“ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ မွတ္ခ်က္မ်ား”

ဘေလာ့ဂ္မေရးျဖစ္တာ ၾကာသြားၿပီ။ မေရးျဖစ္႐ုံမက ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေတြပါ သိပ္မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ေတာင္ ကုိယ္မဝင္ျဖစ္ဘူး။ ဧရာဝတီအြန္လုိင္းမဂၢဇင္းနဲ႔ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ့ဂ္မွာ တက္လာတဲ့ လင့္ခ္ေတြထဲက စိတ္ဝင္စားရာ တခ်ဳိ႕တေလကုိသာ ဖတ္ျဖစ္တယ္။

အခု ႐ုံးသုံးရက္ ပိတ္တာနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေရးေတာ့မယ္ စိတ္ကူးၿပီး ဘေလာ့ဂ္ဝင္လုိက္ေတာ့ “ေမာင္သတိ”ရဲ႕ ကြန္မင့္နဲ႔ တုိးေတာ့တာပါပဲ။ ေမာင္သတိဆုိတာကုိ စာဖတ္သူမ်ားသိေအာင္ မိတ္ဆက္ေပးရရင္ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္ပုိ႔စ္ေတြမွာ လာေရာက္ဖတ္႐ႈရင္း မွတ္ခ်က္ရွည္ရွည္ ေရးေပးတတ္သူပါ။ အခုလည္း ေမာင္သတိက ေရွ႕က ပုိ႔စ္ (“သိကၡာရွိျခင္း၊ မရွိျခင္း” ) မွာ တင္ထားတဲ့ သူ႕ရဲ႕ ကြန္မင့္ရွည္ႀကီးတခုတည္း ကြက္ၿပီး ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့အတြက္ “System က တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ဆုိင္ ေၾကာင္ၿပီး ပ်က္သြားတယ္ထင္တယ္”လုိ႔ ဒုတိယေျမာက္မွတ္ခ်က္ ေပးထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူ႕ကြန္မင့္ကုိ က်ေနာ္ဖ်က္ပစ္တယ္ထင္လုိ႔ “ခနဲ႔” ထားဟန္ တူပါတယ္။

ခက္တာက က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဘေလာ့ဂ္ မဝင္တာၾကာၿပီဆုိေတာ့ သူ႕ကြန္မင့္ေပ်ာက္ေနတာကုိ အခုမွ သတိထားမိတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး တုန္႔ျပန္မႈကေတာ့ ဂူဂယ္အေကာင့္ပတ္စ္ဝါ႔ဒ္ကုိ အျမန္ေျပးေျပာင္းလုိက္ပါတယ္။ တစုံတေယာက္မ်ား ဝင္ေႏွာက္ေလသလား စုိးရိမ္လုိ႔ပါ။

ဒါေပမယ့္ ဂ်ီေမးလ္ထဲမွာ ေပၚတဲ့ ကြန္မင့္ေတြနဲ႔ တုိက္ဆုိင္စစ္ေဆးလုိက္တဲ့အခါ သူ႕ကြန္မင့္နဲ႔အတူ အျခားသူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကြန္မင့္ေတြပါ ေပ်ာက္ဆုံးေနတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ကာလအတန္ၾကာတုန္းကလည္း က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ “ေမာင္လမ္းသစ္”ဆုိတဲ့ စာဖတ္သူတေယာက္ရဲ႕ ကြန္မင့္ေတြ အခုလုိပဲ ေပ်ာက္ဆုံးဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ပုိထူးဆန္းပါတယ္။

