“ေသြးဆာေနသူမ်ားသုိ႔...”

ျမန္မာျပည္တြင္ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ကုိ ဝင္လုပ္ေနၾကသူ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္။ တခ်ဳိ႕က ဝါသနာအေလ်ာက္ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေနၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း သူ႕ေခတ္သူ႕အခါက ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးေသာအခါ၊ ဘြဲ႕ရၿပီးေသာအခါ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအတြက္ အလုပ္ေလွ်ာက္ထားရန္ လြယ္ကူသျဖင့္ ေက်ာင္းဆရာ ဝင္လုပ္သူမ်ားလည္း ရွိသည္။ ထုိ႔အျပင္ မိဘခ်မ္းသာသျဖင့္ ဝမ္းေရးအတြက္ ပူစရာမလုိေသာ္လည္း ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမဟူသည္ ဂုဏ္ရွိသည့္ အလုပ္ကေလးတခုျဖစ္သည္ဆုိကာ ဝင္လုပ္ၾကသည္လည္း ရွိေသးသည္။ ထုိသုိ႔ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကုိင္ၾကေသာ ေက်ာင္းဆရာေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာထဲတြင္ အေတာ္စားေက်ာင္းဆရာမ်ားပါသလုိ၊ အေရွာ္စား ေက်ာင္းဆရာမ်ားလည္း တပုံတပင္ ပါဝင္သည္။ စိတ္ေကာင္းရွိသည့္ ဆရာမ်ားရွိသလုိ၊ စိတ္ဆုိးရွိသည့္ ဆရာမ်ားလည္း ရွိသည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ထုိေက်ာင္းဆရာ၊ ေက်ာင္းဆရာမ မ်ားသည္ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ လူငယ္ေက်ာင္းသားအမ်ားစု၏ ဘဝကုိ ပုံသြင္းေနၾကသည္။ ျမန္မာျပည္၏ ပစၥဳပၸာန္ႏွင့္ အနာဂတ္ကုိ ဖန္တီးပုံသြင္းေနၾကသည္။ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္အေပၚ ထုိသူတုိ႔၏ လႊမ္းမုိးႏုိင္မႈ စြမ္းပကားကုိ အသိအမွတ္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ထုိေက်ာင္းဆရာ၊ ေက်ာင္းဆရာမ အမ်ားစုသည္ နအဖ ပညာေရးေကာ္မတီ စိတ္ႀကဳိက္ ေရးဆြဲထားေသာ သင္႐ုိးအတုိင္း သင္ေနၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္။ နအဖ ၫႊန္ၾကားသည့္အတုိင္း တေသြမတိမ္း လုိက္နာ ျပဳမူေနရသူမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ လုိက္နာေနရသျဖင့္ ထုိသူအားလုံးကုိ နအဖ ေဒါက္တုိင္မ်ားဟု အမည္ေပး၍ ရပါမည္ေလာ။ ထုိသူမ်ားကို နအဖ လက္ေအာက္တြင္ ဝန္ထမ္းလုပ္မေနပါႏွင့္ေတာ့၊ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္မွထြက္၍ ေကာင္းေရာင္းေကာင္းဝယ္သာ လုပ္စားပါေတာ့ဟု တုိက္တြန္းလွ်င္ လက္ခံၾကမည္ဟု ထင္ပါသလား။

အလားတူပင္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲသုိ႔ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သူမ်ားရွိသည္။ အခ်ဳိ႕မွာ စစ္သားဘဝကုိ သေဘာက်သျဖင့္ ဝင္ေရာက္သည္။ အမွန္တကယ္ တုိင္းျပည္ကုိ က်ဴးေက်ာ္သူမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ေပးလုိသျဖင့္ ဝင္ေရာက္သူမ်ားလည္း ရွိသည္။ တခ်ဳိ႕မွာ အိမ္က ထြက္ေျပးလာရင္း သုံးစရာပုိက္ဆံကုန္အခါ ႀကံရာမရျဖစ္ၿပီး တပ္ထဲဝင္သြားသူမ်ားလည္းရွိသည္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ညဖက္ လမ္းမေပၚတြင္ သြားရင္းလာရင္း ဘုမသိ ဘမသိ နားရင္းဆြဲအတီးခံရကာ တပ္သားစုေဆာင္းေရးကားေပၚသုိ႔ ဆြဲတင္သြားျခင္းကုိ ခံသူမ်ားျဖစ္သည္။ တပ္သားမ်ားထဲတြင္ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိသည္။ အခြင့္အာဏာကုိ မက္ေမာ၍ တပ္ထဲသုိ႔ ဝင္သူမ်ားလည္း ရွိသည္။ တပ္ထဲတြင္ အေတာ္စား စစ္သည္မ်ားပါသလုိ အေလွ်ာ္စား စစ္သည္မ်ားလည္း ပါသည္။ စိတ္ေကာင္းရွိသည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ား ပါဝင္သလုိ၊ စိတ္ေကာင္းမရွိသည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ ထုိတပ္မေတာ္သား အားလုံးသည္ ျမန္မာျပည္၏ လက္ရွိအေျခအေနႏွင့္အနာဂတ္ကုိ ဖန္တီးေနၾကသည္။ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္အေပၚ ထုိသူတုိ႔၏ လႊမ္းမုိးႏုိင္မႈ စြမ္းပကားကုိ အသိအမွတ္ျပဳရေပမည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိတပ္မေတာ္သားအမ်ားစုသည္ နအဖ အစုိးရ၏ ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ အမိန္႔ကုိ နာခံေနရသူမ်ားျဖစ္သည္။ နအဖ ၫႊန္ၾကားသည့္အတုိင္း လုိက္နာေနရသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ထုိသူအားလုံးကုိ နအဖ ေဒါက္တုိင္မ်ားဟု အမည္ေပး၍ သင့္ေတာ္ပါမည္ေလာ။ ထုိသူမ်ားကုိ တပ္ထဲတြင္ မေနပါႏွင့္ေတာ့။ တပ္ကထြက္ၿပီး ေကာင္းေရာင္းေကာင္းဝယ္လုပ္စားပါေတာ့ဟု တုိက္တြန္းလွ်င္ လက္ခံမည္ထင္ပါသလား။ လက္ခံေစဦးေတာ့ လြယ္လြယ္ႏွင့္ တပ္ထဲက ထြက္ခြင့္ရမည္ဟု ထင္ပါသလား။

