ေလးစားပါမယ္၊ ကာကြယ္ခ်င္ဘူး

ေရးသူ - Tulsathit Taptim
ေနးရွင္းသတင္းစာ၊ ၂၅ ဧၿပီ ၂၀၁၂

ျမန္မာျပည္က က်မ္းက်ိန္းစာျပႆနာဟာ လူတုိင္းကုိယ္ေျပာခ်င္သလုိေျပာလ ုိ႔ရတဲ့ ကိစၥမ်ုိဳးျဖစ္ေနေလေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးဟာ အဲဒီေရစီးေၾကာင္းကုိ ကန္႔လန္႔တုိက္ခ်င္တဲ့သေဘာမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။

တကယ္လုိ႔သာ သံခင္းတမန္ခင္းဆန္တဲ့ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာစကားလုံးေတြနဲ႔၊ ႏုိင္ငံေရးအရမွန္ကန္မႈေတြရဲ႕ တားဆီးတုပ္ေႏွာင္မႈသာမရွိခဲ့ရင္ အေရးပါတဲ့ပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ ေအာက္ပါအတုိင္း ေျပာၾကားလိမ့္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ထင္ျမင္မိပါတယ္။

ဝါရွင္တန္က အဆင့္ျမင့္အရာရွိႀကီးတေယာက္ရယ္၊ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ဒီခ်ဳပ္)က ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူရယ္၊ အီးယူက ထိပ္တန္းကုိယ္စားလွယ္တေယာက္ရယ္ စကုိက္ပ္(Skype)ေပၚမွာ ေတာ္ကီပြားေနၾကတယ္လုိ႔ ျမင္ေယာင္ၾကည့္လုိက္ပါ။

အိမ္ျဖဴေတာ္အရာရွိ။…….။ ဘာေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတာတုန္းဗ်။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။……။ က်ေနာ္တုိ႔ ပါလီမာန္မွာ က်မ္းက်ိန္းစာ မဆုိဘူး။ ဒီကိစၥက ရွင္းရွင္းေလးပါ။

အိမ္ျဖဴေတာ္အရာရွိ။……….။ က်ဳပ္သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အေနနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ေလးစားေတာ့ ေလးစားႏုိင္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ မကာကြယ္မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ရသလဲဆုိတာ က်ဳပ္ကုိ ေျပာျပစမ္းပါဦး။ က်ေနာ္မွားသြားရင္ ေထာက္ျပေပးပါ။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႕ တစုံတခုကုိ ေလးစားလုိက္နာတယ္ဆုိရင္ အဲဒီအရာကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ သဘာဝမက်ဘူးလားဗ်ာ။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။………….။ ေလးစားလုိက္နာျခင္းဆုိတာ တည္ရွိမႈကုိ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ အဓိပၸါယ္လည္း သက္ေရာက္ပါတယ္။ က်ဳပ္တုိ႕ မျဖစ္မေနေျပာခ်င္တာက အေျခခံဥပေဒႀကီးတည္ရွိေနမႈကို က်ဳပ္တုိ႔ အရွိအတုိင္းလက္ခံတယ္၊ အဲဒါႀကီးရွိေနမႈကို က်ဳပ္တုိ႔လည္း ဘာမွ မတတ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဖြဲ႕စည္းပုံႀကီးကုိ အေသခံကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ ဆႏၵမရွိဘူး။

အိမ္ျဖဴေတာ္အရာရွိ။………။ စံခ်ိန္စံညႊန္းအတုိင္း တျပားသားမွ် မေလွ်ာ့တတ္တာကေတာ့ ေကာင္းပါေပတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖြဲ႕စည္းပုံနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စကားလုံးကအစ ဒီေလာက္အကဲဆတ္တယ္ဆုိလည္း ဘာေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပဳိင္ခဲ့ေသးလဲဗ်ာ။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကလည္း ဒီဖြဲ႕စည္းပုံရဲ႕ အေထာက္အကူနဲ႔ က်င္းပခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။………..။ ထုိင္းႏုိင္ငံက ပြာထုိင္းပါတီ (Pheu Thai Party)ကုိ ဘာေၾကာင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအသစ္ျပန္ေရးခ်င္ရသလဲလုိ႔ သြားေမးၾကည့္ပါ။ သူတုိ႔လည္း သူတုိ႔ မုန္းလွပါခ်ည္ရဲ႕ဆုိတဲ့ အေျခခံဥပေဒေအာက္မွာပဲ အာဏာရလာခဲ့ၾကတာပဲ။ အဲဒီမွာ ပိုႀကီးမားတဲ့ ကေမာက္ကမ အျဖစ္အပ်က္ႀကီး ျဖစ္ေနတာက်ေတာ့ ခင္မ်ားတုိ႔ မျမင္မိဘူးလား။

အီးယူကုိယ္စားလွယ္။……..။ ဒီကိစၥထဲ ထုိင္းက ုိဆြဲမထည့္နဲ႔ေလ။ အခုလႊတ္ေတာ္ကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔သပိတ္ေမွာက္တာက က်ဳပ္တုိ႔မ်က္ႏွာ အုိးမဲသုတ္သလုိပဲ။ က်ဳပ္တုိ႔မွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ တုိင္းျပည္အေပၚခ်မွတ္ထားတဲ့ အေရးယူပိတ္ဆုိ႔မႈေတြကုိ ေလွ်ာ့ခ်ေပးမိလ်က္သားတန္းလန္းျဖစ္ေနၿပီ။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။……….။ ဒီမယ္ လူႀကီးမင္းတုိ႔။ မေလးစားလုိ႔မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္အျမင္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီလုိ အေရးယူပိတ္ဆုိ႔မႈ ဖယ္ေပးတာေတြ၊ အေရးႀကီးပုဂၢဳိလ္ေတြ လာလည္တာေတြ၊ ျမန္မာျပည္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔ခ်ီးက်ဴးေျပာၾကားေနသမွ်ေတြဟာ စစ္အစုိးရနဲ႔ပဲသက္ဆုိင္ပါတယ္။ စစ္အစုိးရက ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ေျပာခဲ့သမွ် ခင္ဗ်ားတုိ႔က ယုံၾကတာကုိး။ ဒီေတာ့ ဒီဆန္ရွင္ကိစၥ က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ ဘာဆုိင္လုိ႔လဲ။

အီးယူကုိယ္စားလွယ္။……..။ ေၾသာ္ေၾသာ္… ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဒီခ်ဳပ္ကေတာ့ စစ္အစုိးရေျပာတာကုိ မယုံခဲ့တဲ့ အတုိင္းပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္း ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၿပဳိင္ခဲ့ပါတယ္ေလ။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။……..။ သိန္းစိန္အတြက္ ပန္းပြားက ကေပးမယ့္လူေတြ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကမၻာအျခမ္းကေန က်ဳပ္တုိ႔ဆီက ဟုိတယ္ေတြ ျပည့္ႏွက္သြားမတတ္ ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္လာခဲ့ၾကတာေတြကုိေကာ က်ဳပ္ အစျပန္ေဖာ္ရမလား။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ပဲ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ အခ်က္ျပတုန္းက ျပခဲ့ၿပီးေတာ့။

အီးယူကုိယ္စားလွယ္။………။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကလည္း အခ်က္ျပခဲ့ပါတယ္ေလ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တုိင္ ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ အေရးယူပိတ္ဆုိ႕မႈေတြ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔တုိင္းျပည္ထဲက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲသူေတြကုိ အေထာက္အကူျဖစ္ေစလိမ့္မယ္တဲ့။ အခုက်မွ က်ဳပ္တုိ႔ေငြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မလုိေတာ့ပါဘူး ေျပာခ်င္ေနတာလား။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။………။ ဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေငြ ေနာက္ဆုံး ဘယ္သူ႕အိပ္ထဲ ေရာက္သလဲဆုိတဲ့ အေပၚမွာေတာ့ မူတည္တာေပါ႔ဗ်။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။………။ကဲ..ကဲ.. ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေတာ္ၾကေတာ့။ ျမန္မာအေရးဟာ က်ဆုံးလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ အဲဒါ က်ဳပ္တုိ႕အတြက္ ေအာက္ထစ္ ရည္မွန္းခ်က္ပဲ။ သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။ အာဏာရွင္ ေအာင္ပြဲခံသြားရင္..က်ဳပ္တုိ႕အားလုံး ႐ႈံးနိမ့္တာပဲ။

အီးယူကုိယ္စားလွယ္။……….။ ဒါဆုိလည္း က်ဳပ္တုိ႔ အေရးယူပိတ္ဆုိ႔မႈေတြကုိ ျပန္ျပဌာန္းလုိက္႐ုံေပါ႔။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။…….။ အာ…က်ဳပ္တုိ႔အားလုံး ေသာက္ေပါ ေတြ ျဖစ္ကုန္မွာေပါ႔။ ကဲ.. ဒီကိစၥ အေလးအနက္ထားၾကရေအာင္။ က်ဳပ္တုိ႔အားလုံး အခု အရမ္းနစ္ေနၿပီ။ တကမၻာလုံးမွာ အုပ္စု ႏွစ္ျခမ္းကြဲေနတယ္။ တျခမ္းက ျမန္မာျပည္အနာဂတ္ လင္းလက္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့အေပၚမွာ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ယုံၾကည္ေထာက္ခံတဲ့ သူေတြ။ ေနာက္တျခမ္းက ျမန္မာစစ္အစုိးရက က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ႏွပ္ခ်လုိက္တာ၊ လွည့္ျဖားလုိက္တာကုိ ဟားဖုိ႔ အသင့္ ေစာင့္ေနၾကတဲ့လူေတြ။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။………။ ဒါဆုိလဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ဖက္က အေလးအနက္ရွိေၾကာင္း က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ျပေလ။ စစ္အုပ္စုကုိ က်မ္းက်ိန္စာစာသား ေျပာင္းဖုိ႔ ေျပာ။ သူတုိ႔ကုိ စာသားေျပာင္းခ်င္ေျပာင္း၊ မေျပာင္းရင္ ေနာက္ထပ္ ငါးႏွစ္စာ ပိတ္ဆုိ႔မႈသက္တမ္းကုိ တုိးျမွင့္မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။………။ အဲလုိလုပ္ရင္ စီးပြားေရးျမွဳပ္ႏွံမယ့္လူေတြ အမ်ားအျပား ႏွလုံးေသြးရပ္သြားလိမ့္မယ္။ လုပ္ပါဗ်ာ။ က်မ္းသစၥာကုိ က်ိန္မွာသာ က်ိန္လုိက္ပါ။ က်ိန္ၿပီး ေမ့ပစ္လုိက္။ ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဘယ္သူမွ က်မ္းက်ိန္တာကုိ အေရးတယူ အေလးအနက္ထားေနၾကေတာ့တာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ေနာက္ၿပီး.. ပါလီမန္မွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အမ်ားစုအႏုိင္ရတဲ့အခ်ိန္က်ရင္ ျပင္လုိက္လုိ႔ရတာပဲဟာ။ အဲဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ရသလဲဆုိတာ ထုိင္းေတြဆီက အႀကံဥာဏ္ေတာင္ ယူႏုိင္ေသးတယ္။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။…..။ ထုိင္းေတြက ေသြးထြက္သံယုိမျဖစ္ဘဲ လုပ္ႏုိင္မလားဆုိတာ သူ႕တုိ႔ဟာ သူတုိ႔ေတာင္ ေသခ်ာတာမဟုတ္ဘူး။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။…….။ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တာလည္း အဲဒီအခ်က္ပဲ။ ခင္ဗ်ား မျမင္ဘူးလား။ ထုိင္းႏုိင္ငံရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ဟာ လူေတြ အေလွ်ာ့အတင္းမလုပ္ႏုိင္ၾကတဲ့အခါမွာ ဘယ္လုိ ျဖစ္တတ္သလဲဆုိတဲ့ ျပယုဂ္တခုပဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံရဲ႕ အမွားေတြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ထပ္မလုပ္မိေစနဲ႔။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။……။ ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္ရင္ ေခါင္းမာဖုိ႔ေတာ့ လုိတယ္ဗ်။ တကယ္လုိ႔ ပါလီမာန္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကုိလုိက္နာၿပီး က်မ္းသစၥာ က်န္လုိက္ရင္ က်ဳပ္တုိ႔ ႐ႈံးၿပီ။ သစၥာအဓိ႒ာန္ဆုိတာ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥဗ်။ အနည္းဆုံးေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔တုိင္းျပည္မွာေတာင္ အင္မတန္အေရးႀကီးတယ္။

အီးယူ။……..။ ဘာ သစၥာအဓိ႒ာန္ပဲ ဆုိဆုိ၊ စစ္တပ္က အခ်ိန္မေရြး အာဏာဝင္သိမ္းၿပီး ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ေညာင္းေတာ့လုိ႔ ေျပာႏုိင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အတြက္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလးစားလုိက္နာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးမပါေတာ့ဘူး။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။……။ အဲဒါ မွန္တယ္။ မယုံရင္ ထုိင္းေတြကုိ ေမးၾကည့္။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာခြင့္ရသူ။…….။ ထုိင္းမွာ ျပႆနာေတြတက္ေနရတာကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ သူတုိ႔ ေသာက္ဂ႐ု မစုိက္လုိ႔ ျဖစ္ေနၾကတာဗ်။ ထုိင္းေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ဥပေဒေတြကုိ အမ်ားလက္ခံတဲ့ တန္ဘုိးအႏွစ္သာရေတြေပၚ အေျခခံစဥ္းစားေတြးေခၚၾကတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ရယ္္၊ သူတုိ႔ရန္သူေတြကုိ ေခါင္းမေထာင္ႏုိင္ေအာင္ရယ္ အျမင့္ဆုံးဥပေဒေတြကုိ ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္း ေျပာင္းေနၾကတာပဲ။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။……။ ဘာလဲ… ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ခင္ဗ်ားက ေျပာခ်င္တာလား။ တကယ္လုိ႔ အနာဂတ္မွာ အေျခခံဥပေဒကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္တုိင္ စိတ္ႀကဳိက္ေရးဆြဲခြင့္ရၿပီး အဲဒီအခ်ိန္ လႊတ္ေတာ္ထဲက လူနည္းစုက လက္မခံဘူးဆုိရင္ေကာ....။

ဒီခ်ဳပ္။…… ။ သူတုိ႔ကုိ အေျခခံဥပေဒကုိ ေလးစားလုိက္နာပါလုိ႔ ေျပာလုိက္မွာေပါ႔။ ဒါဆုိ ကိစၥျပတ္ကေရာေပါ႔။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။……။ မျပတ္ဘဲ က်ဳပ္တုိ႔ ေျပာခဲ့တဲ့ အစကုိ တပတ္ျပန္လည္သြားႏုိင္တယ္။ ဒီကေန႔ ေဝါလ္စထရိ ဂ်ာနယ္မွာ ေရးထားတာကုိ ခင္ဗ်ားဖတ္ၿပီးပလား။ အယ္ဒီတာေတြ ဘာေျပာသလဲဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ သေကၤတပုိင္းဆုိင္ရာ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီးအျပဳအမူေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးမ်ုိးကုိ လုပ္ဖုိ႔ မစြမ္းသာဘူးလုိ႔ ေျပာထားတယ္။ သူတုိ႔က ဘယ္လုိေတာင္ ေဟာကိန္းထုတ္လဲဆုိရင္…. ပိတ္ဆုိ႔မႈေတြကလည္း ႐ုတ္သိမ္းေနတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကလည္း ေမွာက္ခ်ည္ လွန္ခ်ည္ လုပ္ေနတယ္ ဆုိရင္ စစ္အစုိးရက ေငြထုပ္ပုိက္ရင္း အႀကီးအက်ယ္ ဟားတုိက္ရယ္ေမာေနကိန္းရွိတယ္္၊ ၿပီးေတာ့ အတုိက္အခံေတြကို အရင္ကလုိပဲ ျပန္ၿပီး ႏွိပ္ကြပ္ကိန္းရွိတယ္္… ဆုိၿပီး ေျပာထားတယ္။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။…..။ ခင္ဗ်ားတုိ႔က က်ဳပ္တုိ႔ကို မယုံဘဲ စစ္အစုိးရအေပၚမွာ ပုံၿပီး ေလာင္းေၾကးထပ္တာကုိးဗ်။ အခုက်မွ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အက်ုိဳးစီးပြားဟာ က်ဳပ္တုိ႔တာဝန္ဆုိၿပီး လာလုပ္ေနတယ္။ ေျပာစမ္းပါဦးဗ်ာ။ ဘယ္လုိကေန ဘယ္လုိ…“စစ္အစုိးရကုိတုိက္၊ မင္းတုိ႔ေနာက္မွာ ငါတုိ႔ရွိတယ္” ဆုိတာကေန “စစ္အစုိးရနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ေနပါ” ဆုိတဲ့အထိ ေျပာင္းလဲသြားရသလဲဆုိတာ။

အီးယူကုိယ္စားလွယ္။…….။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ၿပဳိင္ခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒါ ဘယ္လုိေျပာင္းသြားရသလဲဆုိတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေပါ႔။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။……….။ က်ဳပ္တုိ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တာက အေျခခံဥပေဒႀကီးကုိ အသက္ေပး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္လုိ႔ က်ိန္ဆုိဖုိ႔ ဝင္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔ ဝင္ခဲ့တာက အဲဒီအေျခခံဥပေဒႀကီးကို ျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ်ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ပဲ ဝင္ခဲ့တာ။

အိမ္ျဖဴအရာရွိ။…….။ ေလးစားလုိက္နာဖုိ႔အတြက္ ဆုိပါေတာ့။

ဒီခ်ဳပ္ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ။………..။ ထင္ခ်င္သလုိ ထင္ဗ်ာ။

(ၿပီး)

The right to respect but not protect

Read more

ေဒၚစုအေၾကာင္း ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကလြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္း လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ က်ေနာ့္အျမင္ကုိ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။

ျပည္သူအေပၚ မယုံၾကည္ေလသေလာ...

