ေအာက္က ပုံႏွစ္ပုံမွာ အႀကီးအက်ယ္ မွားယြင္းေနတဲ့ တူညီတဲ့ အမွားတခုစီပါတယ္။ မမွားသင့္တဲ့ အမွားပါ။ အေပၚပုံက စကၤာပူ Straitstimes သတင္းစာ အြန္လုိင္းမွာ မေန႔က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ပုံျဖစ္ၿပီး ေအာက္ပုံကေတာ့ ဧရာဝတီ အြန္လုိင္းမဂၢဇင္းမွာ ဒီေန႔ ေဖာ္ျပထားတာပါ။ Print Screen ခလုတ္ကုိ သုံးၿပီး သိမ္းထားလုိက္တဲ့ ပုံေတြပါ။ အေသးစိတ္ျမင္ရေအာင္ ပုံေပၚမွာ ကလစ္ေခါက္ပါ။
(ကုိသားေဆြ စာ႐ုိက္ၿပီး အီးေမးလ္မွ တဆင့္ ျဖန္႔ေဝေသာ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔ည ဘီဘီစီ အင္တာဗ်ဴးကုိ ျပန္လည္ျဖန္႔ေဝလုိက္ပါတယ္။ အသံဖုိင္ကုိ ဒီမွာ နားေထာင္လုိ႔ရပါတယ္။)
ဘီဘီစီ ၂၃၊ ၃၊ ၂၀၁၀ ညပိုင္း ျမန္မာဘာသာအစီအစဥ္မွ အသံလႊင့္ခ်က္ က႑တခုကို စာျဖင့္ျပန္လည္းေရးသားျပီး
ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ရဲေဘာ္မ်ား မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ေ၀မွ်လိုက္ပါသည္။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
သားေဆြ
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- -----
ေသာတရွင္မ်ားရွင္
ေစာေစာက အသိေပးထားတဲ့သတင္းကို ဦးစြာတင္ျပေပးပါဦးမယ္။
ဒီကေန႔မွာ အန္အယ္ဒီ ထိပ္တန္းေရွ႔ေနၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဥာဏ္၀င္းနဲ႔ဦးၾကည္၀င္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေနအိမ္မွာ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အန္အယ္ဒီပါတီ မွတ္ပံုတင္ေရး - မတင္ေရး ကိစၥေပၚမွာ အေျခခံျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့သေဘာထားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိရေအာင္ ေမးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ေျပာစကားကို ဦးဥာဏ္၀င္းက အခုလို ရွင္းျပပါတယ္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ ေဒၚစု ေျပာတာက .. “ဒီလိုတရားမွ်တမွဳမရွိတဲ့ ဥပေဒ၊ တဖက္သတ္ေရးထားတဲ့ ဥပေဒေတြအရ မွတ္ပံုတင္ရမယ့္အလုပ္ကို သူဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး၊ မွတ္ပံုလည္းတင္ဖို႔ ဆႏၵမရွိဘူး၊” .. ဒီလိုေျပာပါတယ္။ တဆက္တည္းေျပာတာက .. “အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းနဲ႔အညီ ဆံုးျဖတ္ ေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ လိုတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ဒီမဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ .. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ပါတီကေန ထြက္သြားမယ္ - မထြက္သြားဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေရာ ဘယ္လိုမ်ားေျပာႏုိင္မလဲရွင့္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ အခုျပႆနာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါတီက ထြက္သြားမယ္ - မထြက္သြားဘူးဆိုတဲ့ issue ကလည္း မေပၚ ေသးပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့ လံုး၀ စိုးစဥ္းမွ် မၾကားပါဘူး။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ .. ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီ မဲမခြဲခ်င္တဲ့ အသံေတြလည္းတခ်ဳိ ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြဆီက ၾကားေနရပါတယ္။ အဲေတာ့ တခ်ဳိ ႔ကလည္း မဲခြဲလို႔ရွိရင္လည္း ဒီ လွ်ဴိ ႔၀ွက္မဲေပးမယ့္ ကိစၥတုိ႔ေပါ့ေနာ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မဲေပးမယ့္ကိစၥတို႔လည္း ရွိေနပါတယ္ရွင့္။ အဲေတာ့ ၂၉ ရက္ေန႔မွာေရာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ျဖစ္သြားႏုိင္မလဲရွင့္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္လည္း မသိဘူးဗ်။ မဲခြဲေရး - မခြဲေရးဆိုတာ ဒီမုိကေရစီမွာ မဲခြဲတာ ထံုးစံပဲေလ။ အဲေတာ့ ထံုးစံကိုလက္မခံဘူးဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီကို လက္မခံဘူးသေဘာျဖစ္မွာေပါ့။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟို .. ဆရာတို႔အေနနဲ႔ေပါ့ေနာ္ .. ဒီ .. ေထာင္ထဲက ဒီ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြရဲ့သေဘာထားကိုေရာ ရယူဖို႔ ရွိပါေသးလားရွင္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ လက္ေတြ႔အေျခအေနအရ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ .. ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒထဲမွာ မွတ္ပံုမတင္လို႔ရွိရင္ ပါတီအဖ်က္သိမ္းခံရမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္က ပါတယ္ရွင့္၊ ဒီအခ်က္န႔ဲပတ္သက္လို႔ေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဆရာဦးဥာဏ္၀င္းတို႔ကို ဘာမ်ားေျပာလိုက္ပါေသးလဲ။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ သီးျခားေျပာတာမရွိဘူး၊ ဒီလို မွတ္ပံု မတင္ရင္ ပ်က္တယ္ ဘာညာဆိုတာ က်ေနာ္တို႔
“ဖ်က္တာန႔ဲ ပ်က္စီးတာ မတူဘူးတဲ့။ NLD မပ်က္စီးဖို႔လိုတယ္” တဲ့။ အဲလိုမ်ဳိးေျပာပါတယ္။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ အဲေတာ့ NLD မပ်က္စီးဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့ ဒီ message ကိုေပါ့ေနာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ message ကို ဆရာဦးဥာဏ္၀င္းတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လို .. ဘာသာျပန္ႏုိင္မလဲရွင့္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ .. က်ေနာ္တို႔ပါတီ .. အဲဒီ ဥပေဒေတြေၾကာင့္ပ်က္သြားလို႔ရွိရင္ အဲဒါ ပ်က္စီးတာမဟုတ္ဘူး၊ ဖ်က္ဆီးခံရတာ။ ပ်က္စီးတယ္ဆိုတာ NLD ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းျပီး ပ်က္စီးတာကိုေျပာတာ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ မွတ္ပံုမတင္ပဲနဲ႔ပါတီရပ္တည္ႏုိင္မယ့္နည္းလမ္းေရာ စဥ္းစားထားပါေသးလား ရွင္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ က်ေနာ္တို႔ပါတီရပ္တည္ႏုိင္မွဳအတြက္ မစဥ္းစားဘူး။ ႏုိင္ငံေရးစဥ္းစားတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ပါတီရွိမွမဟုတ္ဘူး၊ ႏုိင္ငံေရးကိုပါတီမရွိလည္း လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံကို က်ေနာ္တို႔နားလည္ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့သေဘာထားအျမင္ေတြကို ဘီဘီစီကို ရွင္းျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
တခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကေန အခုလို NLD ပါတီ မွတ္ပံုတင္ေရးေပၚမွာ သူ႔ရဲ့သေဘာထားအျမင္ကို ဦးဥာဏ္၀င္းကတဆင့္ေျပာျပလိုက္ျပီ... ဆိုေတာ့ ဒီ .. ပါတီမွတ္ပံုတင္ေရးကို လိုလားသူတဦး ျဖစ္တဲ့ NLD ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း ကိုလည္း ဆက္သြယ္လိုက္ပါတယ္။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္းတို႔အေနနဲ႔ ဒီ .. မွတ္ပံုတင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ့ သေဘာထားကို သိအျပီးမွာ ဘယ္လိုဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ၾကမွာပါလဲလို႔ ေမးၾကည့္ပါတယ္ရွင္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ဒီလိုဗ်။ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ဆံုးျဖတ္တယ္ဆိုတာက ဒီအဖြဲ႔အစည္းတခုရဲ့ မူ၀ါဒေတြ .. ဘယ္လမ္းလိုက္မလဲ .. ဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိးေပါ့။ အဲဒီလို မူ၀ါဒေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရမ်ဳိးဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းကိုလိုက္တယ္ဆိုတာ ဒါကေတာ့ မွန္ကန္ပါတယ္ သဘာ၀က်ပါတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ဒီႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းတခု ဆက္ျပီးေတာ့ေပါ့ေနာ္ က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္မယ္ -မရပ္တည္ဘူးဆိုတာက ဒီအဖြဲ႔အစည္းတခုအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္မယ္ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ဒါက .. က်ေနာ္တို႔ .. ဒီ .. အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ပတ္သက္တယ္လို႔ထင္တယ္ေလ။ ဆိုတာက .. ဟို .. သူလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ မလုပ္ခ်င္တ့ဲလူကို အတင္း လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာလို႔မရသလို၊ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ က်န္တဲ့ လူေတြလည္း မလုပ္ရဘူးလို႔ ဒီလို ကန္႔သတ္လို႔မရဘူးလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလို ထင္တာပဲေလ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲေတာ့ .. ဆရာ့အေနနဲ႔ ဒီမဲနဲ႔ဆံုးျဖတ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်င္ပါသလဲရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ဒါက သူက တဦးခ်င္းရဲ့လုပ္ပိုင္ခြင့္ လို႔ က်ေနာ္က ျမင္တယ္ဗ်။ ဒီ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ သူတို႔အသင္းအဖြဲ႔အေနန႔ဲစုေပါင္းျပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္ရင္ပဲလည္း အဲဒီလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးပဲဗ်။ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္လည္းပဲ မလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးပဲ။ အဲဒီေတာ့ .. ဒါကေတာ့ .. က်ေနာ္ထင္တယ္ ဒီမိုကေရစီနည္းနဲ႔ မ်ားရာ ဆံုးျဖတ္တာမ်ဳိးထက္ေပါ့ဗ်ာ ဒါက မိမိရဲ့ဆႏၵေပါ့။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ တဦးခ်င္းရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ၊ ဒါေပမယ့္ NLD ဟာ အမ်ားပိုင္တဲ့ ပါတီၾကီးတခုျဖစ္တယ္ေလ။ NLD ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ မွတ္ပံုတင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ေရာ အမ်ားနဲ႔ မဆိုင္ႏုိင္ဘူးလားရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ဒီမွာ မေနခ်င္တဲ့သူနဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာ က်န္ေနတယ္ဆုိတဲ့ လူေတြကလည္းပဲ သူက .. ဟို .. တစိမ္းေတြမွမဟုတ္ပဲ၊ အျပင္ကေနလာျပီးေတာ့ ဒီနာမည္ကိုလာယူတာမွ မဟုတ္ပဲ။ အစထဲက ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ဒီထဲမွာ ၀င္ျပီးေတာ့ လုပ္ေနတဲ့လူေတြပဲ၊ အဲေတာ့ သူတို႔က .. ဒီ.. အဖြဲ႔ရဲ့ ဆိုင္းဘုတ္၊ ဒီအဖြဲ႔ရဲ့နာမည္ ဒါနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ သက္ဆိုင္တာေပါ့ဗ်။ အဲေတာ့ ဒီထဲမွာ မေနခ်င္တ့ဲလူက သူ႔ဟာသူ မလုပ္ခ်င္လို႔ထြက္သြားတာကို က်ေနာ္တို႔က အတင္း မတားသလို၊ သူတို႔ထြက္တာနဲ႔ပဲ ဒီထဲက လူေတြက ..ဟလား .. ဆက္မလုပ္ရဘူးဆိုတာက .. ဒါကေတာ့ ခုနက်ေနာ္ေျပာတဲ့ တဦးခ်င္းရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးကို ဒါ နည္းနည္းေက်ာ္နင္းတယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္တာပဲေလ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ .. ဒီ မွတ္ပံု မတင္ခ်င္တ့ဲဘက္က ရပ္တည္တ့ဲလူေတြက NLD အဖြဲ႔ထဲကေန ထြက္ေပးရမွာလားရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ဒါက မဟုတ္ဘူးေလ .. သူတို႔ေနခ်င္ရင္လည္း .. ေနေပါ့ ..။ က်ေနာ္တို႔က (အနည္းငယ္ ေလွာင္ ရယ္သံေလးျဖင့္) မေျပာပါဘူး။ မွဳတ္ဖူးလား .. သူတို႔ထြက္ခ်င္လည္းထြက္ေပါ့ .. ဒါ သူတို႔ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲေလ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကေတာ့ ဒီ မတရားတဲ့ဥပေဒေအာက္မွာသတ္မွတ္ထားတဲ့စည္းကမ္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ မွတ္ပံုမတင္ေရးဘက္ကို သူ႔ဘက္ကေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာသြားျပီ၊ အဲဒီေတာ့ ဆရာတို႔အေနနဲ႔ ဒီမွတ္ပံုတင္ဖို႔ ကိစၥကို ဆက္ျပီးေတာ့ သြားမွာလားရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ အဲ .. ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တေယာက္တည္းေျပာလို႔မရဘူးေလဗ်ာ၊ အဲ က်န္တဲ့လူေတြနဲ႔က်ေနာ္တို႔လည္း တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးရဦးမွာေပါ့။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ ပါတီဟာ ျပိဳကြဲသြားတဲ့အေနအထား ေရာက္မသြားႏုိင္ဘူးလားရွင့္။ အမ်ားက ဒါကိုပဲ စိုးရိမ္ေနၾကတာေလ။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ပါတီမျပိဳကြဲေစခ်င္လို႔ ဒီ ပါတီၾကီးကို .. ဟလား .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က .. ဟလား .. ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ဗ်ာ အမ်ဳိးမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔ .. ဒီ .. စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ၾကတဲ့ ဒီပါတီၾကီးကို ဆက္ျပီးေတာ့ ရွိေစခ်င္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ဒါကို က်ဳိးစားေနတာပဲ။ ေနာ္ .. မတရားဘူးဆိုတာ ခုမွ မဟုတ္ပဲဗ်ာ .. စတည္းက မတရားခဲ့တာကို က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့တာပဲ။ အဲေတာ့ ဒီ မတရားမွဳေတြကို က်ေနာ္တို႔ ဆက္ျပီးေတာ့ .. ဟလား .. ရင္ဆိုင္သြားဖို႔အတြက္ ဒီအဖြ႔ဲအစည္းဟာ .. ဟလား .. ရွိအပ္တယ္ .. အင္းအင္း .. လိုအပ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္လို႔ က်ဳိးစားခဲ့တာပဲ။ ေနာ္ .. ဒီေပၚမွာ ဟာ .. သူမေၾကနပ္လို႔သြားတဲ့ဟာကို လည္းပဲ သူ႔ရဲ့အခြင့္အေရးတရပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ဘယ္လိုမွ တားဆီးလို႔မရဘူးေလ။ အဲဒါကို ကြဲတယ္ပဲ ေျပာေျပာ ပဲ့တယ္ပဲေျပာေျပာ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ရမွာေပါ့။
ဒါကေတာ့ NLD ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္းက ရွင္းျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
------------ --------- --------- --------- --------- ------
FREE DAW AUNG SAN SUU KYI NOW!
------------ --------- --------- --------- --------- ------
Read more
ဘီဘီစီ ၂၃၊ ၃၊ ၂၀၁၀ ညပိုင္း ျမန္မာဘာသာအစီအစဥ္မွ အသံလႊင့္ခ်က္ က႑တခုကို စာျဖင့္ျပန္လည္းေရးသားျပီး
ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ရဲေဘာ္မ်ား မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ေ၀မွ်လိုက္ပါသည္။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္
သားေဆြ
------------ --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- --------- -----
ေသာတရွင္မ်ားရွင္
ေစာေစာက အသိေပးထားတဲ့သတင္းကို ဦးစြာတင္ျပေပးပါဦးမယ္။
ဒီကေန႔မွာ အန္အယ္ဒီ ထိပ္တန္းေရွ႔ေနၾကီးႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဥာဏ္၀င္းနဲ႔ဦးၾကည္၀င္းဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေနအိမ္မွာ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အန္အယ္ဒီပါတီ မွတ္ပံုတင္ေရး - မတင္ေရး ကိစၥေပၚမွာ အေျခခံျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့သေဘာထားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိရေအာင္ ေမးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ေျပာစကားကို ဦးဥာဏ္၀င္းက အခုလို ရွင္းျပပါတယ္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ ေဒၚစု ေျပာတာက .. “ဒီလိုတရားမွ်တမွဳမရွိတဲ့ ဥပေဒ၊ တဖက္သတ္ေရးထားတဲ့ ဥပေဒေတြအရ မွတ္ပံုတင္ရမယ့္အလုပ္ကို သူဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး၊ မွတ္ပံုလည္းတင္ဖို႔ ဆႏၵမရွိဘူး၊” .. ဒီလိုေျပာပါတယ္။ တဆက္တည္းေျပာတာက .. “အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းနဲ႔အညီ ဆံုးျဖတ္ ေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ လိုတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ ဒီမဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ .. ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ပါတီကေန ထြက္သြားမယ္ - မထြက္သြားဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေရာ ဘယ္လိုမ်ားေျပာႏုိင္မလဲရွင့္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ အခုျပႆနာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါတီက ထြက္သြားမယ္ - မထြက္သြားဘူးဆိုတဲ့ issue ကလည္း မေပၚ ေသးပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ေတာ့ လံုး၀ စိုးစဥ္းမွ် မၾကားပါဘူး။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ .. ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီ မဲမခြဲခ်င္တဲ့ အသံေတြလည္းတခ်ဳိ ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြဆီက ၾကားေနရပါတယ္။ အဲေတာ့ တခ်ဳိ ႔ကလည္း မဲခြဲလို႔ရွိရင္လည္း ဒီ လွ်ဴိ ႔၀ွက္မဲေပးမယ့္ ကိစၥတုိ႔ေပါ့ေနာ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မဲေပးမယ့္ကိစၥတို႔လည္း ရွိေနပါတယ္ရွင့္။ အဲေတာ့ ၂၉ ရက္ေန႔မွာေရာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ျဖစ္သြားႏုိင္မလဲရွင့္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္လည္း မသိဘူးဗ်။ မဲခြဲေရး - မခြဲေရးဆိုတာ ဒီမုိကေရစီမွာ မဲခြဲတာ ထံုးစံပဲေလ။ အဲေတာ့ ထံုးစံကိုလက္မခံဘူးဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီကို လက္မခံဘူးသေဘာျဖစ္မွာေပါ့။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟို .. ဆရာတို႔အေနနဲ႔ေပါ့ေနာ္ .. ဒီ .. ေထာင္ထဲက ဒီ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေတြရဲ့သေဘာထားကိုေရာ ရယူဖို႔ ရွိပါေသးလားရွင္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ လက္ေတြ႔အေျခအေနအရ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ .. ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒထဲမွာ မွတ္ပံုမတင္လို႔ရွိရင္ ပါတီအဖ်က္သိမ္းခံရမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္က ပါတယ္ရွင့္၊ ဒီအခ်က္န႔ဲပတ္သက္လို႔ေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဆရာဦးဥာဏ္၀င္းတို႔ကို ဘာမ်ားေျပာလိုက္ပါေသးလဲ။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ သီးျခားေျပာတာမရွိဘူး၊ ဒီလို မွတ္ပံု မတင္ရင္ ပ်က္တယ္ ဘာညာဆိုတာ က်ေနာ္တို႔