ေမာင္လမ္းသစ္က Open ID နဲ႔ ကြန္မင့္ေရးသူပါ။ ဒီေတာ့ သူ႕မွတ္ခ်က္ကုိ သူျပန္ဖ်က္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ Google ID နဲ႔ ဝင္တဲ့လူေတြဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔မွတ္ခ်က္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ျပန္ဖ်က္လုိ႔ ရပါတယ္။ ကြန္မင့္ေရးသူကုိယ္တုိင္ ေရးၿပီးသားမွတ္ခ်က္ကုိ ျပန္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ “This post has been removed by the author. ” ဆုိတဲ့ မက္ေဆ့ခ်္တခု က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ ဘေလာ့ဂ္ပုိင္ရွင္က စာဖတ္သူရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကုိ ဖ်က္မယ္ဆုိရင္ “This post has been removed by a blog administrator. ” လုိ႔ ေပၚပါတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ပုိင္ရွင္က အၿပီးတုိင္ ပယ္ဖ်က္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီစာတန္းလည္း မေပၚေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္လမ္းသစ္ရဲ႕ ကြန္မင့္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတုန္းက “This post has been removed by the author. ” ဆုိတဲ့ စာတန္းက်န္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိျဖစ္သလဲဆုိတာ စဥ္းစားလုိ႔ မရေအာင္ ရွိခဲ့ပါတယ္။

အခုလည္း ေမာင္သတိ နဲ႔ အျခားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ေတြကုိ က်ေနာ္မဖ်က္ပါဘူး။ ေမာင္သတိနဲ႔ ေမာင္လမ္းသစ္ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ က်ေနာ္နဲ႔ အျမင္မတူတာမွန္ေပမယ့္ သူတုိ႔အျမင္ကုိ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေရးေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ မွတ္ခ်က္ကုိ ဖ်က္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ မွတ္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ ဘာသဲလြန္စမွ မက်န္ရစ္ခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ဖ်က္ပစ္တယ္လုိ႔ ေမာင္သတိအေနနဲ႔ ထင္တာလည္း သူမလြန္ပါဘူး။

ကာယကံရွင္ က်ေနာ္ကလည္း မဖ်က္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဦးေႏွာက္ေျခာက္သြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အင္တာနက္မွာ လုိက္ရွာၾကည့္ရတယ္။ သူမ်ားဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ေရးထားခဲ့တဲ့ ကြန္မင့္ေတြကုိ လုံးဝေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ ဖ်က္လုိ႔ရမရဆုိတဲ့အေၾကာင္း။ ယာဟူးအေမးအေျဖက႑မွာ ေျဖထားပုံအရကေတာ့ ဖ်က္လုိ႔ မရဘူးတဲ့။ အက္ဒမင္ (သုိ႔မဟုတ္) ဘေလာ့ဂါဆီကုိ စာေရးၿပီး ဖ်က္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိမွ ရသတဲ့။

ဒါနဲ႔ ေနာက္တဆင့္တက္လုိ႔ Missing comments ဆုိၿပီး ဂူဂယ္မွာ ရွာၾကည့္တဲ့အခါက်မွ ဒီလုိ မွတ္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ဆုံးေနတာ ကုိယ္တေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိရေတာ့တယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏုိဝင္ဘာလ ၂၄ ရက္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဒီလုိပဲ မွတ္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ၾကတယ္ဆုိတာ ဘေလာ့ဂါဖုိရမ္တခုမွာ ေဆြးေႏြးထားတာကုိ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ ေမာင္သတိတုိ႔ မွတ္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ အတူတူေလာက္ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ ေမာင္သတိအပါအဝင္ အရင္ပုိ႔စ္က မွတ္ခ်က္ေပ်ာက္သြားသူေတြအားလုံး ေက်နပ္ေလာက္ၿပီလုိ႕ ထင္ပါတယ္။ ေပ်ာက္သြားတဲ့ မွတ္ခ်က္ေတြအားလုံး က်ေနာ့္ ဂ်ီေမးလ္ထဲမွာ က်န္ေနေသးတဲ့အတြက္ ဒီ႐ုံးပိတ္ရက္အတြင္း အားလုံးေပါင္းၿပီး သက္ဆုိင္ရာပုိ႔စ္က မွတ္ခ်က္က႑မွာ ျပန္တင္ေပးပါ႔မယ္။
Read more

“သိကၡာရွိျခင္း၊ မရွိျခင္း”

"Means and ends are convertible terms." (M.K.Gandhi)
However noble the goal may be, it is justified only when attained by noble means.
S. Arya (15-11-09)

အေပၚက စာသားေတြကေတာ့ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္းမ်ားရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲအတြက္ ဦးအာရ္ယား လုိ႔ အမည္ရတဲ့ ဆရာႀကီးတေယာက္က အမွတ္တရ ေရးသားေပးတဲ့ ၾသဝါဒ စကားပါ။ သူ႕ၾသဝါဒကို ျမန္မာလုိ ဘာသာျပန္ရမယ္ဆုိရင္….

