခဏေတြ ့လဲ ငါက ေခါင္းမာေနတုန္းပဲ…
ခ်စ္သူေရ… ဒီတခုေတာ့ ခြင့္လြတ္ပါကြယ္… ငါဟာ ခ်စ္သူ ့ကို ညြွတ္ႏူးေစေအာင္ အေျပာအဆို မတတ္တဲ့ ခပ္အအ မိန္းမတေယာက္ပါ… ငါဟာ ရင္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ဖြင့္ဖြင့္ခ်တတ္တဲ့ စကားလံုးခ်ိဳခ်ိဳေတြ ဆင္းရဲသူတေယာက္ပါ… ငါ့ႏွလံုးသားတခုလံုး မင္းကို ပံုေပးျပီးမွေတာ့ က်န္တာေတြ ဘာအေရးၾကီးလို ့လဲလို ့ အေတြးေခါင္တဲ့ မိန္းမတေယာက္ပါ… မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာမနမ္းတတ္သူမို ့ မင္းအတြက္ ငါ့အနမ္းမွန္သမွ်က စစ္မွန္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါကိ်န္ဆိုရဲပါတယ္…
ခင္မိသူူတိုင္းကို ေဆြလိုမ်ိဳးလို ေအာင့္ေမ့မိတဲ့ ငါက ဒဏ္ရာတခုခု ရလို ့ ငိုမိတိုင္း အေမက စည္းမျခားတတ္သူတဲ့… ငါကလဲငါ… ေပးမိတာေတြ မ်ားမ်ားသြားေတာ့ င့့့ါဆီက ေမွ်ာ္လင့္တာေတြ မ်ားမ်ားလာ… အေျခအေနတခုေၾကာင့္ ငါက မေပးနိုင္ေတာ့တဲ့အခါ အရင္က ေပးခဲ့တာေတြ အလကားျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္.. အေမေျပာတဲ့ စည္းေပါ့… ဒါလဲ အမွတ္မရွိစြာ ထပ္ထပ္မွားေနတတ္ေတာ့ င့ါနွလံုးသားမွာ ဒဏ္ရာေတြ ဗလပြ…
တဆိတ္ မိတ္ေဆြရယ္္… ငါက လုပ္ယူထားတဲ့ အရာေတြကို မႏွစ္သက္တတ္ဖူးကြယ္… ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္ မုန္းရင္မုန္းတယ္ ေပါ့…ဖန္တီးယူထားတဲ့အရာေတြကို မႏွစ္သက္တတ္ဖူး… မင္းႏွလံုးသားထဲက ျပိုက်လာတာျဖစ္ပေစ မလွမပလဲ ငါက တန္ဖိုးထားေနမွာ… ျဖစ္နိုင္ရင္ အတြင္းနဲ ့အျပင္ ထပ္တူက်တဲ့ စစ္မွန္မွ ုေတြကိုပဲ င့ါကို ေပးေနာ္…သိပ္မ်ား ေလာဘၾကီးသြားသလား… ငါ့ကို ရင္ထဲကမုန္းမုန္းနဲ ့ဟန္ေဆာင္ျပံုးျပေနတာနဲ ့စာရင္ ဆဲလိုက္တာမွ ခံသာဦးမယ္ေလ…
သူငယ္ခ်င္းေရ…ေရွ ့မွာ ခ်ီးမြမ္းစကားေတြဆိုျပီး ေနာက္ကြယ္မွာ သူမ်ားအားနည္းခ်က္ကို ေထာက္ျပ ရယ္ေမာတတ္သူေတြထဲ ငါမပါတာကိုေတာ့ နင္နားလည္ေပးေနာ္… နင္တခုခု လြဲေခ်ာ္ေနတယ္ထင္ရင္ ငါက မေကြ ့မ၀ုိက္ပဲ ေထာက္ျပမိမွာပဲ… တခါတခါ ဇလုိက္ဇေရာဆိုတာ ငါနဲ ့သူစိမ္းျပင္ျပင္ ျဖစ္ေနရင္ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္… မတရားတဲ့ အရာရွိကို ရာထူးတိုးဖို ့တခုထဲနဲ ့ ေခါင္းငံု ့မခံတတ္တဲ့ ငါက လိမၼာပါးနပ္သူ မဟုတ္တာ အမွန္ပဲ… အဲဒီလို မိုးခါးေရေတြ မၾကိုက္တတ္တဲ့ မိုက္မိုက္မဲမဲ င့ါလိုလူကို နင္ ယေန ့ထက္ထိ ခင္္ေနတာ ေက်းဇူးပါဟာ…
ေလာကၾကီးက ခ်ိဳျမတဲ့အရသာဆိုျပီး င့့့့့ါကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္… ငါေလ မိုက္လိုက္ပံုမ်ား… ေခါင္းတြင္တြင္ခါျပီး ျငင္းေနေတာ့တာ…
တန္ခူး
10:30am 02-Sep-2008
Posted by တန္ခူး at 10:44 AM
Labels: ခံစားခ်က္
13 comments:
nu-san said...
မတန္ခူးေရ.. ဒီစာေလးဖတ္ျပီး သေဘာက်တယ္။ အတြင္းက စိတ္တမ်ိဳး အျပင္က တစ္မ်ိဳး၊ အဲဒီလုိ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရတာ က်ေနာ္နဲ႔ ကီးမကုိက္။ အခုဒီမွာေတာ့ ဟန္ေဆာင္သူေတြၾကားေနရတာ တကယ္မြန္းက်ပ္တယ္။ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲက ျဖစ္သမွ်ဟာ မ်က္ႏွာမွာေပၚေနတယ္။ မၾကိဳက္ရင္လည္းအရွင္း ၾကိဳက္ရင္လည္း ဘြင္းဘြင္းသမား မုိ႔ လူခ်စ္လူခင္ မမ်ားလွဘူး။ ဟန္မေဆာင္တတ္ေတာ့လည္း အခက္သားလားပဲ မေရ.. :)
September 2, 2008 11:42 AM
Ko Paw said...
