(ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္က်ေနာ္၏အျမင္... အပုိင္း (၄) ႏွင့္ (၅) ကုိ မအားလပ္သျဖင့္ ဆက္မေရးႏုိင္ခင္စပ္ၾကား အီးေမးလ္မွတဆင့္ ဖတ္႐ႈရေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကုိ ဖတ္႐ႈရသည့္အခါ အင္မတန္ ႏွစ္ၿခဳိက္၍ သေဘာခ်င္းလည္း တုိက္ဆုိင္လွသည့္အေလ်ာက္ ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။ မူရင္း အီးေမလ္းပုိ႔သူမွာ John Steward ဆုိသူျဖစ္ၿပီး ဘားမားတူေဒး အီးဂ႐ုပ္ထဲသုိ႔ ထပ္မံ လက္ဆင့္ကမ္းေပးပုိ႔သူမွာ ကုိသားေဆြျဖစ္ပါသည္။ ေရးသူအမည္ကုိ မသိပါ။ သိသူမ်ား ေကာ္မန္႔က႑တြင္ေဖာ္ျပေပးလွ်င္ ေက်းဇူးပါ။ ခြင့္မေတာင္းပဲ မွ်ေဝလုိက္သည့္အတြက္ ကာယကံရွင္မ်ား ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္။ Updated Info: An anonymous reader has informed in the comment section that "ဒီေဆာင္းပါးကို facebook မွာ ေတြ႔ခဲ့တာပါ။ ေဇာ္ဝင္းဆိုတဲ့ facebook account မွာပါ။ ေရးသူေဇာ္ဝင္း ၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္းလို႔ အဲဒီမွာ ေရးထားပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ေန့ ရက္စြဲနဲ႔ အဲဒီပို႔စ္ကို တင္ထားပါတယ္။".Thanks for your info.)
”ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ ၊ NLD ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၏ ေသနဂၤဗ်ဴဟာေျမာက္ ေရႊ႔ကြက္မ်ား”
ၾကက္ဥအေရာင္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္
အမ်ားျပည္သူက ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ထားသည့္ အစိုးရဟု မိမိကိုယ္ကိုယ္ တြင္တြင္ ေၾကာ္ျငာေနေသာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရႏွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ၾကား ႏိုင္ငံေရး စစ္တုရင္ ကစားပြဲမွာ ယခုအခါ အေတာ္ပင္ ဇာတ္ရွိန္တက္ ေန ေလျပီ။ ၾကည့္ရွဳရေသာ ပရိသတ္အဖို႔မွာလည္း အသည္းတယားယား၊ ရင္တဖိုဖို ျဖစ္ၾကရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ အသည္းယားရသနည္း ဆိုပါမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ သာမန္ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မွ်သာ မဟုတ္ဘဲ၊ ပြဲ၏ အႏိုင္အရွဳံးရလဒ္အက်ိဳးကို က်က်နန ခံစားၾကရမည့္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။ သည္ပြဲသည္ သာမန္ ကစားပြဲမဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ကံၾကမၼာကို ေလာင္းေၾကး ထပ္ထားရေသာ ကစားပြဲျဖစ္ေနေလသည္။
ယခု အခ်ိန္တြင္ အမ်ားျပည္သူ အတြက္ မ်က္စိလည္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ကစားကြက္ရွဳပ္ေထြးလွေပသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ မ်က္စိလည္သူ အၾကည့္မွားသူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ပင္ မ်ားျပားေနေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ အျမင္ရွဳပ္ေထြးၾကပါသနည္း။ ေရႊ႔ကြက္မ်ားမွာ ယခင္ကႏွင့္ မတူ တမူထူးျခားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ယခင္က စစ္အစိုးရသည္ အၾကမ္းနည္းသက္သက္ကိုသာ အသုံးျပဳသည္။ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တာ ဘာမွ မေရးရ။ ဘာမွ မေျပာရ။ ဘာမွ မလုပ္ရ။ ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ရပ္တခုခု လုပ္လ်င္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်မည္။ လမ္းေပၚမထြက္ရ။ ဆႏၵမျပရ။ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပလ်င္ ပစ္သတ္မည္။ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵျပ ေသာ လုပ္ရပ္သည္ (လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေသာ အလုပ္မွ တပါး) စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္အဖို႔ အေၾကာက္ဆုံးလုပ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ အတိုခ်ဳပ္ေျပာရလ်င္ ေထာင္ခ်လိုက္မည္ႏွင့္ သတ္ပစ္လိုက္မည္ ဆုိေသာ နည္းမ်ားမွာ စစ္အစိုးရ၏ အဓိက နည္းဗ်ဴဟာ ျဖစ္ခဲ့သည္။
စစ္အစိုးရဘက္က ေျပာင္းလဲဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္လာျခင္း
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈေနာက္ပိုင္းတြင္မူ စစ္အစိုးရ၏ မဟာဗ်ဴဟာ စတင္ေျပာင္းလဲလာသည္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အၾကီးမား ဆုံးေသာ လႈပ္ရွားမႈၾကီး ျဖစ္သည့္ ၂၀၀၇ လႈပ္ရွားမႈသည္ စစ္အစိုးရကို အၾကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္ေစခဲ့သည္။ စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ အႏွစ္ ႏွစ္ ဆယ္ေက်ာ္ၾကာက်င့္သုံးခဲ့ေသာ အခ်ိန္ဆြဲလိမ္ညာ၊ လွည့္ဖ်ား၊ ေထာင္ခ်၊ လူသတ္အလုပ္သည္ ေရရွည္ဆက္သြား၍ အလုပ္ မျဖစ္ ႏိုင္ ေတာ့ဟု သေဘာေပါက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ခုနွစ္ အေရးေတာ္ပုံျပီးသည္ႏွင့္ အေျခခံဥပေဒေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို သြက္သြက္လက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့သည္။ ယခင္က ႏွစ္ေပါင္းတရာၾကာေအာင္ပင္ အခ်ိန္ဆြဲေတာ့မည္ဟု ထင္ရေသာ လမ္းျပေျမပုံမွာ ရုတ္တရက္ အရွိန္ရျပီး သြက္လက္ ျမန္ဆန္လာသည္။
ဤသို႔ျဖင့္ အေျခခံဥပေဒ တရပ္ထြက္ေပၚလာသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေျခခံဥပေဒမွာ ကမၻာ့သမိုင္းတြင္ ဒီမိုကေရစီ မက်ဆုံးေသာ အေျခခံဥပေဒတရပ္ အျဖစ္ ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္သား တမတ္သားက မည္သူမွ် မေရြးေကာက္ ပဲ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ မိန္႔မိန္႔ၾကီး ၾကိဳတင္ေနရာယူႏိုင္ေသာ အခြင့္ကို ေပးအပ္ထားသည္။ စစ္တပ္က မၾကိဳက္လ်င္ အခ်ိန္မေရြး အာဏာ သိမ္းခြင့္ကိုလည္း ေပးထားသည္။ ထို အေျခခံဥပေဒမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပခြင့္ရခဲ့လ်င္ ၁၀ ရာခိုင္ႏွဳန္းမွ်ပင္ ေထာက္ခံမဲရႏိုင္စရာ မရွိေသာ္လည္း ေသနတ္မိုးဓါးမိုးျပီး ၉၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏွဳန္းကေထာက္ခံသည္ဟု မဲခိုးေၾကျငာပစ္လိုက္သည္။
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ုပ္၏ ဦးေဆာင္ႏိုင္မႈ အရည္အခ်င္း
ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေရးၾကီးသည့္ သမိုင္းကာလမ်ားတြင္ အမ်ဳးိသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခန္းက႑ကေန ရပ္တည္ခဲ့ပါသနည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အလြန္အေရးၾကီးလွေသာ ၂၀၀၇ ခုအေရးေတာ္ပုံႏွင့္ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲကာလ ႏွစ္ခုစလုံးတြင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာမူ ျပည္သူလူထုကို အရည္အခ်င္း ျပည့္မီေသာ ဦးေဆာင္မႈ မေပးႏိုင္ခဲ့ပါ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပုံတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တာဝန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းမွာ အလြန္ဆိုးဝါးလွေသာ ပ်က္ကြက္မႈၾကီး ျဖစ္ခဲ့ သည္။ အမ်ဳးိသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ေထာက္ခံကူညီမႈမျပဳရုံသာမက စစ္အစိုးရအၾကိဳက္ေနာက္ကပင္ လိုက္ဆြဲ တားျမစ္ခဲ့ပါေသးသည္။
၂၀၀၇ ခုအေရး အခင္းတြင္ သံဃာႏွင့္ ၂၀၀၇ ခု ဗကသ ေက်ာင္းသားမ်ားက ထိန္းသိမ္းဦးေဆာင္ သြားႏိုင္ေသာေၾကာင့္သာ စစ္အစိုးရကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္း သားမ်ားမွာမူ ၂၀၀၇ ခု အေရးေတာ္ပုံ၏ အစပိုင္းကာလတြင္ အဓိက ဦးေဆာင္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ပြဲဦးကတည္းက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံခဲ့ၾကရသည္။ ဆက္လက္၍ ဦးေဆာင္မႈ မေပးႏိုင္ခဲ့။
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲကာလတြင္မူ သံဃာႏွင့္ ၂၀၀၇ မ်ဳိးဆက္ ဗကသ ေက်ာင္းသားမ်ားပါ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ထားျခင္း ခံခဲ့ရသည္။
ထိုကာလ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲတြင္မူ အစပိုင္း၌ NLD သည္ အတန္အသင့္ ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ လိုက္ေသာအခါ ႏိုင္ငံေရး ကို ေရွ႔တန္းမတင္ ျပည္သူလူထု အေရးကို ေရွ႔တန္းတင္မည္ဟု ေၾကြးေၾကာ္ကာ လူမႈေရးဘက္သို႔ အမ်ဳိး သား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဦးလွည့္ လိုက္သည္။ NLD သေဘာထားၾကီးလွပါေပသည္။ လူၾကီးလူေကာင္း ဆန္လွပါေပသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းကာလ NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး မ်က္ႏွာစာတြင္ စစ္အစိုးရကို ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဝန္ေလးေနၾကျပီး နာဂစ္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းရသြားသည့္ အတြက္ စိတ္သက္သာရာပင္ ရသြားသလားဟု သံသယဝင္ဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္။ သူတို႔သည္ အေျခခံဥပေဒ ဆႏၵခံယူပြဲကို လွည့္မၾကည့္ေတာ့ေပ။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရမွာမူ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မ်က္ေျခ အျပတ္မခံ။ လူေတြေသ၊ အေလာင္းေတြ ေရေမ်ာေနသည့္ ၾကားကပင္ အခြင့္ေကာင္းယူကာ ေထာက္ခံမဲေတြ မရမေနလုယက္ယူခဲ့ေလ သည္။ NLD သည္လူၾကီးလူေကာင္းဘြဲ႔ရ၍ စစ္အစိုးရမွာ လူဆိုးရာထူး တရစ္တက္ သြား သည္။ တကယ္တန္း အနစ္နာၾကီး နစ္နာခဲ့ၾကရသည္မွာ ျပည္သူ တရပ္လုံးျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္သူတို႔မွာကား ႏွစ္ခါရွဳံးခဲ့ၾကရေလ သည္။ NLD သည္လူၾကီးလူေကာင္းဘြဲ႔ ရခဲ့ေသာ္လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံေရး တာ ဝန္ေက်ပြန္ခဲ့သည္ဟုကား မဆိုႏိုင္ေခ်။
အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳႏိုင္ျပီးသည့္ေနာက္ စစ္အစိုးရ အဖို႔မွာ အစစအရာရာ ခ်ည္ျပီး တုတ္ျပီးျဖစ္ေလျပီ။ သို႔ေသာ္ ထိုမွ်ႏွင့္ မေရာင့္ရဲပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို မတရားဥပေဒအမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္ျပန္ျပီး ညစ္ျပန္သည္။
ထိုကာလတြင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ အလြန္ထူးျခားေသာ ေရႊဂုံတိုင္ေၾကျငာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကျငာခ်က္သည္ ေသအံ့မူးမူး ျဖစ္ေနေသာ NLD ကို ျပန္လည္ အသက္ဝင္ေစခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈမဲ့ေနေသာ တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသည့္ NLD နယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လမ္းညႊန္မႈေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဦးဝင္းတင္သည္ NLD ကို ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရား ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္သူ၊ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို လမ္းညႊန္ျပသႏိုင္သူျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဲ့သို႔ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လူထု ေထာက္ခံ မႈ အင္အားကို ရရွိထားသူကား မဟုတ္ပါ။
ဦးဝင္းတင္ေခါင္းေဆာင္ေသာ NLD သည္ ေရႊဂုံတိုင္ ေၾကျငာခ်က္ကို ထုတ္ျပန္ႏိုင္ေသာ္လည္း ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေၾကာင္း ျပဳျပီး NLD ပါတီကြဲထြက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအကြဲမွာလည္း သိပ္မဆိုးလွ။ ထို အကြဲ ေၾကာင့္ ပါတီမွာ အားေလ်ာ့ မသြား သည့္အျပင္ ပိုမိုအားေကာင္းလာသည္။ NLD သည္ ဦးေအာင္ေရႊ၏ အေပ်ာ့ဆြဲ အယူကို ဆက္ခံေသာ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ဆုံးရွံဳး ခဲ့ရ ေသာ္လည္း ယင္းတုိ႔ အစား အျခားအုပ္စုကို ေလ်ာ္ေၾကး အျဖစ္ ျပန္လည္ ရရွိခဲ့သည္။ ထိုအျခားအုပ္စုကား အေပ်ာ့ဆြဲ သမားတို႔၏ ဖယ္ၾကဥ္ထားျခင္းကို ခံခဲ့ရ သည့္ တက္ၾကြေသာ နယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည္။ အစည္းေျပေနေသာ နယ္ဗဟို ေကာ္မတီဝင္မ်ားကို ျပန္လည္ စုစည္း ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ NDF ကြဲထြက္သြားသည့္ အတြက္ NLD မွာ ပို၍ပင္သန္႔စင္လာသည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ စစ္အစိုးရသည္ အစဥ္အလာမပ်က္ မဲဆက္လက္ခိုးကာ ၾကံ့ဖြံ႔ပါတီကို မတရား အႏိုင္ေပးလုိက္ျပန္ပါသည္။ သည္အထိ စစ္အစိုးရ၏ ကစားကြက္မွာ ယခင္ကစားကြက္မ်ားႏွင့္ မထူးျခားေသး။ ၄င္းတို႔ ေရႊ႔ျမဲထုံးစံျဖစ္ေသာ အလိမ္အညစ္ အကြက္ မ်ားသာ ျဖစ္ေခ်သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါလည္း မထူးျခားေသး။ ဆက္ဖမ္းဖို႔ရာ မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာမရ ေတာ့ေသာေၾကာင့္ လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ျပီးေနာက္