“ ပန္းတုိင္က မည္မွ်ပင္ မြန္ျမတ္သည္ျဖစ္ေစ မြန္ျမတ္ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ရယူႏုိင္မွသာ မွန္ကန္မွ်တသည္ဟု (တရားသျဖင့္ ရယူသည္ဟု) ဆုိႏုိင္ေပသည္”

လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

အဲဒီ ၾသဝါဒကို ဖတ္ရေတာ့ က်ေနာ္အင္မတန္ ႏွစ္သက္မိပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္ကစလုိ႔ ဒီအေတြးအေခၚ အယူအဆကုိ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္ ႏွစ္သက္လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အရင္လထဲက “ေညာင္သီးကုိသာ စားရပါလိမ့္” ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္တခုမွာေတာင္ ဒီအယူအဆကုိ ထည့္သြင္းေရးသားျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အခုတေလာ ထြက္ေပၚလာတဲ့ သတင္းေတြထဲက သတင္းတခုဟာ အင္မတန္ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ ဘာလဲဆုိေတာ့ စစ္အစုိးရက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕နဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ေပးတာကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျငင္းပယ္လုိက္တယ္ဆုိတဲ့ သတင္းပါ။ ျငင္းပယ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကေတာ့ စီအီးစီတဖြဲ႕လုံးနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ျပဳတဲ့ အထဲမွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဒု-ဥကၠ႒ျဖစ္တဲ့ သူရဦးတင္ဦးကုိ စစ္အစုိးရက ခ်န္လွပ္ထားခဲ့တဲ့အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျငင္းပယ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဦးဝင္းတင္နဲ႔ ဗြီအုိေအနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းမွာ ဦးဝင္းတင္က အက်ယ္တဝင့္ ေထာက္ခံေျပာၾကားသြားပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔လည္း ဦးဝင္းတင္နဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ် သေဘာရပါတယ္။ ဦးဝင္းတင္ရဲ႕ စကားအခ်ဳိ႕ကုိ ဒီမွာ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။

“က်ေနာ့္သေဘာ ေျပာရရင္ က်ေနာ္က ေဒၚစုနဲ႔ မေတြ႕တာလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၿပီ။ က်ေနာ္ အၾကာဆုံးေပါ့ဗ်ာ၊ မေတြ႕တဲ့လူထဲမွာ။ ဦးတင္ဦးနဲ႔လည္း ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ၿပီ၊ မေတြ႕ရဘူး။ အဲေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ ၂ ေယာက္နဲ႔ က်ေနာ္ မေတြ႕လုိက္ရတဲ့ အတြက္ေတာ့ က်ေနာ့္အဖို႔ကေတာ့ အမ်ားႀကီးကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာ ကိစၥပဲ။ သုိ႔ေသာ္ ေဒၚစုလုပ္တာ Morally မွန္တယ္ဗ်၊ ဒီလိုလုပ္ရမယ္။

“ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ၊ NLD မွာ က်ေနာ္နဲ႔ ဦးခင္ေမာင္ေဆြဆုိရင္ စစ္အစိုးရက တရား၀င္ CEC မဟုတ္ဘူးဆုိၿပီး အၿမဲတမ္း ပယ္ပယ္ခ်တယ္။ ဂမ္ဘာရီနဲ႔ေခၚတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ မပါဘူး။ မစၥတာဘန္ကီမြန္းနဲ႔ ေတြ႕တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ မပါဘူး။ ဂ်င္မ္၀က္ဘ္နဲ႔ ေတြ႕တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ မပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ စစ္အစိုးရလုပ္တုိင္း ခံခဲ့ရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ေနရာတုိင္းမွာ က်ေနာ္က ငုံ႔မခံႏုိင္ဘူး။ သည္းညည္းခံတာက တမ်ဳိးဗ်ာ၊ ငုံ႔မခံႏုိင္ဘူး။ ေဒၚစုလုပ္တာ က်ေနာ္ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါ နည္းကုိယူရမယ့္ကိစၥ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တယ္။”