ဘ၀ဟာ တုိတုိေလးပါ….တန္ခူးေရ။
လံကေဓာ…ေလာကဓံကေတာ့ ဘယ္သူမွ ေျပးမလြတ္ဘူး။ ဒီေတာ့ သိပ္စိတ္ညစ္ေနလုိ႔့ တြက္ေျခမကုိက္ဘူး။ စိတ္ညစ္ရင္ ခ်စ္ေကာင္းသီခ်င္းေလး ဟစ္လုိက္မယ္။
ဒုကၡဟာ ပ်ားရည္လုိခ်ဳိတယ္….. (ဘီယာလုိ ခါးရင္လည္း ႀကဳိက္ပါတယ္…အဟဲ)
September 2, 2008 11:47 AM
ေမာင္မ်ိဳး said...
အစ္မေရ့ ဒီပို့စ္ေလး သေဘာက်တယ္ ဖတ္ျပီး ကိုယ္ျဖစ္ေလးေတြနဲ ့လည္းတိုက္ဆိုင္တာ ဟန္ေဆာင္ရတာကလည္း ပင္ပန္းတယ္ သီးခံရပါမ်ားေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ဘာမွန္းကိုမသိေတာ့ဘူး ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ နားလည္မႈေတြ ရွိၾကရင္ ေလာကၾကီးကေတာ္ေတာ္ျငိမ္းခ်မ္းမွာ အစ္မ အဆင္ေျပပါေစ ညစ္ေနတာေတြေခါင္းထဲ၀င္လာရင္ သားသားနဲ ့ ကစားလိုက္ ေပ်ာ္လာလိမ့္မယ္ :)
September 2, 2008 12:57 PM
Moe Cho Thinn said...
အမသည္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္း။ :P
လူေတြရဲ႔ အေပၚယံအခ်ိဳေတြေတာ႔ မႀကိဳက္တတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အစားအေသာက္ အခ်ိဳေတာ႔ ႀကိဳက္ပ ညီမေရ။
ညီမေရ စိတ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ဘ၀မွာ လုပ္သင္႔ လုပ္ထိုက္တာလုပ္ၿပီး ေစတနာမွန္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ အဲဒါေတာ႔ အမ သုံးတဲ႔ နည္းပဲ။
အစစ အဆင္ေျပပါေစေနာ္။
ခ်စ္ေသာ
အမ - မခ်ိဳသင္း
September 2, 2008 1:01 PM
မဇနိ said...
အမ တန္ခူးေရ ပို႔စ္ေလးကို ေသခ်ာဖတ္မိတယ္
ဟန္မေဆာင္ခ်င္သလို ဟန္ေဆာင္တတ္သူေတြလဲ ေၾကာက္မိတယ္ေနာ္..
မလြယ္ပါဘူးအမရယ္ “မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ“ဆိုရင္ေတာ့ လကၤာေတြၾကမ္းေနအံုးမယ္နဲ႔တူပါတယ္
September 2, 2008 7:55 PM
myatnoe said...
အဲလိုနဲ့ သၾကားမစားမိလို႔ ခဏခဏျပႆနာေတြ႔ရေပမဲ့ အမွန္တရားအတြက္ အမုန္းခံဆဲပဲ..။
ေျပာမရလို႔ ၾကည့္ေနရေပမဲ့ ... အခြင့္သာတာနဲ႔ ျပန္ႏွက္ေနဆဲ..။
ဟန္ေဆာင္တာေတြ သိပ္မုန္းတယ္။ သကာေလာင္းတဲ့ ပဋိသဓာရ စကားေတြလဲ သိပ္မုန္းတယ္။
မခင္ရင္ ျပံဳးျပဖို႔ေတာင္ ဝန္ေလးတယ္.
ဒါေပမဲ့ ..ခုေတာ့ တခါတေလ..ျပံဳးျပေနရတယ္ ႏုတ္ကလဲ ဂ်ပန္ေတြလို အလြယ္တကူထြက္သြားတယ္
sumimasen ဆိုပီး..မေျပာလို႔မွ မရပဲေလ..။ဟင္းးး
September 2, 2008 9:48 PM
Ko Paw said...
(အန္တီစုဘာသာျပန္တဲ့ “အကယ္၍” ကဗ်ာက သက္ဆုိင္ရာေနရာေလးကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ႏွစ္ခါျပန္ ကြန္မင့္လုိက္ပါတယ္။)
အကယ္၍…
ရန္သူကျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြကျဖစ္ေစ
မင္းကို သိပ္ၿပီးနာက်ည္းေအာင္မလုပ္ႏိုင္ေစရင္…။
အကယ္၍ …
လူတိုင္းကို တန္းဖုိးထား ေလးစားရေပမဲ့ဲ့
စြဲလန္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူးဆိုရင္…။
အကယ္၍ ..
တိုေတာင္းလွတဲ့ မပစ္ပယ္ႏိုင္တဲ့ တစ္မိနစ္အတြင္းမွာ
အဓိပၸါယ္ရွိလွတဲ့ စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္အျဖစ္
အသံုးခ်ႏိုင္မယ္ဆိုရင္…။
ငါ့သားေရ ..မင္းဟာ
အရာရာရွိတဲ့
အရာရာျဖစ္တဲ့
ကမၻာႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လို႔
အရာရာ ဘာမဆို မင္းစြမ္းႏိုင္ၿပီေပါ့ …။
အဲဒီေတာ့
မင္းဟာလည္း ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ေပါ့ …။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
September 3, 2008 9:56 AM
Ko Paw said...
This post has been removed by the author.
September 3, 2008 9:57 AM
ခြန္ျမလိႈင္ said...
စကားခ်ဳိခ်ိဳေတြေနာက္ကြယ္က မာယာ ခါးခါးေတြကို ေၾကာက္တယ္... အမေရ ဓာတ္ပံုေတြ တင္ၿပီးၿပီေနာ္ လာအေၾကာင္းၾကားတာပါ
September 3, 2008 2:02 PM
sonata-cantata said...
တန္ခူးေရ comment မေရးျဖစ္တာေရာ၊ post မတင္ျဖစ္တာေရာက တို႔ေရးသမွ်ေတြ စာေပစိစစ္ေရးကို တင္ေနရတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အထြက္ေနာက္က်တာေပါ့ကြာ။
အစဥ္ အားေပးလ်က္ပါ။
September 4, 2008 10:47 AM
တန္ခူး said...