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ စတင္ေတြ႕ဆုံစဥ္က စၿပီး ေရတြက္ၾကည့္ပါ။ ဒီကေန႔ ရက္ေပါင္း ၂၄၆ ရက္ တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ လ အေရအတြက္နဲ႔ၾကည့္ရင္ ရွစ္လ စြန္းစြန္းရွိပါၿပီ။ ဒီၾကားထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ပင္ ထပ္မံေတြ႕ဆုံၿပီးသြားျပန္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးသိန္းစိန္အၾကားမွာ ဘာေတြေဆြးေႏြးခဲ့သလဲ၊ ဘယ္လုိသေဘာတူညီမႈေတြ ရခဲ့သလဲဆုိတာ ယေန႔အထိ ျပည္သူလူထုကုိ ႏွစ္ဖက္စလုံးက အေမွာင္ခ်ထားဆဲျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူပဲ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ေဒၚစုအၾကား ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာလည္း ေယဘုယ်ဆန္တဲ့ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြကလြဲလုိ႔ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ဘာတခုမွ သိခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ အတိတ္ခပ္လွမ္းလွမ္းကုိ ျပန္ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း ဦးခင္ညြန္႔လက္ထက္က ေဒၚစုနဲ႔ စစ္အစုိးရအၾကား ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ၾကတဲ့ကာလမွာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႕ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အစုိးရဖက္က မပြင့္လင္းတာဟာ အံ့ၾသစရာမရွိေပမယ့္ လူထုေခါင္းေဆာင္လုိ႔ သတ္မွတ္လုိ႔ရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဖက္က သူမကုိ ေထာက္ခံတဲ့လူထုအေပၚ တခြန္းတပါဒ မေျပာဘဲ ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနတာဟာ ေဒၚစုအေနနဲ႔ လူထုကို မယုံၾကည္လုိ႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ျပည္သူကုိ ခ်ျပေလာက္စရာ ေလာက္ေလာက္လားလား အက်ဳိးရလဒ္ေတြ ရေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့လုိ႔လားဆုိတာ ေတြးစရာျဖစ္လာပါတယ္။

ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြရဲ႕ အစပုိင္းကာလမွာ ေဒၚစုက ျပည္သူလူထုကုိ ထုိက္သင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးခဲ့သလဲဆုိတာ အသိေပးမယ္လုိ႔ (ပထမဆုံး ပဲခူးခရီးစဥ္အတြင္းမွာ) ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္တခါ ဗီအုိေအ ေဒၚခင္စုိးဝင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆုံစဥ္က ျပည္သူကုိ ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး...“ဒီကိစၥမ်ဳိးဆုိတာ ေရရွည္အခ်ိန္ဆြဲထားလုိ႔ မေကာင္းဘူး။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ျပည္သူလူထုရဲ႕ ယုံၾကည္မႈ က်ဆင္းလာႏုိင္ပါတယ္” ဆုိတဲ့သေဘာမ်ဳိး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တုိင္ ထုတ္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဦးဝင္းတင္ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြမွာ ေျပာစကားအရ "ေဒၚစုက အခ်ိန္ကာလ တခုေတာင္းတယ္။ အဲဒီကာလ လြန္ေျမာက္ရင္ သူမွားရင္လည္း ေဒၚစုက တာဝန္ယူမယ္ ဆုိတာမ်ဳိး ေျပာခဲ့ပါသတဲ့။”

ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြျဖစ္တဲ့ အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီအေနနဲ႔ မွတ္ပုံတင္ဖုိ႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြသာ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားတယ္၊ ဒီကေန႔အထိ ေဒၚစုဟာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူအေပၚ ကတိမတည္ပဲ ႏႈတ္ဆိတ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာ ေဒၚစုအတြက္ေရာ၊ တုိင္းျပည္အတြက္ပါ ေကာင္းတဲ့ အလားအလာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြရဲ႕ ရလဒ္ဟာ အမွန္တကယ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ရလဒ္သာျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ေဒၚစုအေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ ဘာမွ ထိန္ခ်န္စရာအေၾကာင္းမရွိလုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

လမ္းစဥ္နဲ႔ အခ်ိန္ဇယား

ေဒၚစု ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရတဲ့အေၾကာင္းသုံးခ်က္ထဲမွာ တရားဥပေဒစုိးမုိးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆုိတဲ့ အခ်က္သုံးခ်က္ကုိ ဦးစားေပးေဖာ္ျပထားေပမယ့္ ဒီအခ်က္ေတြကုိ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းေဖာ္ေဆာင္မယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္အဆင့္ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ရည္မွန္းတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္ စတဲ့ လမ္းစဥ္အဆင့္ဆင့္နဲ႔ အခ်ိန္ဇယားေတြကုိ ျပည္သူအမ်ား နားလည္ေအာင္ တိတိက်က် ရွင္းလင္းထုတ္ျပန္ျခင္းမ်ဳိးမရွိခဲ့ပါဘူး။ ( ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚက ေဒၚစုရဲ႕ အမာခံပရိသတ္ကေတာ့ ဒီသုံးခ်က္ကုိေတာင္ ေရေရရာရာ သိရွာၾကပုံ မရပါဘူး။ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လုိ႔ ေမးလုိက္တုိင္း ေဝဝါးေနၾကတာကုိ သတိထားမိပါတယ္။)

ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ ျပင္ဆင္ရာမွာလည္း ေယဘုယ်အားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္းကုိ ဝင္ေရာက္ၿပီး လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာရွိတဲ့ မတူညီတဲ့ အင္အားစုေတြအၾကား ဝင္ေရာက္စည္း႐ုံးၿပီး ျပင္ဆင္သြားမယ္လုိ႔ ေျပာသြားေပမယ့္ ဘယ္လုိ အခက္အခဲေတြရွိၿပီး၊ အဲဒီအခက္အခဲေတြကုိ ဘယ္ပုံဘယ္နည္းေက်ာ္လႊားမယ္ဆုိတာကုိ ေရေရရာရာ ခ်ျပႏုိင္ျခင္းမရွိပါ။ အခုအထိ ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြ၊ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြအရ အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ “ရလုိရျငား ဝင္ၿပီး ႀကဳိးစားၾကည့္မယ္” ဆုိတဲ့ သေဘာသဘာဝထက္ မပုိတာကုိ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

ဘယ္အရာမွာမွ စုိက္လုိက္မတ္တတ္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္မႀကဳိးစားပဲ နည္းတခုမေအာင္ျမင္တုိင္း ေနာက္တနည္း ေျပာင္းစမ္းၾကည့္ၾကဦးစုိ႔ ဆုိသလုိ တုိင္းျပည္ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးလက္တည့္စမ္းစရာတခုအျဖစ္ သတ္မွတ္တာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ပါ။ တုိင္းျပည္နစ္နာလွပါတယ္။

ေဒၚစုကတဖက္၊ ပါတီကတဖက္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္ေျမာက္လာကာစက ေဒၚစုနဲ႔ သူမရဲ႕ ပါတီ (အင္န္အယ္လ္ဒီ)ကုိ တကြဲစီျဖစ္ေအာင္ စစ္အစုိးရႀကဳိးပမ္းေနတယ္ဆုိတဲ့ အသံမ်ဳိးေတြ၊ စုိးရိမ္ပူပန္မႈမ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ၾကတာကုိ သတိရမိပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တုိင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စစ္အစုိးရဆီ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတေစာင္ေရးသားခဲ့ရာမွာ ပါတီကုိ ကုိယ္စားမျပဳဘဲ သူမတဦးတည္းအေနနဲ႔ ေရးသားတဲ့အခါ သုိ႔ေလာ၊ သုိ႔ေလာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္း စစ္အစုိးရနဲ႔ ေဒၚစုအၾကားေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာလည္း ေဒၚစုဟာ ပါတီကုိ ကုိယ္စားမျပဳဘဲ တကုိယ္ေတာ္သြားေရာက္ေတြ႕ဆုံ၊ ေဆြးေႏြး၊ ဆုံးျဖတ္တာေတြကုိ ျမင္လာရတဲ့အခါ စစ္အစုိးရအေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီကုိ ေဘးခ်ိတ္ၿပီး ေဒၚစုတေယာက္တည္းကုိသာ ဖဲ့ထုတ္ယူဖုိ႔ ႀကဳိးစားယူေနတယ္ဆုိတဲ့ အျမင္မ်ဳိးေတြ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကုိေစာင့္ၾကည့္အကဲခတ္သူေတြအၾကားမွာ ႀကီးထြားလာခဲ့တာကုိ သတိထားမိပါတယ္။

ေဒၚစုအေနနဲ႔လည္း ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြအေၾကာင္း ပါတီရဲ႕ စီအီးစီ အဖြဲ႕ဝင္ေတြကုိေတာင္ အသိမေပးတဲ့အတြက္ စီအီးစီအဖြဲ႕ဝင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးဝင္းတင္၊ ဦးဥာဏ္ဝင္းတုိ႔အေနနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သူတုိ႔ဘာမွ မသိေၾကာင္း မီဒီယာေတြမွာ ေျပာဆုိဝန္ခံခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။

စစ္အစုိးရက ေဒၚစုနဲ႔ ပါတီကုိ ခြဲဖုိ႔ႀကဳိးစားတာ ဟုတ္မဟုတ္ မေသခ်ာေပမယ့္ ေဒၚစုရဲ႕ လုပ္ပုံကုိင္ပုံ ျပဳမူပုံေၾကာင့္ ပါတီရဲ႕ စီအီးစီနဲ႔ေဒၚစု ကင္းကြာေနခဲ့တာကေတာ့ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအေတာအတြင္းမွာ ေဒၚစုရဲ႕ ပါတီတြင္း ျပမူေဆာင္ရြက္ပုံေတြဟာ အဖြဲ႕အစည္းပုံစံထက္ အာဏာရွင္ဆန္ေနတာကုိ အကဲခတ္မိပါတယ္။ ပါတီကုိ မွတ္ပုံတင္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ၿပီး ပါတီဖြဲ႕စည္းပုံကုိ ျပင္ဆင္ကာ ဥကၠ႒နဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးအဖြဲ႕ ပုံစံမ်ဳိး ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းလုိက္ခ်ိန္မွာ ေဒၚစုနဲ႔ (မွတ္ပုံမတင္မီ)မူဝါဒပုိင္းအရ ကြဲလြဲခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးဝင္းတင္ကုိ နာယက အဖြဲ႕ထဲကုိ ထည့္သြင္းလုိက္တာကုိ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။

ပါတီတြင္း ဒီမုိကေရစီမရွိဘဲ ပါတီေခါင္းေဆာင္တဦးတည္းသေဘာနဲ႔ ဆုံးျဖတ္လုပ္ကုိင္ေနရင္ ပါတီဟာ အေႏွးနဲ႔အျမန္ က်ဆုံးႏုိင္ပါတယ္။

ခုတမ်ဳိး၊ ေတာ္ၾကာတမ်ဳိး

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ သူမေျပာခဲ့တာေတြကေန ဂငယ္ေကြ႕ေကြ႕ၿပီး ဆန္႔က်င္ဖက္ကုိ ေျပာင္းျပန္ေလွ်ာက္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ဳိးဟာ မဆန္းေတာ့ပါဘူးလုိ႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ထပ္တလဲလဲျဖစ္ပြားခဲ့တာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

ပထမဦးဆုံးနဲ႔ အႀကီးမားဆုံး ေျပာင္းလဲမႈႀကီးကေတာ့ “မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာမွန္သမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက” ဆုိတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံကေန... “စစ္အစုိးရနဲ႔မတူတာေဘးဖယ္ တူတာတြဲလုပ္”ဆုိတဲ့ မူအထိ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းပါ။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္စတင္ထူေထာင္စဥ္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျမန္မာ့ေျမေပၚကေန အၿပီးတုိင္ ပေပ်ာက္ေစေရး မူကုိ လက္ကုိင္ထားခဲ့ေပမယ့္ အခု “မတူတာေဘးဖယ္ တူတာတြဲလုပ္ၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည့္ပုံေအာက္ေခါင္းလွ်ဳိဝင္လုိက္တဲ့အခါ” မွာ အနာဂတ္ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္က ဦးေဆာင္အခန္းက႑က ပါဝင္ရမယ္ဆုိတာကုိ သေဘာတူခြင့္ျပဳလုိက္ရာေရာက္တဲ့အတြက္ မူဝါဒပုိင္းဆုိင္ရာမွာ ၁၈၀ ဒီဂရီ ခ်ဳိးေကြးလုိက္တဲ့ အေျပာင္းအလဲႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေျပာင္းလဲမႈႀကီးအေပၚမွီတည္ၿပီး ေရႊဂုံတုိင္ေၾကညာစာတမ္းကေန ဂငယ္ေကြ႕ ခ်ဳိးေကြ႕ခဲ့ပါတယ္။ မွတ္ပုံတင္စရာမလုိဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘူးလုိ႔ ေအာ္ခဲ့ရာကေန မွတ္ပုံတင္မယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ဝင္မယ္အထိ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပန္ပါတယ္။

တခါ ေရြးေကာက္ပြဲမဲဆြယ္တဲ့မိန္႔ခြန္းမွာ စစ္ဖက္ကုိယ္စားလွယ္ ၂၅% လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါဝင္မႈဟာ ဒီမုိကေရစီမက်ဘူး၊ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ မကုိက္ညီတာေတြကုိ ျပင္ဆင္မယ္၊ ဖယ္ထုတ္မယ္” ေျပာခဲ့ၿပီး ရက္ပုိင္းအတြင္းမွာ “၂၅%ကုိ က်မ ဖယ္ထုတ္မယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာခဲ့ပါဘူး” လုိ႔ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ျငင္းဆုိတာေတြ လုပ္ခဲ့တာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ကေတာ့ က်မ္းသစၥာစာသားေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္တက္မတက္ကိစၥမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးဥာဏ္ဝင္းတုိ႔ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာလုပ္ေနတာေတြဟာ သူတုိ႔ကုိ ေထာက္ခံသူေတြအၾကားမွာပင္ ႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ား၊ သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစတာကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။

ၿခဳံၾကည့္ရင္ ေဒၚစုရဲ႕ မူဝါဒပုိင္းဆုိင္ရာမွာ အေျပာင္းအလဲျမန္မႈ၊ စကားကုိ ခုတမ်ဳိး ေတာ္ၾကာတမ်ဳိး ေျပာင္းလဲေျပာတတ္မႈေတြဟာ သူ႕ကုိ ေထာက္ခံသူေတြအၾကားမွာေရာ၊ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကတခုလုံးမွာပါ ႐ႈတ္ေထြးမႈေတြ၊ မလုိအားအပ္တဲ့ ကြဲလြဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါေသးတယ္။ မီဒီယာေတြနဲ႔ စကားမေျပာမီမွာ ေဒၚစုကုိ ေပၚလစီပုိင္းဆုိင္ရာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ အစီရင္ခံသူ(briefing) အႀကံေပးတဦး ထားသင့္တယ္လုိ႔ ယူဆပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အင္အားစုေတြကုိ အမွန္တကယ္ စုစည္းေပးႏုိင္ရဲ႕လား

ေဒၚစုလြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ ညံလာတဲ့အသံေတြအနက္ “ဒီအခ်ိန္မွာ ညီညြတ္ဖုိ႔လုိတယ္၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚစုကုိ ဝန္းရံရမယ္” ဆုိတဲ့ အသံဟာ အက်ယ္ေလာင္ဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ ညီညြတ္ဖုိ႔လုိတာကုိ အျငင္းပြားဖြယ္မရွိေပမယ့္ ဘာအတြက္ ညီညြတ္ၾကမွာလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔ဟာ စစ္တံပုိးေအာက္ကေန ႐ုန္းထြက္လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔မွာ ညီညြတ္ၾကမယ္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ညီညြတ္ၾကမယ္။ တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအတြက္ ညီညြတ္ၾကမယ္။ ဒါေတြအတြက္ ကြဲလြဲစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္ကၽြန္သက္ကုိ ရွည္ေအာင္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ကၽြန္ဝယ္ရာ အဆစ္ပါသလုိ ကုိယ္ပါလုိက္ၿပီး ညီညြတ္စရာမလုိ။ ဝန္းရံစရာမလုိ။ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ မတူတာေဘးဖယ္ တူတာတြဲလုပ္တဲ့ကိစၥေတြမွာ ညီညြတ္စရာ၊ ဝန္းရံစရာမလုိ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ စစ္အစုိးရနဲ႔ ဖိႏွိပ္ခံေတြအၾကားမွာ ဘုံအက်ဳိးတူညီခ်က္ မရွိလုိ႔ဘဲ။

ဒါ႔အျပင္ တုိင္းရင္းသားေတြအေပၚထုိးစစ္ဆင္ေနတဲ့ကိစၥေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ လုပ္ခအႏွိမ္ခံရတဲ့ကိစၥ၊ လယ္သမားေတြ လယ္သိမ္းခံရတဲ့ကိစၥ၊ ဘာသာျခားလူနည္းစုေတြ ဖိႏွိပ္အႏုိင္က်င့္ခံရမႈကိစၥေတြမွာ ေဒၚစုအနနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံဖက္က မရပ္တည္ဘဲ ႏွစ္ဘက္စလုံးကုိ သေဘာထားႀကီးဖုိ႔ ၾကားဝင္တုိက္တြန္းမႈေတြဟာ အဖိႏွိပ္ခံေတြအတြက္ အားတက္စရာ ျဖစ္မလာသလုိ သက္ဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသားနဲ႔ လူနည္းစု ဘာသာျခားေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ကုိးစားမႈကုိ ေလ်ာ့က်ေစပါတယ္။

စစ္မွန္တဲ့လူထုေခါင္းေဆာင္တေယာက္ဟာ လူထုႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ ျပႆနာအဝဝကုိ ေန႔ညမဆုိင္း လူထုဖက္က ဝင္ရပ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္မွ၊ ဥပေဒျပင္ၿပီးမွ၊ တရားဥပေဒစုိးမုိးမွ စသျဖင့္ ေန႔ေရႊ႕ညေရႊ႕ အခ်ိန္ဆြဲေနလုိ႔မရပါ။

ျပည္သူ႕အသံ အစစ္အမွန္ကုိ နားေထာင္ပါ...