ထုိသုိ႔လွ်င္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၊ မီးသတ္ ႏွင့္ အစုိးရဌာနအသီးသီး၌ ဝန္ထမ္းဘဝႏွင့္ ယူနီေဖာင္း၏ ပိတ္ေလွာင္မႈကုိ ခံေနရသူ ျပည္သူအမ်ားအျပားရွိသည္။ အားလုံးသည္ စနစ္၏ သားေကာင္မ်ားသာျဖစ္သည္။ ထုိသူမ်ားကုိ “နအဖ လက္ကုိင္တုတ္”မ်ားဟု ေခၚေဝၚသမုတ္ကာ အၾကမ္းဖက္နည္းျဖင့္ ဗုံးခြဲသတ္ျဖတ္ကာ ေဒါက္တုိင္ၿဖဳိလုိသည္ဆုိေသာ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားအမည္ခံ အတုိက္အခံအခ်ဳိ႕၏ လြဲေခ်ာ္လွေသာ အေတြးအေခၚႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ခ်င္ေသာ သဘာဝကုိ အံ့ၾသမဆုံးေအာင္ ျဖစ္ရပါသည္။ ပုိ၍ အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္မွာ ထုိသူမ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ သူတုိ႔၏ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္လည္း သတ္မွတ္ထားသူမ်ား ျဖစ္ေနျပန္သည္။ ထုိသူမ်ားအေနႏွင့္ မိမိတုိ႔ေခါင္းေဆာင္၏ လမ္းစဥ္သည္ မည္သည့္လမ္းစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ေခတၱခဏမွ် ရပ္တန္႔စဥ္းစားသင့္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ လမ္းစဥ္သည္ အၾကမ္းမဖက္လမ္းစဥ္ျဖစ္သည္။ ေနာက္လုိက္ေကာင္း ပီသေအာင္ပင္ မက်င့္ႀကံႏုိင္သူမ်ားအေနျဖင့္ စနစ္တခုေျပာင္းလဲရာတြင္ ေတာ္လွန္ေရးကုိ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္မည္လဲဟု စဥ္းစား၍ မရေအာင္ပင္ ရွိေတာ့သည္။

လက္ကုိင္တုတ္ဆုိေသာ ေဝါဟာရႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခင္ႏွစ္ ဇူလုိင္လအတြင္းကလည္း ပုိ႔စ္တခု ေရးခဲ့ဖူးရာ ယခု လက္ရွိ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ တုိက္ဆုိင္လွသျဖင့္ “လက္ကုိင္တုတ္ႏွင့္ ေတာင္ေဝွး” ပုိ႔စ္ကုိ ျပန္လည္ ၫႊန္းဆုိလုိက္ပါသည္။
Read more

“ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္”

“ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္” ဟူသည့္ ေဝါဟာရကုိ ျမန္မာစကားတြင္ မၾကာခဏ သုံးစြဲၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ဤေဝါဟာရသည္ ေရငန္ပုိင္ရွင္ ဦးရွင္ႀကီး(ေမာင္ရွင္)၏ ဘဝဇာတ္လမ္းက ဆင္းသက္လာသည္ဟု ယူဆဖြယ္ရွိသည္။ ဇာတ္လမ္းကုိ လုိသေလာက္သာ အတုိခ်ဳံးေျပာရေသာ္ မိန္းမလွကၽြန္းတြင္ သြားေရာက္ကာ ထင္းခုတ္ၾကေသာ ေမာင္ရွင္တုိ႔၏ ေလွကုိ ထုိကၽြန္းတြင္ရွိေသာ နတ္သမီးကေလးမ်ားက ေမာင္ရွင္၏ ေစာင္းသံ၌ သာယာၿငိတြယ္သြားမိသည့္အေလ်ာက္ အျပန္ခရီးတြင္ ေလွမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ဆြဲထားၾကသည္ဆုိ၏။ ထုိအခါ ေလွသူႀကီးက မည္သူ၏ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်မႈေၾကာင့္ ေလွမထြက္ႏုိင္ရသနည္းဟု မဲခ်ရွာေဖြလုိက္ေသာအခါ ကံဆုိးသူမွာ ေမာင္ရွင္ျဖစ္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလွသားမ်ားသည္ ေမာင္ရွင္ကုိ ေရတြင္ ခ်ရစ္ကာ ေလွထြက္သြားၾကသည္။ ဇာတ္လမ္းအဆုံးတြင္ နတ္သမီးေလးမ်ားက ေမာင္ရွင္အား ေပြ႕ယူကာ ကၽြန္းေပၚသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားၾကသည့္အတြက္ ေမာင္ရွင္သည္ အရွင္လတ္လတ္ နတ္ျဖစ္သြားသည္ဟု အဆုိရွိသည္။ (ဤ အတၳဳပၸတၱိ အက်ဥ္းအတြက္ ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေမာင္သန္းေဆြ(ထားဝယ္)၏ “ျပည္လွေဖႏွင့္ေစာင္းေတာ္ရွင္” ေဆာင္းပါးကုိ ကုိးကားပါသည္။)

ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္ဆုိေသာ စကားအတုိင္း ကံဆုိးသျဖင့္ ေရတြင္ အခ်ခံရဖုိ႔ (ေရထဲပစ္ခ်ခံရဖုိ႔) မဲက်သည္။ သုိ႔ေသာ္ အရွင္လတ္လတ္ နတ္ျဖစ္သြားျခင္း၊ နတ္သမီးေတြအၾကားတြင္ “မေခ်ာတသုိက္ႏွင့္ကုိယ္တေယာက္” ျဖစ္ခြင့္ရျခင္းတုိ႔ကုိ ေထာက္ေသာ္ အမွန္တကယ္ ကံဆုိးသည္ေလာ၊ ကံထူးသည္ေလာ ေျပာရေတာ့ခက္သည္။

ရွိေစေတာ့။ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ေဆြးေႏြးလုိေသာအခ်က္မွာ လူအမ်ားအက်ဳိးအတြက္ တစုံတေယာက္၏ အသက္အား စေတးသည့္ (ယဇ္ပူေဇာ္သည့္) အခ်က္ကုိ ျဖစ္သည္။ ေမာင္ရွင္၏ အျဖစ္မွာ ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်ကာ မဲေပါက္သျဖင့္ ေရခ်ခံရသည္။ ထုိ႔အတြက္ သူ႕သေဘာႏွင့္သူ လုိလုိလားလား ေဗာ္လံတီယာ(volunteer)လုပ္ကာ ေရခ်ခံသည္ဟု မဆုိႏုိင္။ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ေမာင္ရွင္၏ အသက္အား သူ႕ဆႏၵ မပါဘဲ အတင္းစြန္႔ခုိင္းသည္ဆုိလွ်င္ ထုိလုပ္ရပ္သည္ တရားမွ်တေသာလုပ္ရပ္ မျဖစ္ႏုိင္ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ က်န္သူမ်ားကဲ့သုိ႔ တန္းတူညီမွ် အသက္ရွင္ပုိင္ခြင့္ကုိ ေမာင္ရွင္တေယာက္ မခံစားရေတာ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ မဲမႏႈိက္ဘဲ ေလွသူႀကီးက အာဏာသုံးကာ ေမာင္ရွင္အား ေရြးခ်ယ္လုိက္လွ်င္ ဤလုပ္ရပ္သည္ ပုိဆုိးေပသည္။

အလားတူပင္ ေမာင္ရွင္၏ ဇာတ္လမ္းႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးမ်ားလည္း လူ႕သမုိင္းတြင္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးေလသည္။ ေရွးအခါက ႀကီးမားေသာ ေရာဂါ ကပ္ဆုိးႀကီးမ်ား၊ အစာေရစာ ငတ္မႈေခါင္းပါးမႈႀကီးမ်ား က်ေရာက္လာေသာအခါ (သုိ႔မဟုတ္) ငလွ်င္၊ မီးေတာင္၊ မုန္တုိင္းစသည့္ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ႀကီးမ်ား ႀကဳံေတြ႕လာေသာအခါ ထုိေဘးအႏၱရာယ္တုိ႔ ျဖစ္ပြားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကုိ လူသားတုိ႔ ေကာင္းမြန္စြာ သေဘာမေပါက္ႏုိင္ၾကေသးသည့္အေလ်ာက္ နတ္ဘုရားတုိ႔၏ အမ်က္ေဒါသေၾကာင့္ျဖစ္ရသည္ဟုသာ ေကာက္ခ်က္ဆြဲၾကသည္။ ထုိအခါမ်ဳိးတြင္ နတ္ဘုရားတုိ႔၏ အမ်က္ေဒါသ ေျပရာေျပေၾကာင္းအတြက္ လူအခ်ဳိ႕၏ အသက္အား သတ္ျဖတ္ကာ ယဇ္ပူေဇာ္ပသသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိျပဳလုပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သမုိင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ သိရွိရသည္။