ျပည္သူေတြဘက္က တုန္႔ျပန္ပုံကေတာ့ထူးျခားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္လာသည္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုသည္ ျပန္လည္ လႈပ္ရွား လာသည္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္နယ္ရုံးမ်ား၊ လယ္သမား အေရး အလုပ္သမားအေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၊ လူငယ္ကြန္ယက္မ်ား စည္စည္ကားကားျပန္ျဖစ္လာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သည္။ လူထုကို ႏိုးၾကားေစႏိုင္ေသာ၊ ယုံ ၾကည္မႈ ေပးႏိုင္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္။ လူထုကို ထုိသို႔ေသာ ယုံၾကည္မႈ၊ ႏိုးၾကားမႈမ်ဳိးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ တပါး အျခား မည္သူ မွ် မေပးႏိုင္ပါ။ ယင္းအခ်က္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ထူးျခားခ်က္၊ အားသာခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္လာခ်ိန္မွာ စီအာပီပီက ဒုတိယပင္လုံညီလာခံဟူေသာ အမည္ျဖင့္ အစိုးရကို ထိုးစစ္ျပန္ဆင္ရန္ ျပင္ဆင္ ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သက္တမ္းတေလ်ာက္လုံးတြက္ စစ္အစိုးရ တီးေပးေသာ ဆိုင္းခ်က္ကို လိုက္ကေနၾက သည့္ဘဝ က်ေရာက္ေနရာမွ ပထမဆုံးအၾကိမ္အျဖစ္ အတိုက္အခံဘက္က ဦးေဆာင္ေသာ ေရႊ႔ကြက္ကို စတင္ေရႊ႔ရန္ ျပင္ဆင္ ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စီအာပီပီ အတြက္ စည္းရုံးေရး အင္အားႏွင့္ လူထုေထာက္ခံမႈမွာ သိပ္အားမေကာင္းလွ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္လာသည္။ လူထုက ဝမ္းသာအားရဆီးၾကိဳၾကသည္။ ထိုအခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၾကည္ညိဳရင္းစြဲ ရွိျပီး ျဖစ္သည့္အျပင္ လူထုေထာက္ခံမႈအားကို ရယူလိုေသာ စီအာပီပီတို႔သည္ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္လက္ ထိုးအပ္လိုက္သည္။ စင္စစ္ ထိုဒုတိယညီလာခံမွာ အစိုးရကို စိန္ေခၚေသာ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ ထိုစိန္ေခၚနည္းကို သိပ္မၾကိဳက္ဟု ထင္ရသည္။
ထိုစိန္ေခၚနည္းသည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ထိပ္တုိက္ ရင္ဆိုင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ဦးတည္ေစလိမ့္မည္ဟု ယူဆသလား မဆိုတတ္။ ဒုတိယ ပင္လုံ ညီလာခံအစား လူေတြကိုယ္တုိင္ ေတြ႔ဆုံစရာ မလိုအပ္ေအာင္ ၂၁ ရာစုနည္းပညာမ်ားကို အသုံးျပဳမည္ဟု ဆိုသည္။ ညီလာခံ ကိုလည္း ၂၁ ရာစု ပင္လုံညီလာခံဟု အမည္ေျပာင္းေပးသြားမည္ဟု ဆိုသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ၂၁ ရာစု နည္းပညာမ်ားကို အသုံးျပဳရန္ လိုအပ္ပါသနည္း။ ဘာ့ေၾကာင့္ ၂၁ ရာစု နည္းပညာမ်ားကို အသုံးျပဳလိုပါသနည္း။ ထိုအခ်ိန္က မိုဘိုင္းဖုန္းကိုမွ် မည္သို႔ အသုံးျပဳ စကား ေျပာရမွန္းမသိေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အင္တာနက္ေတြ၊ ဗီဒီယို ကြန္ဖရင့္ေတြ၊ ဆိုရွယ္ကြန္ယက္ေတြ ႏွင့္ ပင္လုံညီလာခံကို မည္သို႔ ဆက္စပ္ အသုံးခ်လိုပါသနည္း။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လူေတြ စုေဝးေတြ႔ဆုံေသာ နည္းကို မၾကိဳက္ေသာေၾကာင့္ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံကို နာမည္ေျပာင္း ၊ နည္းဗ်ဴဟာ ေျပာင္းလိုက္ျခင္းေပေလာ။ သို႔မဟုတ္ လူေတြစုေဝးေသာ နည္းမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိမည္ မထင္ေသာေၾကာင့္ ပုံစံေျပာင္းဖို႔ ေျပာဆိုျခင္းေပေလာ။ သို႔တည္းမဟုတ္ ဒုတိယပင္လုံေၾကာင့္ အစိုးရႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ျပီး သူ႔ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ျပန္ခ်မွာ စိုးေသာေၾကာင့္ ေပေလာ။ အေၾကာင္းရင္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရ။ မည္သို႔ ေရွ႔ဆက္စခန္းသြားမည္ကိုလည္း မသိရေခ်။
အစိုးရက ေတာ့ ဒုတိယပင္လုံကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ရြံ႔ပုံရသည္။ ညီလာခံ မလုပ္ဖို႔ သတင္းစာထဲကေန ေဆာင္းပါးေရး တားျမစ္ ခဲ့သည္။ ျခိမ္းေျခာက္မႈ အျပစ္တင္မႈေတြကိုလည္း စုံေစ့ေအာင္ ထည့္သြင္းေရးသားသည္။
အစိုးရ၏ တားျမစ္ခ်က္မွာ ထိေရာက္သည္ဟု ဆိုရမည္ေလာမသိ။ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံမွာ သင့္ေတာ္ေသာ အခ်ိန္တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ဟု အခ်ိန္ဆြဲရင္းႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း ၾကန္႔ၾကာခဲ့ရာ ယခုတိုင္ ျပန္ေပၚမလာေတာ့ေခ်။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ သိပ္ စိတ္မပါေသာေၾကာင့္ ဒုတိယပင္လုံ ေမွးမွိန္သြားျခင္းေလာ။ အစိုးရ၏ ေဟာက္စားလုပ္ကြက္ ျပီျပင္ေသာေၾကာင့္ ေမွးမွိန္သြားျခင္းေလာ။ သို႔မဟုတ္ အစိုးရသစ္ကို ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ လက္တြဲ ေခၚေဆာင္ခ်ိန္တြင္ မိတ္မပ်က္လိုေသာေၾကာင့္ တမင္ မွိန္ထားျခင္း ေလာ။ ထို႔အျပင္ အျခားေတြးေတာဖြယ္အခ်က္တခုမွာ ဒုတိယပင္လုံ ေႏွာင့္ေႏွး ၾကန္႔ၾကာမႈ အေပၚတြင္ စီအာပီပီတို႔ က ေက်နပ္ ၾကည္ျဖဴၾကပါ၏ေလာ ဆိုသည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ စီအာပီပီတို႔ကို ေဒၚစုတို႔ အေၾက အလည္ ေဆြးေႏြးျပီးမွ အားလုံးသေဘာက် ဆိုင္းငံ့ ထားျခင္းေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အရွိန္ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေနၾကသေလာ။ ထိုေမးခြန္းတို႔၏ အေျဖမွာ သိပ္မရွင္းလွပါ။ သို႔ေသာ္ စီအာပီပီတို႔မွာ ေဒၚစုဘာလုပ္လုပ္ ေခါင္းညိမ့္ၾကမည့္သူမ်ားေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါေခ်။
ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နယ္ခရီးထြက္မည္၊ စည္းရုံးေရးခရီးစဥ္စမည္ဟု ထုတ္ေျပာလာသည္။ စစ္အစိုးရက မၾကိဳက္၊ ေၾကာက္သည္။ သတင္းစာထဲမွာ ေဆာင္းပါးေရးျပီး ကန္႔ကြက္ တားျမစ္ျပန္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘယ္သူမၾကိဳက္ၾကိဳက္ ထြက္မည္ဟု ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ အေျပာသာျဖစ္သည္။ တကယ္တန္းတြင္မူ ပဲခူးေလာက္ကို စတိသေဘာေလာက္မွ်သာ ခရီးထြက္ျပီး ရပ္သြားျပန္သည္။ အစိုးရ၏ ေဟာက္စား လုပ္ကြက္ ထပ္မံ ေအာင္ျမင္သြားျပန္သေလာ။ ေတြးေတာဖြယ္ ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရ ေျပာင္းေတာ့ေျပာင္းမည္၊ အေကာင္းကို ဦးတည္ မတည္ မေသခ်ာ
ထို႔ထက္ ပိုထူးျခားေသာ ေရႊ႔ကြက္တို႔ကို ေတြ႔ျမင္လာရသည္မွာ အစိုးရသစ္ ေပၚထြက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းျဖစ္သည္။ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္သည္ အစိုးရသစ္၏ မူဝါဒေၾကျငာေသာ မိန္႔ခြန္းတြင္ ဆင္းရဲမႈေလ်ာ့ခ်ေရးဟူေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာလာသည္။ သည္တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနေသာ အခ်က္ကို သည္မိန္႔ခြန္းျဖင့္ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ဝန္ခံလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ျပည္တြင္း စစ္မီးဟူသည္ မည္ သူ႔အတြက္မွ် အက်ိဳးမရွိဟူေသာ အခ်က္မ်ဳိးကို ေျပာလာသည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုေသာ စကား၊ မတူကြဲျပားေသာ အျမင္ရွိသူမ်ားႏွင့္ စကား ေျပာဆိုစည္းရုံးမည္ဟူေသာ သေဘာထားမ်ဳိးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာသည္။ သည္ေရႊ႔ကြက္ကား အမွန္ ထူး ျခားေသာ ေရႊ႔ကြက္ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ပါးစပ္က ဒီမိုကေရစီ စကား ထြက္လာေပျပီ။
ထိုမိန္႔ခြန္းကို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္သူူမ်ားက ပထမဆုံး ေထာက္ခံလိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ၾကိဳဆိုလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္မူ ေရႊ႔ကြက္တို႔မွာ တျဖည္းျဖည္းပိုျပီးပညာသား ပါလာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံပြဲ ျပန္လုပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆင္းရဲမႈေလ်ာ့ခ်ေရး ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ဖိတ္သည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေတြ႔ဆုံပြဲမ်ားတြင္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို ျပည္သူေတြ မသိၾကရ။ ႏွစ္ဘက္စလုံးက သတင္းထိန္ခ်န္ ထားၾကသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲ မျပီးခင္တြင္ ေဝဖန္သံ ေတြေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကို အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ရေလေအာင္ သတင္းတို႔ကို ထိန္ခ်န္ထားသည္ဟု ယူဆရသည္။ တကယ္ေတာ့ ေဝဖန္သံေတြေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကို အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္မည္ ဆိုေသာ အေတြး အေခၚ မွာ ေဝဖန္မႈကို ေၾကာက္ေသာ စစ္အစိုးရ၏ အေတြးအေခၚျဖစ္သည္။ ရွိေစေတာ့။ ၂၃ ႏွစ္ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ျပီးေနာက္ နည္းနည္း ပိုေစာင့္ရသည္မွာ သိပ္မထူးေတာ့ဟုသာ ဆိုရေတာ့မည္။
ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးၾကသည္ကို မသိရေသာ္ျငား ေျပာစကား ဆိုစကားတို႔ကေတာ့ ထူးျခားလာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ အေျပာင္းအလဲ လမ္းစေပၚသို႔ေရာက္ေနပါျပီဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထုတ္ေျပာလာသည္။ ဘာေျပာင္းလဲပါသ နည္း။ တိတိက်က် မသိရပါ။ အစိုးရ၏ အေျပာအဆို ေျပာင္းလဲလာသည္ကို ဆိုလိုသေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေဒၚစုႏွင့္ ဦးေအာင္ၾကည္ အၾကား၊ ေဒၚစုႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္ အၾကားတြင္ အမ်ားမသိေသာ သေဘာတူညီခ်က္ တခုခု ရထားေလသေလာ။ ျပည္သူတို႔ မသိရေသး။
သို႔ေသာ္ အစိုးရ၏ လက္ေတြ႔လုပ္ပုံကိုင္ပုံတို႔မွာမူ မေျပာင္းလဲေသးပါ။ တိုင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ ထိုးစစ္ကို တိုးျမွင့္ ဆင္ႏႊဲေလသည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတို႔ကို ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ားထပ္မံခ်ေလသည္။ ဗိုလ္ၾကီးေဟာင္း ေနမ်ဳိးဇင္ကို ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ခ်လိုက္ျခင္း၊ စည္သူေဇယ်ကို ေလာေလာလတ္လတ္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္ ထပ္ခ်လိုက္ ျခင္းသည္ ထင္ရွားေသာ သာဓက တရပ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ေဆာင္ရြက္ေတာ့မည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ ေဒၚစုက ယုံၾကည္ရပါသနည္း။ အစိုးရႏွင့္ ေဒၚစု အၾကားတြင္ တကယ္ပင္ ထိေရာက္ေသာ အေပးအယူ တခုခု သေဘာတူထားျပီးျပီေလာ။ သို႔မဟုတ္ အစိုးရကို ေျပာင္းလာေစခ်င္ေသာ ဆႏၵႏွင့္ အားေပး ဆြဲေခၚေနျခင္းသက္ သက္ေလာ။ တခုခု သေဘာတူထားျပီးျပီ ဆိုလ်င္ မေထာင္းတာ။ ကိုယ့္ဆႏၵႏွင့္ ဆြဲေခၚေနျခင္းမွ်သာ ဆိုပါမူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သည္ လူထုကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွား ေပးေနသလို ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။
ဒုတိယအုပ္စု လမ္းစဥ္ေလာ၊ တတိယအုပ္စု လမ္းစဥ္ေလာ
ထိုမွ်မကေသး။ အာရပ္ကမၻာမွာလို လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳး ျမန္မာျပည္အတြက္ မလိုအပ္ပါဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ထုတ္ေျပာလိုက္သည္။ ထူးပါသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ လူထုကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသေလာ။ အရပ္သား နာမည္ခံ စစ္အစိုးရအဖို႔မွာ ဝမ္းသာလိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ယေန႔ သည္လို လႈပ္ရွားခြင့္ရလာေအာင္ လမ္းေပၚတက္ အသက္ေပးခဲ့ၾကေသာ ၂၀၀၇ သံဃာႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားစိတ္ထဲတြင္ မည္သို႔ရွိၾကမည္နည္း။ ထိုအခ်က္ကို ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားခဲ့ပါသေလာ။
လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို ပ်က္စီးေစမည့္ အရာမဟုတ္။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို အေထာက္အပံ့ျပဳမည့္အရာဟူ ေသာ အခ်က္ကို ေဒၚစုယုံၾကည္ဟန္မတူ။ “ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ေပၚႏိုင္ရန္ အစိုးရဘက္က ကိုယ့္ကို ယုံဖို႔လိုသည္၊ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ရမည္၊ အစိုးရ အထင္မွားမည့္ လုပ္ရပ္ အေျပာအဆုိ အျပဳအမူမ်ဳိးကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္” ဟူေသာ ေအာင္ႏိုင္ဦး၊ တင္ေမာင္သန္း၊ ေဇာ္ဦး အစရွိသည့္ ဗဟုတို႔၏ အယူအဆမ်ဳိးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နွစ္သက္ပုံရသည္။ “စစ္တပ္ႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ကိုယ့္လက္ကို သူျမင္ေအာင္ ထုတ္ျပထားရမည္” ဟူေသာ ေနဝင္းေမာင္၏ အယူအဆမ်ဳိးကို လက္ခံသည့္ အဆင့္ အထိေတာ့ မေရာက္တန္ရာေသးဟု ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။
သို႔ေသာ္ အာရပ္ကမၻာလို လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးမလုိအပ္ပါ ဟူေသာ အေျပာမွာ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရအထင္မွားမွာ စိုးေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးလိုက္ ေသာ စကားဟု ထင္ျမင္စရာျဖစ္ပါသည္။
ႏိုးၾကားတက္ၾကြေသာ လူထုကို “ျငိမ္ျငိမ္ေနၾကပါ၊ သင္တို႔ကို ဖိႏွိပ္ေနသူကို မဆန္႔က်င္ၾကပါႏွင့္၊ သင္တို႔ လိုခ်င္ေသာ အရာကို ကြ်န္မက ေအးေအးေဆးေဆး ေဆြးေႏြးျပီး ရယူေပးပါမည္” ဟူေသာ အနက္ေဆာင္သည့္ စကားမ်ဳိးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာခဲ့ေလျပီ။ လူထုကို ျငိမ္ခိုင္း ခဲ့သည့္ အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့လ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူတရပ္လုံးႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရန္ အသင့္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားမွ ဘာမွ် မရဘဲ ျငိမ္ေနမိသည့္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမ်ားကို လက္လႊတ္ဆုံးရွံဳးျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါမူ ထိုသို႔ျငိမ္ခိုင္းခဲ့သည့္ အတြက္ ေဒၚစုတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။
ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာရလ်င္ ေဒၚစုသည္ ျပည္သူလူထု၏ အင္အားထက္ ဗဟုႏွင့္ တတိယအုပ္စုတို႔၏ အေတြးအေခၚကို ပိုယုံၾကည္ပုံရသည္။ လူထု၏ အင္အားထက္ စစ္အစိုးရ၏ လက္နက္အင္အားကို ပိုအထင္ၾကီးဟန္ရွိသည္။ လူထု လမ္းေပၚထြက္လ်င္ ေသြးထြက္မည္။ ေသမည္။ စစ္အစိုးရကသာ အႏိုင္ရမည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတြးထင္ ပုံ ရသည္။ ထိုသို႔ လူထုေသြးေျမက်လ်င္ သူ႔ကို လက္ညွိဳးထိုးၾကမွာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာက္ပုံရသည္။ လူထုကို ေခါင္းေဆာင္ျပီး လူထုႏွင့္အတူ လမ္းေပၚထြက္ရမွာကိုလည္း ေၾကာက္ပုံရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ အားၾကီးေသာ အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ရဲေသာ သတၱိ၊ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဝံ့ေသာ ခြန္အား နည္းပါးလာျပီဟု ထင္ရသည္။ လူထုကို မေၾကာက္ၾက ႏွင့္ဟု မၾကာခဏေျပာတတ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ လူထုထက္ေၾကာက္တတ္ပုံရသည္။ ကိုယ့္လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ အသက္စြန္႔တိုက္ပြဲဝင္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနေသာ လူထုမွာ ေခါင္းေဆာင္ကဆြဲထားေသာေၾကာင့္ စိတ္ေလ်ာ့ထားရေသာ အျဖစ္ ေရာက္ ေနသည္။ တိုက္ပြဲမဝင္ဘဲ ဦးသိန္းစိန္ကို တရားခ်ျပီး ဒီမိုကေရစီ ရမည္ဆိုလ်င္ေတာ့ အတုိင္းထက္လြန္ တံခြန္ႏွင့္ ကုကၠားပါေပ။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ လြယ္လြယ္ႏွင့္ ရႏိုင္ပါမည္ေလာ။ ရႏိုင္မရႏိုင္ဆိုသည္ကို ယခုထက္တိုင္ စမ္းသပ္၍ မျပီးစီးႏိုင္ေသးပါသေလာ။ ၂၃ ႏွစ္ သခၤန္းစာျဖင့္ မသိႏိုင္ေသးပါသေလာ။
ေဆြးေႏြးပြဲကို အဓိက ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အျဖစ္ ဆုပ္ကိုင္ျပီး လူထုတိုက္ပြဲကိုပင္ ဟန္႔တားရေလာက္ေအာင္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာေတြမ်ား ရရွိထားပါသနည္း။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မသိေသာ အာမခံခ်က္ တစုံတရာကို ေဒၚစု ရရွိထားျပီး ျဖစ္ပါသေလာ။ အကယ္၍ ေဒၚစု တစုံတရာရရွိထားလ်င္ ထုိရရွိထားေသာ တစုံတရာသည္ ဘာျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားသိရွိၾကပါသေလာ။ စီအီးစီမ်ားကို ခ်ျပေဆြးေႏြးထားျပီး ျဖစ္မည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ ယုံၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။ ေဒၚစုသည္ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ တကိုယ္ေတာ္ အလုပ္မ်ဳိးကို မလုပ္ဟုထင္ပါသည္။ မလုပ္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။
ေဆြးေႏြးပြဲ၏ ရလဒ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ၾကားသိခြင့္ရသမွ်အေပၚမွ အေကာင္းျမင္ႏွင့္ ေျပာရပါမူ ယခုေနာက္ဆုံးအၾကိမ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေအာင္ၾကည္တို႔ ေတြ႔ဆုံျပီးေနာက္တြင္မူ အစိုးရဘက္က အနည္းငယ္ အေလ်ာ့ ေပးလိုက္ေသာ လကၡဏာတရပ္ကို ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ျမင္လာရသည္ ဟုဆိုရပါမည္။ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားမွတ္ပုံတင္ျခင္း ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေပး လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ အနည္းငယ္ဟု ေျပာရျခင္းမွာ တခ်က္ကို ျပင္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း၊ ေနာက္တခ်က္ကိုမူ ထုံးစံအတိုင္း မလိမ့္တ ပတ္ ဆက္လုပ္ေနေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေထာင္က်ေနသူမ်ားကို ပါတီမွ ထုတ္ပစ္ရမည္ဟူေသာ စည္းကမ္းခ်က္ကို ျပင္ေပး လိုက္သည္။ ယင္းကား အေလ်ာ့ေပးလိုက္ေသာ အခ်က္။ အေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟူေသာ အခ်က္အစား၊ အေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာပါမည္ဟု ျပင္ေပးလိုက္သည္။ ယင္းကား မလိမ့္တပတ္လုပ္လိုက္ေသာ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနျဖင့္ မွတ္ပုံတင္ေရး မတင္ေရးကို ပါတီကိုခ်ျပ ေဆြးေႏြးျပီး ဆုံးျဖတ္မည္ဟုဆိုသည္။ ေလးစားလိုက္နာပါမည္ဟူ ေသာ အခ်က္ကို ျပင္ဆင္ေပးရန္ေတာင္းဆုိေသာ အသံကိုကား မၾကားရပါေခ်။ ဘာ့ေၾကာင့္ မေတာင္းပါသနည္း။ တခ်က္ရလ်င္ ေတာ္ျပီ၊ ေက်နပ္ေလာက္ျပီဟု သေဘာထားေသာေၾကာင့္ပါေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေတာင္းလည္း ရမည္မဟုတ္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ မွတ္ပံုတင္လိုေဇာၾကီးလြန္းေသာေၾကာင့္ အညွာလြယ္သြားပါသေလာ။
စစ္အစိုးရသည္ကား ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို တျပားသားမွ် အပြန္းမခံပါ။ တကယ့္ အႏွစ္သာရသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္အစိုးရ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ တကယ္တန္း အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္ေသာ အရာမွာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း စစ္အစိုးရ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ ဒီမိုကေရစီဘက္ကမူ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို မျပင္ေသးသမွ် က်န္ေသာ ဟန္ျပ လုပ္ရပ္မွန္သမွ်သည္ ဘာမွ်မဟုတ္ဟူေသာ အခ်က္မ်ဳိးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ဆုပ္ကိုင္ထားပုံမရ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္က ေျပာင္းလဲမႈ၏ အစသုိ႔ေရာက္ေနပါျပီဟု ေျပာေနသည့္ ၾကားထဲကပင္ အစိုးရသည္ စိတ္ပ်က္စရာ အျပဳအမူကို ထပ္မံ ျပဳမူလိုက္ျပန္သည္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀ ေက်ာ္ကိုသာ တြန္႔တိုစြာ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ အေကာင္း ျမင္ျပီး အမွတ္ေပးလိုေသာ သူတို႔သည္ပင္ မွန္းခ်က္ႏွင့္ နွမ္းထြက္ မကိုက္ျဖစ္ရျပန္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္ လႊတ္ေပးဦးမလိုလို ေလသံ ပစ္ျပီး ယီးတီးယားတားလုပ္ေသာ အလုပ္ကိုလည္း ထုံးစံအတိုင္းလုပ္ျပန္ပါသည္။
အမာဂိုဏ္း၊ အေပ်ာ့ဂိုဏ္း
ယေန႔ စစ္အစိုးရထဲတြင္ အမာဂိုဏ္းႏွင့္ အေပ်ာ့ဂိုဏ္းဟူ၍ ဂိုဏ္းႏွစ္ခုကြဲေနသည္ဟူေသာ အျမင္မွာ အေတာ္ပင္ ေခတ္စားလွသည္။ သိန္းစိန္က အေပ်ာ့၊ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးကအမာ၊ စိုးသိန္းက အေပ်ာ့၊ ေဇာ္မင္းက အမာဟူေသာ အေျပာတို႔မွာ လူေျပာမ်ားလွသည္။ တကယ္ပင္ ထိုသို႔ ကြဲျပားေနပါသလား။
စစ္အစိုးရ အတြင္းတြင္ ထိုသို႔ အေပ်ာ့အမာကြဲေနေသာေၾကာင့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ညွိႏႈိင္းလုပ္ကိုင္ ေနရသည္ဟု ဦးသိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကို ေျပာလိုက္သလား မသိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘာမွ် ျပန္မေျပာျပေသာေၾကာင့္ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘာမွ် မသိရပါ။
အကယ္၍ ဦးသိန္းစိန္က ထိုကဲ့သို႔ ေျပာခဲ့လ်င္ သူ႔အေျပာႏွင့္ပင္ ယုံၾကည္လိုက္ရမလား ဆိုသည္မွာလည္း စဥ္းစားစရာ ျပႆနာ တခု ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အစိုးရ အဖြဲ႔အတြင္းတြင္ အေပ်ာ့အမာ ကြဲမကြဲကို ဆႏၵစြဲ လုံးဝကင္းစင္စြာျဖင့္ တိတိက်က် သုံးသပ္ႏိုင္ရန္မွာ မလြယ္လွပါ။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္ တဦးတည္းအျမင္ကို ေျပာရလ်င္ ထိုဇာတ္လမ္းသည္၊ စစ္အစိုးရထြင္ေသာ ဇာတ္လမ္း၊ ဗိုလ္သန္းေရႊေရးေသာ ဇာတ္လမ္းဟု သာ ယူဆပါသည္။ တကယ္တန္း သိန္းစိန္ တင္ေအာင္ျမင့္ဦး အားျပိဳင္ေနလ်င္၊ စိုးသိန္း ေဇာ္မင္း ခြပ္ေနၾကလ်င္၊ ေရႊမန္း ေက်ာ္ဆန္း စားခြက္လုေနၾကလ်င္၊ အရပ္သားအမည္ခံ အစိုးရသည္ ယခုလို ေပၚလစီတခုျပီး တခု ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ ထုတ္ျပ ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ တေယာက္ကတင္ တေယာက္ကဖ်က္ ျဖစ္ေနဖို႔ မသင့္ပါလား။ အထူးလုပ္ပိုင္ခြင့္ ရထားေသာ မင္းေအာင္လႈိင္တို႔ အမ်ဳိးသား လုံျခဳံေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးေကာင္စီကေရာ ယခုလို ျငိမ္ျငိမ္ေလး ကုပ္ေနပါမည္လား။ သူတို႔ သည္ေလာက္ ျငိမ္ေန ျခင္းမွာ သူတို႔ခ်င္း သိပ္စည္းလုံးေန ေသာလကၡဏာဟု မဆိုႏိုင္ပါသေလာ။
သူတို႔ ဘာကို လိုခ်င္သလဲ။ ငါတုိ႔ ဘာကို လိုခ်င္သလဲ။
သို႔ဆိုလ်င္ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရသည္ ဘာေတြ လိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ ယခုလို လုပ္ဇာတ္မ်ဳိးခင္းေနပါသနည္း။ ဒီမုိကေရစီကို သူတို႔လည္း လိုလား ပါေၾကာင္း အဘယ္ေၾကာင့္ အသံလႊင့္ေနပါသနည္း။
ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရသည္ လူထု လႈပ္ရွားမႈကို ေၾကာက္သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မတိုင္ခင္ကတုံးကေတာ့ လူထုသည္ ေၾကာက္ေနျပီဟုထင္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေဝဖန္ သုံးသပ္သူဆိုသူတို႔ကလည္း ထိုအတိုင္းေျပာၾကသည္။ သတင္းမီဒီယာသမား အမ်ားစုကလည္း ထိုအတိုင္းေျပာၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း အလြန္ပင္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳကာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းေရး ေတာင္းဆိုေနသည့္ၾကားက ဓါတ္ဆီေစ်းကို တက္ျပလိုက္သည္။ တကယ္တန္း ၂၀၀၇ ခု အေရးအခင္းၾကီးျဖစ္ျပီးေသာအခါ စစ္အစိုးရသည္ အေၾကာက္လြန္ လာျပန္ေလသည္။ ေနာက္တခါ သံဃာကို သတ္ခိုင္းလ်င္ စစ္တပ္ကြဲေတာ့မည္ကို သူသိသည္။ အာရပ္ကမၻာမွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္လာေတာ့ အစိုးရမွာ ပိုေၾကာက္လာသည္။ လူထုလႈပ္ရွားမႈတို႔၏ ကူးစက္တတ္ေသာ သေဘာသဘာဝကို သူတို႔ အသိဆုံးျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္သူေတြ မေက်နပ္ၾကတာကိုလည္း သူတို႔ပင္ အသိဆုံး ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္သူတို႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာကို ေျပာင္းလာသည္။ ထို႔အျပင္ အာဆီယံမွာ ဥကၠဌေနရာယူခ်င္သည္။ IMF ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကး အဖြဲ႔ထံမွ ေခ်းေငြရခ်င္သည္။ အေမရိကန္တို႔၏ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈကို ပယ္ဖ်က္ေပးေစခ်င္သည္။ ထိုမွ်မက ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ အေမရိ ကန္ႏွင့္ ေရႊလမ္းေငြလမ္း ျပန္ေဖာက္ခ်င္သည္။ ေအာက္ေျခစစ္သားေတြ၏ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈကိုလည္း ျပန္ရခ်င္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ား ကား ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ အသြင္ေဆာင္ထားေသာ စစ္အစိုးရ၏ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ရရွိဖို႔ အတြက္ ဒီမိုကေရစီစကားကို အာဏာရွင္မ်ားပါးစပ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ထိုအခ်က္မ်ားကိုသာ ရမည္ဆိုပါက ဘာကို ေပးရေပးရ ေပးမည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ားကိုသာရမည္ဆိုပါက ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအားလုံးကို လႊတ္ေပးရမည္ဆိုလ်င္လည္း သူတို႔ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ေစ်းမတည့္ေသးလို႔သာ ေစ်းကိုင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အားလုံးႏွင့္ ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲရမည္ဆိုလ်င္လည္း ရပ္စဲႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ရပ္လည္း ရပ္စဲခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ ရပ္စဲခ်င္သည္မွာ ယာယီသာ ျဖစ္သည္။ ထာဝရေတာ့ မဟုတ္။ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က လြယ္လြယ္ ႏွင့္ အညာမခံေတာ့ေသာေၾကာင့္သာ ယာယီ အပစ္ရပ္စဲေရးမွာ ရွည္ၾကာခက္ခဲ ေနျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔ မေပးႏိုင္ေသာ အခ်က္သုံးခ်က္ရွိေနပါေသးသည္။
