တေလာက သတင္းတပုဒ္ထဲမွာ ဖတ္လုိက္ရသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္း အၿငိမ့္ေခြမ်ား ထုတ္ေဝေရာင္းခ်ရာတြင္ မင္းသမီးကသည့္ အခန္းမ်ားကုိ ခ်န္လွပ္ၿပီး လူရႊင္ေတာ္ျပက္လုံးမ်ားခ်ည္း စုစည္းထုတ္ေဝရသည္ဆုိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ျမန္မာပရိသတ္က မင္းသမီးခန္းကုိ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ပင္။ အကယ္၍ အေခြထဲတြင္ မင္းသမီးခန္းပါလွ်င္လည္း ပရိသတ္က ထုိအခန္းကုိ ေက်ာ္ၾကည့္ၾကသည္ဟု သိရသည္။
တျခားသူအတြက္ေတာ့ မသိ။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အၿငိမ့္မင္းသမီးခန္းကုိ ၾကည့္ရသည္မွာ အင္မတန္ပ်င္းစရာေကာင္းသည္။ ျမန္မာအကကုိ မႏွစ္သက္၍ မဟုတ္။ မင္းသမီး အေယာက္ ၁၀၀ ကလွ်င္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ကတတ္သူမွာ တေယာက္မွ်သာ ရွိေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ ထုိ႔ျပင္ ကက္ဆက္ျဖင့္ဖြင့္၍ ကေသာ သီခ်င္းမ်ားမွလြဲ၍ မင္းသမီးမ်ား ကုိယ္တုိင္ သီဆုိေသာ သီခ်င္းမ်ားမွာလည္း ညံ့ဖ်င္းလွေခ်သည္။
ဟုိေခတ္က အၿငိမ့္မင္းသမီးမ်ား နာမည္ႀကီးၾကသည္မွာ ေတးေရးဆရာေတြကလည္း အေက်ာ္အေမာ္ေတြ။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္၊ ေရႊတုိင္ၫြန္႔စသျဖင့္။ မင္းသမီးေတြကုိယ္တုိင္က နာမည္ေက်ာ္ အဆုိေကာင္းေတြ။ မျမရင္၊ ၾသဘာေသာင္း၊ ၾကည္ၾကည္ေဌး စသည္။ သူ႕တုိ႔သီဆုိခဲ့ေသာ သီခ်င္းမ်ားမွာ ယေန႔အထိ ျပည္သူေတြရင္ထဲတြင္ စြဲၿငိၿပီး ႏုိင္ငံတဝွမ္း ပ်ံ႕လြင့္ေနဆဲျဖစ္သည္။
မင္းသမီးသီခ်င္းညံ့ပုံအေၾကာင္းကုိ အစျပဳမိ၍ မေန႔က ၾကည့္မိေသာ သီးေလးသီး အၿငိမ့္အဖြဲ႕မွ မင္းသမီး ျမစပယ္ငုံအတြက္ ေရးစပ္ေပးေသာသီခ်င္းကုိ အနည္းငယ္မွ် ဥပမာ ေပးလုိပါသည္။ သီခ်င္းမွာ ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကုိ အားေပးေသာ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ စဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း စာသားက “အေရာင္စုံလင္းေခ်ၿပီ… ခြပ္ေဒါင္းႀကီးလည္း တေရးႏုိးေလၿပီ”….တဲ့။ ကဲ…ေကာင္းၾကပါေလေရာ။ “တေရးႏုိးေလၿပီ” ဆုိတဲ့ စာသားက ဘယ္လုိ အနက္အဓိပၸါယ္ထြက္သြားသလဲဆုိတာကုိ သီခ်င္းေရးသူကေရာ မင္းသမီးကပါ စဥ္းစားမိၾကပုံမရ။ “အႏွစ္၂၀ လုံးလုံး ခြပ္ေဒါင္းႀကီး ဘယ္ေခ်ာင္မွာ သြားအိပ္ေနခဲ့သလဲ” ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္မေနေပဘူးလား။ ယခုေျပာခဲ့သည္မွာ သီခ်င္းညံ့ပုံကုိ စာသား နမူနာမွ် အနည္းငယ္ထုတ္ႏႈတ္ ေျပာျပျခင္းမွ်သာ။ သီခ်င္းရဲ႕ သံစဥ္ေတြ၊ ေနာက္ခံတီးလုံးေတြ စြဲမက္စရာေကာင္းမေကာင္းကုိ သက္ဆုိင္ရာ ဗီဒီယုိလင့္ခ္မွာပဲ စာဖတ္သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သြားေရာက္ အကဲျဖတ္ေစခ်င္သည္။ ဗီဒီယုိလင့္ခ္ေတြကို ပုိ႔စ္ေအာက္ေျခမွာ ေပးထားပါသည္။
ေနာက္ၿပီး ေရွးေခတ္အၿငိမ့္မင္းသမီးေတြက သူ႕ေခတ္သူ႕အခါအေလ်ာက္ ထြင္လည္း ထြင္တတ္ၾကသည္။ အၿငိမ့္မင္းသမီး မေထြးေလးသည္ ႐ုပ္ေသးအ႐ုပ္ကေလးနဲ႔တူေအာင္ ကျပရာတြင္ အလြန္ၾကည့္၍ ေကာင္းသည္ဟုဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္ မေထြးေလးအက ၾကည့္ေကာင္းသည္ႏွင့္ ထုိအကမ်ဳိးကုိ ကသူတုိင္း ၾကည့္ေကာင္းမည္ဟု တြက္ဆ၍မရ။ ယခုေခတ္မင္းသမီးအခ်ဳိ႕ အ႐ုပ္ႏွင့္ မတူတူေအာင္ ေခါင္းတုန္တုန္ လက္တုန္တုန္ျဖင့္ ကျပသည္ကုိ လုံးဝၾကည့္၍မရ။ (မွတ္ခ်က္။……….