“အႂကြင္းမဲ့ေလာ၊ ႏႈိင္းရေလာ”

Share |

အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရား (Absolute Truth) တည္ရွိမႈကုိ ယုတၱိယုတၱာရွိရွိ က်ဳိးေၾကာင္းညီၫြတ္စြာ ေခ်ပျငင္းဆုိႏုိင္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။

တစုံတရာကုိ ဆန္႔က်င္ဖက္ကေန ျငင္းခ်က္ထုတ္လုိတဲ့အခါ သင့္ရဲ႕အေၾကာင္းျပခ်က္မွာ အမွန္တရားပါေၾကာင္း သက္ေသထူဖုိ႔ လုိပါတယ္။

သင့္ရဲ႕ ေခ်ပခ်က္ဟာ အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရားေပၚမွာ အားထားေနရသေရြ႕ သင္ဟာ အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရားမရွိဘူးဆုိတဲ့ဖက္က ျငင္းဆုိဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္။

“အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရားဆုိတာမရွိ၊ ႏႈိင္းရအမွန္တရား (relative truth) သာရွိတယ္” လုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္သူမ်ားကုိ ႏႈိင္းရ၀ါဒီ(relativist)ေတြလုိ႔ ေခၚဆုိပါတယ္။ ႏႈိင္းရ၀ါဒီမ်ားရဲ႕ လက္သုံးစကား ျငင္းတမ္းမ်ားနဲ႔ အဆုိျပဳခ်က္ေတြကုိ ၾကည့္႐ႈလုိက္ၾကရေအာင္။

“အႂကြင္းမဲ့ျခင္း(Absolute)ဆုိတာ မရွိပါ”…..။

ႏႈိင္းရ၀ါဒီေတြဟာ အႂကြင္းမဲ့ျခင္း ဆုိတာ မရွိပါဘူးလုိ႔ ပထမဦးဆုံးအေနနဲ႔ အခုလုိ ယတိျပတ္ အဆုိျပဳလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေျပာၾကားခ်က္ကုိေတာ့ အႂကြင္းမဲ့မွန္ကန္တဲ့ ေျပာၾကားခ်က္ရယ္လုိ႔ လူအမ်ားကုိ ယုံၾကည္ေစခ်င္ပုံ ရေသးတယ္။ ဒါဆုိရင္ အႂကြင္းမဲ့ အဆုိျပဳခ်က္(absolute statement)သေဘာ သက္ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ ေရွ႕ေနာက္မညီဘဲ ကေမာက္ကမျဖစ္ေနပါတယ္။

တကယ္လုိ႔ ဒီအဆုိဟာ မွန္ကန္ခဲ့မယ္ဆုိရင္လည္း…. အႂကြင္းမဲ့ျခင္းဆုိတာ အခုေတာ့ရွိသြားပါၿပီ…. လုိ႔ ယူဆလုိက္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တမ်ဳိးက “အမွန္တရားဆုိတာ ႏႈိင္းရတရားပဲ”……..သည္လုိလဲ ေျပာတတ္ၾကျပန္တယ္။

ဒီစကားဟာလည္း “အမွန္တရားဆုိတာ ဧကန္မုခ် ႏႈိင္းရတရားျဖစ္တယ္”ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ တပ္အပ္ႀကီး ေျပာခ်င္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အႂကြင္းမဲ့မွန္ကန္တဲ့အဆုိတခုအျဖစ္ အတင္းလက္ခံခုိင္းရာ ေရာက္မေနျပန္ပါလား။ အႂကြင္းမဲ့ျခင္း မမဲ့ျခင္းကုိ အသာထားလုိ႔….. အဲသည္အဆုိဟာ တကယ္ပဲ မွန္ကန္တယ္လုိ႔ ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ အစမ္းသေဘာ ယူဆလုိက္ၾကပါစုိ႔ရဲ႕။

ဒါဆုိရင္ အဲဒီအဆုိျပဳခ်က္အပါအ၀င္ အရာရာတုိင္းဟာ ႏႈိင္းရသေဘာ ရွိေနတယ္လုိ႔ ယူဆရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏႈိင္းရသေဘာရွိၿပီဆုိတဲ့ေနာက္မွေတာ့ အဲဒီအဆုိျပဳခ်က္ကုိယ္တုိင္ဟာလည္း အၿမဲတေစ မမွန္ကန္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ အဓိပၸါယ္ထြက္လာပါတယ္။

“အမွန္တရားဆုိတာ ႏႈိင္းရတရားပဲ”ဆုိတဲ့ စကား အၿမဲ မမွန္ႏုိင္ဘူးဆုိရင္ “တခါတရံမွာ အမွန္တရားဟာ ႏႈိင္းရတရားမဟုတ္ဘူး” လုိ႔ ေျပာရင္ မမွားဘူးေပါ႔႔။ အဲဒါဆုိရင္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာ “အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရား ဆုိတာ ရွိတယ္” ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ ျပန္ထြက္လာေတာ့တာပါပဲ။ အထက္ပါ ေလာ့ဂ်စ္နည္းအတုိင္း လုိက္လံစဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ ႏႈိင္းရ၀ါဒီေတြရဲ႕ အဆုိျပဳခ်က္၊ ျငင္းခ်က္ေတြဟာ အၿမဲတေစ ေရွ႕ေနာက္မညီ၊ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