နုေရ… တူလုိက္တာေနာ္… ဘြင္းဘြင္းသမားေတြရဲ့ ေစတနာကို နားလည္သြားတဲ့ တေန ့ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ ့ေစာင့္ရမွာေပါ့ေလ….
ကိုေပါေရ… အားေပးတာ ေက်းဇူးပါ…
ေမာင္္္္မ်ိဳးေရ… အမွန္ပဲ… နားလည္မွ ုေတြရွိၾကရင္ စစ္ပြဲေတြေတာင္ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္… သားနဲ ့ကစားရတာ တကယ္ အားလံုးေမ့….
မ ေရ… ကြ်န္မက တကယ္လဲ အခ်ိဳအရသာကို မၾကိုက္လို ့ ေသြးထဲမွာ သၾကားဓာတ္နဲ ့တဲ့ ေရာဂါ ခဏခဏရတယ္… မူးတာ ခ်ာခ်ာလည္လို ့… မ နဲ ့ကြ်န္မ ေရာေမြွပစ္လိုက္ရင္ အေတာ္ပဲေနမွာ… မ ရဲ့ ဘ၀ေလး ျငိမ္းခ်မ္းတာ မ စာေတြက တဆင့္ သိျပီး အားက်မိတယ္….
မဇနိေရ… အမလကၤာေတြ ၾကမ္းၾကမ္းေနလို ့ အေတာ္သတိထားေနရတယ္…
ျမတ္နုိးေရ… အတူတူပဲေနာ္… ဒါေၾကာင့္လဲ ျမန္ျမန္ ခင္မိသြားတာ ျဖစ္မယ္….
ကိုေပါေရ… အဲဒီကဗ်ာေလးကို ၾကိုက္လြန္းလို ့ ကြ်န္မအလုပ္စားပဲြေဘးမွာ ကပ္ထားခဲ့ဖူးတယ္…
လိွ ုင္ေရ… မာယာခါးခါးေတြက တကယ့္ေၾကာက္စရာပါ…
ဓာတ္ပံုေလးေတြ အားေပးျပီးျပီ… သိပ္လွတဲ့ နဂါးမေလးကို ေတြ ့လိုက္ရတယ္…
မ ေရ… စာေပစီစစ္ေရးနဲ ့လား… အဲလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ ့လို ့၀ို္င္းေျပာေပးရမလား… မရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ filterလုပ္ျပီးမွ ေရာက္လာေတာ့မွာေပါ့…
September 4, 2008 10:47 PM
သက္ေ၀ said...
အေတြးေကာင္းသလို အေရးလဲေကာင္းတဲ့ တန္ခူး..။
လွ်ာဖ်ားက အရသာ ခ်ိဳခ်ိဳကို နဲနဲမွ မၾကိဳက္ေပမယ့္ ႏွလံုးသားခ်ိဳခ်ိဳ နဲ ့ ႐ိုးသားမႈ ခ်ိဳခ်ိဳကိုေတာ့ တန္ဖိုးထား တေလးတစား ျမတ္ႏိုးတတ္ပါတယ္..။
မအားလို ့ ဘယ္မွ ေကာင္းေကာင္း မလည္ျဖစ္ဖူး တန္ခူးေရ...။ တန္ခူးဆီေတာ့ ေန ့တိုင္းေရာက္ပါတယ္။ Comment မေရးျဖစ္ေပမယ့္ စာေတာ့မွန္မွန္ လာဖတ္ျဖစ္တယ္...။
September 6, 2008 2:01 PM
တန္ခူး said...
သက္ေ၀ေရ… ေကာ္မန္ ့ေလးကို ခုမွေတြ ့လို ့ sorryေနာ္… နွလံုးသားခ်ိဳခိ်ဳနဲ ့ရိုးသားမွ ုခ်ိဳခိ်ဳေတြ ၾကို္က္တာခ်င္းတူေနျပီ… မအားတဲ ့ၾကားထဲက လာလည္တာ ေက်းဇူးေနာ္…
October 21, 2008 8:40 PM
Anonymous said...
ကိုေပါရဲပ bolg က ဘာလဲ။ အားေပးခ်င္လုိ႔ဘာ
October 21, 2008 9:45 PM
ငေပါ said...
ဘာလုိ႔ရန္ျဖစ္ေနၾကတာလဲ
October 21, 2008 9:49 PM
တန္ခူး said...
သက္ေ၀ေရ…မအားတဲ့ၾကားထဲက အခ်ိန္ေပးျပီး ဖတ္သြားတာ တကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…
ကိုေပါေရ… အျပုသေဘာနဲ ့အပ်က္သေဘာရယ္လို ့နွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္…
အျပုသေဘာေဆာင္တာက သူမ်ား အက်ိဳးလိုလားျပီး
အပ်က္သေဘာကေတာ့ သူမ်ား အကိ်ဳးမလိုလားတာပါ
ကြ်န္မရဲ့ အခ်ိဳမၾကိုက္တဲ့ငါ ပို ့စ္ကို ေသခ်ာျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါဦး…
ကြ်န္မက အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အခ်ိဳေတြကို မုန္းတယ္… ကြ်န္မကိုယ္တိုင္လဲ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အခ်ိဳကို ဘယ္ေတာ့မွ မလူးဘူး…
စိတ္ထဲမွာ ဆဲေနျပီး အျပင္မွာျပံုးျပေနတဲ့ သူတေယာက္ရဲ့ အျပံုးက အျပုသေဘာလား အပ်က္သေဘာလား သိပ္သိသာထင္ရွားပါတယ္…
ကိုေပါေျပာတဲ့ ဥပမာပဲ ျပန္ေပးရရင္ ငယ္က ကေလးေတြ ေဆးေသာက္ေစခ်င္လို ့ ေဆးခ်ိဳတယ္ေျပာတာဟာ အျပုသေဘာအရ ေျပာဆိုျခင္း… အဲဒီေနာက္မွာ ေစတနာဆိုတဲ့ အက်ိဳးလိုလားျခင္းေတြ ပါေနတယ္ေလ…
အမွန္တရားရဲ့ အရသာ ပို ့စ္ေနာက္ခံ gameမွာ ကစားသူ နဲ ့ကစားသူအသိုင္းအ၀ိုင္းက အရင္းႏွီးဆံုးသူေတြ ပဲပါပါတယ္… ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြကလဲ သူ နဲ ့သူ ့အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားက ဆက္ဆံေရးနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ ေမးခြန္းေတြ ပါပဲ… သူ ့အရင္းႏွီးဆံုးအသိုင္းအ၀ိုင္းက သူ ့အကိ်ဳးလိုလားသူေတြ အျပုသေဘာေဆာင္သူေတြ မ်ားမွာပါ… ဒါေၾကာင့္ အျပုသေဘာနဲ ့ေတြးရင္ တဖက္သား(အဲဒီတဖက္သားက…ကိုယ့္နဲ ့သိပ္ကိုရင္းနွီးလြန္းတဲ့သူ…ကိုယ့္ မိခင္ေတာင္ပါရင္ပါနိုင္တယ္) နွလံုးသားကို မနာက်င္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာကို ကြ်န္မဆိုလိုခ်င္တာပါ…
Anonymousေရ… ကိုေပါရဲ့ blogက http://www.kopaw07.blogspot.com/ ပါ…
ကိုငေပါေရ… ရန္ျဖစ္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး.. အျမင္ေတြ ဖလွယ္ေနၾကတာပါ… ဘေလာ့ဂ္ရဲ့အားသာခ်က္က ဒါပဲထင္ပါတယ္… ခုလိုိ လာလည္တာေက်းဇူူးပါ…
October 22, 2008 1:07 PM
Ko Paw said...
