“ယမုံနာငါး ဂဂၤါငါး အစာဟပ္ ၿပဳိင္ၾကရာ၀ယ္”

(၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက ေရးတင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပုိ႔စ္အေဟာင္းေလးကုိ စာအသစ္မေရးႏုိင္ခင္စပ္ၾကား ျပန္တင္လုိက္ပါတယ္။)

“လူက တိရိစာၦန္ထက္ သာလြန္တယ္ဆုိေပမယ့္ ေနရာတုိင္းမွာ သာလြန္တာမဟုတ္ဘူး။ မင္းတုိ႔… ဘယ္ေကာင္ ငါးနဲ႔ေရကူးၿပဳိင္ရဲသလဲ”

ေအာက္က နားေထာင္ေနေသာ ပရိသတ္ ေဝါကနဲ ပြဲက်သြားသည္။ စာေပေဟာေျပာပြဲတခုတြင္ စာေရးဆရာတေယာက္ ေဟာေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။

“မင္းတုိ႔ သမင္ေလာက္လည္း အေျပးမသန္ႏုိင္ဘူး။ ဆင္ေလာက္လည္း ခြန္အားမႀကီးႏုိင္ဘူး။ လူဆုိတာ ရယကနဲ႔၊ မယကနဲ႔၊ ႀကံ႕ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးနဲ႔ စည္းစည္းလုံးလုံးေနၾကတယ္ဆုိေပမယ့္လည္း….. ေဟ့၊ ေလမထြားနဲ႔၊ ပ်ားကုိ မမီဘူးကြ”

ပရိသတ္ ပြဲက်သြားျပန္သည္။

“ေအး…. ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ခြန္အားႀကီးလွပါတယ္ဆုိတဲ့ ဆင္ကုိ လူက ခုိင္းစားလုိက္တာပဲ။ ေရကူးသန္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ ငါးကုိလည္း မွ်ားစားပစ္လုိက္တာပဲ။ ညီၫြတ္လွပါတယ္ဆုိတဲ့ ပ်ားဆုိလည္း ဖြပ္ၿပီး စားပစ္လုိက္တာပဲ။”

(ရယ္သံမ်ား)

“လူက တိရိစာၦန္ထက္ သာလြန္တဲ့အခ်က္ေတြထဲမွာ နံပါတ္တစ္… က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ႀကီးျခင္း၊ နံပါတ္ႏွစ္…. ကုိယ္က်င့္တရားရွိျခင္း၊ နံပါတ္သုံး…. အႏုပညာ၌ ခံစားတတ္ျခင္း……..”

ဆယ္စုႏွစ္ေတြ ခ်ီၿပီး ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဆရာေအာင္သင္းေျပာခဲ့တဲ့ စကားသံေတြက က်ေနာ့္နားထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ဆဲ။

မွန္လုိက္ေလဆရာရယ္…လုိ႔ စိတ္ထဲမွာလည္း တသသ ေရရြတ္မိပါတယ္။ ေဟာဒီေလာကႀကီးမွာ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္(ဆင္ျခင္တုံတရား)ေပ်ာက္ကြယ္သြားလုိ႔ တိရိစာၦန္နဲ႔မျခား ျဖစ္သြားရသူေတြ၊ ကုိယ့္က်င့္တရား ေပ်ာက္ဆုံးသြားလုိ႔ တိရိစာၦန္ပမာ ျဖစ္သြားရသူေတြ ဒုနဲ႔ေဒး မဟုတ္ပါလား။

ဆရာေျပာခဲ့တဲ့ ဥပမာထဲက ငါးမွ်ားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကေလးကုိပဲ က်ေနာ့္ဘာသာ တဆင့္တက္ၿပီး အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိပါတယ္။

