“ကုိေပါဘေလာ့ဂ္ကုိ အခု က်ေနာ္ မဖတ္ေတာ့ဘူး။ ပုိ႔စ္ထဲမွာ က်ေနာ့္အေၾကာင္းေတြ ပါလာတတ္လြန္းလုိ႔”
မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ ညစာစားရင္း စကားလက္ဆုံက်ေနခုိက္ တေယာက္က မွတ္ခ်က္ခ်လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူေျပာတာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ေနသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း အသာရယ္ေနလုိက္ရသည္။ အခုလည္း ထုိမိတ္ေဆြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္တခုကုိ သတိရမိျပန္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔။ ထုိမိတ္ေဆြသည္ စကၤာပူသုိ႔ ေရာက္လာကာစအခ်ိန္တြင္ တေယာက္အိပ္ေမြ႕ယာ၊ ေခါင္းအုံး စသည္တုိ႔ကုိ ဝယ္ယူရန္ လုိအပ္လာသျဖင့္ က်ေနာ့္အား အေဖာ္ေခၚကာ ကလင္မင္းတီးအရပ္ရွိ ေမြ႕ယာဆုိင္သုိ႔ ေရာက္သြားၾကသည္။
သူသည္ ဆုိင္ထဲတြင္ ေမြ႕ယာမ်ား၊ ေခါင္းအုံးမ်ားကုိ တခုၿပီးတခု ကုိင္ၾကည့္လုိက္၊ ေစ်းေမးၾကည့္လုိက္၊ ျပန္ခ်လုိက္ႏွင့္ မၿပီးႏုိင္ မစီးႏုိင္ လုပ္ေနေလသည္။ အတန္ၾကာေသာ္ ေဘးက ရပ္ၾကည့္ေနေသာ က်ေနာ့္မွာ စိတ္မရွည္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္လာသျဖင့္ အနီးရွိ လက္လွမ္းမီရာ ေမြ႕ယာတခုႏွင့္ ေခါင္းအုံး တခုကုိ ဆြဲယူကာ….
“ေဟ့ေကာင္၊ သိပ္ေရြးမေနနဲ႔။ ဒီေမြ႕ယာလည္း ေကာင္းတယ္၊ ဒီေခါင္းအုံးလည္း မဆုိးဘူး။ ဒါပဲ ယူလုိက္ေတာ့၊ ပုိက္ဆံရွင္းလုိက္” ဟု ေျပာလုိက္ေလသည္။
သူသည္ က်ေနာ္ေရြးခ်ယ္ေပးေသာ ေမြ႕ယာႏွင့္ေခါင္းအုံးကုိ သိပ္ႏွစ္သက္ပုံမရေသာ္လည္း က်ေနာ့္အား အတြန္႔မတက္လုိေသာ သေဘာျဖင့္ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ပုိက္ဆံရွင္းကာ ဝယ္ယူလုိက္ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းအုံးႏွင့္ ေမြ႕ယာကုိ ကုိယ္စီပုိက္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာစဥ္ သူက က်ေနာ့္အား စကားတခြန္းေျပာ၏။
“ကုိေပါ၊ အခုလုိ ကၽြန္ေတာ့္ကိစၥေတြမွာ အတင္းဝင္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္ေပးတာ ဒီေမြ႕ယာ ဝယ္တဲ့ ကိစၥမွာ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစေနာ္။ ေနာက္ပုိင္း က်ေနာ္မိန္းမယူတဲ့ အခါက်ရင္ ဒီအခ်ဳိး ထပ္မခ်ဳိးနဲ႔ေတာ့။ ၾကားလား”
ထုိစဥ္ကေတာ့ သူ႔မွာ ရည္စားပင္ မရွိေသးသူျဖစ္ရာ သူ႕စကားကုိ သေဘာက်သျဖင့္ သူေရာက်ေနာ္ပါ တဟီးဟီးႏွင့္ ရယ္ေမာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူမိန္းမယူသည့္အခါမွာလည္း က်ေနာ္တုိ႔(က်ေနာ္ႏွင့္ မဒမ္ေပါ)က ထုိအခ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ထပ္ခ်ဳိးမိေသးသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ ဆႏၵကုိ သူ႕အေပၚတြင္ ျပဌာန္းမိေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ သည္တခါေတာ့ ေမြ႕ယာေခါင္းအုံးဝယ္သည့္ ကိစၥမ်ဳိးမဟုတ္သျဖင့္ သူသည္ သူ႕စိတ္ႀကဳိက္ လြတ္လပ္စြာပင္ ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ေလေတာ့သည္။