“ဖ်က္တာန႔ဲ ပ်က္စီးတာ မတူဘူးတဲ့။ NLD မပ်က္စီးဖို႔လိုတယ္” တဲ့။ အဲလိုမ်ဳိးေျပာပါတယ္။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ အဲေတာ့ NLD မပ်က္စီးဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့ ဒီ message ကိုေပါ့ေနာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ message ကို ဆရာဦးဥာဏ္၀င္းတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လို .. ဘာသာျပန္ႏုိင္မလဲရွင့္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ .. က်ေနာ္တို႔ပါတီ .. အဲဒီ ဥပေဒေတြေၾကာင့္ပ်က္သြားလို႔ရွိရင္ အဲဒါ ပ်က္စီးတာမဟုတ္ဘူး၊ ဖ်က္ဆီးခံရတာ။ ပ်က္စီးတယ္ဆိုတာ NLD ရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းျပီး ပ်က္စီးတာကိုေျပာတာ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ မွတ္ပံုမတင္ပဲနဲ႔ပါတီရပ္တည္ႏုိင္မယ့္နည္းလမ္းေရာ စဥ္းစားထားပါေသးလား ရွင္။
ဦးဥာဏ္၀င္း။ ။ က်ေနာ္တို႔ပါတီရပ္တည္ႏုိင္မွဳအတြက္ မစဥ္းစားဘူး။ ႏုိင္ငံေရးစဥ္းစားတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ပါတီရွိမွမဟုတ္ဘူး၊ ႏုိင္ငံေရးကိုပါတီမရွိလည္း လုပ္လို႔ရတယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံကို က်ေနာ္တို႔နားလည္ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့သေဘာထားအျမင္ေတြကို ဘီဘီစီကို ရွင္းျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
တခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကေန အခုလို NLD ပါတီ မွတ္ပံုတင္ေရးေပၚမွာ သူ႔ရဲ့သေဘာထားအျမင္ကို ဦးဥာဏ္၀င္းကတဆင့္ေျပာျပလိုက္ျပီ... ဆိုေတာ့ ဒီ .. ပါတီမွတ္ပံုတင္ေရးကို လိုလားသူတဦး ျဖစ္တဲ့ NLD ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း ကိုလည္း ဆက္သြယ္လိုက္ပါတယ္။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္းတို႔အေနနဲ႔ ဒီ .. မွတ္ပံုတင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ့ သေဘာထားကို သိအျပီးမွာ ဘယ္လိုဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ၾကမွာပါလဲလို႔ ေမးၾကည့္ပါတယ္ရွင္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ဒီလိုဗ်။ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ဆံုးျဖတ္တယ္ဆိုတာက ဒီအဖြဲ႔အစည္းတခုရဲ့ မူ၀ါဒေတြ .. ဘယ္လမ္းလိုက္မလဲ .. ဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိးေပါ့။ အဲဒီလို မူ၀ါဒေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရမ်ဳိးဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္းကိုလိုက္တယ္ဆိုတာ ဒါကေတာ့ မွန္ကန္ပါတယ္ သဘာ၀က်ပါတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ဒီႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းတခု ဆက္ျပီးေတာ့ေပါ့ေနာ္ က်ေနာ္တို႔ ရပ္တည္မယ္ -မရပ္တည္ဘူးဆိုတာက ဒီအဖြဲ႔အစည္းတခုအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္မယ္ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ဒါက .. က်ေနာ္တို႔ .. ဒီ .. အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ပတ္သက္တယ္လို႔ထင္တယ္ေလ။ ဆိုတာက .. ဟို .. သူလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ မလုပ္ခ်င္တ့ဲလူကို အတင္း လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာလို႔မရသလို၊ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ က်န္တဲ့ လူေတြလည္း မလုပ္ရဘူးလို႔ ဒီလို ကန္႔သတ္လို႔မရဘူးလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလို ထင္တာပဲေလ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ အဲေတာ့ .. ဆရာ့အေနနဲ႔ ဒီမဲနဲ႔ဆံုးျဖတ္တာမဟုတ္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ခ်င္ပါသလဲရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ဒါက သူက တဦးခ်င္းရဲ့လုပ္ပိုင္ခြင့္ လို႔ က်ေနာ္က ျမင္တယ္ဗ်။ ဒီ ႏုိင္ငံေရးဆိုတာ သူတို႔အသင္းအဖြဲ႔အေနန႔ဲစုေပါင္းျပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္ရင္ပဲလည္း အဲဒီလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးပဲဗ်။ မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္လည္းပဲ မလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အခြင့္အေရးပဲ။ အဲဒီေတာ့ .. ဒါကေတာ့ .. က်ေနာ္ထင္တယ္ ဒီမိုကေရစီနည္းနဲ႔ မ်ားရာ ဆံုးျဖတ္တာမ်ဳိးထက္ေပါ့ဗ်ာ ဒါက မိမိရဲ့ဆႏၵေပါ့။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ တဦးခ်င္းရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဆိုတာကေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာ၊ ဒါေပမယ့္ NLD ဟာ အမ်ားပိုင္တဲ့ ပါတီၾကီးတခုျဖစ္တယ္ေလ။ NLD ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ မွတ္ပံုတင္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ေရာ အမ်ားနဲ႔ မဆိုင္ႏုိင္ဘူးလားရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ဒီမွာ မေနခ်င္တဲ့သူနဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒီမွာ က်န္ေနတယ္ဆုိတဲ့ လူေတြကလည္းပဲ သူက .. ဟို .. တစိမ္းေတြမွမဟုတ္ပဲ၊ အျပင္ကေနလာျပီးေတာ့ ဒီနာမည္ကိုလာယူတာမွ မဟုတ္ပဲ။ အစထဲက ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ဒီထဲမွာ ၀င္ျပီးေတာ့ လုပ္ေနတဲ့လူေတြပဲ၊ အဲေတာ့ သူတို႔က .. ဒီ.. အဖြဲ႔ရဲ့ ဆိုင္းဘုတ္၊ ဒီအဖြဲ႔ရဲ့နာမည္ ဒါနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ သက္ဆိုင္တာေပါ့ဗ်။ အဲေတာ့ ဒီထဲမွာ မေနခ်င္တ့ဲလူက သူ႔ဟာသူ မလုပ္ခ်င္လို႔ထြက္သြားတာကို က်ေနာ္တို႔က အတင္း မတားသလို၊ သူတို႔ထြက္တာနဲ႔ပဲ ဒီထဲက လူေတြက ..ဟလား .. ဆက္မလုပ္ရဘူးဆိုတာက .. ဒါကေတာ့ ခုနက်ေနာ္ေျပာတဲ့ တဦးခ်င္းရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးကို ဒါ နည္းနည္းေက်ာ္နင္းတယ္လို႔ က်ေနာ္ေတာ့ ျမင္တာပဲေလ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ .. ဒီ မွတ္ပံု မတင္ခ်င္တ့ဲဘက္က ရပ္တည္တ့ဲလူေတြက NLD အဖြဲ႔ထဲကေန ထြက္ေပးရမွာလားရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ဒါက မဟုတ္ဘူးေလ .. သူတို႔ေနခ်င္ရင္လည္း .. ေနေပါ့ ..။ က်ေနာ္တို႔က (အနည္းငယ္ ေလွာင္ ရယ္သံေလးျဖင့္) မေျပာပါဘူး။ မွဳတ္ဖူးလား .. သူတို႔ထြက္ခ်င္လည္းထြက္ေပါ့ .. ဒါ သူတို႔ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပဲေလ။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ကေတာ့ ဒီ မတရားတဲ့ဥပေဒေအာက္မွာသတ္မွတ္ထားတဲ့စည္းကမ္းခ်က္ေတြေၾကာင့္ မွတ္ပံုမတင္ေရးဘက္ကို သူ႔ဘက္ကေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာသြားျပီ၊ အဲဒီေတာ့ ဆရာတို႔အေနနဲ႔ ဒီမွတ္ပံုတင္ဖို႔ ကိစၥကို ဆက္ျပီးေတာ့ သြားမွာလားရွင့္။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ အဲ .. ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တေယာက္တည္းေျပာလို႔မရဘူးေလဗ်ာ၊ အဲ က်န္တဲ့လူေတြနဲ႔က်ေနာ္တို႔လည္း တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးရဦးမွာေပါ့။
ေဒၚနီတာရင္ရင္ေမ။ ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ ပါတီဟာ ျပိဳကြဲသြားတဲ့အေနအထား ေရာက္မသြားႏုိင္ဘူးလားရွင့္။ အမ်ားက ဒါကိုပဲ စိုးရိမ္ေနၾကတာေလ။
ေဒါက္တာသန္းျငိမ္း။ ။ ပါတီမျပိဳကြဲေစခ်င္လို႔ ဒီ ပါတီၾကီးကို .. ဟလား .. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က .. ဟလား .. ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ဗ်ာ အမ်ဳိးမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔ .. ဒီ .. စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံခဲ့ၾကတဲ့ ဒီပါတီၾကီးကို ဆက္ျပီးေတာ့ ရွိေစခ်င္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ဒါကို က်ဳိးစားေနတာပဲ။ ေနာ္ .. မတရားဘူးဆိုတာ ခုမွ မဟုတ္ပဲဗ်ာ .. စတည္းက မတရားခဲ့တာကို က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့တာပဲ။ အဲေတာ့ ဒီ မတရားမွဳေတြကို က်ေနာ္တို႔ ဆက္ျပီးေတာ့ .. ဟလား .. ရင္ဆိုင္သြားဖို႔အတြက္ ဒီအဖြ႔ဲအစည္းဟာ .. ဟလား .. ရွိအပ္တယ္ .. အင္းအင္း .. လိုအပ္တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္လို႔ က်ဳိးစားခဲ့တာပဲ။ ေနာ္ .. ဒီေပၚမွာ ဟာ .. သူမေၾကနပ္လို႔သြားတဲ့ဟာကို လည္းပဲ သူ႔ရဲ့အခြင့္အေရးတရပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ဘယ္လိုမွ တားဆီးလို႔မရဘူးေလ။ အဲဒါကို ကြဲတယ္ပဲ ေျပာေျပာ ပဲ့တယ္ပဲေျပာေျပာ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္ရမွာေပါ့။
ဒါကေတာ့ NLD ေရြးခ်ယ္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာသန္းျငိမ္းက ရွင္းျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
------------ --------- --------- --------- --------- ------
FREE DAW AUNG SAN SUU KYI NOW!
------------ --------- --------- --------- --------- ------
ခ်စ္သူေရ….