ယေန႔ အသိပညာႏွင့္ သိပၸံပညာထြန္းကားလာေသာ ေခတ္တြင္ ထုိေဘးအႏၱရာယ္အသြယ္သြယ္တုိ႔ ျဖစ္ပြားရေသာ အေၾကာင္းရင္းခံကုိ ေသခ်ာက်နစြာ သိလာၾကၿပီးသည့္ေနာက္ကား ထုိသုိ႔ အဓိပၸါယ္မရွိေသာ ယဇ္ပူေဇာ္ပသမႈမ်ဳိးမွာ ကမၻာ့ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌ တိမ္ေကာသြားေလသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိသုိ႔ ယဇ္ပူေဇာ္သည့္ အယူအဆသည္ လုံးဝ ပေပ်ာက္သြားသည္ကား မဟုတ္ေခ်။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္က်င့္သုံးဆဲျဖစ္ၿပီး အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္မူ အျခားအသြင္တမ်ဳိးအေနျဖင့္ ျပန္လည္ ေပၚေပါက္လာသည္။

“လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအက်ဳိးအတြက္၊ လူအမ်ားအက်ဳိးအတြက္ လူတေယာက္၏ ရပုိင္ခြင့္ အခြင့္အေရးကုိ စေတးရမည္” ဆုိသည့္ မွားယြင္းေသာ အယူအဆတရပ္သည္လည္း အေရွ႕ေတာင္အာရွႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕တြင္ အျမစ္တြယ္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။

ဤေနရာတြင္ စေတးျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) ေပးဆပ္ျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) စြန္႔လႊတ္ျခင္း အေၾကာင္းကုိ ေရွးဦးစြာ ရွင္းလင္းရန္လုိအပ္သည္။ လူတေယာက္သည္ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ မိမိအက်ဳိးကုိ မိမိသေဘာဆႏၵအေလ်ာက္ စြန္႔လြႊတ္ျခင္း၊ ေပးဆပ္ျခင္း၊ စေတးျခင္းျဖစ္ပါက ထုိလုပ္ရပ္သည္ အင္မတန္ မြန္ျမတ္သည့္အလုပ္ျဖစ္သည္။ သူေတာ္စင္၊ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား၏ က်င့္စဥ္ျဖစ္သည္။ ထုိလုပ္ရပ္မ်ဳိးကုိ ခ်ီးက်ဴးထုိက္သည္။ ေက်းဇူးတင္ထုိက္သည္။

သုိ႔ေသာ္ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ေခါင္းစဥ္တပ္ကာ တစုံတေယာက္ကုိ ကာယကံရွင္၏ သေဘာဆႏၵမပါဘဲ အျခားသူမ်ားက ဖိအားေပး၍ စြန္႔လႊတ္ခုိင္းျခင္းျဖစ္ပါက ထုိအျပဳအမူသည္ တရားမွ်တမႈမရွိေသာ၊ အက်ည္းတန္ေသာ၊ ခ်ဳပ္ျခယ္ကန္႔သတ္ေသာ၊ အင္အားသုံးအႏုိင္က်င့္သည့္ အဓမၼလုပ္ရပ္သာလွ်င္ ျဖစ္သည္။ ယဇ္ပူေဇာ္ေသာ လုပ္ရပ္ႏွင့္ ဘာမွ်မျခားေတာ့ေခ်။ ထုိလုပ္ရပ္မ်ဳိးကုိ ႐ႈတ္ခ်ထုိက္သည္။ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ထုိက္သည္။

ျဖစ္သင့္သည္မွာ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ အမ်ားစုဆႏၵႏွင့္အညီ ဆုံးျဖတ္လုပ္ကုိင္ၾကရမည္မွန္ေသာ္လည္း တဖက္တြင္ လူတဦးတေယာက္ခ်င္း၏ အေျခခံ အခြင့္အေရးမ်ား၊ လူနည္းစု၏ တူညီေသာ အေျခခံရပုိင္ခြင့္မ်ားကုိ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။ လူတေယာက္၏ အခြင့္အေရးအား ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရသည္ကုိ ျမင္လွ်င္ မိမိႏွင့္ မဆုိင္သလုိ မေနသင့္။ လူအမ်ားစုက ဝင္ေရာက္ ခုခံ ကာကြယ္ေပးရမည္ျဖစ္သည္။ မိမိႏွင့္ မဆုိင္သလုိ ၿငိမ္ေနလုိက္ပါက တခ်ိန္တြင္ မိမိသည္လည္း ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္ ျဖစ္လာႏုိင္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။

ဦးဝင္းတင္၏ “ဘာလဲဟဲ့ လူ႕ငရဲ” အမည္ရွိ စာအုပ္ထဲတြင္ တေနရာ၌ သူတုိ႔၏ ေထာင္တြင္းအစာငတ္ခံတုိက္ပြဲအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားသည္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးျဖစ္သူ ကုိဗလႀကီးအား သံေျခက်ဥ္းခတ္သျဖင့္ သူတုိ႔ တတုိက္လုံး (တုိက္-၃)က အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပၾကသည္။ ဦးဝင္းတင္ကုိ ေခါင္းစြပ္(မ်က္ႏွာဖုံးေသာ ေခါင္းစြပ္)ကုိ စြပ္ၿပီး ေထာင္စစ္ေၾကာေရးအခန္းကုိ ေခၚသြားသည္။ ထုိအခန္းတြင္ ဦးဝင္းတင္ကုိ တြဲဖက္ေထာင္ပုိင္ ဦးလူလွက စစ္ေမးသည္။ ဦးဝင္းတင္ အေရးအသားမူရင္းအတုိင္း ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပရလွ်င္...