ေဒၚစုလြတ္လာကာစက ျပည္သူအသံကုိ နားေထာင္ခ်င္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ဖူးတာရွိပါတယ္။ ျပည္သူ႕အသံအစစ္အမွန္ဟာ.. ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚမွာ ေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ “အေမက က်က္သေရရွိလုိက္တာ၊ လွလုိက္တာ” ဆုိတဲ့ ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ အသံမ်ဳိးေတြ မဟုတ္သလုိ၊ ေဒၚစုအနီးမွာ လက္ရွိဝန္းရံေနၾကတဲ့ ေဗာင္းေတာ္ညိတ္၊ စိတ္ေတာ္သိ အပါးေတာ္ၿမဲေတြရဲ႕ မင္းလုိလုိက္၊ မင္းႀကဳိက္ေဆာင္တဲ့ ေအာက္ေျခနဲ႔ ကင္းကြာေနတဲ့ အသံေတြလည္း မဟုတ္ပါ။

တုိင္းရင္းသားေတြ အပါအဝင္ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသား၊ ရဟန္း၊ ဘာသာျခားစတဲ့ ျပည္သူေပါင္းစဥ္ ေတြ႕ႀကဳံခံစားေနရတဲ့ လူမႈဒုကၡအဝဝနဲ႔ ဖိႏွိပ္မႈေတြကုိ မခံႏုိင္လုိ႔ ရင္တြင္းက ပြင့္ထြက္လွ်ံက်လာတဲ့အသံေတြသာလွ်င္ ျပည္သူ႕အသံစင္စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ျပည္သူ႕အသံေတြကုိ မသိက်ဳိးက်င္ျပဳမယ့္အစား ဖိႏွိပ္ခံျပည္သူဖက္က မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေျပာဆုိေပးမယ္ဆုိရင္ ျပည္သူ႕အသံကုိ အမွန္တကယ္ နားေထာင္ရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီမွတ္စုကုိ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚမွာ ဘေလာ့ဂါမိတ္ေဆြတေယာက္ေရးသားတဲ့ မွတ္ခ်က္ကေလးနဲ႔ အဆုံးသတ္ခ်င္ပါတယ္။

"ေနာက္ဆံုးမွာ နားလည္လိုက္တာကေတာ့ NLD လႊတ္ေတာ္ တက္ရင္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ မရမက ရွာျပီး ေထာက္ခံၾကမယ္။ လႊတ္ေတာ္ မတက္ဘူး ဆိုရင္လည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ မရမက ရွာျပီး ေထာက္ခံၾကမယ္။ ကိုယ္ပုိင္ ယံုၾကည္ခ်က္ ခံယူခ်က္ ဆိုတာ ေရေရ ရာရာ မရွိဘူး။ NLD လုပ္သမွ် အကုန္အေကာင္း။ ေစတနာနဲ႕ လုပ္တာ မွားရင္ မွားပါေစ ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး။ ေစတနာနဲ႕ လုပ္တာေပမယ့္ မွားရင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ေျမာင္းထဲ ေရာက္သြားမယ္ ဆိုတာ မစဥ္းစားမိၾကဘူးလား။ ကိုယ္တြင္ မက ကိုယ့္မ်ိဳးဆက္ပါ ဒုကၡေရာက္သြား ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ထည့္မစဥ္းစား ၾကဘူးလား။ မွားေနတယ္ ထင္ရင္ ေထာက္ျပဖို႕ မၾကိဳးစားရဲ ၾကဘူးလား။ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ ကိုယ့္ခံယူခ်က္ကို ထုတ္မေျပာရဲၾကဘူးလား။ ျမည္းေတြလို ေရွ႕ဆံုးက ျမည္းက ေခ်ာက္ထဲ ဆင္းရင္ ေနာက္က တသီတတန္းၾကီး လိုက္ဆင္းၾကမွာလား။"

Read more

ဗမာျပည္ကို သိမ္းပိုက္ၾက Occupy Burma! အပိုင္း ၂

အပိုင္း ၁ ရဲ့ အဆက္

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အရင္းရွင္စနစ္ကို ေျပာတာမဟုတ္

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ဒီမိုကေရစီ အစစ္အမွန္ကို လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ဖာသာ လုပ္ယူရမွာပဲ။ ျပည္ပကို အားကိုးလို႔ မရသလို NLD တခုတည္းကို ပုံအပ္ထားလို႔လည္း မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဗမာျပည္သူေတြအတြက္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ အလုပ္သမားလယ္သမားအေရးကို အကာအကြယ္ေပးဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားကို အကာအကြယ္မေပးဘဲနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အပစ္အခတ္မရပ္ဘဲ ဒီမိုကေရစီ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါဟာ ဗမာျပည္ရဲ့ ဘဝေပးအေျခအေနပဲ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာဟာ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြ အားလုံးခံစားခြင့္ ရွိမယ့္ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ရမယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြ အားလုံးခံစားခြင့္ရွိမယ့္ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ရမယ္။ အလုပ္သမားေတြ၊ လယ္သမားေတြ မပါတဲ့ ခရိုနီ ဒီိမိုကေရစီဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီ မမည္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာဟာ အမ်ားျပည္သူရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားကို ကိုယ္စားျပဳ ရလိမ့္မယ္။ အရင္းရွင္စနစ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ဘူး။ အရင္းရွင္ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ဘူး။

ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ NLD တို႔လက္တြဲပူးေပါင္းျပီး စစ္တပ္စိုးမိုးတဲ့ အရင္းရွင္ အာဏာရွင္စနစ္သစ္ဆီ ဦးတည္သြားဖို႔ လိုလားေနသူ ေမွ်ာ္မွန္းေနသူေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိၾကတယ္။ အခုဆိုရင္ပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အာဏာရလာမယ္ထင္ျပီး ခရိုနီေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကပ္လာတာေတြ႔ရတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အကပ္ခံတာကို ျမင္ေနရတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္မွာ အဂၤလိပ္ အလိုေတာ္ရိလုပ္သူေတြဟာ ဂ်ပန္ေခတ္ေရာက္ေတာ့ ဂ်ပန္ကို ေျပးကပ္ျပီး ဂ်ပန္စကားျပန္လုပ္တဲ့ အလုပ္မ်ဳိးကို အခုလည္း ငို႔ဘသမားေတြ လုပ္လာၾကတာ ျမင္လာရတယ္။ အရင္က အဘ၊ အဘ နဲ႔ မရွက္မေၾကာက္ဖားခဲ့သူေတြဟာ အခုလည္း အမ၊ အမနဲ႔ မရွက္မေၾကာက္ထဘီနားဆြဲရမွာကို ဝန္မေလးၾကဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ အိမ္ျခံစည္းရိုးကို ဘယ္ ခရိုနီက ကာေပးလိုက္တယ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စည္းရုံးေရး ဆင္းဖို႔ ေလယာဥ္စင္းလုံးငွားေပးတယ္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို သိန္းဘယ္ႏွဆယ္တန္ ထဘီလက္ေဆာင္ေပးတယ္ ဆိုတာမ်ဳးိေတြကို ၾကားလာရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သူေဌးေမာင္ဘယ္သူဟာ အခုမွ မဟုတ္၊ ဘယ္တုန္းကတည္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ပံ့ခဲ့ဖူးပါတယ္ဆိုတဲ့ အေျပာမ်ဳိးေတြ ေျပာလာၾကသူေတြကုိလည္း ၾကားရရဲ့။ ဒါမ်ဳိးေတြဟာ ေဒၚစုေနာက္အစိုးရျဖစ္လာရင္ ခရိုနီလုပ္ခ်င္သူေတြရဲ့ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ ဆိုတာ စီးပြားေရးပညာ တတ္ဖို႔ေတာင္မလုိပါဘူး၊ ရန္ကုန္မွာ အိမ္ပြဲစား၊ ကားပြဲစားေလာက္လုပ္ဖူးသူေတြေတာင္ ေနာေၾကေနေအာင္ နားလည္ပါတယ္။

စစ္အစိုးရဘက္ကေတာ့ သူတို႔ခ်ည္း စားေသာက္ေနရာက၊ NLD ထိပ္သီးပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ NLD ခရိုနီသစ္ေတြကိုပါ နည္းနည္းပါးပါး ခြဲေဝမွ်ျပီး ေကြ်းလိုက္ရင္ သူတို႔ရဲ့ အာဏာသစ္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ တရာ ဆက္လက္တည္ျမဲႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပုံရ ပါတယ္။ NLD ဟာ စစ္အစိုးရဘက္က လုပ္လာမယ့္ အဲဒီ အေပးအယူမ်ဳိးကို သေဘာတူမတူ၊ လက္ခံမခံဆိုတာကိုေတာ့ အခ်ိန္နည္း နည္းယူျပီး ဆက္ျပီးေစာင့္ၾကည့္ရဖို႔ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲသလို အလားအလာမ်ဳိးဆီ ဦးတည္ေနတဲ့ ေရွ႔ေျပးအရိပ္လကၡ ဏာ တခ်ဳိ႔ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ျမင္ေနရပါျပီ။ NLD ဟာ ဒီမိုကေရစီပါတီအျဖစ္ကေန အခြင့္ထူးခံပါတီတခု ျဖစ္သြားမသြားဆိုတာ ျပည္သူေတြရဲ့ ဖိအား၊ ျပည္သူေတြရဲ့ ထိန္းေက်ာင္းမႈ အေပၚမွာလည္း အမ်ားၾကီးမူတည္သလို၊ NLD မွာ ေနာက္မ်ဳိးဆက္ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္း ထြက္လာမလာဆိုတဲ့ အခ်က္ေပၚလည္း မူတည္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ဒီမုိကေရစီဆိုတာ ျပည္သူ႔လက္ထဲမွာ အာဏာရလာဖို႔၊ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ရလာဖို႔ ၊ ျပည္သူေတြ စားဝတ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီဟာ ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ unfettered capitalism မဟုတ္ဘူး။ အမ်ားျပည္သူကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ၾကီး မတရား ေသြးစုပ္ခိုင္းေစႏိုင္တဲ့စနစ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုလားတာမဟုတ္ဘူး။ အဲသလို ဒီမိုကေရစီမ်ဳိး ထြန္းကားလာရင္ စစ္အစိုးရနဲ႔ ေပါင္းတဲ့ ခရိုနီၾကီးေတြ၊ အတိုက္အခံNLDကို ကပ္ဖားရပ္ဖားလုပ္ေနတဲ့ ခရိုနီေဟာင္း၊ ခရိုနီသစ္ေတြေလာက္ပဲ အက်ဳိးရွိျပီး အမ်ားစု ျပည္သူၾကီးက လည္စင္းေပးရလိမ့္မယ္။

အေျပာင္းအလဲကို ဒီလိုေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကတယ္…..

စစ္ကြ်န္ဘဝမွ နင္းျပားဘဝသို႔ သြားမည္ေလာ

ကမၻာမွာ ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြ အဖြဲ႔ IMF ၊ ကမၻာ့ဘဏ္ World Bank တို႔ရဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို လူထုကိုယ္စားျပဳတဲ့ သူေတြက ဆန္႔က်င္ ေဝဖန္ေနၾကတယ္။ ဆီယယ္တဲလ္ လႈပ္ရွားမႈ အပါအဝင္ Wold Bank, IMF, WTO တို႔ကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲ ေတြ၊ G8၊ G20 ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ သိမ္းပိုက္ေရး (occupy) လႈပ္ရွားမႈေတြကို ၾကည့္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ အစိုးရကေရာ၊ အတိုက္အခံကပါ IMF နဲ႔ World Bank တို႔ဆီက အကူအညီရေရးကို အရူးအမူးေတာင္းဆိုေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ အက်ဳိးဆက္က ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါသလဲ။

တကယ္ေတာ့ IMF ၊ World Bank ရဲ့အကူအညီကို မယူရမဟုတ္။ ယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မူရွိဖို႔လိုတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ထားႏိုင္ဖို႔ လိုတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြ ကို အကာအကြယ္ေပးဖို႔လိုတယ္။ အကာအကြယ္ေပးတဲ့ ဥပေဒေတြ ျပဌာန္းထားဖို႔ လိုပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ IMF ၊ World Bank ေရာက္လာရင္၊ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြေရာက္လာရင္ အလုပ္ သမား၊ လယ္သမားကို အကာအကြယ္ေပးဖို႔ လိုသလဲဆိုေတာ့ IMF ၊ World Bank ဟာ လယ္သမားနဲ႔ အလုပ္သမားေတြ ဒုကၡေရာက္သြားေစႏိုင္တဲ့ စီးပြားေရး မူဝါဒအေျပာင္း အလဲေတြ လုပ္ဖို႔ရာ အစိုးရကို အၾကပ္ကိုင္တတ္လို႔ပါ။ အဲသလို အၾကပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ အစဥ္အလာေတြ ရွိခဲ့လို႔ပါ။

IMF ၊ World Bank ဟာ သူတို႔ ေငြကို ထုတ္ေခ်းေတာ့မယ္ဆိုရင္ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံရဲ့ စီးပြားေရးကို သူတို႔ လိုသလို ေျပာင္းခိုင္းတယ္။ သူတို႔ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြရဲ့ ပစၥည္းေတြကို အဟန္႔အတား မရွိ ေရာင္းခ်ႏိုင္ေအာင္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တယ္။ သူတို႔ ဝယ္ခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကို အကန္႔အသတ္မရွိ ဝယ္လို႔ရေအာင္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တယ္။ အဲဒီတိုင္းျပည္မွာ လုပ္ခေစ်းခ်ဳိေအာင္ ဖန္တီးတယ္။ အလုပ္သမားအင္အား တိုးပြား လာေအာင္လုပ္တယ္။ လယ္သမားေတြ အလုပ္သမားျဖစ္ကုန္ေအာင္လုပ္တယ္။ လယ္ေျမေတြ ကုမၸဏီေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားေအာင္လုပ္တယ္။ IMF ၊ World Bank ေရာက္လာျပီးတဲ့ ေနာက္ ဖြံ႔ျဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံေတြမွာ လယ္သမားေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ အတိဒုကၡေရာက္ သြားၾကတဲ့ နမူနာေတြ ေရွ႔မွာ အမ်ားၾကီး။ ဘရာဇီး၊ အာဂ်င္တီးနား၊ အီရတ္၊ ရဝမ္ဒါ၊ အင္ဒိုနီးရွားတို႔မွာ Unholy Trinity လို႔ ေခၚတဲ့ IMF ၊ World Bank၊ WTO ( World Trade Organization ) တို႔ တက္ညီလက္ညီ ပူးေပါင္းျပီး ဘယ္လို ဒုကၡေပးခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကို ေလ့လာ ၾကဖို႔ သင့္ပါတယ္။