ရွင္ လြတ္လာတဲ့ တေန႔၊ အျပင္ေလာကမွာ ျပန္လည္ရပ္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ က်မကုိ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္လိမ့္မယ္။
ဒါဆုိ က်မအေနနဲ႔လည္း ေလာေလာဆယ္မွာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္သန္ ရပ္တည္ေနဖုိ႔လုိတယ္္ မဟုတ္လားကြယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနႏုိင္ေရးသက္သက္အတြက္ ဟုိလူရမ္းကားကုိ မခ်စ္ေပမယ့္လည္း က်မ လူသိရွင္ၾကား ကတိလက္မွတ္ထုိးၿပီး လက္ထပ္လုိက္ေတာ့မယ္။
လက္ထပ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ေရာက္တဲ့အခါက်မွ သူ႕ကုိ က်မ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ေျပာမယ္။ ရွင္လြတ္လာတဲ့တေန႔ ရွင္နဲ႔ က်မကုိ ျပန္လည္ၿပီး ေပါင္းသင္းခြင့္ေပးဖုိ႔ အေၾကာင္းကုိေလ။
ေၾသာ္….တကယ္ေတာ့….. ဒါေတြအားလုံးဟာ ရွင့္အတြက္ပါ…. ရွင္ရယ္။
သစၥာမ်ားစြာျဖင့္...
လင္ေကာင္တေပြနဲ႔...
ရွင္ေညာင္ေရ….။
ရွင္ လြတ္လာတဲ့ တေန႔၊ အျပင္ေလာကမွာ ျပန္လည္ရပ္တည္ႏုိင္ဖုိ႔ က်မကုိ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္လိမ့္မယ္။
ဒါဆုိ က်မအေနနဲ႔လည္း ေလာေလာဆယ္မွာ ဆက္လက္ အသက္ရွင္သန္ ရပ္တည္ေနဖုိ႔လုိတယ္္ မဟုတ္လားကြယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိ ရွင္သန္ရပ္တည္ေနႏုိင္ေရးသက္သက္အတြက္ ဟုိလူရမ္းကားကုိ မခ်စ္ေပမယ့္လည္း က်မ လူသိရွင္ၾကား ကတိလက္မွတ္ထုိးၿပီး လက္ထပ္လုိက္ေတာ့မယ္။
လက္ထပ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ေရာက္တဲ့အခါက်မွ သူ႕ကုိ က်မ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ေျပာမယ္။ ရွင္လြတ္လာတဲ့တေန႔ ရွင္နဲ႔ က်မကုိ ျပန္လည္ၿပီး ေပါင္းသင္းခြင့္ေပးဖုိ႔ အေၾကာင္းကုိေလ။
ေၾသာ္….တကယ္ေတာ့….. ဒါေတြအားလုံးဟာ ရွင့္အတြက္ပါ…. ရွင္ရယ္။
သစၥာမ်ားစြာျဖင့္...
လင္ေကာင္တေပြနဲ႔...
ရွင္ေညာင္ေရ….။
ဆန္႔က်င္ဖက္ အုပ္စုႏွစ္ရပ္အၾကား ႏုိင္ငံေရးအားစမ္းေနၾကၿပီဆုိရင္ ဘယ္သူ႕ဖက္က စၿပီး ေသြးေၾကာင္မလဲဆုိတာကုိ ေစာင့္ၾကည့္လုိတဲ့အခါ “ဘယ္သူ စၿပီး မ်က္ေတာင္ခတ္မလဲ” (Who will blink first) ဆုိၿပီး ေျပာၾကေလ့ရွိတယ္။
ေဟာ…. ျမန္မာျပည္မွာလည္း နအဖ စစ္အစုိးရနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အၾကား ႏုိင္ငံေရးအားၿပဳိင္မႈႀကီးတခု ျဖစ္ေနၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြ ထုတ္ျပန္လုိက္အၿပီးမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ နအဖ ဘယ္သူက အရင္ မ်က္ေတာင္ စ ခတ္မလဲ။ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံး ေစာင့္စားခဲ့ရတာ ဒီတခ်ီမွာေတာ့ က်ားနဲ႔ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြ႕ၾကၿပီေပါ႔။ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းပဲ ဆုိၿပီး အမ်ားျပည္သူက ရင္တမမနဲ႔ ေစာင့္စားၾကည့္႐ႈေနၾကတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ နအဖကုိ ရြံ႕ရွာမုန္းတီးေနၾကတဲ့အတြက္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဖက္မွာ ဝန္းရံဖုိ႔ ေထာက္ခံဖုိ႔ ဟန္ျပင္ေနၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျဗဳန္းဆုိ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ရာထူးကုိယူထားတဲ့ ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔ စီအီးစီအဖြဲ႕ဝင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔ဟာ မ်က္ေတာင္ခတ္႐ုံမက နအဖ အစုိးရကုိ အရြယ္လြန္ ျပည့္တန္ဆာမက ေဖာက္သည္ျမႇဴဆြယ္သလုိ ညဳတုတုနဲ႔ ၾကာပစ္ ျပလုိက္ၾကတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း ပီယဝါစာ ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားေလးကုိ ေျပာလုိက္ေသးတယ္။
“ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ ပါတီက ထုတ္ရင္ ထုတ္ရပေစ။ သားသားတုိ႔ ပါတီ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏုိင္ေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွာ မွတ္ပုံတင္ တင္ခ်င္ပါတယ္ ခင္ညာ။ ပါလီမန္ထဲကုိ သားသားတုိ႔ ဝင္ၿပီး အေျခခံဥပေဒကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္ေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ဝင္ခ်င္ပါတယ္ ခင္ညာ”…………တဲ့။
အင္း….ၾကားရ၊ ၾကားရ နားဝမွာ မခ်မ္းသာပါ႔ကလား အရပ္ကတုိ႔ေရ။ စစ္အစုိးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံကုိ အခုေတာ့လည္း အားတက္သေရာ ေထာက္ခံေနၾကပါၿပီေကာလား။ ဦးခင္ေမာင္ေဆြက ေျပာေသးတယ္။ ဒါဟာ အာဏာရွင္ဆီမွာ ဒူးေထာက္အညံ့ခံတာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ မွန္ပါတယ္။ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ၿပီး နအဖ ေျခဖမုိးကုိ လွ်ာနဲ႔ လ်က္ေပး႐ုံမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ လုံးမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ အေနနဲ႔ လူထုကုိ တက္ႂကြေသာ ဦးေဆာင္မႈ (Active leadership) မေပးႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ မူဝါဒပုိင္းမွာ (ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ တခ်ီတခ်ီ ထေဖာက္တာက လြဲလုိ႔) ႀကီးႀကီးမားမား ေဖာက္ျပန္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံး ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းအထိ လူထုနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားဟာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဆက္လက္ဝန္းရံေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဆုိလုိတာက ညံ့တာကုိ သိေပမယ့္ မွန္တဲ့ဖက္မွာ ရပ္ေဖာ္ရလုိ႔ အားေပးေနၾကေသးတယ္။
အခုေတာ့ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းပါ အခ်က္အလက္ေတြထဲက တခ်က္ကေလးကုိမွ နအဖစစ္အစုိးရက မလုိက္ေလ်ာဘဲနဲ႔ ကုိယ့္တံေတြးကုိယ္ျပန္မ်ဳိၿပီး နအဖ ခ်ေပးတဲ့လမ္းအတုိင္း ေလွ်ာက္လွမ္းဘုိ႔ ဟန္ျပင္ေနပါၿပီေကာ။ ဘယ္မွာလဲ ႏုိင္ငံေရးသိကၡာ။ ဘယ္မွာလဲ ဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ မူဝါဒ။
အဲဒီလုိ ေမွာက္ခ်ီလွန္ခ်ီ၊ ခုတမ်ဳိး ေတာ္ၾကာတမ်ဳိးလုပ္တတ္တာမ်ဳိးကုိ က်ေနာ့္အေမရဲ႕ စကားယူသုံးရရင္…“ဟဲ့…. ဗေလာင္းဗလဲ ကုိေလွာ္ ႏြားလဲ”။ ကုိေလွာ္က ႏြားပြဲစားပါ။ ႏြားပြဲစားမုိ႔ ႏြားအမ်ဳိးမ်ဳိးလဲတာ ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီေဖာ္ေဆာင္ပါ႔မယ္လုိ႔ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားသူေတြက ဒီမုိကေရစီပန္းတုိင္ကုိ အာဏာရွင္စနစ္၊ အာဏာရွင္လမ္းေၾကာင္းေပၚက ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ ျပင္ေနရင္ေတာ့ ျပႆနာက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္။
မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ မေတာ္တဆ ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ အနာေရာဂါက်ေရာက္မႈေတြ၊ ေသျခင္းတရား စတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြလုိ မဟုတ္ဘဲ ေလာကႀကီးမွာ သိစိတ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ရတဲ့ အရာမွန္သမွ်မွာ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ ရွိေနပါတယ္။ “တျခားေရြးခ်ယ္စရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူး” (No choice) ဆုိတဲ့စကားဟာ လူေတြအေနနဲ႔ မေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့အရာကုိ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာ ေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ကုိယ့္ဘာသာ လိပ္ျပာမသန္႔မႈကုိ ေျပရာေျပေၾကာင္း ထန္းလက္နဲ႔ကာတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ သိစိတ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ရတဲ့အရာမွန္သမွ် ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္းေတြရွိပါတယ္။ ကုိယ္က လမ္းမွန္ကုိ ေရြးရဲသလား၊ မေရြးရဲဘူးလားဆုိတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ စာရိတၱသတၱိအေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။ ကုိယ္တုိင္ခ်မွတ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ေစာင့္ထိန္းရဲသလား၊ မေစာင့္ထိန္းရဲဘူးလားဆုိတဲ့ သတၱိအေပၚမွာ မူတည္တယ္။