...ဦးလူလွက ကရင္လူမ်ဳိး။ စကားေျပာျငင္သာတယ္။ ေမးခြန္းမ်ဳိးစုံေမးတယ္။ ေခ်ာက္လုံးေခ်ာ့လုံးေတြ အမ်ားႀကီးေျပာတယ္။

“ သူ႕သံေျခက်ဥ္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ”
“ေနာင္က်ရင္ သူ႕သံေျခက်ဥ္းက က်ဳပ္ေျခေထာက္ကုိ လာစြပ္မွာေပါ႔ဗ်”

ဦးလူလွက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေခါင္းခါတယ္။.....

ဦးဝင္းတင္၏ အယူအဆမွာ အင္မတန္ မွန္ကန္လွေပသည္။ အဆုိပါႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၏ အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္ေပးျခင္းသည္ အျခားႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး၏ အခြင့္အေရးကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပသည္။ အကယ္၍သာ မဆုိင္သလုိၿငိမ္ေနလုိက္ၾကပါက တခ်ိန္တြင္ ထုိသံေျခက်ဥ္းသည္ မည္သည့္ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား၏ ေျခေထာက္ကုိမဆုိ လာစြပ္ႏုိင္ေပသည္။

ထုိသုိ႔ ကုိယ္ႏွင့္မဆုိင္သလုိ မေနသင့္ပုံႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဂ်ာမန္သင္းအုပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီး Martin Niemöller ေရးသားခဲ့ေသာ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ မူရင္းအတုိင္း ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။ Martin Niemöller သည္ နာဇီတုိ႔၏ ဖမ္းဆီးမႈကို ခံရၿပီး အက်ဥ္းစခန္းတြင္ ၁၉၃၇ မွ ၁၉၄၅ အထိ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသူျဖစ္ပါသည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္မတုိင္မီက နာဇီမ်ားအာဏာရလာၿပီးေနာက္ သူတုိ႔ႏွင့္ အျမင္မတူသူမ်ားကုိ တဖြဲ႕ၿပီးတဖြဲ႕ စတင္ ပစ္မွတ္ထားကာ ေခ်မႈန္းလာေသာအခါ ဂ်ာမဏီရွိ ပညာတတ္အမ်ားစုက ထုိကိစၥအေပၚ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္အတုိင္း ဘာတခုမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ မလုပ္ေဆာင္ၾကပုံကုိ ရည္ၫႊန္းေရးဖြဲ႕ခဲ့သည့္ ကဗ်ာဟု အဆုိရွိပါသည္။

"THEY CAME FIRST for the Communists,
and I didn't speak up because I wasn't a Communist.

THEN THEY CAME for the Jews,
and I didn't speak up because I wasn't a Jew.

THEN THEY CAME for the trade unionists,
and I didn't speak up because I wasn't a trade unionist.

THEN THEY CAME for me
and by that time no one was left to speak up."

လူတုိင္း တခ်ိန္မဟုတ္ တခ်ိန္တြင္ ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္၏ အျဖစ္မ်ဳိး မႀကဳံေတြ႕ၾကဖုိ႔ ဆုိရန္မွာ လူတဦးတေယာက္ခ်င္း၏ အခြင့္အေရးကုိ ေလးစားကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ႏွင့္ သူတပါးအခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရျခင္းကုိ ျမင္ေတြ႕ရပါက ကုိယ့္အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရသလုိပင္ ကူညီခုခံကာကြယ္ေပးရန္ျဖစ္ပါသည္။
Read more

“သႀကၤန္ဗုံးႏွင့္ သူခုိးတသုိက္”

“The Kite Runner” ဇာတ္ကားထဲမွ ဇာတ္ပုိ႔ဇာတ္ေကာင္တဦးျဖစ္သူ ဘာဘာ(BABA)က မေကာင္းမႈဒုစ႐ုိက္ႏွင့္ဆုိင္ေသာ သူ႕အယူအဆကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း ရွင္းျပသည္။