IMF ၊ World Bank ဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီ မက်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပါ။ ဥေရာပနဲ႔ အေမရိကန္က ဗိုလ္က်စိုးမိုးထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း၊ ဒီမိုကေရစီနည္းနဲ႔ တႏိုင္ငံတမဲ မဲခြဲခြင့္ မရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း၊ လက္တဆုပ္စာ ႏိုင္ငံတကာ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီး ေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲ ၾကည့္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားဟာ အလုပ္သမားအေရး၊ လယ္သမားအေရးကို ဘယ္ေလာက္မ်ား အကာအကြယ္ေပးၾကပါသလဲ။

အခု ႏိုင္ငံတကာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ ဝင္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း NLD လို ဒီမုိကေရစီ ရည္မွန္းခ်က္ထားရွိတဲ့ ပါတီမ်ဳိးကေတာင္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမယ့္သူေတြကို အကာအကြယ္ေပးမယ့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒထားရွိေပးဖို႔ကိုသာ ေတာင္းဆိုျပီး၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေပးတဲ့ ဥပေဒမ်ဳိး ထားရွိဖုိ႔ ေတာင္းဆိုတာမ်ဳိး မေတြ႔ရဘူး။ တိုင္ယီ အလုပ္သမားအေရး လိုဟာမ်ဳိးမွာလည္း ဘာတခုမွ ဝင္မေျပာ၊ ဝင္မပါဘဲ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ေနတာမ်ဳိးကိုပဲ ေတြ႔ရတယ္။ တိုင္ယီအေရးဟာ အလုပ္သမား အေရးပါ။ ဗမာႏိုင္ငံလို ႏိုင္ငံမ်ဳိးမွာ အလုပ္သမား ျပႆနာ၊ လယ္သမားျပႆနာဆိုတာဟာ တႏိုင္ငံလုံး ျပည္သူေတြရဲ့ အနာဂတ္နဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ေရွ႔ေျပးျပႆနာျဖစ္တယ္။ ၾကိဳတင္ျပသတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အတိတ္နိမိတ္ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ အေသးအဖြဲျပႆနာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဗမာ့ႏိုင္ငံေရး မွာ ေျခေျမွာက္ လက္ေျမွာက္ေလာက္ ပါဖူးသူေတာင္ သိၾကပါတယ္။

မၾကာခင္က လယ္ယာေျမဥပေဒ ျပဌာန္းသြားခဲ့တယ္။ ေတာင္သူလယ္သမားေတြက မေကြးစစၥရံညီလာခံ၊ ဟသၤာတ သျပဳအိုင္ညီလာခံ ေတြလုပ္ျပီး အၾကိမ္ၾကိမ္ကန္႔ကြက္ခဲ့တဲ့ၾကားက ျပဌာန္းသြားခဲ့တဲ့ ဥပေဒပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ျပည္သူကေရြးေကာက္ထားတာပါလို႔ မရွက္ မေၾကာက္ အၾကိမ္ၾကိမ္ေျပာင္ညာရဲၾကတဲ့ ၂၀၁၀ မဲခိုး ၾကံ့ဖြတ္အမတ္ေတြဟာ အဲဒီလယ္သမားေတြရဲ့ အသံကို တခ်က္မွ အေရးမလုပ္ခဲ့ ၾကဘူး။ တတိယအၾကိမ္ျပဳလုပ္မယ့္ ၾကိဳ႔ပင္ေကာက္ညီလာခံကိုေတာင္ အာဏာသုံးျပီး တားခဲ့တယ္။ ဒီကိစၥကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ႏွာေစးခဲ့ျပန္တယ္။ သမၼတၾကီးစိတ္ဆိုးမွာ ေၾကာက္ၾကျပန္သလား မေျပာတတ္၊ လယ္သမားအေရးကို လ်စ္လ်ဴရွဳခဲ့တယ္။

ဒီလိုနည္းနဲ႔ ကိုယ့္လယ္ေျမကိုယ္ပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ လယ္ယာေျမဥပေဒ၊ ၾကိဳက္တဲ့ သီးႏွံစိုက္ပ်ဳိးခြင့္မရွိတဲ့ လယ္ယာေျမဥပေဒ၊ စီမံကိန္းသီးႏွံ စိုက္ရဦးမယ့္ လယ္ယာေျမဥပေဒ၊ စစ္တပ္နဲ႔ အစိုးရက လယ္သိမ္းပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ လယ္ယာေျမဥပေဒဟာ လယ္သမားေတြ ကန္႔ကြက္တဲ့ ၾကားထဲက အတည္ျဖစ္သြားခဲ့ျပန္တယ္။ လယ္သမားေတြကန္႔ကြက္တဲ့ၾကားက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳသတဲ့။ ဒါလား.. ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္။ ဒီလိုနာမည္မ်ဳိးကို မရွက္မေၾကာက္ မွည့္မွမွည့္ရဲၾကပေလ။

စစ္အစိုးရကေတာ့ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားေတြ ထိခိုက္မယ့္ ကိစၥမ်ဳိးကို IMF ၊ World Bank ကျပင္ခိုင္း လုပ္ခိုင္းရင္ လုပ္မွာပဲ။ တသက္လုံး အလုပ္သမားအက်ဳိး ၊ လယ္သမား အက်ဳိး မၾကည့္ခဲ့တဲ့ စစ္အစိုးရဟာ အခုအခ်ိန္က်မွ ဘာမွ အကာအကြယ္ေပးေနမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိပ္ေသခ်ာတယ္။ သူတို႔က IMF ၊ World Bank ကိုသိပ္လိုလားတာကိုး။ ဘာ့ေၾကာင့္သိပ္လိုလား သလဲဆိုေတာ့ အစိုးရနဲ႔ သူတို႔ရဲ့ ပုလင္းတူဗူးဆို႔ ခရိုနီေတြ အတြက္ သိပ္အက်ိဳးရွိမယ့္ အခ်က္ျဖစ္လို႔။ ႏုိင္ငံတကာ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြရဲ့ အက်ဳိးကို ၾကည့္တဲ့ IMF ၊ World Bank ရဲ့ မူဟာ ဗမာခရိုနီေတြရဲ့ အၾကိဳက္နဲ႔ ကြက္တိျဖစ္ေနလို႔ပဲ။ IMF ၊ World Bank ေရာက္လာျပီးေနာက္မွာ ေဒသခံ ခရိုနီေတြ ကမၻာေက်ာ္ ဘီလ်ံနာ၊ မီလ်ံနာၾကီးေတြ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ အစဥ္အလာေဟာင္းေတြကိုလည္း သူတို႔ သိၾကျပီးသား။ IMF ၊ World Bank တို႔ေရာက္လာျပီးေနာက္မွာ ျပည္တြင္းကခရိုနီေတြနဲ႔ ျပည္ပက ႏုိင္ငံေပါင္းစုံေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြ အတူတကြ ခ်မ္းသာသထက္ ခ်မ္းသာ သြားၾကတာကလည္း ထုံးစံပဲ။ ဒါေတြကို သူတို႔ သိျပီးသား။ တကယ္တန္း ဒုကၡေရာက္ၾကမယ့္သူေတြကေတာ့ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ လူမ်ားစုျပည္သူၾကီးပါ။ ၉၉% ပါ။ လယ္သမားေတြ လယ္ေျမေတြ ဆုံးရွဳံးျပီး လက္ခစားအလုပ္သမားေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာကိုပဲ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေပးႏိုင္တယ္လို႔ သူတို႔ အျမဲ ၾကြားဝါၾကပါတယ္။ လုပ္ခေစ်းခ်ဳိလို႔ အလုပ္သမားေတြေပါေပါရွိတဲ့ေနရာကို စက္ရုံေတြေရာက္လာျပီး ညွင္းပန္းခိုင္းေစၾကတာကိုပဲ၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ တိုးတက္ေအာင္လုပ္ ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ အျမဲ ေၾကြးေၾကာ္ပါတယ္။ တကယ္တန္းမွာ အလုပ္သမားေတြဟာ အလုပ္ပိုလုပ္လာရတာပဲ ရွိတယ္။ ဘဝက ဘာမွ တိုးတက္မလာၾကဘူး။ အလုပ္ပဲ ပိုရလာတယ္၊ ဝင္ေငြ ပိုရမလာဘူး။ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေတြမွာ အလုပ္သမားေတြကို ခုခံကာကြယ္ေပးထားတဲ့ ဥပေဒေတြ အလုံ အေလာက္ မရွိရင္ အလုပ္သမားေတြဟာ စက္ရုံ အလုပ္ရုံေတြထဲမွာ ကြ်န္စုပ္တဲ့သရက္ေစ့ဘဝ ေရာက္သြားၾကတာခ်ည့္ပဲ။ နီးနီးနားနား အင္ဒိုနီးရွားကိုပဲ ၾကည့္ပါ။

အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ကို စစ္အစိုးရက တြန္းပို႔ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းက စစ္ကြ်န္ဘဝကေန နင္းျပားဘဝ တြန္းပို႔ေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္တစုတည္းက ဗိုလ္က် ကြ်န္ျပဳေနရာက စစ္အာဏာရွင္ အပါအဝင္၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဧရာမ အရင္းရွင္ၾကီး ေတြက ဝိုင္းဝန္း ကြ်န္ျပဳႏိုင္မယ့္ စနစ္ဆီ ဦးတည္ေနတာပါ။ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚကို သူတို႔ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္ဖို႔ အတြက္ အေမရိကန္ရဲ့ အကူအညီနဲ႔ NLD ရဲ့ အကူအညီကို ရယူဖို႔ သူတို႔ ၾကိဳးစားေနၾကတာပါ။ အေမရိကန္နဲ႔ NLD ပါမွသာ ျပည္သူကို လွည့္စားလို႔ ရႏိုင္မွာမို႔ သူတို႔ အကူအညီကို လိုလားေနတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဖာသာ သူတို႔ ေျပာင္းေနပါတယ္ ေျပာတာကို ျပည္သူက ဘယ္ေတာ့မွ မယုံ၊ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မခံဘူး။ အခု NLD က အစိုးရေျပာင္းပါျပီေျပာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လက္ခံလာတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဇေဝဇဝါျဖစ္လာတယ္။ အခ်င္းခ်င္း အျငင္းအခုန္ေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အစိုးရဟာ NLD ရဲ့ အကူအညီ လိုအပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ့ အကူအညီကိုလည္း သူတို႔လိုအပ္တယ္။ အေမရိကန္ရဲ့ အကူအညီမပါဘဲ သူတို႔ ဒီ့ထက္ ခ်မ္းသာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အေမရိကန္ရဲ့ အကူအညီမပါဘဲ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ မလာႏိုင္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ရဲ့ အကူအညီကို သူတို႔ လိုအပ္တာျဖစ္ပါတယ္။

အခု အေမရိကန္က စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ ကူညီေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ သူပါ။ NLD ကေတာ့ စိတ္မပါ့တပါနဲ႔ ကူညီ ေနတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ သူ႔အခက္အခဲနဲ႔ သူပါ။ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္မပါသည္ျဖစ္ေစ အေမရိကန္နဲ႔ NLD ဟာ စစ္အစိုးရရဲ့ ပါရမီျဖည့္ဖက္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

အခုခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ဟာ NLD နဲ႔ ဗမာျပည္သူေတြရဲ့ ဒီမိုကေရစီေရးထက္ သူတို႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံဖို႔ သူတို႔ ေနာက္က်မက်န္ဖို႔ကိုသာ စိတ္ေစာ ေနပုံရပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ အၾကိဳကာလမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ ၾကိဳလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သတိခ်ပ္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဟာ မတရားဘူးလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ အေနနဲ႔ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔တာေတြကို မေလ်ာ့ပါနဲ႔ဦးလို႔ သတင္းစကားေပးပို႔တာပါ။ ဒါ့အျပင္ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔တဲ့သူေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ ပိတ္ဆို႔တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ရျပီလားဆိုတာ စဥ္းစားျပီးမွ ပိတ္ဆို႔တာကို ဖြင့္ပါလို႔လည္း ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိ ပုဂၢိဳလ္ ဦးဥာဏ္ဝင္းက အတန္တန္ သတိေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ။ စစ္အစိုးရ အငမ္းမရလုိခ်င္ေနတဲ့ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကို ဖြင့္ေပးျပီး ျပည္ပရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ ဝင္လို႔ရေအာင္ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္တာပဲ မဟုတ္လား။ စစ္အစိုးရဘက္က သိပ္အူျမဴးသြားသေလာက္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘက္ကေတာ့ ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ အခံရခက္မဲ့ပုံပါပဲ။

စစ္အစိုးရ အတြက္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနရာေလးဆယ္ေက်ာ္ေပးရက်ဳိး နပ္လွပါေပရဲ့။ ေပးရတာ သိပ္ကို တန္လွပါေပရဲ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထုတ္ျပီး အသုံးခ်ရတာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အိမ္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားရတာထက္ အမ်ားၾကီး ပိုအက်ဳိး ရွိတယ္ဆိုတာကို အသိေနာက္က်ေလျခင္းလို႔ စစ္အစိုးရမွာ တက္တေခါက္ေခါက္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမွာပါ။ ကုန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြကို ႏွေမ်ာေကာင္း ႏွေမ်ာေနမွာပါ။

NLD ကို ဘယ္လို သေဘာထားရမလဲ

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြဟာ NLD ကို ေထာက္ခံၾကတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံၾကတယ္။ မၾကဳံစဖူး ၾကီးမားတဲ့ အင္အားနဲ႔ ေထာက္ခံၾကပါတယ္။ အဲသလို ေထာက္ခံၾကတာ ဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို စက္ဆုပ္ရြံရွာလို႔သာ ျဖစ္တယ္။ NLD ဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျဖဳိခ်ေပးႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေသးလို႔သာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ NLD ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စစ္အစိုးရက အသုံးခ်ျပီး သူ႔လိုဘ ျပည့္ေအာင္ျဖည့္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ NLD ကို ေထာက္ခံရင္းနဲ႔ စစ္အစုိးရလိုဘ ျဖည့္ေပးတဲ့ အျဖည့္ခံဘဝ ေရာက္သြားႏိုင္တာကိုေတာ့ သတိထားၾကရလိမ့္မယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စစ္အစိုးရရဲ့ ပါရမီျဖည့္ဖက္ ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း ဘုမသိဘမသိ ကူညီပါရမီျဖည့္ရာေရာက္ေတာ့မယ္။ ကြ်န္ဝယ္ရာမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဆစ္ပါၾကလိမ့္မယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ေရြးစရာလမ္းႏွစ္လမ္းရွိတယ္။ NLD ကို ဒီမိုကေရစီ အသြင္သ႑န္ စစ္စစ္မွန္မွန္ ျပန္ျဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားၾကမလား။ ဒါမွမဟုတ္ NLD ကို စြန္႔ခြာၾကမလားဆိုတဲ့ လမ္းႏွစ္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ NLD အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္မယ္ဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္ေသးသမွ်၊ NLD ကိုလူထုက ေထာက္ခံေနေသးသမွ်မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ သည္းခံျပီး လက္တြဲ ရဦးမယ္ ထင္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို မျပင္ေတာ့ဘူးလို႔ NLD ကေျပာလာတဲ့ အခါ၊ ဒါမွ မဟုတ္ မျပင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ လူထုက ယူဆလာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ NLD ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ စြန္႔ခြာေကာင္း စြန္႔ခြာရပါလိမ့္မယ္။

ဒီေနရာမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ စကားႏွစ္ခြန္းကို သတိထားသင့္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္မိန္႔ခြန္းမွာေျပာတဲ့ စစ္သား တမတ္သား လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိေနတာဟာ ဒီမုိကေရစီ မက်ဘူးဆိုတာနဲ႔၊ စစ္တပ္ကို ႏိုင္ငံေရးက ဖယ္ထုတ္ဖို႔ သူမေျပာဘူးဆိုတဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားႏွစ္ခြန္းဟာ ေရွ႔ေနာက္မညီပါဘူး။ မရွင္းလင္းပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ တပ္မေတာ္သား ၂၅ % ကို လႊတ္ေတာ္ထဲက ထြက္ခြာေပးဖို႔ရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ ရဲရဲရင့္ရင့္ ျပတ္ျပတ္သားသား မေျပာရဲတာထင္ရွားပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စကားဝဲလာတယ္။ မပီကလာ ပီကလာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ရပ္တည္ခ်က္ မျပတ္သားလို႔ အေျပာအဆို မျပတ္သားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ မကိုက္ညီေသာ္ျငားလည္း စစ္တပ္ကို မဖယ္ရွားပါဘူးလို႔ သူ႔အေနနဲ႔ ဆိုလိုသလား ဆိုတာလည္း စဥ္းစားစရာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ ၂၅ % ကို ဖယ္ရွားဖို႔ေတာင္ မေျပာရဲတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သူ႔ရဲ့ လက္ညွိဳးေထာင္ ေခါင္းျငိမ့္ NLD ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ ဆက္အားကိုးလို႔ရမလဲဆိုတာလဲ စဥ္းစားစရာ….။