တန္ခူးေရ…..
အခုလုိ တန္ခူးရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကုိ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ရွင္းျပတာကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အမွားအမွန္၊ မုသားေျပာျခင္း မေျပာျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ ေနာက္က်ေနာ္အခ်ိန္ရမွ ပုိ႔စ္တခုသတ္သတ္ ေရးဘုိ႔ စိတ္ကူးရွိတဲ့အတြက္ အမွားအမွန္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ ကြန္မင့္ကုိ ဒီမွာ ခဏနားလုိက္ဦးမယ္။
တကယ္ေတာ့….. မေန႔က တန္ခူးလုိ ပုိ႔စ္မ်ဳိးဆန္ဆန္ေရးထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္တခုကို White Lies ေတြအေၾကာင္း က်ေနာ္အင္တာနက္မွာ လုိက္ဖတ္ရင္းနဲ႔ ေတြ႕မိတယ္။
http://spaceofreality.blogspot.com/2008/01/is-it-okay-to-tell-white-lies.html
အဲသည္မွာ သတိထားမိတာက ကြန္မင့္လုပ္တဲ့လူေတြဟာ ကုိယ့္အယူအဆကုိယ္ ကုိယ္ထင္သလုိ ကြန္မင့္လုပ္ၾကတာဘဲ။ အျမင္မတူလုိ႔လဲ ကန္႔လန္႔တုိက္တယ္၊ စြာတယ္၊ ရန္ျဖစ္တယ္ ရယ္လုိ႔လည္း ဘယ္သူမွ ေျပာမေနၾကဘူး။
က်ေနာ္ထင္တာေတာ့ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္တာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာဘေလာ့ဂါအသုိင္းအ၀ုိင္းက လူေတြ နည္းနည္း စိတ္ႏုေသးတယ္လုိ႔ ထင္တာဘဲ။ နည္းနည္းေလး အမ်ားနဲ႔မတူတဲ့ အျမင္ကုိ တင္ျပမိတာနဲ႔ အမ်ားနဲ႔ တေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ စြာတယ္။ ရန္စတယ္၊ ရန္ျဖစ္ေနၾကတယ္၊ မညီညြတ္ဘူး စသျဖင့္ ဒီလုိျမင္ၾကတယ္။
တခ်ဳိ႕ကလည္း Conflict ဆုိတာနဲ႔ ေ၀းေ၀းေရွာင္ၾကေတာ့တာဘဲ။ ေနာက္တခုကေတာ့ အမည္၀ွက္နဲ႔ တုိက္ခုိက္တာမ်ဳိးေတြ။ ဒါေတြကလည္း နအဖလက္ကုိင္ဒုတ္ သတင္းစာေတြေပၚမွာ အမည္၀ွက္နဲ႔ ေရးေနတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြက်ေနတာဘဲ။ တဖက္သက္ နာမည္၀ွက္နဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ေရး တုိက္ခုိက္ေရးသားေနၾကတာမ်ဳိးေတြ ေတြ႕ရတယ္။
အမွန္က ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္ေတြ ရွိႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိ လက္ခံရမယ္။ အဲသည္အျမင္ေတြၾကားမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အျပန္အလွန္ ျငင္းခုန္ေဆြးေႏြးတာဟာ အင္မတန္ သင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္တယ္ (Very healthy) ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္ဘုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲသည္လုိ ေဆြးေႏြးမွသာလွ်င္ ကုိယ့္ရဲ႕ ဗဟုသုတနဲ႔ စဥ္းစားဉာဏ္ကလည္း တုိးတက္ဖြံ႕ထြားမွာကုိး။
အားလုံးတသံတည္းထြက္ေနတာမ်ဳိးက လြတ္လပ္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ တေသြးတသံတမိန္႔ ဆုိတာ ဘယ္လုိလူအဖြဲ႕အစည္းမ်ဳိးမွာဘဲ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိသလဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္မွာဘဲ အဲသည္လုိ တေသြးတသံတမိန္႔ကုိ ေတြ႕ရတာမဟုတ္လား။
အမ်ားနဲ႔ တေယာက္ အျမင္မတူလုိ႔ မေျပာရဲတာမ်ဳိးလည္း မရွိသင့္ပါဘူး။ တခ်ိန္တုန္းက ကမၻာႀကီးျပားတယ္လုိ႔ လူတုိင္းထင္ခဲ့တဲ့ေခတ္ ရွိခဲ့ဘူးတာဘဲ။ အမွန္တရားဆုိတာ လက္ခံက်င့္သုံးတဲ့လူ အနည္းအမ်ားေပၚမွာ မူမတည္ပါဘူး။ လူနည္းစုက အမွန္တရားကုိ ျမင္ေနတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္တခုက လြတ္လပ္တဲ့ လူ႕ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ဳိးမွာဆုိရင္ေတာ့ လူနည္းစုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြား၊ ရပုိင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိလည္း ကာကြယ္ေပးရတယ္။ လူနည္းစုဘဲ ယုံၾကည္တဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ဳိးကုိ မွားတယ္ဆုိၿပီး အမ်ားစုက ပိတ္ပင္လုိ႔ မရဘူး။ လြတ္လပ္စြာ ယုံၾကည္ပုိင္ခြင့္၊ ေတြးေခၚပုိင္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္ေတြ ရွိရတယ္။
တန္ခူးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ဆန္႔က်င္ဘက္သေဘာထားေတြကုိ မပိတ္ပင္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္လာဖတ္သူေတြအေနနဲ႕လည္း အေၾကာင္းအရာတခုကုိ မတူညီတဲ့ ႐ႈေထာင့္ေတြက ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ၾကတာဟာ ညီညြတ္ျခင္းပ်က္ျပားတာနဲ႔ ဘာမွမဆုိင္။ ရန္ျဖစ္တာလဲ မဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္နားလည္သင့္ပါတယ္။ မိမိကုိယ္တုိင္ တက္တက္ႂကြႂကြ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးၾကဘုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ အဲသည္လုိ ေဆြးေႏြးၾကၿပီဆုိရင္ ခ်က္က်လက္က် ေျပာႏုိင္ဘုိ႔အတြက္ စဥ္းစားရတယ္။ ဖတ္႐ႈရတယ္။ ေလ့လာရတယ္။ တကယ္လုိ႔ အဲသည္ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့၊ စဥ္းစားေျမာ္ျမင္တတ္တဲ့၊ ဗဟုသုတႂကြယ္၀တဲ့ ေဆြးေႏြးသူေတြ ပါ၀င္လာၿပီဆုိရင္ အင္မတန္ေလ့လာမွတ္သားစရာေကာင္းတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြကိုလည္းရတယ္။