ဒီေနရာမွာ အက်ဳိးရလဒ္ပဓာနဝါဒီေတြကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ေပးသေလာက္အခြင့္အေရးနဲ႔ ေက်နပ္သင့္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကမွာပါဘဲ။ အလုပ္ျဖစ္ဖုိ႔က ပဓာနလုိ႔လည္း ယူဆေကာင္း ယူဆၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးဝင္းတင္တုိ႔ဟာ နည္းလမ္းမက်ဘူးလုိ႔ သူတုိ႔ ယူဆတဲ့ ကိစၥတရပ္မွာ ဘယ္ေလာက္အခြင့္အေရးေပးေပး အူယားဖားယား ေျပးယူမွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာကုိ သတိထားေစလုိပါတယ္။ သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ခ်ဳိးေဖာက္ေလ့မရွိဘဲ အစဥ္သျဖင့္ နည္းလမ္းတက်သာ ျပဳမူေဆာင္ရြက္တာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းမွာ ဦးဝင္းတင္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွစ္ေယာက္ကုိ အင္မတန္ သေဘာက်ပါတယ္။ သံမဏိစည္းကမ္းပုိင္ရွင္ေတြပဲ။ “ရဟန္းမစားရေသာ ဆြမ္းတနပ္” ဇာတ္ကားထဲက မိမိအသက္နဲ႔လဲၿပီး ဝိနည္းကုိ ေစာင့္ထိန္းတဲ့ ရဟန္းလုိပါပဲ။ (ဒီအေၾကာင္းကိုလည္း ေရွ႕မွာ ပို႔စ္တခု ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။)

အႏွစ္ခ်ဳပ္ရရင္ ေလာကႀကီးမွာ ႀကီးက်ယ္မြန္ျမတ္တဲ့သူေတြဟာ သူတုိ႕ရဲ႕ သံမဏိစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ ခ်ဳိးဖ်က္ေလ့မရွိၾကဘူး။ မြန္ျမတ္တဲ့အရာကုိ ရယူတဲ့ေနရာမွာ မွန္ကန္တဲ့၊ မြန္ျမတ္တဲ့ တရားသျဖင့္ နည္းလမ္းေတြကုိသာ က်င့္သုံးၾကတယ္။ ဒီလုိ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ အက်င့္ကုိ ေရြးခ်ယ္က်င့္သုံးတဲ့ လူေတြကုိ အစြန္းေရာက္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ သူတုိ႔ဟာ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္ကုိ အမွန္တကယ္ က်င့္သုံးေနသူေတြသာ ျဖစ္တယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီအေလ့အထ(က်င့္စဥ္)နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ကတည္းက ဗုဒၶကလည္း ေဟာခဲ့ၿပီးသားပါ။ သစၥာေလးပါးမွာ ေနာက္ဆုံးတရားျဖစ္တဲ့ မဂၢသစၥာဟာ ဒုကၡ၏ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ေၾကာင္းအက်င့္လုိ႔လည္း ဆုိပါတယ္။ ဒီက်င့္စဥ္မွာ ပါဝင္တဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ လမ္းရွစ္သြယ္ (Noble eightfold path)ကေတာ့…. (ကုိးကားခ်က္။)