တကယ္လို႔ တပ္မေတာ္သား ၂၅ % ကို ဖယ္ထုတ္ဖို႔ မၾကိဳးစားဘူးဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒျပင္မယ္ဆိုတာ ဘာျပင္မွာပါလဲ။ ဒါ့အျပင္ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ ၾကံ့ဖြတ္ေတြကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စည္းရုံးျပီး လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အင္အားတိုးခ်ဲ့သြားဦးမယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ တပ္မေတာ္ ၾကီးစိုးတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဖို႔ အတြက္ တပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ ၾကံ့ဖြတ္ေတြကို ဘယ္လိုစည္းရုံးမွာပါလဲ။ ဘယ္ႏွေယာက္စည္းရုံး လို႔ ရမွာပါလဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အထင္ၾကီးလြန္ေန ပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္သူေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွားေတြ ေပးေနပါသလား။ ဒါမွ မဟုတ္တျခားလည္း ဘာမွ မလုပ္တတ္ေတာ့လို႔ အလုပ္မျဖစ္မွန္းသိေပမဲ့ သိသိနဲ႔ ေရွ႔ဆက္တိုးေနတာလား။ ဒီအေျဖကို သိဖို႔ရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မ်က္ေျခမျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္။

ဗမာျပည္ကို သိမ္းပိုက္ၾက

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံဟာ အစြန္းေရာက္ အရင္းရွင္စနစ္ဆီ ဦးတည္မယ့္ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျမင္ေနရခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံတကာမွာေတာ့ အရင္းရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ က်ယ္ျပန္႔လာတယ္။

IMF ၊ World Bank၊ WTO ( World Trade Organization ) တို႔နဲ႔ ကမၻာမွာ ၁ ရာႏႈန္းေတာင္မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္းစုံ ေကာ္ပိုေရး ရွင္းၾကီးတို႔ ပူးေပါင္းျပီး လူမ်ားစု ကမၻာ့လူထုၾကီးကို အျမတ္ထုတ္ေသြးစုပ္တာကို မခံႏိုင္ၾကေတာ့လို႔ ကမၻာေပၚမွာ ၉၉ ရာႏႈန္း သို႔မဟုတ္ Occupy ဆိုတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ အႏွံ႔ အျပားေပၚလာတယ္။

ဒီေန႔ Occupy လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တုန္းက ဆီယယ္တဲလ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း ဆန္႔က်င္ လႈပ္ရွားမႈ (antiglobalization ) ၊ ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ တရားမွ်တေရး လႈပ္ရွားမႈ ( global justice movement) ရဲ့ အဆက္လို႔ ဆိုရင္ ဆိုႏိုင္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆီယယ္တဲလ္ လႈပ္ရွားမႈဟာ IMF ၊ World Bank၊ WTO ( World Trade Organization ) တို႔ရဲ့ တကမၻာလုံးမွာ မတရားလုပ္ေနတာေတြကို ကန္႔ကြက္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈၾကီးပါ။

အခု Occupy လႈပ္ရွားမႈေတြကေတာ့ ဒီ့ထက္ပိုၾကီး ဒီ့ထက္ပိုေလးနက္ပါတယ္။ အေနာက္ကမၻာမွာ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္ေတာ့ ေကာ္ပို ေရးရွင္းၾကီးေတြ၊ ကမၻာ့ထိပ္သီးလက္တဆုပ္စာေတြကို အစိုးရေတြက အကာအကြယ္ေပးၾကတယ္။ သူတို႔အတြက္ ေငြေၾကးအေျမာက္ အမ်ားစိုက္ထုတ္ ပံ့ပိုးေပးၾကတယ္။ အဲဒီလို ပံ့ပိုးေပးႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အမ်ားျပည္သူေတြအတြက္ သုံးတဲ့ အသုံးစရိတ္ေတြကို ျဖတ္ေတာက္ ၾကတယ္။ အမ်ားျပည္သူ အတြက္ အသုံးစရိတ္ဆိုတာဟာ ႏို႔စို႔ကေလးေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကး၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြ အတြက္ ေထာက္ပံ့ေၾကး၊ ပင္စင္ေငြေတြက အစ၊ အမ်ားျပည္သူအတြက္ က်န္းမာေရး ေထာက္ပံ့စရိတ္၊ လူမႈဖူလုံေရး အတြက္ေပးတဲ့ ေငြဆိုတာ မ်ဳိးေတြ အားလုံးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ ၁ ရာႏႈန္းအက်ဳိးအတြက္ မတရားလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ တားျမစ္ဟန္႔တားဖို႔ သိမ္းပိုက္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ တကမၻာလုံး ျပန္႔ႏွ႔ံလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လႈပ္ရွားတဲ့ ပထမဆုံး သိမ္းပိုက္ေရး လႈပ္ရွားမႈက Occupy Wallstreet ေဝါလမ္းမကို သိမ္းပိုက္ၾကဆိုတဲ့ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခု စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔မွာ စျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုအထိ ႏိုင္ငံေပါင္း ၈၂ ႏိုင္ငံက ျမိဳ႔ၾကီးေပါင္းမွာ ၉၅ ျမိဳ႔မွာ သိမ္းပိုက္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြျဖစ္ခဲ့၊ တခ်ဳိ႔ ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါတို႔ဟာ ၉၉ ရာႏႈန္း We are 99 % ဆိုတာဟာ သူတို႔ရဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္ပါတယ္။

အာရပ္ေႏြဦး လႈပ္ရွားမႈေတြဟာလည္း သိမ္းပိုက္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြကို ပိုမိုတက္ၾကြအားေကာင္းလာေစခဲ့တယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ထဲမွာေတာ့ IOPS International Organization for a Participatory Society ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါတယ္။

အခုခ်ိန္အထိ ျမင္ေတြ႔ေနရတာက သူတို႔ လႈပ္ရွားမႈေတြကို ႏိုင္ငံနယ္နမိတ္စည္းကန္႔သတ္ခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္လာတဲ့ အခ်က္နဲ႔ သူတို႔လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ပါတီတခု အဖြဲ႔အစည္းတခုတည္းက ဦးေဆာင္ေနတာ မဟုတ္ဘဲ၊ လူမ်ားစု ဆင္းရဲသား လူထုၾကီးရဲ့ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။

သူတို႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္တဦးတေယာက္ကို ဒါမွမဟုတ္ တခ်ဳိ႔ကို ဗဟိုျပဳလႈပ္ရွားတာမ်ဳိး မဟုတ္တာကိုလည္း အတိတ္က လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ မတူတဲ့ ထူးျခားခ်က္တရပ္ အျဖစ္ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ တြဲျပီး နာမည္ေက်ာ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုျပီး ထြက္ေပၚလာတာမ်ဳိး အခုထိ မေတြ႔ရေသးဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေနာက္မွာ အားလုံးစုေဝးလိုက္ပါတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ၊ ေခါင္းေဆာင္ ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္မႈနဲ႔ လႈပ္ရွားၾကတာမဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ့္အစုနဲ႔ ကိုယ္၊ ကိုယ့္အသိနဲ႔ ကိုယ္ လႈပ္ရွားၾကတာမ်ဳိးကို ေတြ႔ရတယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလ့လာသင့္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြျဖစ္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ၊ လယ္သမားေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ သံဃာေတြ၊ ဝန္ထမ္းေတြကေရာ ဗမာျပည္ကို သိမ္းပိုက္ၾကဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ၾကဖို႔ မသင့္ေပဘူးလား။ ဗမာျပည္ဟာ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္ပဲ မဟုတ္လား။ ဗမာျပည္ကို သိမ္းပိုက္ေရး အေတြးအေခၚကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္သိပ္မစိမ္းလွပါဘူး။ ဒို႔ဗမာ သီခ်င္းမွာကတည္းက ဒါဒို႔ေျပ၊ ဒါဒို႔ေျမ၊ ဒါငါတို႔ေျပ လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကတယ္မဟုတ္လား။

ဒါ့ေၾကာင့္ အလုပ္သမားေတြ၊ လယ္သမားေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ၊ သံဃာေတြ ေခတ္နဲ႔ အမီလိုက္ၾကရေအာင္ပါ။ ဆီပူဒယ္အိုးထဲကေန မီးပုံထဲကို ခုန္မခ်ၾကပါနဲ႔။ ၁% အတြက္ ဒီမိုကေရစီကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ မလို၊ ၉၉% အတြက္ ဒီမိုကေရစီကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ လိုပါတယ္။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ဝန္ထမ္း၊ ေက်ာင္းသားနဲ႔ သံဃာေတြဟာ ၉၉% ပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံျခားကိုမွ မမီခိုဘဲ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အားမကိုးဘဲ ကိုယ့္အားကိုကိုးျပီး ဗမာျပည္ကို သိမ္းပိုက္ၾကပါစို႔။

ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
ဧျပီ ၁၀ ရက္။ ၂၀၁၂ခု။

Read more

ဗမာျပည္ကို သိမ္းပိုက္ၾက Occupy Burma! အပိုင္း ၁

ေရးသူ-ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
ဧျပီ ၁၀ ရက္။ ၂၀၁၂ခု။


ဗမာ့ လမ္းေၾကာင္း ကမၻာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံဟာ ႏိုင္ငံတကာက အေတြး အျမင္ေတြ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ရယူတဲ့ ေနရာမွာ ေျခတလွမ္း အျမဲ ေနာက္က်ခဲ့တယ္။ တခ်ိန္က မာ့စ္ဝါဒ၊ လီနင္ဝါဒ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္ဟာ ကမၻာမွာ ေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္ပြားျပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေနာက္က်ခဲ့တယ္။ ကားလ္မာ့စ္ အရင္းက်မ္း ေရးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ထက္ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ေလာက္ေနာက္က်ခဲ့တယ္။

အခုတခါ ကမၻာနဲ႔ တဝွန္း သိမ္းပိုက္ေရး လႈပ္ရွားမႈ (Occupy movement ) ေတြ ျပန္႔ႏွ႔ံေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္း ေအာ္လို႔ ေကာင္းေနတုန္း။ ကမၻာျပားျပီ လုပ္ေနၾကတုန္း။ ကမၻာမွာ အရင္းရွင္စနစ္ကို တြန္းလွန္တိုက္ခိုက္ေနၾကခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို တိုက္ျပီး အရင္းရွင္စနစ္ဆီကို သြားဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္လိုလဲ။ တေခတ္လုံးလုံး ေနာက္က်ဦးေတာ့မွာပါလား။ ကမၻာျပားျပီဆိုတဲ့ ေသာမတ္ဖရီးမင္းတို႔၊ ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတိုက္ျခင္းဆိုတဲ့ ဟန္တင္တန္တို႔ ကို ကမၻာမွာေတာ့ အေပါစား အေမရိကန္ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးသမားေလာက္ပဲ သေဘာထားၾကခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ အခုထိ အသစ္ထင္ ေနၾကတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနတုန္း။ တကယ္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန အရင္းရွင္ စနစ္ဆီ ကူးေျပာင္းမယ္ဆိုတာဟာ ဆီပူဒယ္အိုးထဲကေန မီးဖိုထဲ ခုန္ခ်သလိုသာရွိမွာပ။ အပူသက္သာရင္လည္း နည္းနည္းပဲ။ ပိုပူခ်င္ေတာင္ ပူႏိုင္ေသး။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခု သြားေနတဲ့ လမ္းေၾကာင္းဟာ ကမၻာ့ျပည္သူေတြရဲ့ လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ၾကီးျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻာမွာ အရင္းရွင္ထမ္းပိုး၊ ေကာ္ပိုေရး ရွင္းထမ္းပိုးကို ပုခုံးေပၚက ခါခ်ေနတဲ့ အခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အရင္းရွင္ထမ္းပိုးကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္ျပီး ထမ္းဖို႔ ဟန္တျပင္ျပင္္။ ၾကည့္ပါဦး။ စစ္ကြ်န္ဘဝကေန ေငြဝယ္ကြ်န္ဘဝကိုမ်ား ကြ်န္ေတာ္တို႔ သြားၾကဦးမလို႔လား။ စစ္ကြ်န္ဘဝကေန လြတ္ဖို႔ရာ ေငြဝယ္ကြ်န္အဆင့္ကို မျဖတ္ သန္းဘဲ လြတ္ႏိုင္တဲ့ နည္းမရွိေတာ့ဘူးလား။ ဘယ္သူ႔ကြ်န္မွမခံဘဲ ဒီမိုကေရစီ စစ္စစ္ရတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ ျပည္သူေတြ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။

စစ္အာဏာရွင္မွ အရင္းရွင္အာဏာရွင္သို႔

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန အရင္းရွင္အာဏာရွင္စနစ္ဆီသြားခ်င္ေနၾကတာ ဘယ္သူေတြပါလဲ။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား လူမ်ားစု ျပည္သူေတြ မြဲငတ္ျပီး လက္တဆုပ္စာ လူနည္းစု အရင္းရွင္ၾကီးေတြ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာမယ့္လမ္းကို သြားခ်င္ေနတာ ဘယ္သူေတြပါလဲ။ ၉၉% ကမြဲသထက္မြဲျပီး ၁% ကခ်မ္းသာသထက္ခ်မ္းသာမယ့္လမ္းကို သြားခ်င္ေနတာ ဘယ္သူေတြလဲ။ တျခားသူေတြ ဟုတ္ပါရိုးလား။ ဒီေန႔ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဗိုလ္လုပ္ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြပါပဲ။

မွန္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန စစ္တပ္လႊမ္းမိုးတဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ဆီသို႔ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အသြင္ ကူးေျပာင္းလို သူေတြထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ထိပ္ဆုံးကပါ။

အခု တေလာ ကိုမင္းကိုႏို္င္တို႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ မၾကာခဏ ေျပာၾကတဲ့ စကားတခြန္္းရွိတယ္။ မေျပာင္းလဲရင္ မျဖစ္ေတာ့ ဘူးဆိုတာကို အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကိုယ္တိုင္ သိလာလို႔ အေျပာင္းအလဲေတြ စတင္ေပၚေပါက္လာတယ္ဆိုတဲ့ စကားပါ။ ဒီစကားဟာ မမွားဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မျပည့္စုံဘူးလို႔ ဆိုရလိမ့္မယ္။ စစ္အစိုးရကို ေလ်ာ့တြက္ျပီး အေကာင္းျမင္လြန္းေနတယ္။

ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။

မေျပာင္းလဲရင္ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ဒီပုံစံအတိုင္းဆက္သြားလို႔ ေရရွည္ မရေတာ့ဘူး၊ ျပည္သူကဆက္ျပီး ေခါင္းငုံ႔ခံမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္ေတြသိလာတယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲ။ ဘယ္မွာ သိသြားသလဲဆိုေတာ့ ၂၀၀၇ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈၾကီးမွာ သိသြားၾကတယ္။ သူတို႔ သိပ္ေၾကာက္သြားတယ္။ လူထုက ပုန္ကန္ ေတာ္လွန္မွာကို သူတို႔ေၾကာက္တယ္။ သူတို႔ စစ္တပ္ထဲက ျပန္ျပီး ေတာ္လွန္မွာကို ပိုျပီး ေၾကာက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မေျပာင္းမျဖစ္၊ ေျပာင္းမွျဖစ္မယ္လို႔ သူတို႔သိလာတယ္။ အဲဒီလို မေျပာင္းမျဖစ္တဲ့ အဆုံးမွာ စစ္အစိုးရဟာ အေျပာင္းအလဲ အရိပ္အေယာင္ကို စျပီး ျပလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ေျပာင္းခ်င္တာက ဘယ္လို ေျပာင္းခ်င္တာလဲ ဆုိေတာ့ ဖိႏွိပ္တဲ့ အသြင္သ႑န္ကို ေျပာင္းခ်င္တာျဖစ္တယ္။ ဖိႏွိပ္တဲ့ စနစ္ကေန မဖိႏွိပ္တဲ့ စနစ္ဆီကို ေျပာင္းခ်င္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကေန ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ေျပာင္းခ်င္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန စစ္တပ္လႊမ္းမိုး ၾကီးစိုးေသာ အရင္းရွင္ အာဏာရွင္စနစ္ဆီ ေျပာင္းခ်င္ေနတာ ျဖစ္တယ္။ ေခတ္မမီေတာ့တဲ့ ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္ေဟာင္းကေန ေခတ္မီတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္သစ္ဆီကို ေျပာင္းခ်င္ တာသာ ျဖစ္တယ္။