၁။ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္မေပးႏိုင္။ သည္အခ်က္သည္ အဓိက အက်ဆုံးအခ်က္ျဖစ္သည္။ ဒါကို ေပးလိုက္ရလ်င္ ဒီမုိကေရစီ ေပးလိုက္ရ ျခင္းမည္ပါသည္။
၂။ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးႏွင့္ ( ယာယီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ထက္ အဓိပၸါယ္ျပည့္ဝေသာ ) ထာဝရျငိမ္းခ်မ္းေရး မလုပ္ႏိုင္။ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ႏိုင္ငံေရး လိုလားခ်က္ တခုမွ်မေပးဘဲ ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားရေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ဳိးကိုသာ ဆက္လက္ အခ်ိန္ဆြဲျပီး ေပးထားလိုသည္။
၃။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆႏၵျပခြင့္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားခြင့္၊ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ေဟာေျပာခြင့္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဖြဲ႔အစည္း တည္ေထာင္ခြင့္ အစစ္အမွန္မ်ားကို မေပးႏိုင္။ ထိုအခ်က္မ်ားကို ေပးလိုက္ရလ်င္လည္း ဒီမိုကေရစီ တစိတ္တေဒသ ေပးလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေပးႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရဘက္က ထိုအျမင္မ်ဳးိရွိရိုးမွန္ခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္ကလည္း ယင္းႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္မ်ဳိးရွိဖို႔လိုပါသည္။ ထိုအခ်က္ သုံးခ်က္ကို မရေသးသမွ် ဒီမိုကေရစီ မရေသးဟု ခံယူျပီး ထိုသုံးခ်က္ရရွိေရးကို အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစေသာ ဘယ္နည္းလမ္းကို မဆို အသုံးျပဳသြားရန္ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အစိုးရ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ပါေစ။ ေဆြးေႏြးေနသမွ် မဆန္႔က်င္ၾကနဲ႔။ ယုံၾကည္မႈ ပ်က္ျပားလိမ့္မယ္။
စစ္အစိုးရက တဘက္က ေဆြးေႏြးပြဲကို ျပသည္။ တျခားတဘက္မွာေတာ့ ဖမ္းစရာရွိတာဖမ္းသည္။ ေထာင္ခ်စရာရွိတာကို ေထာင္ခ် သည္။ တိုက္စရာရွိေသာ ေနရာတြင္ တိုက္သည္။ သတ္စရာရွိေသာလူေတြကိုလည္း သတ္ေနပါေသးသည္။
ဒီမိုကေရစီဘက္မွာေတာ့ ေဆြးေႏြးပြဲကို တဘက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တေယာက္တည္းႏွင့္ လုပ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စစ္အစိုး ရထံမွ ကိုယ္လုိခ်င္ေသာအရာကို ကိုယ့္အင္အားျပျပီးေတာင္းဆိုမွရမည္ဟု ယုံၾကည္သူေတြက အသက္ႏွင့္ရင္း၍ လမ္းေပၚထြက္ ဆႏၵ ျပ ၾကသည္။ ထိုသို႔ ဆႏၵျပၾကသူမ်ားကို ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားဆိုသူမ်ားကလည္း အျပစ္တင္သည္။ တတိယအုပ္စုဆိုသူမ်ားကလည္း အျပစ္တင္ၾကသည္။ သူတို႔လုပ္တာႏွင့္ ေဆြးေႏြးပြဲပ်က္ေတာ့မည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအျပစ္တင္မႈမွာ တရားမွ်တပါ၏ေလာ။ ၄င္း အျပင္ ထို ဆႏၵျပပြဲမ်ားမွာ ေဆြးေႏြးပြဲကို ပိုမိုအားေကာင္းေစသလား၊ ပ်က္ျပားေစမွာလား ဆိုေသာ အခ်က္မွာ အထူး အေလးအနက္ စဥ္းစားအပ္ ေသာ အရာျဖစ္ပါသည္။
စစ္အစိုးရကို သူတို႔ အလိုက် အေလ်ာ့ေပး ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ေျပာဆိုၾကသူတိုင္း အျမဲလက္ကိုင္ထားေသာ ဆင္ေျခစကားတခု ရွိပါသည္။ ယင္းကား ဒါကလြဲျပီး တျခားဘာမွ် လုပ္စရာမရွိဟူေသာ စကားျဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ ထိုစကားသည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို မယုံၾကည္ ေသာ ေၾကာင့္ ေျပာေသာစကားသာျဖစ္ပါသည္။ တျခားေရြးခ်ယ္ရန္နည္းလမ္းမွာ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္ပါသည္။ ၈၈ အေရးအခင္း မေအာင္ျမင္၊ ၂၀၀၇ လႈပ္ရွားမႈ အက်ဳိးမရွိဟု ထိုသူတို႔ ေျပာၾကပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ဒီေန႔ ရရွိထားေသာအသီးအပြင့္မွန္သမွ်သည္ ထိုအေရးအခင္း ၾကီးႏွစ္ခု၏ ရလဒ္မ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္ၾကပါ။ ၈၈ အေရးအခင္းသာ မရွိလ်င္ ႏိုဗဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဆိုေသာ ေခါင္းေဆာင္ပင္ မရွိႏိုင္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ ဘာဆုတခုမွ မရပါ။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၏ ဒီမိုကေရစီေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထက္ ပိုပါသည္။ ထိုအခ်က္ ကို အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားက မသိေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူမ်ားသိပါသည္။
လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ ေနာင္တြင္လည္း ျငင္းဆန္၍ မရႏိုင္ေသာအရာ အျဖစ္ ထပ္မံ ေပၚထြက္လာပါဦးမည္။ ၾကံ့ဖြ႔ံ အစိုးရ မရိုးသား ေၾကာင္း၊ ေဆြးေႏြးပြဲႏွင့္ အလုပ္မျဖစ္ႏို္င္ေၾကာင္း ထင္ရွားလာေသာ တေန႔တြင္ အားလုံးသည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ေတာင္းဆိုလာၾက ပါလိမ့္ဦးမည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရသည္ အားလုံးကို ခ်ည္ျပီးတုတ္ျပီး ခ်ိဳးႏွိမ္ျပီး ျဖစ္ေနမွာကို ကြ်န္ေတာ္ စိုးရိမ္မိ ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ႏွစ္သက္ပုံမရပါ။ ႏိုင္ငံေရးအရ အလြန္ၾကပ္တည္းေသာ ကာလမ်ဳိးတြင္ပင္ လူထုကို ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ၾကပါ။ လမ္းေပၚထြက္ၾကပါဟု ဘယ္ေတာ့မွ တည့္တည့္မေျပာ။ လူထုကို ကိုယ့္ဖာသာ လုပ္ယူမွ ရမည္ဟု ေစာင္းပါးရိပ္ ျခည္ေလာက္သာ ေျပာသည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးသည္လည္း လူထုအေနႏွင့္ လမ္းေပၚမထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အေျခအေန သိပ္ၾကပ္တည္း ေနေသာ ကာလမ်ဳိးျဖစ္တတ္ပါသည္။ တကယ္တန္းလူထုမွာ အခြင့္သာလာေသာ ယခုလိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္မူ လူထုကို လမ္းေပၚမထြက္ ေအာင္ ဆြဲထားျပန္ပါသည္။ လူထုကို ဘာလုပ္ေစခ်င္ပါသနည္း။ လူထုကို ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ လမ္းေပ်ာက္ေနေစခ်င္ပါသလား။ ဒီမိုကေရစီ ရမရဆိုသည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္ ႏွစ္ဦးတည္းအေပၚတြင္သာ မူတည္ ပါသလား။ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေနခ်ိန္တြင္ အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေနပါျပီဟု ေျပာဆိုေနျခင္းမွာ အျဖစ္မွန္ႏွင့္ ကိုက္ညီပါ၏ေလာ။ သို႔မဟုတ္ တိုးတက္မႈရွိ မရွိ တိုင္းတာေျပာဆိုေနေသာ “အေျခအေနေတြ” ဆိုေသာ အရာေတြထဲတြင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားမထားခဲ့ေလ သေလာ။
စစ္အစိုးရဘက္တြင္ အေပ်ာ့အမာ ကြဲမကြဲ ဆိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔သိသည္မွာ ဒီမိုကေရစီဘက္တြင္ အေပ်ာ့အ မာကြဲေတာ့မည့္ အရိပ္လကၡဏာမ်ား ထြက္ေပၚေနသည္ဆိုသည့္ အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ တက္ၾကြသူ လူငယ္မ်ား၊ တက္ၾကြသူ NLD အဖြဲ႔ ဝင္မ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေဆြးေႏြးပြဲကို ရာႏႈန္းျပည့္ ပုံျပီး လႊတ္ေပးထားရမွာကို ေတာ္ေတာ္ စိုးရိမ္ေနၾကပုံ ေပၚလာေန ပါသည္။ ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲေထာက္ခံေနသူမ်ားမွာ တတိယအုပ္စု၊ ဗဟု၊ NDF ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သူမ်ား၊ အေျခခံဥ ပေဒကို ေထာက္ခံသူမ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ ထိုသို႔ အျမင္ကြဲျပားမႈျဖစ္ေနၾကျခင္းမွာလည္း အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္၍ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းမ ဟုတ္ဘဲ အစိုးရက အစီအစဥ္ ရွိရွိ ခြဲေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တေယာက္ထဲ သဲ့ယူခြဲထုတ္ဖုိ႔ ၾကံစည္ေနပါသည္။ NLD စီအီးစီႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခြဲျခား ဆက္ ဆံေနပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးျပျပီး က်န္ စီအီးစီတို႔ကို မတူမတန္သလို ေနျပသည္။ တက္ၾကြသူမ်ားကို ရန္သူလို ဆက္ဆံသည္။ ထပ္ျပီး ေထာင္ခ်ဖမ္းဆီးျပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ NLD ေခါင္းေဆာင္ထက္ပိုသည္။ အားလုံး၏ ေခါင္း ေဆာင္ဆိုေသာ စကားမ်ိဳးကို တတိယအုပ္စုႏွင့္ NDF တို႔ကတဆင့္ အသံလႊင့္ေပးသည္။ တိုင္းရင္းသားတို႔ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုလည္း ခြဲျခားဆက္ဆံျပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္တြင္ တိုင္းရင္းသားတို႔ကို အင္တိုက္အားတိုက္ တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္ေနသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ရလ်င္ အေမရိကန္၊ အာဆီယံ၊ အိုင္အမ္အက္ဖ္တို႔ကိုလည္း ရျပီဟု စစ္အစိုးရက တြက္ခ်က္ပုံရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အေမရိကန္ကို ရျပီး ဒီမိုကေရစီ မေပးရလ်င္ စစ္အစိုးရ အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ားဘက္က ေျပာရလ်င္ အဆိုးဆုံးျဖစ္သည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေရးပါဆုံးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနေသးေသာေၾကာင့္ပင္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အေရးပါခဲ့ျပီး ေနာင္တြင္လည္း အေရးပါ ေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ သူသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအပါအဝင္ လူထု အမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိထားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ အားလုံးကို ညီညြတ္ေအာင္ စုစည္းေပးႏိုင္မည့္သူမွာလည္း သူသာ ျဖစ္ပါသည္။ လက္နက္ကိုင္ ႏွိမ္နင္းေနေသာ အစိုးရကို ရင္ဆိုင္ရန္ ညီညြတ္ေရး သည္ အေရးၾကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း အေရးၾကီးသည္
သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေသာ အေရးၾကီးသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ မမွားႏိုင္ ပါဟုကား မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ ထိုသို႔ေသာ လူထု ေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ အညာမခံရႏိုင္ဟု မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ မွားခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလုံး မွားၾက ပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမို ၾကန္႔ၾကာ ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား လူထုအားျဖင့္ ျပန္လည္ တည့္မတ္ ေပးၾကဖို႔မွာ အားလုံး၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။
Posted by
ကုိေပါ
on Tuesday, November 1, 2011
Labels:
sharing
စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
| Websites | Blogs |
.jpg)
18 comments:
http://www.irrawaddyblog.com/2011/10/blog-post_8711.html
Acceptable, systematic reviews rather than bluntly attack to Daw Su and U Thein sein's government like as Acid, Ko Moe Thee,Ko Zar Ni and so on.
"ယခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႈိက္လိႈက္လွဲလွဲေထာက္ခံေနသူမ်ားမွာ တတိယအုပ္စု၊ ဗဟု၊ NDF ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သူမ်ား၊ အေျခခံဥ ပေဒကို ေထာက္ခံသူမ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္"
လံုး၀ မွားသည္။ ျပည္ပမွာ ေဘးထိုင္ဘုေျပာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္စားေနသူေတြကလြဲရင္ အနစ္နာခံတိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ၊ ျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထုေတြအားလံုး ေဒၚစုကို ေထာက္ခံပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ေဒၚစုက ဆႏၵျပတာကို ဘယ္တုန္းကမွ မဆန္႔က်င္သည့္အျပင္ ျပည္သူလူထုကို ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ႏွင့္ ရတဲ့နည္းနဲ႔ မိမိတို႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚဖို႔ အျမဲပဲတိုက္တြန္းပါသည္။ အခုစာေရးသူသသည္ ကိုေပါလို ျပည္ပမွာ ေလေပါေနသူသာ ျဖစ္မည္။ တကယ္လက္ေတြ႔က်က် တိုက္ပြဲ၀င္ေနသူ လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိသာလွပါသည္း။
(တတိယ အဆက္)
အေၾကာင္းရင္း မသိပဲ- မိမိရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္က ေနာက္ဆုတ္ သြားတာကို- ငါႏိုင္ၿပီလို႔ ထင္ယင္ - ကိုယ့္ေနာက္ေက်ာမွာ လာေနတဲ့ က်ားကို မျမင္ပဲ- ေရွ႕က ရန္သူ ထြက္ေျပးသြားတာကို ငါ့ကိုေၾကာက္လို႔ ဆိုၿပီး ၀မ္းသာ အားရ ျဖစ္ေနတာနဲ႕ တူတတ္ပါတယ္။
တကယ့္ အေၾကာင္းရင္းကို မသိပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ မ်က္ကြယ္ျပဳထားၿပီး ျဖစ္ျဖစ္- အမ်ားကို ေသြးၾကြေစမယ့္- တကယ္ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြနဲ႕ ေသြးကြဲ ေစႏိုင္တဲ့ ေရးသားခ်က္ေတြဟာ- တကယ့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ေအာင္ျမင္ဘို႔ အသာထား- လက္႐ိွ အေနမွာတင္ ၿပိဳင္ဘက္ တစ္ဘက္သူ ၀မ္းသာ စရာ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
တစ္ဘက္သူ က- မတတ္သာမွလို႔ ျဖစ္ေစ- သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူျဖစ္ေစ- အေလွ်ာ့ေပးျခင္းကို- ေအာင္ျမင္ျခင္း လို႔ မယူဆသင့္ သလို- သူဘာလုပ္မလဲ၊ ကိုယ္ဘာ ဆက္လုပ္ရမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္နဲ႕- အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ သတၱိနဲ႕၊ စင္ၾကယ္တဲ့ ေမတၱာနဲ႕ အိႏၵိယ ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရး အတြက္ အႏုနည္းနဲ႕ တိုက္ခဲ့သူ မဟတၱမ ဂႏၶီကို သတ္ခဲ့သူဟာ- ရန္သူ အဂၤလိပ္ မဟုတ္သလို- မူဆလင္ ဘာသာ၀င္ လည္း မဟုတ္ပါ။ အစြန္းေရာက္ ဟိႏၵဴပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မထင္ႏိုင္စရာပါပဲ။
“ ……………လူထုကို ျငိမ္ခိုင္း ခဲ့သည့္ အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့လ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူတရပ္လုံးႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရန္ အသင့္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားမွ ဘာမွ် မရဘဲ ျငိမ္ေနမိသည့္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမ်ားကို လက္လႊတ္ဆုံးရွံဳးျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါမူ ထိုသို႔ျငိမ္ခိုင္းခဲ့သည့္ အတြက္ ေဒၚစုတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ …….”
ဒီလို ေရးသားခ်က္ေတြဟာ- တကယ္ အလုပ္လုပ္ေနသူ၊ အျမင္႐ိွသူကို အစြန္းေရာက္ လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ ရန္တိုက္ေပးတဲ့ ေရးသားခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့ သူမ်ား ျဖစ္တဲ့ ကိုဇာဂနာ၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္ တို႔ကလည္း- ေဒၚစုနဲ႕ တစ္သေဘာတည္း ႐ိွေနပါတယ္။ သူတို႔ ေၾကာက္သြားတယ္ လို႔ ေျပာခ်င္ပါသလား။
အရိယာ မဟုတ္သူအားလံုး- အေဒါသ မကင္းသူ အားလံုးဟာ အေၾကာက္တရား ႐ိွပါတယ္။
ဒါေပမယ့္- မိမိရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ ပ်က္သုန္း သြားမွာကို မိမိ အသက္ထက္ ပိုၿပီး ေၾကာက္တဲ့သူေတြဟာ သူရဲေကာင္းပါ ကိုေပါ။
ေဒၚစုဟာ - အတၱနဲ႕ အလုပ္လုပ္ေနသူလား၊ ရာထူး တစ္ေနရာ ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး လုပ္ေနသူလား၊ တကယ့္ ႏိုင္ငံ အတြက္ အလုပ္လုပ္ ေနသူလား ဆိုတာကို - ျမင္ႏိုင္ေနပါတယ္။
စာေရးသူတိုင္းဟာ မိမိေရးသားခ်က္အတြက္- ေနာက္ဆက္တြဲ ကိစၥေတြကို တာ၀န္ယူရပါတယ္ ကိုေပါ။
အဆိပ္အေတာက္ ႐ိွတဲ့ အယူ၀ါဒကို စြဲကိုင္မိသြားလို႕- အေသခံ ဗံုးခြဲမွဳေတြ၊ ဂ်ပန္မွာ ေျမေအာက္ အဆိပ္ေငြ႕ နဲ႕ တိုက္ခိုက္မွဳေတြ၊ ဂ်င္ဂ်ဳန္း ရဲ႕ အယူအဆေၾကာင့္ လူေပါင္း ၉၀၀ ေက်ာ္ အဆိပ္ေသာက္ ေသသြားတာေတြ၊ အစြန္းေရာက္တဲ့ ဟစ္တလာေၾကာင့္- ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီးမွာ လူေပါင္း သန္း ၅၀ ေက်ာ္ ေသဆံုး ခဲ့တာေတြဟာ လက္ေတြ႕ပါပဲ။
ကိုယ္တိုင္လည္း- အဆိပ္အေတာက္ အယူအဆ ကင္းလြတ္မွသာ- သူမ်ားတကာကို လက္ဆင့္ကမ္း တင္ျပရာမွာ အဆိပ္အေတာက္ ကင္းႏိုင္မယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။
အခုလို ကြန္မန္႔ ႐ွည္႐ွည္ေရးခြင့္ရတဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုေပါ။
သစၥာနီ-၂ (စာေရးဆရာ သစၥာနီ မဟုတ္ပါ။)
(ဒုတိယ အဆက္)
ကိုယ့္ အေၾကာင္း ကိုယ္မသိပဲ- တစ္ဘက္သူ အေၾကာင္း မသိပဲ- စြတ္ရမ္းခဲ့မိလို႔- ဒုကၡေရာက္သြား ခဲ့ရတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကို ကမာၻ႕သမိုင္း၊ ျမန္မာ့သမိုင္း၊ ရာဇ၀င္ ေတြမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
အားလံုး သိတဲ့ ဥပမာေလးပဲ ေျပာပါ့မယ္။ တ႐ုပ္ျပည္- ယူနန္ နယ္စားက ျမန္မာကို က်ဴးေက်ာ္တာကို တြန္းလွန္ ခဲ့တဲ့- ၀န္ႀကီး မဟာသီဟ သူရ နဲ႕ တိမ္ၾကားမင္းေခါင္ တို႔က- တကယ္တမ္း- ရန္သူ ကိုလည္း ရင္ဆိုင္ ၿပီးၿပီ။ ရန္သူ အေနအထား၊ ကိုယ့္ အေနအထားလည္း သိၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ- ရန္သူကို ေမာင္းထုတ္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ စစ္ေျပၿငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နန္းေတာ္မွာ ထိုင္- တိုက္ပြဲ ႏိုင္တဲ့ သတင္းေလာက္ပဲ သိၿပီး- ရန္သူ႔ အေနအထား ကို မသိတဲ့ ဆင္ျဖဴရွင္ မင္းကေတာ့- ဘာျဖစ္လို႔- တ႐ုပ္ျပည္ကို ဆက္မသိမ္းပဲ- စစ္ေျပၿငိမ္း လိုက္ရသလဲ ဆိုၿပီး- ၀န္ႀကီး မဟာသီဟ သူရ နဲ႕ တိမ္ၾကားမင္းေခါင္ တို႔က ေရွ႕တန္းကေန ဆက္လိုက္တဲ့ ဖလွယ္လို႔ ရလာတဲ့ လက္ေဆာင္ ပဏၰာေတြကို- သူတို႔ မိသားစု ေတြကို ေနပူထဲမွာ ၇-ရက္ထမ္းခိုင္း၊ သူတို႔ကို ရာထူးခ်၊ အသက္စြန္႕ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ အၾကပ္ တပ္မွဴး သူရဲေကာင္း ေတြကို- ရာထူးခ်၊ နဖူးမွာ - သူရဲေဘာ ေၾကာင္သ သူ လို႔ စုတ္နဲ႕ ထိုးၿပီး အရွက္ခြဲ ခဲ့ပါတယ္။
အခု ကိုေပါ ေရးေနတဲ့ (တင္ေနတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ) ဟာ ဒီလို အေနအထား မ်ိဳးမွာ ႐ိွေနတယ္လို ျမင္ပါတယ္။ စိတ္ေတာ့ မ႐ိွပါနဲ႕။
အင္အားႀကီးတဲ့ ရန္သူရဲ႕ သေဘာကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ရမယ္။
လက္႐ိွ ကိစၥေတြကို ၾကည့္ယင္- အီရတ္က ဆက္ဒမ္ ဟူစိန္ က်ဆံုးသြားရတာဟာ- အေမရိကန္ ရဲ႕ ၀င္ေရာက္ တိုက္ခိုက္မွဳ ေၾကာင့္ ျဖစ္သလို- လစ္ဗ်ားက ကဒါဖီ က်ဆံုးရတာဟာလည္း- ေနတိုးရဲ႕ ဗံုးၾကဲ အကူအညီ၊ ေထာက္လွမ္းေရး သတင္း အကူအညီ စတဲ့ ေရွ႕တင္ေရာ၊ ေနာက္ကြယ္ အေျခအေန မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း အေနအထား နဲ႕ ျမန္မာ အေနအထား မတူလို႔- ဒီလို လမ္းကို မေရြးသင့္ေၾကာင္း- အသိဥာဏ္ ႐ိွတဲ့သူေတြက သိပါတယ္။
လုပ္ယင္ ျဖစ္မွာပဲ ဆိုတာကို ယံုၾကည္ယင္- Ways and Means ေတြကို အယင္ ေလ့လာသံုးသပ္ မြမ္းမံ ရပါတယ္။ ပယင္း၊ ဒုတၳာ သခင္ ေရေျမ႔ရွင္ မင္းတရား၊ စတဲ့ ကိုယ့္အေျခအေန ကိုလည္း ကိုယ္ အမွန္ အတိုင္း မသိ၊ ရန္သူ႔ အေျခအေနကိုလည္း လံုး၀ မသိခဲ့တဲ့- ျမန္မာ မင္းေတြေၾကာင့္- စစ္ ၃-ႀကိမ္ရံွဳး၊ အေလ်ာ္ေပး ေျပညိမ္း နဲ႕ တစ္ပိုင္းစီ အသိမ္းခံရၿပီး၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျမန္မာျပည္ တစ္ျပည္လံုး သူ႕ကၽြန္ဘ၀ ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီေနရာ မွာ- ရန္သူ႕ အေနအထား ကိုနားလည္ ဘို႔ ၾကိဳးစားတဲ့- မင္းတုန္းမင္း ဟာ- အေျခအေန ကို ထိမ္းထားႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔လိုပဲ သေဘာထား႐ိွတဲ့ ထိုင္းဘုရင္ ရာမ ၄-နဲ႕ ၅- တို႔ေၾကာင့္လည္း ထိုင္း ႏိုင္ငံဟာ- ကၽြန္ဘ၀ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ တစ္ဘက္သူက- ရန္ျဖစ္ခ်င္လို႔ - တစ္နည္း အားျဖင့္- ရန္ျဖစ္မွ သူလိုခ်င္ တဲ့ အေနအထား ေရာက္သြားမယ္ ဆိုတာကို သိလို႔- ရန္စ လာတဲ့ အခါမွာ- ရန္မျဖစ္ပဲ ေနျခင္း ျဖင့္- တစ္ဘက္သူ လိုခ်င္တဲ့ အေနအထား၊ ကို မေရာက္သြားပါဘူး။
ကိုေပါ ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေရးခဲ့တဲ့- ဆရာစံ ေတာ္လွန္ေရး တို႔၊ ၁၃၀၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံု တို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တာလို႔ ဆိုတာဟာ အတိုင္းအတာ ေသးေသးေလး တစ္ခု အေနနဲ႕ ေတာ့ ဟုတ္ေကာင္း ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီအယင္က- ဗိုလ္မင္းေရာင္၊ ဗိုလ္ဥတၱမ၊ ဗိုလ္႐ိုင္း.. စတဲ့ ရာေပါင္း မ်ားစြာေသာ ေတာ္လွန္သူေတြ အသက္စြန္႕ခဲ့ၾကေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ဘာျဖစ္ခဲ့ပါသလဲ။
တကယ့္ အေၾကာင္းရင္းက- ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး အၿပီးမွာ- အဂၤလန္ ျပည္တြင္းမွာေရာ၊ ျပည္ပ ကိုလိုနီ နယ္မ်ားမွာပါ ႀကီးမားတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ေဘး စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ အဂၤလန္ ကိုယ္တိုင္လည္း ထိခိုက္ခဲ့ရသလို- ဘ႑ာေရး အားျဖင့္လည္း- ေဒ၀ါလီ ခံရလုနီး အေျခအေန ေရာက္ခဲ့လို႔- အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၃.၅ ဘီလ်ံ (အဲဒီတုန္းက ပမာဏ) ကို အေမရိကန္က ေခ်းခဲ့ရပါတယ္။ အိႏၵိယ ကို ၁၉၄၇ မွာ လြတ္လပ္ေရး ေပး၊ ျမန္မာကို ၁၉၄၈ စသျဖင့္- အျခား ႏိုင္ငံေပါင္း မ်ားစြာကို လြတ္လပ္ေရး ေပးလိုက္ ရပါတယ္။ ေတာင္းဘို႔ပဲ လိုခဲ့ပါတယ္။ သူကေတာ့ မအုပ္ခ်ဳပ္ ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ၁၉၄၅-က ၁၉၆၅ အတြင္းမွာ- ၿဗိတိသွ် ပိုင္ နယ္ေျမ လူေပါင္း သန္း ၇၀၀ ကေန ၅-သန္း (ေဟာင္ေကာင္ လူဦးေရ ၃-သန္း အပါအ၀င္) ပဲ က်န္ေအာင္ လြတ္လပ္ေရး ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ (http://en.wikipedia.org/wiki/British_Empire မွာ ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္)
(၃-ပိုင္းခြဲေရးထားပါတယ္။ ဆက္လက္ ဖတ္႐ွဳရန္)
ကိုေပါ ေရ..