သည္လုိ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္မႈေတြကုိ အခုလုိဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆက္လက္ ဖြင့္ေပးထားပါလုိ႔ တန္ခူးကုိ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။
October 22, 2008 1:52 PM
Anonymous said...
မတန္ခူးေျပာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ပို႔စ္၂ခုလံုးကို ေထာက္ခံတယ္။ ကိုေပါကို ျပန္ေျဖရွင္းတဲ့ စကားလံုးေတြကိုလည္း ၾကိဳက္ပါတယ္။
အမွန္က ေျပာသူ ကိုေလေပါ ကိုယ္တိုင္က ရန္စေနတယ္လို႔ထင္မိပါတယ္။
သူမေက်နပ္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ မတန္ခူးေရးခဲ့တဲ့ အခ်ိဳမၾကိဳက္တဲ့ငါကို ကူးျပတာေပါ့။
တကယ္က ရန္လိုေနသူသည္ ကိုေပါသာလ်ွင္ျဖစ္ပါေၾကာင္း နဲ့
ေနာက္ဆံုးမွာ ပ်ားရည္နဲ့ ေျပာသြားသည္ဟု ျမင္မိပါေၾကာင္း
October 23, 2008 8:33 PM
M said...
ဟုတ္မွန္၊အက်ိဳးမရိွ။သူမ်ားမနာ လုိေသာစကားကို ဘုရားကိုယ္ေတာ္တုိင္ ပယ္ထားတာပဲ။
October 25, 2008 4:39 AM
"ဒီမုိကေရစီဟာ အင္ဂ်င္စက္ႀကီးတလုံးဆုိရင္ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ ေတြးေခၚျပဳမူက်င့္ႀကံပုံေတြက အဲဒီအင္ဂ်င္ႀကီးကုိ ေမာင္းႏွင္မယ့္ ေလာင္စာဆီနဲ႔တူမယ္။ ေလာင္စာဆီက သူ႕အင္ဂ်င္နဲ႔ မလုိက္ဖက္တဲ့ ၾကက္ဆူဆီေတြျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ အင္ဂ်င္ႀကီးဟာ မလည္ပတ္ႏုိင္႐ုံမွ်မက ၾကာရင္ သံေခ်းေတာင္တက္သြားႏုိင္ပါေသးသတဲ့။"
ဒါေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံ ဒီလို အေျခအေနေရာက္ေန
ရတာ ထင္ပါရဲ ႔ေနာ္....
Burmese Political Values စာတမ္းကို ဖတ္ခ်င္ပါတယ္။ ဝယ္လို႔ ရမယ္ဆိုရင္လည္း ဝယ္ခ်င္ပါတယ္။ ရနိဳင္မယ့္ ေနရာေလးကို လမ္းညႊန္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ကို ေန႔တိုင္းနီးပါး ေရာက္ေပမယ့္ ဝင္ေရာက္ ေဆြးေႏြးနိဳင္တဲ့ အဆင့္ မရွိေသးတာေၾကာင့္ ဖတ္ရံုနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေနရသူပါ။
ထိုးေေဖာက္ေမႊေႏွာက္နိဳင္တဲ့ အျမင္ရွိသူမို႔ ေလးစားလ်က္ပါ။
မုိးစံ....သုိ႔။
စိတ္၀င္တစားရွိတယ္ဆုိတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီးရဲ႕ စာအုပ္မူရင္းကုိ မဖတ္ဘူးပါ။ အြန္လုိင္းမွာ ရွာၾကည့္ေတာ့ Amazon.com မွာ စာအုပ္အေဟာင္းအျဖစ္နဲ႔ တအုပ္ေရာင္းဖုိ႔ရွိတာေတြ႕ရတယ္။ ျပည္ပက စာၾကည့္တုိက္ႀကီးေတြမွာေတာ့ ရွိပုံရပါတယ္။
ဒီပုိ႔စ္မွာ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပထားတာေတြက ဆရာေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီးရဲ႕ စာအုပ္အေပၚ ဦးေအာင္ခင္ရဲ႕ ဖတ္ညႊန္းေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ခ်ီးမြမ္းစရာရွိရင္ ဆရာႏွစ္ဦးတုိ႔ကုိသာ ခ်ီးမြမ္းထုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း မုိးစံလုိပဲ သူတုိ႔ အျမင္ေတြကုိ ႏွစ္သက္မိသူမွ်သာပါ။
ဦးေအာင္ခင္ရဲ႕ ထုတ္လႊင့္ခ်က္ေတြကုိ ေအာက္ကလင့္ခ္မွာ က်ေနာ္တင္ထားပါတယ္။ ဖုိင္ ဆုိက္ဇ္က 4.7Mb ေလာက္ရွိပါတယ္။ အလြယ္တကူ download ရယူႏုိင္ပါတယ္။ ေဇာ္ဂ်ီဖြန္႔နဲ႔ ႐ုိက္ထားတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ့္ပုိ႔စ္မွာ တင္တဲ့အခါ တခန္းခ်င္း နည္းနည္းစီ ႐ုိက္ၿပီး တင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
http://sites.google.com/site/burmesepoliticalvalues/Home/BurmesePoliticalValues.pdf?attredirects=0
(ကလစ္ေခါက္လုိ႔ရတဲ့ လင့္ခ္ေပၚေအာင္ ေလာေလာဆယ္ ဘယ္လုိ လုပ္ရမွန္းမသိတဲ့အတြက္ ဒီအတုိင္းပဲ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။)
အမွန္တရားနဲ့မုသားကအၿမဲတမ္းဒြန္တြဲေနတယ္လုိ့ထင္တယ္
ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ အမွန္တရားဆိုတဲ့ခနၵၵာကိုယ္ၾကီးေပၚ မုသားဆုိတဲ့ဝတ္ရုံၾကီး အၿမဲတမ္းၿခဳံေနရတယ္ေလဗ်ာ..အဲ
ဒီမုသားၾကီးခ်ြတ္လိုက္ရင္...ဟီးဟီး)))))))
မေကာင္းဘူးနဲ့တူတယ္..း)
ဒါဆုိရင္ကြ်န္းပင္ၾကီးက ကိုင္းပင္ၾကီးကုိမွီ :D
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေပါ့ဗ်ာ....
