“ယမုံနာငါး ဂဂၤါငါး အစာဟပ္ ၿပဳိင္ၾကရာ၀ယ္”

(၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက ေရးတင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုိ႔စ္အေဟာင္းေလးကုိ စာအသစ္မေရးႏုိင္ခင္စပ္ၾကား ျပန္တင္လုိက္ပါတယ္။)

“လူက တိရိစာၦန္ထက္ သာလြန္တယ္ဆုိေပမယ့္ ေနရာတုိင္းမွာ သာလြန္တာမဟုတ္ဘူး။ မင္းတုိ႔… ဘယ္ေကာင္ ငါးနဲ႔ေရကူးၿပဳိင္ရဲသလဲ”

ေအာက္က နားေထာင္ေနေသာ ပရိသတ္ ေဝါကနဲ ပြဲက်သြားသည္။ စာေပေဟာေျပာပြဲတခုတြင္ စာေရးဆရာတေယာက္ ေဟာေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။

“မင္းတုိ႔ သမင္ေလာက္လည္း အေျပးမသန္ႏုိင္ဘူး။ ဆင္ေလာက္လည္း ခြန္အားမႀကီးႏုိင္ဘူး။ လူဆုိတာ ရယကနဲ႔၊ မယကနဲ႔၊ ႀကံ႕ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးနဲ႔ စည္းစည္းလုံးလုံးေနၾကတယ္ဆုိေပမယ့္လည္း….. ေဟ့၊ ေလမထြားနဲ႔၊ ပ်ားကုိ မမီဘူးကြ”

ပရိသတ္ ပြဲက်သြားျပန္သည္။

“ေအး…. ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ခြန္အားႀကီးလွပါတယ္ဆုိတဲ့ ဆင္ကုိ လူက ခုိင္းစားလုိက္တာပဲ။ ေရကူးသန္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ ငါးကုိလည္း မွ်ားစားပစ္လုိက္တာပဲ။ ညီၫြတ္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ ပ်ားဆုိလည္း ဖြပ္ၿပီး စားပစ္လုိက္တာပဲ။”

(ရယ္သံမ်ား)

“လူက တိရိစာၦန္ထက္ သာလြန္တဲ့အခ်က္ေတြထဲမွာ နံပါတ္တစ္… က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ႀကီးျခင္း၊ နံပါတ္ႏွစ္…. ကုိယ္က်င့္တရားရွိျခင္း၊ နံပါတ္သုံး…. အႏုပညာ၌ ခံစားတတ္ျခင္း……..”

ဆယ္စုႏွစ္ေတြ ခ်ီၿပီး ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဆရာေအာင္သင္းေျပာခဲ့တဲ့ စကားသံေတြက က်ေနာ့္နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ဆဲ။

မွန္လုိက္ေလဆရာရယ္…လုိ႔ စိတ္ထဲမွာလည္း တသသ ေရရြတ္မိပါတယ္။ ေဟာဒီေလာကႀကီးမွာ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္(ဆင္ျခင္တုံတရား)ေပ်ာက္ကြယ္သြားလုိ႔ တိရိစာၦန္နဲ႔မျခား ျဖစ္သြားရသူေတြ၊ ကုိယ့္က်င့္တရား ေပ်ာက္ဆုံးသြားလုိ႔ တိရိစာၦန္ပမာ ျဖစ္သြားရသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး မဟုတ္ပါလား။

ဆရာေျပာခဲ့တဲ့ ဥပမာထဲက ငါးမွ်ားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကေလးကုိပဲ က်ေနာ့္ဘာသာ တဆင့္တက္ၿပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိပါတယ္။

ငါးနဲ႔လူ။
လူနဲ႔ငါး။

က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ပမာဏ အဆမတန္ ကြာျခားေနတယ္။ လူေတြက ငါးေတြ ႀကဳိက္တတ္တဲ့ တီေကာင္တုိ႔ ပုိးေကာင္တုိ႔ကုိ ငါးမွ်ားခ်ိတ္အဖ်ားမွာ အသာခ်ိတ္ၿပီး ငါးေတြၾကားထဲ ပစ္ခ်ၿပီး ျမႇဴဆြယ္တယ္။ ေရထဲက ချမာမ်ားကေတာ့ လူေတြရဲ႕ ပရိယာယ္ကုိ ဘယ္သိရွာပါ႔မလဲ။ ကုိယ္ႀကဳိက္တတ္တဲ့အစာေလးေတြ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ဘြားကနဲေတြ႕လုိက္ရေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဟပ္ၿပီေပါ႔။ အဲဒီမွာတင္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာတန္းလန္း တဖ်တ္ဖ်တ္လူးၿပီး ပါသြားေတာ့တာပဲ။

ဒါေပမယ့္ ငါးေတြပဲ ဒီလုိခံရတာလား။ မဟုတ္ေရးခ်မဟုတ္။ လူေတြမွာလည္း လူသားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ပါလ်က္ သတိမမူမိတဲ့အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ စိတ္ေတြက ဆင္ျခင္တုံတရားကုိ ဖုံးလႊမ္းသြားတဲ့အခါ ငါးနဲ႔မျခားေတာ့ဘဲ အစာကုိသာ ျမင္တတ္ၾကေတာ့တယ္။ ေနာက္က ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကုိ မျမင္ေတာ့ဘဲ ေလာဘတႀကီး ဟပ္လုိက္မိလုိ႔ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ တန္းလန္းပါသြားတဲ့ လူေတြလည္း ေဟာဒီေလာကႀကီးမွာ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ငါးစာကုိသာျမင္တယ္၊ ခ်ိတ္ကုိေတာ့ မျမင္ဘူး” ဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကား ေပၚလာတာေပါ႔။ ဒါက က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားလုိ႔ လူစင္စစ္က တိရိစာၦန္နဲ႔မျခား ျဖစ္သြားရတဲ့ ဥပမာ တခုကုိ ေပးတာပါ။

အလားတူပဲ။ ကုိယ္က်င့္တရား ေပ်ာက္ဆုံးသြားလုိ႔ တိရိစာၦန္ကဲ့သုိ႔ ျပဳမူတတ္သူေတြကိုလည္း ဒီေလာကႀကီးမွာ မျမင္ခ်င္အဆုံး မဟုတ္ပါလား။ ဆရာေအာင္သင္းကေတာ့ ေျပာတယ္။ တိရိစာၦန္ေတြမွာ ကုိယ္က်င့္တရားတုိ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္တုိ႔ဆုိတာ မရွိဘူးတဲ့။ ျခေသၤ့တေကာင္အဖုိ႔ အစာစားကာနီးမွာ “ဒီသမင္မဟာ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သားငယ္ေလးေတြနဲ႔လား။ ငါစားလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူးေလ” ဆုိတာမ်ဳိး မေတြးဘူးတဲ့။ စားလုိက္တာပဲတဲ့။ ဒါေပမယ့္ လူ႕ေလာကမွာလည္း အဲဒီလုိ တိရစာၦန္သာသာ လူစားမ်ဳိးေတြ ဒုနဲ႔ေဒးရွိေနတယ္။ ေက်ာင္းသားမွန္းမသိ၊ သံဃာမွန္းမသိ၊ အမ်ဳိးသမီးမွန္းမသိ၊ ျပည္သူမွန္းမသိ….. ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ ၿပီးေရာဆုိၿပီး မတရားသတ္ျဖတ္၊ ဖမ္းဆီး၊ ႏွိပ္စက္ ေနသူေတြ ရွိတယ္။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကုိ နအဖ စစ္အစုိးရက ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းပုံကုိ ျပန္ေျပာင္းသတိရမိေတာ့တယ္။ ဒါကေတာ့ ကုိယ္က်င့္တရား ေပ်ာက္ဆုံးသြားလုိ႔ လူစင္စစ္က တိရိစာၦန္နဲ႔မျခား ျဖစ္သြားရတဲ့ ဥပမာ တခုကို ေပးတာပါ။

အဲဒီလုိ ကုိယ့္က်င့္တရားေပ်ာက္ဆုံးသူေတြနဲ႔ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ေပ်ာက္ဆုံးသူေတြ အခ်င္းခ်င္းေတြ႕တဲ့အခါမွာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာ ငါးမွ်ားပြဲေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္ခင္ဗ်။

ကုိယ္က်င့္တရားေပ်ာက္ဆုံးသူေတြက မိမိကုိယ္က်ဳိးအတြက္ ငါးစာကုိ ဗန္းျပၿပီး က်ဳိးေၾကင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ေပ်ာက္ဆုံးသူေတြကုိ မွ်ားတတ္တယ္ခင္ဗ်။ မွ်ားတဲ့လူကမွ်ား… ဟပ္တဲ့လူက ဟပ္။ ျမင္ရတာ အေတာ္စိတ္မခ်မ္းသာစရာ၊ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေပါ႔။

အခုလည္း ကုိယ္က်င့္တရားေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ နအဖ စစ္အစုိးရက ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကဆုိတဲ့ ေရအုိင္ႀကီးထဲကုိ “အရပ္သားအစုိးရ”၊ “ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီ” ဆုိတဲ့ ငါးစာကေလးေတြကုိ ပစ္ခ်လုိက္ၿပီ။ ဒီအတုိင္း ရက္ရက္ေရာေရာ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ပစ္ခ်လုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ငါးမွ်ားသူတုိ႔ ထုံးစံအတုိင္း ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ တပ္ၿပီးမွ ပစ္ခ်လုိက္တာ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကေတာ့ တျခားဟုတ္႐ုိးလား။ “တတုိင္းျပည္လုံးကို ထာဝရ စစ္ကၽြန္ျပဳေရး” ဆုိတဲ့ (၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ မွာ မတရားအတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ဖြဲ႕စည္းပုံ) ထက္သန္ျမျမ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ဧရာမ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ႀကီးေပါ႔။

အဲ…. ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္က တခ်ဳိ႕ငါးေတြကလည္း အစာကုိျမင္တာနဲ႔ ဟပ္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနၿပီ။ ပုထုဇဥ္ လူသားေတြရဲ႕ အသြင္သ႑ာန္မွာ သာမန္အားျဖင့္ ေအာက္ေျခမွာ ငုပ္လွ်ဳိးေနတဲ့ ေလာဘစိတ္ကေလးေတြဟာ သူတုိ႔ ႀကဳိက္တတ္တဲ့ ငါးစာကုိ ျမင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလာဘနဲ႔ ေမာဟအျဖစ္ ပလုံစီၿပီး အေပၚကုိ တုိးထြက္လာတယ္။ အဲဒီ ေမာဟပလုံစီကေလးေတြကပဲ လူေတြရဲ႕ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္မ်က္စိကုိ ပိတ္ဖုံးသြားၿပီး ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကုိ မျမင္ေအာင္ လွည့္စားပစ္လုိက္တယ္။ အခုဆုိရင္ တခ်ဳိ႕ငါးကေလးေတြဟာ နအဖ ပစ္ခ်ထားတဲ့ အစာကုိ ဟပ္ခ်င္လြန္းလုိ႔ ဣေႁႏၵမရ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးေနရွာၿပီ။ ခပ္ေဝးေဝးက ငါးေတြကလည္း သူတုိ႔အနားကုိ အစာပစ္ခ်လာဖုိ႔အေရး “ဗြမ္းကနဲ” “ဗြမ္းကနဲ” ပြက္ၿပီး အသံေပးေနရရွာတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ကုိ ခုန္တက္ၿပီး ကုိယ္ေယာင္ျပရရွာတာေပါ႔။ အတင့္ရဲလြန္းတဲ့ ငါးအခ်ဳိ႕ကေတာ့ တံငါသည္ ထုိင္ေနတဲ့ေနရာနားကုိ တန္းသြားၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးေတြ ဟၿပီး ေစာင့္ဆုိင္းေနေလရဲ႕။ သေဘာကေတာ့... က်ဳပ္ပါးစပ္ႀကီးထဲကုိသာ တုိက္႐ုိက္ ပစ္ထည့္လုိက္ပါေတာ့... ေပါ႔ေလ။

ကုိယ္က်င့္တရားမဲ့တဲ့ နအဖဆုိတဲ့ တံငါသည္ကေတာ့ ၂ဝ၁ဝ က်ရင္ သူခ်ထားတဲ့ ငါးမွ်ားတံေတြကုိ အားကုန္သုတ္ၿပီး ဆြဲတင္ေတာ့မယ္။ အဲဒီက်ရင္ ႀကဳိးမွာတန္းလန္း တဖ်တ္ဖ်တ္လူးလြန္႔ၿပီး ပါသြားတဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးႀကီးေတြကုိ ႐ႈစားၾကရပါဦးမယ္။

အင္းေလ…… သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ လုိ႔ပဲ ႏွလုံးသြင္းရဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕။

“Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the the universe.”
- Albert Einstein -


(၂ဝ၁ဝ နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ့္အျမင္ကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာ ပုိ႔စ္သပ္သပ္ ေရးပါဦးမယ္။)

ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။.........။ သတိသာထားၾကေပေတာ့ ကြၽန္ပဲြစားတုိ႔ လာေခ်ၿပီ

Posted by ကုိေပါ on Saturday, October 3, 2009
Labels: political post
Read more

ေဟာစိလုိ ကုိ တူးေဖာ္ျခင္း


(၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီက တင္ခဲ့တဲ့ပုိ႕စ္ကေလးဟာ အခုအခ်ိန္အထိ အံဝင္ေနေသးတာေတြ႕ရလုိ႕ ျပန္လည္ဆန္းသစ္လုိက္ပါတယ္။)

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္တပ္ေတြ ျမန္မာျပည္ကုိ ဝင္အလာ....။

ရြာတရြာ ေရာက္ေတာ့ ဂ်ပန္တပ္ေတြက ရြာထဲရွိသမွ် မိန္းမမွန္သမွ်ကုိ တေယာက္မက်န္ မုဒိန္းက်င့္သတဲ့။ အဲသည္လုိ အက်င့္ခံရတဲ့အထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေပါက္ေဖာ္ႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ဇနီးလည္း ပါသတဲ့။

ဒီကိစၥျဖစ္ပ်က္ၿပီး ေျခာက္လ တႏွစ္ေလာက္ ၾကာတဲ့အထိလည္း တ႐ုတ္ႀကီးက အဲဒီကိစၥအေပၚ မေက်မခ်မ္းႏုိင္ေသးဘဲ တဖြဖြ ေျပာေနသတဲ့။ ဒီေတာ့ မိန္းမကလည္း ၾကာလာေတာ့ သည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး။ သူ႕ေယာက္်ားကုိ ေျပာတယ္။ “ဒီမယ္၊ က်ဳပ္တေယာက္တည္း ကြက္ၿပီး မုဒိန္းအက်င့္ခံရတာမဟုတ္ဘူး။ တရြာလုံးအက်င့္ခံရတာပဲ။ ရွင္က ဘာလုိ႔ တမူထူးျခားၿပီး မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနတာလဲ” လုိ႔ ေျပာသတဲ့။

အဲသည္အခါ တ႐ုတ္ႀကီးက တ႐ုတ္သံဝဲဝဲနဲ႔... “ေအး.... တရြာလုံး မုဒိန္းအက်င့္ခံရတာေတာ့ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ေတြ မင္းကုိ မုဒိန္းက်င့္တုန္းက မင္းက ေအာက္ကေန ေဟာစိလုိ ေဟာစိလုိ (ေဟာဒီလုိ ေဟာဒီလုိ) အလုိက္သင့္ ေကာ့ ေကာ့ေပးတာကုိ ျမင္ရလုိ႔ ငါက မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ေနတာကြ” လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္ပါသတဲ့။

အခုလည္း နအဖ အစုိးရက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ မဟားဒယားႀကီးက်င္းပလုိ႔ သူတုိ႔လုိခ်င္ရာကို (မုဒိန္းက်င့္သလုိ) အဓမၼနည္းနဲ႔ အရယူဖုိ႔ ႀကဳိးပမ္းေနပါတယ္။ ဒီအေနအထားမွာ အခ်ိဳ႕ေသာျပည္တြင္းအတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ (၁၉၉၀ခုႏွစ္က ေရြးခ်ယ္ခံ) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ႀကီးတခ်ဳိ႕နဲ႔ ဂ်ာနယ္လစ္အမည္ခံ တတိယ အုပ္စုဝင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္သမားမ်ားဟာ ျပည္သူ႕ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ရပ္ျပရမယ့္အစား နအဖကုိ အလုိတူ အလုိပါ “ေဟာစိလုိ ေဟာစိလုိ” အလုိက္သင့္ လႈပ္ရွားေပးေနတာ ေတြ႕ျမင္ေနရတဲ့အတြက္ ျပည္သူတဦးအေနနဲ႔ အင္မတန္မွ ေအာ့ႏွလုံးနာမိပါေတာ့တယ္။
Read more

ထက္ထက္မုိးဦးကုိ ဆႏၵျပဳပါတယ္


(ဓါတ္ပုံကုိ ဒီက ယူပါတယ္။)

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ရင္ ေဒၚခင္ၾကည္ေနရာမွာ ျပည္သူ႕အခ်စ္ေတာ္ မင္းသမီးေခ်ာ ထက္ထက္မုိးဦးကုိ သ႐ုပ္ေဆာင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႕ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

ကုိေပါ။
(ထက္ထက္ရဲ႕ အမာခံပရိသတ္)
Read more

"သားေမာင္ေၾကကြဲ"

"သားေမာင္ေၾကကြဲ"

လုေနသူဟာ
လူေယာင္ေဆာင္ထား
အသားစားၾကဴး
ဘီလူးျဖစ္ေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းသိလ်က္
သားအသက္ကုိ
သူ႕လက္အတြင္း
အပ္ႏွင္းမွာလား။

မေဟာ္သဓာ
ဘယ္မွာရွိလဲ
မသိဘဲနဲ႔
စြန္႕စားခဲ့လ ွ်င္.....
စြန္႕ထားခဲ့လ ွ်င္.....။

ကုိေပါ
(ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၁)
Read more

“အမုေစ နဲ႔ ရက္ေပါင္း ၁၀၀ ”


“A day in politics is a long time”

တရက္တာဆုိတဲ့အခ်ိန္ဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ အင္မတန္ၾကာတဲ့ အခ်ိန္ လုိ႔ အဆုိရွိပါတယ္။ တရက္တာအတြင္း ျဖစ္ထြန္းမႈေတြရဲ႕ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ အစုိးရအဖြဲ႕ေတြ၊ သမၼတေတြ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြ အာဏာရလာတာ၊ အာဏာစြန္႔သြားရတာ၊ ထုိ႔အတူ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ကံၾကမၼာပါ တဆစ္ခ်ဳိးေျပာင္းလဲသြားရတာမ်ဳိးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။

ဒီကေန႕ဟာဆုိရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္တုိ႔ရဲ႕ တႀကိမ္တည္းေသာ ေတြ႕ဆုံပြဲႀကီး ၿပီးေျမာက္ခဲ့တာ ရက္ေပါင္း ၁၀၀ တိတိ ျပည့္ေျမာက္တဲ့ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္ ဘယ္ေတာ့ ထပ္ေတြ႕ၾကမလဲဆုိတာကုိေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ကုိယ္တုိင္နဲ႔ ဘုရားသခင္ကလြဲလုိ႔ ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ၾကေသးပါဘူး။ ဒီမုိကေရစီရဲ႕ မိခင္ႀကီး အေမစု (ေခၚ) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတာင္ သိရွာေသးပုံမရပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ကုိယ္တုိင္ေတာင္ သိခြင့္ရွိပါရဲ႕လား က်ေနာ္ျဖင့္ သံသယရွိဆဲ။

သုိ႔ေသာ္….. ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ပထမအႀကိမ္ေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္က၊ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေလးႀကိမ္တုိင္တုိင္ေတြ႕ဆုံခဲ့စဥ္က ဘာေတြေဆြးေႏြးခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လုိသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ရခဲ့ၾကသလဲဆုိတာကုိေတာ့ ကာယကံရွင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ခေရေစ့တြင္းက် သိရမယ့္ ကိစၥပါ။ ဒီေနရာမွာ ေဆြးေႏြးပြဲၿပီးတုိင္း ႏွစ္ဦးသေဘာတူထုတ္ျပန္တဲ့ ေယဘုယ် သေဘာေဆာင္တဲ့ ေဝေဝဝါးဝါး သေဘာတူညီခ်က္ေတြကုိ ဆုိလုိခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူး။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ပဲခူးခရီးစဥ္အတြင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ျပည္သူေတြ သိခ်င္တာက က်မနဲ႔ ဦးေအာင္ၾကည္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးသလဲ ဆုိတာ သိခ်င္ၾကတာ မဟုတ္လား။ အခ်ိန္တန္ရင္ က်မ ျပည္သူကုိ အသိေပးပါမယ္။” ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တခါ… “အခု ေျပာလုိက္ရင္ ေနာင္..ေျပာစရာမက်န္ေတာ့မွာ စုိးလုိ႔” ဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိး ေျပာျပန္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ဘီဘီစီသတင္းတပုဒ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာျပန္တာက ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ေတြ႕စဥ္က တုိင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ သေဘာတူညီမႈ အေတာ္မ်ားမ်ား ရလုိက္တယ္လုိ႔ ဆုိခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဗီအုိေအ ေဒၚခင္စုိးဝင္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြအေပၚ ျပည္သူလူထုကို အသိေပးဖုိ႔ လုိအပ္ေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဒါမ်ဳိးဆုိတာ အခ်ိန္သိပ္ဆြဲထားလုိ႔ မေကာင္းဘူး။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ျပည္သူလူထုရဲ႕ ယုံၾကည္မႈ က်ဆင္းသြားတတ္တယ္” ဆုိတဲ့ သေဘာ ေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခု ရက္ေပါင္း ၁၀၀ တိတိ ရွိလာတဲ့တုိင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ျပည္သူေတြအေပၚ ဝတၱရားရွိတဲ့အတုိင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရွင္းလင္းတင္ျပျခင္း မရွိခဲ့ေသးပါဘူး။ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနဆဲပါ။ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ လြတ္ေျမာက္လာျခင္း တႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲလုပ္စဥ္ကလည္း တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရးနဲ႔ ပညာေရး အေရးႀကီးေၾကာင္းသာ ေျပာဆုိသြားၿပီး ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ျဖင့္ ေလသံမွ် မဟခဲ့တာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

ယုတ္စြအဆုံး ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလႊတ္ေပးေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္မွာ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် လႊတ္ေပးမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္မ်ဳိးေတာင္ ရခဲ့ဟန္မတူပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့…. သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဒီရက္ပုိင္း အက်ဥ္းသားေတြ ထပ္လႊတ္ေပးဦးမယ္လုိ႔ သတင္းေတြ ၾကားရပါတယ္”လုိ႔သာ မေရမရာ ေဝေဝဝါးဝါးသာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။။ ဒီလုိသတင္းေတြကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ မဟုတ္။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚမွာေတာင္ မျမင္ခ်င္အဆုံးၾကားေနၾကရၿပီးသားပါ။ ေကာလဟာလ အဆင့္ထက္မပုိပါဘူး။ တကယ္တမ္းမွာ အခုထိ လႊတ္ေပးေသးတာမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲရဲ႕ ရလဒ္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးတယ္ဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိး အသားယူ ေျပာၾကားခ်င္တယ္ဆုိလည္း ဒီ့ထက္ေတာ့ တိတိက်က် ေျပာဖုိ႔လုိပါလိမ့္မယ္။