။ ျမစပယ္ငုံ အကတြင္ေတာ့ ထုိအကြက္မ်ဳိးမပါပါ။)။ ေဒၚၾသဘာေသာင္းအေၾကာင္းကုိ ယခင္က မဂၢဇင္းေတြတြင္ ေဖာ္ျပရာ၍ ကၽြဲေကာ္မ်က္မွန္ေကာ္ကုိင္းကုိတပ္၊ ဦးထုတ္ကုိေဆာင္း၊ ေယာက္်ားေလးလုိ ဝတ္၊ တေယာေလးကုိထုိးၿပီး ေဒၚၾသဘာေသာင္း သီခ်င္းဆုိရာ ပရိသတ္ အထူးႏွစ္သက္သည္ဟု သိရသည္။ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္ျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ဟန္ကုိ မထြင္ႏုိင္လွ်င္ ပရိသတ္က စြဲမက္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်က္မွန္ကန္ေၾကာင္းကုိ ယခု ျမန္မာပရိသတ္၏ တုန္႔ျပန္ခ်က္က ထင္ဟပ္ျပေနေပသည္။
လူရႊင္ေတာ္ျပက္လုံးမ်ားအေၾကာင္းဆက္ရလွ်င္ ျပက္လုံးေတြ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနသည့္အေၾကာင္းက စရမည္ထင္သည္။ လူရႊင္ေတာ္ေတြ တဦးႏွင့္ တဦး ပညာစမ္းၾကသည့္ ျပက္လုံးမ်ဳိးမွာ တခါလာလည္း မဲျပာပုဆုိးဟု ဆုိရေလာက္ေအာင္ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနသာ ျပက္လုံးအသြား (Pattern)တခု ျဖစ္လာသည္။
ဤျပက္လုံးအသြား၊ ျပက္လုံးခြင္မ်ဳိးတြင္ လူရႊင္ေတာ္တဦးက “ဒီအဖြဲ႕ထဲမွာ ငါပညာအတတ္ဆုံး။ မင္းတုိ႔ ငါ႔ကုိ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိ ႀကဳိက္တာေမး။ ငါအုိင္တင္တမ်ဳိးတည္းနဲ႔ ေျဖသြားမယ္” ဆုိတာမ်ဳိးနဲ႔ စတတ္သည္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ “မင္းတုိ့ ငါ႔ကုိ ေအ၊ဘီ၊စီ၊ဒီ ႀကဳိက္တာေမး၊ ငါ ကာရန္ေလးနဲ႔ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ေျဖျပမယ္၊ စာနဲ႔ေပနဲ႔ေျဖျပမယ္” ဆုိတာမ်ဳိး မူကြဲေလးေတြရွိသည္။ သူငယ္တန္းကေလးကုိ သြားေမးလွ်င္ေတာင္သိမည့္ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိသိျခင္း၊ ေအ၊ ဘီ၊ စီ၊ ဒီ သိျခင္းကုိ ပညာရွိသည္ဟု လူရႊင္ေတာ္ေတြ ေျပာေနၾကျခင္းကုိလည္း စဥ္းစား၍ မရေအာင္ရွိသည္။ ေနာက္တခုက ျပက္လုံးဆုိသည္မွာ ဘာကုိ ေျပာေတာ့မည္ (punch line)ကုိ ႀကဳိသိမေနမွ ရယ္စရာေကာင္းသည္။ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနေသာ ျပက္လုံးမ်ားမွာ သူတုိ႔ ပါးစပ္မဟမီမွာပင္ ဘာေျပာေတာ့မည္ကုိ ႀကဳိတင္ခန္႔မွန္း၍ ရေနသျဖင့္ ရယ္စရာျပက္လုံးေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာဖုိ႔ ခဲယဥ္းသည္။
ဤ ျပက္လုံးအသြားမ်ဳိးကုိ အေပ်ာ္တမ္းလူရႊင္ေတာ္မ်ားက သုံးသည့္အေပၚ သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေသးေသာ္လည္း ပညာသည္လူရႊင္ေတာ္မ်ားက ထပ္တလဲလဲ သုံးေနသည္မွာ လုံးဝမျဖစ္သင့္။ ပုိဆုိးသည္မွာ မေန႔က ၾကည့္လုိက္ရေသာ “သီးေလးသီးအၿငိမ့္အဖြဲ႕”၏ ျပက္လုံးတြင္ ဤျပက္လုံးမ်ဳိးကုိ လူရႊင္ေတာ္ငါးေယာက္ရွိရာ ငါးေယာက္စလုံးက တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ဤနည္းအတုိင္း လူလဲၿပီး ျပက္သြားသည္မွာ အင္မတန္ စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ ေကာင္းလွေပေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိနည္းအတုိင္းျပက္ေသာ္လည္း ရယ္ရလွ်င္ေတာ္ေပေသးသည္။ ယခုမွာမူ ႏုိင္ငံေရးျပက္လုံးျဖစ္လွ်င္ၿပီးေရာဟု သေဘာထားေလသေလာမသိ။ အတုံးလုိက္အတစ္လုိက္ ျပက္သြားၾကသည္မွာ နအဖက ထုတ္လႊင့္ေနတတ္ေသာ ခပ္ညံ့ညံ့ေပၚလစီဇာတ္လမ္းမ်ားကပင္ “အဘ” ေခၚရေလာက္ေပသည္။ အဆုိးဆုံးမွာ တေနရာတြင္ ဇီးသီးသည္ အတတ္ပညာတတ္ျခင္း ႏွင့္ သစ္ပင္တက္ျခင္း