စာဖတ္ႏိုင္တာ ပညာတတ္လား
ဖတ္ထားတဲ့စာကို အသံုးခ်ႏိုင္တာ ပညာတတ္လား
ဘာပဲေျပာေျပာ
ကုိေပါရဲ႕ တင္ျပခ်က္ေတြ ေတြးေခၚတာေတြ အားလံုးဟာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္အရာမွ အလံုးစံုမမွန္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ ကိုေပါေျပာသမွ် ကန္႕ကြက္စရာခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္လက္မခံႏုိင္ေတာင္ ထည့္စဥ္းစားရမယ့္အခ်က္အျဖစ္ လက္ခံထားသင့္ပါတယ္။
စိတ္ေတြကို အေတြးေတြကို ဖြင့္ထားသင့္ပါတယ္။
မွန္တယ္ မခင္မင္းေဇာ္ေရ။ ဒါေပမယ့္ အခုျဖစ္ေနတာကလဲ ကုိေပါေရးေနတဲ့ စာေတြထဲက အခ်က္ေတြထက္ ကိုေပါ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိစာေတြကို ဒီလို အခ်ိန္မွာ တင္ေနရသလဲ ဆုိတာကို ေျပာေနတာပါ။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကုိေပါကို ေ၀ဖန္ေနရတဲ့အေၾကာင္းရင္းပဲ။ အခုေနာက္ပုိင္း ပို႔စ္ေတြဟာ ပုံမွန္သာမန္အခ်ိန္မွာ တင္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လဲ လက္ခုပ္တီးခဲ့မိဦးမွာဗ်။ အခုေျပာေနတာက တစ္ေနရာရာကေန တစ္ခုခု၊တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ သူျငင္းခုန္လာျပီးပလားဆို အဲဒီမွာတင္ အားမရ မေက်နပ္ႏုိင္ဘဲ သူ႔ဘေလာ့ေပၚကေန စကားၾကီးစကားက်ယ္၊ စာအုပ္ၾကီးငယ္အသြယ္သြယ္ကေန ေစာင္းေျမာင္းရိေထ့ေနတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ဒီလို ျဖစ္ေနရတာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကိုေပါေရးတာေတြကုိ အားေပးခဲ့ဖူးသူကိုးဗ်။
Dear Htet Myet Thu,
I think if you read most of Ko Paw’s posts, you should know his style of writings. Why did you accuse him of “တစ္ေနရာရာကေန တစ္ခုခု၊တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ သူျငင္းခုန္လာျပီးပလားဆို အဲဒီမွာတင္ အားမရ မေက်နပ္ႏုိင္ဘဲ သူ႔ဘေလာ့ေပၚကေန စကားၾကီးစကားက်ယ္၊ စာအုပ္ၾကီးငယ္အသြယ္သြယ္ကေန ေစာင္းေျမာင္းရိေထ့ေနတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ဒီလို ျဖစ္ေနရတာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။”?
Everyone should refers to well known books, famous quotes etc. to confirm his or her believe. I think it is reasonable and acceptable. We should welcome such kind of brainstorming. Ko Paw also has a sense of humor. I really appreciate it. Carry on your good work, Ko Paw!
totally agree with Ko Htet Myet Thu..
ထက္ျမက္သူ
"အခုေျပာေနတာက တစ္ေနရာရာကေန တစ္ခုခု၊တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ သူျငင္းခုန္လာျပီးပလားဆို အဲဒီမွာတင္ အားမရ မေက်နပ္ႏုိင္ဘဲ သူ႔ဘေလာ့ေပၚကေန..."
It's really 'incredible' that you're pissed off by this. Doesn't Ko Paw has the right to post 'on his own blog' an article in response to an issue he has recently debated or is currently debating on? Is there such a monopolistic right for the person who first points out an issue that whatever things regarding the issue must be written 'only' on his/her blog?
Man, you're really 'incredible'.