တရုတ္ကို အားကိုးျပီး ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ ပုံစံကေန၊ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပကို အားကိုးျပီး ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ ပုံစံသစ္ကို ေျပာင္းလဲခ်င္ေနတာသာ ျဖစ္တယ္။ အဲသလို ပုံစံေျပာင္းလဲတဲ့ အခါ ဖိႏွိပ္တဲ့ ပုံစံ အသြင္သ႑န္ကိုသာ ေျပာင္းလဲျပီး ဖိႏွိပ္မႈဆိုတဲ့ အႏွစ္သာရကိုေတာ့ သူတို႔ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ဖိႏိွပ္မႈ အသြင္သ႑န္ကို ေျပာင္းလဲတဲ့အခါ ဆက္လက္ အခြင့္ ထူးခံ မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဒီလူေတြပဲ ဆက္ျဖစ္ေနေရး၊ သူတို႔ အုပ္စုပဲ ဆက္ျဖစ္ေနေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ပါပဲ။

မူလဖိႏွိပ္မႈ အသြင္ေဟာင္း ျဖစ္တဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ လူသတ္စစ္အစုိးရကို ျပည္သူေတြက လက္မခံၾကေတာ့ဘူး။ ဒီပုံစံနဲ႔ ဆက္သြားလို႔မရေတာ့ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလူေတြကိုပဲ တံဆိပ္အသစ္ကပ္ျပီး စစ္အုပ္စုလႊမ္းမိုးေသာ အရင္းရွင္အာဏာရွင္စနစ္ အျဖစ္ ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္သစ္ေျပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားတာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကို အသြင္သ႑န္အေျပာင္းအလဲနဲ႔ လွည့္စားေျပာင္းလဲ ျပတာျဖစ္ပါတယ္။ လူလက္မခံေတာ့တဲ့ ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္ေဟာင္းကေန လူေတြကို လွည့္စားလို႔ ရေလာက္တဲ့ ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္သစ္ဆီ ေျပာင္းခ်င္တာျဖစ္တယ္။ အတိတ္မွာတုန္းက စစ္အာဏာသိမ္းေတာ္လွန္ေရး အစိုးရကိုလူေတြ လက္မခံေတာ့ မဆလေထာင္ျပီး လွည့္စားတဲ့ နည္းမ်ဳိးနဲ႔ လွည့္စားခ်င္တာျဖစ္တယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ကို ျပည္သူေတြလိုခ်င္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆိုရွယ္လစ္ အတုအေယာင္နဲ႔ လွည့္စားျပီး ဒီမိုကေရစီကို ျပည္သူေတြလိုခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီအတုအေယာင္နဲ႔ လွည့္စားဖို႔ ၾကိဳးစားေနတာျဖစ္ပါတယ္။

သူတို႔ရဲ့ အခုလို ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္သ႑န္ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ အတိုက္အခံေတြၾကားမွာ အျမင္ရွဳပ္ေထြးလာတာလည္း အမွန္ပဲ။ တခ်ဳိ႔က စစ္အစိုးရဟာ ဒီမိုကေရစီ အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေတာ့မယ္လို႔ထင္လာတယ္။ တခ်ဳိ႔က လုံးဝမေျပာင္းဘူး၊ ဟန္ျပလုပ္ရပ္ေတြလို႔ထင္ တယ္။ တခ်ဳိ႔ကေျပာင္းေတာ့ေျပာင္းတယ္၊ ေကာင္းမလာဘူးလို႔ ျမင္ၾကတယ္။ ဒီလို အျမင္ကြဲၾကတဲ့ အထဲမွာ ပိုဆိုးလာတာ ကေတာ့ “စစ္အစိုးရထဲက ေျပာင္းလဲေနတာကို ရပ္သြားမွာစိုးလို႔ စစ္အစိုးရကို မေဝဖန္ၾကပါနဲ႔၊ ဦးသိန္းစိန္ အခက္ေတြ႔မွာစိုးလို႔ ေတာင္းဆို တာေတြ၊ ဆႏၵျပတာေတြ၊ တိုက္ပြဲဝင္တာေတြ မလုပ္ၾကပါနဲ႔၊ မတရား အဖိႏိွပ္ခံၾကရေပမဲ့ သည္းခံၾကပါ၊ ေစာင့္ဆိုင္းၾကပါ” ဆိုျပီး ကိုယ့္လူကိုယ္ ျပန္တားတာမ်ဳိးေတြ၊ ေခါင္းငုံ႔ခံခိုင္းတာမ်ဳိးေတြ အထိျဖစ္လာတယ္။ အဆိုးဆုံးျဖစ္လာတာကေတာ့ ကိုယ့္အခြင့္အေရး ကိုယ္ ေတာင္းဆို တိုက္ပြဲဝင္ၾကသူေတြ၊ မတရားအလုပ္ခံရလို႔ တုန္႔ျပန္ၾကသူေတြကိုေတာင္ “သမၼတၾကီးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ရဲ့ ပြဲကို ဖ်က္တယ္” လို႔ စြပ္စြဲလာၾကတဲ့ အထိျဖစ္လာတယ္။

စစ္အစိုးရအတြင္းမွာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ပီပီသသနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ျပတ္ျပတ္သားသား ဆက္လက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္သူေတြနဲ႔ ေခတ္မီပုံစံေျပာင္းျပီး “စစ္တပ္ၾကီးစိုးေသာ အရင္းရွင္အာဏာရွင္စနစ္ပုံစံ” နဲ႔ ျပည္သူကို လွည့္ဖ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ခ်င္သူေတြအၾကား လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ ကြဲျပားမႈေတြ ေတြ႔လာရတယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ပဲ ကြဲတာျဖစ္တယ္။ အေျခခံသေဘာထား မကြဲဘူး။ မူမကြဲဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒါကိုပဲ စစ္အုပ္စုၾကားမွာ အေပ်ာ့အမာကြဲေနျပီဆိုျပီး အတိုက္အခံေတြၾကားမွာ အားတက္သူက အားတက္ၾကတယ္။ ငါတို႔ ဘက္သား (သူတို႔ အထင္ )အေပ်ာ့ ကေလးေတြကို အမာက မ်ိဳမသြားေအာင္ဆိုျပီး ကိုယ့္လူကိုယ္ ျပန္ဟန္႔သူကဟန္႔ၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ အေပ်ာ့အမာကြဲေနတယ္ဆိုတာလည္း သူတို႔ စစ္တပ္ကပဲ သတင္းလႊင့္ထားတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားဆုံးသတင္းလႊင့္ၾကတာကေတာ့ အေပ်ာ့ေတြလို႔ နာမည္ခံထားၾကတဲ့ ရထားဝန္ၾကီး ဗိုလ္ေအာင္မင္းတို႔၊ စက္မႈဝန္ၾကီး ဗိုလ္သိန္းစိုး တို႔က ဗဟုတို႔ သမၼတ အၾကံေပးတို႔ ဆိုသူေတြဆီကေနတဆင့္ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ အလံရွဴးလုပ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေျပာင္းအလဲ အစ အေမရိကန္က

စစ္အာဏာရွင္ေတြအတြက္ မေျပာင္းမျဖစ္တဲ့ အေျခအေနကို ရင္ဆိုင္လာရခ်ိန္မွာပဲ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ အေပၚယံအေျပာင္းအလဲ၊ ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္သ႑န္အေျပာင္းအလဲကို လုပ္ႏိုင္မယ့္ အခြင့္အလမ္းေပၚလာတယ္။

သူတို႔ အသြင္ေျပာင္းခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ အေမရိကန္က ဆက္မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေပၚလစီ ေျပာင္းမယ့္ကာလနဲ႔ လာတိုက္ဆိုင္ေနတယ္။ အဲသလို တိုက္ဆိုင္ေနတဲ့ အတြက္လည္း စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ သူေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေျပာင္းလဲလို႔ ရႏိုင္ဖို႔ အသက္ရွဴေပါက္ ပြင့္လာတယ္။ ဒါကေတာ့ သူတို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ကံေကာင္းျပီး ျပည္သူေတြ ကံဆိုးတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။

စစ္အစိုးရက ဖိႏွိပ္မႈ အသြင္ေျပာင္းျပီး လူရာဝင္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပကလည္း တဘက္မွာ စီးပြားပ်က္လာတယ္။ သူတို႔ အေနနဲ႔ အာရွကို ေျခဦးလွည့္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္လာတယ္။ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရတဲ့ အထိ ဆက္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ ဆက္ျပီး မေအာင့္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ တကယ္ေတာ့လည္း အေမရိကန္ရဲ့ ေပၚလစီဟာ ဗမာတႏိုင္ငံတည္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေပၚလစီ မဟုတ္ဘူး။ အာရွတခုလုံးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ ေပၚလစီ။ အာရွမွာ တရုတ္လႊမ္းမိုးတာကို တားဆီးျပီး အေမရိကန္ ဥေရာပ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေရး ေဆာင္ရြက္မယ့္ ေပၚလစီ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အာဆီယံ အစည္းအေဝးမွာ TAC ASEAN’s Treaty of Amity and Cooperation အာဆီယံ ခ်စ္ၾကည္ေရးနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးစာခ်ဳပ္ကို အေမရိကန္တို႔ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းလိုလိုမွာပဲ အေမရိကန္ရဲ့ ဗမာဆိုင္ရာ မူဝါဒဟာ ခ်ဥ္းကပ္မႈေပၚလစီကို ေျပာင္းလဲ က်င့္သုံးေတာ့မယ္ဆိုတာ ေၾကညာလာတယ္။ ဒါဟာ တရုတ္လႊမ္းမိုးျပီး အေရခြံခြာေနတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံကို သူတို႔ပါဝင္ျပီး ႏႊာဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္လာတာလည္း ျဖစ္တယ္္။ ဒီ့ထက္ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္က အာရွကို သူတို႔ ေျခဦးလွည့္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဗမာကို စိုးမိုးထားဖို႔ လိုတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ။ ဗမာျပည္ဟာ ပထဝီ ႏိုင္ငံေရး အရ အေရးပါတဲ့ ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံလို႔ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

အေမရိကန္ သမၼတ အဆက္ဆက္တို႔ရဲ့ ပေရာဟိတ္ဆရာၾကီးျဖစ္တဲ့ ဇဘစ္နဴးဘာဇင္ဆကီ ဆိုသူက ပထဝီႏိုင္ငံေရးအရ ယူေရးရွားကို စိုးမိုးႏိုင္တဲ့သူဟာ ကမၻာကို စိုးမိုးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ တြက္ခ်က္ ေဟာကိန္းထုတ္ျပခဲ့ဖူးတယ္။ (Zbignew Brzezinski ရဲ့ The Grand Chessboard စာအုပ္ကို ၾကည့္ပါ။) အဲဒီတြက္ကိန္းနဲ႔ အညီ ယူေရးရွားရဲ့ အသည္းႏွလုံးျဖစ္တဲ့ အာဖဂန္နစၥတန္ဟာ စစ္တလင္း ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အာဖဂန္နစၥတန္ဟာ အေရွ႔အလယ္ပိုင္း၊ အာရွနဲ႔ ဥေရာပတို႔ရဲ့ အဆက္အစပ္ အသည္းႏွလုံးမို႔ အေရးၾကီးတာျဖစ္တယ္။

ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ကေရာ။ ကမၻာ့အေရးမွာ ပထဝီႏိုင္ငံေရး အရ ဗမာဟာ အာဖဂန္နစၥတန္ေလာက္ အေရးမပါေပမဲ့ အာရွ အေရးမွာေတာ့ ဗမာဟာ အေရးပါဆုံး ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္ဟာ အေရွ႔ေတာင္အာရွနဲ႔ ေတာင္အာရွရဲ့ အဆက္အစပ္ အသည္းႏွလုံးျဖစ္တယ္။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံၾကီး ႏွစ္ႏိုင္ငံျဖစ္သလို အစဥ္အလာ ရန္ဘက္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ တရုတ္၊ အိႏၵိယတို႔နဲ႔လည္း ဆက္စပ္ေနတယ္။ ဒါ့အျပင္ အေရွ႔ အလယ္ပိုင္းက ေရနံကို တရုတ္တို႔ ရယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေရနံကို ပင္လယ္ကေနသယ္ယူျပီး ပိုက္လိုင္းနဲ႔ တဆင့္ခံသြယ္ယူႏိုင္တဲ့ ေနရာဟာလည္း ဗမာျပည္ျဖစ္တယ္။ ဒီလို ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အရ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ေနရာ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ႏိုင္ငံဟာ တရုတ္ရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ပါးေနတာကို အန္ကယ္ဆမ္ (US) က မနာလို မရွဳစိမ့္ေတာ့ဘူး။

ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ဟာ ဗမာကို စိုးမိုးႏိုင္ဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးလာတယ္။ ဗမာကို အေမရိကန္ စိုးမိုးႏိုင္ေရးသည္ ပဓာန၊ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရမရသည္ သာမည ျဖစ္သြားတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္ ထိပ္တန္း သံတမန္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာေရာက္ျပီး အစိုးရနဲ႔ ညွိႏႈိင္းေျပာဆိုခဲ့ၾကသလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုလည္း သူတို႔ မူဝါဒေျပာင္းေတာ့မယ္ဆိုတာကို အခ်က္ေပး ေျပာဆိုခဲ့တယ္။

ဘဲအုပ္က တရာ၊ ႏွစ္ရာ၊ မေဗဒါက တပင္တည္း

NLD ရဲ့ အၾကပ္အတည္း

“မင္းတို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ငါတို႔ ေထာက္ခံခဲ့ျပီးျပီ။ မင္းတို႔ အာဏာရေအာင္ မယူႏိုင္ရင္ ငါတို႔ကေတာ့ ဆက္မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဗမာစစ္အစိုးရနဲ႔ ေပါင္းရေတာ့မယ္၊ မင္းတုိ႔လည္း ေပါင္းဖို႔ ျပင္ေပေတာ့” လို႔ အေမရိကန္က အခ်က္ျပလာတယ္။

တခ်ိန္က တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ ျပည္သူခ်င္းဆက္ဆံေရးကေန အစိုးရခ်င္းဆက္ဆံေရး ေပၚလစီကို ေျပာင္းတုန္းကလည္း တရုတ္ဟာ ဗမာျပည္သူေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး၊ စစ္အစိုးရနဲ႔ ေပါင္း၊ ဗမာျပည္က သယံဇာတေတြ စုပ္ျမိဳခဲ့ဖူးတယ္။ အခု အေနာက္ႏိုင္ငံေတြ စီးပြားပ်က္ကပ္ဆိုက္ ၊ ေပၚလစီေျပာင္းေတာ့မယ္ဆိုေတာ့လည္း ဗမာျပည္သူေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး၊ စစ္အစိုးရနဲ႔ ေပါင္း၊ ဗမာျပည္ကို ဂုတ္ေသြးစုပ္ျမိဳဖို႔ ျပင္လာျပန္တယ္။ တရုတ္ဟာ ဗမာျပည္သူေတြကို သစၥာေဖာက္ျပီး သူ႔တိုင္းျပည္ အက်ဳိးကို သူလုပ္ခဲ့ဖူးသလို၊ အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဟာလည္း အခု ဗမာျပည္သူေတြကို သစၥာေဖာက္ျပီး သူတို႔ အက်ိဳး အတြက္ သူတို႔ လုပ္ေတာ့မယ္။ ကဲ..ဒီေတာ့ အမ်ဳးိသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဘာလုပ္မလဲ။

အမ်ဳးိသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲကို ဝင္ဖို႔၊ ပါတီေထာင္ဖို႔၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ အေမရိကန္က ဖိအားေပးလာတယ္။NLD ပါတီမေထာင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ရင္ NLD ကို ရာဇဝင္ထဲမွာ ထားရစ္ခဲ့ျပီး၊ အေမရိကန္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရတို႔ ပူးေပါင္းၾကေတာ့မယ္လို႔ ဖိအားေပးလာတယ္။ အစိုးရဘက္ကိုလည္း NLD ကို သိကၡာရွိရွိနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ႏိုင္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးဖို႔ အေမရိကန္ပဲ ၾကားဝင္ညွိႏိႈင္းေပးခဲ့တယ္။ NLD နဲ႔ စစ္အစိုးရကို အေမရိကန္တို႔ ေအာင္သြယ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ NLD ကိုသာ အေမရိကန္တို႔ ဖိအားေပးႏိုင္ခဲ့ျပီး စစ္အစိုးရကိုေတာ့ အေမရိကန္တို႔ ဖိအားမေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခြင့္အေရးျပျပီး ျမဴဆြယ္ ဖ်ားေယာင္းတာမ်ဳိးေလာက္ကိုပဲ အလြန္ဆုံးလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္းဥပေဒကို စစ္အစိုးရက ျပင္ေပး၊ ဖြင့္ေပးတဲ့ အခါ စိတ္မပါ လက္မပါနဲ႔ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ဆိုတဲ့အစား၊ ေလးစားလိုက္နာေလာက္ပဲ မေျပာင္းခ်င္၊ ေျပာင္းခ်င္ ေျပာင္းေပးခဲ့တယ္။ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဝင္မေနရ ဆိုျပီး ထပ္ျပီးေတာင္ ၾကပ္လိုက္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ NLD မွတ္ပုံတင္ႏိုင္ေအာင္ ေထာင္က်ေနတဲ့သူ ပါတီက ထုတ္ေပးရမယ္ ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ကိုေတာ့ ျပင္ေပးခဲ့တယ္။