ငါးနဲ႔လူ။
လူနဲ႔ငါး။

က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ပမာဏ အဆမတန္ ကြာျခားေနတယ္။ လူေတြက ငါးေတြ ႀကဳိက္တတ္တဲ့ တီေကာင္တုိ႔ ပုိးေကာင္တုိ႔ကုိ ငါးမွ်ားခ်ိတ္အဖ်ားမွာ အသာခ်ိတ္ၿပီး ငါးေတြၾကားထဲ ပစ္ခ်ၿပီး ျမႇဴဆြယ္တယ္။ ေရထဲက ချမာမ်ားကေတာ့ လူေတြရဲ႕ ပရိယာယ္ကုိ ဘယ္သိရွာပါ႔မလဲ။ ကုိယ္ႀကဳိက္တတ္တဲ့အစာေလးေတြ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ဘြားကနဲေတြ႕လုိက္ရေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ဟပ္ၿပီေပါ႔။ အဲဒီမွာတင္ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာတန္းလန္း တဖ်တ္ဖ်တ္လူးၿပီး ပါသြားေတာ့တာပဲ။

ဒါေပမယ့္ ငါးေတြပဲ ဒီလုိခံရတာလား။ မဟုတ္ေရးခ်မဟုတ္။ လူေတြမွာလည္း လူသားစင္စစ္ ဧကန္ျဖစ္ပါလ်က္ သတိမမူမိတဲ့အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ စိတ္ေတြက ဆင္ျခင္တုံတရားကုိ ဖုံးလႊမ္းသြားတဲ့အခါ ငါးနဲ႔မျခားေတာ့ဘဲ အစာကုိသာ ျမင္တတ္ၾကေတာ့တယ္။ ေနာက္က ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကုိ မျမင္ေတာ့ဘဲ ေလာဘတႀကီး ဟပ္လုိက္မိလုိ႔ ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ တန္းလန္းပါသြားတဲ့ လူေတြလည္း ေဟာဒီေလာကႀကီးမွာ ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ငါးစာကုိသာျမင္တယ္၊ ခ်ိတ္ကုိေတာ့ မျမင္ဘူး” ဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကား ေပၚလာတာေပါ႔။ ဒါက က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားလုိ႔ လူစင္စစ္က တိရိစာၦန္နဲ႔မျခား ျဖစ္သြားရတဲ့ ဥပမာ တခုကုိ ေပးတာပါ။

အလားတူပဲ။ ကုိယ္က်င့္တရား ေပ်ာက္ဆုံးသြားလုိ႔ တိရိစာၦန္ကဲ့သုိ႔ ျပဳမူတတ္သူေတြကိုလည္း ဒီေလာကႀကီးမွာ မျမင္ခ်င္အဆုံး မဟုတ္ပါလား။ ဆရာေအာင္သင္းကေတာ့ ေျပာတယ္။ တိရိစာၦန္ေတြမွာ ကုိယ္က်င့္တရားတုိ႔ ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္တုိ႔ဆုိတာ မရွိဘူးတဲ့။ ျခေသၤ့တေကာင္အဖုိ႔ အစာစားကာနီးမွာ “ဒီသမင္မဟာ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သားငယ္ေလးေတြနဲ႔လား။ ငါစားလုိ႔ မျဖစ္ပါဘူးေလ” ဆုိတာမ်ဳိး မေတြးဘူးတဲ့။ စားလုိက္တာပဲတဲ့။ ဒါေပမယ့္ လူ႕ေလာကမွာလည္း အဲဒီလုိ တိရစာၦန္သာသာ လူစားမ်ဳိးေတြ ဒုနဲ႔ေဒးရွိေနတယ္။ ေက်ာင္းသားမွန္းမသိ၊ သံဃာမွန္းမသိ၊ အမ်ဳိးသမီးမွန္းမသိ၊ ျပည္သူမွန္းမသိ….. ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ ၿပီးေရာဆုိၿပီး မတရားသတ္ျဖတ္၊ ဖမ္းဆီး၊ ႏွိပ္စက္ ေနသူေတြ ရွိတယ္။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကုိ နအဖ စစ္အစုိးရက ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိမ္နင္းပုံကုိ ျပန္ေျပာင္းသတိရမိေတာ့တယ္။ ဒါကေတာ့ ကုိယ္က်င့္တရား ေပ်ာက္ဆုံးသြားလုိ႔ လူစင္စစ္က တိရိစာၦန္နဲ႔မျခား ျဖစ္သြားရတဲ့ ဥပမာ တခုကို ေပးတာပါ။