ဒီ ရက္ေပါင္း ၁၀၀ အတြင္းမွာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ျပည္သူကုိ ေရေရရာရာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း မရွိေသးေပမယ့္…. အစုိးရနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဖက္က အျပဳသေဘာ ႐ႈျမင္သုံးသပ္တဲ့ အေျပာမ်ဳိးေတြ၊ အေျပာင္းအလဲရဲ႕ လမ္းစကုိ ေရာက္ၿပီဆုိတဲ့ စကားမ်ဳိးေတြ၊ မၾကာခင္ ႀကီးမားတဲ့အေျပာင္းအလဲႀကီးေတြ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ စကားမ်ဳိးေတြ လႈိင္လႈိင္ႀကီးေျပာဆုိေနခဲ့တာကုိ သတိထားခဲ့မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိျမင္ရတယ္၊ ေျပာဆုိရတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိေတာ့ တလုံးတပါဒမွ လွစ္ဟ ရွင္းလင္းေျပာဆုိတာမေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဒီရက္ေပါင္း ၁၀၀ အတြင္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သူမရဲ႕ပါတီဖက္မွာေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ေျပာင္းလဲမႈႀကီးေတြ အမွန္တကယ္ ျဖစ္္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ဆုိရင္ တခ်ိန္က သူမ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ “မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာမွန္သမွ် ဖီဆန္ၾက” ဆုိတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔ မူဝါဒကို အၿပီးတုိင္ စြန္႔လႊတ္လုိက္ပုံ ရပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔လည္း “ေထြးၿပီးသား တံေတြးျပန္မ်ဳိ” ဆုိသလုိ ေရႊဂုံတုိင္မူကေန ႐ႈံခ်ည္ႏွပ္ခ်ည္ ဂငယ္ေကြ႕ေကြ႕ၿပီး ပါတီမွတ္ပုံတင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရးကုိ ေရွ႕တန္းတင္လာတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၂၀၀၈ စစ္ကၽြန္ျပဳေရးအေျခခံဥပေဒေအာက္ကုိ အလုိတူအလုိပါ ေခါင္းလွ်ဳိဝင္လုိက္ၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဦးဝင္းတင္ ၂၀၁၀ မတုိင္ခင္က ေျပာတဲ့ ဥပမာမ်ဳိး စကားလုံးအခ်ဳိ႕ကုိ ေခ်းငွားၿပီး ဒီအခ်ိန္မွာ ျပန္ေျပာရရင္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဆုိတဲ့ ႏြားသတ္႐ုံႀကီးထဲကုိ မွတ္ပုံတင္ဥပေဒျပင္ဆင္ခ်က္ဆုိတဲ့ ျမက္ျပေခၚလုိက္တဲ့အခါ ဝင္ခ်င္လြန္းလုိ႔ ဘြတ္အဲ ဘြတ္အဲ ေအာ္ေနတဲ့ ဥႆဘ ႀကီးေတြ” နဲ႔ အလားသ႑ာန္တူေနပါတယ္။

ယေန႔ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တခ်ဳိ႕က “ဘယ္သူမွ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အေျပာင္းအလဲႀကီးေတြ ျဖစ္ေနၿပီ” ဆုိတာမ်ဳိး ေရးသားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘယ္လုိ အေျပာင္းအလဲႀကီးေတြလဲဆုိတာ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ေမးစရာရွိပါတယ္။ အက်ဥ္းသားေတြ ေသာင္းဂဏန္းလႊတ္ေပးတဲ့အထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ မစုိ႔မပုိ႔ ၾကားညႇပ္လႊတ္ေပးတာမ်ဳိးဟာ ဘယ္သူမွ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အေျပာင္းအလဲမ်ဳိးလား။ စစ္အစုိးရလက္ထက္မွာ အရင္ကလည္း ဒီလုိပဲ ဖမ္းလုိက္ လႊတ္ေပးလုိက္ လုပ္ခဲ့ဖူးတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ကုိမင္းကုိႏုိင္တုိ႔ ဇာဂနာတုိ႔ကုိ အရင္တုန္းကလည္း လႊတ္ေပးဖူးတာပဲ မဟုတ္လား။ အာဆီယံအစည္းအေဝး၊ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ စတဲ့ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဖိအားေတြေအာက္ က်ေရာက္ကာနီးတုိင္း ဒီအစုိးရဟာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ ဓားစာခံ အေနနဲ႔ က်င့္သုံးတတ္တယ္ဆုိတာကုိ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကေလသလား။ ကုိမင္းကုိႏုိင္၊ ကုိကုိႀကီး၊ ကုိေဌးၾကြယ္၊ ကုိမင္းေဇယ်ာ၊ ကုိေက်ာ္မင္းယု(ကုိဂ်င္မီ)၊ မမီးမီး၊ မနီလာသိန္း စတဲ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ အရွင္ဂမၻီရ စတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ မတရားသျဖင့္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြနဲ႔ ေထာင္ထဲမွာ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ အက်ဥ္းက်ခံေနရဆဲပါ။

သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ရွိလာတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ ဒီအစုိးရဟာ သူ႕အာေဘာ္နဲ႔ တထပ္တည္းက်ေနသေရြ႕ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးတာ မဆန္းပါဘူး။ ျပန္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ၂၀၁၀ မတုိင္ခင္ကတည္းက ေနဝင္းေမာင္တုိ႔ ေမာင္စူးစမ္းတုိ႔ အာေဘာ္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဖာ္ျပခြင့္ရခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ေဒၚစုအာေဘာ္ကလည္း သူတုိ႔နဲ႔ တထပ္တည္းက်ရင္ ေဒၚစုကုိ ဖြင့္ေပးမွာပဲ။ ေဒၚစုလုိလူက သူတုိ႔ဖက္မွာပါတယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔အတြက္ အျမတ္ေတာင္ထြက္ေသး။ ဒါေတာင္ တႏွစ္ျပည့္သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ (လြတ္လာၿပီးေနာက္ပုိင္း) တခုတည္းေသာ ႏုိင္ငံေရးအရ ေဝဖန္မႈျဖစ္တဲ့ “လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ တရားေရးမ႑ဳိင္ မရွိေသးဘူးလုိ႔ပဲ ေျပာရမယ္” ဆုိတဲ့ စကားကုိ ဆင္ဆာျဖတ္ေနေသးတယ္ မဟုတ္ပါလား။

တကယ္သာ မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ရွိခဲ့တယ္ဆုိရင္ စစ္အစုိးရလက္ထက္က က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ မတရားမႈေတြအေၾကာင္း၊ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအေၾကာင္းေတြကိုလည္း မီဒီယာအေပၚမွာ ဒီကေန႔ ေရးသားၾက၊ ေဖာ္ထုတ္ၾကတာကုိ ဖတ္ၾကရမွာပါ။

တဖက္မွာလည္း အစုိးရဟာ တုိင္းရင္းသားေတြအေပၚ အရွိန္ျမွင့္ ထုိးစစ္ဆင္ေနဆဲရွိပါေသးတယ္။ ယခု ကခ်င္ျပည္နယ္ဖက္က တုိက္ပြဲေတြမွာ အစုိးရက ရဟတ္ယာဥ္ေတြကုိပါ အသုံးျပဳလာတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အကုန္အစင္ ခၽြင္းခ်က္မရွိ လႊတ္မေပးမခ်င္း၊ မီဒီယာေတြမွာ အစုိးရကုိ ေဝဖန္တဲ့အေရးအသားေတြ၊ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္းေတြကုိ ေဖာ္ျပခြင့္ရေလာက္ေအာင္ မီဒီယာလြတ္လပ္မႈ မရမခ်င္း၊ တုိင္းရင္းသားေတြအေပၚ ထုိးစစ္ေတြကုိ တၿပဳိင္နက္မရပ္မဆုိင္းမခ်င္း၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္ေနၿပီဟု ယုံၾကည္၍ မရေသးပါေၾကာင္း။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ ဟန္ျပအေျပာင္းအလဲေတြဟာ ႏုိင္ငံတကာမ်က္ႏွာစာနဲ႔ ျပည္သူလူထုအၾကားမွာ တရားဝင္မႈကုိ လုိခ်င္ေနတဲ့အတြက္ နည္းပရိယာယ္ေျမာက္ ႀကဳိးပမ္းမႈတရပ္အျဖစ္သာ လက္ရွိအေနအထားမွာ ထင္ျမင္ယူဆလ်က္ရွိေၾကာင္း ေရးသားလုိက္ရပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အခုအခ်ိန္အထိ ျပည္သူလူထုကုိ ထုတ္ျပစရာ ဝမ္းသာစရာ သတင္းေကာင္း ရွိဟန္မတူေသးပါ။
Read more

က်ဳံးသြင္းခံရေသာ ဆင္ၾကီးတေကာင္

(ဂ်ီေမးလ္ထဲကုိ ဒီကေန႔ ထပ္မံေရာက္ရွိလာတဲ့ စာတေစာင္ကုိ မွ်ေဝလုိပါတယ္။ က်ေနာ္ အင္မတန္ ႏွစ္သက္ေထာက္ခံမိတဲ့ သုံးသပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရးသားသူက “ေဇာ္ဝင္း ၈၈မ်ဳိးဆက္” ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္တပုဒ္ကုိလည္း သူပဲ ေရးတာပါ။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ေရးရရင္ အဲသည္ေလာက္ ေစ့စပ္ေကာင္းမြန္ေအာင္ မေရးႏုိင္ဘူးဆုိတာ ဝန္ခံလုိပါတယ္။ ေရးသားသူကုိေဇာ္ဝင္းကုိ ေလးစား ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာလုိပါတယ္။ ဒီစာကုိ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟုိေကာ္မတီဝင္ေတြထံ ဆယ့္ရွစ္ရက္ေန႔ အစည္းအေဝးမတုိင္ခင္ ျဖန္႔ေဝႏုိင္ရင္ အက်ဳိးရွိမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ သူေတြကုိ လက္လွမ္းမီသမွ် ကူညီျဖန္႔ေဝေပးဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။ (ကုိေပါ) )

က်ဳံးသြင္းခံရေသာ ဆင္ၾကီးတေကာင္
ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း

မၾကာေသးခင္က ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ ၊ NLD ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔၏ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ေျမာက္ ေရႊ႔ကြက္မ်ားေဆာင္းပါးကို ကြ်န္ေတာ္ ေရးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေဆာင္းပါးမွာ NLD မွတ္ပုံတင္ေရးျပႆနာကို စူးစိုက္ မေရးသားႏို္င္ခဲ့တဲ့ အတြက္ အခုဒီေဆာင္းပါးကို ထပ္ေရးတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ NLD ပါတီဝင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ့ ႏို္င္ငံေရးမွာ ၁၉၈၈ ခု မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ကတည္းက စတင္ ပတ္သက္လာျပီး ကေန႔ အထိ ႏို္င္ငံေရးကို ကိုယ့္အစြမ္း ရွိသ ေလာက္ ေဆာင္ရြက္ေနသူ တေယာက္ပါ။ အရင္ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စာဖတ္သူ ေတြရဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ အမ်ဳိးမ်ိဳး ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ေပးၾကတာေတြ႔လို႔ ကိုယ္တတ္ႏိုင္ သေလာက္ ရွင္းျပတာပါ။ ဒီ့ထက္ တိတိက်က် ေျပာမျပ ႏိုင္တာကိုလည္း နားလည္ေပးၾက ေစခ်င္ပါတယ္။

တခ်ဳိ႔က ဆိုၾကပါတယ္။ NLD မွတ္ပုံတင္ေရး၊ မတင္ေရးဟာ သူ႔ပါတီ အတြင္းေရးမို႔ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္၊ ကိုယ့္မွာ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္ မရွိလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ကို သေဘာ မတူူ ႏိုင္လို႔ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးတာျဖစ္ပါတယ္။

မွတ္ပုံတင္ေရး၊ မတင္ေရးသည္ တတိုင္းျပည္လုံးရဲ့ အေရး

NLD မွတ္ပုံတင္ေရး၊ မတင္ေရးဟာ တႏို္င္ငံ လုံးရဲ့ အေရး၊ လူတိုင္းရဲ့ အေရးပါ။ ျဖစ္လာမယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြကို NLD သာမက အမ်ားျပည္သူပါ ရင္ဆိုင္ ၾကရမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အားလုံး ေဆြးေႏြးၾကပါ။ စဥ္းစားၾကပါ။ သူ႔ပါတီ အေရး သူ႔ဖာသာ စဥ္းစားပါေစဆိုျပီး လႊတ္ထား လိုက္လို႔လည္း ေနာင္ျဖစ္လာမယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေပၚ က်မလာ ဘဲ ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီေတာ့ ေျပာဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္ထင္လို႔ ေျပာပါမယ္။ ေျပာပါရေစ။

ဆင္ကုိ က်ဳံးသြင္းရန္ ၾကံ့ဖြံ႔ မုဆိုး ၾကံစည္ျပီ

ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဆိုတဲ့ ဆင္ၾကီးကို အဘက္ဘက္ကေန ေျပးေပါက္ ထြက္ေပါက္ မရွိေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားပါတယ္။

ပါတီဝင္ေတြကိုလည္း ဖမ္းျပီး ေထာင္ခ်တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္လို႔မရေအာင္လည္း သူ႔တပါတီတည္း အတြက္ အထူးသီးသန္႔စဥ္းစားျပီး ဥပေဒေတြနဲ႔ ပိတ္ဆို႔တားဆီး ကာရံပါတယ္။ ပါတီ တရားဝင္ ရပ္တည္လို႔မရေအာင္လည္း ဥပေဒသုံးျပီး ညစ္ပါတယ္။

အဲသလို အဘက္ဘက္က ပိတ္ဆို႔ျပီးတဲ့ေနာက္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဘက္တဘက္မွာ လမ္းက်ဥ္း က်ဥ္းေလး တေပါက္ကို ဖြင့္ေပး လိုက္ ပါတယ္။ အဲဒီလမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးဆီကို မသြားဘဲ မေနႏိုင္ေအာင္ တျခားဘက္ေတြကေန ဝိုင္းဝန္း ေျခာက္လွန္႔ေပးေနတဲ့ အလုပ္ ကိုလည္း လုပ္ေနပါတယ္။ ျပည္ထဲေရး ဝန္ၾကီးက NLD ဟာ တရားမဝင္ေတာ့တဲ့ ပါတီ ပါလို႔ ေျပာတာ ဟာ ေျခာက္ထုတ္ ေပးေနတာပါ။ “သေဘာထားတင္းမာတဲ့သူေတြက အေျခအေနေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္” လို႔ The voice ဂ်ာနယ္ က ေျပာတာကလည္း ေျခာက္ထုတ္ေပး ေနတာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ပါတီတခုရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ သာမက အမ်ဳိးသား ေခါင္း ေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာတာဟာလည္း ေဒၚစုကို NLD နဲ႔ခြဲထုတ္ေနတာပါ။ ဒါေတြအားလုံးဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ကို လမ္းက်ဥ္းေလးထဲ မဝင္၊ ဝင္ေအာင္ ေျခာက္လွန္႔ပို႔ေဆာင္ေပးေနတဲ့ နည္းလမ္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလး ကေန သြားရင္ ေရာက္မယ့္ ေနရာက ဆင္ဖမ္းတဲ့ က်ဳံးၾကီးထဲကို ျဖစ္ပါတယ္။

ဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့ လမ္းက်ဥ္းေလးက ပါတီ မွတ္ပုံတင္ေရး လမ္းက်ဥ္းျဖစ္ျပီး၊ ေမာင္းပို႔ေနတဲ့ က်ဳံးၾကီးကေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ က်ဳံးၾကီးျဖစ္ပါတယ္။

ပါတီမွတ္ပုံတင္ေရး ဥပေဒမွာ “ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္” အစား “ေလးစားလိုက္နာ” လို႔ ျပင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ “ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္” နဲ႔ “ေလးစားလိုက္နာ” ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ သိပ္မကြာလွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ ကေတာ့ “ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္” ရ မယ့္ အစား “ေလးစားလိုက္နာ” ရုံက ေတာ္ေသးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ လိုက္နာတာကေတာ့ ျပဌာန္းထားတဲ့ ဥပေဒတရပ္ကို ႏိုင္ငံသားတိုင္း လိုက္နာရမွာပဲလို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူ သေဘာမတူတဲ့ မတရားတဲ့ အမိန္႔ အာဏာ ဟူသမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ အခုစကားဟာ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ ကြာျခားလွပါသလဲ။ ႏိုင္ငံသားေကာင္းပီသစြာ ဥပေဒ မွန္သ မွ်ကို တရားသည္ ျဖစ္ေစ မတရားသည္ျဖစ္ေစ အျမဲတန္းလိုက္နာမယ္လို႔ တရားေသ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဥပေဒ ေဘာင္တြင္း က NLD ပါတီၾကီးကို အစိုးရက ဥပေဒ တမ်ဳိးျပီး တမ်ဳိးထုတ္ အရူးလုပ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ထားပါေတာ့။ ဒီ “ေလးစားလိုက္နာ” စကားလုံးကို အက်ယ္ မေဆြးေႏြးေတာ့ပါဘူး။ ဒီစကားလုံး ႏွစ္လုံး အဓိပၸါယ္ ျခားနားမႈ ရွိမရွိဆို တာဟာ သူတို႔လက္ထဲမွာပါ။ ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာ ဥပေဒဆို တာ ေမွ်ာ့ၾကိဳးပါ။ ဒီ့ထက္ မကတဲ့ စကားလုံးေတြကိုလည္း လိုသလို ခ်ဳံ႔ခဲ့၊ ခ်ဲ႔ခဲ့ဖူးပါျပီ။

ေနာက္တခ်က္က ေထာင္က်ေနတဲ့သူေတြကို ပါတီထဲကေန ထုတ္ပစ္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ မွန္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကေတာ့ အစိုးရဘက္က တကယ္ လိုက္ေလ်ာ လိုက္တဲ့ အခ်က္ပါ။ သူတို႔ဖြင့္ေပး၊ ဟေပးလိုက္တဲ့ လမ္းလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ သူတို႔ တပ္ေပး ဆင္ေပးလိုက္တဲ့ အစာလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ( ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႔ေျပာဆိုေနၾကသလို ေထာင္က်ေနသူေတြ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ ႏိုင္မယ္၊ မဲေပး ႏိုင္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ကသပ္သပ္ပါ။ အဲဒီမွာ ဘာမွ ျပင္မေပးပါဘူး။)

ဥပေဒကို ျပင္ဆင္လုိက္တဲ့ ေနရာမွာ အဓိကက်တဲ့ အခ်က္တခ်က္ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ ကေတာ့ မွတ္ပုံတင္ျပီးရင္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ မွာေတာင္ သုံးေနရာ မျဖစ္မေနရ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရမယ္ဆိုတာပါပဲ။ (ဒီအခ်က္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္ ေစခ်င္ ပါတယ္။ တခ်ဳိ႔ နားလည္မႈ လြဲေနၾကပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သုံးေနရာ မဝင္ မေနရလို႔ ေျပာတာပါ။) ဒါကိုၾကည့္ရင္ အစိုးရက ဘာလိုခ်င္ ေနတယ္ ဆိုတာ အရွင္းၾကီးပါ။ ၂၀၁၅ အထိေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္ဘူး၊ အခုၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာပဲ ခ်က္ခ်င္း ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရမယ္၊ မဝင္ရင္ေတာ့ မွတ္ပုံတင္ခြင့္ မေပးႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာထားဟာ အထင္အရွားပါပဲ။

မွတ္ပုံတင္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ။

ဒီဥပေဒအရ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလုိက္နာပါမည္လို႔ ပါတီေခါင္းေဆာင္အားလုံးသာမ က ပါတီဝင္တိုင္းဟာလည္း လက္မွတ္ ေရးထိုးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္းပုဒ္မ ၁၂ (က) အပိုဒ္ခြဲ ၆ ၊ ပုဒ္မ ၁၀ (စ်) ( ဥပေဒ ျပင္ဆင္ခ်က္မွာ ပုဒ္မ ၁၀ (ဇ) အျဖစ္ေျပာင္းလဲထား) တို႔ အရ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာပါမည္လို႔ လက္မွတ္ေရးထိုးမထားတဲ့သူကို ပါတီက သိပါလ်က္နဲ႔ ထုတ္ပယ္ မပစ္ဘဲ လက္ခံထားခဲ့ရင္ အဲဒီပါတီကိုယ္တုိင္ဟာ တရားဝင္ပါတီ အျဖစ္ရပ္တည္ခြင့္ ဆုံးရွဳံးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ မွတ္ပုံတင္ျပီးရင္ “ အေျခခံဥပေဒကို မေလးစား မလိုက္နာႏိုင္တဲ့သူေတြ ပါတီကထြက္ၾက” လို႔ အမိန္႔ ထုတ္ရေတာ့မွာပါ။ အဲသလို အမိန္႔ မထုတ္ရင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရကေတာ့ ပါတီ အေနနဲ႔ ရထားတဲ့ မွတ္ပုံတင္ခြင့္ေလးက ျပန္ဆုံးရွဳံးရဦးမွာပါ။

ဒါေပမဲ့ အေျခခံဥပေဒကို မေလးစား မလိုက္နာႏုိုင္တဲ့သူေတြ ပါတီကထြက္ၾကလို႔ ေျပာရင္ အဲဒီပါတီဟာ ဒီမိုကေရစီ က်တဲ့ ပါတီ ျဖစ္ႏိုင္ပါဦးမလား။ လြတ္လပ္စြာ အျမင္ကြဲလြဲခြင့္ မရွိတဲ့ ပါတီဟာ ဒီမိုကေရစီ ပါတီ ျဖစ္ႏိုင္ပါဦးမလား။ စစ္အစိုးရ အလိုက် အေျခခံ ဥပေဒကို ေလးစား လိုက္နာဖို႔ ျငင္းဆိုတဲ့သူကို ပါတီက ထုတ္ပယ္ရမယ္ဆိုရင္ ဒီပါတီဟာ ဒီမိုကေရစီ ပါတီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါေတာ့မလား။ ဒါဟာ အေလးအနက္ စဥ္းစားသင့္တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီမွတ္ပုံတင္ခြင့္နဲ႔ ပါတီရဲ့ ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရကို လဲလွယ္ေပး ရမယ္ ဆိုရင္ ဘာကို ေရြးခ်ယ္ၾကမလဲ။ အားလုံးစဥ္းစားၾကဖို႔ပါ။ မွတ္ပုံတင္လိုက္တဲ့ ပါတီဟာ တခ်ိန္က ကြ်န္ ေတာ္တို႔ တေလးတစား မဲေပးခဲ့ ၾကတဲ့ NLD နဲ႔ တူႏိုင္ပါဦးမလားဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာမွာပါ။

ဒါကို စကားကပ္ေျပာေနတယ္လို႔ ယူဆလို႔မရပါဘူး။ မွတ္ပုံတင္ျပီးရင္ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာ ပါမည္လို႔ လက္မွတ္ေရးထိုးဖုိ႔ ျငင္းဆိုတဲ့သူကို ပါတီက ထုတ္ပယ္ေပးဖို႔ စစ္အစိုးရမွာ ေတာင္းဆိုခြင့္ရွိပါတယ္။ ဥပေဒအရ မည္သို႔ပင္ဆိုေသာ္ျငား ဦးသိန္းစိန္က ေတာ့ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနပါလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆ (assume လုပ္) ျပီး မွတ္ပုံတင္လိုက္လို႔ မျဖစ္ပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိတာ အားလုံးကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။

ဒီေတာ့ တကယ္လို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ မွတ္ပုံတင္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ပါတီ တခုလုံးဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစား လိုက္နာေသာ ပါတီျဖစ္သြားျပီလို႔ ဆိုရပါ လိမ့္မယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD ဟာ ဦးခင္ေမာင္ေဆြရဲ့ NDF ပါတီလို ျဖစ္လာ ပါ လိမ့္မယ္။

၉၀ ရလဒ္ စြန္႔ျပီလား

အဆိုးဆုံး အခ်က္က ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သုံးေနရာ ဝင္ျပိဳင္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါ။ မူလဥပေဒအရ ဆိုရင္ ၂၀၁၅ ခုက်မွ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မဝင္ ဆုံးျဖတ္ရမွာပါ။ ခုေတာ့ အဲဒီအထိ မေစာင့္ႏိုင္လို႔ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဝင္မေနရဆိုျပီး ဥပေဒကို ျပင္ လိုက္ပါတယ္။ ဒီလို တဘက္ေစာင္းနင္း ဥပေဒထြက္လာတာကိုၾကည့္ရင္ လႊတ္ေတာ္ကို သူတို႔ ထင္သလို လုပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း အထင္အရွားပါပဲ။

မွတ္ပုံတင္ရေစဦးေတာ့၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ရဘူးဆိုရင္ေတာင္ အေျခအေနက သိပ္အဆိုးၾကီးမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ခုေတာ့ မွတ္ပုံတင္ခ်င္ ရင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ကိုဝင္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ဥပေဒ အသစ္ျပင္ထည့္သြင္းလိုက္တဲ့ အခ်က္ဟာ NLD ကို မကြဲကြဲေအာင္ တမင္ ေသြးထိုးတာျဖစ္ပါတယ္။ NLD ကို ၂၀၀၈ ခုအေျခခံဥပေဒေအာက္ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ဇြတ္ပို႔ေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးဝင္းတင္က ပါတီမွတ္ပုံတင္တာနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တာကို သီးျခားစီခြဲစဥ္းစားရမယ္လို႔ ဒီဥပေဒမူၾကမ္းကို စတင္ တင္သြင္းစဥ္အခါ တုန္းက မီဒီယာမွာ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဟာ NLD ကို အဲဒီအခြင့္အေရး ေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မေပးခ်င္လို႔ ဥပေဒထဲမွာ အပိုဒ္သစ္ တမင္ထပ္တိုးထားတာပါ။