ေကာင္းၿပီ။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ပါတီမွတ္ပုံမတင္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘူးဆုိရင္ အဖ်က္ခံရမယ္။ အဲဒီလမ္းကုိ ေရြးရဲသလား။ အဲဒီလမ္းကုိ ေရြးရင္ ဘာျဖစ္လဲ။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္လြတ္လာတဲ့အခ်ိန္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ လူထုကုိ စည္း႐ုံးတာလည္းမလုပ္။ အဖြဲ႕ဝင္သစ္ေတြကုိ ခ်ဲ႕ထြင္ စည္း႐ုံးတာလည္းမလုပ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ုံးခြဲအသစ္ေတြ ထပ္မံဖြင့္လွစ္တာလည္းမလုပ္။ (မလုပ္႐ုံမက နအဖက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၿမဳိ႕နယ္႐ုံးခြဲေတြ ပိတ္ပစ္တာကုိေတာင္ ေခါင္းငုံ႕ခံေနလုိက္ေသးတယ္။) အဲဒီလုိ ဘာဆုိဘာမွ မလုပ္ဘဲ ပါတီတရားဝင္ရပ္တည္ႏုိင္ေရးအတြက္ဆုိၿပီး နအဖ ကန္႔သတ္မႈအမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ နလပိန္းတုံးႀကီးလုိ ေနလာခဲ့တယ္။ ဦးဝင္းတင္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ပါတီရွိေနေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရး ရွိမေနဘူး။ ႏုိင္ငံေရး ေသေနတယ္။
ေနာက္တခုက ပါတီမရွိရင္ ဘာျဖစ္မလဲဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔လညိး ဆရာလူထုစိန္ဝင္း ရွင္းျပထားတဲ့အတုိင္းပါဘဲ။ ၁၉၈၈ (ရွစ္ေလးလုံး) လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီး ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္အထိ အင္အယ္လ္ဒီ(အဖြဲ႕ခ်ဳပ္) ဆုိတာ ရွိေတာင္မရွိေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ပါတီမရွိလည္း ႏုိင္ငံေရးရွိရင္ အလုပ္ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ သာဓက အထင္အရွားရွိတယ္။
ဒါက တရားဝင္ ပါတီအျဖစ္ ရပ္တည္ျခင္း မရပ္တည္ျခင္းဟာ ပဓာန မက်ပုံံ၊ ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြလုပ္ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးကေတာ့ မရွိမျဖစ္ ရွင္သန္ေနဖုိ႔ လုိပုံတုိ႔ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳဥ္း ေျပာျပတာပါ။
ပါတီမရွိေတာ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြရွိပါတယ္။ ေမးခြန္းရွိရင္ အေျဖရွိရမယ္။ အဲဒီေမးခြန္းေတြကုိ ေျဖဖုိ႔ ပထမဦးဆုံး ေမးခြန္းတခု ျပန္ေမးရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္တာဘာလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္း။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ကၽြန္ဘဝကုိ လုိခ်င္တာဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆုိတာ ရွင္းသြားၿပီ။ ဘာမွ လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့။ နအဖ ခ်ေပးတဲ့လမ္းေၾကာင္းအတုိင္းသာ အသာတၾကည္ လုိက္သြားေပေတာ့။ ကၽြန္ဘဝေရာက္ဖုိ႔ အထူးတလည္ အားထုတ္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ငါတေန႔ ကၽြန္ျဖစ္ကုိ ျဖစ္ရမယ္ ဆုိၿပီး သႏၷိ႒ာန္ေတြ ဘာေတြခ်ၿပီး လုပ္ေနစရာမလုိေလာက္ေအာင္ နအဖ စစ္အစုိးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံက ကူညီပါလိမ့္မယ္။
အဲ…. တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္တာက လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္ ဆုိရင္ေတာ့ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ ရွိေနတယ္။ လြတ္လပ္မႈတုိ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္တုိ႔ဆုိတာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္းျဖစ္တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္မႈကုိလုိခ်င္တယ္ဆုိရင္၊ ဒီမုိကေရစီကုိလုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ဆန္႔က်င္ရမယ္၊ ၿဖဳိဖ်က္ရမယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ မဆန္႔က်င္ဘဲ၊ မၿဖဳိဖ်က္ဘဲ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လြတ္လပ္မႈကုိ ရယူခ်င္လုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆုိတာ လူအမ်ားကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္။ လူအမ်ားကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့စနစ္ေပၚေပါက္လာဖုိ႔၊ အေျခတည္ခုိင္ၿမဲဖုိ႔ဆုိတာ လူအမ်ားက အဲဒီစနစ္ကုိ လက္ခံသေဘာေပါက္ဖုိ႔လုိတယ္။ နားလည္က်င့္သုံးဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုကုိ ဒီမုိကေရစီအေၾကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ကုိ ဒီစနစ္ကသာ ဘယ္လုိ အက်ဳိးရွိေစမယ့္အေၾကာင္းေတြကုိ သေဘာေပါက္ေအာင္ ပညာေပးစည္း႐ုံးဖုိ႔လုိတယ္။
တဖက္က ၾကည့္ျပန္ေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ အခုလုိ ပညာေပးစည္း႐ုံးမႈေတြ၊ လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြ လုပ္ဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္တုိတုိအတြင္းမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြဖက္မွာ အားသာခ်က္ တခုရွိတယ္။ လူထုက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနတယ္။ အေထြေထြ စားဝတ္ေနေရး ၾကပ္တည္းမႈ၊ အခက္အခဲေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ေနတဲ့အေလ်ာက္ လူထုအုံႂကြမႈဟာလည္း အခ်ိန္မေရြး ထပ္မံျဖစ္ပြားလာဦးမွာ မုခ်ပဲ။ တနည္းေျပာရရင္ လူထုဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဖက္မွာ မရွိဘူး။ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြဖက္မွာသာ ရွိတယ္။ ဒီအခ်က္ကုိ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကလည္း ျပည္သူလူထုက ထင္ထင္ရွားရွား ျပသၿပီးခဲ့ၿပီ။
၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကုိယ့္ဖက္က ျပင္ဆင္မႈ အားနည္းခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံနဲ႔အဝွမ္း ၿမဳိ႕တုိင္း ရြာတုိင္းမွာ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ကြန္ယက္ေတြ လွ်ဳိ႕ဝွက္တည္ေဆာက္ရမယ္။ ျပင္ဆင္ရမယ္။ လူထုအုံႂကြမႈကုိ သူ႕အလုိအေလ်ာက္ ေပၚေပါက္လာတဲ့အထိ ထုိင္ေစာင့္ေနမယ့္အစား လူထုကုိ ႏႈိးေဆာ္ရမယ္။ လႈံ႕ေဆာ္ရမယ္။ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ကုိထင္ေက်ာ္တုိ႔၊ မစုစုေႏြးတုိ႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အတုယူရမယ္။ လူထုအံုႂကြမႈျဖစ္လာရင္ အရွိန္ျမႇင့္ႏုိင္ေအာင္၊ စနစ္တက် စုစည္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေအာင္ ကြန္ယက္ေတြကုိ အခုကတည္းက အသင့္ျပင္တည္ေဆာက္ထားသင့္ပါတယ္။ အခုလည္း လုပ္တဲ့လူေတြ လုပ္ေနၾကပါတယ္။
ေနာက္တခုက အာဏာရွင္ေတြႀကဳိက္ႏွစ္သက္တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ ၂ မ်ဳိးႏွစ္စားရွိတယ္။ ပထမတခုက မတရားတဲ့ အမိန္႔ေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြကုိ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံတာမ်ဳိး။ ေနာက္တခုက အၾကမ္းဖက္မႈကုိ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ တုန္႔ျပန္တာမ်ဳိး။ အဲဒီတုန္႔ျပန္မႈ ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားလုံးကုိ အာဏာရွင္ေတြက လုိလားၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ အာဏာရွင္ေတြ ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ တမ်ဳိးရွိေနေသးတယ္။ အဲဒါက မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာမွန္သမွ်ကုိ မေၾကာက္မရြံ႕ ဖီဆန္ျခင္းပဲ။ အဲဒီလုိ မေၾကာက္တရားလက္နက္ကုိ ကုိင္ဆြဲလာၾကၿပီဆုိရင္ အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အာဏာယႏၱရားကုိ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းတယ္။ ဦးဝင္းတင္ေျပာတဲ့ မေၾကာက္တရားလက္နက္ကုိ ကုိင္ဆြဲၾကဖုိ႔ အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ။
ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္စီအီးစီက ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔တေတြ နအဖရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း သူတုိ႔ဘာသာ ေလွ်ာက္ရင္လည္း ေလွ်ာက္ေစေတာ့။ ဒီလုိဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႕ “ရာဇဝင္ဆုိးထဲမွာ ေအာင္နဲ႔ေမာင္ ကုိ ထားရစ္ခဲ့” ႐ုံပါပဲ။
ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။
(၁) စိတ္ကူးမယဥ္ၾကဖုိ႔ (ေအာင္ဒင္)
(၂) ႏုိင္ငံေရးအရ (ေမၿငိမ္း)
(၃) ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအး- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ရပ္တည္မယ္
(၄) လူထုစိန္၀င္း၏ အျမင္ - အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
