“ဖဲ႐ုိက္သူမ်ားနဲ႔ တညေန”

Share |

ေသျခင္းတရားဟာ
ေမြးဖြားခ်ိန္ကစလုိ႔
ေနာက္ကြယ္က ကပ္ပါလာခဲ့ေတာ့
ဘ၀ရဲ႕ ေန႔ရက္တုိင္းဟာ
ဆည္းဆာေတြခ်ည္းသာ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။

ကုိယ္တုိင္ အျပစ္မကင္းတဲ့ ဘ၀မွာ
စင္းလုံးေခ်ာေတြကုိလည္း မေတာင့္တခ်င္ေတာ့။

ေရႊခဲေလးေရ…လာ..လာ…
ေဟာသည္မွာ ငွက္ေပ်ာသီး…
မာလကာသီး
င႐ုတ္သီးေတာင့္နဲ႔ ေနၾကာေစ့…
ေတြ႕တယ္မုိ႔လား၊ လုိေလေသးမရွိ…
ဒါေပမယ့္…အေတာင္အနားသတ္ကေလးမွာ
ကပ္ေၾကးၫွပ္ခံထားရတယ္ေနာ္
ခ်ည္ႀကဳိးတန္းလန္းနဲ႔ဘ၀
မင္းေပ်ာ္လုိ႔ ရမယ္မထင္…
ေလတြင္ ပ်ံ၀ဲခ်င္ေပမေပါ႔။

(ဒီတသက္
ငွက္မေမြးခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ အခ်စ္ေရ…..။)

ကုိယ္မႏွစ္သက္တဲ့အမႈကုိ
သူမ်ားအေပၚလည္း မျပဳပါရေစနဲ႔ေတာ့။

ပုထုဇဥ္အခ်င္းခ်င္း
သံသရာ ခရီးသည္အခ်င္းခ်င္း
လက္ငင္းတဘ၀
ဆုံရစဥ္ ခဏေလးမွာ
အာဃာတေတြနဲ႔
သတ္ၾကျဖတ္ၾက
ညစ္ၾကပတ္ၾက
ဖိၾက ႏွိပ္ၾက….
ေၾသာ္ ဆည္းဆာရဲ႕ ေထာင့္ခ်ဳိးေတြမွာ
လႈိင္းတံပုိး ထန္လွခ်ည္လားကြယ္။

ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ ႏွစ္ေဟာင္းေရ။
ေလာကကုိ အလွဆင္တဲ့သူ
ေလာကကုိ အက်ည္းတန္ေစတဲ့သူ
ဖ်ံက်တဲ့လူ၊ မာန္ထတဲ့လူ
တရားနဲ႔လူ၊ တရားမဲ့လူ
ေပါ႔ဆတဲ့သူ၊ တိက်တဲ့သူ
လူေကာင္းလူဆုိး၊ လူ႐ုိးလူေျဖာင့္
အားလုံးကုိ သိမ္းႀကဳံးမွတ္တမ္းတင္ၿပီး
ရာဇ၀င္ထဲမွာ မင္းေနရစ္ေတာ့။

ႏွစ္သစ္ကေတာ့
ဘုမသိ ဘမသိနဲ႔
အေပါက္၀က တုိး၀င္လာေတာ့မယ္။

သည္မွာ… အခန္းနဲ႔မဆံ့ေအာင္
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ေနက် လူသားေတြ
အိပ္မက္ဖဲေတြ ေ၀မလုိ႔ ကုလားဖန္ထုိးေနၾကတယ္။
ဖဲခ်ဳိးမွာက ဘယ္သူလဲ
??????

တမုိးေသာက္ရင္ လုိရာေရာက္ေအာင္
စြမ္းေဆာင္ေန….
ျပည္သူေတြ….ျပည္သူေတြ….
ခ်စ္ေသာျပည္သူေတြ……တဲ့။

ေရဒီယုိကေတးသံကိုဘဲ
ျပန္လည္ၾကားေယာင္ရင္းနဲ႔
ႏွစ္သစ္အပ်ဳိမေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကုိ
ဖြဖြေလး နမ္းလုိက္ပါတယ္။