ဆုိသည့္ “တတ္” ႏွင့္ “တက္” မတူညီသည့္ အသံႏွစ္ခုကုိ ကြဲကြဲျပားျပား မသိရွာသည့္လကၡဏာျဖင့္ ျပက္လုံးတခု ထုတ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ယခင္ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းတြင္ သီးေလးသီး ျပက္ခဲ့ေသာ ဂန္ဘာရီခရီးစဥ္ျပက္လုံးမ်ဳိး၊ စကၤာပူတြင္ျပက္သြားေသာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္၊ ေက်ာခ်င္းကပ္ ေလွေလွာ္သည့္ ျပက္လုံးမ်ဳိးမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးျပက္လုံးျဖစ္ေသာ္လည္း ရယ္ရေသာျပက္လုံးမ်ားျဖစ္သည္။ ဟာသပါသည္။ အေတြးအေခၚပါသည္။ ရန္ကုန္တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္အတြင္းျပဳလုပ္ေသာ (စစ္အစုိးရ၏) ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ဳိးသမီးမ်ားေန႔အထိမ္းအမွတ္ပြဲတြင္ ဧရာတုိ႔ ေက်ာ္ထူးတုိ႔ ျပက္ေသာ ျပက္လုံးခြင္မ်ဳိး (ယူက်ဳမွာ ရွာၾကည့္ပါ)သည္လည္း ႏုိင္ငံေရးမပါေသာ္လည္း ဟာသေျမာက္သည္။ ရယ္ရသည့္ ျပက္လုံးခြင္မ်ဳိးျဖစ္သည္။
သီးေလးသီးအဖြဲ႕၏ အခုေနာက္ဆုံး တစ္ကေန တစ္ဆယ္ျပက္လုံးမွာမူ မရယ္ရ႐ုံမက အေပါစားဆန္ေနေပသည္။
ယေန႔ေခတ္ကာလသည္ ႐ုပ္ရွင္၊တီဗီ၊အင္တာနက္၊ ဗီစီဒီ၊ ဒီဗီဒီ စသျဖင့္ မီဒီယာမ်ဳိးစုံ၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ပုံစံမ်ဳိးစုံ အၿပဳိင္အဆုိင္ ပြင့္လန္းေနေသာကာလျဖစ္သည္။ ယခင္ မျမင္ရင္တုိ႔ ေဒၚၾသဘာေသာင္းတုိ႔ေခတ္ႏွင့္မတူ။ ယခင္က အၿငိမ့္ႏွင့္ ႐ုပ္ေသးပြဲမ်ားသာ ၾကည့္စရာရွိသည္။ ယေန႔ေခတ္ကဲ့သုိ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ား အၿပဳိင္အဆုိင္ျဖစ္ထြန္းေနေသာကာလတြင္ ျမန္မာ့အၿငိမ့္သဘင္ကုိ ဆက္လက္ရွင္သန္ေစလုိလွ်င္ သက္ဆုိင္ရာအႏုပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ယခုထက္ ဆတက္တံပုိးတုိး၍ ပုိမုိႀကဳိးစားသင့္သည္။ ဤပုံစံအတုိင္းသာ ၿပီးစလြယ္ လုပ္သြားမည္ဆုိပါက ၾကာလွ်င္ အၿငိမ့္မင္းသမီးအကကုိ လူေတြ ၿငီးေငြ႕သြားသကဲ့သုိ႔ပင္ လူရႊင္ေတာ္တုိ႔၏ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနေသာ၊ မရယ္ရေသာ ျပက္လုံးမ်ားကုိ ပရိသတ္က ေက်ာခုိင္းသြားၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
သီးေလးသီးျပက္လုံး
မင္းသမီးအက
တျခားသူအတြက္ေတာ့ မသိ။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အၿငိမ့္မင္းသမီးခန္းကုိ ၾကည့္ရသည္မွာ အင္မတန္ပ်င္းစရာေကာင္းသည္။ ျမန္မာအကကုိ မႏွစ္သက္၍ မဟုတ္။ မင္းသမီး အေယာက္ ၁၀၀ ကလွ်င္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ကတတ္သူမွာ တေယာက္မွ်သာ ရွိေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ ထုိ႔ျပင္ ကက္ဆက္ျဖင့္ဖြင့္၍ ကေသာ သီခ်င္းမ်ားမွလြဲ၍ မင္းသမီးမ်ား ကုိယ္တုိင္ သီဆုိေသာ သီခ်င္းမ်ားမွာလည္း ညံ့ဖ်င္းလွေခ်သည္။
ဟုိေခတ္က အၿငိမ့္မင္းသမီးမ်ား နာမည္ႀကီးၾကသည္မွာ ေတးေရးဆရာေတြကလည္း အေက်ာ္အေမာ္ေတြ။ နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္၊ ေရႊတုိင္ၫြန္႔စသျဖင့္။ မင္းသမီးေတြကုိယ္တုိင္က နာမည္ေက်ာ္ အဆုိေကာင္းေတြ။ မျမရင္၊ ၾသဘာေသာင္း၊ ၾကည္ၾကည္ေဌး စသည္။ သူ႕တုိ႔သီဆုိခဲ့ေသာ သီခ်င္းမ်ားမွာ ယေန႔အထိ ျပည္သူေတြရင္ထဲတြင္ စြဲၿငိၿပီး ႏုိင္ငံတဝွမ္း ပ်ံ႕လြင့္ေနဆဲျဖစ္သည္။