“ေလာကႀကီးမွာ ဒုစ႐ုိက္မႈ (မေကာင္းမႈ)က တခုပဲရွိတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိရင္ ခုိးမႈပဲ။ က်န္တာေတြအားလုံးက ခုိးမႈကေန အသြင္နည္းနည္း ေျပာင္းလဲသြားတာပဲ ရွိတယ္။ လူတေယာက္ကုိ သတ္လုိက္တယ္ဆုိရင္ သူ႕ရဲ႕ အသက္ရွင္သန္ပုိင္ခြင့္ကုိ ခုိးယူလုိက္တာပဲ။ ဒါ႔အျပင္ ဇနီးျဖစ္သူထံက သူ႕ေယာက္်ားအျဖစ္ ရယူပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကုိ ခုိးယူလုိက္တာပဲ။ အလားတူပဲ… ကေလးေတြထံက သူ႕တုိ႔အေဖအျဖစ္ ရယူပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကုိ ခုိးယူလုိက္တာပဲ။ မုသားေျပာတယ္ဆုိရင္ နားေထာင္သူထံက အမွန္အတုိင္း ၾကားသိခြင့္ကုိ ခုိးယူလုိက္တာပဲ။”

ၿပီးခဲ့ေသာ ရန္ကုန္သႀကၤန္ဗုံးေပါက္၍ လူအမ်ား ေသဆုံးၾကသည့္ သတင္းကုိ ၾကားသိရေသာအခါ ဘာဘာ၏ အထက္ပါ ေျပာစကားမ်ားကုိ ျပန္လည္ သတိရလာမိသည္။ ဗုံးေဖာက္ခြဲလုိက္သူမ်ားသည္ ေသဆုံးသူတုိ႔၏ အသက္ရွင္သန္ပုိင္ခြင့္ကုိ ခုိးယူ၊ လုယူလုိက္ၾကပါၿပီေကာ။ ရလဒ္အျဖစ္ ပူေဆြးဝမ္းနည္းလ်က္ က်န္ရစ္ေသာ မုဆုိးမမ်ား၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား၊ ရင္ေသြးဆုံး႐ႈံးသြား၍ ပူဗ်ာေပြေနမည္ျဖစ္ေသာ မိဘမ်ား၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းမ်ား၊ ေဆြမ်ဳိးမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား။

အဆုိပါ ဗုံးမ်ားကုိ မည္သူေဖာက္ခြဲသည္ျဖစ္ေစ ထုိလုပ္ရပ္အား လူသားဆန္သူအားလုံးက ႐ႈတ္ခ်ရမည္သာျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္ေနသူမ်ားက ပုိ၍ပင္ ႐ႈတ္ခ်ရမည္ျဖစ္သည္။

ယခု ဗုံးေပါက္ကြဲသည့္ကိစၥသည္ နအဖ စစ္အစုိးရလက္ခ်က္ျဖစ္ေနပါက သိပ္အံ့ၾသစရာမရွိ။ စစ္အစုိးရသည္ ဤထက္မက ပုိမုိ၍ ပက္စက္ေသာ ရာဇဝတ္မႈ၊ ဒုစ႐ုိက္မႈေပါင္းမ်ားစြာကုိ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ လူသိရွင္ၾကား က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ အစုိးရျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ အတုိက္အခံတခ်ဳိ႕၏ ပေယာဂျဖင့္ ေပါက္ကြဲသည့္ ဗုံးမ်ားျဖစ္ပါက အေတာ္ပင္ အံ့ၾသစရာလည္းေကာင္းသည္။ ထိတ္လန္႔စရာလည္း ေကာင္းသည္။ စိတ္ပ်က္စရာလည္း ေကာင္းလွေပသည္။ ထုိသုိ႔ေသာ ထင္ျမင္စြတ္စြဲျခင္းမ်ဳိးကုိ မျပဳလုိေသာ္လည္း ယခုအခါ ဘေလာ့ဂ္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ စစ္အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ေနေသာ အင္အားစုတခ်ဳိ႕ထံမွ အဆုိပါ ဗုံးေဖာက္ခြဲျခင္းသည္ပင္ တရားသျဖင့္ လမ္းစဥ္ျဖစ္ေလသေယာင္ ေယာင္ဝါးဝါး ေရးသားလာျခင္းမ်ားကုိ ေတြ႕ရေသာအခါ ဤကိစၥသည္ အတုိက္အခံ အင္အားစုအခ်ဳိ႕၏ လက္ခ်က္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္ဟု ေတြးေတာလာရေပသည္။ ဤအတုိင္းသာ မွန္ပါက ထုိသူတုိ႔သည္ ကုိယ့္ဘာသာ ဘာလုိခ်င္မွန္း မသိသူမ်ား၊ ကုိယ္စီးေနေသာျမင္းကို အထီးမွန္းအမမွန္း မသိသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိခ်င္ပါသည္။

စစ္အစုိးရကုိ ထုိသူတုိ႔ ေတာ္လွန္ဆန္႔က်င္ေနသည္မွာ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ မဟုတ္ပါလား။ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိရာ၌ အေျခခံအက်ဆုံးျဖစ္ေသာ လူသားတုိ႔၏ အသက္ရွင္သန္ပုိင္ခြင့္ (Right to life) ကုိမွ်ပင္ အေလးမထားပါက ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးကို အမွန္တကယ္လုိလားသည္ဟု ဆုိႏုိင္ပါဦးမည္ေလာ။