အေမရိကန္ ေစ့စပ္ေရးေၾကာင့္ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရး ေရြ႔သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္းတဲ့ အေရြ႔ျဖစ္မလာဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္မလာသလဲ ဆိုေတာ့ အေမရိကန္ရဲ့ ေစ့စပ္ေရးဟာ မမွ်တလို႔။ စစ္အစိုးရကို ေခ်ာ့ျပီး NLD ကို အၾကပ္ကိုင္တဲ့ ေစ့စပ္ေရးျဖစ္ေနလို႔ပဲ။

တဘက္မွာ NLD ပါတီရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္ခ်က္ကို ၾကည့္ရေအာင္။

NLD ဟာ ျပည္သူလူထုရဲ့ အားကို ဘယ္တုန္းကမွ ေလးေလးနက္နက္ မယုံၾကည္ဘူး။ NLD ဟာ ၈၈ လူထုလႈပ္ရွားမႈၾကီးကေန ေပါက္ဖြား ေပၚထြက္လာတာမွန္ေပမဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို မယုံၾကည္ဘူး။ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို ဘယ္တုန္းကမွ ဦးမေဆာင္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ဟာလည္း လူထုလႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ဘယ္တုန္းကမွ တခါမွ မပါဝင္ခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါတင္မက လူထုေရွ႔ကေန ဦးေဆာင္ျပီး ခ်ီတက္ဆႏၵျပရဲပုံလည္း မရဘူး။ ( ၈၉ ခု ဇူလိုင္ ၁၉ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ၾကည့္ပါ။) NLD နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ အားကိုးတာဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြသာျဖစ္တယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ့ ဖိအားသာျဖစ္တယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ပိတ္ဆို႔ ေပးေနတဲ့ ဆန္ရွင္ကိုသာျဖစ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ဟာ မီဒီယာကို အသုံးျပဳျပီး ႏိုင္ငံတကာဖိအား နဲ႔ စစ္အစိုးရကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသာျဖစ္တယ္။

ဒီေတာ့ သူအားကိုးတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဟာ သူ႔ကို ပစ္ျပီး စစ္အစိုးရနဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုတ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ရိပ္မိလာတဲ့အခါ ေဒၚစုျပာသြားတယ္။ လူထုလႈပ္ရွားမႈကို မယုံၾကည္တဲ့ ေဒၚစုမွာ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ တျခားလုပ္တတ္တာလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ေဒၚစု ႏိုင္ငံေရး ေသြးဆုံးသြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စစ္အစိုးရကို မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းရုံမွတပါး ေဒၚစုမွာ တျခားလုပ္စရာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၀ မွာ ႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေရြးေကာက္ပြဲကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ NLD ဟာ အခုေတာ့ ဘာမဟုတ္တဲ့ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေအာက္ေၾကးနဲ႔ ဝင္ဖို႔ ျပင္လိုက္ရတယ္။ ေမာင္ေမာင္ေခၚလို႔ ဗ်ာမထူးခဲ့တဲ့ NLD ဟာ ေအာင္ေက်ာ္ေခၚေတာ့မွ ဘုရားထူးရပါေတာ့မယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အစိုးရ အဖြဲ႔ဝင္မဟုတ္ဘဲ လႊတ္ေတာ္နာယကသာျဖစ္တဲ့ ခင္ေအာင္ျမင့္က စိတ္မပါလက္မပါ ၉၀ ရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္ တခြန္းေျပာရုံေလးနဲ႔ ဒါေလာက္ဆိုရပါျပီ၊ က်မတို႔ ေက်နပ္ပါျပီဆိုျပီး ေဒၚစုဟာ ျပာျပာသလဲနဲ႔ ၉၀ ရလဒ္ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနနဲ႔ ၉၀ ရလဒ္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ထုတ္ေရာင္းလိုက္သလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပစၥည္းကို ေစ်းမကိုင္ရဲ ေစ်းမဆစ္ရဲသလဲ။ ရွင္းပါတယ္။ ေဒၚစု သိပ္ဗိုက္နာေနလို႔ပါ။ အေမရိကန္ မရွိရင္ ဘာမွ မလုပ္တတ္လို႔ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း တႏိုင္ငံလုံးလူထုက အပ္ႏွင္းထားတဲ့ သမိုင္းဝင္ ၉၀ ရလဒ္ကို ပါတီတခုလုံး ရဲ့ သေဘာထား၊ ျပည္သူလူထုရဲ့ သေဘာထားကို တခြန္းတပါဒမွ မရယူပဲ ကိုယ္ပုိင္ ပစၥည္းကို လူေပးသလို ေပးပစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ တႏိုင္ငံလုံး ျပည္သူေတြ ယုံၾကည္ကိုးစား အပ္ႏွင္းခဲ့တဲ့ ၉၀ ရလဒ္ဟာ ထဘီေဟာင္းတထည္ကို စြန္႔ပစ္သလို စြန္႔ပစ္တာခံခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီ အေရးလား၊ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြ အေရးလား

ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ဗမာ့အေရးလႈပ္ရွားသူ၊ ဒီမိုကေရစီအေရး လႈပ္ရွား သူေတြကို ေထာက္ပံ့ျပီး အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အေရး လႈပ္ရွားသူဆိုသူေတြကို ေခၚျပီး အေမရိကန္ ပုံစံ ေတြးေခၚပုံ ေတြးေခၚနည္းကို သင္ေပးခဲ့တယ္။ အခုအေမရိကန္က ဗမာျပည္ကို ဝင္ျပီး စစ္အစိုးရနဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုတ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဗမာအသားအေရရွိျပီး အေမရိကန္ ဥေရာပ အေတြးအေခၚရွိတဲ့ အဲဒီလူေတြဟာ အသုံးဝင္လာတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဗဟုေတြပဲ။ သာမန္အားျဖင့္ ဗမာစစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ ဗဟုလို ငေမ်ာက္၊ ငေျခာက္ေတြကို အေရးလုပ္ေနရိုး ထုံးစံမရွိဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားသားကို မုန္းလြန္းလို႔ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔ေတာင္ ႏိုင္ငံျခားသူနဲ႔ လက္ထပ္ထားတဲ့သားကို အေမြျပတ္ေၾကညာရဖူးတယ္။ အခု ႏိုင္ငံျခားသူေတြနဲ႔ လက္ထပ္ထားသူတခ်ဳိ႔ ပါဝင္တဲ့ ဗဟုေတြ ၊ တခ်ိန္က သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ဖူးတဲ့ အဲဒီဗဟုေတြကို သူတို႔ အေနနဲ႔ အေရးလုပ္ စကားေျပာေနတာဟာ အေမရိကန္ မ်က္ႏွာၾကည့္ျပီး ေျပာေနတာ ျဖစ္တယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္မွာ အေမရိကန္ ေထာက္ခံမႈရခဲ့တဲ့ ဗဟုေတြကေတာ့ အေမရိကန္ကို ဒီမိုကေရစီ သူရဲေကာင္းၾကီးလို ႔ မွတ္ထင္ထားခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္ေတြရဲ့ မေျပာင္းမလဲတဲ့ တသမတ္တည္း ေပၚလစီဟာ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ဘူး၊ အရင္းရွင္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီး ေတြရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ေပၚလစီပါပဲ။ အေမရိကန္ သမၼတနဲ႔ ဆီးနိတ္အမတ္ ေတြဆိုတာကလည္း အားလုံးဟာ အဲဒီ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြမွာ အၾကီးအက်ယ္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ ထားၾက သူေတြခ်ည့္ပဲ။

ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေမရိကန္ရဲ့ ေပၚလစီကေတာ့ တသမတ္တည္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ေရွ႔ေနာက္မညီခဲ့တာေတြရွိေၾကာင္း သက္ေသ အေထာက္အထားေတြ အမ်ားအျပားရွိခဲ့တယ္။ အေမရိကန္ဟာ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အခါ ဒီမိုကေရစီကို ေထာက္ခံတယ္။ အဲဒီေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားက အာဏာရွင္ေတြနဲ႔မွ ကိုက္ညီတဲ့ အခါမွာေတာ့ အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းလိုက္တာပဲ။ အဲသလို အေထာက္အထားေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့ ရွိေနတုန္းပဲ။ လယ္သမား အလုပ္သမား ငါးသိန္းေက်ာ္ကို ကြန္ျမဴနစ္တံဆိပ္ကပ္ျပီး သတ္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ ဆူဟာတို အစိုးရကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးခဲ့တာဟာ အေမ ရိကန္ပဲ။ ဒီေန႔ ကမၻာမွာ အေဖာက္ျပန္ဆုံး အာဏာရွင္ႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ကို ေထာက္ခံမႈ အျပည့္ေပးေနတာ ဟာလည္း အေမရိကန္ပါပဲ။ ဆဒန္ဟူစိန္ကို တခ်ိန္ကေထာက္ခံခဲ့တာ၊ အီဂ်စ္ အာဏာရွင္ ေဟာ္စနီ မူဘာရက္ကို အာရပ္ေႏြဦးမတိုင္ခင္အထိ တေလ်ာက္လုံး ေထာက္ပံ့ေပးေနခဲ့ တာလည္း အေမရိကန္ပဲ။ အတိတ္ကာလမွာ တာလီဘန္ကို ေထာက္ပံ့ကူညီခဲ့တာလည္း အေမရိကန္ပဲ။ အယ္လ္ခိုင္းဒါး အဖြဲ႔ကို ေမြးထုတ္ ေလ့က်င့္ ေပးခဲ့တာလည္း တျခားမဟုတ္၊ အေမရိကန္ပါပဲ။

ဒီေတာ့ ေယဘုယ်သေဘာကို ေျပာရရင္ ႏိုင္ငံၾကီးေတြဟာ သူတို႔ အက်ိဳးရွိရင္ ဘယ္သူမွ အာဏာရွင္နဲ႔ ေပါင္းဖို႔ ဝန္မေလးဘူး။ ဗမာျပည္သူေတြကို သစၥာေဖာက္ဖို႔လည္း ဝန္ေလးမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပဲ။

အေမရိကန္ေရာ တရုတ္ေရာ ႏွစ္ႏို္င္ငံစလုံးဟာ ကမၻာလွည့္ျပီး သူတို႔ကိုယ္က်ဳိးရွာၾကတဲ့ အခါ ဘယ္သူမွ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြအက်ဳိးကို တခ်က္မွ ငဲ့ကြက္ၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူး။ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ရွဲလ္ က ႏိုက္ဂ်ီးရီးယားမွာ၊ ယူနီယံကာဘိုက္က အိႏၵိယ ဘိုပါးလ္မွာ၊ တိုတယ္ဖီနာက ျပင္သစ္မွာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္နဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ဖ်က္ဆီးမႈေတြဆိုတာကလည္း ကမၻာေက်ာ္ပဲ။ တရုတ္ႏိုင္ငံထဲက ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းေတြရဲ့ အလုပ္သမားေတြ အေပၚ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈဆိုတာကလည္း ကမၻာေက်ာ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္က ပိုဆိုးတယ္။ အေမရိကန္ဟာ ႏုိင္ငံတကာကို လက္နက္နဲ႔ က်ဴးေက်ာ္ဖ်က္ဆီးခဲ့တာ မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်ားတယ္။ တရုတ္မွာ အဲသလို လက္နက္နဲ႔ က်ဴးေက်ာ္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ဳိး ဒီေန႔အထိ မရွိေသးဘူး။ ဒီေနရာမွာ တရုတ္က အေမရိကန္နဲ႔ စာရင္ေတာ္ေသးတယ္။ (ဒါေပမဲ့ ေနာင္မွာ တရုတ္လည္း ဒါမ်ဳိး ရွိမလာလို႔ေတာ့ အာမမခံႏို္င္။ ေနာင္မွာ တရုတ္စစ္ေရးအင္အား ၾကီးလာတဲ့ အခါ ဘာျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ ၾကိဳမေျပာႏိုင္။)

အပိုင္း ၂ ကို ဆက္ဖတ္ပါ။

>ေရးသူ-ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
ဧျပီ ၁၀ ရက္။ ၂၀၁၂ခု။

Read more

စြန္႕ပစ္ခံလာရေသာ နိုင္ငံေရးရိုးသားမႈႏွင့္ ေခ်ာင္ပိတ္ခံရေသာ ျမန္မာျပည္

(ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ကုိဝတုတ္ေရးသားတဲ့ ေဆာင္းပါးကေလးကုိ မွ်ေဝလုိက္ပါတယ္။)

“စြန္႕ပစ္ခံလာရေသာ နိုင္ငံေရးရိုးသားမႈႏွင့္ ေခ်ာင္ပိတ္ခံရေသာ ျမန္မာျပည္”
ေရးသူ - Ko Watote


ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းမွာ တလြဲအသုံးခံရဆုံး ေ၀ါဟာရဟာ ျပည္သူလူထု ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရပဲ။ ဗိုလ္ေန၀င္း စစ္အုပ္စု အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ တတိုင္းျပည္လုံးမွာ ရွိတဲ့ အိမ္ဆိုင္၊ ကြမ္းယာဆိုင္ကစလို႔ ရုပ္ရွင္ရုံ မက်န္ သူတို႔ မ်က္စိက်တဲ့ ရွိရွိသမ်ွ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ျပည္သူပိုင္ သိမ္းတယ္ဆိုၿပီး လုပ္တယ္။ ျပည္သူပိုင္ သိမ္းတယ္သာဆိုတယ္၊ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔လူသိုက္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ေအးဓားျပတိုက္၊ ခုိးဆိုး လုယက္ၿပီး ရလာတဲ့ တိုက္ရပါ၊ ခိုးရာပါေတြဟာ ျပည္သူလူထုလက္ထဲ မေရာက္ပါဘူး၊ ျပည္သူပိုင္ ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။ ျပည္သူပိုင္ သိမ္းတယ္ ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို ကိုယ့္ကိုယ္က်ဳိးကြက္ကြက္ေလး အတြက္သာသုံးၿပီး ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ လူသိုက္ တတိုင္းျပည္လုံးကို ကုိယ့္အေမြဆိုင္လို သေဘာထားၿပီး ၾကမ္းခ်င္တိုင္းၾကမ္း၊ ရမ္းခ်င္တိုင္း ရမ္းခဲ့တယ္။ သားသမီး၊ ေျမးျမစ္ မက်န္ ဆယ္သက္စားမကုန္ေအာင္ ရသမ်ွ အိပ္ထဲ သိမ္းက်ံဳးထည့္ခဲ့တယ္။ တဘက္မွာ ျပည္သူလူထုက ဆင္းရဲတြင္းနက္ၿပီး က်န္ခဲ့တယ္။

မဆလ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ ့စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေအာက္ကေန ကယ္တင္ေပးႏိုင္မယ္လို႔ ယုံၿပီး တခဲနက္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဟာလည္း မဆလတုန္းကလို ျပည္သူလူထုဆိုတဲ့ နံမယ္ကို အလြဲသုံးစား လုပ္တာေတြကို ေတြ႔လာေနရတာ တကယ့္ ျပည္သူလူထု ဘက္က နာမိတယ္။ ခုေျပာတာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အေၾကာင္းမဲ့ စြပ္စဲြတာ မဟုတ္ဖူး။ ျပည္သူေတြဟာ ဗိုလ္ေန၀င္း စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ဘယ္ေလာက္ ရြံသလဲဆိုရင္ မဆလ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ရွစ္ေလးလုံး လူထု အုံၾကြမႈႀကီးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူလူထုက ေန႔ခ်င္းညခ်င္း လူထု ေခါင္းေဆာင္ဘြဲ႔ အပ္ႏွင္းလိုက္တာကိုက သူတို႔ဆီမွာ စစ္အာဏာရွင္လက္က လြတ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ ဘယ္ေလာက္ ျပင္းျပေနသလဲ ဆိုတာ အထင္အရွားျပေနတယ္။ ကိုးဆယ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဒီခ်ဳပ္ကို အျပတ္ မဲထည့္ျပခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီခ်ဳပ္ကို ေထာက္ခံမႈျပတာဟာ စစ္ပေဒသရာဇ္လက္ေအာက္မွာ မေနခ်င္ဘူးဆိုတာကို အထင္အရွား ျပသမႈသာ ျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စု လက္ေအာက္ကလြတ္ေအာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကယ္တင္ႏိုင္မယ္ ဆိုတဲ့ ယုံၾကည္မ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ကို ေထာက္ခံခဲ့တာေတြ၊ အခုထိ အဲဒီေမ်ွာ္လင့္ခ်က္နဲ့ တခဲနက္ေထာက္ခံေနၾကတဲ့လူထုကို ကိုယ္ဘာ လုပ္လုပ္ ဆက္ေထာက္ခံမယ့္ပုံစံ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္လာေနတာကို ေတြ႔ရတဲ့ အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီမွာ ႏိုင္ငံေရး ရိုးသားမႈ က်န္ပါေသးရဲ ့လားဆိုတာ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ ျဖစ္လာေနၿပီ။