ေဟာ…. ျမန္မာျပည္မွာလည္း နအဖ စစ္အစုိးရနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အၾကား ႏုိင္ငံေရးအားၿပဳိင္မႈႀကီးတခု ျဖစ္ေနၿပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြ ထုတ္ျပန္လုိက္အၿပီးမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ နအဖ ဘယ္သူက အရင္ မ်က္ေတာင္ စ ခတ္မလဲ။ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံး ေစာင့္စားခဲ့ရတာ ဒီတခ်ီမွာေတာ့ က်ားနဲ႔ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြ႕ၾကၿပီေပါ႔။ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းပဲ ဆုိၿပီး အမ်ားျပည္သူက ရင္တမမနဲ႔ ေစာင့္စားၾကည့္႐ႈေနၾကတယ္။ ျပည္သူေတြဟာ နအဖကုိ ရြံ႕ရွာမုန္းတီးေနၾကတဲ့အတြက္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဖက္မွာ ဝန္းရံဖုိ႔ ေထာက္ခံဖုိ႔ ဟန္ျပင္ေနၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျဗဳန္းဆုိ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ရာထူးကုိယူထားတဲ့ ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔ စီအီးစီအဖြဲ႕ဝင္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔ဟာ မ်က္ေတာင္ခတ္႐ုံမက နအဖ အစုိးရကုိ အရြယ္လြန္ ျပည့္တန္ဆာမက ေဖာက္သည္ျမႇဴဆြယ္သလုိ ညဳတုတုနဲ႔ ၾကာပစ္ ျပလုိက္ၾကတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း ပီယဝါစာ ခ်စ္ဖြယ္ေသာ စကားေလးကုိ ေျပာလုိက္ေသးတယ္။
“ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ ပါတီက ထုတ္ရင္ ထုတ္ရပေစ။ သားသားတုိ႔ ပါတီ ရွင္သန္ရပ္တည္ႏုိင္ေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွာ မွတ္ပုံတင္ တင္ခ်င္ပါတယ္ ခင္ညာ။ ပါလီမန္ထဲကုိ သားသားတုိ႔ ဝင္ၿပီး အေျခခံဥပေဒကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္ေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ဝင္ခ်င္ပါတယ္ ခင္ညာ”…………တဲ့။
အင္း….ၾကားရ၊ ၾကားရ နားဝမွာ မခ်မ္းသာပါ႔ကလား အရပ္ကတုိ႔ေရ။ စစ္အစုိးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံကုိ အခုေတာ့လည္း အားတက္သေရာ ေထာက္ခံေနၾကပါၿပီေကာလား။ ဦးခင္ေမာင္ေဆြက ေျပာေသးတယ္။ ဒါဟာ အာဏာရွင္ဆီမွာ ဒူးေထာက္အညံ့ခံတာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ မွန္ပါတယ္။ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ၿပီး နအဖ ေျခဖမုိးကုိ လွ်ာနဲ႔ လ်က္ေပး႐ုံမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ လုံးမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ အေနနဲ႔ လူထုကုိ တက္ႂကြေသာ ဦးေဆာင္မႈ (Active leadership) မေပးႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ မူဝါဒပုိင္းမွာ (ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ တခ်ီတခ်ီ ထေဖာက္တာက လြဲလုိ႔) ႀကီးႀကီးမားမား ေဖာက္ျပန္မႈမရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံး ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းအထိ လူထုနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားဟာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ဆက္လက္ဝန္းရံေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဆုိလုိတာက ညံ့တာကုိ သိေပမယ့္ မွန္တဲ့ဖက္မွာ ရပ္ေဖာ္ရလုိ႔ အားေပးေနၾကေသးတယ္။
အခုေတာ့ ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းပါ အခ်က္အလက္ေတြထဲက တခ်က္ကေလးကုိမွ နအဖစစ္အစုိးရက မလုိက္ေလ်ာဘဲနဲ႔ ကုိယ့္တံေတြးကုိယ္ျပန္မ်ဳိၿပီး နအဖ ခ်ေပးတဲ့လမ္းအတုိင္း ေလွ်ာက္လွမ္းဘုိ႔ ဟန္ျပင္ေနပါၿပီေကာ။ ဘယ္မွာလဲ ႏုိင္ငံေရးသိကၡာ။ ဘယ္မွာလဲ ဆုပ္ကုိင္ထားတဲ့ မူဝါဒ။
အဲဒီလုိ ေမွာက္ခ်ီလွန္ခ်ီ၊ ခုတမ်ဳိး ေတာ္ၾကာတမ်ဳိးလုပ္တတ္တာမ်ဳိးကုိ က်ေနာ့္အေမရဲ႕ စကားယူသုံးရရင္…“ဟဲ့…. ဗေလာင္းဗလဲ ကုိေလွာ္ ႏြားလဲ”။ ကုိေလွာ္က ႏြားပြဲစားပါ။ ႏြားပြဲစားမုိ႔ ႏြားအမ်ဳိးမ်ဳိးလဲတာ ျပႆနာမရွိေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီေဖာ္ေဆာင္ပါ႔မယ္လုိ႔ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားသူေတြက ဒီမုိကေရစီပန္းတုိင္ကုိ အာဏာရွင္စနစ္၊ အာဏာရွင္လမ္းေၾကာင္းေပၚက ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ ျပင္ေနရင္ေတာ့ ျပႆနာက ေတာ္ေတာ္ႀကီးတယ္။
မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ မေတာ္တဆ ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ အနာေရာဂါက်ေရာက္မႈေတြ၊ ေသျခင္းတရား စတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြလုိ မဟုတ္ဘဲ ေလာကႀကီးမွာ သိစိတ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ရတဲ့ အရာမွန္သမွ်မွာ ေရြးခ်ယ္စရာေတြ ရွိေနပါတယ္။ “တျခားေရြးခ်ယ္စရာလမ္းမရွိေတာ့ဘူး” (No choice) ဆုိတဲ့စကားဟာ လူေတြအေနနဲ႔ မေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့အရာကုိ သူရဲေဘာေၾကာင္စြာ ေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ကုိယ့္ဘာသာ လိပ္ျပာမသန္႔မႈကုိ ေျပရာေျပေၾကာင္း ထန္းလက္နဲ႔ကာတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကႀကီးမွာ သိစိတ္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ရတဲ့အရာမွန္သမွ် ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္းေတြရွိပါတယ္။ ကုိယ္က လမ္းမွန္ကုိ ေရြးရဲသလား၊ မေရြးရဲဘူးလားဆုိတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ စာရိတၱသတၱိအေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။ ကုိယ္တုိင္ခ်မွတ္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ေစာင့္ထိန္းရဲသလား၊ မေစာင့္ထိန္းရဲဘူးလားဆုိတဲ့ သတၱိအေပၚမွာ မူတည္တယ္။
ေကာင္းၿပီ။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ပါတီမွတ္ပုံမတင္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘူးဆုိရင္ အဖ်က္ခံရမယ္။ အဲဒီလမ္းကုိ ေရြးရဲသလား။ အဲဒီလမ္းကုိ ေရြးရင္ ဘာျဖစ္လဲ။ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အက်ယ္ခ်ဳပ္လြတ္လာတဲ့အခ်ိန္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ လူထုကုိ စည္း႐ုံးတာလည္းမလုပ္။ အဖြဲ႕ဝင္သစ္ေတြကုိ ခ်ဲ႕ထြင္ စည္း႐ုံးတာလည္းမလုပ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ုံးခြဲအသစ္ေတြ ထပ္မံဖြင့္လွစ္တာလည္းမလုပ္။ (မလုပ္႐ုံမက နအဖက အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၿမဳိ႕နယ္႐ုံးခြဲေတြ ပိတ္ပစ္တာကုိေတာင္ ေခါင္းငုံ႕ခံေနလုိက္ေသးတယ္။) အဲဒီလုိ ဘာဆုိဘာမွ မလုပ္ဘဲ ပါတီတရားဝင္ရပ္တည္ႏုိင္ေရးအတြက္ဆုိၿပီး နအဖ ကန္႔သတ္မႈအမ်ဳိးမ်ဳိးေအာက္မွာ နလပိန္းတုံးႀကီးလုိ ေနလာခဲ့တယ္။ ဦးဝင္းတင္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ ပါတီရွိေနေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရး ရွိမေနဘူး။ ႏုိင္ငံေရး ေသေနတယ္။
ေနာက္တခုက ပါတီမရွိရင္ ဘာျဖစ္မလဲဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔လညိး ဆရာလူထုစိန္ဝင္း ရွင္းျပထားတဲ့အတုိင္းပါဘဲ။ ၁၉၈၈ (ရွစ္ေလးလုံး) လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီး ျဖစ္လာတဲ့အခ်ိန္အထိ အင္အယ္လ္ဒီ(အဖြဲ႕ခ်ဳပ္) ဆုိတာ ရွိေတာင္မရွိေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ပါတီမရွိလည္း ႏုိင္ငံေရးရွိရင္ အလုပ္ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ သာဓက အထင္အရွားရွိတယ္။
ဒါက တရားဝင္ ပါတီအျဖစ္ ရပ္တည္ျခင္း မရပ္တည္ျခင္းဟာ ပဓာန မက်ပုံံ၊ ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြလုပ္ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးကေတာ့ မရွိမျဖစ္ ရွင္သန္ေနဖုိ႔ လုိပုံတုိ႔ကုိ အက်ဥ္းခ်ဳဥ္း ေျပာျပတာပါ။
ပါတီမရွိေတာ့ရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြရွိပါတယ္။ ေမးခြန္းရွိရင္ အေျဖရွိရမယ္။ အဲဒီေမးခြန္းေတြကုိ ေျဖဖုိ႔ ပထမဦးဆုံး ေမးခြန္းတခု ျပန္ေမးရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္တာဘာလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္း။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ကၽြန္ဘဝကုိ လုိခ်င္တာဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘာဆက္လုပ္မလဲဆုိတာ ရွင္းသြားၿပီ။ ဘာမွ လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့။ နအဖ ခ်ေပးတဲ့လမ္းေၾကာင္းအတုိင္းသာ အသာတၾကည္ လုိက္သြားေပေတာ့။ ကၽြန္ဘဝေရာက္ဖုိ႔ အထူးတလည္ အားထုတ္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ငါတေန႔ ကၽြန္ျဖစ္ကုိ ျဖစ္ရမယ္ ဆုိၿပီး သႏၷိ႒ာန္ေတြ ဘာေတြခ်ၿပီး လုပ္ေနစရာမလုိေလာက္ေအာင္ နအဖ စစ္အစုိးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံက ကူညီပါလိမ့္မယ္။
အဲ…. တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ လုိခ်င္တာက လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္ ဆုိရင္ေတာ့ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ ရွိေနတယ္။ လြတ္လပ္မႈတုိ႔ ဒီမုိကေရစီစနစ္တုိ႔ဆုိတာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္းျဖစ္တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္မႈကုိလုိခ်င္တယ္ဆုိရင္၊ ဒီမုိကေရစီကုိလုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ဆန္႔က်င္ရမယ္၊ ၿဖဳိဖ်က္ရမယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ မဆန္႔က်င္ဘဲ၊ မၿဖဳိဖ်က္ဘဲ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လြတ္လပ္မႈကုိ ရယူခ်င္လုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