အဲဒီလုိ ကုိယ့္က်င့္တရားေပ်ာက္ဆုံးသူေတြနဲ႔ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ေပ်ာက္ဆုံးသူေတြ အခ်င္းခ်င္းေတြ႕တဲ့အခါမွာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာ ငါးမွ်ားပြဲေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္ခင္ဗ်။

ကုိယ္က်င့္တရားေပ်ာက္ဆုံးသူေတြက မိမိကုိယ္က်ဳိးအတြက္ ငါးစာကုိ ဗန္းျပၿပီး က်ဳိးေၾကင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္ေပ်ာက္ဆုံးသူေတြကုိ မွ်ားတတ္တယ္ခင္ဗ်။ မွ်ားတဲ့လူကမွ်ား… ဟပ္တဲ့လူက ဟပ္။ ျမင္ရတာ အေတာ္စိတ္မခ်မ္းသာစရာ၊ စက္ဆုပ္စရာေကာင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေပါ႔။

အခုလည္း ကုိယ္က်င့္တရားေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ နအဖ စစ္အစုိးရက ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကဆုိတဲ့ ေရအုိင္ႀကီးထဲကုိ “အရပ္သားအစုိးရ”၊ “ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီ” ဆုိတဲ့ ငါးစာကေလးေတြကုိ ပစ္ခ်လုိက္ၿပီ။ ဒီအတုိင္း ရက္ရက္ေရာေရာ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ပစ္ခ်လုိက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ငါးမွ်ားသူတုိ႔ ထုံးစံအတုိင္း ငါးမွ်ားခ်ိတ္မွာ တပ္ၿပီးမွ ပစ္ခ်လုိက္တာ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကေတာ့ တျခားဟုတ္႐ုိးလား။ “တတုိင္းျပည္လုံးကို ထာဝရ စစ္ကၽြန္ျပဳေရး” ဆုိတဲ့ (၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ မွာ မတရားအတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ေညာင္ႏွစ္ပင္ဖြဲ႕စည္းပုံ) ထက္သန္ျမျမ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ဧရာမ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ႀကီးေပါ႔။

အဲ…. ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္က တခ်ဳိ႕ငါးေတြကလည္း အစာကုိျမင္တာနဲ႔ ဟပ္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနၿပီ။ ပုထုဇဥ္ လူသားေတြရဲ႕ အသြင္သ႑ာန္မွာ သာမန္အားျဖင့္ ေအာက္ေျခမွာ ငုပ္လွ်ဳိးေနတဲ့ ေလာဘစိတ္ကေလးေတြဟာ သူတုိ႔ ႀကဳိက္တတ္တဲ့ ငါးစာကုိ ျမင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလာဘနဲ႔ ေမာဟအျဖစ္ ပလုံစီၿပီး အေပၚကုိ တုိးထြက္လာတယ္။ အဲဒီ ေမာဟပလုံစီကေလးေတြကပဲ လူေတြရဲ႕ က်ဳိးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဉာဏ္မ်က္စိကုိ ပိတ္ဖုံးသြားၿပီး ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကုိ မျမင္ေအာင္ လွည့္စားပစ္လုိက္တယ္။ အခုဆုိရင္ တခ်ဳိ႕ငါးကေလးေတြဟာ နအဖ ပစ္ခ်ထားတဲ့ အစာကုိ ဟပ္ခ်င္လြန္းလုိ႔ ဣေႁႏၵမရ တဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးေနရွာၿပီ။ ခပ္ေဝးေဝးက ငါးေတြကလည္း သူတုိ႔အနားကုိ အစာပစ္ခ်လာဖုိ႔အေရး “ဗြမ္းကနဲ” “ဗြမ္းကနဲ” ပြက္ၿပီး အသံေပးေနရရွာတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ကုိ ခုန္တက္ၿပီး ကုိယ္ေယာင္ျပရရွာတာေပါ႔။ အတင့္ရဲလြန္းတဲ့ ငါးအခ်ဳိ႕ကေတာ့ တံငါသည္ ထုိင္ေနတဲ့ေနရာနားကုိ တန္းသြားၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးေတြ ဟၿပီး ေစာင့္ဆုိင္းေနေလရဲ႕။ သေဘာကေတာ့... က်ဳပ္ပါးစပ္ႀကီးထဲကုိသာ တုိက္႐ုိက္ ပစ္ထည့္လုိက္ပါေတာ့... ေပါ႔ေလ။