ဒီေတာ့ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဥပေဒနဲ႔အညီ NLD ဟာ ပါတီ တရားဝင္ ရပ္တည္ခ်င္ရင္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သုံးေနရာ ဝင္ျပိဳင္ရပါမယ္။ အဲသလို သုံးေနရာ ဝင္ျပိဳင္လိုက္ရင္ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို တရား ဝင္ စြန္႔လႊတ္ျပီးသား ျဖစ္သြားပါျပီ။ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ ပြဲလည္း ဝင္ျပိဳင္ဦးမယ္၊ ၉၀ ရလဒ္လည္း မစြန္႔ႏိုင္ဘူးဆိုျပီး လုပ္ေနလို႔ မရပါ။

ဒါကိုသိလို႔လည္း အစိုးရက သုံးေနရာမွာ မျဖစ္မေန ဝင္ျပိဳင္ခိုင္းေနတာပါ။

NLD ကို ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဝင္မေနရ အတင္းဝင္ခိုင္းေနေပမဲ့ ေနရာမ်ားမ်ားမွာ ဝင္ျပိဳင္ခြင့္လည္း မေပးခ်င္ပါဘူး။ ေနရာမ်ားမ်ားမွာ ဝင္ျပိဳင္ျပီး NLD ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္လာမွာကိုလည္း တဘက္က ေၾကာက္ပါေသးတယ္။ ၾကည့္ပါ။ NLD ပါတီကို ေနရာ ၇၀-၈၀ မွာ ဝင္ျပိဳင္ခြင့္ ေပးရမွာ စိုးလို႔ ေလာေလာလတ္လတ္မွာကိုပဲ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔ မူၾကမ္း တခု လႊတ္ေတာ္မွာ တင္ေနပါတယ္။ လစ္လပ္ ေနရာ ၇၀-၈၀ မက်န္ ေအာင္လုပ္မယ့္ ဥပေဒပါ။ သမၼတတို႔၊ ဝန္ၾကီးတို႔ကို လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့ မူလ ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔ မူၾကမ္းတင္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတတို႔ ၊ ဝန္ၾကီးတို႔ဟာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဆက္ျဖစ္ေနရင္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔ေနရာေတြ မလပ္ေတာ့ေအာင္လုပ္တာပါ။ လစ္လပ္ မယ့္ေနရာ နည္းသြား ေအာင္ လုပ္ေနတာပါ။ NLD ကို အရိုးအရင္းေလးကိုက္ဖို႔ ေပးရမွာကိုေတာင္ မသဒၶါေသးလို႔ အရိုးမွာကပ္ေနတဲ့ အသား ေလးကို ျခစ္ယူေနတဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ သမၼတၾကီးရဲ့ ေစတနာကို ဒါေလာက္ဆိုရင္ပဲ နားလည္ဖို႔ ေကာင္းလွပါျပီ။

NLD ပါတီကို ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေနရာတခ်ဳိ႔ကို မစို႔မပို႔ ေပးလိုက္ရုံနဲ႔ တသက္လုံး အရွက္ကြဲခဲ့ရရုံသာမက အမ်ဳိးမ်ဳိး ေျခာက္လွန္႔ေနခဲ့တဲ့ အဲဒီ ၉၀ အိပ္မက္ဆိုးၾကီး ပ်က္ျပယ္ သြားေအာင္လုပ္ေရးဟာ အစိုးရရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ပါ။ အဲသလိုသာ ရသြားမယ္ဆိုရင္ စစ္အစိုးရ အတြက္ေတာ့ သိပ္အရေတာ္လွတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။

မွတ္ပုံမတင္ရင္ ဘာျဖစ္မလဲ

အခု ေရြးရမယ့္ လမ္းက ႏွစ္လမ္းပါ။ မွတ္ပုံတင္မလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ မွတ္ပုံမတင္ဘူးလား။

မွတ္ပုံမတင္ရင္ ၾကံ့ခိုင္ေရး အစိုးရ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒတို႔က အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ေရွးယခင္က အတိုင္း ရန္သူ လို သေဘာထား ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံးအဆင့္္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္ဖမ္းျပီး အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်၊ ႏို္င္ငံေရး သမားေတြ အကုန္လုံးျပန္ဖမ္းျပီးေထာင္ခ်၊ ေသနတ္မိုး ဓါးမိုး အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အေျခ အေနဆီ ျပန္ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစီ သမားေတြအေနနဲ႔ အဲသလုိ ျပန္ျဖစ္ မွာ စိုးရိမ္လို႔ NLD ကို မွတ္ပုံတင္ေစခ်င္ၾကတယ္ဆိုတာကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မွတ္ပုံတင္ျပီးရင္၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျပီးရင္ေရာ ဒါမ်ဳိးေတြကို ေရွာင္လြဲႏိုင္ျပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါ သလား။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္ရွိမႈကို ျခိမ္းေျခာက္ေနသမွ်မွာ စစ္အစိုးရဟာ ဖိႏိွပ္မႈေတြကို လုပ္ေနဦးမွာပါ။ ဒါက စစ္အစိုးရဘက္က ေရွာင္လႊဲမရတဲ့ ဘဝေပး အေျခအေနပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘက္က အေျခအေနကိုလည္း ၾကည့္ရေအာင္။ ဒီမုိကေရစီကို လုိလားေနသမွ်မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ တည္ရွိမႈကို ျခိမ္းေျခာက္ေနရမွာပါ။ ဒါကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္က ေရွာင္လႊဲလို႔မရပါ။

ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ၾကားက ေရွာင္လႊဲ မရတဲ့ ပဋိပကၡပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ အေရးကို လက္မလႊတ္ေသးသမွ်မွာ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကို ဖမ္းမယ့္ အႏၱရာယ္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ဖမ္းမယ့္ အႏၱရာယ္ကုိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရွာင္လႊဲမရ၊ ရင္ဆုိင္ေနရဦးမွာပါ။

တတိယအုပ္စုမ်ားက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အၾကံေပးေနတာက “ဗုိလ္သန္းေရႊ ၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္၊ ဗိုလ္တင္ေအာင္ျမင့္ဦးတို႔ရဲ့ အသက္ အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ကို မထိခိုက္ေစရ၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကိုသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျဖိဳခ်မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္ဗိုလ္ၾကီးမ်ား မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ယုံၾကည္ၾကပါ” လို႔ ေျပာခိုင္းေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာရင္ ေျပလည္သြားႏိုင္မယ္လို႔ တတိယအုပ္စုက ေတြးပုံရ ပါတယ္။ တတိယအုပ္စုဟာ စစ္အာဏာရွင္ရဲ့ အင္အားကို ပိုတြက္ျပီး ေၾကာက္ရြံ႔ ၾကေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ့ အေတြးအေခၚကိုေတာ့ ေလွ်ာ့တြက္ေနပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ဟာ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ ထင္သလို သူတို႔ရဲ့ အသက္အႏၱရာယ္ကို ေၾကာက္လို႔ အာဏာ မစြန္႔ႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဆံျခည္တမွ်င္မွ ေလွ်ာ့မေပးႏိုင္လို႔ တင္းခံ ေနတာပါ။

အစိုးရဘက္က နားလည္မႈ ရွိလာႏိုး၊ ေျပာင္းလဲလာႏိုး ေမွ်ာ္လင့္ျပီး ကိုယ့္ဘက္ က တဆင့္ျပီး တဆင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေလ်ာ့ေပး သြားမယ္ဆိုပါေတာ့။ ေနာက္ဆုံး အားလုံး ေလ်ာ့ျပီး သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာမွ ျဖစ္မလာရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ အဲဒီ အခ်ိန္က်မွ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္ ဆုတ္လမ္းရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ပါ။ အဲဒီဆုတ္လမ္း မရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနေရာက္ေအာင္ စစ္အစိုးရကတြန္းပို႔ ေနတာပါ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္မဖမ္းဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို မဖမ္းဖို႔၊ ျပည္သူေတြကို မႏိွပ္စက္ဖို႔ အတြက္ စစ္အစိုးရကို ေခ်ာ့ေနမွ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ဟာ တခုခုေတာ့လြဲေနျပီ လို႔ ဆိုရေတာ့မွာပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဖမ္းရဲေအာင္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို မဖမ္းရဲေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္ အစစ္အမွန္ လုံျခဳံမႈကို ရႏိုင္မွာပါ။

ကိုယ့္ရဲ့လုံျခဳံေရးဟာ စစ္အစိုးရရဲ့ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္း ရွိမရွိ အေပၚမွာ မွီခိုေနရတယ္ ဆိုရင္ အဲဒါကို တကယ္လုံျခဳံတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါမ်ဳိးကို က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာ မယ့္ လုံျခဳံေရးလို႔သာ ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

ကိုယ့္မွာ စစ္အစိုးရကို ယွဥ္တိုက္ႏိုင္မယ့္ လက္နက္အင္အားလည္း မရွိဘူး၊ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပရင္လည္း စစ္အစိုးရက ပစ္သတ္မွာပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရနဲ႔ ေျပေျပလည္လည္ ဆက္ဆံတဲ့ နည္းက အေကာင္းဆုံးပါလုိ႔ တခ်ဳိ႔က ဆိုၾကပါတယ္။ ဒါဟာ အစိုးရ အၾကိဳက္ အေတြးအေခၚပါ။ အစိုးရ ျဖန္႔ေပးေနတဲ့ အေတြးအေခၚပါ။ ပိုျပီးတိက်ေအာင္ ေျပာရရင္ တတိယ အုပ္စုကေန တဆင့္ ျဖန္႔ေပးေနတဲ့ အေတြးအေခၚပါ။ စစ္အစိုးရနဲ႔ မေျပလည္ခ်င္ လို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုေျပာတဲ့ ေျပလည္နည္းဟာ က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာ မယ့္ ေျပလည္နည္း ျဖစ္ေနလို႔ ေျပာေနတာပါ။ စစ္အစိုးရ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းရွိမွ ခ်မ္းသာရမယ့္ နည္းလမ္းျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္တန္း စစ္အစိုးရသာ စိတ္ေကာင္းႏွလုံး ေကာင္းရွိေနရင္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေနစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ ရျပီးတာ ၾကာလွ ပါျပီ။ “စစ္အစိုးရက မယုံႏိုင္ေသးလို႔ပါ၊ သူယုံၾကည္လာေအာင္ လုပ္ရမယ္” လို႔ တတိယ အုပ္ စုေတြက ေျပာေနပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ေထာက္ခံလုိက္မွသာ စစ္အ အစိုးရက ယုံၾကည္ႏိုင္မွာပါ။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ခိုင္းေနေသး သမွ်မွာ စစ္အစိုးရ က ယုံၾကည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီသေဘာထားကို စစ္အစိုးရက အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပသ ျပီးပါျပီ။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ေထာက္ခံလို႔ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူ႔ကို မဆို လက္ခံပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္၊ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔ အစည္းေတြကိုေတာင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို လက္ခံမယ္ဆိုရင္ စစ္အစိုးရက ၾကိဳဆိုမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့ လမ္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ သမားရဲ့ လမ္း မဟုတ္ပါဘူး။ တတိယအုပ္စုတို႔ ဗဟုတို႔ရဲ့လမ္းပါ။

NLD မွတ္ပုံတင္ရင္ေတာ့ စစ္သား တမတ္သားပါဝင္တဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ေဘာင္ထဲကို ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ အျပီးမွာ လူူနည္းစု အျဖစ္ ပါဝင္ ပူးေပါင္း ရပါလိမ့္မယ္။

ဒါ့အျပင္ စစ္အစိုးရဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ေဘာင္ထဲကို လာပါလာပါ လက္ယပ္ေခၚေပမယ့္ တကယ္တန္း ဝင္ေရာက္လာတဲ့ အခါ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔လို စစ္အစိုးရ သတင္းစာ ေတြ ထဲမွာ ေဆာင္းပါးေရးေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံ ေဘာဂေဗဒ ေက်ာင္း ေတာ္သားၾကီးေတြ၊ ကိုေအးလြင္တို႔လို စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ဖြင့္ ေပးဖို႔ ေတာင္းဆို ေပးသူေတြ ကိုေတာင္မွ မ်က္ႏွာသာ မေပး ေနရာ မေပးဘူးဆိုတာ ကိုလည္း သတိထားဖို႔ လိုပါတယ္။ တကယ္တန္း ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ NDF အခု ဘာျဖစ္ ေနသလဲ ဆိုတာ ကိုလည္း ၾကည့္ဖို႔ လိုပါမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခဲ့တဲ့ NDF ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္တဲ့ NLD ေလာက္ေတာင္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ခြင့္ရပါရဲ့လား။ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ NDF ကို ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္တဲ့ NLD ေလာက္ ေတာင္မွ စစ္အစိုးရက အေရးတယူ ဆက္ဆံပါ ရဲ့လား။

မွတ္ပုံတင္လိုက္ရင္ အစိုးရနဲ႔ ေျပလည္ခ်င္ ေျပလည္ပါလိမ့္မယ္။ အစိုးရနဲ႔ ေျပလည္ဖို႔ အဓိက၊ အစိုးရနဲ႔ နားလည္မႈ ရဖို႔က အဓိက ဆိုရင္ျဖင့္ မွတ္ပုံတင္တဲ့ နည္းလမ္းဟာ အက်ိဳးရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရနဲ႔ ေျပလည္ျပီးရင္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ဆီကို ျငိမ္းခ်မ္း စြာ အသြင္ကူးေျပာင္းသြားမွာလား။ ဒါမွ မဟုတ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ထဲကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေပါင္းစည္းသြားမွာပါလား။

အႏၱရာယ္ရွိတာကေတာ့ မွတ္ပုံတင္လုိက္မယ္ဆိုရင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေအာက္ ကို ခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီး အေနအထားနဲ႔ က်ေရာက္သြား ႏို္င္တဲ့ အႏၱရာယ္ပါ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ဘယ္သူမဆို NLD မွတ္ပုံတင္သင့္ မတင္သင့္ကို စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို တေခါက္ေလာက္ ျပန္ဖတ္ေစခ်င္တယ္လို႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။

NLD ပါတီအတြက္ အဓိက စိန္ေခၚခ်က္ ႏွစ္ရပ္

အခုအခ်ိန္မွာ NLD အတြက္ နံပါတ္တစ္ အေရးၾကီးဆုံးအခ်က္က ပါတီမကြဲဖို႔ပါ။ ပါတီသစ္ေထာင္ဖို႔ တိုက္တြန္းသူေတြရွိေနၾကတာကို လည္း အားလုံးအသိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ပါတီတခုရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္သင့္ဘူး၊ တမ်ဳိးသားလုံးရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာေနၾကတာလည္း အားလုံးအသိပါ။ တကယ္ေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ရွင္းရွင္းေလးပါ။ NLD နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခြဲထုတ္ေနတာပါ။ မကြဲကြဲေအာင္ လုပ္ေနတာပါ။ NLD အေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား တရားဝင္ ကြဲျပဲတာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ တားဆီးဖို႔လိုသလို တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြ စိတ္ပ်က္ျပီး ေဘးထြက္ ထိုင္သြားတာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ကြဲတာလူမသိေစခ်င္လို႔ တခ်ဳိ႔လူေတြ စိတ္ပ်က္ျပီး ေဘးထြက္ ထိုင္သြား ၾကမယ္ဆိုရင္ လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ကေတာ့ နစ္နာဆုံးရွဳံးတာပါပဲ။

NLD အတြက္ နံပါတ္ႏွစ္ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္က ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ လက္ေအာက္ကို ခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီး က်ေရာက္သြားတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး မျဖစ္ဖို႔ပါ။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ပင္စည္ကို၊ ေက်ာရုိးကို ျပင္ခြင့္မရေတာ့ပဲ သူ႔ေဘာင္ထဲဝင္၊ သူ႔အရိပ္ကို ခိုျပီး ဟိုအကိုင္းေလးခုတ္ဖို႔ၾကိဳး စားလိုက္၊ ဟိုအတက္ကေလးခ်ဳိးဖို႔ ၾကိဳးစားလိုက္လုပ္ရင္း တႏိုင္ငံလုံး စစ္ကြ်န္ဘဝကို အကာအကြယ္မဲ့ က်ေရာက္သြားမယ့္ အျဖစ္ကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။ အဲသလို အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္သြားရင္ ပါတီဟာ ႏိုင္ငံေရး အညြန္႔တုံးတဲ့ ဘဝကို ေရာက္သြားမွာပါ။

ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုဟာ မူကို ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ရင္ အစိုးရဖ်က္ေပမယ့္ လြယ္လြယ္နဲ႔ မပ်က္ပါဘူး။ မူေပ်ာက္ရင္ ပါတီအလိုလို ေသးသိမ္ ေမွးမွိန္ျပီး တျဖည္းျဖည္း လုံးပါးပါး ေပ်ာက္ကြယ္တတ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာေရာ၊ ကမၻာ့သမိုင္းမွာပါ အဲသလို အစဥ္အလာ နမူနာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။


၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒသည္သာ အခရာ

လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ စစ္သား တမတ္သား ပါဝင္မွာကို သေဘာတူရင္၊ အမ်ဳိးသား ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လုံျခံဳေရး ေကာင္စီက အခ်ိန္မေရြး အာဏာသိမ္းမွာကို သေဘာတူရင္ NLD မွတ္ပုံတင္တာကို လည္း ေထာက္ခံလို႔ ရပါျပီ။ အဲဒါေတြကို သေဘာမတူႏိုင္ရင္ေတာ့
NLD မွတ္ပုံတင္ေရးဟာ ရင္ေလးစရာၾကီးပါ။ ဒီမိုကေရစီပါတီ ဆိုတာ တရားဝင္ မွတ္ပုံတင္ ရမွာပဲ ဆိုတဲ့ အေျခခံေလာက္ကိုေတြးျပီး လြယ္လြယ္ မဆုံးျဖတ္ၾကေစလိုပါ။

စစ္အစိုးရ အဖို႔မွာေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ရထားတာဟာ လိုတရ ေဆးၾကိမ္လုံးကို ရထားသလိုပါပဲ။ ေနာက္ဆုံး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ၂၀၁၅ မွာ NLD ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျပီး တႏိုင္ငံလုံးမွာ အႏိုင္ရသြားရမယ္ဆိုပါေတာ့။ ( ဥပမာေျပာတာပါ၊ တကယ္တန္းမွာ သူတို႔ ဒါမ်ဳိး ေနာက္တခါ ထပ္ အျဖစ္ မခံပါဘူး။ NLD မပါဘဲနဲ႔ေတာင္ ၂၀၁၀ တုန္းက ဘယ္ ေလာက္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ မဲခိုးခဲ့သလဲ ဆိုတာ အားလုံး အသိပါ။ ) တကယ္လို႔ ၂၀၁၅ မွာ NLD အႏိုင္ရ သြားရင္ ေတာင္မွ ျပႆနာရွာျပီး အာဏာ ျပန္သိမ္းလိုက္ရင္ ၂၀၀၈ ခု အေျခခံဥပေဒအရ တရားဝင္ေနပါေသးတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဟာ သူတို႔ အတြက္ အဲသေလာက္ အာမခံခ်က္ရွိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ခုအေျခခံဥပေဒၾကီးကို သိပ္တရားဝင္ေစခ်င္ ေနတာပါ။ NLD ကိုယ္တိုင္ လက္ခံထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒပါလို႔ ႏိုင္ငံတကာကို ေျပာခ်င္ေနတာပါ။ အဲသလို ေျပာႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အခုၾကိဳးစားေနတာပါ။

ဒီေတာ့ NLD ပါတီ မွတ္ပုံတင္မတင္ဆိုတဲ့ ျပႆနာရဲ့ အေျဖဟာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို လက္ခံ၊ မခံဆိုတဲ့ စိန္ေခၚမႈသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ေၾကာင္းပါ။

ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
Read more

ဒီကေန႔ လူထုလိုလားခ်က္နဲ႔ ေရႊဂံုတိုင္မူ

(မိုးမခဘေလာ့ကေန ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေရးသူက ေမာင္ခင္ေအးတင့္(မေဒါက္) ျဖစ္ပါတယ္။)
ဒီကေန႔ လူထုလိုလားခ်က္နဲ႔ ေရႊဂံုတိုင္မူ
ေမာင္ခင္ေအးတင့္(မေဒါက္)
ႏိုု၀င္ဘာ ၈၊ ၂၀၁၁

ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒကို ျပင္ဆင္တဲ့ဥပေဒ ထြက္ေပၚလာၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္က လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္လံုးက ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီး ျပင္ဆင္မႈသံုးခု ျပဳလုပ္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒကို သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ေသာၾကာေန႔မွာ လက္မွတ္ထိုး ထုတ္ျပန္ လိုက္ပါတယ္။

ျပင္ဆင္မႈသံုးခုပါတဲ့ ဥပေဒသစ္က “အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး” ဆိုတဲ့ေနရာမွာ “ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္” စကားရပ္အစား “ေလးစား လုိက္နာ” ဟုျပင္ဆင္ျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုဟာ အနည္းဆုံး မဲဆႏၵနယ္သုံးနယ္မွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရမယ္ဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ ခ်က္နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနသူမ်ား ႏုိင္ငံေရးပါတီဝင္မျဖစ္ရ ကန္႔သတ္ခ်က္တို႔ကို ပယ္ဖ်က္ေပးထားပါတယ္။ ဒီေပၚထြက္လာတဲ့ ဥပေဒသစ္အေပၚမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မွတ္ပံုတင္မတင္ အဆံုးအျဖတ္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆာင္ရြက္ေနမႈေတြအားလံုးက ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အစီအမံရဲ့ေအာက္က သြားေနတာဆိုေတာ့ ၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒဆုိတာကို ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္မိပါတယ္။

ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈)ဆိုတာက မူလကနဦး အေျခခံဥပေဒ (၁၀၄) ခ်က္ကအစျပဳလို႔ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပပံု၊ အတည္ျပဳပံုအဆံုး အားလံုးကို နအဖစစ္အုပ္စုက စိတ္ႀကိဳက္ခ်မွတ္ ေရးဆြဲအတည္ျပဳခဲ့တာပါ။ ေျပာရရင္ေတာ့ စစ္အုပ္စုက သြန္လိုသြန္ ေမွာက္လိုေမွာက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ စစ္အေျခခံဥပေဒ ၂၀၀၈ပါ။ တခဏေလးအတြင္းမွာ ျပည္သူလူထု(၁)သိန္းေက်ာ္ (၂)သိန္းနီးပါးေလာက္ ေသေၾကပ်က္စီးၿပီး လူ(၁)သန္းနီးပါးေလာက္ အိုးအိမ္မဲ့ စားစရာမဲ့ ေနစရာမဲ့ဘ၀ကို တမဟုတ္ခ်င္း ေရာက္သြားခဲ့ရတဲ့ နာဂစ္ေလမုန္တိုင္းႀကီး တိုက္ခတ္၀ါးမ်ိဳသြားတဲ့အခ်ိန္မွာတင္ကို စစ္ေကာင္စီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ၉၂.၄၈ ရာခိုင္ႏႈန္းဆိုၿပီး အဓမၼအတည္ျပဳလိုက္တဲ့ စစ္သမၼတႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး စစ္အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၄ ဖြဲ႔စည္းပံုတုန္းကလည္း ၉၀.၁၁ရာခိုင္ႏႈန္း ရတယ္လို႔ ေၾကညာတယ္၊ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တယ္။ ျပန္ခ်ဳပ္ေျပာရင္ ၂၀၀၈ ေမလ(၁၀) ရက္ေန႔မွာ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္တယ္။ နာဂစ္ေၾကာင့္ အဲဒီေဒသအတြင္းမွာရိွတဲ့ ၿမိဳ႕နယ္(၄၇)ခုကိုေတာ့ ေမလ(၂၄)ရက္ေန႔မွာ ဆႏၵေကာက္ယူ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ေမလ(၂၉)ရက္မွာေတာ့ ၉၂.၄၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ရတယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္တယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ပဲ ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္သြားမယ္လို႔ ေျဗာင္စိမ္ေခၚလိုက္တာပါပဲ။ ၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒထဲက အခ်ိဳ႕အခ်က္ေတြကို စိပ္ခြဲၾကည့္ရင္ ဒီလိုျမင္ရေတြ႔ရပါတယ္။

၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက စစ္တပ္ကို အႂကြင္းမဲ့အာဏာ ေပးအပ္ထားတာပါ။ အေၾကာင္းကေတာ့ အေျခခံဥပေဒရဲ့ အဓိကေက်ာရိုးအျဖစ္ “ႏိုင္ငံေတာ္၏ အနာဂတ္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ စစ္တပ္က အစဥ္တစိုက္ ပါ၀င္သြားမည္” ဆိုတဲ့ ဥပေဒဆိုင္ရာခံတပ္၊ ပုဒ္မ ၂၀(ခ)မွာလည္း “တပ္မေတာ္သည္ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥအားလံုးကို လြတ္လပ္စြာ စီမံခန္႔ခြဲစီရင္ ေဆာင္ရြက္ပိုင္ခြင့္ရိွသည္” လို႔ ျပ႒ာန္းထားတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒီ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုက အျမင့္ဆံုးအာဏာကို အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကို အပ္ႏွင္းထားတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ စုစုေပါင္းအဖြဲ႔ ၀င္(၁၁)ဦးမွာ အရပ္သားဆိုလို႔ ႀကံ့ဖြတ္ပါတီ၀င္ တဦးသာပါၿပီး က်န္ ၁၀-ဦးစလံုးက စစ္တပ္ကခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အဓိက လုပ္ငန္းစဥ္(၄)ရပ္ ခ်မွတ္ ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။

(၁) ပုဒ္မ ၃၄၂အရ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကို အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ေရြးခ်ယ္အတည္ျပဳၿပီး သမၼတက ခန္႔အပ္ေပးမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။

(၂) ႏိုင္ငံတ၀န္းလံုးမွာ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာခဲ့ရင္ ပုဒ္မ ၄၁၇၊ ၄၁၈အရ သမၼတက အာဏာႀကီး(၃)ခုစလံုးကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဆီ လႊဲေျပာင္းေပးရန္ လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။

(၃) အေရးေပၚအေျခအေနကာလမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က တိုင္းျပည္ကို အမ်ားဆံုး(၂)ႏွစ္အထိ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္သလို ထိုကာလေက်ာ္လြန္တဲ့အခါမွာ လည္း အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၂၁၊ ၄၂၇၊ ၄၃၁တို႔အရ အာဏာ၃ ရပ္စလံုးကို အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက သမၼတကိုယ္စား က်င့္သံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၄) ပုဒ္မ ၄၂၉အရ ယင္းေကာင္စီက အေရးေပၚအေျခအေနကို ရုတ္သိမ္းၿပီး (၆)လအတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးေရး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ “တပ္မေတာ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အဓိက တာ၀န္ရိွသည္” ဟု ပုဒ္မ ၂၀(စ)နဲ႔ ထပ္ေဆာင္း ထားလိုက္ပါေသးတယ္။ အခ်ဳပ္ကေတာ့ ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ၿခိမ္းေျခာက္လာတယ္လို႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ယံုၾကည္ယူဆရင္ အခ်ိန္မေရြး အာဏာျပန္သိမ္းႏိုင္ခြင့္ကို ဖန္တီးေပးထားတဲ့ စစ္၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။

အဲဒီလို ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေအာက္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD)က မွတ္ပံုျပန္တင္မတင္ အဆံုးအျဖတ္ျပဳရမွာပါ။

ဒီခ်ဳပ္ဘက္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ၂၀၁၀ ဧၿပီလ(၂၉)ရက္ေန႔က လူမ်ိဳးစံုျပည္သူတရပ္လံုးရဲ့ ဆႏၵနဲ႔ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္တဲ့ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ မွတ္ပံု မတင္ေရး သမိုင္း၀င္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား အတိအလင္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က အမ်ားစုသေဘာတူညီမႈနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့သစၥာတရားနဲ႔ ျပည္သူ႔စြမ္းအားကို နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ယံုၾကည္အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္ဆိုတာကို ျပသလိုက္တာပါပဲ။

အန္န္အယ္လ္ဒီဟာ ျမန္မာျပည္တ၀ွမ္းလံုးမွာရိွတဲ့ လူမ်ိဳးစံုျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက ၁၉၉၀ခုႏွစ္ ေမလ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခဲ့တဲ့ အႏုိင္ရပါတီျဖစ္ပါတယ္။ မဲေပးႏိုင္ခြင့္ရိွသူ ဦးေရ သန္း(၂၀)မွာ (၁၅)သန္းက အတည္ျပဳေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ထားတာပါ။ တပ္မေတာ္သားမ်ားပါ မဲဆႏၵျပဳ မဲထည့္ေရြးေကာက္ထားတဲ့ပါတီ ျဖစ္ေနတာမို႔ တပ္မေတာ္သားမ်ားကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ (၈၂)ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသား အႏိုင္ရရိွထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ျပင္ ၂၀၁၀ မတ္လ ၂၉-ရက္၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ဗဟုိဦးစီးအဖြဲ႔ အထူးအစည္းေဝးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မွာၾကားတဲ့အခ်က္ ၆ ခ်က္ထဲက အခ်ိဳ႕အခ်က္ကို ထပ္မံကိုးကား ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။

၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို လံုး၀ လက္မခံႏိုင္၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္ကို ကိုင္စြဲထားရမည္

ဒီ၂၀၀၈ ျဖစ္စဥ္အဆင့္ဆင့္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ပဲ စစ္အုပ္စုက အတင္းအဓမၼ နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး မရမက အတည္ျပဳထားတဲ့အတြက္ လံုး၀ လက္ခံႏိုင္ဖို႔ မရိွ ဘူး၊ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမွသာ တိုင္းျပည္ရဲ့ အရပ္ရပ္အေျခအေနေတြကို မွန္ကန္စြာ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုတာကို ေရးသားေဖာ္ျပထားတဲ့ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္ကို ဆက္လက္ ကိုင္စြဲထားမွသာ တိုင္းျပည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြ ကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းလမ္းကသာ အဆံုးအရံႈး အထိအခိုက္ အနည္းဆံုးနဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္လို႔ ေျပာထားတာပါ။

တရားမွ်တမႈမရိွ၊ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားသည့္ ဥပေဒအရ မွတ္ပံုတင္ျခင္းကို လံုး၀ လက္မခံႏိုင္ပါ၊ ဥပေဒပါ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားမွာ ဒီမိုကေရစီ နည္း မက်။

ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ဥပေဒေတြဟာ ဥပေဒေၾကာင္း ဥပေဒသေဘာအရ ဥပေဒမေျမာက္ပါဘူး၊ အေၾကာင္းကေတာ့ ဥပေဒတရပ္မွာ အေျခခံအခ်က္တခ်ိဳ႕ ရိွပါတယ္။ ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ဥပေဒဟာ ေရွ႕ကိုေမွ်ာ္ကိုးၿပီး ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားအားလံုးအတြက္ ထုတ္ျပန္တဲ့သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ရမွာျဖစ္ၿပီး လူတဦး တေယာက္ အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ထုတ္ျပန္တာမ်ိဳး မျဖစ္ရပါဘူး။ တဦးတေယာက္အတြက္ကို ရည္ရြယ္ထုတ္ျပန္ထားတယ္လို႔ ယူဆစရာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရပါ။

ေနာက္တခုက ဒီဥပေဒေတြဟာ လြတ္လပ္မွ်တသင့္ေတာ္မႈ ရိွရပါမယ္၊ အခုဟာက ပါတီအဖြဲ႔အစည္းတခုကို တိုက္ရိုက္ ပိတ္ပင္တားဆီးထားတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ သင့္ေတာ္မွ်တမႈ လံုး၀မရိွပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ တရားမွ်တမႈမရိွ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတဲ့ ဥပေဒအတိုင္း လက္ခံၿပီး မွတ္ပံုတင္လိုက္မွသာ နဂို မွတ္ပံုတင္ၿပီးသား တရား၀င္ၿပီးသားကိစၥဟာ ပ်က္ပ်ယ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလိုမွတ္ပံုမတင္ျခင္းဟာ ဥပေဒသေဘာအရ ပါတီဟာ တရား၀င္မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ပါတီျဖစ္တယ္၊ တရား၀င္ႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို အတိအလင္း ေဖာ္ျပလိုက္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ မွတ္ပံုတင္ဖို႔ကို လံုး၀မလိုပါဘူး။ ဆရာႀကီးဦး၀င္းတင္ကလည္း အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာ မွတ္ပံုတင္ထားၿပီးလို႔ ဘယ္မွာမွ ထပ္တင္စရာ မရိွဘူး၊ တင္လိုက္မွသာ ပ်က္သြားမွာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ က်မ၏ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမဟုတ္၊ မည္သူတဦးတေယာက္ ၏ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းလည္း မဟုတ္

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္၊ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္လို႔ ေျပာတာသာျဖစ္ၿပီး မိမိရဲ့ အေမြပိုင္ပစၥည္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သိေစခ်င္တာပါ။ အဲဒီေတာ့ မိမိဆႏၵအတိုင္း လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လုိ႔မရပါဘူး၊ မျဖစ္ပါဘူး ဆိုတာပါပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ့ဆႏၵကို ေလးစားဖို႔လိုတယ္လို႔ ေျပာ တာပါ။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဖ်က္သိမ္းခံရလွ်င္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပ်က္စီးသည္ဟု မယူဆ၊ ပ်က္စီးျခင္းမဟုတ္

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကေန တျပည္လံုးအတိုင္းအတာအေနနဲ႔ ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ့ တရား၀င္ မင္းန္ဒိတ္ရထားတဲ့ အႏိုင္ရပါတီ ျပည္သူ႔အားနဲ႔ရပ္တည္ထားတဲ့ပါတီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္သူမွ လာဖ်က္သိမ္းလို႔ မရပါဘူး၊ အာဏာပိုင္ေတြက အာဏာကို တလြဲအသံုးခ်ၿပီး ဖ်က္သိမ္း ရင္ေတာင္ ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ႏိုင္ဘူး၊ ဖ်က္သိမ္းလို႔လည္း မရသလို ဖ်က္သိမ္းပိုင္ခြင့္လည္း မရိွပါဘူး၊ ကိုယ္တည္ေထာင္ထားတဲ့ ပါတီကို ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ ဖ်က္မွသာ ပ်က္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ေထာက္ခံေနသေရြ႕ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ရွင္သန္ေနမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဟာ အခု ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒ ျပင္ဆင္တဲ့ဥပေဒကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က မွတ္ပံုတင္/မတင္ ဆံုးျဖတ္ရေတာ့မွာပါ။ ဒီ ျပင္ ဆင္ခ်က္သံုးခုနဲ႔ အစားထိုးလိုက္ရံုနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)ကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လက္ခံလိုက္ရမွာပါလား။ မွတ္ပံုျပန္တင္လိုက္ ေတာ့မွာလားဆိုတာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ အေသအခ်ာကို ျပန္လည္သံုးသပ္ စဥ္းစားအေျဖေပးရပါလိမ့္မယ္။ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာခ်က္ကို ဘာေၾကာင့္ထုတ္ျပန္ ရတာလဲ၊ ေရႊဂံုတိုင္ရဲ့အႏွစ္သာရက ဘာလဲ စသျဖင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ အီးစီေတြကတဆင့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ တိုင္းအဆင့္ ျပည္နယ္အဆင့္ ၿမိဳ႕နယ္ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ အုပ္စုအဆင့္ထိ အမ်ိဳးသားျပည္သူတရပ္လံုးရဲ့ အသံေတြ၊ ဆႏၵေတြကို နားေထာင္ေကာက္ယူ ဆံုးျဖတ္ျပဳရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ အခ်က္(၄)ခ်က္ ရိွပါတယ္။

တစ္တခ်က္က ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခၽြင္းခ်က္မရိွ လႊတ္ေပးေရး၊

ႏွစ္အခ်က္က ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျပင္ဆင္ေရး၊

သံုးတခ်က္က ၁၉၉၀ေမလေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို တနည္းနည္းနဲ႔ အေကာင္ထည္ေဖာ္ေရးနဲ႔

ေနာက္ဆံုး ေလးအခ်က္က အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ႏိုင္ေရးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ မွတ္ပံုတင္လိုက္ရင္ နဲ႔ မွတ္ပံုမတင္ဘဲ ဒီအတိုင္းဆက္ေနလိုက္ရင္ ဘာျဖစ္လာမလဲဆိုတာကိုပါ။

မွတ္ပံုတင္လိုက္ရင္ေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းဟာ စကၠဴစုတ္ဘ၀ေရာက္သြားမွာပဲ။ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္တာဟာ အမ်ိဳးသား ျပည္သူတရပ္လံုးရဲ့ ကတိက၀တ္ကို ခ်ိဳးေဖါက္လိုက္သလို တခဲနက္ အားကိုးယံုၾကည္ ေလးစားေထာက္ခံ တန္ဘိုးထားမႈကို လစ္လ်ဴရႈ႕ပစ္ပယ္လိုက္တာနဲ႔ အတူတူျဖစ္သြားမွာပါ၊ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားက မိမိတို႔ရဲ့ ဆႏၵမဲတျပားကို အပ္ႏွင္းေပးခဲ့တဲ့ လူထုမဲန္းဒိတ္ႀကီးကို ဂရုမစိုက္ ေခ်ဖ်က္လိုက္တာ ျဖစ္သြားမွာေပါ့၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရမ္းရမ္းေျပာရင္ အမ်ိဳးသားျပည္သူလူထုႀကီးကို္ ေစာ္ကားေမာ္ကား သစၥာဖ်က္ လုပ္လိုက္တာပါပဲ။

ဒါ့ျပင္ အႏွစ္ ၂၀ တေလွ်ာက္လံုး ကိုင္စြဲရပ္ခံလာတဲ့ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို တခဏေလး မိနစ္ပိုင္းေလးအတြင္းမွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဖ်က္ဆီးပစ္ လိုက္သလို ၂၀၀၈အေျခခံ ဥပေဒအတိုင္း ေလးစားလိုက္နာ ေဖာ္ေဆာင္ပါ့မယ္လို႔ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အသနားခံလိုက္တာနဲ႔လည္း မကြဲျပားလွပါဘူး။ ၂၀၁၀ မတ္လ(၂၉)ရက္ ဒီခ်ဳပ္ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အစည္းအေ၀းက နံပါတ္ႏွစ္အခ်က္ဟာလည္း သူ႔အလိုလို ကြယ္ေပ်ာက္သြားရေတာ့မွာပါ။

ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္မူကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါၿပီ၊ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒအတိုင္း တေလးတစား လိုက္နာသြားပါ့မယ္လို႔ ၀န္ခံကတိေပး လိုက္တာလို႔ေကာ မေျပာႏိုင္ဘူးလား။ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူ႔လိုလားခ်က္နဲ႔ အံေခ်ာ္တိမ္းေစာင္းသြားစရာ ရိွပါတယ္။

မွတ္ပံုမတင္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသားျပည္သူလူထုတရပ္လံုးရဲ့ ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထုရဲ့ သေဘာဆႏၵ လိုလားခ်က္နဲ႔အညီ ေရႊဂံုတိုင္မူကို ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး လူထုတရပ္လံုးေရွ႕ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ဦးေဆာင္သြားဖို႔သာ ရိွပါတယ္။ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူတရပ္လံုးက အူလိႈက္သည္းလိႈက္ ၀မ္းပမ္းတသာ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳဆို ေထာက္ခံၾကမွာ မလြဲဧကန္ပါပဲ။

လုပ္လက္စအလုပ္ေတြကို ဖုတ္ဖက္ခါ ပစ္ခ်ထားခဲ့ၿပီး အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ ေနာက္ကေန စည္းကမ္းတက် ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ေက်ပြန္စြာနဲ႔ မလြဲမေသြ လိုက္ပါလိမ့္မယ္ဆိုတာ အခိုင္အမာ အေလးအနက္ကို ယံုၾကည္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေခတ္စနစ္ ရာဇ၀င္သမိုင္းကိုၾကည့္ၾကည့္ အံ့မခန္း စြမ္းအားပိုင္ရွင္ အမ်ိဳးသားျပည္သူလူထုႀကီးကသာ သမိုင္း စာမ်က္ႏွာေတြကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လတ္တေလာ ႏိုင္ငံေရးအေနအထားကလည္း ဒီအတိုင္း ေတာင္းဆိုေနတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေတြက က်ေနာ့္ရဲ့ယူဆခ်က္ အျမင္သေဘာထားမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ့ မွတ္ပံုတင္မတင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ဒီကေန႔ လူထုႏိုင္ငံေရး အထုအထည္ အားအင္ကို ျဖစ္ေပၚဖန္တီး ေစမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မွာပါလဲ။
Read more

ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ ၊ NLD ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၏ ေသနဂၤဗ်ဴဟာေျမာက္ ေရႊ႔ကြက္မ်ား

(ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္က်ေနာ္၏အျမင္... အပုိင္း (၄) ႏွင့္ (၅) ကုိ မအားလပ္သျဖင့္ ဆက္မေရးႏုိင္ခင္စပ္ၾကား အီးေမးလ္မွတဆင့္ ဖတ္႐ႈရေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကုိ ဖတ္႐ႈရသည့္အခါ အင္မတန္ ႏွစ္ၿခဳိက္၍ သေဘာခ်င္းလည္း တုိက္ဆုိင္လွသည့္အေလ်ာက္ ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ မူရင္း အီးေမလ္းပုိ႔သူမွာ John Steward ဆုိသူျဖစ္ၿပီး ဘားမားတူေဒး အီးဂ႐ုပ္ထဲသုိ႔ ထပ္မံ လက္ဆင့္ကမ္းေပးပုိ႔သူမွာ ကုိသားေဆြျဖစ္ပါသည္။ ေရးသူအမည္ကုိ မသိပါ။ သိသူမ်ား ေကာ္မန္႔က႑တြင္ေဖာ္ျပေပးလွ်င္ ေက်းဇူးပါ။ ခြင့္မေတာင္းပဲ မွ်ေဝလုိက္သည့္အတြက္ ကာယကံရွင္မ်ား ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္။ Updated Info: An anonymous reader has informed in the comment section that "ဒီေဆာင္းပါးကို facebook မွာ ေတြ႔ခဲ့တာပါ။ ေဇာ္ဝင္းဆိုတဲ့ facebook account မွာပါ။ ေရးသူေဇာ္ဝင္း ၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္းလို႔ အဲဒီမွာ ေရးထားပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ေန့ ရက္စြဲနဲ႔ အဲဒီပို႔စ္ကို တင္ထားပါတယ္။".Thanks for your info.)

”ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ ၊ NLD ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၏ ေသနဂၤဗ်ဴဟာေျမာက္ ေရႊ႔ကြက္မ်ား”


ၾကက္ဥအေရာင္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္

အမ်ားျပည္သူက ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ထားသည့္ အစိုးရဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ တြင္တြင္ ေၾကာ္ျငာေနေသာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရႏွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ၾကား ႏိုင္ငံေရး စစ္တုရင္ ကစားပြဲမွာ ယခုအခါ အေတာ္ပင္ ဇာတ္ရွိန္တက္ ေန ေလျပီ။ ၾကည့္ရွဳရေသာ ပရိသတ္အဖို႔မွာလည္း အသည္းတယားယား၊ ရင္တဖိုဖို ျဖစ္ၾကရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ အသည္းယားရသနည္း ဆိုပါမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ သာမန္ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မွ်သာ မဟုတ္ဘဲ၊ ပြဲ၏ အႏိုင္အရွဳံးရလဒ္အက်ိဳးကို က်က်နန ခံစားၾကရမည့္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။ သည္ပြဲသည္ သာမန္ ကစားပြဲမဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကံၾကမၼာကို ေလာင္းေၾကး ထပ္ထားရေသာ ကစားပြဲျဖစ္ေနေလသည္။

ယခု အခ်ိန္တြင္ အမ်ားျပည္သူ အတြက္ မ်က္စိလည္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကစားကြက္ရွဳပ္ေထြးလွေပသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ မ်က္စိလည္သူ အၾကည့္မွားသူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ပင္ မ်ားျပားေနေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ အျမင္ရွဳပ္ေထြးၾကပါသနည္း။ ေရႊ႔ကြက္မ်ားမွာ ယခင္ကႏွင့္ မတူ တမူထူးျခားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ယခင္က စစ္အစိုးရသည္ အၾကမ္းနည္းသက္သက္ကိုသာ အသုံးျပဳသည္။ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တာ ဘာမွ မေရးရ။ ဘာမွ မေျပာရ။ ဘာမွ မလုပ္ရ။ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ရပ္တခုခု လုပ္လ်င္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်မည္။ လမ္းေပၚမထြက္ရ။ ဆႏၵမျပရ။ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပလ်င္ ပစ္သတ္မည္။ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပ ေသာ လုပ္ရပ္သည္ (လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေသာ အလုပ္မွ တပါး) စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္အဖို႔ အေၾကာက္ဆုံးလုပ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလ်င္ ေထာင္ခ်လိုက္မည္ႏွင့္ သတ္ပစ္လိုက္မည္ ဆုိေသာ နည္းမ်ားမွာ စစ္အစိုးရ၏ အဓိက နည္းဗ်ဴဟာ ျဖစ္ခဲ့သည္။

စစ္အစိုးရဘက္က ေျပာင္းလဲဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္လာျခင္း

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈေနာက္ပိုင္းတြင္မူ စစ္အစိုးရ၏ မဟာဗ်ဴဟာ စတင္ေျပာင္းလဲလာသည္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အၾကီးမား ဆုံးေသာ လႈပ္ရွားမႈၾကီး ျဖစ္သည့္ ၂၀၀၇ လႈပ္ရွားမႈသည္ စစ္အစိုးရကို အၾကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္ေစခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ အႏွစ္ ႏွစ္ ဆယ္ေက်ာ္ၾကာက်င့္သုံးခဲ့ေသာ အခ်ိန္ဆြဲလိမ္ညာ၊ လွည့္ဖ်ား၊ ေထာင္ခ်၊ လူသတ္အလုပ္သည္ ေရရွည္ဆက္သြား၍ အလုပ္ မျဖစ္ ႏိုင္ ေတာ့ဟု သေဘာေပါက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ခုနွစ္ အေရးေတာ္ပုံျပီးသည္ႏွင့္ အေျခခံဥပေဒေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို သြက္သြက္လက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့သည္။ ယခင္က ႏွစ္ေပါင္းတရာၾကာေအာင္ပင္ အခ်ိန္ဆြဲေတာ့မည္ဟု ထင္ရေသာ လမ္းျပေျမပုံမွာ ရုတ္တရက္ အရွိန္ရျပီး သြက္လက္ ျမန္ဆန္လာသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ အေျခခံဥပေဒ တရပ္ထြက္ေပၚလာသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေျခခံဥပေဒမွာ ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ ဒီမိုကေရစီ မက်ဆုံးေသာ အေျခခံဥပေဒတရပ္ အျဖစ္ ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္သား တမတ္သားက မည္သူမွ် မေရြးေကာက္ ပဲ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ မိန္႔မိန္႔ၾကီး ၾကိဳတင္ေနရာယူႏိုင္ေသာ အခြင့္ကို ေပးအပ္ထားသည္။ စစ္တပ္က မၾကိဳက္လ်င္ အခ်ိန္မေရြး အာဏာ သိမ္းခြင့္ကိုလည္း ေပးထားသည္။ ထို အေျခခံဥပေဒမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပခြင့္ရခဲ့လ်င္ ၁၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းမွ်ပင္ ေထာက္ခံမဲရႏိုင္စရာ မရွိေသာ္လည္း ေသနတ္မိုးဓါးမိုးျပီး ၉၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏွဳန္းကေထာက္ခံသည္ဟု မဲခိုးေၾကျငာပစ္လိုက္သည္။

အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ုပ္၏ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈ အရည္အခ်င္း

ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေရးၾကီးသည့္ သမိုင္းကာလမ်ားတြင္ အမ်ဳးိသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခန္းက႑ကေန ရပ္တည္ခဲ့ပါသနည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အေရးၾကီးလွေသာ ၂၀၀၇ ခုအေရးေတာ္ပုံႏွင့္ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲကာလ ႏွစ္ခုစလုံးတြင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာမူ ျပည္သူလူထုကို အရည္အခ်င္း ျပည့္မီေသာ ဦးေဆာင္မႈ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပုံတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တာဝန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းမွာ အလြန္ဆိုးဝါးလွေသာ ပ်က္ကြက္မႈၾကီး ျဖစ္ခဲ့ သည္။ အမ်ဳးိသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ေထာက္ခံကူညီမႈမျပဳရုံသာမက စစ္အစိုးရအၾကိဳက္ေနာက္ကပင္ လိုက္ဆြဲ တားျမစ္ခဲ့ပါေသးသည္။