(၁) သမၼာဒိ႒ိ - ေကာင္းစြာသိျမင္ျခင္း (right view)
(၂) သမၼာသကၤပၸ - ေကာင္းစြာ ႀကံစည္ျခင္း (Right thought)
(၃) သမၼာဝါစာ- ေကာင္းစြာ ေျပာဆုိျခင္း (Right speech)
(၄)သမၼာကမၼႏ ၱ- ေကာင္းစြာ ျပဳမူေနထုိင္ျခင္း (Right action)
(၅)သမၼာအာဇီဝ- ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးျခင္း (Right livelihood)
(၆) သမၼာဝါယာမ- ေကာင္းစြာ အားထုတ္ျခင္း (Right effort)
(၇)သမၼာသတိ - ေကာင္းစြာ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ျခင္း (Right mindfulness)
(၈)သမၼာသမာဓိ - ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ျခင္း (Right concentration) တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ မဂၢင္ရွစ္ပါးကိုမွ အစုသုံးစု ထပ္ခြဲလုိ႔ ရပါေသးသတဲ့။ ပညာ၊ သိကၡာ နဲ႔ သမာဓိဆုိတဲ့ အစု သုံးစုျဖစ္ပါသတဲ့။ ပညာအစုမွာ ပါတဲ့ လမ္းႏွစ္သြယ္ကေတာ့ ေကာင္းစြာ သိျမင္ျခင္းနဲ႔ ေကာင္းစြာ ႀကံစည္ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒုတိယ အစုျဖစ္တဲ့ သိကၡာအစုမွာေတာ့ ေကာင္းစြာေျပာဆုိျခင္း၊ ေကာင္းစြာျပဳမူေနထုိင္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာအသက္ေမြးျခင္းဆုိတဲ့ က်င့္စဥ္သုံးမ်ဳိး ပါဝင္ၾကသတဲ့။ ေနာက္ဆုံး သမာဓိအစုမွာေတာ့ ေကာင္းစြာ အားထုတ္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ျခင္းနဲ႔ ေကာင္းစြာ တည္ၾကည္ျခင္းဆုိတဲ့ စူးစုိက္ျခင္း သုံးမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္စဥ္းစားရင္ ေလာကီကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူေတြဟာ ဘယ္ဟာမွန္တယ္၊ ဘယ္ဟာမွားတယ္ဆုိတာကုိ အေတာ္အတန္ ခြဲျခားသိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္ကုိသိတာက တျခား။ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံတာက တျခားပါ။ ဒါေၾကာင့့္လည္း “မရွိတာထက္ မသိတာခက္၊ မသိတာထက္ မလုပ္တာခက္” လုိ႔ ေယာမင္းႀကီးဦးဖုိးလႈိင္က ေျပာခဲ့တာပါ။

သိကၡာအစုမွာပါတဲ့ က်င့္စဥ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေကာင္းစြာေျပာဆုိျခင္း၊ ေကင္းစြာျပဳမူေနထုိင္ျခင္း၊ ေကာင္းစြာ အသက္ေမြးျခင္းဆုိတဲ့ အက်င့္ေတြကုိ တေသြမသိမ္း လက္ေတြ႕က်င့္သုံးၾကသူေတြဟာ သိကၡာႀကီးမားတဲ့ လူေတြ ျဖစ္လာတတ္ၾကပါတယ္။

ဦးဝင္းတင္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး၊ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အင္မတန္ သိကၡာႀကီးမားသူေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆုိတာ အားလုံးအသိပါ။ ကမၻာတလႊားက ေလးစားၾကရသူေတြပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အမႈေတြကုိ သိျမင္႐ုံမက အဲဒီအတုိင္းလည္း တေသြမတိမ္း ျပဳမူေျပာဆုိ ေနထုိင္သူေတြ ျဖစ္ၾကလုိ႔ပါ။ ဒီေနရာမွာ အမွန္ကို သိေပမယ့္ အလုပ္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း(principles)ေတြနဲ႔ အလဲအလွယ္ (trade off) လုပ္လုိက္မယ္ဆုိတဲ့ ရလဒ္ပဓာနဝါဒီေတြနဲ႔ သိကၡာႀကီးမားသူေတြအၾကား ျခားနားပုံကုိ သတိျပဳသင့္ပါတယ္။

မဂၢင္ရွစ္ပါးက်င့္စဥ္ကုိ ဗုဒၶက အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ရယ္လုိ႔ ၫႊန္ျပခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဒီလမ္းစဥ္အတုိင္း က်င့္သုံးေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ဦးဝင္းတင္တုိ႔ဟာ အစြန္းေရာက္သူေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္ကုိ အမွန္တကယ္ က်င့္သုံးေနၾကသူေတြသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ ဘယ္သူေတြက အစြန္းေရာက္သူေတြလဲ။