ကၽြန္ေတာ္က ကိုေပါရဲ႕ ဆိုက္ကို မၾကာခဏ အလည္ေရာက္ပါတယ္။ အယူအဆ တူခဲ့တာေတြ ရိွခဲ့သလို- အခု ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အယူအဆ မတူတာေတြလည္း ႐ိွပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါး ရယ္- ၿပီးခဲ့တဲ့ ကိုေပါ ေဆာင္းပါး ေတြဟာ- ကိုေပါ ရဲ႕ အျမင္နဲ႕- လူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ အျမင္ကို ထင္ဟပ္တယ္ လို႔ ဆိုရပါမယ္။
ဒါေပမယ့္- ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက- ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္၊ ပို႔စ္ တစ္ပုဒ္ကို အမ်ားဖတ္ဘို႔ တင္တိုင္းမွာ- စာဖတ္သူေတြ အတြက္ အဆိပ္အေတာက္ မျဖစ္ဘို႔ အေရးႀကီးမယ္ ထင္ပါတယ္။
ဒါမ်ိဳး ေဆာင္းပါးေတြဟာ- ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲဘို႔ နဲ႕ ေဒၚစုကို အျမင္လြဲမွားသြား ဘို႔ကို- ရည္႐ြယ္ရင္း ရိွသည္ ျဖစ္ေစ၊ မ႐ိွသည္ ျဖစ္ေစ- လားရာကေတာ့- ဒီအတိုင္းကို ဦးတည္ ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ အခ်င္းခ်င္း- ျပည္သူ လူထု အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲမယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကို အျမင္လြဲ မယ္ ဆိုယင္-တစ္ဘက္သူ၊ တစ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ ၀မ္းေျမာက္စရာ မဟုတ္ဘူးလား။
ဒီေဆာင္းပါး မွာ ဆိုယင္- တိုက္႐ိုက္ ကိုပဲ- ေဒၚစု ကို စာဖတ္သူ ေတြနဲ႕ ေသြးကြဲေအာင္ ေရးသား ထားတာေတြ ကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြ႕ရပါတယ္။
“ ……………ထိုမွ်မကေသး။ အာရပ္ကမၻာမွာလို လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳး ျမန္မာျပည္အတြက္ မလိုအပ္ပါဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ထုတ္ေျပာလိုက္သည္။ ထူးပါသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ လူထုကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသေလာ။ အရပ္သား နာမည္ခံ စစ္အစိုးရအဖို႔မွာ ဝမ္းသာလိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။…….”
“ ……………လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို ပ်က္စီးေစမည့္ အရာမဟုတ္။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို အေထာက္အပံ့ျပဳမည့္အရာဟူ ေသာ အခ်က္ကို ေဒၚစုယုံၾကည္ဟန္မတူ။
လူထုကို ျငိမ္ခိုင္း ခဲ့သည့္ အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့လ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူတရပ္လုံးႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရန္ အသင့္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားမွ ဘာမွ် မရဘဲ ျငိမ္ေနမိသည့္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမ်ားကို လက္လႊတ္ဆုံးရွံဳးျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါမူ ထိုသို႔ျငိမ္ခိုင္းခဲ့သည့္ အတြက္ ေဒၚစုတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ …….”
“ ……………ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာရလ်င္ ေဒၚစုသည္ ျပည္သူလူထု၏ အင္အားထက္ ဗဟုႏွင့္ တတိယအုပ္စုတို႔၏ အေတြးအေခၚကို ပိုယုံၾကည္ပုံရသည္။ လူထု၏ အင္အားထက္ စစ္အစိုးရ၏ လက္နက္အင္အားကို ပိုအထင္ၾကီးဟန္ရွိသည္။ လူထု လမ္းေပၚထြက္လ်င္ ေသြးထြက္မည္။ ေသမည္။ စစ္အစိုးရကသာ အႏိုင္ရမည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတြးထင္ ပုံ ရသည္။ ထိုသို႔ လူထုေသြးေျမက်လ်င္ သူ႔ကို လက္ညွိဳးထိုးၾကမွာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာက္ပုံရသည္။ လူထုကို ေခါင္းေဆာင္ျပီး လူထုႏွင့္အတူ လမ္းေပၚထြက္ရမွာကိုလည္း ေၾကာက္ပုံရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ အားၾကီးေသာ အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ရဲေသာ သတၱိ၊ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဝံ့ေသာ ခြန္အား နည္းပါးလာျပီဟု ထင္ရသည္။ လူထုကို မေၾကာက္ၾက ႏွင့္ဟု မၾကာခဏေျပာတတ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ လူထုထက္ေၾကာက္တတ္ပုံရသည္။ …….”
ေဒၚစုကို လမ္းေၾကာင္းတည့္ ေပးရမယ္ လို႔လည္း- ေနာက္ပိုင္းမွာ- နိဂံုးခ်ဳပ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ေကာင္းပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကို ေျပာျပပါရေစ..
ပထမဦးစြာ ေျပာခ်င္တာက-
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈ ၊ ၁၉၈၈ အေရး အခင္းတို႔ဟာ အေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ေစတယ္ ဆိုေပမယ့္- ရလာတဲ့ ရလဒ္၊ ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုခံစားခဲ့ၾကရသလဲ ဆိုတာကို- ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့သူမ်ား အသိဆံုးပါ။
စစ္အစိုးရ အေနနဲ႕- ဒါကို ေျခာက္ျခား စရာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိေပမယ့္- သူတို႔ရဲ႕ ကုလားထိုင္ကို ကိုင္မလွဳပ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာကိုလည္း သိပါတယ္။ စည္းလံုးမွဳ၊ စည္းကမ္း ႐ိွမွဳ၊ ညီညြတ္မွဳ၊ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မွဳ၊ ဦးေဆာင္မွဳကို လိုက္နာ ႏိုင္မွဳ ေတြမွာ မျပည့္စံု ၾကေသးသလို- စိတ္ပညာပိုင္း၊ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာ ပိုင္း ျပင္ဆင္မွဳ အားနည္းခ်က္ေတြကလည္း ထင္ရွားေနေသး သေ႐ြ႕- ဟေၾကာင္း ေလးကို နည္းနည္း အပူေပးလိုက္တာနဲ႕ တစ္ျခမ္းစီ ကြဲသြားမယ္ ဆိုတာကိုလည္း- သူတို႔က ျမင္ထားပါတယ္။
တစ္ဘက္သူနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္ယင္- သူ႔ရဲ႕ အားသန္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ နဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ အားသန္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ကို အယင္ ဦးစြာ သံုးသပ္ရပါတယ္။
စစ္ပြဲနဲ႕ တိုက္ပဲြ ဟာ မတူပါဘူး။ တိုက္ပဲြ ေအာင္တိုင္း စစ္ပြဲ မေအာင္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ- မတိုက္ပဲ ေအာင္တဲ့ စစ္ဟာ အေအာင္ျမင္ဆံုး စစ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း တ႐ုတ္ စစ္သူၾကီး ဆြန္ဇူးက ေသနဂၤဗ်ဴဟာ စစ္ပညာ က်မ္းမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
(၃-ပိုင္းခြဲေရးထားပါတယ္။ ဆက္လက္ ဖတ္႐ွဳရန္)
ကိုေပါ ေရ..
ကၽြန္ေတာ္က ကိုေပါရဲ႕ ဆိုက္ကို မၾကာခဏ အလည္ေရာက္ပါတယ္။ အယူအဆ တူခဲ့တာေတြ ရိွခဲ့သလို- အခု ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အယူအဆ မတူတာေတြလည္း ႐ိွပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါး ရယ္- ၿပီးခဲ့တဲ့ ကိုေပါ ေဆာင္းပါး ေတြဟာ- ကိုေပါ ရဲ႕ အျမင္နဲ႕- လူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ အျမင္ကို ထင္ဟပ္တယ္ လို႔ ဆိုရပါမယ္။
ဒါေပမယ့္- ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက- ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္၊ ပို႔စ္ တစ္ပုဒ္ကို အမ်ားဖတ္ဘို႔ တင္တိုင္းမွာ- စာဖတ္သူေတြ အတြက္ အဆိပ္အေတာက္ မျဖစ္ဘို႔ အေရးႀကီးမယ္ ထင္ပါတယ္။
ဒါမ်ိဳး ေဆာင္းပါးေတြဟာ- ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲဘို႔ နဲ႕ ေဒၚစုကို အျမင္လြဲမွားသြား ဘို႔ကို- ရည္႐ြယ္ရင္း ရိွသည္ ျဖစ္ေစ၊ မ႐ိွသည္ ျဖစ္ေစ- လားရာကေတာ့- ဒီအတိုင္းကို ဦးတည္ ေနပါတယ္။
ကိုယ့္ အခ်င္းခ်င္း- ျပည္သူ လူထု အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲမယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကို အျမင္လြဲ မယ္ ဆိုယင္-တစ္ဘက္သူ၊ တစ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ ၀မ္းေျမာက္စရာ မဟုတ္ဘူးလား။
ဒီေဆာင္းပါး မွာ ဆိုယင္- တိုက္႐ိုက္ ကိုပဲ- ေဒၚစု ကို စာဖတ္သူ ေတြနဲ႕ ေသြးကြဲေအာင္ ေရးသား ထားတာေတြ ကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ေတြ႕ရပါတယ္။
“ ……………ထိုမွ်မကေသး။ အာရပ္ကမၻာမွာလို လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳး ျမန္မာျပည္အတြက္ မလိုအပ္ပါဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ထုတ္ေျပာလိုက္သည္။ ထူးပါသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ လူထုကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသေလာ။ အရပ္သား နာမည္ခံ စစ္အစိုးရအဖို႔မွာ ဝမ္းသာလိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။…….”
“ ……………လူထုလႈပ္ရွားမႈသည္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို ပ်က္စီးေစမည့္ အရာမဟုတ္။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးကို အေထာက္အပံ့ျပဳမည့္အရာဟူ ေသာ အခ်က္ကို ေဒၚစုယုံၾကည္ဟန္မတူ။
လူထုကို ျငိမ္ခိုင္း ခဲ့သည့္ အတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့လ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူတရပ္လုံးႏွင့္အတူ ကြ်န္ေတာ္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳရန္ အသင့္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားမွ ဘာမွ် မရဘဲ ျငိမ္ေနမိသည့္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းမ်ားကို လက္လႊတ္ဆုံးရွံဳးျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါမူ ထိုသို႔ျငိမ္ခိုင္းခဲ့သည့္ အတြက္ ေဒၚစုတြင္ တာဝန္ရွိသည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ …….”
“ ……………ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကို ေျပာရလ်င္ ေဒၚစုသည္ ျပည္သူလူထု၏ အင္အားထက္ ဗဟုႏွင့္ တတိယအုပ္စုတို႔၏ အေတြးအေခၚကို ပိုယုံၾကည္ပုံရသည္။ လူထု၏ အင္အားထက္ စစ္အစိုးရ၏ လက္နက္အင္အားကို ပိုအထင္ၾကီးဟန္ရွိသည္။ လူထု လမ္းေပၚထြက္လ်င္ ေသြးထြက္မည္။ ေသမည္။ စစ္အစိုးရကသာ အႏိုင္ရမည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေတြးထင္ ပုံ ရသည္။ ထိုသို႔ လူထုေသြးေျမက်လ်င္ သူ႔ကို လက္ညွိဳးထိုးၾကမွာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာက္ပုံရသည္။ လူထုကို ေခါင္းေဆာင္ျပီး လူထုႏွင့္အတူ လမ္းေပၚထြက္ရမွာကိုလည္း ေၾကာက္ပုံရသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တြင္ အားၾကီးေသာ အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ရဲေသာ သတၱိ၊ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ဝံ့ေသာ ခြန္အား နည္းပါးလာျပီဟု ထင္ရသည္။ လူထုကို မေၾကာက္ၾက ႏွင့္ဟု မၾကာခဏေျပာတတ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ လူထုထက္ေၾကာက္တတ္ပုံရသည္။ …….”
ေဒၚစုကို လမ္းေၾကာင္းတည့္ ေပးရမယ္ လို႔လည္း- ေနာက္ပိုင္းမွာ- နိဂံုးခ်ဳပ္ထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ေကာင္းပါၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာကို ေျပာျပပါရေစ..