၂၀၀၇ ခုအေရး အခင္းတြင္ သံဃာႏွင့္ ၂၀၀၇ ခု ဗကသ ေက်ာင္းသားမ်ားက ထိန္းသိမ္းဦးေဆာင္ သြားႏိုင္ေသာေၾကာင့္သာ စစ္အစိုးရကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္း သားမ်ားမွာမူ ၂၀၀၇ ခု အေရးေတာ္ပုံ၏ အစပိုင္းကာလတြင္ အဓိက ဦးေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ပြဲဦးကတည္းက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံခဲ့ၾကရသည္။ ဆက္လက္၍ ဦးေဆာင္မႈ မေပးႏိုင္ခဲ့။

၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲကာလတြင္မူ သံဃာႏွင့္ ၂၀၀၇ မ်ဳိးဆက္ ဗကသ ေက်ာင္းသားမ်ားပါ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားျခင္း ခံခဲ့ရသည္။

ထိုကာလ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္မူ အစပိုင္း၌ NLD သည္ အတန္အသင့္ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ လိုက္ေသာအခါ ႏိုင္ငံေရး ကို ေရွ႔တန္းမတင္ ျပည္သူလူထု အေရးကို ေရွ႔တန္းတင္မည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ကာ လူမႈေရးဘက္သို႔ အမ်ဳိး သား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဦးလွည့္ လိုက္သည္။ NLD သေဘာထားၾကီးလွပါေပသည္။ လူၾကီးလူေကာင္း ဆန္လွပါေပသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကာလ NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး မ်က္ႏွာစာတြင္ စစ္အစိုးရကို ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဝန္ေလးေနၾကျပီး နာဂစ္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းရသြားသည့္ အတြက္ စိတ္သက္သာရာပင္ ရသြားသလားဟု သံသယဝင္ဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္။ သူတို႔သည္ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲကို လွည့္မၾကည့္ေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရမွာမူ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မ်က္ေျခ အျပတ္မခံ။ လူေတြေသ၊ အေလာင္းေတြ ေရေမ်ာေနသည့္ ၾကားကပင္ အခြင့္ေကာင္းယူကာ ေထာက္ခံမဲေတြ မရမေနလုယက္ယူခဲ့ေလ သည္။ NLD သည္လူၾကီးလူေကာင္းဘြဲ႔ရ၍ စစ္အစိုးရမွာ လူဆိုးရာထူး တရစ္တက္ သြား သည္။ တကယ္တန္း အနစ္နာၾကီး နစ္နာခဲ့ၾကရသည္မွာ ျပည္သူ တရပ္လုံးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္သူတို႔မွာကား ႏွစ္ခါရွဳံးခဲ့ၾကရေလ သည္။ NLD သည္လူၾကီးလူေကာင္းဘြဲ႔ ရခဲ့ေသာ္လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံေရး တာ ဝန္ေက်ပြန္ခဲ့သည္ဟုကား မဆိုႏိုင္ေခ်။

အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳႏိုင္ျပီးသည့္ေနာက္ စစ္အစိုးရ အဖို႔မွာ အစစအရာရာ ခ်ည္ျပီး တုတ္ျပီးျဖစ္ေလျပီ။ သို႔ေသာ္ ထိုမွ်ႏွင့္ မေရာင့္ရဲပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို မတရားဥပေဒအမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္ျပန္ျပီး ညစ္ျပန္သည္။

ထိုကာလတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အလြန္ထူးျခားေသာ ေရႊဂုံတိုင္ေၾကျငာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကျငာခ်က္သည္ ေသအံ့မူးမူး ျဖစ္ေနေသာ NLD ကို ျပန္လည္ အသက္ဝင္ေစခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈမဲ့ေနေသာ တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသည့္ NLD နယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လမ္းညႊန္မႈေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဦးဝင္းတင္သည္ NLD ကို ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရား ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္သူ၊ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို လမ္းညႊန္ျပသႏိုင္သူျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လူထု ေထာက္ခံ မႈ အင္အားကို ရရွိထားသူကား မဟုတ္ပါ။

ဦးဝင္းတင္ေခါင္းေဆာင္ေသာ NLD သည္ ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကျငာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ႏိုင္ေသာ္လည္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေၾကာင္း ျပဳျပီး NLD ပါတီကြဲထြက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအကြဲမွာလည္း သိပ္မဆိုးလွ။ ထို အကြဲ ေၾကာင့္ ပါတီမွာ အားေလ်ာ့ မသြား သည့္အျပင္ ပိုမိုအားေကာင္းလာသည္။ NLD သည္ ဦးေအာင္ေရႊ၏ အေပ်ာ့ဆြဲ အယူကို ဆက္ခံေသာ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဆုံးရွံဳး ခဲ့ရ ေသာ္လည္း ယင္းတုိ႔ အစား အျခားအုပ္စုကို ေလ်ာ္ေၾကး အျဖစ္ ျပန္လည္ ရရွိခဲ့သည္။ ထိုအျခားအုပ္စုကား အေပ်ာ့ဆြဲ သမားတို႔၏ ဖယ္ၾကဥ္ထားျခင္းကို ခံခဲ့ရ သည့္ တက္ၾကြေသာ နယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည္။ အစည္းေျပေနေသာ နယ္ဗဟို ေကာ္မတီဝင္မ်ားကို ျပန္လည္ စုစည္း ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ NDF ကြဲထြက္သြားသည့္ အတြက္ NLD မွာ ပို၍ပင္သန္႔စင္လာသည္။


၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စစ္အစိုးရသည္ အစဥ္အလာမပ်က္ မဲဆက္လက္ခိုးကာ ၾကံ့ဖြံ႔ပါတီကို မတရား အႏိုင္ေပးလုိက္ျပန္ပါသည္။ သည္အထိ စစ္အစိုးရ၏ ကစားကြက္မွာ ယခင္ကစားကြက္မ်ားႏွင့္ မထူးျခားေသး။ ၄င္းတို႔ ေရႊ႔ျမဲထုံးစံျဖစ္ေသာ အလိမ္အညစ္ အကြက္ မ်ားသာ ျဖစ္ေခ်သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါလည္း မထူးျခားေသး။ ဆက္ဖမ္းဖို႔ရာ မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာမရ ေတာ့ေသာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ျပီးေနာက္

ျပည္သူေတြဘက္က တုန္႔ျပန္ပုံကေတာ့ထူးျခားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္လာသည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုသည္ ျပန္လည္ လႈပ္ရွား လာသည္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နယ္ရုံးမ်ား၊ လယ္သမား အေရး အလုပ္သမားအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လူငယ္ကြန္ယက္မ်ား စည္စည္ကားကားျပန္ျဖစ္လာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သည္။ လူထုကို ႏိုးၾကားေစႏိုင္ေသာ၊ ယုံ ၾကည္မႈ ေပးႏိုင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ လူထုကို ထုိသို႔ေသာ ယုံၾကည္မႈ၊ ႏိုးၾကားမႈမ်ဳိးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ တပါး အျခား မည္သူ မွ် မေပးႏိုင္ပါ။ ယင္းအခ်က္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ထူးျခားခ်က္၊ အားသာခ်က္ျဖစ္ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာခ်ိန္မွာ စီအာပီပီက ဒုတိယပင္လုံညီလာခံဟူေသာ အမည္ျဖင့္ အစိုးရကို ထိုးစစ္ျပန္ဆင္ရန္ ျပင္ဆင္ ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သက္တမ္းတေလ်ာက္လုံးတြက္ စစ္အစိုးရ တီးေပးေသာ ဆိုင္းခ်က္ကို လိုက္ကေနၾက သည့္ဘဝ က်ေရာက္ေနရာမွ ပထမဆုံးအၾကိမ္အျဖစ္ အတိုက္အခံဘက္က ဦးေဆာင္ေသာ ေရႊ႔ကြက္ကို စတင္ေရႊ႔ရန္ ျပင္ဆင္ ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စီအာပီပီ အတြက္ စည္းရုံးေရး အင္အားႏွင့္ လူထုေထာက္ခံမႈမွာ သိပ္အားမေကာင္းလွ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္လာသည္။ လူထုက ဝမ္းသာအားရဆီးၾကိဳၾကသည္။ ထိုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၾကည္ညိဳရင္းစြဲ ရွိျပီး ျဖစ္သည့္အျပင္ လူထုေထာက္ခံမႈအားကို ရယူလိုေသာ စီအာပီပီတို႔သည္ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္လက္ ထိုးအပ္လိုက္သည္။ စင္စစ္ ထိုဒုတိယညီလာခံမွာ အစိုးရကို စိန္ေခၚေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ ထိုစိန္ေခၚနည္းကို သိပ္မၾကိဳက္ဟု ထင္ရသည္။

ထိုစိန္ေခၚနည္းသည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ထိပ္တုိက္ ရင္ဆိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ဦးတည္ေစလိမ့္မည္ဟု ယူဆသလား မဆိုတတ္။ ဒုတိယ ပင္လုံ ညီလာခံအစား လူေတြကိုယ္တုိင္ ေတြ႔ဆုံစရာ မလိုအပ္ေအာင္ ၂၁ ရာစုနည္းပညာမ်ားကို အသုံးျပဳမည္ဟု ဆိုသည္။ ညီလာခံ ကိုလည္း ၂၁ ရာစု ပင္လုံညီလာခံဟု အမည္ေျပာင္းေပးသြားမည္ဟု ဆိုသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ၂၁ ရာစု နည္းပညာမ်ားကို အသုံးျပဳရန္ လိုအပ္ပါသနည္း။ ဘာ့ေၾကာင့္ ၂၁ ရာစု နည္းပညာမ်ားကို အသုံးျပဳလိုပါသနည္း။ ထိုအခ်ိန္က မိုဘိုင္းဖုန္းကိုမွ် မည္သို႔ အသုံးျပဳ စကား ေျပာရမွန္းမသိေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အင္တာနက္ေတြ၊ ဗီဒီယို ကြန္ဖရင့္ေတြ၊ ဆိုရွယ္ကြန္ယက္ေတြ ႏွင့္ ပင္လုံညီလာခံကို မည္သို႔ ဆက္စပ္ အသုံးခ်လိုပါသနည္း။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လူေတြ စုေဝးေတြ႔ဆုံေသာ နည္းကို မၾကိဳက္ေသာေၾကာင့္ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံကို နာမည္ေျပာင္း ၊ နည္းဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလိုက္ျခင္းေပေလာ။ သို႔မဟုတ္ လူေတြစုေဝးေသာ နည္းမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိမည္ မထင္ေသာေၾကာင့္ ပုံစံေျပာင္းဖို႔ ေျပာဆိုျခင္းေပေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ဒုတိယပင္လုံေၾကာင့္ အစိုးရႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ျပီး သူ႔ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ျပန္ခ်မွာ စိုးေသာေၾကာင့္ ေပေလာ။ အေၾကာင္းရင္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရ။ မည္သို႔ ေရွ႔ဆက္စခန္းသြားမည္ကိုလည္း မသိရေခ်။

အစိုးရက ေတာ့ ဒုတိယပင္လုံကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ရြံ႔ပုံရသည္။ ညီလာခံ မလုပ္ဖို႔ သတင္းစာထဲကေန ေဆာင္းပါးေရး တားျမစ္ ခဲ့သည္။ ျခိမ္းေျခာက္မႈ အျပစ္တင္မႈေတြကိုလည္း စုံေစ့ေအာင္ ထည့္သြင္းေရးသားသည္။

အစိုးရ၏ တားျမစ္ခ်က္မွာ ထိေရာက္သည္ဟု ဆိုရမည္ေလာမသိ။ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံမွာ သင့္ေတာ္ေသာ အခ်ိန္တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ဟု အခ်ိန္ဆြဲရင္းႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း ၾကန္႔ၾကာခဲ့ရာ ယခုတိုင္ ျပန္ေပၚမလာေတာ့ေခ်။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ သိပ္ စိတ္မပါေသာေၾကာင့္ ဒုတိယပင္လုံ ေမွးမွိန္သြားျခင္းေလာ။ အစိုးရ၏ ေဟာက္စားလုပ္ကြက္ ျပီျပင္ေသာေၾကာင့္ ေမွးမွိန္သြားျခင္းေလာ။ သို႔မဟုတ္ အစိုးရသစ္ကို ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ လက္တြဲ ေခၚေဆာင္ခ်ိန္တြင္ မိတ္မပ်က္လိုေသာေၾကာင့္ တမင္ မွိန္ထားျခင္း ေလာ။ ထို႔အျပင္ အျခားေတြးေတာဖြယ္အခ်က္တခုမွာ ဒုတိယပင္လုံ ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာမႈ အေပၚတြင္ စီအာပီပီတို႔ က ေက်နပ္ ၾကည္ျဖဴၾကပါ၏ေလာ ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ စီအာပီပီတို႔ကို ေဒၚစုတို႔ အေၾက အလည္ ေဆြးေႏြးျပီးမွ အားလုံးသေဘာက် ဆိုင္းငံ့ ထားျခင္းေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အရွိန္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေနၾကသေလာ။ ထိုေမးခြန္းတို႔၏ အေျဖမွာ သိပ္မရွင္းလွပါ။ သို႔ေသာ္ စီအာပီပီတို႔မွာ ေဒၚစုဘာလုပ္လုပ္ ေခါင္းညိမ့္ၾကမည့္သူမ်ားေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါေခ်။

ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နယ္ခရီးထြက္မည္၊ စည္းရုံးေရးခရီးစဥ္စမည္ဟု ထုတ္ေျပာလာသည္။ စစ္အစိုးရက မၾကိဳက္၊ ေၾကာက္သည္။ သတင္းစာထဲမွာ ေဆာင္းပါးေရးျပီး ကန္႔ကြက္ တားျမစ္ျပန္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘယ္သူမၾကိဳက္ၾကိဳက္ ထြက္မည္ဟု ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ အေျပာသာျဖစ္သည္။ တကယ္တန္းတြင္မူ ပဲခူးေလာက္ကို စတိသေဘာေလာက္မွ်သာ ခရီးထြက္ျပီး ရပ္သြားျပန္သည္။ အစိုးရ၏ ေဟာက္စား လုပ္ကြက္ ထပ္မံ ေအာင္ျမင္သြားျပန္သေလာ။ ေတြးေတာဖြယ္ ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရ ေျပာင္းေတာ့ေျပာင္းမည္၊ အေကာင္းကို ဦးတည္ မတည္ မေသခ်ာ

ထို႔ထက္ ပိုထူးျခားေသာ ေရႊ႔ကြက္တို႔ကို ေတြ႔ျမင္လာရသည္မွာ အစိုးရသစ္ ေပၚထြက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းျဖစ္သည္။ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္သည္ အစိုးရသစ္၏ မူဝါဒေၾကျငာေသာ မိန္႔ခြန္းတြင္ ဆင္းရဲမႈေလ်ာ့ခ်ေရးဟူေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာလာသည္။ သည္တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနေသာ အခ်က္ကို သည္မိန္႔ခြန္းျဖင့္ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ဝန္ခံလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ျပည္တြင္း စစ္မီးဟူသည္ မည္ သူ႔အတြက္မွ် အက်ိဳးမရွိဟူေသာ အခ်က္မ်ဳိးကို ေျပာလာသည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုေသာ စကား၊ မတူကြဲျပားေသာ အျမင္ရွိသူမ်ားႏွင့္ စကား ေျပာဆိုစည္းရုံးမည္ဟူေသာ သေဘာထားမ်ဳိးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာသည္။ သည္ေရႊ႔ကြက္ကား အမွန္ ထူး ျခားေသာ ေရႊ႔ကြက္ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ပါးစပ္က ဒီမိုကေရစီ စကား ထြက္လာေပျပီ။

ထိုမိန္႔ခြန္းကို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္သူူမ်ားက ပထမဆုံး ေထာက္ခံလိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ၾကိဳဆိုလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္မူ ေရႊ႔ကြက္တို႔မွာ တျဖည္းျဖည္းပိုျပီးပညာသား ပါလာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံပြဲ ျပန္လုပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆင္းရဲမႈေလ်ာ့ခ်ေရး ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ဖိတ္သည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေတြ႔ဆုံပြဲမ်ားတြင္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို ျပည္သူေတြ မသိၾကရ။ ႏွစ္ဘက္စလုံးက သတင္းထိန္ခ်န္ ထားၾကသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲ မျပီးခင္တြင္ ေဝဖန္သံ ေတြေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ရေလေအာင္ သတင္းတို႔ကို ထိန္ခ်န္ထားသည္ဟု ယူဆရသည္။ တကယ္ေတာ့ ေဝဖန္သံေတြေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကို အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္မည္ ဆိုေသာ အေတြး အေခၚ မွာ ေဝဖန္မႈကို ေၾကာက္ေသာ စစ္အစိုးရ၏ အေတြးအေခၚျဖစ္သည္။ ရွိေစေတာ့။ ၂၃ ႏွစ္ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ျပီးေနာက္ နည္းနည္း ပိုေစာင့္ရသည္မွာ သိပ္မထူးေတာ့ဟုသာ ဆိုရေတာ့မည္။

ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို မသိရေသာ္ျငား ေျပာစကား ဆိုစကားတို႔ကေတာ့ ထူးျခားလာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ အေျပာင္းအလဲ လမ္းစေပၚသို႔ေရာက္ေနပါျပီဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထုတ္ေျပာလာသည္။ ဘာေျပာင္းလဲပါသ နည္း။ တိတိက်က် မသိရပါ။ အစိုးရ၏ အေျပာအဆို ေျပာင္းလဲလာသည္ကို ဆိုလိုသေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေဒၚစုႏွင့္ ဦးေအာင္ၾကည္ အၾကား၊ ေဒၚစုႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္ အၾကားတြင္ အမ်ားမသိေသာ သေဘာတူညီခ်က္ တခုခု ရထားေလသေလာ။ ျပည္သူတို႔ မသိရေသး။

သို႔ေသာ္ အစိုးရ၏ လက္ေတြ႔လုပ္ပုံကိုင္ပုံတို႔မွာမူ မေျပာင္းလဲေသးပါ။ တိုင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ ထိုးစစ္ကို တိုးျမွင့္ ဆင္ႏႊဲေလသည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတို႔ကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ားထပ္မံခ်ေလသည္။ ဗိုလ္ၾကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္ကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ခ်လိုက္ျခင္း၊ စည္သူေဇယ်ကို ေလာေလာလတ္လတ္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ ထပ္ခ်လိုက္ ျခင္းသည္ ထင္ရွားေသာ သာဓက တရပ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ေဆာင္ရြက္ေတာ့မည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ေဒၚစုက ယုံၾကည္ရပါသနည္း။ အစိုးရႏွင့္ ေဒၚစု အၾကားတြင္ တကယ္ပင္ ထိေရာက္ေသာ အေပးအယူ တခုခု သေဘာတူထားျပီးျပီေလာ။ သို႔မဟုတ္ အစိုးရကို ေျပာင္းလာေစခ်င္ေသာ ဆႏၵႏွင့္ အားေပး ဆြဲေခၚေနျခင္းသက္ သက္ေလာ။ တခုခု သေဘာတူထားျပီးျပီ ဆိုလ်င္ မေထာင္းတာ။ ကိုယ့္ဆႏၵႏွင့္ ဆြဲေခၚေနျခင္းမွ်သာ ဆိုပါမူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သည္ လူထုကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွား ေပးေနသလို ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။

ဒုတိယအုပ္စု လမ္းစဥ္ေလာ၊ တတိယအုပ္စု လမ္းစဥ္ေလာ

ထိုမွ်မကေသး။ အာရပ္ကမၻာမွာလို လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳး ျမန္မာျပည္အတြက္ မလိုအပ္ပါဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ထုတ္ေျပာလိုက္သည္။ ထူးပါသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ လူထုကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသေလာ။ အရပ္သား နာမည္ခံ စစ္အစိုးရအဖို႔မွာ ဝမ္းသာလိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ယေန႔ သည္လို လႈပ္ရွားခြင့္ရလာေအာင္ လမ္းေပၚတက္ အသက္ေပးခဲ့ၾကေသာ ၂၀၀၇ သံဃာႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားစိတ္ထဲတြင္ မည္သို႔ရွိၾကမည္နည္း။ ထိုအခ်က္ကို ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားခဲ့ပါသေလာ။

လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို ပ်က္စီးေစမည့္ အရာမဟုတ္။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို အေထာက္အပံ့ျပဳမည့္အရာဟူ ေသာ အခ်က္ကို ေဒၚစုယုံၾကည္ဟန္မတူ။ “ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ေပၚႏိုင္ရန္ အစိုးရဘက္က ကိုယ့္ကို ယုံဖို႔လိုသည္၊ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ရမည္၊ အစိုးရ အထင္မွားမည့္ လုပ္ရပ္ အေျပာအဆုိ အျပဳအမူမ်ဳိးကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္” ဟူေသာ ေအာင္ႏိုင္ဦး၊ တင္ေမာင္သန္း၊ ေဇာ္ဦး အစရွိသည့္ ဗဟုတို႔၏ အယူအဆမ်ဳိးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နွစ္သက္ပုံရသည္။ “စစ္တပ္ႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ကိုယ့္လက္ကို သူျမင္ေအာင္ ထုတ္ျပထားရမည္” ဟူေသာ ေနဝင္းေမာင္၏ အယူအဆမ်ဳိးကို လက္ခံသည့္ အဆင့္ အထိေတာ့ မေရာက္တန္ရာေသးဟု ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။

သို႔ေသာ္ အာရပ္ကမၻာလို လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးမလုိအပ္ပါ ဟူေသာ အေျပာမွာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရအထင္မွားမွာ စိုးေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးလိုက္ ေသာ စကားဟု ထင္ျမင္စရာျဖစ္ပါသည္။

ႏိုးၾကားတက္ၾကြေသာ လူထုကို “ျငိမ္ျငိမ္ေနၾကပါ၊ သင္တို႔ကို ဖိႏွိပ္ေနသူကို မဆန္႔က်င္ၾကပါႏွင့္၊ သင္တို႔ လိုခ်င္ေသာ အရာကို ကြ်န္မက ေအးေအးေဆးေဆး ေဆြးေႏြးျပီး ရယူေပးပါမည္” ဟူေသာ အနက္ေဆာင္သည့္ စကားမ်ဳိးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာခဲ့ေလျပီ။ လူထုကို ျငိမ္ခိုင္း ခဲ့သည့္ အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့လ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူတရပ္လုံးႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရန္ အသင့္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားမွ ဘာမွ် မရဘဲ ျငိမ္ေနမိသည့္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမ်ားကို လက္လႊတ္ဆုံးရွံဳးျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါမူ ထိုသို႔ျငိမ္ခိုင္းခဲ့သည့္ အတြက္ ေဒၚစုတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။

ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာရလ်င္ ေဒၚစုသည္ ျပည္သူလူထု၏ အင္အားထက္ ဗဟုႏွင့္ တတိယအုပ္စုတို႔၏ အေတြးအေခၚကို ပိုယုံၾကည္ပုံရသည္။ လူထု၏ အင္အားထက္ စစ္အစိုးရ၏ လက္နက္အင္အားကို ပိုအထင္ၾကီးဟန္ရွိသည္။ လူထု လမ္းေပၚထြက္လ်င္ ေသြးထြက္မည္။ ေသမည္။ စစ္အစိုးရကသာ အႏိုင္ရမည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတြးထင္ ပုံ ရသည္။ ထိုသို႔ လူထုေသြးေျမက်လ်င္ သူ႔ကို လက္ညွိဳးထိုးၾကမွာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာက္ပုံရသည္။ လူထုကို ေခါင္းေဆာင္ျပီး လူထုႏွင့္အတူ လမ္းေပၚထြက္ရမွာကိုလည္း ေၾကာက္ပုံရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ အားၾကီးေသာ အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ရဲေသာ သတၱိ၊ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဝံ့ေသာ ခြန္အား နည္းပါးလာျပီဟု ထင္ရသည္။ လူထုကို မေၾကာက္ၾက ႏွင့္ဟု မၾကာခဏေျပာတတ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ လူထုထက္ေၾကာက္တတ္ပုံရသည္။ ကိုယ့္လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ အသက္စြန္႔တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနေသာ လူထုမွာ ေခါင္းေဆာင္ကဆြဲထားေသာေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ာ့ထားရေသာ အျဖစ္ ေရာက္ ေနသည္။ တိုက္ပြဲမဝင္ဘဲ ဦးသိန္းစိန္ကို တရားခ်ျပီး ဒီမိုကေရစီ ရမည္ဆိုလ်င္ေတာ့ အတုိင္းထက္လြန္ တံခြန္ႏွင့္ ကုကၠားပါေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ လြယ္လြယ္ႏွင့္ ရႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ရႏိုင္မရႏိုင္ဆိုသည္ကို ယခုထက္တိုင္ စမ္းသပ္၍ မျပီးစီးႏိုင္ေသးပါသေလာ။ ၂၃ ႏွစ္ သခၤန္းစာျဖင့္ မသိႏိုင္ေသးပါသေလာ။