ျဖစ္တတ္သည္မွာ က်ေနာ္တုိ႔သည္ လူတဦးတေယာက္အား ခင္မင္ရင္းႏွီးသည္ဆုိ႐ုံမွ်ႏွင့္ “ေစတနာ” ဆုိသည္ကုိ အေၾကာင္းျပကာ တဖက္သား၏ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ကုိ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မိတတ္ၾကသည္။ ကာယကံရွင္၏ဆႏၵထက္ မိမိဆႏၵကုိ အေလးေပးမိတတ္ၾကသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမႈ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အလားတူအျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ႀကဳံေတြ႕ရတတ္ပါသည္။
မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း အႀကံေကာင္းေပးလုိသည့္အဆင့္အထိေတာ့ မမွား။ သုိ႔ေသာ္ မိမိေပးေသာအႀကံအတုိင္း အတင္းအၾကပ္လုိက္နာေစလုိျခင္းကား ျဖစ္သင့္သည္မဟုတ္။ တပါးသူ၏ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားကုိ မေလးစားရာ ေရာက္ေပသည္။ ထုိအျပဳအမူသည္ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ အျပဳအမူလည္း ျဖစ္ေပသည္။
မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းအၾကား၊ မိဘႏွင့္သားသမီးအၾကား၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားအၾကား၊ ဆရာႏွင့္တပည့္အၾကား၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္အလုပ္သမားအၾကား ဆက္ဆံေရးဟူသမွ်တြင္ တဖက္သား၏ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ကုိ အျပန္အလွန္ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳၾကမည္ဆုိပါက လြတ္လပ္ေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကုိ ေဖာ္ေဆာင္ဖန္တီးရာ၌ တနည္းတဖုံ အေထာက္အကူျပဳမည္ဟု ယုံၾကည္မိပါသည္။
မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူ ညစာစားရင္း စကားလက္ဆုံက်ေနခုိက္ တေယာက္က မွတ္ခ်က္ခ်လုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူေျပာတာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ေနသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း အသာရယ္ေနလုိက္ရသည္။ အခုလည္း ထုိမိတ္ေဆြႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္တခုကုိ သတိရမိျပန္ပါသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔။ ထုိမိတ္ေဆြသည္ စကၤာပူသုိ႔ ေရာက္လာကာစအခ်ိန္တြင္ တေယာက္အိပ္ေမြ႕ယာ၊ ေခါင္းအုံး စသည္တုိ႔ကုိ ဝယ္ယူရန္ လုိအပ္လာသျဖင့္ က်ေနာ့္အား အေဖာ္ေခၚကာ ကလင္မင္းတီးအရပ္ရွိ ေမြ႕ယာဆုိင္သုိ႔ ေရာက္သြားၾကသည္။
သူသည္ ဆုိင္ထဲတြင္ ေမြ႕ယာမ်ား၊ ေခါင္းအုံးမ်ားကုိ တခုၿပီးတခု ကုိင္ၾကည့္လုိက္၊ ေစ်းေမးၾကည့္လုိက္၊ ျပန္ခ်လုိက္ႏွင့္ မၿပီးႏုိင္ မစီးႏုိင္ လုပ္ေနေလသည္။ အတန္ၾကာေသာ္ ေဘးက ရပ္ၾကည့္ေနေသာ က်ေနာ့္မွာ စိတ္မရွည္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္လာသျဖင့္ အနီးရွိ လက္လွမ္းမီရာ ေမြ႕ယာတခုႏွင့္ ေခါင္းအုံး တခုကုိ ဆြဲယူကာ….