ဒီမုိကေရစီစနစ္ဆုိတာ လူအမ်ားကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္။ လူအမ်ားကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့စနစ္ေပၚေပါက္လာဖုိ႔၊ အေျခတည္ခုိင္ၿမဲဖုိ႔ဆုိတာ လူအမ်ားက အဲဒီစနစ္ကုိ လက္ခံသေဘာေပါက္ဖုိ႔လုိတယ္။ နားလည္က်င့္သုံးဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုကုိ ဒီမုိကေရစီအေၾကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ကုိ ဒီစနစ္ကသာ ဘယ္လုိ အက်ဳိးရွိေစမယ့္အေၾကာင္းေတြကုိ သေဘာေပါက္ေအာင္ ပညာေပးစည္း႐ုံးဖုိ႔လုိတယ္။
တဖက္က ၾကည့္ျပန္ေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ အခုလုိ ပညာေပးစည္း႐ုံးမႈေတြ၊ လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြ လုပ္ဖုိ႔ဆုိတာ အခ်ိန္တုိတုိအတြင္းမွာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ဖုိ႔မလြယ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြဖက္မွာ အားသာခ်က္ တခုရွိတယ္။ လူထုက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနတယ္။ အေထြေထြ စားဝတ္ေနေရး ၾကပ္တည္းမႈ၊ အခက္အခဲေတြနဲ႔ မြန္းၾကပ္ေနတဲ့အေလ်ာက္ လူထုအုံႂကြမႈဟာလည္း အခ်ိန္မေရြး ထပ္မံျဖစ္ပြားလာဦးမွာ မုခ်ပဲ။ တနည္းေျပာရရင္ လူထုဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဖက္မွာ မရွိဘူး။ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြဖက္မွာသာ ရွိတယ္။ ဒီအခ်က္ကုိ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကလည္း ျပည္သူလူထုက ထင္ထင္ရွားရွား ျပသၿပီးခဲ့ၿပီ။
၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကုိယ့္ဖက္က ျပင္ဆင္မႈ အားနည္းခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံနဲ႔အဝွမ္း ၿမဳိ႕တုိင္း ရြာတုိင္းမွာ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ကြန္ယက္ေတြ လွ်ဳိ႕ဝွက္တည္ေဆာက္ရမယ္။ ျပင္ဆင္ရမယ္။ လူထုအုံႂကြမႈကုိ သူ႕အလုိအေလ်ာက္ ေပၚေပါက္လာတဲ့အထိ ထုိင္ေစာင့္ေနမယ့္အစား လူထုကုိ ႏႈိးေဆာ္ရမယ္။ လႈံ႕ေဆာ္ရမယ္။ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ကုိထင္ေက်ာ္တုိ႔၊ မစုစုေႏြးတုိ႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အတုယူရမယ္။ လူထုအံုႂကြမႈျဖစ္လာရင္ အရွိန္ျမႇင့္ႏုိင္ေအာင္၊ စနစ္တက် စုစည္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေအာင္ ကြန္ယက္ေတြကုိ အခုကတည္းက အသင့္ျပင္တည္ေဆာက္ထားသင့္ပါတယ္။ အခုလည္း လုပ္တဲ့လူေတြ လုပ္ေနၾကပါတယ္။
ေနာက္တခုက အာဏာရွင္ေတြႀကဳိက္ႏွစ္သက္တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ ၂ မ်ဳိးႏွစ္စားရွိတယ္။ ပထမတခုက မတရားတဲ့ အမိန္႔ေတြ ဖိႏွိပ္မႈေတြကုိ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံတာမ်ဳိး။ ေနာက္တခုက အၾကမ္းဖက္မႈကုိ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႔ တုန္႔ျပန္တာမ်ဳိး။ အဲဒီတုန္႔ျပန္မႈ ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားလုံးကုိ အာဏာရွင္ေတြက လုိလားၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ အာဏာရွင္ေတြ ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ တမ်ဳိးရွိေနေသးတယ္။ အဲဒါက မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာမွန္သမွ်ကုိ မေၾကာက္မရြံ႕ ဖီဆန္ျခင္းပဲ။ အဲဒီလုိ မေၾကာက္တရားလက္နက္ကုိ ကုိင္ဆြဲလာၾကၿပီဆုိရင္ အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အာဏာယႏၱရားကုိ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းတယ္။ ဦးဝင္းတင္ေျပာတဲ့ မေၾကာက္တရားလက္နက္ကုိ ကုိင္ဆြဲၾကဖုိ႔ အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ။
ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္စီအီးစီက ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔တေတြ နအဖရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း သူတုိ႔ဘာသာ ေလွ်ာက္ရင္လည္း ေလွ်ာက္ေစေတာ့။ ဒီလုိဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႕ “ရာဇဝင္ဆုိးထဲမွာ ေအာင္နဲ႔ေမာင္ ကုိ ထားရစ္ခဲ့” ႐ုံပါပဲ။
ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။
(၁) စိတ္ကူးမယဥ္ၾကဖုိ႔ (ေအာင္ဒင္)
(၂) ႏုိင္ငံေရးအရ (ေမၿငိမ္း)
(၃) ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအး- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔အတူ ရပ္တည္မယ္
(၄) လူထုစိန္၀င္း၏ အျမင္ - အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
Posted by
ကုိေပါ
on Saturday, March 20, 2010
Labels:
political post
Comments: (29)
ျမန္မာစကားမွာ ေရႊရည္စိမ္ ဆုိတဲ့စကားရွိတယ္။ အတုအေယာင္ ဆုိတဲ့ အနက္အဓိပၸါယ္ထြက္တယ္။ ဥပမာ…. ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ ဆုိပါေတာ့။ တကယ္ေရႊသားအတိနဲ႔ လုပ္ထားတာမဟုတ္ဘဲ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေအာင္ အေပၚယံမွာ ေရႊေရာင္ထည့္ထားတဲ့သေဘာ။ ေရႊလက္ေကာက္အစစ္လုိေတာ့ အဖုိးမထုိက္တန္ဘူး။
ေရႊလက္ေကာက္အစစ္ မဝယ္ႏုိင္ခင္စပ္ၾကား လူျမင္ေကာင္း႐ုံ ႐ွဴိးထုတ္ခ်င္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ခုိးသားဓားျပ လုယက္မွာ ပူပန္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အလွသက္သက္ ဝတ္ခ်င္လုိ႔ျဖစ္ေစ အဲဒီ ေရႊရည္စိမ္ လက္ေကာက္အတုကုိ အတုမွန္းသိသိနဲ႔ ဝယ္ယူ ဝတ္ဆင္ၾကရင္ျဖင့္ ဝတ္ဆင္သူရဲ႕ အလုိဆႏၵအတုိင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အထူးေျပာစရာမရွိပါ။
သုိ႔ေသာ္…. အဲဒီ ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ကုိ တကယ့္ေရႊလက္ေကာက္ႀကီးပါလုိ႔ ညာေရာင္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ညာေရာင္းတဲ့လူမွာ အျပစ္ရွိတယ္။ အတုႀကီးမွန္းသိသိနဲ႔ အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးတဲ့ ပြဲစားမွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္။ အတုႀကီးမွန္းသိသိနဲ႔ အစစ္ႀကီးပါလုိ႔ ဝုိင္းဝန္းေၾကာ္ျငာေပးတဲ့သူေတြ၊ ေလလံပြဲမွာ ေစ်းၿပဳိင္ေခၚၿပီး တန္ဘုိးမရွိတာကုိ တန္ဘုိးတက္လာေအာင္ လုပ္ေပးၾကသူေတြ အားလုံးမွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္။ အျပစ္ကေတာ့ လိမ္ညာလွည့္ျဖားမႈေပါ႔။
ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္တခုကုိ မွားယြင္းဝယ္ယူမိလုိ႔ အလြန္ဆုံး နစ္နာလွရင္ ဝယ္သူကုိယ္တုိင္ရယ္၊ သူနဲ႔ အက်ဳိးစီးပြားထိစပ္ေနတဲ့ သူ႕မိသားစု၊ ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္သဂၤဟေတြေလာက္သာ ထိခုိက္နစ္နာႏုိင္မယ္။
ဒါေပမယ့္ တမ်ဳိးသားလုံး ၊တႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ ခ်ီၿပီး ထိခုိက္နစ္နာေစႏုိင္တဲ့ ေရႊရည္စိမ္ေတြကုိလည္း ႀကဳံရတတ္တယ္။ ျမန္မာ့သမုိင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္မွာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြက ျမန္မာျပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရး ေပးတယ္။ အစုိးရအဖြဲ႕ထဲမွာလည္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါတဲ့ အစုိးရအဖြဲ႔ကုိ ဖြဲ႕ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ တကယ့္လြတ္လပ္မႈအရသာကုိ မခံစားရတဲ့အျပင္ ဖက္ဆစ္ရဲ႕ ခ်ဳပ္ခ်ယ္အႏုိင္က်င့္ ႏွိပ္ကြပ္မႈေအာက္မွာ ဒုကၡပင္လယ္ေဝခဲ့ၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေပးတဲ့ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးလုိ႔ ေခၚဆုိခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္ေတြဟာ ဒီေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးကုိ မလုိလားတဲ့အေလ်ာက္ မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ ျပန္လည္ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကုိ ျမန္မာ့ေျမေပၚက ေအာင္ျမင္စြာေမာင္းထုတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွခ်င္ေတာ့ အခု ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးၿပီးလုိ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၆၅ ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္မွာ နအဖ ဆုိတဲ့ ဖက္ဆစ္လက္သစ္တမ်ဳိး အုပ္ခ်ဳပ္မင္းမူတာကုိ ခံေနရျပန္တယ္။ ဒီဖက္ဆစ္ကေတာ့ တုိင္းတပါးကမဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္ႏုိင္ငံသားကပဲ ကုိယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