ကုိယ္က်င့္တရားမဲ့တဲ့ နအဖဆုိတဲ့ တံငါသည္ကေတာ့ ၂ဝ၁ဝ က်ရင္ သူခ်ထားတဲ့ ငါးမွ်ားတံေတြကုိ အားကုန္သုတ္ၿပီး ဆြဲတင္ေတာ့မယ္။ အဲဒီက်ရင္ ႀကဳိးမွာတန္းလန္း တဖ်တ္ဖ်တ္လူးလြန္႔ၿပီး ပါသြားတဲ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးႀကီးေတြကုိ ႐ႈစားၾကရပါဦးမယ္။

အင္းေလ…… သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ လုိ႔ပဲ ႏွလုံးသြင္းရဦးမယ္ထင္ပါရဲ႕။

“Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I'm not sure about the the universe.”
- Albert Einstein -


(၂ဝ၁ဝ နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ့္အျမင္ကုိ ေနာက္ပုိင္းမွာ ပုိ႔စ္သပ္သပ္ ေရးပါဦးမယ္။)

ပူးတြဲဖတ္႐ႈရန္။.........။ သတိသာထားၾကေပေတာ့ ကြၽန္ပဲြစားတုိ႔ လာေခ်ၿပီ

Posted by ကုိေပါ on Saturday, October 3, 2009
Labels: political post
Read more

ေဟာစိလုိ ကုိ တူးေဖာ္ျခင္း


(၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီက တင္ခဲ့တဲ့ပုိ႕စ္ကေလးဟာ အခုအခ်ိန္အထိ အံဝင္ေနေသးတာေတြ႕ရလုိ႕ ျပန္လည္ဆန္းသစ္လုိက္ပါတယ္။)

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ဂ်ပန္တပ္ေတြ ျမန္မာျပည္ကုိ ဝင္အလာ....။

ရြာတရြာ ေရာက္ေတာ့ ဂ်ပန္တပ္ေတြက ရြာထဲရွိသမွ် မိန္းမမွန္သမွ်ကုိ တေယာက္မက်န္ မုဒိန္းက်င့္သတဲ့။ အဲသည္လုိ အက်င့္ခံရတဲ့အထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ေပါက္ေဖာ္ႀကီးတေယာက္ရဲ႕ ဇနီးလည္း ပါသတဲ့။

ဒီကိစၥျဖစ္ပ်က္ၿပီး ေျခာက္လ တႏွစ္ေလာက္ ၾကာတဲ့အထိလည္း တ႐ုတ္ႀကီးက အဲဒီကိစၥအေပၚ မေက်မခ်မ္းႏုိင္ေသးဘဲ တဖြဖြ ေျပာေနသတဲ့။ ဒီေတာ့ မိန္းမကလည္း ၾကာလာေတာ့ သည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး။ သူ႕ေယာက္်ားကုိ ေျပာတယ္။ “ဒီမယ္၊ က်ဳပ္တေယာက္တည္း ကြက္ၿပီး မုဒိန္းအက်င့္ခံရတာမဟုတ္ဘူး။ တရြာလုံးအက်င့္ခံရတာပဲ။ ရွင္က ဘာလုိ႔ တမူထူးျခားၿပီး မေက်မခ်မ္းျဖစ္ေနတာလဲ” လုိ႔ ေျပာသတဲ့။