ပထမဦးစြာ ေျပာခ်င္တာက-
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈ ၊ ၁၉၈၈ အေရး အခင္းတို႔ဟာ အေျပာင္းအလဲကို ျဖစ္ေစတယ္ ဆိုေပမယ့္- ရလာတဲ့ ရလဒ္၊ ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုခံစားခဲ့ၾကရသလဲ ဆိုတာကို- ခံစားခဲ့ၾကရတဲ့သူမ်ား အသိဆံုးပါ။
စစ္အစိုးရ အေနနဲ႕- ဒါကို ေျခာက္ျခား စရာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိေပမယ့္- သူတို႔ရဲ႕ ကုလားထိုင္ကို ကိုင္မလွဳပ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာကိုလည္း သိပါတယ္။ စည္းလံုးမွဳ၊ စည္းကမ္း ႐ိွမွဳ၊ ညီညြတ္မွဳ၊ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မွဳ၊ ဦးေဆာင္မွဳကို လိုက္နာ ႏိုင္မွဳ ေတြမွာ မျပည့္စံု ၾကေသးသလို- စိတ္ပညာပိုင္း၊ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာ ပိုင္း ျပင္ဆင္မွဳ အားနည္းခ်က္ေတြကလည္း ထင္ရွားေနေသး သေ႐ြ႕- ဟေၾကာင္း ေလးကို နည္းနည္း အပူေပးလိုက္တာနဲ႕ တစ္ျခမ္းစီ ကြဲသြားမယ္ ဆိုတာကိုလည္း- သူတို႔က ျမင္ထားပါတယ္။
တစ္ဘက္သူနဲ႕ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္ယင္- သူ႔ရဲ႕ အားသန္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ နဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ အားသန္ခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ကို အယင္ ဦးစြာ သံုးသပ္ရပါတယ္။
စစ္ပြဲနဲ႕ တိုက္ပဲြ ဟာ မတူပါဘူး။ တိုက္ပဲြ ေအာင္တိုင္း စစ္ပြဲ မေအာင္ပါဘူး။ ဒီလိုပဲ- မတိုက္ပဲ ေအာင္တဲ့ စစ္ဟာ အေအာင္ျမင္ဆံုး စစ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း တ႐ုတ္ စစ္သူၾကီး ဆြန္ဇူးက ေသနဂၤဗ်ဴဟာ စစ္ပညာ က်မ္းမွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
(၃-ပိုင္းခြဲေရးထားပါတယ္။ ဆက္လက္ ဖတ္႐ွဳရန္)
ကုိသစၥာနီ ေျပာတာကုိ သေဘာတူပါတယ္။
(ပထမ)
အထက္ပါ ကို Thitsarni ၏ ကြန္မန္႔အား ေထာက္ခံၿခင္းၿဖင္႔ မိမိေၿပာလိုသည္မ်ားကိုလဲ ၿဖည္႔စြက္ေၿပာခြင္႔ၿပဳပါ။
ယခုေဆာင္းပါး ပါ အခ်က္လက္မ်ားသည္ ၿမန္မာ႔နိုင္ငံေရး ၿဖစ္စဥ္မွ ထင္ရွားေသာၿဖစ္စဥ္မ်ားကို ေနာက္ခံထားေရးသားထားၿပီး အဓိက ဦးတည္ခ်က္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္အား တိုက္ခိုက္လိုရင္း ၿဖစ္သည္ဟု ထင္ၿမင္မိပါသည္။ အေႀကာင္းမွာ ပညာနွင္႔ ယွဥ္ေသာ သတၱိကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္အား သူရဲေဘာေႀကာင္သည္႔ အတြက္ေႀကာင္႔ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီရရိွဖို႔ စီးခ်င္းထိုးဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနသူသဖြယ္ အေရးသားမ်ား ပါေနေသာေႀကာင္႔ၿဖစ္သည္။ က်ဳပ္အေနနဲ႕ကေတာ႔ ကိုစာပါ အခ်က္မ်ားကိုသာ ဦးတည္ တုံ႔ၿပန္သြားမည္ၿဖစ္သည္။
{ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နယ္ခရီးထြက္မည္၊ စည္းရုံးေရးခရီးစဥ္စမည္ဟု ထုတ္ေျပာလာသည္။ စစ္အစိုးရက မၾကိဳက္၊ ေၾကာက္သည္။ သတင္းစာထဲမွာ ေဆာင္းပါးေရးျပီး ကန္႔ကြက္ တားျမစ္ျပန္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘယ္သူမၾကိဳက္ၾကိဳက္ ထြက္မည္ဟု ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ အေျပာသာျဖစ္သည္။ တကယ္တန္းတြင္မူ ပဲခူးေလာက္ကို စတိသေဘာေလာက္မွ်သာ ခရီးထြက္ျပီး ရပ္သြားျပန္သည္။ ...}
နယ္ခရီးစဥ္ ဆိုတိုင္း ေ၀းေ၀းသြား မ်ားမ်ားသြားစရာ မလိုပါ။ ခရီးစဥ္ရည္ရြယ္ခ်က္အေပၚပဲမူတည္ပါလိမ္႔မယ္။ စည္းရံုးေရးအတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္လို႔ သြားသလား။ ေသြးတိုးစမ္းဖို႔ သြားသလားဆိုတာ ထိုစာေရးသူ ခြဲၿခားနားလည္နိုင္ပံုမေပၚပါ။ ေနာက္ဆံုး ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ ေရဒီယို အေမးအေၿဖခန္းမွာ နယ္ခရီးစဥ္ေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႔ ေၿဖႀကားထားပါတယ္။
{ထို႔ထက္ ပိုထူးျခားေသာ ေရႊ႔ကြက္တို႔ကို ေတြ႔ျမင္လာရသည္မွာ အစိုးရသစ္ ေပၚထြက္လာျပီး ေနာက္ပိုင္းျဖစ္သည္။ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္သည္ အစိုးရသစ္၏ မူဝါဒေၾကျငာေသာ မိန္႔ခြန္းတြင္ ဆင္းရဲမႈေလ်ာ့ခ်ေရးဟူေသာ စကားမ်ဳိးကို ေျပာလာသည္။ သည္တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနေသာ အခ်က္ကို သည္မိန္႔ခြန္းျဖင့္ ပထမဆုံးအၾကိမ္ ဝန္ခံလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ျပည္တြင္း စစ္မီးဟူသည္ မည္ သူ႔အတြက္မွ် အက်ိဳးမရွိဟူေသာ အခ်က္မ်ဳိးကို ေျပာလာသည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုေသာ စကား၊ မတူကြဲျပားေသာ အျမင္ရွိသူမ်ားႏွင့္ စကား ေျပာဆိုစည္းရုံးမည္ဟူေသာ သေဘာထားမ်ဳိးကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာသည္။ သည္ေရႊ႔ကြက္ကား အမွန္ ထူး ျခားေသာ ေရႊ႔ကြက္ျဖစ္သည္။ အာဏာရွင္ပါးစပ္က ဒီမိုကေရစီ စကား ထြက္လာေပျပီ။}
ထိုစကားတို႔ ဘာမ်ားမွားသနည္း။ ထိုစကားမ်ား ေၿပာထြက္လာသည္မွာ ေၿပာင္းလဲမႈ တကယ္လိုၿပီဆိုတာကို အသိမွတ္ၿပဳရာ မႀကေပေလာ။ တကယ္စိတ္မပါပဲ rhetoric ၿဖစ္ရံုသက္သက္ ဒီအစိုးရ ဒါေတြေၿပာတယ္ထင္ရင္..poverty ဆိုတဲ႕ စကားကို နိုင္ငံေတာ္အစိုးရ အားအႀကည္ညိဳပ်က္ေစတဲ႕ စကားဟု သိထားႀကတဲ႕ နိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈဆိုတာ ဘာကိုေခၚတယ္က စၿပီး တိုင္းၿပည္အေၿခအေနကို အမွန္တိုင္းလက္ခံလာေအာင္ ပညာသားပါပါနဲ႕ မီးေမာင္းထိုးၿပခဲ႕တဲ႕ ဦးၿမင္႔ တို႔လို ၿပည္တြင္းမွာလက္ေတြ႔က်က် လုပ္ေနသူေတြရဲ႕ အားထုတ္မႈကို အသိအမွတ္မၿပဳရာ ႀကပါလိမ္႔မယ္။
(ဒုတိယ)
{ အာရပ္ကမၻာမွာလို လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ိဳး ျမန္မာျပည္အတြက္ မလိုအပ္ပါဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ထုတ္ေျပာလိုက္သည္။ ထူးပါသည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ လူထုကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာၾကားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသေလာ။ အရပ္သား နာမည္ခံ စစ္အစိုးရအဖို႔မွာ ဝမ္းသာလိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ယေန႔ သည္လို လႈပ္ရွားခြင့္ရလာေအာင္ လမ္းေပၚတက္ အသက္ေပးခဲ့ၾကေသာ ၂၀၀၇ သံဃာႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားစိတ္ထဲတြင္ မည္သို႔ရွိၾကမည္နည္း။ ထိုအခ်က္ကို ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားခဲ့ပါသေလာ။}
အထက္တြင္ ကို Thitsarni လဲ ေၿပာသြားခဲ႕ပါၿပီ။ နိုင္ငံေရးမွာ သူ႔ဖက္ကိုယ္႔ဖက္ အင္အားကိုထည္႔တြက္ၿပီး ကိုယ္႔ဖက္က လိုခ်င္တဲ႕အရာကို အေကာင္းဆံုး ရသေလာက္ ယူနိုင္ဖို႔က အဓိကၿဖစ္သည္။ အာရပ္နိုင္ငံမ်ားတြင္ အေၿပာင္းအလဲက ေအာက္ေၿခမွ စသည္။ ယခု ၿမန္မာၿပည္ၿဖစ္စဥ္သည္ အေပၚက စသည္။ ေအာက္က စရန္ အင္အားလံုလံုေလာက္ေလာက္ရိွပါသေလာ။ မရိွပါ။ မၿဖစ္နိုင္ဘူး မေၿပာလိုေပမယ္႔ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္ေသာ အင္အားလိုပါသည္။ ၂၀၀၇မွာ ၿမန္မာၿပည္သားမ်ားသာမက တကမာၻလံုးကပင္ ကရုဏာသက္ေလာက္ေအာင္ သံဃာေတာ္တို႔ရဲ မိုးရြာေနပူမေရွာင္ စုရံုး ဆႏၵၿပႀကတာထက္ သာလြန္ေသာ လူထုကိုဆြဲေဆာင္နိုင္မႈ driving force ရိွေတာ႔မည္မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ္႔ လက္ေတြ႔မွာ လူထုတစ္ရပ္လံုး ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္လာသည္ထက္ သတၱိရိွေသာ ေက်ာင္းသားလူငယ္အခ်ိဳ႕သာ ၀င္ေရာက္ ၀န္းရံေပးခဲ႕ႀကသည္ကိုေထာက္ရႈလွ်င္ ကိုယ္႔ဖက္က အေၿခအေနကို တြက္ဆနိုင္ပါသည္။ ေကာင္းၿပီ လူထု မ်ားစြာ ပါ၀င္လာသည္ပဲထား၊ ထိုစာရးသူအပါအ၀င္ ကိုေပါတို႔လို လူေတြက ထိုလႈပ္ရွားမႈကေန ဘာကို ေမွ်ာ္လင္႔သည္လဲ။ ရွင္းပါသည္ regime change ပါ။ နာက်င္ဖြယ္ အမွန္တရားကေတာ႔ regime change ၿဖစ္နိုင္သည္ ဆိုေစဆံုး လစ္ဟာသြားမည္႔ power vacuum မွာ ဘယ္လိုအုပ္စုက အစားထိုး၀င္ေရာက္လာပါမည္လဲ။ ဒါက မိုးမၿပိဳပါ.. ၿပိဳလွ်င္ ဆိုသည္႔ အေတြးမွ်သာ ၿဖစ္ေသးသည္။ တကယ္႔တကယ္ လူထုလႈပ္ရွားမႈ ေအာင္ၿမင္ဖို႔ ဆိုသည္မွာ စစ္တပ္၊ ရဲ စသည္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းတို႔ ေထာက္ခံပါ၀င္မႈ အဓိကက်ပါသည္။
ကဲ ႀကည္႔ရေအာင္ အီဂ်စ္၊ တူနီးရွားက စစ္ဗိုလ္ခ်ုပ္မ်ားဟာ west point တကၠသိုလ္ဆင္းမ်ား US well-trained ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ လူထု လႈပ္ရွားမႈကို အားေပးေထာက္ခံသည္။ လူထုကို မတန္မဆ အင္အားသံုး မၿဖိဳခြင္းပါ။ ၿမန္မာၿပည္အေၿခအေနက ထိုကဲ႕သုိ႔ ပညာတတ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား နည္းပါးသကဲ႕သုိ႔ လႈပ္သာရွားသာ အေၿခအေနမွာမရိွပါ။ ထိုကဲ႕သုိ႔ အခ်က္လက္မ်ားကို ေထာက္ရႈ၍၊ ကိုယ္႔ဖက္က အက်ဆံုးမ်ားနိုင္ေသာ လူေတြလမ္းေပၚထြက ္တိုက္ခါ အစိုးရအား ၿပဳတ္က်ေစေရး အားေပးေနသူမ်ားသည္ ကိုယ္႔ခံစားခ်က္အတြက္ လူထု ဆိုသည္႔ နာမည္ကိုအလြဲသံုးကာ တန္ဆာခံၿဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားဟုသာ စြပ္စြဲလိုေပသည္။ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္လဲ အရင္ နအဖအစိုးရအား အရိုးထဲက မုန္းသည္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒုကၡေရာက္လိုစိတ္မရိွေသာ္လည္း ဗိုလ္သန္းေရႊ အပါအ၀င္ ဖိနွိပ္ေနသူဟု ယူဆသူအားလံုးကို အေသရရ အရွင္ရရ ၿပဳတ္က်ရင္ၿပီးေရာ စိတ္ထားခဲ႕သူၿဖစ္သည္။ ဒါေပမယ္႔ လက္ေတြ႔အေၿခအေနဟာ ဘာဆိုတာကိုေတာ႔ သံုးသပ္နိုင္စြမး္ရိွသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္သာ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ၿပီး အသက္ေပး၊ ေထာင္တန္းအက်ခံရသူမ်ားအား အေလးမထားလွ်င္ သူမရဲ႕ ဦးစားေပး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္သားမ်ားလြတ္ေၿမာက္ေရးကို သည္ေလာက္ထိ ဦးစားေပး ေဆာင္ရြက္စရာ မလိုသည္ကို သတိထားေစလိုသည္။ ထိုနုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားတို႔၏ စိတ္ထဲတြင္လဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္အေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားသည္ကို လြတ္ေၿမာက္ၿပီး၊မလြတ္ေၿမာက္ေသးေသာ အဓိကက်သူမ်ား`၏ ေထာက္ခံမႈမ်ားက သက္ေသခံေနသည္။
ေနာက္တခ်က္မွာ အေၿခခံဥပေဒကိစၥ၊ ၂၀၀၈ အေၿခခံဥပေဒသည္ ယခုအခ်ိန္ထိ ႀကံ႕ဖြတ္နွင္႔ တစညမွ အပ၊ အၿခား အုပ္စုမ်ားက အလံုးစံုေထာက္ခံမႈမရိွပါ။ သို႔ေသာ္ ရနိုးေကာင္းေကာင္းၿဖင္႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ၀င္ေရာက္ ႀကိဳးစားႀကသည္။ ကနဦးမွာ အေၿခခံဥပေဒအား ဆန္႔က်င္ေသာ အုပ္စုမ်ားအေနနွင္႔ ေနရာေကာင္းေကာင္းမရခဲ႕ေသာ္လည္း တၿဖည္းၿဖည္းနွင္႔ ထင္ထားတာထက္ ေၿပာဆို ေဆြးေႏြးပိုင္ခြင္႔ ရေနသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလႊတ္ေပးေရး အဆိုကိုပင္ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္က ေထာက္ခံသည္ကို အံ႔ႀသစဖြယ္ေတြ႔ရသည္။ အမွန္ေတာ႔ အံ႔ႀသစရာ မရိွပါ။ ဒီမိုကေရစီ အုပ္စုမ်ားအား ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ေရးဆြဲထားသည္႔ အေၿခခံဥပေဒသည္ အၿခား အုပ္စုမ်ား`၏ အက်ိဳးစီးပြားအားလည္း ေရရွည္တြင္ အနည္းနွင္႔အမ်ားထိခိုက္ပါသည္။ ထိုကဲ႕သို႔ေသာ အခ်က္မ်ားကို ၿပင္ဆင္နုိင္ခြင္႔ရဖို႔ ကိုယ္႔ဖက္ စည္း၀ုိင္းအၿပင္မွာထိုင္ၿပိး အသားလြတ္ေအာ္ေနမည္လား၊ စည္း၀ိုင္းအတြင္း ၀င္ခါ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ႀကိဳးပမ္းမည္လား။ သင္ႀကိဳက္ရာ ေရြးပါ။ လံုး၀ မရတာထက္ နည္းနည္းရတာ ပိုေကာင္းေသာေႀကာင္႔ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သင္႔သည္ ဟူေသာ တတိယ အုပ္စု`၏ပ်ားရည္နွင္႔၀မ္းခ်မႈကို ကၽြန္ေနာ္ကိုယ္တိုင္ လက္မခံခဲ႕ပါ။ သို႔ေသာ္ အေၿခအေန အခင္းက်င္းေၿပာင္းလဲလာသည္႔ အခါ နည္းနည္းထက္ ပိုရဖို႔ ကိုယ္တိုင္၀င္တြန္းနိုင္ေသာအေၿခအေနၿဖစ္လာသည္႔အခါ ရသည္႔အခြင္႔အေရးကိုယူခါ ႀကိဳးစားသင္႔သည္ ဆိုသည္႔အယူအဆကိုေၿပာင္းလဲလာခဲ႕သည္။