မ်ိဳးျမင့္ေမာင္ရယ္၊ ေမာင္ရင့္မွာလဲ ကုိေပါထိ ဓားၾကည့္ ျဖစ္ေနၿပီ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလးစားခ်င္စိတ္ေပ်ာက္လာတဲ့အထဲမွာ ေမာင္ရင္ပါ ပါေနၿပီ။ သူ႔ဘေလာ့ သူတင္ခ်င္ရာ တင္ႏိုင္သလို ကုိယ္လဲကုိယ္ျမင္တာကို ကိုယ္ေျပာႏိုင္တယ္ေလ။ မေမ့စမ္းပါနဲ႔။ ကုိယ့္ဘေလာ့ကိုယ္ တင္ခ်င္ရာတင္တယ္ကြ၊ ဘယ္သူ႔ေသာက္ဂရုစိုက္ရမလဲဆိုတဲ့ မူကုိ ေမာင္ရင္လက္ခံတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အားေပးထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကုိယ့္လူေရ။ ေမာင္ရင္ကမွ extremely incredible ပဲ။ ဦးေႏွာက္ကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလးေတြးလိုက္ဦး။
ေနစမ္းပါဦး ေမာင္ရင့္ကိုေတာ့ နည္းနည္းစိတ္၀င္စားလာျပီ။ ကိုေပါကို ထိတဲ့လူမွန္သမွ်ကို လိုက္ခ်ဲေနတာ ဘာေတြတုန္း။ ကုိယ္တို႔ေျပာေနသမွ် အခ်က္ေတြအကုန္ မွားျပီး ေမာင္ရင့္ကုိေပါကသာလွ်င္ မွန္ကန္သူၾကီးလား။ ေမာင္ရင္တုိ႔ေျပာေျပာေနတဲ့ အိုးပန္းမိုင္းတို႔၊ ရီစ္ပတ္တို႔ ဆုိတာေတြကေရာ ဘာေတြတုန္း။ စကားမစပ္ ေမာင္ရင္ မွတ္ခ်က္ေရးရင္ ျမန္မာလုိေရးစမ္းပါ။ ျမန္မာ့အေရးလိုက္လုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့လူက ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျမန္မာလုိေလးေတာင္ မရိုက္တတ္ေသးဘူးဆိုရင္ ဘယ္နိပ္ပါ့မလဲ။ လုံး၀မရုိက္တတ္ရင္လဲ ေမာက္စ္နဲ႔ တလုံးျခင္း စာစီလို႔ရတဲ့ ကြန္ဗာတာေတြ တင္ထားတဲ့ ဘေလာ့ေတြ ရိွတယ္။ တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္ေနာ္။ က်ားက်ားမီးယပ္ကြဆုိျပီး ေနာက္ထပ္ man, you 're really incredible ေတာ့ လာမလုပ္နဲ႔ေတာ့။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္ရင္နဲ႔ ေျပာရမွာပ်င္းတယ္။
"မ်ိဳးျမင့္ေမာင္ရယ္၊ ေမာင္ရင့္မွာလဲ ကုိေပါထိ ဓားၾကည့္ ျဖစ္ေနၿပီ။"
Ko Myo Myint Maung, just curious what is your relationship with Ko Paw. Do you guys know each other in real world?
"ျမန္မာ့အေရးလိုက္လုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့လူက ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျမန္မာလုိေလးေတာင္ မရိုက္တတ္ေသးဘူးဆိုရင္ ဘယ္နိပ္ပါ့မလဲ။ "
Ko Paw parise you for doing things for burmese, so I think Ko Htet Myat Thu got a good point here. What's ur excuse?
ေအာ္ ခက္ေတာ့ေနျပန္ပါဘီ အရပ္ကတို႔ေရ့။ ေပၚပင္ (current)ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ပူပူေႏြးေႏြး မေဆြးေႏြးရဘူးလို႔ နအဖ ဥပေဒလုိမ်ဳိး blogsေတြကို တားျမစ္ရအံုးမယ္ ထင္တယ္ ကိုေပါေရ့ ။
ဒါေၾကာင့္ သတိေပးပါတယ္၊ အိမ္တကာေလွ်ာက္ မလည္နဲ႔လို႔..၊၊ ခုေတာ့ လူေတြက ဧည့္ဆြယ္တယ္ထင္ၿပီး လိုက္လာ ရန္စြာေတာ့တာေပါ့ ကိုေပါရဲ့..။
"သူ႔ဘေလာ့ သူတင္ခ်င္ရာ တင္ႏိုင္သလို ကုိယ္လဲကုိယ္ျမင္တာကို ကိုယ္ေျပာႏိုင္တယ္ေလ။"
Then, it's fine, isn't it? Why are you still pissed off by that? Be sensible!
"မ်ိဳးျမင့္ေမာင္ရယ္၊ ေမာင္ရင့္မွာလဲ ကုိေပါထိ ဓားၾကည့္ ျဖစ္ေနၿပီ။"
"Ko Myo Myint Maung, just curious what is your relationship with Ko Paw. Do you guys know each other in real world?"
I know him in person. But, that's not the reason why I'm arguing for his 'ideas'. I'm arguing for his 'ideas' because I agree with them. And whenever I do so, I also make my 'own points'. I just don't defend Ko Paw like ထက္ျမက္္သူ said. Don't exaggerate!
"ျမန္မာ့အေရးလိုက္လုပ္ေနတယ္ဆုိတဲ့လူက ကြန္ပ်ဴတာမွာ ျမန္မာလုိေလးေတာင္ မရိုက္တတ္ေသးဘူးဆိုရင္ ဘယ္နိပ္ပါ့မလဲ။ "
"Ko Paw parise you for doing things for burmese, so I think Ko Htet Myat Thu got a good point here. What's ur excuse?"
Well, I just don't have any excuse for not being able to type in Burmese. I'll try to learn. If you don't like it, suit yourselves. I can't stop you from disliking my inability to type in Burmese. But, I'll still try to support the cause of Burma as much as I can and continue to type in English. By the way, my inability to type in Burmese has never caused me much inconvenience yet.
Anyway, you are really 'incredible'.
ထက္ျမက္္သူ
"ေမာင္ရင္တုိ႔ေျပာေျပာေနတဲ့ အိုးပန္းမိုင္းတို႔၊ ရီစ္ပတ္တို႔ ဆုိတာေတြကေရာ ဘာေတြတုန္း။"
I can't type in Burmese. But, I still know how to translate 'open-mindedness' and 'respect' into Burmese appropriately.
"အိုးပန္းမိုင္းတို႔၊ ရီစ္ပတ္တို႔"
Come on, they do have their counterparts in Burmese. Don't make Burmese language seem deficient even in basic vocabulary.
"
Blogger Myo Myint Maung said...
ထက္ျမက္္သူ
"ေမာင္ရင္တုိ႔ေျပာေျပာေနတဲ့ အိုးပန္းမိုင္းတို႔၊ ရီစ္ပတ္တို႔ ဆုိတာေတြကေရာ ဘာေတြတုန္း။"
I can't type in Burmese. But, I still know how to translate 'open-mindedness' and 'respect' into Burmese appropriately.