ေဆြးေႏြးပြဲကို အဓိက ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အျဖစ္ ဆုပ္ကိုင္ျပီး လူထုတိုက္ပြဲကိုပင္ ဟန္႔တားရေလာက္ေအာင္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာေတြမ်ား ရရွိထားပါသနည္း။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မသိေသာ အာမခံခ်က္ တစုံတရာကို ေဒၚစု ရရွိထားျပီး ျဖစ္ပါသေလာ။ အကယ္၍ ေဒၚစု တစုံတရာရရွိထားလ်င္ ထုိရရွိထားေသာ တစုံတရာသည္ ဘာျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားသိရွိၾကပါသေလာ။ စီအီးစီမ်ားကို ခ်ျပေဆြးေႏြးထားျပီး ျဖစ္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ ေဒၚစုသည္ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ တကိုယ္ေတာ္ အလုပ္မ်ဳိးကို မလုပ္ဟုထင္ပါသည္။ မလုပ္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

ေဆြးေႏြးပြဲ၏ ရလဒ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ၾကားသိခြင့္ရသမွ်အေပၚမွ အေကာင္းျမင္ႏွင့္ ေျပာရပါမူ ယခုေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံျပီးေနာက္တြင္မူ အစိုးရဘက္က အနည္းငယ္ အေလ်ာ့ ေပးလိုက္ေသာ လကၡဏာတရပ္ကို ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ျမင္လာရသည္ ဟုဆိုရပါမည္။ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားမွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေပး လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အနည္းငယ္ဟု ေျပာရျခင္းမွာ တခ်က္ကို ျပင္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း၊ ေနာက္တခ်က္ကိုမူ ထုံးစံအတိုင္း မလိမ့္တ ပတ္ ဆက္လုပ္ေနေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေထာင္က်ေနသူမ်ားကို ပါတီမွ ထုတ္ပစ္ရမည္ဟူေသာ စည္းကမ္းခ်က္ကို ျပင္ေပး လိုက္သည္။ ယင္းကား အေလ်ာ့ေပးလိုက္ေသာ အခ်က္။ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟူေသာ အခ်က္အစား၊ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာပါမည္ဟု ျပင္ေပးလိုက္သည္။ ယင္းကား မလိမ့္တပတ္လုပ္လိုက္ေသာ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ မွတ္ပုံတင္ေရး မတင္ေရးကို ပါတီကိုခ်ျပ ေဆြးေႏြးျပီး ဆုံးျဖတ္မည္ဟုဆိုသည္။ ေလးစားလိုက္နာပါမည္ဟူ ေသာ အခ်က္ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ေတာင္းဆုိေသာ အသံကိုကား မၾကားရပါေခ်။ ဘာ့ေၾကာင့္ မေတာင္းပါသနည္း။ တခ်က္ရလ်င္ ေတာ္ျပီ၊ ေက်နပ္ေလာက္ျပီဟု သေဘာထားေသာေၾကာင့္ပါေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေတာင္းလည္း ရမည္မဟုတ္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ မွတ္ပံုတင္လိုေဇာၾကီးလြန္းေသာေၾကာင့္ အညွာလြယ္သြားပါသေလာ။

စစ္အစိုးရသည္ကား ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို တျပားသားမွ် အပြန္းမခံပါ။ တကယ့္ အႏွစ္သာရသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္အစိုးရ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ တကယ္တန္း အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္ေသာ အရာမွာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္အစိုးရ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဒီမိုကေရစီဘက္ကမူ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို မျပင္ေသးသမွ် က်န္ေသာ ဟန္ျပ လုပ္ရပ္မွန္သမွ်သည္ ဘာမွ်မဟုတ္ဟူေသာ အခ်က္မ်ဳိးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဆုပ္ကိုင္ထားပုံမရ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္က ေျပာင္းလဲမႈ၏ အစသုိ႔ေရာက္ေနပါျပီဟု ေျပာေနသည့္ ၾကားထဲကပင္ အစိုးရသည္ စိတ္ပ်က္စရာ အျပဳအမူကို ထပ္မံ ျပဳမူလိုက္ျပန္သည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀ ေက်ာ္ကိုသာ တြန္႔တိုစြာ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ အေကာင္း ျမင္ျပီး အမွတ္ေပးလိုေသာ သူတို႔သည္ပင္ မွန္းခ်က္ႏွင့္ နွမ္းထြက္ မကိုက္ျဖစ္ရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္ လႊတ္ေပးဦးမလိုလို ေလသံ ပစ္ျပီး ယီးတီးယားတားလုပ္ေသာ အလုပ္ကိုလည္း ထုံးစံအတိုင္းလုပ္ျပန္ပါသည္။

အမာဂိုဏ္း၊ အေပ်ာ့ဂိုဏ္း

ယေန႔ စစ္အစိုးရထဲတြင္ အမာဂိုဏ္းႏွင့္ အေပ်ာ့ဂိုဏ္းဟူ၍ ဂိုဏ္းႏွစ္ခုကြဲေနသည္ဟူေသာ အျမင္မွာ အေတာ္ပင္ ေခတ္စားလွသည္။ သိန္းစိန္က အေပ်ာ့၊ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးကအမာ၊ စိုးသိန္းက အေပ်ာ့၊ ေဇာ္မင္းက အမာဟူေသာ အေျပာတို႔မွာ လူေျပာမ်ားလွသည္။ တကယ္ပင္ ထိုသို႔ ကြဲျပားေနပါသလား။

စစ္အစိုးရ အတြင္းတြင္ ထိုသို႔ အေပ်ာ့အမာကြဲေနေသာေၾကာင့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ညွိႏႈိင္းလုပ္ကိုင္ ေနရသည္ဟု ဦးသိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကို ေျပာလိုက္သလား မသိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘာမွ် ျပန္မေျပာျပေသာေၾကာင့္ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာမွ် မသိရပါ။

အကယ္၍ ဦးသိန္းစိန္က ထိုကဲ့သို႔ ေျပာခဲ့လ်င္ သူ႔အေျပာႏွင့္ပင္ ယုံၾကည္လိုက္ရမလား ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားစရာ ျပႆနာ တခု ျဖစ္ပါသည္။

စစ္အစိုးရ အဖြဲ႔အတြင္းတြင္ အေပ်ာ့အမာ ကြဲမကြဲကို ဆႏၵစြဲ လုံးဝကင္းစင္စြာျဖင့္ တိတိက်က် သုံးသပ္ႏိုင္ရန္မွာ မလြယ္လွပါ။

သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္ တဦးတည္းအျမင္ကို ေျပာရလ်င္ ထိုဇာတ္လမ္းသည္၊ စစ္အစိုးရထြင္ေသာ ဇာတ္လမ္း၊ ဗိုလ္သန္းေရႊေရးေသာ ဇာတ္လမ္းဟု သာ ယူဆပါသည္။ တကယ္တန္း သိန္းစိန္ တင္ေအာင္ျမင့္ဦး အားျပိဳင္ေနလ်င္၊ စိုးသိန္း ေဇာ္မင္း ခြပ္ေနၾကလ်င္၊ ေရႊမန္း ေက်ာ္ဆန္း စားခြက္လုေနၾကလ်င္၊ အရပ္သားအမည္ခံ အစိုးရသည္ ယခုလို ေပၚလစီတခုျပီး တခု ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ ထုတ္ျပ ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ တေယာက္ကတင္ တေယာက္ကဖ်က္ ျဖစ္ေနဖို႔ မသင့္ပါလား။ အထူးလုပ္ပိုင္ခြင့္ ရထားေသာ မင္းေအာင္လႈိင္တို႔ အမ်ဳိးသား လုံျခဳံေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးေကာင္စီကေရာ ယခုလို ျငိမ္ျငိမ္ေလး ကုပ္ေနပါမည္လား။ သူတို႔ သည္ေလာက္ ျငိမ္ေန ျခင္းမွာ သူတို႔ခ်င္း သိပ္စည္းလုံးေန ေသာလကၡဏာဟု မဆိုႏိုင္ပါသေလာ။

သူတို႔ ဘာကို လိုခ်င္သလဲ။ ငါတုိ႔ ဘာကို လိုခ်င္သလဲ။

သို႔ဆိုလ်င္ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရသည္ ဘာေတြ လိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ ယခုလို လုပ္ဇာတ္မ်ဳိးခင္းေနပါသနည္း။ ဒီမုိကေရစီကို သူတို႔လည္း လိုလား ပါေၾကာင္း အဘယ္ေၾကာင့္ အသံလႊင့္ေနပါသနည္း။

ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရသည္ လူထု လႈပ္ရွားမႈကို ေၾကာက္သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္ကတုံးကေတာ့ လူထုသည္ ေၾကာက္ေနျပီဟုထင္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေဝဖန္ သုံးသပ္သူဆိုသူတို႔ကလည္း ထိုအတိုင္းေျပာၾကသည္။ သတင္းမီဒီယာသမား အမ်ားစုကလည္း ထိုအတိုင္းေျပာၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း အလြန္ပင္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳကာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး ေတာင္းဆိုေနသည့္ၾကားက ဓါတ္ဆီေစ်းကို တက္ျပလိုက္သည္။ တကယ္တန္း ၂၀၀၇ ခု အေရးအခင္းၾကီးျဖစ္ျပီးေသာအခါ စစ္အစိုးရသည္ အေၾကာက္လြန္ လာျပန္ေလသည္။ ေနာက္တခါ သံဃာကို သတ္ခိုင္းလ်င္ စစ္တပ္ကြဲေတာ့မည္ကို သူသိသည္။ အာရပ္ကမၻာမွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္လာေတာ့ အစိုးရမွာ ပိုေၾကာက္လာသည္။ လူထုလႈပ္ရွားမႈတို႔၏ ကူးစက္တတ္ေသာ သေဘာသဘာဝကို သူတို႔ အသိဆုံးျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ မေက်နပ္ၾကတာကိုလည္း သူတို႔ပင္ အသိဆုံး ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္သူတို႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာကို ေျပာင္းလာသည္။ ထို႔အျပင္ အာဆီယံမွာ ဥကၠဌေနရာယူခ်င္သည္။ IMF ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကး အဖြဲ႔ထံမွ ေခ်းေငြရခ်င္သည္။ အေမရိကန္တို႔၏ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈကို ပယ္ဖ်က္ေပးေစခ်င္သည္။ ထိုမွ်မက ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ အေမရိ ကန္ႏွင့္ ေရႊလမ္းေငြလမ္း ျပန္ေဖာက္ခ်င္သည္။ ေအာက္ေျခစစ္သားေတြ၏ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈကိုလည္း ျပန္ရခ်င္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ား ကား ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ အသြင္ေဆာင္ထားေသာ စစ္အစိုးရ၏ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ရရွိဖို႔ အတြက္ ဒီမိုကေရစီစကားကို အာဏာရွင္မ်ားပါးစပ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာျခင္းျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ထိုအခ်က္မ်ားကိုသာ ရမည္ဆိုပါက ဘာကို ေပးရေပးရ ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ားကိုသာရမည္ဆိုပါက ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအားလုံးကို လႊတ္ေပးရမည္ဆိုလ်င္လည္း သူတို႔ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ေစ်းမတည့္ေသးလို႔သာ ေစ်းကိုင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အားလုံးႏွင့္ ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲရမည္ဆိုလ်င္လည္း ရပ္စဲႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ရပ္လည္း ရပ္စဲခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ ရပ္စဲခ်င္သည္မွာ ယာယီသာ ျဖစ္သည္။ ထာဝရေတာ့ မဟုတ္။ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က လြယ္လြယ္ ႏွင့္ အညာမခံေတာ့ေသာေၾကာင့္သာ ယာယီ အပစ္ရပ္စဲေရးမွာ ရွည္ၾကာခက္ခဲ ေနျခင္းျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ သူတို႔ မေပးႏိုင္ေသာ အခ်က္သုံးခ်က္ရွိေနပါေသးသည္။

၁။ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္မေပးႏိုင္။ သည္အခ်က္သည္ အဓိက အက်ဆုံးအခ်က္ျဖစ္သည္။ ဒါကို ေပးလိုက္ရလ်င္ ဒီမုိကေရစီ ေပးလိုက္ရ ျခင္းမည္ပါသည္။

၂။ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးႏွင့္ ( ယာယီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ထက္ အဓိပၸါယ္ျပည့္ဝေသာ ) ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းေရး မလုပ္ႏိုင္။ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ႏိုင္ငံေရး လိုလားခ်က္ တခုမွ်မေပးဘဲ ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားရေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ဳိးကိုသာ ဆက္လက္ အခ်ိန္ဆြဲျပီး ေပးထားလိုသည္။

၃။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆႏၵျပခြင့္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားခြင့္၊ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ေဟာေျပာခြင့္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဖြဲ႔အစည္း တည္ေထာင္ခြင့္ အစစ္အမွန္မ်ားကို မေပးႏိုင္။ ထိုအခ်က္မ်ားကို ေပးလိုက္ရလ်င္လည္း ဒီမိုကေရစီ တစိတ္တေဒသ ေပးလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေပးႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရဘက္က ထိုအျမင္မ်ဳးိရွိရိုးမွန္ခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္ကလည္း ယင္းႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္မ်ဳိးရွိဖို႔လိုပါသည္။ ထိုအခ်က္ သုံးခ်က္ကို မရေသးသမွ် ဒီမိုကေရစီ မရေသးဟု ခံယူျပီး ထိုသုံးခ်က္ရရွိေရးကို အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစေသာ ဘယ္နည္းလမ္းကို မဆို အသုံးျပဳသြားရန္ျဖစ္ပါသည္။

စစ္အစိုးရ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပါေစ။ ေဆြးေႏြးေနသမွ် မဆန္႔က်င္ၾကနဲ႔။ ယုံၾကည္မႈ ပ်က္ျပားလိမ့္မယ္။

စစ္အစိုးရက တဘက္က ေဆြးေႏြးပြဲကို ျပသည္။ တျခားတဘက္မွာေတာ့ ဖမ္းစရာရွိတာဖမ္းသည္။ ေထာင္ခ်စရာရွိတာကို ေထာင္ခ် သည္။ တိုက္စရာရွိေသာ ေနရာတြင္ တိုက္သည္။ သတ္စရာရွိေသာလူေတြကိုလည္း သတ္ေနပါေသးသည္။

ဒီမိုကေရစီဘက္မွာေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲကို တဘက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တေယာက္တည္းႏွင့္ လုပ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုး ရထံမွ ကိုယ္လုိခ်င္ေသာအရာကို ကိုယ့္အင္အားျပျပီးေတာင္းဆိုမွရမည္ဟု ယုံၾကည္သူေတြက အသက္ႏွင့္ရင္း၍ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵ ျပ ၾကသည္။ ထိုသို႔ ဆႏၵျပၾကသူမ်ားကို ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားဆိုသူမ်ားကလည္း အျပစ္တင္သည္။ တတိယအုပ္စုဆိုသူမ်ားကလည္း အျပစ္တင္ၾကသည္။ သူတို႔လုပ္တာႏွင့္ ေဆြးေႏြးပြဲပ်က္ေတာ့မည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအျပစ္တင္မႈမွာ တရားမွ်တပါ၏ေလာ။ ၄င္း အျပင္ ထို ဆႏၵျပပြဲမ်ားမွာ ေဆြးေႏြးပြဲကို ပိုမိုအားေကာင္းေစသလား၊ ပ်က္ျပားေစမွာလား ဆိုေသာ အခ်က္မွာ အထူး အေလးအနက္ စဥ္းစားအပ္ ေသာ အရာျဖစ္ပါသည္။

စစ္အစိုးရကို သူတို႔ အလိုက် အေလ်ာ့ေပး ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ေျပာဆိုၾကသူတိုင္း အျမဲလက္ကိုင္ထားေသာ ဆင္ေျခစကားတခု ရွိပါသည္။ ယင္းကား ဒါကလြဲျပီး တျခားဘာမွ် လုပ္စရာမရွိဟူေသာ စကားျဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ ထိုစကားသည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို မယုံၾကည္ ေသာ ေၾကာင့္ ေျပာေသာစကားသာျဖစ္ပါသည္။ တျခားေရြးခ်ယ္ရန္နည္းလမ္းမွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္ပါသည္။ ၈၈ အေရးအခင္း မေအာင္ျမင္၊ ၂၀၀၇ လႈပ္ရွားမႈ အက်ဳိးမရွိဟု ထိုသူတို႔ ေျပာၾကပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေန႔ ရရွိထားေသာအသီးအပြင့္မွန္သမွ်သည္ ထိုအေရးအခင္း ၾကီးႏွစ္ခု၏ ရလဒ္မ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္ၾကပါ။ ၈၈ အေရးအခင္းသာ မရွိလ်င္ ႏိုဗဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဆိုေသာ ေခါင္းေဆာင္ပင္ မရွိႏိုင္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ ဘာဆုတခုမွ မရပါ။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၏ ဒီမိုကေရစီေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထက္ ပိုပါသည္။ ထိုအခ်က္ ကို အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက မသိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူမ်ားသိပါသည္။

လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ ေနာင္တြင္လည္း ျငင္းဆန္၍ မရႏိုင္ေသာအရာ အျဖစ္ ထပ္မံ ေပၚထြက္လာပါဦးမည္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရ မရိုးသား ေၾကာင္း၊ ေဆြးေႏြးပြဲႏွင့္ အလုပ္မျဖစ္ႏို္င္ေၾကာင္း ထင္ရွားလာေသာ တေန႔တြင္ အားလုံးသည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ေတာင္းဆိုလာၾက ပါလိမ့္ဦးမည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရသည္ အားလုံးကို ခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီး ခ်ိဳးႏွိမ္ျပီး ျဖစ္ေနမွာကို ကြ်န္ေတာ္ စိုးရိမ္မိ ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ႏွစ္သက္ပုံမရပါ။ ႏိုင္ငံေရးအရ အလြန္ၾကပ္တည္းေသာ ကာလမ်ဳိးတြင္ပင္ လူထုကို ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကပါ။ လမ္းေပၚထြက္ၾကပါဟု ဘယ္ေတာ့မွ တည့္တည့္မေျပာ။ လူထုကို ကိုယ့္ဖာသာ လုပ္ယူမွ ရမည္ဟု ေစာင္းပါးရိပ္ ျခည္ေလာက္သာ ေျပာသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးသည္လည္း လူထုအေနႏွင့္ လမ္းေပၚမထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျခအေန သိပ္ၾကပ္တည္း ေနေသာ ကာလမ်ဳိးျဖစ္တတ္ပါသည္။ တကယ္တန္းလူထုမွာ အခြင့္သာလာေသာ ယခုလိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္မူ လူထုကို လမ္းေပၚမထြက္ ေအာင္ ဆြဲထားျပန္ပါသည္။ လူထုကို ဘာလုပ္ေစခ်င္ပါသနည္း။ လူထုကို ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ လမ္းေပ်ာက္ေနေစခ်င္ပါသလား။ ဒီမိုကေရစီ ရမရဆိုသည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္ ႏွစ္ဦးတည္းအေပၚတြင္သာ မူတည္ ပါသလား။ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေနပါျပီဟု ေျပာဆိုေနျခင္းမွာ အျဖစ္မွန္ႏွင့္ ကိုက္ညီပါ၏ေလာ။ သို႔မဟုတ္ တိုးတက္မႈရွိ မရွိ တိုင္းတာေျပာဆိုေနေသာ “အေျခအေနေတြ” ဆိုေသာ အရာေတြထဲတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားမထားခဲ့ေလ သေလာ။

စစ္အစိုးရဘက္တြင္ အေပ်ာ့အမာ ကြဲမကြဲ ဆိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သိသည္မွာ ဒီမိုကေရစီဘက္တြင္ အေပ်ာ့အ မာကြဲေတာ့မည့္ အရိပ္လကၡဏာမ်ား ထြက္ေပၚေနသည္ဆိုသည့္ အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ တက္ၾကြသူ လူငယ္မ်ား၊ တက္ၾကြသူ NLD အဖြဲ႔ ဝင္မ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေဆြးေႏြးပြဲကို ရာႏႈန္းျပည့္ ပုံျပီး လႊတ္ေပးထားရမွာကို ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနၾကပုံ ေပၚလာေန ပါသည္။ ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲေထာက္ခံေနသူမ်ားမွာ တတိယအုပ္စု၊ ဗဟု၊ NDF ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သူမ်ား၊ အေျခခံဥ ပေဒကို ေထာက္ခံသူမ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ထိုသို႔ အျမင္ကြဲျပားမႈျဖစ္ေနၾကျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္၍ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းမ ဟုတ္ဘဲ အစိုးရက အစီအစဥ္ ရွိရွိ ခြဲေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တေယာက္ထဲ သဲ့ယူခြဲထုတ္ဖုိ႔ ၾကံစည္ေနပါသည္။ NLD စီအီးစီႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခြဲျခား ဆက္ ဆံေနပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးျပျပီး က်န္ စီအီးစီတို႔ကို မတူမတန္သလို ေနျပသည္။ တက္ၾကြသူမ်ားကို ရန္သူလို ဆက္ဆံသည္။ ထပ္ျပီး ေထာင္ခ်ဖမ္းဆီးျပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ NLD ေခါင္းေဆာင္ထက္ပိုသည္။ အားလုံး၏ ေခါင္း ေဆာင္ဆိုေသာ စကားမ်ိဳးကို တတိယအုပ္စုႏွင့္ NDF တို႔ကတဆင့္ အသံလႊင့္ေပးသည္။ တိုင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုလည္း ခြဲျခားဆက္ဆံျပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္တြင္ တိုင္းရင္းသားတို႔ကို အင္တိုက္အားတိုက္ တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္ေနသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ရလ်င္ အေမရိကန္၊ အာဆီယံ၊ အိုင္အမ္အက္ဖ္တို႔ကိုလည္း ရျပီဟု စစ္အစိုးရက တြက္ခ်က္ပုံရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္ကို ရျပီး ဒီမိုကေရစီ မေပးရလ်င္ စစ္အစိုးရ အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ားဘက္က ေျပာရလ်င္ အဆိုးဆုံးျဖစ္သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေရးပါဆုံးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနေသးေသာေၾကာင့္ပင္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အေရးပါခဲ့ျပီး ေနာင္တြင္လည္း အေရးပါ ေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ သူသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအပါအဝင္ လူထု အမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိထားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ အားလုံးကို ညီညြတ္ေအာင္ စုစည္းေပးႏိုင္မည့္သူမွာလည္း သူသာ ျဖစ္ပါသည္။ လက္နက္ကိုင္ ႏွိမ္နင္းေနေသာ အစိုးရကို ရင္ဆိုင္ရန္ ညီညြတ္ေရး သည္ အေရးၾကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း အေရးၾကီးသည္

သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေသာ အေရးၾကီးသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ မမွားႏိုင္ ပါဟုကား မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ ထိုသို႔ေသာ လူထု ေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ အညာမခံရႏိုင္ဟု မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ မွားခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလုံး မွားၾက ပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမို ၾကန္႔ၾကာ ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား လူထုအားျဖင့္ ျပန္လည္ တည့္မတ္ ေပးၾကဖို႔မွာ အားလုံး၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။


Read more

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ က်ေနာ့္အျမင္ (၃)

ၿပီးခဲ့ေသာ အပုိင္း(၁) ႏွင့္ အပုိင္း(၂) တြင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအား လက္ရွိအေျခအေနသုိ႔ တြန္းပုိ႔ခဲ့ေသာ လူထုအုံႂကြမႈႀကီးႏွစ္ခုအေၾကာင္းကုိ ေရးခဲ့ပါသည္။

၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအၿပီးတြင္ ျမန္မာစစ္အစုိးရသည္ ျပည္သူလူထု၏ ဒီမုိကေရစီအေပၚလုိလားသည့္ဆႏၵႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ၏ ဖိအားေပးမႈတုိ႔ကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳရန္ မစြမ္းသာေတာ့ဘဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ ေဖာ္ေဆာင္ျပသရမည့္ အေျခအေနသုိ႔ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဆုိက္ေရာက္လာခဲ့သည္။

ျပည္သူလူထု လုိလားသည့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဆုိသည္မွာ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တမႈရွိေသာ၊ ျပည္သူလူထု၏ ဆႏၵကုိ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ရွိေသာ၊ တရားဥပေဒ စုိးမုိးမႈရွိေသာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး ကိစၥအဝဝတြင္ ျပည္သူ႕အက်ဳိးအတြက္ အစုိးရႏွင့္ အစုိးရမဟုတ္ေသာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ေသာ၊ အစုိးရ႐ုံးဌာနအသီးသီး ႏွင့္ ရာထူးအဆင့္ဆင့္တြင္ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားျခင္းကင္းေသာ ႏုိင္ငံေရးစနစ္တရပ္ကုိ လုိလားၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လူအမ်ားစုဆႏၵႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ရေသာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ လုိလားေတာင့္တၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုလုိလားေသာ ႏုိင္ငံေရးစနစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းရန္အေျခအေနသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ေနျခင္း ရွိမရွိ ဆုိသည္ကုိ ဆန္းစစ္ရန္ လုိပါသည္။ ေရွးဦးစြာ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးစနစ္ႏွင့္ လက္ရွိအာဏာရအစုိးရ အေပၚက်ေနာ့္အျမင္ကုိ တင္ျပလုိပါသည္။

လူထုအုံႂကြမႈမ်ားႏွင့္ အေထြေထြ ၾကပ္တည္းမႈမ်ား၏ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိ လုပ္ရမည့္အေျခသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာရေသာ္လည္း အာဏာရွင္တုိ႔မည္သည္ အာဏာကုိ အလြယ္တကူ လက္လႊတ္ေပး႐ုိးထုံးစံမရွိ၊ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ က်ားကုတ္က်ားခဲ ဖက္တြယ္ထားတတ္သည့္ သေဘာသဘာဝရွိသည့္အတုိင္း စစ္အစုိးရသည္လည္း အာဏာကုိ ဆက္လက္ဖက္တြယ္ထားရန္ ႀကဳိးပမ္းမႈႀကီးတရပ္ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအၿပီးတြင္ (ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မၿပီးႏုိင္ မစီးႏုိင္၊ ရပ္ခ်ည္နားခ်ည္ က်င္းပျပဳလုပ္ေနေသာ အမ်ဳိးသားညီလာခံ) ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံအား ကတုိက္က႐ုိက္ ျပန္လည္ ေခၚယူက်င္းပကာ စစ္ဗုိလ္တမတ္သား ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ၄င္းတုိ႔အလုိက် အၿပီးသတ္ ေရးဆြဲေစခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ တြင္ ျပည္လုံးကၽြတ္ဆႏၵခံယူ၍ ထုိအေျခခံဥပေဒကုိ အတင္းအၾကပ္ အတည္ျပဳခဲ့ပါသည္။ အတင္းအၾကပ္ဟု သုံးႏႈန္းရသည္မွာ ထုိဆႏၵခံယူပြဲ၏ လြတ္လပ္မႈမရွိပုံ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိပုံ၊ တရားမွ်တမႈမရွိပုံကုိ ျမန္မာသိ၊ ကမၻာသိ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္သူလူထု၏ လုိလားေတာင့္တခ်က္မ်ားကုိ ျဖည့္ဆီးေပးႏုိင္ျခင္း အလွ်ဥ္းမရွိသည့္ အေျခခံဥပေဒျဖစ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာသည္ ျပည္သူလူထုထံက မဆင္းသက္ဘဲ စစ္ေကာင္စီႏွင့္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ထံတြင္သာ တည္ေနသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနေသာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႀကီးတခု ျဖစ္ေနေလသည္။ လူထုဆႏၵခံယူပြဲမတုိင္မီကဆုိလွ်င္ ထုိအေျခခံဥပေဒကုိ ဆန္႔က်င္ၾကသည့္အေနျဖင့္ “စစ္ကၽြန္အျဖစ္ ႏြံနစ္မခံ”ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားႏွင့္ပင္ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကပါသည္။

စစ္အစုိးရသည္ ၄င္းတုိ႔အလုိက် ေရးဆြဲထားေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံမွ်ႏွင့္ မတင္းတိမ္ မျပည့္စုံႏုိင္ေသး။ ထုိဖြဲ႕စည္းပုံကုိ အသက္သြင္းေပးမည့္ ၂၀၁၀ ပါတီစုံဒီမုိကေရစီအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စစ္တပ္ကုိ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳသည့္ ႀကံဖြံ႕ပါတီ အႏုိင္ရရွိေရးသည္လည္း ၄င္းတုိ႔အတြက္ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားမွ်တျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္း အလ်ဥ္းကင္းေသာ ပါတီမ်ားမွတ္ပုံတင္ျခင္းဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမ်ားကုိ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ ထုတ္ျပန္ေၾကညာလုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ၿပဳိင္ဖက္မ်ားကုိ အပုိင္ ခ်ည္ၿပီးတုပ္ၿပီး စီမံလုိက္ျပန္သည္။ ထုိဥပေဒမ်ားတရားမွ်တျခင္း အလ်ဥ္းကင္းသည့္အတြက္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ထုိစဥ္က ပါတီမွတ္ပုံတင္ျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္းမ်ားကုိ မျပဳလုပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ဦးဉာဏ္ဝင္းမွတဆင့္ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း ထုိစဥ္က ထုိသေဘာအတုိင္းပင္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရပါသည္။

တဖန္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိယ္၌သည္ပင္လွ်င္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စံခ်ိန္စံၫႊန္းမ်ားအရ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲဟု ေခၚဆုိရန္ အင္မတန္ ခဲယဥ္းလွေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ မုိးေပၚက က်လာေသာ ႀကဳိတင္မဲမ်ား၊ မဲသမာမႈမ်ား၊ ဖိအားေပး မဲထည့္ခုိင္းမႈမ်ား စသျဖင့္ မသမာမႈမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ၂၀၀၈ ဖြံ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတည္းဟူေသာ က်ားေသကုိ စတင္အသက္သြင္း မန္းမႈတ္ေပးသည့္ ဂါထာမႏၱန္တခုဆုိလွ်င္ မွားမည္မထင္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆုိရေသာ္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္သူလူထုဆႏၵအတုိင္း ေရြးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႕စည္းပုံမဟုတ္၊ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာသည္လည္း ျပည္သူ႕ထံမွ မဆင္းသက္၊ ဒီမုိကေရစီစနစ္ႏွင့္လည္း မညီၫြတ္ စသင့္ အဂၤါဆုိးမ်ားႏွင့္သာ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ အေျခခံဥပေဒဆုိးႀကီးတရပ္သာျဖစ္ပါသည္။ တဖန္ ယခုလက္ရွိအာဏာရအစုိးရသည္လည္း မတရားသည့္ ပါတီမွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒ၊ မတရားသည့္ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ၊ တရားမွ်တမႈမရွိသည့္ေရြးေကာက္ပြဲ တုိ႔အားကုိးျဖင့္ အာဏာရလာသည့္ အစုိးရျဖစ္ေနျပန္ပါသည္။ ထုိတဖက္သတ္ေရးဆြဲထားသည့္ဖြဲ႕စည္းပုံႏွင့္ ထုိမတရားသျဖင့္ အာဏာရလာသည့္ အစုိးရတုိ႔ အေၾကာင္းဆက္ ေပါင္းဖက္ၿပီး အဖက္ဖက္က ယုိယြင္းေနသာ တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္မွာ ယေန႔လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး၏ အေျခအေနမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္ လက္ရွိအေျခအေနသည္ ႏုိင္ငံေရးစနစ္အရလည္းေကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာအစုိးရ အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူလူထု လုိလားေတာင့္တေနေသာ အေျခအေနတရပ္သုိ႔ ေရာက္ရွိေနျခင္း အလွ်ဥ္းမရွိေသးဟုသာ သုံးသပ္ရေပေတာ့မည္။

ဤကား လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးစနစ္ႏွင့္ လက္ရွိအာဏာရအစုိးရအေပၚ က်ေနာ္၏ အျမင္ျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႕လာမည့္ အပုိင္း(၄)တြင္ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသည္ အေျပာင္းအလဲသုိ႔ ဦးတည္ေနၿပီေလာဟူေသာ ေမးခြန္းအေပၚ က်ေနာ္၏ အျမင္္ကုိလည္းေကာင္း၊ အပုိင္း(၅)တြင္ အနာဂတ္တြင္ ျဖစ္လာႏုိင္ဖြယ္ရွိေသာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနအေပၚ က်ေနာ္၏ မွန္းဆခ်က္မ်ားကုိ ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ယခု သီတင္းပတ္မ်ားအတြင္း ႐ုံးခ်ိန္ျပင္ပ အလုပ္အင္မတန္မ်ားေနသျဖင့္ ကြန္ျပဴတာေရွ႕တြင္ စာထုိင္ေရးခ်ိန္ တနာရီျပည့္ေအာင္ပင္ မရႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနပါသည္။ သြားရင္းလာရင္း လက္ကုိင္ဖုန္းေပၚတြင္ ေဖ့စ္ဘြတ္ဝင္၊ သတင္းဖတ္ လုပ္ရပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အပုိင္းမ်ားခြဲၿပီး နည္းနည္းခ်င္းေရး၊ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတင္ ျခင္းမွ်သာ ျပဳႏုိင္ပါေၾကာင္း ဘေလာ့ဂ္ဖတ္သူမ်ားအား ႀကဳိတင္အသိေပးအပ္ပါသည္။)

(ဆက္ရန္)
Read more

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ က်ေနာ့္အျမင္ (၂)


ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ က်ေနာ့္အျမင္ (၁) တြင္ လက္ရွိျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈႀကီးမားေသာ ျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခုကုိ ေထာက္ျပခဲ့ပါသည္။ ရွစ္ေလးလုံးလူထုအုံႂကြမႈႀကီးသည္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံကုိ ပါတီစုံဒီမုိကေရစီစနစ္လမ္းေၾကာင္းဆီသုိ႔ သြားေရာက္ရန္ စတင္ဦးတည္ေပးလုိက္ႏုိင္သည္ဆုိသည္မွာ ပထမျဖစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္သုိ႔ သြားရန္ အခ်ိန္ဆြဲေစ်းဆစ္ေနေသာ စစ္အာဏာရွင္အစုိးရအား ထပ္မံအခ်ိန္မဆြဲဝံ့ေတာ့ေစရန္ သံခၽြန္ျဖင့္ထုိး၊ ႀကိမ္တုိ႔လုိက္ေသာ ဖိအားေပးမႈႀကီးျဖစ္သည္ဆုိသည္မွာ ဒုတိယျဖစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႔ျပင္ အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပသမဂၢ(EU)တုိ႔မွ တဖက္သတ္ခ်မွတ္ထားခဲ့ေသာ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈသည္ စစ္အစုိးရအေပၚတြင္ ႀကီးမားေသာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိသည္ကုိ ယေန႔အခါတြင္ ထင္ရွားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ မၾကာမီက ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဝဏၰေမာင္လြင္အေနႏွင့္ ကုလသမဂၢတြင္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈ႐ုတ္သိမ္းေပးေရးအတြက္ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းပန္ တုိက္တြန္းေနရသည္ကုိ သတိျပဳမိေစလုိပါသည္။ စစ္တပုိင္းအစုိးရအေနျဖင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈမ်ားကုိ ျပန္လည္ ႐ုတ္သိမ္းေပးရန္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကုိ ျပန္လႊတ္ေပးျခင္း၊ တုိင္းရင္းသားမ်ားအေပၚ ထုိးစစ္ဆင္ႏႊဲေနျခင္းမ်ားကုိ ေရွးဦးစြာ မျဖစ္မေန ေဖာ္ေဆာင္ ျပဳလုပ္ျပျခင္းမွ လြဲ၍ အျခားရြးခ်ယ္စရာ နည္းလမ္းမက်န္ေတာ့ပါ။ မၾကာမီ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကုိ ျပန္လႊတ္ေပးျခင္း၊ တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ရဖြယ္ ရွိပါသည္။ စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈသည္ အရာမေရာက္ဟူေသာ အဆုိသည္ မွန္ကန္မႈမရွိဆုိသည့္အခ်က္ကုိ ဆင္ျခင္သတိျပဳရန္ျဖစ္ပါသည္။

ယခုဆက္လက္၍ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးအေျခအေနကုိ မေဖာ္ျပမီ ယင္းအေျခအေနသုိ႔ေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႔ေသာ ဖိအားအခ်ဳိ႕အနက္ လူထုအုံႂကြမႈမ်ားအေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္ ထပ္မံ တင္ျပလုိပါသည္။

လူထုအုံႂကြမႈမ်ား

လူထုအုံႂကြမႈမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုခံစားေနရေသာ အေထြေထြအၾကပ္အတည္း ဒုကၡအဝဝႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ မြန္းၾကပ္မႈကုိ ေရာင္ျပန္ဟပ္သည့္ ျဖစ္ရပ္ႀကီးမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထု၏ အၾကပ္အတည္းမ်ားကုိ အစုိးရအေနျဖင့္ တာဝန္ယူေျဖရွင္းေပးႏုိင္ျခင္း မရွိသည့္အခါ ႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္မ်ားကုိ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္တားျမစ္ထားသည့္အခါ ေနာက္ဆုံးတြင္ မီးေတာင္သဖြယ္ ပြင့္အံေပါက္ကြဲ ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။

မေက်နပ္မႈ၊ မြန္းၾကပ္မႈ ေလာင္စာ မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတရပ္တြင္ ထုိသုိ႔ ေပါက္ကြဲထြက္လာရန္မွာ ျပႆနာမီးပြားကေလးတစသာ လုိအပ္ေပသည္။ တူနီရွားတြင္ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ လမ္းေဘးမွ သစ္သီးေရာင္းသူတေယာက္ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသရန္ႀကဳိးစားမႈ ျဖစ္ရပ္၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ေငြစကၠဴမ်ားကုိ တရားမဝင္ေၾကညာခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ အစုိးရက ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းမ်ားကုိ ျမႇင့္တင္ခဲ့သည့္ကိစၥ မ်ားသည္ ေပါက္ကြဲမႈကုိ အစျပဳခဲ့ေစေသာ မီးပြားဥပမာမ်ားျဖစ္သည္။

အလားတူပင္ ျပည္ပတြင္ျဖစ္ပြားေသာ ေတာ္လွန္ေရးလႈိင္းမ်ား႐ုိက္ခတ္သျဖင့္လည္း ျပည္တြင္းသုိ႔ကူးစက္ကာ လူထုအုံႂကြမႈမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးသည္။ ၁၉၈၈-၉၀ မ်ားဆီက ျဖစ္ခဲ့ေသာ တ႐ုတ္တီယန္နာမင္ရင္ျပင္ေတာ္လွန္ေရးမွသည္ ႐ုိေမးနီးယားအလယ္၊ အေရွ႕ဂ်ာမဏီအဆုံး ကမၻာတလႊားမွ ေတာ္လွန္ေရးမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ ယခုအခါ အေရွ႕အလယ္ပုိင္းတြင္ျဖစ္ေပၚေနေသာ ေတာ္လွန္ေရးလႈိင္းမ်ားသည္လည္းေကာင္း ျပည္တြင္းအေျခအေန တင္းမာ ေပါက္ကြဲလုျဖစ္ေနသည့္အေပၚတြင္ ျပည္ပလႈပ္ရွားမႈမ်ားမွ ျပည္တြင္းသုိ႔ ကူးစက္ျဖစ္ေပၚေသာ အုံႂကြမႈမ်ားျဖစ္ပါသည္။

လူထုအုံႂကြမႈကုိ ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း၊ အရွိန္ျမႇင့္ျခင္း

မည္သည့္လူထုအုံႂကြမႈမဆုိ စတင္လႈံ႕ေဆာ္မည့္သူမ်ား၊ အားေကာင္းလာေစရန္ အရွိန္ျမႇင့္တြန္းအားေပးမည့္လူမ်ား မျဖစ္မေနလုိအပ္ပါသည္။ ရွစ္ေလးလုံးအေရးအခင္းတြင္ ေက်ာင္းသားဆႏၵျပမႈမ်ားသည္ ေရွ႕ေျပးလႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္သလုိ၊ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတြင္ ရွစ္ေလးလုံးေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အျဖဴေရာင္လႈပ္ရွားမႈ၊ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲမ်ား၊ မစုစုေႏြး၊ ကုိထင္ေက်ာ္၊ ကုိေအာင္ေဖ စသည့္ တက္ႂကြဆႏၵျပသူမ်ား၏ ဆႏၵျပလႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ား၊ ရဟန္းပ်ဳိမ်ားသမဂၢတုိ႔၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ေရွ႕ေျပးလႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္ပါသည္။

ျပည္ပမွ လြတ္လပ္ေသာ သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ ျပည္တြင္းမွ စီတီဇင္ဂ်ာနယ္လစ္ မ်ားႏွင့္ ျပည္သူ႕ဖက္က ရပ္တည္လုိသည့္ လူသိမ်ားထင္ရွားေသာ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ား၊ သတင္းစာဆရာမ်ားေၾကာင့္လည္း လူထုအုံႂကြမႈမ်ားကုိ အရွိန္ျမင့္တက္ေစခဲ့ပါသည္။

ယေန႔ႏုိင္ငံေရးအက်ဳိးဆက္မ်ားသည္ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးႏွင့္ ၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတုိ႔၏ အက်ဳိးဆက္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ထုိစဥ္က တက္ႂကြစြာ ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ ရွစ္ေလးလုံးမ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ တက္ႂကြစြာ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကေသာ ရဟန္ရွင္လူအေပါင္းသည္ လြတ္လပ္ေသာ အနာဂတ္ ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္ သူရဲေကာင္းမ်ားအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းတင္ က်န္ရစ္ေပလိမ့္မည္။

လူထုအုံႂကြမႈမ်ားအေပၚ အာဏာရွင္မ်ား၏ တုန္႔ျပန္မႈ

လူထုအုံႂကြမႈမ်ားအေပၚ အာဏာရွင္တုိ႔၏ ကနဦး တုန္႔ျပန္မႈမ်ားမွာ အၿမဲတေစဆုိသလုိ တူညီေလ့ရွိၾကသည္။

ဆႏၵျပပြဲမ်ားကုိ အင္အားသုံး ၿဖဳိခြဲျခင္း၊ ဆႏၵျပသူမ်ားကုိ အၾကမ္းဖက္ ႐ုိက္ႏွက္ျခင္း၊ ပစ္ခတ္ျခင္း၊ တန္ျပန္ဆႏၵျပသည့္အဖြဲ႕မ်ားေစလႊတ္ကာ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈမ်ား၊ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားေအာင္ ဖန္တီးျခင္း၊ ဆႏၵျပပြဲအတြင္း အတုိက္အခံဖက္မွ ဦးေဆာင္သူမ်ားကုိ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ အက်ဥ္းခ်ျခင္း၊ ႏွိပ္စက္စစ္ေဆးျခင္း၊ သတ္ျဖတ္ျခင္း စသည့္ တုန္႔ျပန္မႈမ်ားျဖင့္ တုန္႔ျပန္ၾကသည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိတုန္႔ျပန္မႈမ်ားမွာ လူထုအုံႂကြမႈ၏ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္ေသာ အေထြေထြၾကပ္တည္းမႈျပႆနာမ်ားကုိ နည္းလမ္းမွန္စြာ ေျဖရွင္းျခင္းမဟုတ္၍ လူထု၏ မေက်နပ္မႈသည္ ပုိမုိႀကီးထြား၍သာ လာပါသည္။ ထုိအခါမ်ဳိးတြင္ အာဏာရွင္အစုိးရမ်ားအေနျဖင့္ လူထုအားႏွစ္သိမ့္ရန္ ဟန္ျပအေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ ျပဳလုပ္လာတတ္ပါသည္။

လက္ရွိအာဏာရွင္အစုိးရသည္ အရပ္သားအစုိးရပုံစံျဖင့္ တည္ရွိေနပါက အစုိးရအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္သည္ ႏႈတ္ထြက္ေပးၿပီး ၄င္းယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာသူကုိ အစားထုိးခန္႔အပ္ျခင္း၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမည္ဆုိကာ မိမိအားေထာက္ခံသူမ်ားသာျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ပါတီကုိ အႏုိင္ရေစရန္ စီမံေပးျခင္း၊ အေျခခံဥပေဒကုိ ဟန္ျပေျပာင္းလဲေပးျခင္း စသည့္ ဟန္ျပအေျပာင္းအလဲမ်ားကုိ ျပဳလုပ္တတ္ပါသည္။ လက္ရွိအာဏာရွင္အစုိးရသည္ စစ္အစုိးရပုံစံျဖင့္ တည္႐ွိပါက အရပ္ဝတ္သုိ႔လဲကာ ပါတီတရပ္ထူေထာင္လ်က္ အရပ္သားအစုိးရအသြင္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲအုပ္ခ်ဳပ္ျခင္းတုိ႔ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိဟန္ျပအေျပာင္းအလဲမ်ားေနာက္ကြယ္တြင္မူ အာဏာရွင္အစုိးရက အာဏာကုိ ေရရွည္သျဖင့္ ဆက္လက္စြဲကုိင္ႏုိင္ေစရန္ အစီအမံမ်ားကုိထည့္သြင္း၍ ျပဳလုပ္တတ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရေလ့ရွိပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စစ္အစုိးရလက္ထက္က ေရးဆြဲအတည္ျပဳခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွတ္ပုံတင္ဥပေဒတုိ႔သည္ စစ္တပ္မွ အာဏာကုိ အရွည္သျဖင့္ ဆက္လက္စြဲကုိင္ႏုိင္ရန္ စီမံေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဥပေဒမ်ားအျဖစ္ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါသည္။

(ဆက္ရန္)
Read more

“ေျပာင္းမွ ေျပာင္း”


မုိးေလဝသ
အစုိးမရေပမယ့္
ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း
အေကာင္းခ်ည္းပဲမုိ႔
ေျပာင္းလုပ္ေတာ့မလုိ႔တဲ့….။

ေျပာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး….
ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိး…
ေဆးအမ်ဳိးမ်ဳိး…
တႏွစ္တမ်ဳိး မ႐ုိးေစရ။

ဒါေပါ႔ေလ….
ႏွံစားခ်ိန္ ႏွံစား။ (ႏွံစားေျပာင္း = ႏြားေကၽြးရသည့္ ေျပာင္းတမ်ဳိး)
ေျပာင္းခ်ိန္ ေျပာင္းရမွာေပါ႔။

ေျပာင္းေစ့ခ်င္ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ…တဲ့။
လြယ္ပါတယ္ဗ်ာ။
ေျပာင္းေစ့ေတြ ျပည္ေတာင္းထဲထည့္ၿပီး
နည္းလမ္းတက် ခ်င္တြယ္လုိက္ေပါ႔။

ေျပာင္းခ်ိန္ဆုိၿပီး
ေျပာင္းရြက္လုိသူမ်ား
ေျပာင္း႐ုိးလားကြာ…
ေျပာင္းႏွံလားကြာ…
ေျပာင္းဖူးလားကြာ…
ေသေသခ်ာခ်ာ လုိတာစဥ္းစား။
ေျပာင္းရြက္လုိတယ္ေျပာၿပီး
ေျပာင္းႏွံဆုိရင္ေတာ့
ေပါင္းလန္ေအာင္လာေပးလည္း
ေျဗာင္းဆန္ေအာင္သာ ျငင္းလုိက္ပါ။

တခ်ဳိ႕ကလည္း
ေျပာင္းဖူးဆုိမွ ေျပာင္းဖူး။
ေျပာင္းဖူးခ်င္းတူရင္ေတာင္
ျပဳတ္ဖူးမွ ျပဳတ္ဖူးေလကြာ…တဲ့။