နအဖ စစ္အစုိးရကေတာ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဖက္မွန္သမွ်ကုိ လုပ္ေဆာင္ေနသူေတြဆုိေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ဦးဝင္းတင္တုိ႔ရဲ႕ ဟုိးတျခားတဖက္ မွာရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အမ်ားသိၾကၿပီး အခ်က္ပါ။ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးလည္း ျမင္သာပါတယ္။ အထူးေျပာဖုိ႔မလုိပါဘူး။

ေျပာဖုိ႔လုိတာက လက္ေတြ႕က်တဲ့ (အလုပ္ျဖစ္မယ့္) လမ္းစဥ္ကုိလုိက္တယ္ေျပာၿပီး မိမိရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိ အခြင့္အေရးနဲ႔ လဲလွယ္ခ်င္သူေတြ အေၾကာင္းကုိပါ။ ထုိသူမ်ားအဖုိ႔ သူတုိ႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ေလာက္လည္း အစြန္းမေရာက္ဘူး၊ နအဖေလာက္လည္း တဖက္စြန္းမေရာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔သာလွ်င္ အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္ကုိ က်င့္သုံးသူေတြ၊ သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းသူေတြ၊ လက္ေတြ႕က်သူေတြ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆ ေျပာဆုိတတ္ၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ အမွားနဲ႔ အမွန္ၾကားမွာ ဝင္ရပ္လုိက္႐ုံနဲ႔ “အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္က်င့္သုံးသူ” အျဖစ္ကုိ အလုိအေလ်ာက္ ေရာက္သြားတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္တရားက ဒီဖက္အစြန္းတခုမွာရွိတယ္၊ အမွားက အျခားတဖက္စြန္းမွာ ရွိတယ္ ဆုိပါစုိ႔။ အဲဒီၾကားမွာ ဝင္ရပ္တဲ့သူဟာ သိပ္မမွန္တဲ့လူပဲ ျဖစ္လာစရာအေၾကာင္းရွိပါတယ္။ အမွန္တရားကုိ လက္ကုိင္ထားသူ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။ အလားတူပဲ ေကာင္းတဲ့အစြန္းနဲ႔ မေကာင္းတဲ့အစြန္း၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ မတရားမႈ၊ ဓမၼနဲ႔ အဓမၼ….. ဒီကိစၥအားလုံးမွာ ၾကားထဲက ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ ေနျပ႐ုံနဲ႔ ေကာင္းတဲ့လူ၊ တရားမွ်တသူ၊ ဓမၼကုိ လက္ကုိင္ထားသူ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။ ဟုိမေရာက္ ဒီမေရာက္ေတြပဲ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တခုက လက္ေတြ႕က်က်လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး အမွန္ကုိ သိပါလ်က္နဲ႔ အမွန္အတုိင္းလုပ္ဖုိ႔ ဝန္ေလးသူေတြဟာ သိကၡာအစုမွာ ပါဝင္တဲ့ က်င့္စဥ္ေတြကုိ လက္ေတြ႕မက်င့္သုံးတဲ့အတြက္ သိကၡာမရွိသူေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ပါေသးတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာကုိ လုပ္လုပ္ မွန္ကန္တဲ့၊ တရားမွ်တတဲ့၊ ေကာင္းေသာစိတ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ အမႈမ်ဳိးကုိသာ ျပဳသင့္ပါတယ္။ ေကာင္းတာျဖစ္ဖုိ႔ ဘာလုပ္လုပ္တရားတယ္ဆုိတဲ့ စကားဟာ မွားယြင္းပါတယ္။ တရားတာကုိ လုပ္မွ တရားသျဖင့္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဆရာႀကီး ဦး Arya ရဲ႕ စကားနဲ႔ပဲ ဒီပုိ႔စ္ကုိ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္။

“However noble the goal may be, it is justified only when attained by noble means. ”
Read more

“Burma VJ - Myanmar through the lens”