“အမွန္တရားဆုိတာ ဘာလဲ ဘယ္သူသိႏုိင္မလဲ၊ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ”

ဒီစကားကုိ ၾကည့္ရင္ အဆုိရွင္ဟာ မည္သူမွ် အမွန္တရားကို မသိႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာတုန္းက ေျပာခဲ့ၿပီး တခ်ိန္တည္းမွာပဲ နားေထာင္ေနသူမ်ားဖက္လွည့္ၿပီး သူ႕အဆုိ မွန္ကန္ေၾကာင္းကို အတည္ျပဳေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိေနျပန္ပါတယ္။

“အမွန္တရားဆုိတာ ဘာလဲဆုိတာ ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး”….. လုိ႔ ေျပာတဲ့သူဟာလည္း သူ႕အဆုိကုိက်ေတာ့ မွန္ကန္တယ္လုိ႔ သူ႕ဘာသာယုံၾကည္ေနတာ အတုိင္းသားေပၚလြင္ေနပါတယ္။

အခ်ဳိ႕ေသာ ဒႆနဆရာေတြဟာ သူတုိ႔တပည့္ေတြကုိ သင္ၾကားပုိ႔ခ်တဲ့အခါ…. “ မည္သူတဦးတေယာက္ရဲ႕ အေတြးအေခၚကမွ် အျခားမည္သူတဦးတေယာက္ရဲ႕ အေတြးအေခၚထက္ သာလြန္တယ္ဆုိတာ မရွိ။ အမွန္တရားမွာ အဆင့္အတန္းေတြ၊ တန္ဘုိးေတြမရွိ။ လူတေယာက္ရဲ႕ အျမင္ဟာ အျခားလူတေယာက္ရဲ႕ အျမင္ကဲ့သုိ႔ပဲ ခုိင္လုံတယ္။ ငါတုိ႔အားလုံးမွာ ငါတုိ႔ကုိယ္ပုိင္ အမွန္တရားေတြ ရွိတယ္” လုိ႔ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာခင္မွာဘဲ ကုိယ့္တံေတြးကုိယ္ျပန္ၿမဳိကာ အေျဖလႊာစာရြက္ေတြကုိ ဂရိတ္ေတြ ခြဲျခားသတ္မွတ္တာလည္း အဲသည္ဆရာေတြပါပဲ။

အလားတူပဲ… ၾကားရေလ့ရွိတဲ့ ေနာက္ထပ္တမ်ဳိးက “မွားတယ္၊ မွန္တယ္ ဆုိတာ မရွိဘူး” ဆုိတဲ့စကား။ ဒါဆုိရင္ ျပန္ေမးလုိက္ပါ။ အဲသည္ အဆုိကုိယ္၌ကေရာ မွားသလား၊ မွန္သလား ဆုိတာကုိေပါ႔။

ႏႈိင္းရသမားတေယာက္ဟာ အမွားတခုကို မွားမွန္းသိသိႀကီးနဲ႔ က်ဴးလြန္ေနတာကုိ သင္က လက္ပူးလက္ၾကပ္မိလုိ႔ မွားေနေၾကာင္း ေထာက္ျပတဲ့အခါ သူတုိ႔ဟာ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ တုန္႔ျပန္ႏုိင္ပါတယ္။

“အမွန္တရားဆုိတာ ႏႈိင္းရတရားပဲ။ ေလာကႀကီးမွာ လုံး၀ မွန္တယ္၊ မွားတယ္ဆုိတာ မရွိဘူး။ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာ ကုိယ္လုပ္ခြင့္ရွိတယ္” လုိ႔ ျပန္ေျဖပါလိမ့္မယ္။

သူေျပာတဲ့အတုိင္းမွန္တယ္ဆုိပါစုိ႔။ ေလာကႀကီးမွာ မွားတယ္၊ မွန္တယ္ဆုိတာမရွိဘူး။ လူတုိင္း ကုိယ္ႏွစ္သက္ရာ လုပ္ႏုိင္တယ္ဆုိရင္ သြားေျပာတဲ့သူကုိ သူတုိ႔ ဘာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ၾကပါသလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးဟာ အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရားရွိတယ္ဆုိတာကုိ သိၾကတယ္။ မရွိဘူးလုိ႔ ျငင္းခ်က္ထုတ္ေလေလ၊ ၄င္းရဲ႕ တည္ရွိမႈဟာ ပုိမုိထင္ရွားခုိင္လုံလာေလေလ ပါပဲ။

ႏႈိင္းရအမွန္တရားဆုိတဲ့ အယူအဆဟာ သေဘာတရားေရးရာအရ ေရွ႕ေနာက္မညီတဲ့ အယူအဆတခုသာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ကမၻာေလာကႀကီးဟာ အႂကြင္းမဲ့အမွန္တရားေတြ (ဓမၼ) ေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါေတာ့တယ္။

(အင္တာနက္ေပၚက ဖတ္မိတာေလးကုိ တစိတ္တပုိင္း ေကာက္ႏႈတ္ဘာသာျပန္လုိက္တာပါ။ အတိအက် ျပန္ဆုိတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မူရင္းကုိ ဒီမွာ သြားဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။)