ေထာင္တန္းက်ေလာက္ေသာ ရာဇဝတ္မႈကုိ က်ဴးလြန္ခဲ့သူတုိ႔အဖုိ႔ပင္ အမ်ားျပည္သူေရွ႕ေမွာက္ တရားခြင္တြင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ခုခံကာကြယ္ပုိင္ခြင့္ရွိသည္။ တရားစြဲဆုိသူဖက္က သံသယဟူ၍ ျမဴတမႈန္မွ်ပင္ မျဖစ္ေလာက္ေအာင္ စြဲဆုိခ်က္ အခုိင္အမာ၊ သက္ေသအခုိင္အမာ ရွိရမည္။ စြဲဆုိခ်က္သည္ မခုိင္မာ၊ သက္ေသအေထာက္အထားလည္း မခုိင္လုံပါက ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့သည္ မွန္ေသာ္လည္း သံသယအက်ဳိးေၾကာင့္ ျပစ္ဒဏ္ေလွ်ာ့ေပါ႔ေပးရသည့္အမႈမ်ား၊ ဥပေဒအရ စြဲဆုိ၍ မျဖစ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ကြင္းလုံးကၽြတ္လႊတ္ေပးရသည့္ သာဓကမ်ားလည္းရွိသည္။ ဤသည္မွာ အျပစ္မရွိသူအေပၚ မွားယြင္းအျပစ္မေပးမိေအာင္ ကာကြယ္ထားသည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။

ယခုဗုံးခြဲလုိက္သည့္ကိစၥတြင္မူကား ဗုံးခြဲသူမ်ားက သူ႕တုိ႔ပင္လွ်င္ ဆြဲခ်ေရွ႕ေနေနရာမွ စြဲခ်က္တင္၊ သူတုိ႔ပင္လွ်င္ တရားသူႀကီးေနရာမွ စီရင္ခ်က္ခ်ကာ၊ သူတုိ႔ပင္လွ်င္ အာဏာပါးကြက္သားေနရာမွ လူတဖက္သား၏ အသက္တေခ်ာင္းကို သူတုိ႔သေဘာက် လက္လြတ္စပယ္ စီရင္ဆုံးျဖတ္လုိက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အဆုိပါ ဗုံးကြဲမႈတြင္ ေသဆုံးသြားသူအားလုံးတြင္ ေသဒဏ္ခ်ေလာက္ေသာ အျပစ္ တစုံတရာ ရွိခဲ့ပါ၏ေလာ။

ထုိ႔အျပင္ အဆုိပါ ျဖစ္စဥ္ႀကီး တခုလုံးတြင္ မည္သည့္ေနရာတြင္ ဥပေဒႏွင့္ ညီသနည္း။ မည္သည့္ေနရာတြင္ တရားမွ်တမႈရွိသနည္း။ မည္သည့္ေနရာတြင္ လူ႕အခြင့္အေရး စံႏႈန္းစံထားမ်ားႏွင့္ ကုိက္ညီပါသနည္း။ ထုိသူမ်ားကို လုပ္ပုိင္ခြင့္အာဏာ မည္သူက အပ္ႏွင္းထား၍ မည္သည့္ဥပေဒႏွင့္အညီ စီရင္ဆုံးျဖတ္ပါသနည္း။ တကယ္တြင္ကား ဤလုပ္ရပ္သည္ ႀကဳိတင္ႀကံရြယ္ထားေသာ၊ ယုတ္မာပက္စက္ေသာ၊ ေသြးေအးေအးႏွင့္ က်ဴးလြန္ေသာ လူသတ္မႈ သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ေခ်သည္။

ဤသုိ႔ေသာ လူသတ္မႈမ်ဳိးကုိ နအဖက်ဴးလြန္ပါက ႐ႈတ္ခ် တားဆီးရမည္ျဖစ္သလုိ၊ အတုိက္အခံ အမည္ခံ အၾကမ္းဖက္ဝါဒီမ်ားက က်ဴးလြန္လာၿပီဆုိပါကလည္း တန္းတူပင္ ႐ႈတ္ခ်ရမည္ျဖစ္သည္။

“လူတကာ ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္တြင္ သႀကၤန္တြင္ သြားေရာက္ေပ်ာ္ပါးၾကသူမ်ား…. အခုေတာ့ ဘယ္ႏွယ့္ရွိစ” ဆုိသည့္ သေဘာမ်ဳိး ေရးသားၾကသည္ကုိလည္း ဖတ္ရေသးသည္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္တြင္ လူတဖက္သားကုိ မိမိျဖစ္ေစခ်င္သည့္အတုိင္း အတင္းအဓမၼ လုိက္နာေစခ်င္၍ မရေၾကာင္းကို ထုိသူမ်ား သေဘာေပါက္သင့္သည္။ အသက္ရွင္သန္ခြင့္အျပင္ လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ကုိယ့္ၾကမၼာကုိယ္ဖန္တီးခြင့္ေတြ ရွိေသးသည္ကုိ သတိမူသင့္သည္။ သႀကၤန္ပြဲ (သုိ႔မဟုတ္) ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲကုိ မသြားသင့္ဟု ထင္ျမင္ယူဆပါက မိမိဘာသာ မသြားဘဲေနရန္သာရွိသည္။ သြားသည့္သူမ်ားကုိ မသြားႏွင့္ဟု အဓမၼပိတ္ပင္တားဆီး၍ မျဖစ္ႏုိင္။