ထားပါေလ…ဒါက တက႑။

“ေျပာင္းလဲမယ့္အေျခ” ကေန
“ေျပးလဲမယ့္အေခ်ာင္” ျဖစ္မွာစုိး။

“အျပဳသေဘာေဆာင္”ရင္းနဲ႔
“အေျပာင္သေဘာဆု”ေတြေနာက္ကုိ လုိက္မိမွာစုိး။

အခ်ိန္တန္ရင္ နပိန္ကန္မတဲ့။ (နပိန္ = ႏြားပိန္)
အခ်ိန္တန္တဲ့အခါ
နပိန္မွာ ကန္ဖုိ႔ ခြန္အား မက်န္မွာစုိး။

“ေမွ်ာ္တလင့္လင့္” ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရအစ
ေရႊဥေဒါင္းက….တဲ့။
ဒါဆုိ “ခဏႀကီး” အစ
လူထုစိန္ဝင္းက… ေပါ႔။

ခဏႀကီးနဲ႔ ခဏေလးတုိ႔ရယ္
ေျဖးေျဖးကြယ့္ေျဖးေျဖး။

ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းတာေတာင္
လူယဥ္ေက်းတုိ႔လုပ္ရပ္မဟုတ္ဘူးရယ္လုိ႔
ကေလာ္အတုပ္ခံရတဲ့ ေခတ္ေဆြးေခတ္ပ်က္ႀကီးထဲ
နားရြက္ကေလးမွ်ေတာင္
မလႈပ္ဝ့ံေအာင္ပါပဲလားေနာ္။

ေနာ္အုန္းလွတုိ႔ စိတ္ထဲမွာေတာ့….
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္….
ဖမ္းထားတဲ့ ျပည္သူေတြကုိ လႊတ္ေပးပါေတာ္…။
အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္
ဖမ္းထားတဲ့ အမ်ဳိးသား(အမ်ဳိးသမီး)ေတြကုိ လႊတ္ေပးပါေတာ္….။
အဲသလုိ တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ေနမလားမသိ။

ဓါးစားခံလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္
တန္ဘုိးႀကီးေပး ျပန္ေရြးယူရတာမ်ား
ျပန္ေပးသမားကုိ ေက်းဇူးတင္သူေတြ ရွိေသးသဟ။
အုိ… အသင္ေလာက။
ကတညဳတ တရားေတြ
ဘုန္းေပါလေအာ ေပါမ်ားလွေခ်တကား။

အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးလား
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ရပ္ ဆဲေရး လား။
အခုပဲ ရပ္လုိက္၊ အခုပဲ ပစ္လုိက္၊ အခုပဲ ဆဲလုိက္
အဲဒါေတြကုိ မယုံဘူးေဟ့။

ရာဇဝင္မ်ားရဲ႕သတုိ႔သမီးကုိ
အိမ္နီးခ်င္းက မုဒိန္းက်င့္တဲ့ကိစၥမွာ
“ငါသာအမိ၊ ငါသာအဖ” ဆုိသူေတြက
ေငြစမ်က္ႏွာ ေထာက္ထားၿပီး
တဟီးဟီးနဲ႔ ခြင့္ျပဳခဲ့သမွ်
မ႐ွဴႏုိင္မကယ္ႏုိင္ျဖစ္လာမွ
ခဏေလာက္ေတာ့ နားထားမယ္ေနာ္တဲ့….
ေၾသာ္…ေတာ္ေတာ္လည္းက်ေလာက္တဲ့ ဖေအ။

ဖေအလား၊ ပေထြးလား
မင္းသားလား၊ လူၾကမ္းလား
သူေတာ္စင္လား၊ ဂုံး႐ုပ္လား…..။
၂၃ ႏွစ္လုံးလုံး
အမုိက္ဖုံးခဲ့တဲ့ သူယုတ္မာက
တခဏအတြင္း
ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းခ်င္တယ္ဆုိ႐ုံမွ်နဲ႔
အေကာင္းျမင္ဝါဒကုိကုိင္စြဲ
ရဲရဲႀကီးယုံလုိက္ၾကျပန္တယ္။

တကယ္ေျပာင္းမွ
သူေတာ္ေကာင္းမွတ္ပါကြယ္႐ုိ႕။
ဖြတ္ထြက္မွ ေတာင္ပုိ႔မွန္းသိၾကရင္
ေက်ာခ်မွ ဓားျပမွန္းသိၾကရင္
အမွတ္မရွိတဲ့ မိေအးလုိ
ေတြးေတြးၿပီး နာၾကရပါလိမ့္ဦးမယ္။

သတိတမံ ဉာဏ္ေျမကတုတ္နဲ႔
လူ႐ႈပ္ေတြရဲ႕ အ႐ူးလုပ္ခံရျခင္းကုိ
ေရွာင္ကြင္းႏုိင္ၾကပါေစေသာ္။

ကုိေပါ
၄ ေအာက္တုိဘာ ၂၀၁၁။
Read more

" ဒီေခတ္ "


" ဒီေခတ္ "

ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားထဲ
တဘုတ္ဘုတ္ျပစ္ခ်ခံေနရတဲ့
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို
ပလပ္စတစ္ေကာက္သလို
လိုက္ေကာက္ေနရတဲ့ေခတ္။

Pragmatic ေျမာင္းႀကီးထဲ
ကိုုင္စြဲခဲ့တဲ့ တန္ဖိုုးေတြ၊
ခုုိင္မာခဲ့တဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ေတြ၊
ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ ဘဝေတြ၊
အေထြးလိုုက္ အၿပံဳလိုက္ေမ်ာပါေနတာကိုု
ေငးၾကည့္ေနရတဲ့ေခတ္။

ေရးသူ - MDP
Read more

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ က်ေနာ့္အျမင္ (၁)

က်ေနာ္သည္ စကၤာပူႏုိင္ငံတြင္ အၿမဲတမ္းေနထုိင္ခြင့္ (ပီအာ)ကုိ ကုိင္ေဆာင္လ်က္ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းျပဳေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတဦးျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းခဲ့ရာ တုိင္းျပည္၏ အေျခအေနကုိ ျပည္လည္သုံးသပ္ၾကည့္ေသာအခါ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အတိတ္ႏွင့္ လက္ရွိပစၥဳပၸာန္အေျခအေနတုိ႔မွာ ႏုိင္ငံသားတေယာက္အေနႏွင့္ ေက်နပ္လက္ခံႏုိင္သည့္ အေနအထားမ်ားတြင္မရွိခဲ့/မရွိေနဟု ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။

အဓိက ေက်နပ္လက္ခံႏုိင္ျခင္းမရွိသည့္ အေျခအေနမ်ားမွာ…

(၁) ျမန္မာႏုိင္ငံသားတေယာက္အေနႏွင့္ လြတ္လပ္မႈအဝဝ ဆုံး႐ႈံးေနျခင္း
(၂) အာဏာပုိင္လူတန္းစား၏ ဖိႏွိပ္မႈကုိ အစဥ္သျဖင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနရျခင္း
(၃) ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စသည့္ လူေနမႈအဝဝမွာ နိမ့္ပါးဆုတ္ယုတ္ေနျခင္း

တုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အာဏာရွင္စနစ္တခု အျမစ္တြယ္ကာ ရွင္သန္ေနျခင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ ေပၚေပါက္လာရေသာ ဆုိးက်ဳိးမ်ားဟု ယူဆပါသည္။

ျပည္တြင္းတြင္ေနထုိင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပတြင္ေနထုိင္သည္ျဖစ္ေစ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတဦးျဖစ္ေနသေရြ႕ ဤအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ မေကာင္းေသာအက်ဳိးဆက္မ်ား၏ ႐ုိက္ခတ္မႈကုိ အစဥ္သျဖင့္ ခံစားေနရမည္သာျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္တုိ႔အေနျဖင့္ ဤ မႏွစ္ၿမဳိ႕ဖြယ္ အေျခအေနကုိ မတြန္းမလွန္ အားမာန္ေလွ်ာ့၍ ေခါင္းငုံ႔လည္စင္းခံမည္လား။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ အေျခအေနကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ ႀကဳိးစားမည္လား ဟူေသာ ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္းႏွစ္သြယ္ကုိ ႀကဳံေတြ႕ၾကရပါသည္။ က်ေနာ္အေနျဖင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပစ္ရန္ ႀကဳိးစားသင့္သည္ဟူေသာ အျမင္ကုိ လက္ခံသူျဖစ္ပါသည္။ လက္ရွိအၾကပ္အတည္းအေပၚတြင္ မွီခုိ၍ အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ေနသူ လူအနည္းငယ္မွလြဲလွ်င္ က်န္ေသာ ႏုိင္ငံသားအမ်ားစုမွာ က်ေနာ္ကဲ့သုိ႔ပင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ကုိ အလုိရွိသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ဟု ယူဆပါသည္။

အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ က်ေနာ့္သေဘာထား

အာဏာရွင္စနစ္ဟူသည္ စတင္သေႏၶတည္ေမြးဖြားလာသည့္အခ်ိန္ကပင္ ယင္းစနစ္ကုိ ျပန္လည္ဖ်က္ဆီးမည့္ မ်ဳိးေစ့ဗီဇ တပါတည္း ပါလာသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ မည္သည့္အာဏာရွင္စနစ္မဆုိ တေန႔တခ်ိန္တြင္ ၿပဳိလဲပ်က္စီးရမည္သာျဖစ္သည္။ သမုိင္းေၾကာင္းကုိ ျပန္ၾကည့္လွ်င္လည္း မည္သည့္အာဏာရွင္စနစ္မွ် ထာဝရ မတည္ရွိႏုိင္ေၾကာင္းကုိ အထင္အရွားပင္ ေတြ႕ျမင္ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။ “ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူးကြာ” ဟု အားေလွ်ာ့စကားကုိဆုိသူမ်ားသည္ ဤသေဘာဓမၼကုိ နားလည္သေဘာမေပါက္သူမ်ား၊ သမုိင္းကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳသူမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း(သုိ႔တည္းမဟုတ္) ဤသေဘာဓမၼကုိ လက္ခံလုိက္ပါက အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ က်ေရာက္လာေသာ တာဝန္ကုိ ေရွာင္လႊဲလုိေသာေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္မည္ဟု မွန္းဆမိပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ အာဏာရွင္စနစ္တခု သူ႕အလုိအေလ်ာက္ ပ်က္စီးသည့္အခ်ိန္အထိကုိမူကား ထုိင္ေစာင့္မေနသင့္ပဲ မိမိတုိ႔ အသက္ရွင္စဥ္ အနာဂတ္အက်ဳိးစီးပြားအတြက္၊ မိမိတုိ႔ သားသမီးမ်ားအက်ဳိးစီးပြားအတြက္တုိ႔ကုိ ထည့္သြင္းစဥ္းစားကာ အာဏာရွင္စနစ္အလွ်င္အျမန္ ၿပဳိက်ပ်က္စီးေစရန္ အေျပာင္းအလဲအတြက္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ပင္ အားထုတ္လုပ္ကုိင္သင့္ေၾကာင္း ခံယူမိပါသည္။

ဘယ္ပုံဘယ္နည္း အေျပာင္းအလဲကုိ လုပ္ယူၾကမည္လဲ

ေျပာင္းလဲရန္ လုိအပ္ေၾကာင္းလက္ခံသည့္အခါ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း အေျပာင္းအလဲကုိ လုပ္ယူၾကမည္နည္းဟူေသာ ေမးခြန္းေပၚလာပါသည္။ သမုိင္းေၾကာင္းကုိ ဆန္းစစ္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ ယခုမ်က္ေမွာက္ကာလ ကမၻာတလႊားတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိ ဆန္းစစ္လွ်င္ျဖစ္ေစ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ နည္းလမ္း အမ်ားအျပားရွိသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။

ယင္းတုိ႔အနက္….
(၁) လူထုအုံႂကြမႈႏွင့္ (လူထုညီၫြတ္စြာ အင္အားျပမႈမ်ား)ျဖစ္ၿပီး အာဏာရွင္အစုိးရမ်ား ျပဳတ္က်သြားျခင္း
(၂) လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးျဖင့္ အာဏာရွင္အစုိးရမ်ားကုိ ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္ျခင္း
(၃) အာဏာရွင္ေသဆုံးသည့္အခါ ၄င္း၏ အ႐ုိက္အရာကို ဆက္ခံသူမ်ားတြင္ အေျပာင္းအလဲကုိ လုိလားေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အစားထုိးဝင္ေရာက္လာျခင္း
(၄) အင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ႏုိင္ငံမ်ား၊ ႏုိင္ငံစုံအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရးအရ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးစီးပြားေရး အခင္းအက်င္းရေသာ္လည္းေကာင္း အာဏာရွင္ႏုိင္ငံငယ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမုိးကာ အေျပာင္းအလဲသုိ႔ေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႔ႏုိင္ျခင္း

စသည့္ အၾကမ္းဖ်င္း ခြဲျခားသတ္မွတ္ႏုိင္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။ အထက္ပါ နည္းလမ္းတခုခ်င္းေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တခုထက္ပုိေသာနည္းလမ္းမ်ားကုိ သုံး၍လည္းေကာင္း အေျပာင္းအလဲကုိ စတင္ျဖစ္ေပၚေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေၾကာင္း သုံးသပ္မိပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အတိတ္က သမုိင္းေၾကာင္း

အတိတ္က သမုိင္းေၾကာင္းဆုိရာတြင္… သက္ဦးဆံပုိင္ဘုရင္စနစ္အထိ ေနာက္ျပန္လွန္၍ ေရးသားရန္ဆႏၵမရွိပါ။ ကိုလုိနီလက္ေအာက္ က်ေရာက္စဥ္က ေတာ္လွန္ေရးမ်ားႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးမ်ားအေၾကာင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာလုိပါသည္။

ပထမႀကိမ္ အဂၤလိပ္ကုိ ေမာင္းထုတ္ျခင္းႏွင့္ ဂ်ပန္ကုိ ျပန္လည္ေတာ္လွန္ရာတြင္ အသုံးျပဳေသာ နည္းလမ္းမ်ားမွာ နည္းလမ္း အမွတ္ (၂ - လက္နက္ကုိင္) ႏွင့္ (၄ - အင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ား၊ ကမၻာ့အခင္းအက်င္း) သည္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမ်ားျဖစ္သည္ကုိ သတိျပဳမိပါသည္။ အဂၤလိပ္ထံမွ လြတ္လပ္ေရးကုိ အေရးဆုိရာတြင္ နည္းလမ္းအမွတ္ (၁ - လူထုအုံႂကြမႈ) ႏွင့္ (၄- အင္အားႀကီးႏုိင္ငံမ်ား၊ ကမၻာ့အခင္းအက်င္း) သည္ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ အဂၤလိပ္ကုိ ပထမအႀကိမ္ တုိက္ထုတ္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ဂ်ပန္ကုိ ေတာ္လွန္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အဂၤလိပ္ထံမွ လြတ္လပ္ေရးကုိ အရယူရာတြင္လည္းေကာင္း ရည္မွန္းသည့္ ပန္းတုိင္မ်ားကုိ လက္ဝယ္ပုိင္ပုိင္ ရယူႏုိင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍ ထုိစဥ္က အသုံးျပဳခဲ့ေသာ နည္းလမး္မ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ကုိ လက္ခံရေခ်မည္။

တဖန္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးသည့္အခ်ိန္ကစ၍ (လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီ ေခတ္ကုိ ခ်န္လွပ္ကာ)ဆန္းစစ္ျပန္ေသာ္…. ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ လူထုအုံႂကြမႈမ်ားျဖင့္ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲရန္ ႀကဳိးစားခဲ့ၾကကုိ ေတြ႕ရသည္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ အဓိကဆင္ႏႊဲသူမ်ားမွာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစု အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ႀကီးမားေသာ အထင္ကရ လူထုအုံႂကြမႈႀကီး ႏွစ္ခုမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရွစ္ေလးလုံး လူထုအုံႂကြမႈႀကီးႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး တုိ႔ပင္ျဖစ္သည္။


လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ အႏွစ္ ၆၀ ခန္႔ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခါ အားေပ်ာ့သြားသည္ဟု သုံးသပ္မိပါသည္။ လက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ားတြင္ အႀကီးမားဆုံးအဖြဲ႕ျဖစ္ေသာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ (လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္) လုံးလုံးအျမစ္ျပတ္ေခ်မႈန္းခံရၿပီး၊ ဒုတိယ အႀကီးမားဆုံးျဖစ္ေသာ ကရင္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ေပါင္းစုမွာလည္း အဓိကေျခကုပ္စခန္းမ်ား လက္လႊတ္ရၿပီးေနာက္ အင္အားေလ်ာ့နည္းလာသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

ဤသုိ႔ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး အေရးနိမ့္လာရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားတြင္ ျမန္မာစစ္အစုိးရအေနျဖင့္ လိုအပ္ေသာ စစ္အသုံးစားရိတ္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ဘ႑ာႏွင့္ အရင္းအျမစ္မ်ားမွ အျပည့္အဝ ရရွိေနသည္ကတေၾကာင္း၊ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္မ်ားအား ေသာင္းက်န္းသူအျဖစ္ ႐ႈျမင္လာေအာင္ (လူထုေထာက္ခံမႈမရေအာင္) စစ္အစုိးရထိန္းခ်ဳပ္ေသာ ႏုိင္ငံပုိင္ သတင္းစာ၊ ေရဒီယို၊ တီဗီ၊ မဂၢဇင္းတုိ႔မွ ျပည္သူလူထုအား ထိထိေရာက္ေရာက္ ဝါဒမႈိင္းတုိက္ႏိႈင္ခဲ့သည္ကတေၾကာင္း၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအၾကား အခ်ိတ္အဆက္မိမိျဖင့္ စစ္အစုိးရကုိ ေတာ္လွန္ႏုိင္ျခင္း မရွိသည္ကတေၾကာင္း… စသည္ တုိ႔သည္ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး အားေပ်ာ့လာရျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။

သုိ႔ေသာ္ မည္မွ်ပင္ အားေပ်ာ့သြားသည္ျဖစ္ေစ…. လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ မွားယြင္းသည္ဟု ေျပာရန္ ခက္လွပါသည္။ လူသည္ မိမိအား မတရား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လာလွ်င္ တုန္႔ျပန္ခုခံရန္ အခြင့္အေရးရွိပါသည္။ အခြင့္အေရးဆုိသည္ထက္ တုန္႔ျပန္ေတာ္လွန္ရမည့္ တာဝန္ဟုဆုိလွ်င္ပင္ ပုိမွန္ပါမည္။ ထုိသုိ႔ေတာ္လွန္ရာတြင္ လက္နက္ကုိင္နည္းလမ္းကုိျဖစ္ေစ၊ အၾကမ္းမဖက္နည္းလမ္းကုိျဖစ္ေစ သင့္ေလ်ာ္ရာ နည္းလမ္းကုိ စြဲကုိင္ႏုိင္ပါသည္။ ဤသည္ကုိ မွားသည္ဟု မေခၚႏုိင္ပါ။ တရားသည္ဟုသာ ဆုိရပါမည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အားေပ်ာ့ေနေသာ္လည္း တခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္အားေကာင္းလာတတ္သည္ကုိလည္း လက္ရွိအေျခအေနတြင္ျဖစ္ေပၚေနေသာ ကမၻာ့အေျခအေနမ်ားအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ သမုိင္းေၾကာင္းအရေသာ္လည္းေကာင္း သတိခ်ပ္သင့္ပါသည္။

ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေသာ လူထုအုံႂကြမႈ ႏွစ္ရပ္ ( ရွစ္ေလးလုံးႏွင့္ ေရႊဝါေရာင္) ပတ္သက္ၿပီး အခ်ဳိ႕က လူထုအုံႂကြမႈမ်ားသည္ အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္သည္ဟု သုံးသပ္ယူဆၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ က်ေနာ့္အျမင္အရတြင္မူ ဤလူထုအုံႂကြမႈႀကီး ႏွစ္ရပ္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ ႀကီးမားေသာ အေျပာင္းအလဲႀကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ယေန႔ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနသုိ႔ေရာက္ရန္ တြန္းပုိ႔ခဲ့သည့္ အက်ဳိးရလာဒ္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ထြန္းခဲ့သည္ဟု ယူဆပါသည္။

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အရပ္သားမ်က္ႏွာဖုံး တပါတီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ တရားဝင္ ပယ္ဖ်က္လုိက္ကာ လူထုအား ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႔ စတင္ တင္ေပးလုိက္သည့္ အေရးေတာ္ပုံႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ဒဂုန္တာရာ၏ စကား (အတိအက်ေတာ့မဟုတ္)ကုိ အငွားသုံးရမည္ဆုိလွ်င္ “၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပုံႀကီးေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ခ်က္ခ်င္းမရခဲ့ေသာ္ျငား လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးမည့္ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုႀကီးတရပ္ကုိ ေမြးဖြားေပးလုိက္သည္။ အလားတူ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သည္ ဒီမုိကေရစီခ်က္ခ်င္းျဖစ္မသြားေသာ္လည္း ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အရယူေပးမည့္ အင္အားစုႀကီးတရပ္ကုိ ေမြးဖြားေပးလုိက္သည္” ဆုိသည့္အတုိင္းပင္ျဖစ္သည္။

ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးေၾကာင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ ပါတီစုံဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ ေပၚေပါက္ခဲ့ရသည္။ ထုိေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျမန္မာျပည္သူထုတရပ္လုံးက ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ လုိလားေတာင့္တသည့္အေၾကာင္းကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ျပသလုိက္သည္။ ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ ျပည္သူလူထု၏ ဒီမုိကေရစီစနစ္အေပၚ လုိခ်င္ေတာင့္တမႈမ်ား၊ လြတ္လပ္မႈကုိေတာင္းဆုိမႈမ်ား၊ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဆင္မႈမ်ားမွာ ဘယ္တုန္းကႏွင့္မတူ အရွိန္အဟုန္ျမင့္တက္ခဲ့ပါသည္။ ဂတိအတုိင္း အာဏာလႊဲမေပးသည့္တုိင္ေအာင္ စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ “ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိသာ လုိလားေတာင့္တသည္” ဆုိသည့္အခ်က္ကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳရန္ မစြမ္းသာေတာ့ဘဲ “မိမိတုိ႔အစုိးရသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ႀကဳိးစားေနပါသည္” ဆုိသည့္ ကတိစကားမ်ားကုိ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားလာရသည္အထိျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ စစ္အာဏာရွင္မ်ားမွာ စိတ္ရင္းမမွန္သည့္အေလ်ာက္ တဖက္တြင္လည္း အမ်ဳိးသားညီလာခံကုိ မၿပီးႏုိင္မစီးႏုိင္ေခၚယူကာ အခ်ိန္ဆြဲရန္ႀကဳိးစားေနခဲ့သည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ စစ္အစုိးရ၏ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား၊ ကုိယ္က်ဳိးရွာ မသမာမႈမ်ား၊ စီးပြားေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ ညံ့ဖ်င္းေသာ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူလူထု၏ စားဝတ္ေနေရးမွာ တေန႔တျခား ပုိမုိၾကပ္တည္းလာၿပီး ၂၀၀၇ ခုတြင္ ကမၻာ့သတင္းမီဒီယာမ်ားကုိ ကုိင္လႈပ္ကာ အခ်ိန္ျပည့္လႊမ္းမုိးထားႏုိင္ေသာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးတရပ္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါသည္။

၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ အခ်ိန္ဆြဲ၊ ေစ်းဆစ္ေနေသာ စစ္အစုိးရအား အခ်ိန္မဆြဲဝံ့ေတာ့ေစရန္၊ တက္သုတ္႐ုိက္ေဆာင္ရြက္ရန္ ေနာက္မွ သံခၽြန္ႏွင့္ထုိး၊ ႀကိမ္တုိ႔လုိက္ေသာ ဖိအားေပးမႈႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။

အက်ဳိးဆက္အေနျဖင့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံကုိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ဆြဲ၍ က်င္းပေနေသာ စစ္အစုိးရသည္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ တက္သုတ္႐ုိက္၍ အၿပီးသတ္ေရးဆြဲ၊ မသမာသည့္နည္းျဖင့္ ျပည္သူ႕ဆႏၵကုိ ကတုိက္က႐ုိက္ခံယူအတည္ျပဳကာ၊ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ က်င္းပၿပီး (အရပ္သားအေရၿခဳံထားသည့္) ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ေျပာင္းလဲက်င့္သုံးလာရေပသည္။

(ဆက္ရန္)
Read more
မိတ္ေဆြ…. စကၤာပူႏုိင္ငံသား ခံယူဖုိ႔ စိတ္ကူးေနသလား။ ဒီစာကုိ အရင္ဖတ္ၾကည့္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။



စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites
Blogs