သမုိင္းဘီးဟာ တပတ္ျပန္လည္လာျပန္ေခ်ေပါ႔။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္က ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးေၾကညာခဲ့သလုိပဲ အခုလည္း နအဖ စစ္အစုိးရက ေရႊရည္စိမ္ဒီမုိကေရစီကုိ ညာေရာင္းဖုိ႔ ႀကဳိးစားေနျပန္ၿပီေလ။ အတုအေယာင္လမ္းျပေျမပုံအရ အတုအေယာင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံႀကီး ေခၚယူက်င္းပကာ သူတုိ႔စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲထားခဲ့တဲ့ အတုအေယာင္ အေျခခံဥပေဒႀကီး အတည္ျဖစ္လာေစဖုိ႔ အတုအေယာင္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကုိ က်င္းပေတာ့မယ္တဲ့။ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ အတုအေယာင္လႊတ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ “စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီ” ေခၚ အတုအေယာင္ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့မယ္ ဆုိပဲ။
ဒုစ႐ုိက္မႈေပါင္းမ်ားစြာ၊ ရာဇဝတ္မႈေပါင္းမ်ားစြာ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ နအဖဆုိတဲ့ ဒုစ႐ုိက္ေကာင္ဟာ သန္းေခါင္ထက္ေတာ့ ညဥ့္မနက္ဆုိသလုိ သူ႕ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္နဲ႔တူတဲ့ အတုအေယာင္ဒီမုိကေရစီကုိ ေရႊအစစ္ပါလုိ႔ ညာေရာင္းဖုိ႔ ျပင္ေနၿပီ။
ဒီအေရာင္းအဝယ္မွာ အက်ဳိးေဆာင္ပြဲစားေတြရဲ႕ က႑ဟာ အေရးပါလာၿပီ။ ပြဲစားဟာ ဒုစ႐ုိက္သမားနဲ႔ အလုိတူအလုိပါ ပူးေပါင္းၿပီး ဒီလက္ေကာက္ကုိ ေရာင္းမထြက္ ထြက္ေအာင္ ကူညီလွည့္ျဖားမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဝယ္သူဖက္ကေန သမာသမတ္ရွိရွိ ရပ္တည္ၿပီး ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ပါလုိ႔ အတိအလင္းေၾကညာကာ အေရာင္းအဝယ္ကုိ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္မွာလား။
ဒီလိမ္လည္မႈႀကီးမွာ တနပ္စားဉာဏ္နဲ႔ အလုိတူအလုိပါ ပူးေပါင္းပါဝင္ၾကသူမ်ားကေတာ့ ေနာင္ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ “အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္ လူလိမ္လူေကာက္”ေတြအေနနဲ႔ မွတ္တမ္းဝင္လိမ့္မယ္။
အဲဒီ ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ကုိ ေရႊအစစ္ ထင္လုိ႔ တန္ဖုိးႀကီးေပးၿပီး ႐ုိး႐ုိးသားသား မွားယြင္းဝယ္မိၾကရင္လည္း အဲဒီ ဝယ္ၾကသူေတြရဲ႕ မသိနားမလည္မႈအတြက္၊ အျမင္မက်ယ္မႈအတြက္ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဆုံး႐ႈံးနစ္နာမႈကုိ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလုံးက ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေပးဆပ္ၾကရေပေတာ့မယ္။
ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။ ။ Divisions over Party Registration Surfacing in NLD
ေရႊလက္ေကာက္အစစ္ မဝယ္ႏုိင္ခင္စပ္ၾကား လူျမင္ေကာင္း႐ုံ ႐ွဴိးထုတ္ခ်င္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ခုိးသားဓားျပ လုယက္မွာ ပူပန္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ အလွသက္သက္ ဝတ္ခ်င္လုိ႔ျဖစ္ေစ အဲဒီ ေရႊရည္စိမ္ လက္ေကာက္အတုကုိ အတုမွန္းသိသိနဲ႔ ဝယ္ယူ ဝတ္ဆင္ၾကရင္ျဖင့္ ဝတ္ဆင္သူရဲ႕ အလုိဆႏၵအတုိင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ အထူးေျပာစရာမရွိပါ။
သုိ႔ေသာ္…. အဲဒီ ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ကုိ တကယ့္ေရႊလက္ေကာက္ႀကီးပါလုိ႔ ညာေရာင္းမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ညာေရာင္းတဲ့လူမွာ အျပစ္ရွိတယ္။ အတုႀကီးမွန္းသိသိနဲ႔ အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီေပးတဲ့ ပြဲစားမွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္။ အတုႀကီးမွန္းသိသိနဲ႔ အစစ္ႀကီးပါလုိ႔ ဝုိင္းဝန္းေၾကာ္ျငာေပးတဲ့သူေတြ၊ ေလလံပြဲမွာ ေစ်းၿပဳိင္ေခၚၿပီး တန္ဘုိးမရွိတာကုိ တန္ဘုိးတက္လာေအာင္ လုပ္ေပးၾကသူေတြ အားလုံးမွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္။ အျပစ္ကေတာ့ လိမ္ညာလွည့္ျဖားမႈေပါ႔။
ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္တခုကုိ မွားယြင္းဝယ္ယူမိလုိ႔ အလြန္ဆုံး နစ္နာလွရင္ ဝယ္သူကုိယ္တုိင္ရယ္၊ သူနဲ႔ အက်ဳိးစီးပြားထိစပ္ေနတဲ့ သူ႕မိသားစု၊ ေဆြမ်ဳိး၊ မိတ္သဂၤဟေတြေလာက္သာ ထိခုိက္နစ္နာႏုိင္မယ္။
ဒါေပမယ့္ တမ်ဳိးသားလုံး ၊တႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ ခ်ီၿပီး ထိခုိက္နစ္နာေစႏုိင္တဲ့ ေရႊရည္စိမ္ေတြကုိလည္း ႀကဳံရတတ္တယ္။ ျမန္မာ့သမုိင္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္မွာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြက ျမန္မာျပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရး ေပးတယ္။ အစုိးရအဖြဲ႕ထဲမွာလည္း ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါတဲ့ အစုိးရအဖြဲ႔ကုိ ဖြဲ႕ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ တကယ့္လြတ္လပ္မႈအရသာကုိ မခံစားရတဲ့အျပင္ ဖက္ဆစ္ရဲ႕ ခ်ဳပ္ခ်ယ္အႏုိင္က်င့္ ႏွိပ္ကြပ္မႈေအာက္မွာ ဒုကၡပင္လယ္ေဝခဲ့ၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေပးတဲ့ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးလုိ႔ ေခၚဆုိခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ျမန္မာမ်ဳိးခ်စ္ေတြဟာ ဒီေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးကုိ မလုိလားတဲ့အေလ်ာက္ မဟာမိတ္ေတြနဲ႔ ျပန္လည္ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကုိ ျမန္မာ့ေျမေပၚက ေအာင္ျမင္စြာေမာင္းထုတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွခ်င္ေတာ့ အခု ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးၿပီးလုိ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၆၅ ေလာက္ၾကာတဲ့အခါ ျမန္မာျပည္မွာ နအဖ ဆုိတဲ့ ဖက္ဆစ္လက္သစ္တမ်ဳိး အုပ္ခ်ဳပ္မင္းမူတာကုိ ခံေနရျပန္တယ္။ ဒီဖက္ဆစ္ကေတာ့ တုိင္းတပါးကမဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္ႏုိင္ငံသားကပဲ ကုိယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
သမုိင္းဘီးဟာ တပတ္ျပန္လည္လာျပန္ေခ်ေပါ႔။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္က ေရႊရည္စိမ္လြတ္လပ္ေရးေၾကညာခဲ့သလုိပဲ အခုလည္း နအဖ စစ္အစုိးရက ေရႊရည္စိမ္ဒီမုိကေရစီကုိ ညာေရာင္းဖုိ႔ ႀကဳိးစားေနျပန္ၿပီေလ။ အတုအေယာင္လမ္းျပေျမပုံအရ အတုအေယာင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံႀကီး ေခၚယူက်င္းပကာ သူတုိ႔စိတ္တုိင္းက် ေရးဆြဲထားခဲ့တဲ့ အတုအေယာင္ အေျခခံဥပေဒႀကီး အတည္ျဖစ္လာေစဖုိ႔ အတုအေယာင္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးကုိ က်င္းပေတာ့မယ္တဲ့။ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ အတုအေယာင္လႊတ္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ “စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီ” ေခၚ အတုအေယာင္ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့မယ္ ဆုိပဲ။
ဒုစ႐ုိက္မႈေပါင္းမ်ားစြာ၊ ရာဇဝတ္မႈေပါင္းမ်ားစြာ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ နအဖဆုိတဲ့ ဒုစ႐ုိက္ေကာင္ဟာ သန္းေခါင္ထက္ေတာ့ ညဥ့္မနက္ဆုိသလုိ သူ႕ကုိယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္နဲ႔တူတဲ့ အတုအေယာင္ဒီမုိကေရစီကုိ ေရႊအစစ္ပါလုိ႔ ညာေရာင္းဖုိ႔ ျပင္ေနၿပီ။
ဒီအေရာင္းအဝယ္မွာ အက်ဳိးေဆာင္ပြဲစားေတြရဲ႕ က႑ဟာ အေရးပါလာၿပီ။ ပြဲစားဟာ ဒုစ႐ုိက္သမားနဲ႔ အလုိတူအလုိပါ ပူးေပါင္းၿပီး ဒီလက္ေကာက္ကုိ ေရာင္းမထြက္ ထြက္ေအာင္ ကူညီလွည့္ျဖားမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဝယ္သူဖက္ကေန သမာသမတ္ရွိရွိ ရပ္တည္ၿပီး ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ပါလုိ႔ အတိအလင္းေၾကညာကာ အေရာင္းအဝယ္ကုိ မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္မွာလား။
ဒီလိမ္လည္မႈႀကီးမွာ တနပ္စားဉာဏ္နဲ႔ အလုိတူအလုိပါ ပူးေပါင္းပါဝင္ၾကသူမ်ားကေတာ့ ေနာင္ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ “အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္ လူလိမ္လူေကာက္”ေတြအေနနဲ႔ မွတ္တမ္းဝင္လိမ့္မယ္။
အဲဒီ ေရႊရည္စိမ္လက္ေကာက္ကုိ ေရႊအစစ္ ထင္လုိ႔ တန္ဖုိးႀကီးေပးၿပီး ႐ုိး႐ုိးသားသား မွားယြင္းဝယ္မိၾကရင္လည္း အဲဒီ ဝယ္ၾကသူေတြရဲ႕ မသိနားမလည္မႈအတြက္၊ အျမင္မက်ယ္မႈအတြက္ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဆုံး႐ႈံးနစ္နာမႈကုိ ျမန္မာတမ်ဳိးသားလုံးက ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေပးဆပ္ၾကရေပေတာ့မယ္။
ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။ ။ Divisions over Party Registration Surfacing in NLD
Posted by
ကုိေပါ
on Wednesday, March 17, 2010
Labels:
political post
Comments: (20)
စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites | Blogs |