အဲသည္အခါ တ႐ုတ္ႀကီးက တ႐ုတ္သံဝဲဝဲနဲ႔... “ေအး.... တရြာလုံး မုဒိန္းအက်င့္ခံရတာေတာ့ မွန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ပန္ေတြ မင္းကုိ မုဒိန္းက်င့္တုန္းက မင္းက ေအာက္ကေန ေဟာစိလုိ ေဟာစိလုိ (ေဟာဒီလုိ ေဟာဒီလုိ) အလုိက္သင့္ ေကာ့ ေကာ့ေပးတာကုိ ျမင္ရလုိ႔ ငါက မေက်မခ်မ္း ျဖစ္ေနတာကြ” လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္ပါသတဲ့။

အခုလည္း နအဖ အစုိးရက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ မဟားဒယားႀကီးက်င္းပလုိ႔ သူတုိ႔လုိခ်င္ရာကို (မုဒိန္းက်င့္သလုိ) အဓမၼနည္းနဲ႔ အရယူဖုိ႔ ႀကဳိးပမ္းေနပါတယ္။ ဒီအေနအထားမွာ အခ်ိဳ႕ေသာျပည္တြင္းအတုိက္အခံႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ (၁၉၉၀ခုႏွစ္က ေရြးခ်ယ္ခံ) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ႀကီးတခ်ဳိ႕နဲ႔ ဂ်ာနယ္လစ္အမည္ခံ တတိယ အုပ္စုဝင္ အေခ်ာင္ႏႈိက္သမားမ်ားဟာ ျပည္သူ႕ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ ရပ္ျပရမယ့္အစား နအဖကုိ အလုိတူ အလုိပါ “ေဟာစိလုိ ေဟာစိလုိ” အလုိက္သင့္ လႈပ္ရွားေပးေနတာ ေတြ႕ျမင္ေနရတဲ့အတြက္ ျပည္သူတဦးအေနနဲ႔ အင္မတန္မွ ေအာ့ႏွလုံးနာမိပါေတာ့တယ္။
Read more

ထက္ထက္မုိးဦးကုိ ဆႏၵျပဳပါတယ္


(ဓါတ္ပုံကုိ ဒီက ယူပါတယ္။)

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္း ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ရင္ ေဒၚခင္ၾကည္ေနရာမွာ ျပည္သူ႕အခ်စ္ေတာ္ မင္းသမီးေခ်ာ ထက္ထက္မုိးဦးကုိ သ႐ုပ္ေဆာင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႕ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

ကုိေပါ။
(ထက္ထက္ရဲ႕ အမာခံပရိသတ္)
Read more

"သားေမာင္ေၾကကြဲ"

"သားေမာင္ေၾကကြဲ"

လုေနသူဟာ
လူေယာင္ေဆာင္ထား
အသားစားၾကဴး
ဘီလူးျဖစ္ေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းသိလ်က္
သားအသက္ကုိ
သူ႕လက္အတြင္း
အပ္ႏွင္းမွာလား။

မေဟာ္သဓာ
ဘယ္မွာရွိလဲ
မသိဘဲနဲ႔
စြန္႕စားခဲ့လ ွ်င္.....
စြန္႕ထားခဲ့လ ွ်င္.....။

ကုိေပါ
(ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၁)
Read more
မိတ္ေဆြ…. စကၤာပူႏုိင္ငံသား ခံယူဖုိ႔ စိတ္ကူးေနသလား။ ဒီစာကုိ အရင္ဖတ္ၾကည့္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါရေစ။



စကၤာပူႏုိင္ငံေရး တေစ့တေစာင္း သိေကာင္းစရာ...
Websites
Blogs