မင္းသမီးသီခ်င္းညံ့ပုံအေၾကာင္းကုိ အစျပဳမိ၍ မေန႔က ၾကည့္မိေသာ သီးေလးသီး အၿငိမ့္အဖြဲ႕မွ မင္းသမီး ျမစပယ္ငုံအတြက္ ေရးစပ္ေပးေသာသီခ်င္းကုိ အနည္းငယ္မွ် ဥပမာ ေပးလုိပါသည္။ သီခ်င္းမွာ ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကုိ အားေပးေသာ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ စဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း စာသားက “အေရာင္စုံလင္းေခ်ၿပီ… ခြပ္ေဒါင္းႀကီးလည္း တေရးႏုိးေလၿပီ”….တဲ့။ ကဲ…ေကာင္းၾကပါေလေရာ။ “တေရးႏုိးေလၿပီ” ဆုိတဲ့ စာသားက ဘယ္လုိ အနက္အဓိပၸါယ္ထြက္သြားသလဲဆုိတာကုိ သီခ်င္းေရးသူကေရာ မင္းသမီးကပါ စဥ္းစားမိၾကပုံမရ။ “အႏွစ္၂၀ လုံးလုံး ခြပ္ေဒါင္းႀကီး ဘယ္ေခ်ာင္မွာ သြားအိပ္ေနခဲ့သလဲ” ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္မေနေပဘူးလား။ ယခုေျပာခဲ့သည္မွာ သီခ်င္းညံ့ပုံကုိ စာသား နမူနာမွ် အနည္းငယ္ထုတ္ႏႈတ္ ေျပာျပျခင္းမွ်သာ။ သီခ်င္းရဲ႕ သံစဥ္ေတြ၊ ေနာက္ခံတီးလုံးေတြ စြဲမက္စရာေကာင္းမေကာင္းကုိ သက္ဆုိင္ရာ ဗီဒီယုိလင့္ခ္မွာပဲ စာဖတ္သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သြားေရာက္ အကဲျဖတ္ေစခ်င္သည္။ ဗီဒီယုိလင့္ခ္ေတြကို ပုိ႔စ္ေအာက္ေျခမွာ ေပးထားပါသည္။
ေနာက္ၿပီး ေရွးေခတ္အၿငိမ့္မင္းသမီးေတြက သူ႕ေခတ္သူ႕အခါအေလ်ာက္ ထြင္လည္း ထြင္တတ္ၾကသည္။ အၿငိမ့္မင္းသမီး မေထြးေလးသည္ ႐ုပ္ေသးအ႐ုပ္ကေလးနဲ႔တူေအာင္ ကျပရာတြင္ အလြန္ၾကည့္၍ ေကာင္းသည္ဟုဆုိသည္။ သုိ႔ေသာ္ မေထြးေလးအက ၾကည့္ေကာင္းသည္ႏွင့္ ထုိအကမ်ဳိးကုိ ကသူတုိင္း ၾကည့္ေကာင္းမည္ဟု တြက္ဆ၍မရ။ ယခုေခတ္မင္းသမီးအခ်ဳိ႕ အ႐ုပ္ႏွင့္ မတူတူေအာင္ ေခါင္းတုန္တုန္ လက္တုန္တုန္ျဖင့္ ကျပသည္ကုိ လုံးဝၾကည့္၍မရ။ (မွတ္ခ်က္။……….။ ျမစပယ္ငုံ အကတြင္ေတာ့ ထုိအကြက္မ်ဳိးမပါပါ။)။ ေဒၚၾသဘာေသာင္းအေၾကာင္းကုိ ယခင္က မဂၢဇင္းေတြတြင္ ေဖာ္ျပရာ၍ ကၽြဲေကာ္မ်က္မွန္ေကာ္ကုိင္းကုိတပ္၊ ဦးထုတ္ကုိေဆာင္း၊ ေယာက္်ားေလးလုိ ဝတ္၊ တေယာေလးကုိထုိးၿပီး ေဒၚၾသဘာေသာင္း သီခ်င္းဆုိရာ ပရိသတ္ အထူးႏွစ္သက္သည္ဟု သိရသည္။ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္ျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္ဟန္ကုိ မထြင္ႏုိင္လွ်င္ ပရိသတ္က စြဲမက္မည္မဟုတ္။ ဤအခ်က္မွန္ကန္ေၾကာင္းကုိ ယခု ျမန္မာပရိသတ္၏ တုန္႔ျပန္ခ်က္က ထင္ဟပ္ျပေနေပသည္။
လူရႊင္ေတာ္ျပက္လုံးမ်ားအေၾကာင္းဆက္ရလွ်င္ ျပက္လုံးေတြ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနသည့္အေၾကာင္းက စရမည္ထင္သည္။ လူရႊင္ေတာ္ေတြ တဦးႏွင့္ တဦး ပညာစမ္းၾကသည့္ ျပက္လုံးမ်ဳိးမွာ တခါလာလည္း မဲျပာပုဆုိးဟု ဆုိရေလာက္ေအာင္ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနသာ ျပက္လုံးအသြား (Pattern)တခု ျဖစ္လာသည္။
ဤျပက္လုံးအသြား၊ ျပက္လုံးခြင္မ်ဳိးတြင္ လူရႊင္ေတာ္တဦးက “ဒီအဖြဲ႕ထဲမွာ ငါပညာအတတ္ဆုံး။ မင္းတုိ႔ ငါ႔ကုိ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိ ႀကဳိက္တာေမး။ ငါအုိင္တင္တမ်ဳိးတည္းနဲ႔ ေျဖသြားမယ္” ဆုိတာမ်ဳိးနဲ႔ စတတ္သည္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ “မင္းတုိ့ ငါ႔ကုိ ေအ၊ဘီ၊စီ၊ဒီ ႀကဳိက္တာေမး၊ ငါ ကာရန္ေလးနဲ႔ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ေျဖျပမယ္၊ စာနဲ႔ေပနဲ႔ေျဖျပမယ္” ဆုိတာမ်ဳိး မူကြဲေလးေတြရွိသည္။ သူငယ္တန္းကေလးကုိ သြားေမးလွ်င္ေတာင္သိမည့္ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိသိျခင္း၊ ေအ၊ ဘီ၊ စီ၊ ဒီ သိျခင္းကုိ ပညာရွိသည္ဟု လူရႊင္ေတာ္ေတြ ေျပာေနၾကျခင္းကုိလည္း စဥ္းစား၍ မရေအာင္ရွိသည္။ ေနာက္တခုက ျပက္လုံးဆုိသည္မွာ ဘာကုိ ေျပာေတာ့မည္ (punch line)ကုိ ႀကဳိသိမေနမွ ရယ္စရာေကာင္းသည္။ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနေသာ ျပက္လုံးမ်ားမွာ သူတုိ႔ ပါးစပ္မဟမီမွာပင္ ဘာေျပာေတာ့မည္ကုိ ႀကဳိတင္ခန္႔မွန္း၍ ရေနသျဖင့္ ရယ္စရာျပက္လုံးေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာဖုိ႔ ခဲယဥ္းသည္။
ဤ ျပက္လုံးအသြားမ်ဳိးကုိ အေပ်ာ္တမ္းလူရႊင္ေတာ္မ်ားက သုံးသည့္အေပၚ သည္းခံခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေသးေသာ္လည္း ပညာသည္လူရႊင္ေတာ္မ်ားက ထပ္တလဲလဲ သုံးေနသည္မွာ လုံးဝမျဖစ္သင့္။ ပုိဆုိးသည္မွာ မေန႔က ၾကည့္လုိက္ရေသာ “သီးေလးသီးအၿငိမ့္အဖြဲ႕”၏ ျပက္လုံးတြင္ ဤျပက္လုံးမ်ဳိးကုိ လူရႊင္ေတာ္ငါးေယာက္ရွိရာ ငါးေယာက္စလုံးက တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ဤနည္းအတုိင္း လူလဲၿပီး ျပက္သြားသည္မွာ အင္မတန္ စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ ေကာင္းလွေပေတာ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထုိနည္းအတုိင္းျပက္ေသာ္လည္း ရယ္ရလွ်င္ေတာ္ေပေသးသည္။ ယခုမွာမူ ႏုိင္ငံေရးျပက္လုံးျဖစ္လွ်င္ၿပီးေရာဟု သေဘာထားေလသေလာမသိ။ အတုံးလုိက္အတစ္လုိက္ ျပက္သြားၾကသည္မွာ နအဖက ထုတ္လႊင့္ေနတတ္ေသာ ခပ္ညံ့ညံ့ေပၚလစီဇာတ္လမ္းမ်ားကပင္ “အဘ” ေခၚရေလာက္ေပသည္။ အဆုိးဆုံးမွာ တေနရာတြင္ ဇီးသီးသည္ အတတ္ပညာတတ္ျခင္း ႏွင့္ သစ္ပင္တက္ျခင္း ဆုိသည့္ “တတ္” ႏွင့္ “တက္” မတူညီသည့္ အသံႏွစ္ခုကုိ ကြဲကြဲျပားျပား မသိရွာသည့္လကၡဏာျဖင့္ ျပက္လုံးတခု ထုတ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
ယခင္ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းတြင္ သီးေလးသီး ျပက္ခဲ့ေသာ ဂန္ဘာရီခရီးစဥ္ျပက္လုံးမ်ဳိး၊ စကၤာပူတြင္ျပက္သြားေသာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္၊ ေက်ာခ်င္းကပ္ ေလွေလွာ္သည့္ ျပက္လုံးမ်ဳိးမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးျပက္လုံးျဖစ္ေသာ္လည္း ရယ္ရေသာျပက္လုံးမ်ားျဖစ္သည္။ ဟာသပါသည္။ အေတြးအေခၚပါသည္။ ရန္ကုန္တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္အတြင္းျပဳလုပ္ေသာ (စစ္အစုိးရ၏) ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ဳိးသမီးမ်ားေန႔အထိမ္းအမွတ္ပြဲတြင္ ဧရာတုိ႔ ေက်ာ္ထူးတုိ႔ ျပက္ေသာ ျပက္လုံးခြင္မ်ဳိး (ယူက်ဳမွာ ရွာၾကည့္ပါ)သည္လည္း ႏုိင္ငံေရးမပါေသာ္လည္း ဟာသေျမာက္သည္။ ရယ္ရသည့္ ျပက္လုံးခြင္မ်ဳိးျဖစ္သည္။
သီးေလးသီးအဖြဲ႕၏ အခုေနာက္ဆုံး တစ္ကေန တစ္ဆယ္ျပက္လုံးမွာမူ မရယ္ရ႐ုံမက အေပါစားဆန္ေနေပသည္။
ယေန႔ေခတ္ကာလသည္ ႐ုပ္ရွင္၊တီဗီ၊အင္တာနက္၊ ဗီစီဒီ၊ ဒီဗီဒီ စသျဖင့္ မီဒီယာမ်ဳိးစုံ၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈ ပုံစံမ်ဳိးစုံ အၿပဳိင္အဆုိင္ ပြင့္လန္းေနေသာကာလျဖစ္သည္။ ယခင္ မျမင္ရင္တုိ႔ ေဒၚၾသဘာေသာင္းတုိ႔ေခတ္ႏွင့္မတူ။ ယခင္က အၿငိမ့္ႏွင့္ ႐ုပ္ေသးပြဲမ်ားသာ ၾကည့္စရာရွိသည္။ ယေန႔ေခတ္ကဲ့သုိ႔ ေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ား အၿပဳိင္အဆုိင္ျဖစ္ထြန္းေနေသာကာလတြင္ ျမန္မာ့အၿငိမ့္သဘင္ကုိ ဆက္လက္ရွင္သန္ေစလုိလွ်င္ သက္ဆုိင္ရာအႏုပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ယခုထက္ ဆတက္တံပုိးတုိး၍ ပုိမုိႀကဳိးစားသင့္သည္။ ဤပုံစံအတုိင္းသာ ၿပီးစလြယ္ လုပ္သြားမည္ဆုိပါက ၾကာလွ်င္ အၿငိမ့္မင္းသမီးအကကုိ လူေတြ ၿငီးေငြ႕သြားသကဲ့သုိ႔ပင္ လူရႊင္ေတာ္တုိ႔၏ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနေသာ၊ မရယ္ရေသာ ျပက္လုံးမ်ားကုိ ပရိသတ္က ေက်ာခုိင္းသြားၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