Burma VJ - Myanmar through the lens

လာမယ့္ ႏုိဝင္ဘာလ ၁၀ ရက္ နဲ႔ ၁၁ ရက္ေန႔မ်ားမွာ “Burma VJ – Myanmar through the lens” ကုိ တရက္တႀကိမ္ အခမဲ့ ျပသပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ ဘားမားဗီေဂ် ႐ုပ္ရွင္ကုိ စကၤာပူမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ထပ္မံျပသျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇူလုိင္လထဲတုန္းက စကၤာပူ ၿမဳိ႕လယ္ေခါင္ Raffles Hotel ရဲ႕ လူ ၄၈၀ ေလာက္ ဆန္႔တဲ့ ဂ်ဴဗလီေဟာလ္မွာ Burma VJ ကုိ ပထမအႀကိမ္ ျပသခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ညေန ၆ နာရီခြဲေလာက္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ ေရာက္သြားေတာ့ ႐ုံထဲကုိဝင္ဖုိ႔ တန္းစီေနတဲ့ ပရိသတ္ႀကီးက ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္ တြန္႔လိမ္ ရွည္လ်ားေနပါၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း အေျပးအလႊား ဝင္ေရာက္တန္းစီၿပီး ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ၾကည့္႐ႈခြင့္ရလုိက္ေပမယ့္ အဲဒီေန႔က လာေရာက္ၾကသူအေရအတြက္ ထက္ဝက္နီးပါးကေတာ့ ႐ုံမဆန္႔လုိ႔ ျပန္သြားၾကရပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ က်ေနာ့္အသိမိတ္ေဆြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ပါသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မၾကည့္လုိက္ရတဲ့ ျမန္မာမိတ္ေဆြမ်ားက ဒီတခါ စကၤာပူမွာ Burma VJ ကုိ ထပ္မံျပသခဲ့ရင္ အသိေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒီတခါေတာ့ ႏွစ္ရက္ဆက္တုိက္ တရက္တပြဲ ျပသမွာမုိ႔ မၾကည့္လုိက္ရေသးတဲ့ ျမန္မာမ်ားအတြက္ သတင္းေကာင္းပါ။ အီးေမးလ္နဲ႔ ႀကဳိတင္ၿပီး Register လုပ္ထားဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ အေသးစိတ္ကုိ ဒီမွာ သြားၾကည့္ပါ။ ( http://maruah.org/myanmarlens/ )

ဒီလုိ ျပသခြင့္ရဖုိ႔ ကမကထျပဳ ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ အဖြဲ႕ကေတာ့ Maruah Singapore အဖြဲ႕ ျဖစ္ပါတယ္။ Maruah Singapore အဖြဲ႕ဟာ အာဆီယံ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ စကၤာပူႏုိင္ငံသားအခ်ဳိ႕ရဲ႕ အစုိးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းတခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ဟာ ျမန္မာ့အေရးနဲ႔လည္း သိပ္မစိမ္းလွပါဘူး။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထဲကလည္း “Burma On My Mind” ဆုိတဲ့ လႈံ႕ေဆာ္မႈအစီအစဥ္ေလးကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့သလုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇြန္လတုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စကၤာပူႏုိင္ငံ စပီကာေကာ္နာမွာ စုေဝးလႈပ္ရွားမႈတရပ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလႈပ္ရွားမႈေလးေတြကုိ က်ေနာ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ "Burma On My Mind" နဲ႔ “Free Aung San Suu Kyi now” စတဲ့ ပုိ႔စ္ကေလးေတြနဲ႔ အမွတ္တရ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။

ဘားမားဗီေဂ် ႐ုပ္ရွင္ကားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ အထူးတလည္ ေရးသားမျပေတာ့ဘဲ စကၤာပူႏုိင္ငံသား ဂ်ာနယ္လစ္ Alex Au ခ်ီးက်ဴးေရးသားထားတဲ့ ေဆာင္းပါး ကုိသာ တဆင့္ၫႊန္းဆုိလုိက္ပါတယ္။
Read more
မိတ္ေဆြ…. စကၤာပူႏုိင္ငံသား ခံယူဖုိ႔ စိတ္ကူးေနသလား။ ဒီစာကုိ အရင္ဖတ္ၾကည့္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။



စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites
Blogs