ဒီလို ေျပာရတာက ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ခါနီး ေကာက္လုပ္တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လႊတ္ေတာ္ကို စြန္႔ခြာဖို႔ ဆႏၵမရွိဘူး၊ ျခိမ္းေျခာက္မႈေတြ ရွိေပမယ့္ ေရွ ့ဆက္သြားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးသား၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒါဟာ ျပည္သူေတြရဲ ့ဆႏၵျဖစ္ေန လုိ႔ပါပဲ ဆိုၿပီး ေျပာသြားလို႔ပဲ။ ျပည္သူလူထုရဲ ဆႏၵက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေစခ်င္လို႔ ၀င္ရတာဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေျပာသြားတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ျပည္သူလူထု ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ၀င္ခဲ့တာဆိုတာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘာအေထာက္ အထားနဲ႔ ေျပာသလဲ။ တကယ္တမ္း ျဖစ္ခဲ့တာက အန္အယ္ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖို႔မ၀င္ဖို႔ ဗဟန္းရုံးမွာ အစည္းအေ၀းလုပ္ၾကေတာ့ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္ ကိုယ္စားလွယ္ တခ်ဳိ ့က မ၀င္သင့္ေၾကာင္း တင္ျပဖို႔ ျပင္ဆင္ထားေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ခုေဆြးေႏြးပြဲဟာ အျငင္းအခုံ လုပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးပြဲ မဟုတ္ဘူးလို႔ ပိတ္ၿပီးေျပာထားတဲ့ အတြက္ ဘယ္သူမွ ေျပာခြင့္မသာခဲ့ဘူး။ သမၼတသိန္းစိန္ စစ္အုပ္စုနဲ႔ သီးသန္႔ေတြ႔လိုက္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔လိုက္လုပ္ေနေပမယ့္ ဒီေတြ႔ဆုံမႈေတြမွာ ဘာေတြ ေျပာျဖစ္သလဲဆိုတာ ခုခ်ိန္ထိ ထုတ္မေျပာေသးဘူး။ က်မကို ယုံပါဆိုတဲ့ စကားတခြန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူလုပ္ခ်င္ရာသူလုပ္၊ ၿပီးရင္ ျပည္သူလူထု လုပ္ခိုင္းလို႔ လုပ္တာဆိုၿပီး ျပည္သူ႔ တံဆိပ္တုံးခပ္ေနတယ္ဆိုရင္ မဆလ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ ့ျပည္သူ႔နံမယ္ကို အလြဲသုံးစား လုပ္နည္းနဲ႔ ခုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ပုံေတြ ဘာကြာေသးလဲလို႔ ေမးစရာ ျဖစ္လာေနၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီမွာ ႏိုင္ငံေရး ရိုးသားမႈ က်န္ပါေသးရဲ ့လားဆိုတာ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ ျဖစ္လာေနၿပီ။

ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တာ ျပည္သူျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ၀င္တယ္ဆိုရင္ ကိုးဆယ္ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တာကေရာ ျပည္သူျဖစ္ေစ ခ်င္တာမို႔ ေက်ာခိုင္းခဲ့တာလားဆိုတာ ေမးပါရေစ။ ကိုးဆယ္ေရြေးကာက္ပြဲရလာဒ္ဟာ စစ္အုပ္စုရဲ ့အႏိုင္က်င့္မႈ၊ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္ကေန ရုန္းထြက္ခ်င္တဲ့ တတိုင္းျပည္လုံးရဲ ့ဆႏၵအစစ္အမွန္ပါ။ ဒါကိုု လက္ခံရင္ ဒီကိုးဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္းပမာ သေဘာထားတာဟာ ျပည္သူ႔ဆႏၵ၊ တတိုင္းျပည္လုံးရဲ ့ ဆႏၵကို ကိုယ့္တသေဘာထဲနဲ႔ ေက်ာခိုင္းခဲ့တာက ျပည္သူ လူထုရဲ ့ဆႏၵ အစစ္အမွန္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳရာ ေရာက္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေက်ာခိုင္းခဲ့လို႔ စီအာပီပီ အပါအ၀င္ ကိုးဆယ္ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးသက္ဆက္ေနရသူအားလုံး ၿပိဳကြဲလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းစလို႔ ျပည္သူလူထုက မွန္မွန္ ကန္ကန္ ျမင္တဲ့ ကိုးဆယ္ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ဟာ ဗိုလ္သန္းေရႊ စစ္အုပ္စု အာဏာ တည္ၿမဲေရးမွာ အဓိက အဟန္႔အတားပဲ။ စစ္အုပ္စုက ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္ကို ပ်က္ေစခ်င္တယ္၊ အစအနေတာင္ မက်န္ ခဲ့ေစခ်င္ဘူး။ စစ္အုပ္စု ျဖစ္ေစခ်င္သလို လုပ္ေပးတာ ကေရာ ျပည္သူလူထု ဆႏၵပဲလား။

စစ္အုပ္စုရဲ ့မတရား အႏိုင္က်င့္မႈေတြကို ဥပေဒေဘာင္ထဲက လုပ္ႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ထားတဲ့ စစ္ကြ်န္သက္ ရွည္ေရး၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘယ္လို ျပင္မလဲဆိုတာ အရင္ကလည္း ေမးခြန္း ထုတ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ပုံျပင္မယ္ ဆိုတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခုထိ က်က်နန ခ်မျပႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေတြ ေျပာေနတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္။ ဒီလုိ ခ်မျပႏုိင္ေသး တာဟာ ဖြဲ႔စည္းပုံကို လက္ရွိသြားေနတဲ့ ပုံစနဲ႔ မျပင္ႏုိင္ဘူး ဆိုတာ သူသိလို႔ ခ်မျပႏုိင္တာလားဆိုၿပီး ေမးခ်င္ပါတယ္။ (ဟန္တင္ေအာင္ရဲ ့’ဘာျပင္မွာ လဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္‘ ကိုျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါ။) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့ခုတမ်ိဳး ေတာ္ၾကာတမ်ဳိး အေျပာအဆိုေတြကို မိတ္ေဆြတခ်ဳိ ့စုစည္းတင္ျပေပးထားတယ္။ (လက္လွမ္းမွီသေလာက္ Swe Swe Kyi နဲ႔ Aung Naing Moe ေ၀ါကို ၾကည့္ပါ။)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရိုးသားမႈကို ေမးခြန္းထုတ္စရာ အခ်က္ေတြဟာ ေရြးေကာက္ပြဲနားနီးလာခ်ိန္၊ အထူးသျဖင့္ ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လႈိင္ ေတာ္လွန္ေရးေန႔မိန္႔ခြန္းေျပာၿပီးခ်ိန္မွာ ပိုေတြ႔လာရတယ္။ ၂၀၀၉ ဧၿပီလ ၂၈/၂၉ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ျပည္နယ္ တိုင္းစည္း ကုိယ္စားလွယ္ေတြ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲတုန္းက ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကို ျပင္သင့္တဲ့ အခ်က္ ဆယ့္ႏွစ္ခ်က္ကို ေျပာခဲ့ၿပီး အဲဒိမွာ နံပါတ္ သုံးအခ်က္က လႊတ္ေတာ္မွာ စစ္တပ္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးရာခိုင္ႏႈန္းပါေနတာကို လက္မခံဘူး ဆိုတာကို ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ေျပာခဲ့သလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့ရုပ္ျမင္သံၾကားက လႊင့္တဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာလည္း ‘လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒဟာ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္းေတြနဲ႔ မကိုက္ညီတာကို ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္၊ … အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒမွာ ျပင္ဆင္ သင့္တဲ့ ပုဒ္မမ်ားကို ျပည္သူေတြကို အသိေပးၿပီးျဖစ္ပါတယ္’ လို႔ေျပာသြားတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို မ၀င္ခဲ့တုန္းက ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကိစၥ ေဆြးေႏြးခ်င္ေပမယ့္ စစ္တပ္က လက္မခံရုံမက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္က်ဥ္းေတြကို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကေန ထုတ္ပယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ မ၀င္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ဖို႔ အေၾကာင္းျပတဲ့အခါက်ေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ျပင္ယူမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ၀င္တယ္။ ခုတခါ ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လႈိင္ရဲ ့မိန္႔ခြန္းအၿပီးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ေကာက္ကာငင္ကာ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲေခၚၿပီး ‘၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ဖယ္ထုတ္မယ္လို႔ မေျပာဘူး၊ ဖယ္ထုတ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို က်မ ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာပါဘူး၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ပဲ ေျပာတာ’ လို႔ ေျပာလာျပန္တယ္။ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံဟာ စစ္တပ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပါလို႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔မညီဘူးလို႔ လက္ခံရင္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ညီေအာင္ ျပင္ဖို႔ဆိုရင္ စစ္တပ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ဖယ္ရွားရမယ္ ဆိုတာကို လက္ကိုခံရမယ္။ ဖယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ စကားလုံးကိုေတာ့ သုံးခ်င္မွ သုံးမယ္၊ ဒါေပမယ့္ အႏွစ္သာရက ဖယ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါက္တာကို ဗမာစာဖတ္တတ္သူတိုင္း သိပါတယ္။ စစ္တပ္ကလည္း သိတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လႈိင္ မိန္႔ခြန္းမွာ ဖြဲ႔စည္းပုံကို ကာကြယ္ရမယ္လို႔ ေျပာလာတာျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခါ လႊတ္ေတာ္ထဲ ‘တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပါ၀င္ ေဆာင္ ရြက္ေနျခင္းဟာ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနျခင္းသာ‘ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာတာကို ၾကည့္ရင္ စစ္တပ္ဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ခပ္ၾကာၾကာေနမယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာထားတဲ့ သူ မေသခင္ ဒီမိုကေရစီ ရမယ့္သေဘာေျပာထားတဲ့ စကားဟာ မင္းေအာင္လႈိင္စကားေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနၿပီ။ ကာခ်ဳပ္မိန့္ခြန္းကို လန့္သြားပုံရၿပီး ဖာေထးတဲ့ အေနနဲ့ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မယ္ ဆိုတဲ့စကားကို ေျပာင္းသုံးလာရပုံရတယ္။

ေၾကာက္ရြံျခင္းမွ ကင္းေ၀းေရးတရားေတြကို စာတတန္ ေပတတန္ေရးဖြဲ႔ၿပီး လူေတြကို မေၾကာက္တရားေတြ ေဟာခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ေၾကာက္ရတာေတြ ရွိေနၿပီ။ ဒါကို က်ေနာ္တို႔ထက္ စစ္အုပ္စုက ပိုေတာင္မွ သိေနသလိုပဲ။ ခုရက္ပိုင္း စစ္အုပ္စု ကိုယ္စား လွယ္ေတြ ေျပာေနတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြကို ေသခ်ာ ျပန္နားေထာင္ၾကည့္ပါ။ ႀကံ့ဖြံ႔ အတြင္းေရးမႈး ေဌးဦးက ‘ဒီေန႔ က်ေနာ္တို႔ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေပါ့၊ သိပ္ျမန္ဆန္တယ္။ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ေနၿပီေနာ္၊ ေနာက္ေၾကာင္းမျပန္ပါနဲ႔ ဆိုၿပီး ေျပာေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒိလို ေရာက္လာေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ပါတီ လုပ္တာပဲ။ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အခု က်ေနာ္တို႔ ယုံတဲ့ လမ္းေၾကာင္းထဲေရာက္လာတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ၀မ္းသာတာေပါ့’ လို႔ေျပာထားတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ဟာ စစ္အုပ္စု ခ်ေပးထားတဲ့ ခြင္ထဲမွာပဲ ကစားရေတာ့မယ္ဆိုတာကို အထက္စီးကေလသံနဲ႔ တိုင္းသိ ျပည္သိ ကမၻာသိ အသိေပးလိုက္တာပဲ။

အေပၚမွာ ေျပာခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့ေရွ ့ေနာက္မညီတဲ့ အေျပာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ စစ္အုပ္စု ခြင္ထဲမွာ ကစားေနရျခင္း ရဲ ့တိုက္ရိုက္ အက်ဳိးဆက္ေတြပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ ့လက္ေတြ႔ဘ၀ဟာ စစ္အုပ္စုကို တာ၀န္ခံေနရတာျဖစ္ၿပီး၊ စစ္အုပ္စု မႀကိဳက္တာ မလုပ္ေရး၊ မေျပာေရး ျဖစ္ေနၿပီး လူထုအျမင္မွာေတာ့ ျပည္သူလူထုကို တာ၀န္ခံထားရတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ပုံစံေပါက္ေအာင္၊ စစ္အစိုးရကို အေလ်ွာ့မေပးစတမ္းဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပုံစံေပါက္ေအာင္ ေျပာေနရတဲ့အတြက္ ခုလို ေရွ ့ေနာက္မညီမႈေတြကို ေတြ႔ေနရတာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္လက္ေတြ႔ဘ၀ကို ျပည္သူလူထုကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ခ် အသိမေပးမခ်င္း ဒီေရွ ့ေနာက္မညီမႈေတြကို ထပ္ထပ္ၿပီး ေတြ႔လာရဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ရင္ ဒီေရွ ့ေနာက္မညီမႈေတြကို ပိုေတာင္မွ ေတြ႔လာရစရာရွိတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျပည္သူ႔အင္အားကို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ ့ဆန္ရွင္ပိတ္ဆို႔မႈေလာက္ အယုံအၾကည္ မရွိတာဟာ သူ႔အားနည္းခ်က္လို ျဖစ္ေနတယ္။ က်မကိုယုံပါဆိုတဲ့ စကားကို ေျပာေျပာေနမယ့္ အစား ျပည္သူလူထုအားကို ယုံလိုက္ပါလို႔ ေမတၱာ ရပ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ သူ႔ရဲ ့စန္း၊ charisma ပဲေခၚေခၚ personality ပဲေခၚေခၚ အဲဒိစန္းကို ျပည္သူလူထု ေန႔စဥ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဒုကၡေတြ၊ အခက္အခဲေတြကို ဖြင့္ခ်တဲ့ေနရာမွာ သုံးၿပီး ဒီနည္းနဲ႔ စစ္အုပ္စုကို ရင္ဆိုင္သင့္ပါတယ္။ လယ္သိမ္းခံ လယ္သမားေတြ၊ အႏိုင္က်င့္ခံရတဲ့ ေအာက္ေျခက အလုပ္သမားေတြေရွ ့က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ျပသင့္ပါတယ္။ စစ္အုပ္စု အျဖည့္ခံ ဘ၀ေရာက္ရဖို႔ အေရးကိုပဲ အဖ်ားအနာခံၿပီး အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေနတဲ့ဘက္မွာ ထပ္ၿပီးအခ်ိန္ျဖဳန္းမေနသင့္ေတာ့ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါတီစည္းရုံးေရး ရံပုံေငြေတြ ဘယ္ကလာသလဲဆိုတာကို ခ်ျပသင့္တယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ လူထုကုိပဲ တာ၀န္ခံရမွာ ျဖစ္ၿပီး ပါတီရံပုံေငြထည့္သူကို တာ၀န္ခံစရာ မလိုပါ။ ျပည္သူလူထုက ကိုယ့္ကို ေပးထားတဲ့ မန္းဒိတ္ကို ခရိုနီတစု လက္ထဲမွာ အေပါင္ထားတာဟာ ကိုယ့္နဲ႔ ကိုယ့္ပါတီအတြက္ ႏိုင္ငံေရး အႏၱရာယ္ သိပ္ႀကီးတယ္။

လက္ရွိ ပုံစံအတိုင္း သြားေနရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္ လုံး၀ မရွိဘဲ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ရဲ ့အဓိက bargaining chip ျဖစ္တဲ့ ဆန္ရွင္ကို အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက ရုပ္သြားၿပီဆိုရင္ လူထုအားကိုလည္း ပစ္ပယ္ထားၿပီ၊ လူထု အားကလည္း တခ်ိန္မွာက်ဆင္းလာၿပီ ဆိုရင္ ကိုယ့္မွာ ဘာမွ က်န္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အေနအထားကို ရိပ္မိသိရွိသူအားလုံး တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထု မ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး ကုိယ့္စိုးရိမ္မႈေတြကို off the record ေျပာေနၾကမယ့္ အစား လူသိရွင္ၾကား သတိေပးသင့္ပါၿပီ။ တည့္မတ္စရာရွိ တည့္မတ္ေပးသင့္ ပါၿပီ။ ေနာင္အခ်ိန္ေႏွာင္းမွ ေျပာမယ္ ဆိုရင္ တာ၀န္ မဲ့ရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။

(မွတ္ခ်က္၊ မတင္ခင္ ၀ိုင္း၀န္းေထာက္ျပ အႀကံေပးခဲ့သူ မိတ္ေဆြအားလုံးကို ေက်းဇူးပါ။)
ေရးသူ - Ko Watote

Read more