သီးေလးသီးျပက္လုံး
မင္းသမီးအက
.jpg)
31 comments:
မဂၤလာပါ။ ပထမဆံုးအလည္ေရာက္ပါတယ္ စိတ္၀င္တစားဖတ္သြားပါတယ္႐ွင္ ။
မဂၤလာပါ။ကိုေပါေရ က်မအေနႏွင့္ အျငိမ့္ကို ေတာ္ေတာ္ကို ၾကိဳက္ပါတယ္။ ကိုေပါရဲ့ ဘေလာ့ကိုလည္း အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။တိုင္းျပည္ကို အက်ဳိးျပဳမယ့္ဟာေပါ့။ ေနဘုန္းလတ္္တို့ ဘေလာ့ပိုင္ရွင္ေပါ့။
လူေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖဖို ့၊ စြဲေစာင္မႈရိွဖို ့တာ၀န္ေတြနဲ ့အၿငိမ့္သမေလးေတြဘ၀ကလည္း သိပ္ေတာ့မလြယ္ဘူးေနာ္။ ဒါေတာင္ေရွးကဆိုရင္ “ဖက္ခြက္စား” လို ့ေခၚရက္ၾကေသးတယ္။ ကြ်န္မေတာ့ “ျမင့္ျမင့္ၾကည္” ႀကိဳက္တယ္။ သိပ္ႀကီးလြန္းတဲ့မင္းသမီးေတြေတာ့ မမီဘူးေလ။
ကၽြန္မေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက အၿငိမ့္ဆို လံုး၀မႀကိဳက္ဘူး။ ဇာတ္ပြဲၾကည့္ရင္ အၿငိမ့္ခ်ိန္ အိမ္ျပန္အိပ္ၿပီး ႏွစ္ပါးသြား ထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွ ျပန္ထၾကည့္တယ္။ အခုေတာ့ အၿငိမ့္ကိုလည္း ႀကိဳက္တတ္လာၿပီ။ လူရႊင္ေတာ္ျပက္လံုးထက္ ကတာကို ၾကည့္တတ္လာၿပီ။
ခင္ဗ်ားကလဲ မညာမတာ ေျပာတာပဲဗ် က်ဳပ္လဲၾကည့္မိပါတယ္ မေကာင္းပါဘူး ခဏခဏကရေတာ့လဲဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့ဗ်ာ သူတို႕ခင္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားတို႕ေျမာက္ေပးလို႕ ဟိုဟာတက္ေအာင္ အကေကာင္းလို႕ ျမန္မာျပည္ျပန္လို႕မရပဲ ထိုင္းနယ္စပ္မွာ ရြာလယ္ေနတာလဲကိုခ်င္းစာဦးမေပါ့
ဟုတ္ပါ့ကိုေပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္အၿမင္ကေတာ့ အႏုပညာ ေတာ္ေတာ္ နိမ့္က်လာသလိုပဲ။ တစ္ၿခားမၾကည့္နဲ႕။ ဂီတကို ၾကည့္ပါလား။ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ဆို တာၿပတိုက္ထဲ ထားရမလိုၿဖစ္ေနၿပီ။ ၿမန္မာသီခ်င္းကို ႏိုင္ငံၿခားသားေတြဖြင့္ၿပရမွာ ေတာင္ရွက္စရာေကာင္းေနၿပီ။ ေကာ္ပီေတြၾကည့္ပဲ မို႕လို။
က်န္တာေတြလဲ ဒီလိုပါပဲ။ :(
ျဖစ္ညွစ္ျပီး ဟာသေတြထြက္ေအာင္လုပ္ ရေတာ့ ရသမပါေတာ့ဘူးေပါ့ လုပ္ၾကံပ်က္လံုးေတြ လိုျဖစ္ကုန္ျပီ
သူတို႔လဲသူေဌးျဖစ္သြားေတာ့ လုပ္စားေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီ ႏိုင္ငံေရးပ်က္လံုးပဲျဖစ္ရမယ္လို႔ ခံယူထားရင္လဲေျပာင္ေျမာက္ေအာင္ စဥ္းစား ထိမိေအာင္ေတြးေခၚပါ သီးေလးသီးရယ္ ကိုဇာဂနာရဲ႔ ပ်က္လံုးေတြ လို အဲျမဲတမ္း ဆန္းသစ္ေနပါေစ
၈၈ မတိုင္ခင္က ကိုဇာဂနာ ဓႏုျဖဴမွာ ပ်က္တဲ့ပ်က္လံုးကေလး သတိရေသးတယ္ အုတ္စီခိုင္းတာ တစ္ေယာက္စီလဲသေဘာမက် ႏွစ္ေယာက္စီလဲ သေဘာမက် ေနာက္ဆံုးဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ ဟိုေကာင္စီလဲ မေကာင္းဘူး ဒီေကာင္စီလဲမေကာင္းဘူးတဲ့
အဲဒီအခ်ိန္က ပါတီေကာင္စီေခတ္ေလ
I have never been watched Myanmar movies or ့အၿငိမ့္ except my childhood.
Also they can not make me laugh.