နအဖသည္ ႏုိင္ငံေရးကို ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ မေျဖရွင္းဘဲ အၾကမ္းဖက္နည္းျဖင့္ အင္အားသုံးေျဖရွင္းသည္ဆုိလွ်င္ ယခု ဗုံးေပါက္ကြဲျခင္းကုိ ကာကြယ္ေျပာဆုိေနေသာ အတုိက္အခံမ်ားသည္လည္း ႏုိင္ငံေရးကို ႏုိင္ငံေရးနည္းႏွင့္ ေျဖရွင္းမည့္သူမ်ားဟု ယူဆ၍ ရႏုိင္ပါဦးမည္ေလာ။ နအဖအစုိးရ တနည္းနည္းႏွင့္ ျပဳတ္က်သြားၿပီး ဤသုိ႔ေသာ အတုိက္အခံမ်ား မေတာ္တဆ အာဏာရလာပါက မိမိႏွင့္ သေဘာထားမတုိက္ဆုိင္သူမ်ား၊ အျမင္မတူသူမ်ား၊ မိမိအလုိက် လုိက္မလုပ္သူမ်ားကုိ ဤသုိ႔ပင္ အၾကမ္းဖက္လမ္းစဥ္ျဖင့္ ကိစၥတုံးေစရန္ ႀကဳိးစားၾကေပလိမ့္ဦးမည္။ ထုိသူမ်ားသည္ အာဏာမရမီကပင္ အာဏာရွင္ကဲ့သုိ႔ ျပဳမူေနၾကသည္ျဖစ္၍ အာဏာရသည့္အခါ နအဖထက္ပင္ ဆယ္ျပန္ဆုိးမည့္သူမ်ား ျဖစ္လာမည္မွာ မုခ်ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသူမ်ားကုိ တုိင္းျပည္လြတ္လပ္ေသာအခါတြင္ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႕စည္း၍ တရား႐ုံးေတာ္တြင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ စီရင္ကာ ထုိက္သင့္သည့္ အျပစ္ဒဏ္ကုိ ေပးမွသာလွ်င္ အျပစ္မဲ့ ေသဆုံးရသူမ်ား၏ က်န္ရစ္ေသာမိသားစုမ်ားအတြက္ တရားမွ်တမႈရွိရာ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။

တဖက္တြင္လည္း နအဖ စစ္အစုိးရသည္ အစုိးရတရပ္အေနႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္ကုိ ကာကြယ္ရမည့္ တာဝန္၌ လစ္ဟင္းလ်က္ရွိသည္။ ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးေကာင္စီ ဟူေသာ အမည္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္စြာပင္ ယင္းတုိ႔အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလတေလွ်ာက္လုံး ႏုိင္ငံမွာ ေအးခ်မ္းမႈလည္းမရွိ၊ သာလည္း မသာယာ၊ ဖြံ႕ၿဖဳိးတုိးတက္ရမည့္အစား ဆုတ္ယုတ္လ်က္ပင္ ရွိသည္။

အဆုိးထဲမွ အေကာင္းဟု ဆုိႏုိင္သည့္အခ်က္ကား ယခင္က “နအဖကုိ ဘယ္နည္းနဲ႔ တုိက္တုိက္၊ တရားတယ္” ဟု ယူဆသူအခ်ဳိ႕ပင္ ယခုလုပ္ရပ္အား ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္လာသည္ကုိ ေတြ႕ရျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

အမွန္တကယ္ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးကို လုိလားၾကသည္ဆုိပါက လူထုအားကုိ ယုံၾကည္ရမည္။ လူထုပါဝင္လာေစရန္ ႀကဳိးပမ္းရမည္။ လူထုအားကုိ မယုံၾကည္သူသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ အမွန္တကယ္ မယုံၾကည္သူသာ ျဖစ္ေခ်မည္။ လူ႕အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ပါးစပ္က ေအာ္ေန႐ုံမွ်မက လက္ေတြ႕က်င့္သုံးရမည္။ ကာကြယ္ရမည္။ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးဝင္းတင္၊ ကုိမင္းကိုႏုိင္၊ မစုစုေႏြး၊ ကုိထင္ေက်ာ္တုိ႔၏ လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္ရမည္။

သုိ႔မဟုတ္ဘဲ အၾကမ္းဖက္လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္မည္ဆုိပါက ျမန္မာျပည္တြင္ ဗုံးတလုံးကြဲတုိင္း ဒီမုိကေရစီရဖုိ႔ ခရီးတာသည္ တုိး၍သာပင္ ရွည္လ်ားၾကမ္းတမ္းသြားမည္သာျဖစ္သည္။
Read more
မိတ္ေဆြ…. စကၤာပူႏုိင္ငံသား ခံယူဖုိ႔ စိတ္ကူးေနသလား။ ဒီစာကုိ အရင္ဖတ္ၾကည့္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။



စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites
Blogs