(တတိယ)
အေပ်ာ႔ဂိုဏ္း အမာဂိုဏ္း ကိစၥကေတာ႔ တကယ္ရိွေနသည္ဆိုသည္ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးၿမင္လို႔ရသည္မွာ ၿမစ္ဆံုစီမံကိန္း ကိစၥၿဖစ္ပါသည္။ လွ်ပ္စစ္ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္ေဇာ္မင္း၊ ၿပန္ႀကားေရး ေက်ာ္ဆန္းတို႔မွ ဘယ္လိုၿဖစ္ၿဖစ္ ဒီစီမံကိန္း ဆက္လုပ္ရမယ္ ႀကိမ္း၀ါးၿပီး တစ္ပါတ္ေက်ာ္အတြင္း ဦးစိုးသိန္း၊ ဦးေအာင္မင္းတို႔ ေႀကၿငာခ်က္၊ ထို႔ေနာက္ သမတ ရဲ႕ ၿမစ္ဆံုစီမံကိန္း ရပ္စဲေႀကာင္း ေႀကၿငာခ်က္တို႔ထက္ ေကာင္းေသာ သက္ေသမရိွပါ။ ေပၚလစီမ်ားဟာလဲ ထိုစာေရးသူ ေထာက္ၿပထားသလို ေရွာခနဲ၊ ေရွာခနဲ ထြက္လာေနသည္မဟုတ္ပါ။ ယခု လြယ္လြယ္ကူကူထြက္ေပၚလာေနေသာ ေပၚလစီေၿပာင္းလဲမႈမ်ားမွာ အဓိက စီးပြားေရးၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈမ်ားနွင္႔သာ ပတ္သက္ေနသည္က သက္ေသၿဖစ္သည္။
{ထို႔အျပင္ အာဆီယံမွာ ဥကၠဌေနရာယူခ်င္သည္။ IMF ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကး အဖြဲ႔ထံမွ ေခ်းေငြရခ်င္သည္။ အေမရိကန္တို႔၏ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈကို ပယ္ဖ်က္ေပးေစခ်င္သည္။ ထိုမွ်မက ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ အေမရိ ကန္ႏွင့္ ေရႊလမ္းေငြလမ္း ျပန္ေဖာက္ခ်င္သည္။ ေအာက္ေျခစစ္သားေတြ၏ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈကိုလည္း ျပန္ရခ်င္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ား ကား ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ အသြင္ေဆာင္ထားေသာ စစ္အစိုးရ၏ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ရရွိဖို႔ အတြက္ ဒီမိုကေရစီစကားကို အာဏာရွင္မ်ားပါးစပ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာျခင္းျဖစ္သည္။}
ထိုအခ်က္မ်ားဟာ လက္ရိွအစိုးရရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ဆိုလွ်င္ ထိုရည္းမွန္းခ်က္မ်ားအတြက္ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမ်ား ထိုက္သင္႔သေရြ႕ လုပ္ေဆာင္လာသည္မွာ တိုင္းအၿပည္အတြက္ အဆိုးမွအေကာင္းသို႔ေရြ႔လာဖို႔သာရိွသည္။ ထိုရည္မွန္းခ်က္မ်ား ေႀကာင္႔ တိုင္းၿပည္ဆုတ္ယုတ္သြားစရာ အေႀကာင္းမရိွပါ။ သို႔ေႀကာင္႔လဲ ေဒၚစုမွ သူ႕အား အသံုးခ်၍ တုိင္းၿပည္ ေကာင္းဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ငန္းစဥ္ေတြပဲ လုပ္လုပ္ သူ႔ဖက္က အသံုးခ်ခံနိုင္ေႀကာင္း ရွင္းလင္းစြာပင္ေၿပာႀကားခဲ႕သည္။ ဘာေတြေၿပာင္းလဲလာခဲ႕ၿပီလဲ ဆိုတာကေတာ႔ လက္ရိွၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲမႈမ်ားက သက္ေသခံၿပီးၿဖစ္၍ ထပ္မံ အက်ယ္ခ်ဲ႕ မေၿပာလိုပါ။
ထို႔ေနာက္ ဆက္လိုသည္မွာ လက္ရိွအစိုးရက မေပးလိုေသာ ကိစၥမ်ားဟု စာေရးသူေၿပာေသာ အခ်က္သံုးခ်က္ နွင္႔ဆက္စပ္၍ၿဖစ္ပါသည္။
၁) အေၿခခံဥပေဒ ကို မၿပင္ဆင္ ၂) တိုင္းရင္းသားမ်ားနွင္႔ စစ္မွန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မတည္ေဆာက္ ၃) လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ခြင္႔ အစစ္မွန္ကိုမေပး
ထိုအရာမ်ားကိုေပးမွသာ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီတစ္စိတ္တေဒသရသည္ဟု စာေရးသူက ယူဆသည္။ ေကာင္းၿပီ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာကို ဘာေႀကာင္႔ လက္ရိွအစိုးရက မေပးနိုင္ရမွာလဲ? အေႀကာင္းရင္းက တခုပဲရိွသည္ သူတို႔အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုကာကြယ္ဖို႔၊ ဆက္လက္ရွင္သန္ေစဖို႔။ ဒါ႔အၿပင္ အၿခားအေႀကာင္းအရာကို မၿမင္ေခ်။ ဒါဆို သူတို႔ အက်ိဳးစီးပြားကိုကာကြယ္ေပးမည္႔ ၂၀၀၈ အေၿခခံဥပေဒ တြင္ပါေသာ အခ်က္မ်ားကို လတ္တေလာမတို႔ထိလွ်င္ေရာ? မည္သူမဆို ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ သိကၡာရိွစြာ ႀကီးပြားတုိးတက္မည္ကို မုဒိတာမပြားနိုင္သူ၊ မၿမင္လိုသူ မရိွဟု ထင္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္`၏ လမ္းစဥ္က ရွင္းပါသည္။ သက္ဆိုင္သူ အားလံုးရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအား မထိခိုက္ေစပဲ တိုင္းၿပည္ကို ေရွ႕ဆက္တိုးသြားနိုင္ေစမည္႔ လမ္းေႀကာင္းကို ေရြးခ်ယ္လိုသည္။ မတရား လုပ္ခဲ႕သူမ်ားလည္း စံၿမဲ စံေစ၊ မတရား အလုပ္ခံခဲ႕ရသူမ်ားလဲ အားလံုးလြတ္ေၿမာက္ႀကေစ ဆိုသည္႔ လမ္းစဥ္ၿဖစ္သည္။ ရုပ္ရွင္ဇတ္လမ္းမ်ားထဲကလို မတရားလုပ္သူမ်ား အားလက္စားေခ်ခါ လုပ္ခဲ႕သမွ် အားလံုး ဒါဏ္ၿပန္ခံေစလိုသည္မွာ ဆႏၵၿဖစ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔မွာ တိုင္းၿပည္ေရွ႕ကို ဘယ္နည္းနဲ႕ ေရြ႕ေရြ႕ ေရြ႕သြားေစဖို႔ တစ္ဦးခ်င္း ဆႏၵမ်ားအား ေၿမာင္းထဲပစ္ခဲ႕ရမည္မွာ နာက်င္ေသာ အမွန္တရားပင္ၿဖစ္ေနသည္။ အံ႔ႀသစရာေတြ႔ရသည္မွာ အမွန္တကယ္ေပးဆပ္ခါ ေထာင္တြင္းက်န္ေနသူမ်ား၊ မႀကာေသးခင္ကမွ လြတ္ေၿမာက္လာသူမ်ား ကိုယ္တိုင္က ႀကီးစြာေသာ ေမတၱာ၊ ကရုဏာတရားနွင္႔ အားလံုးတေၿပးညီလြတ္ေၿမာက္က်ဖို႔ ေကာင္းစားဖို႔ကို ပဲ တဖြဖြေၿပာႀက၊ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚစုရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကိုေထာက္ခံႀကလုပ္ေနခ်ိန္မွာ၊ ကိုယ္႔ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္း ကိုယ္႔ေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္ ေၿခထိုးေနသူမ်ားမွာ ၿပည္ပေန တက္ႀကြလႈပ္ရွားသူမ်ားဆိုသူ အနည္းစုၿဖစ္ေနသည္။
(စတုတၳ)
ေရးသားလာသည္မွာလဲ အလြန္ပင္ရွည္လ်ားလာၿပီၿဖစ္ေသာေႀကာင္႔ ေနာက္ဆံုး အတိုခ်ဳပ္ေၿပာလိုသည္မွာ
- ၿပည္တြင္းက လူထုသည္ အာရပ္ေႏြဦး လမ္းစဥ္ကို ေအာင္ၿမင္စြာေဖာ္ေဆာင္နိုင္ဖုိ႔ အဆင္သင္႔မၿဖစ္ လက္ေတြ႔မက်ပါ
- အာရပ္ေႏြဦး ၿဖစ္လာလွ်င္လဲ တိုင္းၿပည္ ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္ရ၊ ၿပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရမည္မွာ မေသခ်ာပါ။
-ထိုကဲ႕သုိ႔အေၿခအေနမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ရဲ႕ စြမ္းအား၊ ရိုးသားမႈနွင္႔ ေစတနာတို႔ကို ယံုႀကည္ၿပီး သူ႔ဖက္ကို အင္အားၿဖည္႔ေပးနိုင္သေလာက္ၿဖည္႔ေပးနိုင္ဖို႔ကိုပဲ ေဆာင္ရြက္ႀကပါ။
- အထက္ပါ စာေရးသူနွင္႔ ကိုေပါတို႔ကဲ႕သို႔ အၿမင္မ်ားမွာ တကယ္တိုင္းၿပည္တြင္းက ေထာင္တြင္း၊ ေထာင္ၿပင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားမွာ မရိွပါ။ သူတို႔ေတြလဲ ေဒၚစုအားယံုႀကည္ေထာက္ခံႀကပါသည္။
- သာမန္ ၿပည္သူလူထုသည္လည္း ေဒၚေဆာင္းစုႀကည္၏ ဦးေဆာင္ႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားအား အားေပးေထာက္ခံႀကပါသည္။ (က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လဲ ကိုယ္႔ေၿခေထာက္ေပၚကိုယ္ လြတ္လပ္စြာရပ္တည္ေနေသာ သာမန္ၿပည္သူ တေယာက္သာ ၿဖစ္ပါသည္)။
The reviewer finally concluded :
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေရးပါဆုံးပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနေသးေသာေၾကာင့္ပင္။
ဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးတြင္ အေရးပါခဲ့ျပီး ေနာင္တြင္လည္း အေရးပါ ေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ သူသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအပါအဝင္ လူထု အမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈကို ရရွိထားသူ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ အားလုံးကို ညီညြတ္ေအာင္ စုစည္းေပးႏိုင္မည့္သူမွာလည္း သူသာ ျဖစ္ပါသည္။ လက္နက္ကိုင္ ႏွိမ္နင္းေနေသာ အစိုးရကို ရင္ဆိုင္ရန္ ညီညြတ္ေရး သည္ အေရးၾကီးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း အေရးၾကီးသည္
A noticeable point is :
သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ေသာ အေရးၾကီးသည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ မမွားႏိုင္ ပါဟုကား မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ ထိုသို႔ေသာ လူထု ေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ အညာမခံရႏိုင္ဟု မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ မွားခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလုံး မွားၾက ပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမို ၾကန္႔ၾကာ ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား လူထုအားျဖင့္ ျပန္လည္ တည့္မတ္ ေပးၾကဖို႔မွာ အားလုံး၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။
He concluded rational thought "Human in Errors" and "No one is absolutely right",
I realize Daw Su shall need such critic,then accept or not and lay on plan are left for her analytical thinking.
We believe her calibration capability, and she is substantial key of new changes.
ထို႔အျပင္ အာဆီယံမွာ ဥကၠဌေနရာယူခ်င္သည္။ IMF ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကး အဖြဲ႔ထံမွ ေခ်းေငြရခ်င္သည္။ အေမရိကန္တို႔၏ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈကို ပယ္ဖ်က္ေပးေစခ်င္သည္။ ထိုမွ်မက ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ အေမရိ ကန္ႏွင့္ ေရႊလမ္းေငြလမ္း ျပန္ေဖာက္ခ်င္သည္။ ေအာက္ေျခစစ္သားေတြ၏ ယုံၾကည္ကိုးစားမႈကိုလည္း ျပန္ရခ်င္သည္။ ထိုအခ်က္မ်ား ကား ၾကံ့ဖြံ႔ အစိုးရ အသြင္ေဆာင္ထားေသာ စစ္အစိုးရ၏ အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ရရွိဖို႔ အတြက္ ဒီမိုကေရစီစကားကို အာဏာရွင္မ်ားပါးစပ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလာျခင္းျဖစ္သည္။}
လူထု ေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ အညာမခံရႏိုင္ဟု မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ မွားခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလုံး မွားၾက ပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမို ၾကန္႔ၾကာ ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား လူထုအားျဖင့္ ျပန္လည္ တည့္မတ္ ေပးၾကဖို႔မွာ အားလုံး၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။
လူထု ေခါင္းေဆာင္ မ်ဳိးသည္ အညာမခံရႏိုင္ဟု မည္သူမွ် အာမမခံႏိုင္ပါ။ လူထုေခါင္းေဆာင္ မွားခဲ့လ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလုံး မွားၾက ပါလိမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမို ၾကန္႔ၾကာ ပါလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူထုေခါင္းေဆာင္အား လူထုအားျဖင့္ ျပန္လည္ တည့္မတ္ ေပးၾကဖို႔မွာ အားလုံး၏ တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။
http://www.youtube.com/watch?v=2CJWWvHyaXY&feature=player_embedded
John Stewart
ဒီေဆာင္းပါးကို facebook မွာ ေတြ႔ခဲ့တာပါ။ ေဇာ္ဝင္းဆိုတဲ့ facebook account မွာပါ။ ေရးသူေဇာ္ဝင္း ၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္းလို႔ အဲဒီမွာ ေရးထားပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္ေန့ ရက္စြဲနဲ႔ အဲဒီပို႔စ္ကို တင္ထားပါတယ္။
Anonymous(Nov 8, 2011),
Thanks for your information. I'll put the info in the post now.
မနက္ဖန္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေသမ်ားသြားရင္ဘာဆက္လုပ္မလဲကိုလည္းစဥ္းစားၾကပံုမရၾကဘူး။ဒီလူတစ္ေယာက္ဘာလုပ္လုပ္မွန္တယ္လို႕ထင္ျပီးေထာက္ခံတာထက္လူတစ္ဦးခ်င္းအရည္အခ်င္းျပည့္ဘို႕နဲ႕အမွားအမွန္ခြဲျခားသိနိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကတာပိုေကာင္းပါတယ္
Post a Comment