"အိုးပန္းမိုင္းတို႔၊ ရီစ္ပတ္တို႔"
Come on, they do have their counterparts in Burmese. Don't make Burmese language seem deficient even in basic vocabulary.
"
Lost in Translation???
One asked 'Are you open-minded အိုးပန္းမိုင္း?'
Another answer 'I can't type in Burmese.Come on, they do have their counterparts in Burmese.'
Oscar goes to Ko Myo Myint Maung :P
Anonymous
What are you talking about? Please help me understand what your point is.
"Anonymous
What are you talking about? Please help me understand what your point is."
aww..you are a bit slow to pick up..
ကိုမ်ဳိးျမင့္ေမာင္ေရ..သိကၡာရွိရွိ စကားလံုးေတြနဲ႔ သူႏိုင္ ကိုယ္ႏိုင္ debate (အေခ်အတင္) လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႏွလံုးရည္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ခန္းသြားတဲ့အခါ၊ ႏွမ မေအ ႀကီးေတာ္ေတြနဲ႕ ကိုင္တုတ္တာတို႔၊ မင္းေယာက္ဖမို႔ နာတာလားတို႔၊ မင္းငယ္ပါေသးတယ္တို႔၊ ဒါေလးေတာင္ နားမလည္ဘူးလား..တုံးလွခ်ည္လားတို႔၊ ဘိုလိုလာမမႈတ္နဲ႔..ျမန္မာလို႔ မေရးတတ္ဘူးလားတို႔၊ ဟုတ္တာေပါ့..မင္းဘဲ(ပဲ)တတ္ပါတယ္. မင္းဘဲနားလည္တာပါတို႔၊ etc.,(စသျဖင့္) ပုဂၢဳိလ္ေရးထိခိုက္ ေစာ္ကားလိုက္ရရင္၊ တကယ္အဟုတ္ အႏိုင္ရလိုက္သလို ေက်နပ္ အားရတတ္တဲ့ ဉာဉ္ဆိုးေတြဟာ၊ မရင့္က်က္ႏိုင္ေသးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးနဲ႔ လိုက္ဖက္စြာ ဒြန္တြဲ တည္ရွိေနတာကို နားလည္သေဘာေပါက္ေစလိုပါတယ္။ သေဘာမေပါက္ေသးရင္ မွာဖတ္. ႏိုင္ငံေတာ္ထုတ္ သတင္းစာရဲ့ ေဆာင္းပါးက႑..။ ကိုေပါေမွ်ာ္မွန္းသလို တေန႔ေတာ့ျဖစ္လာမွာပါ(ေလးနက္ေအာင္၃ႀကိမ္ရြတ္လိုက္သည္္)
(ဒီကြန္မင့္ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔ဖက္လွည့္ေနတဲ့ဲ ျမွားတခ်ဳိ႕ က်ေနာ္ဆီ ေရာက္လာအံုးမွာ.. ေတြးၾကည့္ရုံနဲ႔ ေပ်ာ္စရာႀကီး..ဟီဟီ.။)
CMA ေျပာေနတာကေတာ့ အေတာ္ေလး ဂုဏ္သိကၡာရိွသကိုးဗ်ာ။
CMA သူမ်ားေတြအျငင္းပြားေနၾကတာကို ေဘးကေနၾကည့္ျပီး အေတာ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္ပ .. ဘယ္သူကမွ မဆဲပဲ ေကာင္းေကာင္းေျပာေနတာကို ခင္ဗ်ားက မျမင္ခ်င္ဘူးထင္တယ္..
ကိုမ်ိဳးၿမင္.ေမာင္ေရ...ၿမန္မာစာရိုက္တာမခက္ပါဘူးဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတစ္ေန.ကို နာရီဝက္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးလိုက္ရင္ ၂ ပတ္အတြင္း သြက္သြက္လက္လက္ရိုက္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။ အဂၤလိပ္လိုဘယ္ေလာက္သြက္သြက္ ၿမန္မာလိုေၿပာရတာေလာက္ အားမရပါဘူးဗ်ာ။ အၾကံေပးတာပါဗ်ာ။
ကြန္မန္ ့ေတြဖတ္ၾကည့္ ၿပီး ေကာက္ခ်က္ဆြဲရရင္.."ထက္ျမက္သူ" ဟာ နာမည္ စည္းသြားပံုရတယ္ ဟုသာ ျမင္မိပါေၾကာင္း.. :DD
Oh..my God ! I don't really understand why it becomes a big issue on whether the comments should be typed in Burmese or in English.
What is really matter is the facts and the message conveyed in the comments and not the way it is typed.
There's nothing to be proud of or ashamed of for knowing/not knowing how to type in Burmese. Everybody can type Burmese within a short period of time by practising it if he/she wishes to do so and it is really an individual's choice.
La Yeak: I should have added the followings in my previous comment:
{သိကၡာရွိရွိ စကားလံုးေတြနဲ႔ သူႏိုင္ ကိုယ္ႏိုင္ debate (အေခ်အတင္) လုပ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ ႏွလံုးရည္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ခန္းသြားတဲ့အခါ၊} မေရာင္ရာ ဆီလူး (beating the bushes)တတ္ၾကပါေသးတယ္။ (ျမႇားႏွစ္စင္းေတာ့ လြင့္စဉ္လာၿပီဗ်ိဳ႕၊ လာအံုးမွာ.လာအံုးမွာ..)
ကိုေပါ-
ဒီPost က ဗဟုသုတလည္း ၿဖစ္ေစတယ္။
သုေတသန စာတမ္းလည္းၿဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ sanchaung journal မွာ ေဖာ္ၿပခ်င္ပါတယ္။
ခြင့္ၿပဳနိုင္မလား-
KaSanchaung,
ဟုတ္ကဲ့... ေဖာ္ျပႏုိင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးပါတယ္။
ကိုေပါနဲ႔ မ်ိဳးျမင့္ေမာင္ နဲ႔ဘယ္လိုပတ္သက္လဲ သိခ်င္ၾကလား ေဟာဒီကိုသြားၾကည့္http://www.coloursrainbow.com/index.php
Post a Comment