“ေဟ့ေကာင္၊ သိပ္ေရြးမေနနဲ႔။ ဒီေမြ႕ယာလည္း ေကာင္းတယ္၊ ဒီေခါင္းအုံးလည္း မဆုိးဘူး။ ဒါပဲ ယူလုိက္ေတာ့၊ ပုိက္ဆံရွင္းလုိက္” ဟု ေျပာလုိက္ေလသည္။
သူသည္ က်ေနာ္ေရြးခ်ယ္ေပးေသာ ေမြ႕ယာႏွင့္ေခါင္းအုံးကုိ သိပ္ႏွစ္သက္ပုံမရေသာ္လည္း က်ေနာ့္အား အတြန္႔မတက္လုိေသာ သေဘာျဖင့္ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ပုိက္ဆံရွင္းကာ ဝယ္ယူလုိက္ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္ ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းအုံးႏွင့္ ေမြ႕ယာကုိ ကုိယ္စီပုိက္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာစဥ္ သူက က်ေနာ့္အား စကားတခြန္းေျပာ၏။
“ကုိေပါ၊ အခုလုိ ကၽြန္ေတာ့္ကိစၥေတြမွာ အတင္းဝင္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္ေပးတာ ဒီေမြ႕ယာ ဝယ္တဲ့ ကိစၥမွာ ေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစေနာ္။ ေနာက္ပုိင္း က်ေနာ္မိန္းမယူတဲ့ အခါက်ရင္ ဒီအခ်ဳိး ထပ္မခ်ဳိးနဲ႔ေတာ့။ ၾကားလား”
ထုိစဥ္ကေတာ့ သူ႔မွာ ရည္စားပင္ မရွိေသးသူျဖစ္ရာ သူ႕စကားကုိ သေဘာက်သျဖင့္ သူေရာက်ေနာ္ပါ တဟီးဟီးႏွင့္ ရယ္ေမာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူမိန္းမယူသည့္အခါမွာလည္း က်ေနာ္တုိ႔(က်ေနာ္ႏွင့္ မဒမ္ေပါ)က ထုိအခ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ထပ္ခ်ဳိးမိေသးသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ ဆႏၵကုိ သူ႕အေပၚတြင္ ျပဌာန္းမိေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ သည္တခါေတာ့ ေမြ႕ယာေခါင္းအုံးဝယ္သည့္ ကိစၥမ်ဳိးမဟုတ္သျဖင့္ သူသည္ သူ႕စိတ္ႀကဳိက္ လြတ္လပ္စြာပင္ ေရြးခ်ယ္ဆုံးျဖတ္ေလေတာ့သည္။
ျဖစ္တတ္သည္မွာ က်ေနာ္တုိ႔သည္ လူတဦးတေယာက္အား ခင္မင္ရင္းႏွီးသည္ဆုိ႐ုံမွ်ႏွင့္ “ေစတနာ” ဆုိသည္ကုိ အေၾကာင္းျပကာ တဖက္သား၏ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ကုိ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မိတတ္ၾကသည္။ ကာယကံရွင္၏ဆႏၵထက္ မိမိဆႏၵကုိ အေလးေပးမိတတ္ၾကသည္။ က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမႈ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အလားတူအျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ႀကဳံေတြ႕ရတတ္ပါသည္။
မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္း အႀကံေကာင္းေပးလုိသည့္အဆင့္အထိေတာ့ မမွား။ သုိ႔ေသာ္ မိမိေပးေသာအႀကံအတုိင္း အတင္းအၾကပ္လုိက္နာေစလုိျခင္းကား ျဖစ္သင့္သည္မဟုတ္။ တပါးသူ၏ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားကုိ မေလးစားရာ ေရာက္ေပသည္။ ထုိအျပဳအမူသည္ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ အျပဳအမူလည္း ျဖစ္ေပသည္။
မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းအၾကား၊ မိဘႏွင့္သားသမီးအၾကား၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ားအၾကား၊ ဆရာႏွင့္တပည့္အၾကား၊ အလုပ္ရွင္ႏွင့္အလုပ္သမားအၾကား ဆက္ဆံေရးဟူသမွ်တြင္ တဖက္သား၏ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ကုိ အျပန္အလွန္ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳၾကမည္ဆုိပါက လြတ္လပ္ေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကုိ ေဖာ္ေဆာင္ဖန္တီးရာ၌ တနည္းတဖုံ အေထာက္အကူျပဳမည္ဟု ယုံၾကည္မိပါသည္။
.jpg)
5 comments:
အစတံုးကေတာ႕ဟုတ္မလုိဘဲ အဆံုးမွာေတာ႕စာစီစာကံုး။
u r a new breed of enlightened burmese.. but i still think u believe in utopia...
As you know,
We grew in Myanmar.
Our soul and society familiar with the bad practice as you say (အာဏာရွင္ဆန္ေသာ အျပဳအမူ).
က်မကိုလဲ ကေလးေတြက အာဏာရွင္ဆန္သတဲ့..
ဒါေတာင္ က်မတုိ့ ငယ္ငယ္ကလို မျကီးျပင္းေစဘဲ ေတာ္ေတာ္ျကီးကို နားလည္မွဳ့ေပးထားေသးတာ..
အာဏာရွင္ကိုေပါ
မဟုတ္ပါ သူမ်ားေစာက္တင္းေျပာတဲ့
ကိုေပါ ေစာက္ေပါျဖစ္သည္
Post a Comment