BINO
ကိုေပါေရ
ခင္ဖ်ားသိးေလးသိးမွာဇာတ္ဆ၇ာလုပ္ပါလား
ဒါမွမဟုတ္ယဥ္ေက်းမွဳမွာ၀န္ႀကိးလုပ္ပါလား
ခင္ဗ်ားကအနုပညာဘယ္ေလာက္နားလည္လဲ
ဟိုဘက္လိုလိုဒီဘက္လိုလိုမလုပ္ပါနဲ ့
ခင္ဗ်ားအလုပ္ခင္ဗ်ားလုပ္ေပါ့ဗ်ာ
ကိုေပါေရ
ေရးထားတာေကာင္းပါတယ္ နအဖ သတင္းစာအာေဘာ္
အတိုင္းပါဘဲ။ အႏုပညာဆိုတာေ၀ဖန္တာလြယ္ပါတယ္
လုပ္ရင္ခက္ပါတယ္။ စာဖတ္ျပီးေျပာခ်င္တိုင္းေျပာလို ့မရဘူးရွင့္ ေဘာလံုးကန္တာ(၁၁)ေယာက္ပါ
ေ၀ဖန္တာလူသန္းနဲ ့ခ်ီပါတယ္။ဒါေပမဲ့ေ၀ဖန္တဲ့သန္းနဲ ့
ခ်ီတဲ့ လူေတြအားလံုးေဘာလံုးကန္ရတာမဟုတ္ဘူး။
ကန္ေနတာ(၁၁)ေယာက္ထဲပါ
က်မကသီးေလးသီးပရိတ္သတ္ပါ။ သူတို ့ ့ဟာသာမန္အႏုပညာရွင္ေတြလိုမဟုတ္ပါဘူး
က်မႀကည့္လိုက္ရတဲ့ သီးေလးသီးပဲြမွာ ရုပ္ေသးေတြရာမ
ဇာတ္ေတာ္ဇာတ္၀င္ခန္းေတြကို သီးျခားတင္ဆက္ထားတာ တို့ဟာ ေတြ ့ရပါတယ္ ။ က်မအံၾသမိတယ္. သာမာန္အႏုပညာရွင္ေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ဳိးကို အမ်ားဆုံးလုပ္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ့ တစ္ပါ။ အခုကိုေပါေ၀ဖန္တယ္ ဆိုေတာ့ က်မေတာ္ေတာ္အံၾသမိပါတယ္ ။ ကိုေပါသူမ်ားကိုေ၀ဖန္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တိုင္အရည္အခ်င္းရွိေအာင္ လုပ္သင့္တယ္လို့ ထင္ပါါတယ္ ။ အႏုပညာကို ေ၀ဖန္ဆိုရင္ေတာ့ စည္းႏွင့္ ၀ါးကိုေတာ့ နားလည္ေအာင္ၾကဳိးစားဖို့ေတာ့လိုမယ္ေနာ္။ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ကို လူအမ်ားဆုံးျခြင္းခ်က္မရွိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖုိ့ လိုမယ္ေနာ္။
ကိုေပါ
ခင္ဗ်ား ဘေလာ့က အေပါစားဆန္လိုက္တာ ဗ်ာ ။ ျပီးေတာ့ ဟုတ္တာလဲ မဟုတ္ဘူး ။ ဆီက်င္တာႏွင့္ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ အသိေပးထားတာလည္း တလြဲၾကီးဘဲ ။ အခုလည္း တလြဲဘဲ ။
ကိုေပါ ေရ... ကိုေပါ ေရးတဲ ့စာေတြ ေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္တယ္ဗ်ိဳ ့ ။ပိုက္ဆံမရပဲ အငတ္ခံျပီးေတာ ့ျပည္တြင္းမွာ ပံ ့ပိုမွုေတြနဲ ့ ဆရာသမားရဲ ့လုပ္ခ်င္ျဖစ္ခ်င္တဲ ့အနုပညာေတြ ကိုတိုင္းျပည္အတြက္လုပ္ေပးေနတဲ တခုတည္းေသာ ျပည္ပေရာက္ မင္းသားကေနျပီး လူရြွင္ေတာ္ဆိုျပီးေတြတာျမင္တာေတြကို ရတဲ ့ပစည္း ရတဲ ့လက္နက္နဲ ့တိုက္ေနတဲ ့ အနုပညာအဖြဲေလးကို အဲ ့ဒီလို ေတာ ့နာမည္မဖ်က္ပါနဲ ့ကြာ တက္နိုင္ရင္ မင္းတို ့ကေတာင္ကူညီရမွာ.မင္းတို ့တိုက္ရမွာက သူတို ့မဟုတ္ဘူး.. သူတို ့ကလခစား မဟုတ္ဘူး.. စီးပြားေရးသမားမဟုတ္ဘူး..အနုပညာသမား...အဲ ့ဒါေလးကိုမင္းနားလည္ေပးပါ ။
ကုိေပါေရ
ခင္ဗ်ားေ၀ဖန္တာကေတာ့ အရမ္းလြယ္တယ္ေနာ္။ သီးေလးသီး အျပင္ကို ထြက္မလာခင္တုန္းက ကိုဇာဂနာ တပည့္ေတြဆိုေတာ့ မ်က္ႏွာလုပ္ခ်င္လို႔ ဟိုကေခၚခ်င္၊ သည္က ေခၚခ်င္ တဲ့ လူေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ မရဘူးဗ်။
အခုက်ေတာ့ တမၻာလံုးက ျမန္မာေတြ သံုးခ်င္သလိုသံုးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ သီးေလးသီးဆိုတာ နယ္စပ္လို ေနရာမ်ိဳးမွာ ကူညီမယ့္သူမ႐ွိဘူး။ သူတို႔မွာ မ႐ွိ၊ ႐ွိတဲ့ဟာေလးနဲ႔ စားၿပီး ရပ္တည္ေနၾကရတာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ အဲဒါ သိလားဗ်။ က်ဳပ္တို႔က မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔မို႔လို႔ေျပာတာပါဗ်ာ။
အခု ေခတ္မွာ ဘယ္အၿငိမ့္အဖြဲ႔ကမ်ား သီးေလးသီးလိုု ဒႆဂီရိ ပန္းစိုက္အက၊ ဦးေရႊ႐ိုး နဲ႔ ေဒၚမိုး၊ ႏွစ္ပါးသြားအက၊ တခန္းရပ္ျပဇာတ္ ေတြကို ကျပႏိုင္လို႔လဲ။ ခင္ဗ်ားေတြ႔ဖူးလား။
ခင္ဗ်ား ဘိုးေအလက္ထက္က ဟာေတြ နဲ႔ သြားမယွဥ္နဲ႔ဗ်ိဳ႕။ ခင္ဗ်ားေ၀ဖန္တာက စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ႏိုင္လြန္းတယ္။
သီးေလးသီးအၿငိမ့္ကို အျပင္မွာ သူမ်ားေတြ ေ၀ဖန္တာၾကားဖူးေပမယ့္ ခင္ဗ်ားေ၀ဖန္သလို အဆင့္အတန္းမ႐ွိတဲ့ ပံုစံနဲဲ႔ ေ၀ဖန္တာမ်ိဳးေတာ့ တခါမွ မႀကံဳဖူးဘူးဗ်ာ။
mg paw!!!
what kind of man you are?
you always see to others negative views.
are u perfect also?
as you know " nothing is easier than fault-finding "
you are just talker, my man.
that's all.
ကိုေပါေရ
နုာမည္အတိုင္းဘဲခင္ဗ်ားဟာအေပါစားလူတေယာက္ထင္
တယ္၊ သူမ်ားမ်က္ခ်ီးဘဲျမင္တတ္တယ္
ကိုမ်က္ခ်ီးကိုမျမင္ပါလားဗ်ာ
ဘေလာ့မွာ သိကၡာမရွိတဲ့ ေဆာင္းပါေတြကိုေရး
ဟိုလူကိုေ၀ဖန္ဒီလူကိုေ၀ဖန္နဲ ့အဆင့္တန္းမရွိတဲ့အလုပ္ကို
မလုပ္ပါနဲ ့လားဗ်ာ ခင္ဗ်ားေကာတိုင္းျပည္အတြက္ဘာေတြအက်ဳိးျပဳခဲ့ျပီးျပီလဲ
ကိုေပါေရ
စည္းနဲ ့၀ါးကိုေတာင္ ျမင္ဘူးရဲ့လား
စက္ာပူမွာ နအဖလိုလို နိုင္ငံေရးသမားလိုလိုေလွနံ
နွစ္ဖက္နင္း သူမ်ားအတင္းကို ဒိုင္ခံေျပာ
ေမာေနရင္ေ၇ေသာက္ အေနာက္ေနကြယ္ရင္
သတ္ေတာ့မည္
ကိုေပါေရ
စည္းနဲ ့၀ါးကိုေတာင္ ျမင္ဘူးရဲ့လား
စက္ာပူမွာ နအဖလိုလို နိုင္ငံေရးသမားလိုလိုေလွနံ
နွစ္ဖက္နင္း သူမ်ားအတင္းကို ဒိုင္ခံေျပာ
ေမာေနရင္ေ၇ေသာက္ အေနာက္ေနကြယ္ရင္
သတ္ေတာ့မည္
hi ,
i accept maymaylay,myo,boe2 .u have not good mind.
Alwin
criticizing is in every field. everybody has to welcome criticize no matter good or bad.the important thing is that you must be tough stand on your belief. keep up ko paw.
ကိုေပါေရ ... က်မလဲ လူရႊင္ေတာ္ေတြ (ျပက္လံုးေတြ) နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာတပုဒ္တင္မလို႔ ကိုေပါရဲ႕ ဒီပို႔စ္ကို လင့္ခ္ခြင့္ျပဳပါ။
>>>ေမဓာဝီ.... မေမဓာဝီ ေရးထားတဲ့ပုိ႔စ္ကုိ ဖတ္ၿပီးကာမွ ဒီကြန္မင့္ကုိ ေတြ႕တယ္။ း-) လင့္ခ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ေရးထားတဲ့ ပုိ႔စ္အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါေပါ ေပါ
နာမည္ကလဲေပါ စိတ္ကလဲေပါ လူပုံကလဲေပါ
စာေရးတာလဲေပါ အဆင့္မရွိတဲ့ေပါ
ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ
ေစာက္ေပါ
သတိ
နအဖ လူမ်ားသတိထားႀကပါ
ဟိုဘက္လိုဒီဘက္လို စာမ်ားေရးေနသည္
ဘယ္သူလဲဆိုတာစဥ္းစားႀကေနာ္
ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ ေပါ
ကိုေပါ
လို ့အမ်ားေခၚတယ္ ေပါခ်ာခ်ာလူတေယာက္ရယ္
ကြ်န္းအ၀ီစိမွာေသာင္တင္ေနတဲ့
ကိုေပါေရ ခရစၥမတ္မွာ
သူမ်ားအတင္းမ်ားမ်ားေျပာႏိုင္ပါေစဗ်ား
ေပါေတာေတာလုပ္မေနနဲ ့
လူေတြဘာဘဲေျပာေျပာ ကိုရည္မွန္းခ်က္
မပ်က္ေစနဲ ့
မင္းဟာ လူတိုင္းမေကာင္းျမင္တတ္တဲ့
မင္းစိတ္ဓါတ္ အတိုင္းသာဆက္သြားပါ
ကိုေပါ
ကိုေပါက...
သူမ်ားဆဲတာခံဖူးခ်င္လို႕
ဒီလို ရိတိတိ ေဆာင္းပါးေရးတာေနမွာ...
ခင္မ်ားကိုယ္တိုင္ေရာ အျပစ္ကင္းလို႔လား...
စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္သလို ဘာလိုလိုနဲ႔ တကယ္ေတာ႔ အေကာင္းမျမင္တတ္လို႔ ျမန္မာျပည္ကလူေတြနဲ႔ သေဘာထားခ်င္းတူသေယာင္ရွိေပမယ္႔..
တကယ္ေတာ႔ ခမ်ားက လူတိုင္းကို မုန္းေနတာ..အရိပ္ေနေနအခက္ခ်ိဳးခ်ိဳး ခမ်ားက ဘယ္သူမ်က္ႏွာမွ ၾကည္႔မွာမဟုတ္ဘူး...ဒီလိုမ်ိုဳးေစာ္ကားပါ ခမ်ား အလွည္႔ေရာက္ေတာ႔မွ ေျပးမပုန္းနဲ႔ဗ်ိဳ႕...
ေပါက္ကရေျပာတတ္တဲ့ကိုေပါေရ
သူမ်ားသြားမေျပာနဲ ့ကိုယ္ကေကာ ဘာေစာက္ဆင့္ရွိလို ့လဲ အႏုပညာကိုမင္းဘယ္ေလာက္နားလည္သလဲ
အာမေခ်ာင္စမ္းပါနဲ ့ ကြာမင္းအေႀကာင္းငါသိပါတယ္။
ကိုေပါေရ
ေ၀ဖန္တယ္ဆိုတာအဆင့္ရွိ၇တယ္ကြ
ဗရမ္းဗတာ ေ၀ဖန္လို ့မရဘူး
အႏုပညာကိုနားလည္ေအာင္ေလ့လာအံုး
မင္းေ၀ဖန္တာက ေအာက္တန္းက်တယ္
မင္းအႏုပညာစိတ္ရွိရင္ သူတို ့ဆီဖုန္းဆက္ျပီး
သတၱိရွိရွိ ေျပာပါလား
Post a Comment